సోఫాలో కూర్చొని ఇల్లంతా కలయ చూశా, పెద్ద హాల్, నీట్ గా సర్ది ఉంది.. ఎక్కడవి అక్కడ పెట్టి ఉన్నై, మా అత్త నీట్*నెస్ కి చాలా ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది అనుకుంట. ఎక్కడ మచ్చుకయిన మురికి లేదు. గోడల మీద వాల్ పెయింటింగ్స్ అందంగా ఉన్నై. వాటిల్లో కొన్ని రవివర్మ గీచిన పెయింటింగ్స్. ఎంతో అందమయిన ఆడవాళ్ళు, అద్భుతమయిన సౌందర్యంతో ఉన్నారు. న్యాచురల్ బ్యూటీస్. హాల్ ని కనెక్ట్ చేస్తూ, మూడు రూములు ఉన్నై, హాల్ కి అటు చివర కిచెన్, దాని పక్కనే ఒక రూమ్, ఆ రూమ్ కి ఎదురుగా అంటే నేను కూర్చున్న సోఫా వెనుక ఇంకో రూమ్ ఉంది, ఆది సాధారణంగా బయటకు కనిపించదు. సోఫాలో కూర్చొని పేపర్ తిరగ వేస్తున్న, ఇంతలో అత్త రానే వచ్చింది.

పొద్దున లాగా చీరలో లేదు, పల్చని స్యాటిన్ నైటీ వెస్కున్డి, ఆది కాస్త వంటికి అతుక్కు పోయింది, ఇంకా అత్తయ్య అందాలు ఓహ్, వర్ణ రంజితాలు. అసలే తెల్లగా ఉంటుంది, ఆపయిన ఫుల్ గా మేంటేయినన్స్ చేస్తుందేమో, మీస మీస లాడి పోతుంది. ఆమె నడిచి వస్తుంటే, ఎద ఎత్తులు కొంచంగా ఎగిరి పడుతున్నై, బాగా కండ పట్టి ఉన్నై, ఆడ వాళ్ళు వయసు పెరిగే కొద్ది అందం పెరుగుతుంది అంటారు, అందుకే మనకు కాలెజ్ పొరిలకన్నా ఆంటీలే ఎక్కువగా నచ్చుతారు. ఆడ వాళ్ళకు అసలే బ్యూటీ కాన్షియస్ ఎక్కువ, వయసు ఎక్కువ అవుతున్న కొద్ది, వాళ్ళ టెన్షన్ ఎక్కువ అవుతుంది,అందుకే కొంచం ఎక్కువ జాగ్రత్తలు తీస్కుంటారు, ఇంకా అత్త విషయానికి వస్తే, అబ్బా ఎమున్నై ఆ సల్లు, పెద్ద పెద్ద కొబ్బరి బొండాల్లాగా, చూస్తుంటేనే పిచ్చెక్కి పోతుంది. లోపల బ్రా వేస్కుందేమో, స్యాటిన్ నైటీ తన బ్రా లైనింగ్ ని కవర్ చెయ్యలేక పోతుంది… 
“ఏంట్రా అలా చూస్తున్నావ్?” అంటూ నవ్వుతూ నా దగ్గర వచ్చి కూర్చుంది. నా ఊహ లోకం లోంచి ఒక్కసారిగా, ఎవరో కిందకు తోసేసినట్లు ఫీల్ అయ్యా, కొంచెం తమాయిన్చుకుని ఈ లోకంలో పడ్డ.
“ఎం లేదత్తా, నిన్ను చూస్తుంటే, ఇంకా చూడ బుధ్ధేస్తుంది. ఏన్నెళ్ళో అయ్యింది కదా.” నాకు వచ్చిన ఆలోచనలకు నేను లో లోపలే సిగ్గు పడ్డ. 
“ఛ, నువ్వు అసలు వచ్చిన పనేన్టి? ఆలోచిస్తున్న విషయాలు ఏమిటి? సిగ్గు పడాలి నువ్వు” అంటూ నా అంతరత్మా తిట్టి పోసింది.
