Aranya – 11 | అరణ్య | telugu dengudu kathalu jabardast
Aranya - 11 | అరణ్య | telugu dengudu kathalu jabardast
Aranya – 11 | అరణ్య | telugu dengudu kathalu jabardast
రచన : Takulsajal
తెల్లారి మూడు గంటలకి
కావేరి : శివా.. శివా..
శివ : ఏంటి మా
కావేరి : ఇందాకటి నుంచి ఫోన్ ఆగకుండా మోగుతూనే ఉంది చూడు
శివ : ఈ టైంలో మీనాక్షి…? హలో మీనా !
ఇక్కడ ఈ అమ్మాయికి ఆక్సిడెంట్ అయ్యిందండి హాస్పిటల్లో అడ్మిట్ చేసాము, లాస్ట్ కాల్ మాట్లాడిన నెంబర్ మీదే ఉంది అందుకే కాల్ చేశాను.
శివ : ఏ హాస్పిటల్ అని దాదాపు అరుస్తూనే లేచాను కప్పుకున్న దుప్పటి విసిరేస్తూ
కావేరి : ఏమైంది నాన్నా
శివ : మీనాక్షికి ఆక్సిడెంట్ అయిందంట.. తను ఎప్పుడో బైలుదేరింది కానీ.. అని గోడకి తగిలించిన అమ్మ కార్ కీస్, నా పర్స్ అందుకుని బైటికి పరిగెత్తాను నా వెనకే అమ్మ కూడా వచ్చి కూర్చుంది.
ఇద్దరం ఎవరో తెలియని వ్యక్తి చెప్పిన హాస్పిటల్ అడ్రస్ కి వెళ్ళాం, నేను లోపలికి వెళుతుంటే అమ్మ గగన్ సర్ కి కాల్ చెయ్యడం నాకు వినబడుతుంది. మీనాక్షి నెంబర్ కి కాల్ చేశాను నా ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తే ఫోన్ ఎత్తే సరికి చెయ్యి చూపించాను.
సర్ మీ వాళ్లేనా
శివ : అవును ఇప్పుడు తను ఎక్కడ, ఎలా ఉంది ?
మరేం పరవాలేదన్నాడు డాక్టర్, స్పృహ తప్పి పడిపోయింది. వెళ్లి చుడండి అనగానే లోపలికి పరిగెత్తాను. బెడ్ మీద పడుకుని జ్యూస్ తాగుతూ ఉంది.. టెన్షన్ తగ్గి నెమ్మదించి వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నాను
మీనాక్షి : హాయి
శివ : ఏంటిదంతా
వెనక నుంచి కావేరి వచ్చి శివా ఆయన నిన్ను పిలుస్తున్నాడు.
లేచి బైటికి వెళ్ళాను
సర్ నేను వెళ్ళాలి
శివ : అస్సలు ఎలా జరిగింది ?
తెలీదండి పొద్దు పొద్దున్నే కూరగాయల లోడ్ వచ్చిందని ఫోన్ వస్తే వెళుతున్నాను, ఒక లారీ షాప్ ని గుద్దినట్టు అనిపించి అది దాటి వెనక్కి చూస్తే కార్ సౌండ్ ఇంకా వస్తూనే ఉంది.. అనుమానం వచ్చి లోపలికి వెళ్లి చూస్తే తను ఉంది.. వెంటనే జేబులో చెయ్యి పెట్టి చూసాను రాత్రి పెట్టిన ఐదు వేలు అలానే ఉన్నాయి.
శివ : సర్ తప్పుగా అనుకోకండి నాకెందుకులే అనుకోకుండా అర్ధరాత్రి ధైర్యం చేసి ముక్కు మొహం తెలియని అమ్మాయిని కాపాడారు, మిమ్మల్ని తక్కువ చెయ్యడానికి కాదు ఒక గుర్తుగా థాంక్స్ గివింగ్ గా ఇస్తున్నాను తీసుకుంటారా అని తన చేతిలో ఐదు వేలు పెట్టాను.