“ఇంట్లో ఎవరు లేరా అత్త? స్నేహ ఇంకా అను ఎక్కడకు వెళ్లారు?”
“అను కాలేజ్ కి వెళ్ళింది, వచ్చే టైమ్ అయింది. స్నేహ షాపింగ్ కి వెళ్ళింది, ఇంట్లో కి వస్తువులు అవి తేవడానికి.”
“ఓ అవునా, మరి చన్టి గాడు ఎం చేస్తున్నాడు?”
“వాడు నిద్ర పోతున్నాడు కానీ, ఇంతకీ నీ సంగతులు ఏమీ చెప్పలేదు నాకు? ఇన్నాళ్లు ఎక్కడ ఉన్నావు, ఏమీ చేశావ్, నువ్వు చదువుకోవటానికి డబ్బులు ఎలా వచ్చాయి… అన్ని విషయాలు వివరంగా చెప్పు”
“నువ్వు చేర్పించిన అనాధశరణాలయం లో వార్డన్ ఒక పశువు. వాడు కొట్టే దెబ్బలకు, ఎవ్వరూ తాళలెరు, చాలా మంది పారి పోతూ ఉండేవారు, అలా పిల్లల్ని పంపించి వేసి, ప్రభుత్వ డబ్బు కాజేసే వాడు. నన్ను ఒక సారి కొట్టాడు తీవ్రంగా,నాకు జ్వరం కూడా వచింది. ఆ రోజు నైట్ నేను నా ఫ్రెండ్స్ కొంత మంది పిల్లలు కలిసి, ఆ నైట్ వెళ్ళి పోదాం అని డిసైడ్ అయ్యం… నేను వైజాగ్ నించి హైదరాబాద్ పారిపోయాను. ఎం చెయ్యాలో తెలీదు,అప్పటికే నేను 9త్ పాస్ అయ్యీ, 10త్ కి వచ్చా, నాకు చదువు కోవాలని ఎంతొ ఇష్టం, ఎందుకంటే నన్ను ఈ కష్టాలనించి బయట పడవేసే ఒకే ఒక ఆయుధం “ఎడ్యుకేషన్” అని చిన్నప్పుడు మా సైన్స్ మాష్టారు చెప్పారు. ఆయనకు నేను ప్రియ శిష్యుడని. నాకు బాగా చదువు చెప్పారు,హైదరాబాద్ లో నాకు ఎలాంటి సహాయము అందలేదు, రేల్*వ్వే ప్ల్యాట్*ఫార్మ్ మీద పడుకున్న, అక్కడే హోటెల్ లో టీ కప్పులు కడిగాను, వాళ్ళు పెట్టే మిగిలిన అన్నం తిన్నాను, ఎదేమయిన నేను చదవాలి అనే కోరిక చచ్చిపోలేదు నాలో. అప్పుడే నేను పనిచేసే కాక హోటెల్ యజమాని, హకీమ్ భాయి, మనిషి చూడడానికి ముసలివాడుగా ఉంటాడు కానీ మంచి తెలివి కల వాడు, అతనికి 10 మంది సంతానం, నన్ను కూడా తన పిల్లవాడిలాగనే చూసుకున్నాడు. నాకు చదువుకోవటం అంటే ఇష్టం అని తెలిసి, తనకు తెలిసిన ఒక టీచర్ ని అడిగి, ప్రైవేట్ గా నేను 10త్ పరీక్షలకు ప్రిపేర్ అయ్యేటట్ట్లుగా ఏర్పాటు చేశాడు. నేను కూడా బాగా చదివి, ఫర్స్ట్ క్లాస్ మార్క్స్ తో పాస్ అయ్యా, మొదటగా హకీమ్ భాయి కే చెప్పా న్యూస్ పేపర్ తీస్కు వెళ్ళి, ఆయన ఎంతో సంతోషించాడు,
“ఆ అల్లాః దయ వలన నువ్వు పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యావు చిన్నా, ఇంకా నీకు అంతా వియజయమే కలుగు తుంది..” అంటూ తాను కూర్చున్న కుర్చీలోంచి లేచి పెద్దగా తన కెఫే లో ఉన్న కస్టమర్స్ అందరికి వినబడేలా “ఇవ్వాళ నా బిడ్డ చిన్న 10 క్లాస్ పరీక్షలు ఫర్స్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయ్యాడు, అందుకే ఇవాళ మన కస్టమర్స్ అనదరికి ఫ్రీ ఛాయీ ఇస్తున్న” అని అన్నాడు. అందరు నాకు ముబారక్ చెప్పారు. అన్నిటి కన్నా “నా బిడ్డ“ అని ఆయన అనటం నాకు కళ్ళల్లో నీళ్ళు తెప్పిచ్చాయి. అప్పటి దాకా అసలు నేను మీ గురించి మర్చిపోయాను. ఆ క్షణం లో, నేను డిసైడ్ అయ్యా,విధి ఆడిన వింత నాటకం లో నేను గెలిచి తీరాలి అని. గెలిచిన తర్వాతే మిమ్మల్ని కలవాలని అనుకున్న.” ఇదంతా వింటున్నా అత్త కళ్ళల్లో నీళ్ళో ధారగా కారుతున్నై, తాను ఇంకా కంట్రోల్ చెసుకోలెక, 
“చిన్నా!? అంటూ నా దగ్గరిగా వచ్చి, నన్ను హత్తుకుంది. ఎన్ని కష్టాలు పడ్డావురా నా వల్ల, నిన్ను కూడా నాతో పాటే తీస్కు వస్తే బాగుండేది, ఛ,నేను పెద్ద తప్పు చేసారా నీ విషయంలో”
“లేదత్తా, జీవితం అనే పుస్తకం, కష్టాలు అనే భాషతోనే వ్రాసి ఉంటుంది, ముందు ఆ భాష అర్థం కావాలి, అప్పుడే మనకు జీవితం అర్థం అవుతుంది. నాకు అన్ని కష్టాలు ఉండటం వల్లనేమో, ఏదయినా కష్ట పది సాధించాలీ అనే పట్టుదల నాలో వచ్చేసింది. ఆ తరువాత ఇంక నేను వెనక్కు చూసుకోలేదు,డిగ్రీ దాకా ప్రైవేట్ గానే చదివా, ఇటు భాయి కెఫే లో పని చేస్తూ, అటు చదువుతూ నన్ను నేను మార్చిపోయా. డిగ్రీ అయిన తర్వాత,వెంటనే బాంక్ జాబ్స్ కి ట్రై చేస్తే, మొదటి అటెంప్ట్ లోనే వచింది. జాయిన్ అయిపోయ. కొన్నాళ్ళు బానే నడిచింది, కానీ నా జీవితంలో ఏదో వెలితి. ఎవ్వరూ లేని నాకు ఆ దేవుడే సహాయాలు అందించాడు, బాంక్ జాబ్ వల్ల అన్ని ప్రదేశాలు తిరిగే అవకాశం వచింది, పూణే లో కొన్నాళ్ళు నేను పని చేశాను. తర్వాత హైదరాబాద్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యింది. అప్పుడే నాకు ఇంకా మీ గురించి వెతకాలి అని పెట్టుకున్న. వెజాగ్ వెళ్ళి మీ ఫ్రెండ్స్, ఇంటి చుట్టూ పక్కల ఉన్న వాళ్ళని అడిగి చూశా, చివరికి ఇంకా లాభం లేదు అనుకోని వెళ్ళబోతూ అనుకోకుండా ని ఫ్రెండ్ లత ఆంటీ ని బాస్ స్టాప్ లో కలిసా. తనని నేనే గుర్తు పట్టా, నాతో అన్ని విషయాలు చెప్పి, లాస్ట్ గా నువ్వు ముంబై లో ఉన్నావని, మీ ఇద్దరి క్లోజ్ ఫ్రెండ్ వసంత అడ్రెస్ ఇచింది. మిగతా అంత నీకు ఆల్*రెడీ చెప్పాను… ఇదత్త జరిగిన విషయం…”
అత్త నన్నే చూస్తూ ఉండి పోయింది నేను చెప్తున్నంత సేపు, ఇద్దరం సోఫాలో కూర్చున్న పక్కపక్కనే, తన పర్సన్యాలిటీ కొంచం ఎక్కువ అవ్వటమ్ వల్ల క్లోజ్ గా కూర్చున్నాం. నా మీద ఉన్న ప్రేమ వల్ల, నా భుజాల పయిన తన ఎడమ చెయ్యి వేసింది, అందువల్ల నా కుడి భుజం, మోచెయ్యి ఆమె ఎదకు టచ్ అవ్వుతున్నై. నేను టీ కప్ టేబిల్ మీద నించి ఎత్తినప్పుడల్లా, నా మోచేయి తన ఎడమ సల్లని లోపలికి మెత్తగా నొక్కుతుంది. ఆ ఫీలింగ్ ఎంతో హాయిగా ఉంది, ఏదో మెత్తటి దూది ని పత్తుకున్నట్టు, బెలూన్ లో వాటర్ నింపి దానిని చేతిలో పట్టుకుంటే ఉండే మెత్త దనమ్ లాగా ఉంది. నాకు పై ప్రాణాలు పైనే పోతున్నై. కింద భాగంలో ఏదో అలజడి. ఇంకో వైపు నా అన్తరాత్మ ఘోష, ఇవన్ని తట్టుకోలేక పోయా, పాపం తాను మాత్రం, ఏదో గిల్టీ ఫీలింగ్ లో ఇవన్ని పట్టించుకోవట్లేదు, ఇక లాభం లేదు అనుకోని, 
“అత్త కొన్ని మంచినీళ్ళు ఇస్తావా” అని అడిగా. తాను తీస్కు రావటానికి పైకి లేచింది, సోఫా మున్దల ఉన్న సెంటర్ టేబిల్ ని తప్పిచ్చుకోబోయి, కుడి కాలు ముంది పెట్టింది, అంతే తాను వేస్*కున్న నైటీ టైట్ గా తన కాళ్లకు అడ్డం పడటం వల్ల, పట్టు తప్పి ముందుకు పదబొయిన్ది, నేను వెంటనే సూపర్*ఫాస్ట్ స్పీడ్ తో లేచి, నా ఎడమ చెయ్యితో ముందునుంచీ ఆమెను పడకుండా ఆపాను, నా కుడి చెయ్యి ఆటొమాటిక్గా తన ఎడమ జబ్బ పట్టుకుని ఇవతలకు లాగింది, అంతే అదాటున అత్త నా పయిన పడిపోయింది. నేను కింద తాను పైన వెల్లికిల సోఫాలో కువార్చండీ పోయాం, నా చెయ్యి ఇంకా ముందునుండి ఆమెను పట్టుకునే ఉన్న, ఇందాక తగిలిన మెత్తటి కాటన్ బాల్స్, ఇప్పుడు రెండు నా బలమయిన చేతికింద నాలుగుతున్నై. నేను పడిపోతుందేమో అని గట్టిగా పట్టుకుని, ఆమెను పైకి లాగుతున్నట్లుగా, చేతిని కిండనుంది పైకి జరిపా, నా చేతి కింద ఉన్న ఆమె సల్ల మీద నాకు మంచి గ్రిప్ దొరికింది అలాగే పట్టుకున్న.స్యాటిన్ నైటీ కావటంతో అసలు బట్టలు లేని ఫీలింగ్ వచింది. తన బ్రా లైనింగ్ నా చేతికి తగిలింది, తాను వాడుతున్న డియొ నాకు మత్తు ఎక్కించింది.నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉందామనిపించింది, కింద నేను ఆల్*రెడీ ఫుల్ వోల్టేజ్ లో ఉన్న, పైన అత్త పడటంతో, మావాడు లేచి గోల పెడుతున్నాడు, అత్త సుతి మెత్తని సీట్ నా మీద పడటంతో, కొద్దిగా జర్క్ ఇచ్చింది నా నడుము క్రింద భాగం. నా చెయ్యి ఆమె ఎద మీద, ఆమె సీట్ ఏమో న వొళ్లో, ష్! ఎమా క్షణం.. జీవితాంతం మార్చిపోలేను.
ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, అత్త తేరుకుని పైకి లేచింది కష్టపడి.
“సారీ రా, ఏంటో ఇవాళ అంత అయోమయంగా ఉంది, దెబ్బలేమయిన తగిలాయా?”
“ఎం లెదత్తా” నాకు ఇంకా కాసేపు అలాగే ఉంటే బాగుణ్ణు అనిపించింది లోపల.
“చాలా థాంక్స్ రా చిన్నా, నన్ను ఓ పెద్ద ప్రమాదంలోంచి బ్రతికించావు, ఇప్పుడు కింద పడి ఉంటే, నాకు మంచి దెబ్బలే తగిలేవీ, ఉండు నీకు మంచినీళ్ళు తెస్తా” అంటూ కిచన్ వైపు తిరిగింది, “సరే అత్త..” అని నేను అటు వైపు తీరగ్గానే, కనిపించిన దృశ్యం నాకు మతిపోయింది, నా మీద పడటం వల్ల, అత్త స్యాటిన్ నైటీ, తన రెండు పిర్రల మధ్యలో చిక్కుకు పోయింది. ఆమె నడుస్తుంటే, ఇప్పుడు కరెక్ట్ షేప్ కనిపిస్తుంది. రెండు బాగా పెద్దగా ఉన్న పుచ్చకాయలు కదులుతూ వెళ్తున్నట్లు ఉంది. అసలే స్యాటిన్ నైటీ కావటం వల్ల, షేప్ మరింతగా కనపడుతుంది, నైటీ ఉన్నా లేనట్లే ఉంది. లోపల వేస్*కున్న ప్యాంటీ లైన్ క్లియర్గ, తన పిర్రల కిందగా కనపడింది.నా కళ్ళు ఆమె సీట్ కి అతక్కుపాయినయై.అలా చూస్తుంటే నాకు పిచ్చెక్కిపోంది, లేచి వెనక నిండి అలాగే పెట్టేసి, అక్కడే దున్నేద్డామని పించింది. ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, వెంటనే నన్ను నేను కూల్ చేసుకోవాలనిపించి,
“అత్త, నేను పైకి వెళ్తున్న, నీళ్ళు అక్కడే తాగుతాలే”
“సరే రా, పిల్లలు వచ్చింతర్వాత పిలుస్తాలే, నీకు కావాలంటే అలా కాసేపు గార్డెన్ లో కూర్చో”
“సరే అత్త అలాగే” అంటూ ఆల్*మోస్ట్ పైకి పరిగెత్త, వెంటనే బాత్*రూమ్ లో కి వెళ్ళి తలుపు వేస్*కున్న. అప్పటికే నా ప్యాంట్ టైట్ అయ్యిపొఇన్ది,అసలే జీన్స్ కావటం వల్ల జిప్ తీయటం కష్టం అయ్యింది. ఎలాగోలా బయటకు తీశా నా అస్త్రాన్ని, పొడుగ్గా 6 ఇంచస్, నా చేతికి పని చెప్పా. ఎవరిని ఊహిస్తున్నానో చెప్పక్కర్లేదు అనుకుంటా !!!!! ఆహ్…. అత్తా!!! నా అందాల అత్తా…. ఆహ్ ఆహ్ 

చిన్నా, చిన్నా.. హ్మ్…. చిన్నా బావ?” అంటూ నన్ను కుదూపినట్లు అయ్యింది. నేను సడ్డెన్గా లేచా, అంత అయోమయం గా ఉంది.. సరిగ్గా కళ్ళు తెరవలేక పోతున్న, అంత మసక మాసగ్గా ఉంది, కళ్ళు నులుపుకుంటూ చూశాను, ఎదురుగా అను, చన్టి గాడిని ఎత్తుకుని ఉంది, ఇప్పుడే కాలేజ్ నించి వచ్చినట్లుండి, ఇంకా జీన్స్ ట్-షర్ట్ లోనే ఉంది.
“చిన్నా బావలే, అమ్మ నిన్ను కిందకు పిలుస్తుంది, టీ తాగుదాము రా.”
“ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అయ్యింది??” నేను అయోమయం లో అడిగా, అసలు ఎం జరుగుతుందో అర్థం కాలేదు కాసేపు.
“ఇప్పుడు టైమ్ సాయంత్రం ఆరు.. అంటే ఇందాక అమ్మ నిన్ను నిద్ర లేపింది అన్టగదా? బహుశా మళ్లీ పడుకుండిపోయావేమో?” అంటూ చిన్నగా నవ్వింది. దాని పలు వరుస, తళుక్కు మని మెరిసింది, తాను ఎత్తుకున్న చన్టి గాడికి ఏడాది వయసు ఉంటుందేమో, తెగ గోల పెట్టేస్తున్నాడు.
“అయితే ఇదంతా కల అన్నమాట..” అని గబుక్కున పైకి అనేశ. తర్వాత నాలికారుచుకున్న, ప్రశ్నార్ధకంక అను వైపు చూశా..
“తనకేమైన అర్థం అయివుంటుందా..” అని నా అంతరాత్మలో అనుకున్న.
“ఏమీ కల వచ్చింది నీకు?” పట్టేసింది వెంటనే…
“హ.. ఏమీ లేదులే, ఒక మంచి కల, ఆది నిజమైతే బాగున్డు..” అని ఏదో ఆలోచిస్తూ నాలో నేను నర్మగర్భంగా నవ్వుకున్నా.
“ నువ్వు బాగా అలసి పోయినట్లు ఉన్నావ్ చిన్నాబావ , అందుకే నీకు అమ్మ ఫ్రెష్ గా కాఫీ గాని టీ గాని పెట్టిస్తుంది, ముందు పద కిందకు అందరు నీకోసం వేట్ చేస్తున్నాం”
తాను అలా మాట్లాడుతూ ఉంటే తన చెవికి పెట్టుకున్న లోలాకులు, కదులుతూ నన్ను గిలిగింతలు పెట్టాయి. తెల్లని పలువరుస, ట్యూబ్ లైట్ లైటింగ్లో మరింత తెల్లగా, ఆ గులాబీ పెదాల మధ్య మరింతగా ఎలివేట్ అవుతున్నై. చిన్ని గడ్డం, బూరెలాంటి బుగ్గలు, బాగా పండిన రెండు బంగీనపల్లి మామిడికాయల్లాంటి అమృత భాండాలు, వాటి బరువు మొయలేక పోతున్న సన్నని నడుము, దానికి సపోర్ట్గా వెదల్పాటి జఘన భాగం, వాటి వెనుక రౌండ్గా ఉన్న పిరుదులు… ఇలా వర్ణిస్తూ పోతే… ఓ పెద్ద గ్రంథమే రాయొచ్చు అని అనిపించింది. ఇంతలో తాను ఎత్తుకున్న చన్టిగాడి చేతిలో ఉన్న ఆడుకునే ప్లాస్టిక్ బొమ్మని సడ్డెన్గా తన వైపు కేసి కొట్టాడు.
“అబ్బాః!”అంటూ తన నుదురు కేసి చేత్తో రుద్దుకుంది, ఇంకా నొప్పి పోయినట్లు లేదు, వాడేమొ ఆది అలా నొప్పితో చేతిని రుద్దుకుంటుంటే నవ్వుతున్నాడు అమాయకంగా, ఇంకో సారి తన బలం చూపిద్డాము అనుకునే లోపల,
“చిన్నా బావ ఒక్కసారి వీడిని ఎత్తుకో, నాకు బాగా తగిలింది, చూడు వెధవ ఎలా నవ్వు తున్నాడో.. “ అంటూ నాకు వాడిని ఇవ్వటానికి నా బెడ్ మీదకు వంగింది, అప్పుడు కనిపించాయి రెండు బాగా కండ పట్టిన పూర్ణ కుంభాలు, తెల్లగా పాల కలర్ లో ఉన్నై, లోపల వైట్ బ్రా వేస్కుందేమో, బ్రా స్ట్రిప్స్ కనపడ్డాయి, ఆ మొమెంట్ ఎంత స్లో గా నడిచిందంటే, మొత్తం టైమ్ ఆగిపోయిందేమో అనిపించింది. కానీ నిజానికి రెప్పపాటులో ఆది జరిగిపోంది, వాడిని నేను అలవోకగా తీస్*కున్నా, కొత్త మనిషిని కదా వెంటనే ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు,
తాను ఇంకా తల రుద్దుకున్టూనె “చిన్నా బావ చూడు నా తల ఏమైనా బొప్పి కట్టిందా?”
లైట్ తన వెనుకగా ఉండటం వల్ల, నాకు ఆ రిఫ్లెక్షన్ కళ్ళలో పడి తన ఫేస్ సరిగ్గా కనపడలేదు.
“లైట్ కి ఎదురుగా తిరుగు, చూస్తా” అని అన్నా…
తాను కొంచం దగ్గరకు, అంటే నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, తాను నాకు దగ్గరిగా వచ్చి వంగోని తన నుదురు చూపేడుతుంది. ఇద్దరి మొహాలు ఎంత దగ్గిరగా వచ్చాయంటే, ఒకరి ఊపిరి ఒకరికి తగిలెంత గా, కావాలని జరిగిందో, లేక యాదృఛ్ఛికంగా జరిగిందో కానీ, మళ్లీ తన బంగీనపల్లి మామీళ్ళు దర్శనం ఇచ్చాయి, టీ-షర్ట్ లూజ్ గా వేసుకుంది, అందుకే మాటి మాటికి దివ్య దర్శనాలు అవుతున్నాయి. నేను తన నుదురు చూస్తున్నట్లుగా, కొద్దిగా చూపు మరల్చా, ఎంత ట్రై చేసుకున్నా చూడకుండా ఆగలేక పోతున్న, తనేమో అమాయకంగా ఒంగుని చూడమంటోంది, ఏమీ చెయ్యాల్రా దేవుడా..
“ఏమీ తగలలేదులే అను ” అంటూ, చన్టి గాడిని రెండు చేతుల్తో పైకి ఎత్తుకుని, “రేయ్! చంటింగా పిన్నిని కొట్టావా నువ్వు..” అంటూ ముద్దు ముద్దు గా అడిగి వాడిని చిన్నగా షేక్ చేసా, అప్పటి దాకా ఏడుస్తున్నవాడు కిల కిలా నవ్వటమ్ మొదలు పెట్టాడు. నేనెంతగా షేక్ చేస్తే అంత నవ్వు తున్నాడు.
“సరే బావ, నువ్వు ఫ్రెషుప్ అయ్యీ కిందకురా అందరు వేయిట్ చేస్తున్నాం..”అని చెప్పేసి చన్టి గాడిని తీస్కొని వెళ్ళింది.
నాకు ఇందాక వచ్చిన కలని ఆలోచిస్టూంటే, మతి పోయింది. అబ్బో, ఎమీ కల అది, ఎంత రియాలిటీ గా ఉంది? బాబోయ్, నాకేమయ్యింది, నిన్నటి దాకా బానే ఉన్న కదా? సడ్డెన్గా వీళ్ళని చూస్తుంటే నాకేమవుతుందో అర్థం కావట్లేదు? నాతో ఇంత అమాయకంగా క్లోస్గా ఉంటున్న వీళ్ళ మీద చెడ్డ చెడ్డ ఆలోచనలు ఎందుకు వస్తున్నై? అసలవి చెడ్డ ఆలోచనలే ఎన్దుకవ్వాలి? నా మరదలిని నేను చూస్తే టప్పు ఏంటి?? ఇలా నా ఆలోచనలు సాగిపొయాయి. నన్ను నేను సమాధాన పర్చుకున్నాక, ఇందులో తప్పేమీ లేదు అనిపించింది. అంత నార్మల్, నేనే అనవసరంగా ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నాను, అనుకుంటూ బాత్*రూమ్ వైపు నడిచా.