అయ్యో సర్ నేను చాలా కష్టాల్లో ఉన్నాను, నేను చేసిన మంచే నాకు తిరిగి వచ్చిందనుకుంటాను సంతోషంగా తీసుకుంటాను.. ఇవి నాకు చాలా అవసరం నేనే మీకు థాంక్స్ చెప్పాలి.. అని వెళ్ళిపోయాడు నేను ఆయన దెగ్గర మీనాక్షి ఫోన్ తీసుకుని హడావిడిగా లోపలికి వెళుతూ వెనక్కి తిరిగి.. సర్ మీ నెంబర్ చెప్పండి అని నెంబర్ తీసుకుని తిరిగి మీనాక్షి దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాను.
నన్ను చూడగానే కావేరి అమ్మ లేచి శివా కూర్చో నేను వెళ్లి కొన్ని టెస్ట్ చేశారట రిపోర్ట్స్ తీసుకుని వస్తాను అని వెళ్ళిపోయింది. వెళ్లి మీనాక్షి పక్కన కూర్చున్నాను ఆపిల్ తింటూ నన్ను చూసి నవ్వింది.
శివ : ఏంటిదంతా
మీనాక్షి : ముస్కాన్ ని వదిలి ఇంటికి వెళుతున్నానా ఉన్నట్టుండి కడుపు నొప్పి వచ్చింది కార్ పక్కకి ఆపుతుంటే వెనక నుంచి లారీ గుద్దింది అంతే గుర్తుంది.. పెద్దగా దెబ్బలేమి తగల్లేదు.
శివ : అప్పుడే హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాల్సింది
మీనాక్షి : ఇప్పుడు ఇక్కడేగా ఉంది, డాక్టర్ చెక్ చేసాడు స్కానింగ్ కూడా అయిపోయింది. డాక్టర్ పదింటికి వస్తాడట అప్పుడు మాట్లాడతాను రెస్ట్ తీసుకో అన్నాడు నేనేమో ఇవన్నీ కుమ్ముతున్నా అని నవ్వింది ఏం కాలేదు నువ్వు కంగారు పడకు అని ఆ నవ్వుతోనే నాకు అర్ధమయ్యేలా తెలియచేయడానికి ప్రయత్నస్తుందని అర్ధమయ్యి తన పక్కన కూర్చుని మాటలు చెపుతున్నాను, కొంతసెప్టికి
కావేరి : శివా… మీనాక్షి వాళ్ళ పేరెంట్స్ వచ్చారు
ఆ మాట వినగానే ఇష్టం లేకపోయినా మీనాక్షి పక్కన నుంచి లేచి నిలబడి పక్కకి జరిగాను, మీనాక్షి కొంత అసహనానికి ఫీల్ అయినా అర చెయ్యి చూపించగానే మాములు అయ్యింది. గగన్ సర్ తో పాటు తన భార్య కొడుకు వచ్చారు.. సర్ మీనాక్షిని పలకరించి ఎలా జరిగిందో తెలుసుకుని నన్ను చూసి వచ్చి నా పక్కన నిలబడ్డారు. నేను ఆయనతో మాట్లాడుతూ ఇప్పటివరకు జరిగింది చెపుతుంటే మీనాక్షి వాళ్ళ అమ్మతో, తమ్ముడితో మాట్లాడుతుంది. తెల్లారే వరకు అక్కడే ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ కూర్చున్నాం. మీనాక్షి తమ్ముడు నాతో అంతగా ఏం మాట్లాడలేదు ఏదో మాటల్లో ఒక మాట కలిపాడు అంతే కాని మీనాక్షి నాకు సైగలు చేస్తుంటే మా ఇద్దరి వంకా మార్చి మార్చి చూడటం నేను గమనించాను.
అందరం డాక్టర్ రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్నాం ఇంతలో ఇన్ని రోజులు కంపెనీని బ్రష్టు పట్టించిన ఆ సుశాంత్ వచ్చాడు, తన వెనుకే మీనాక్షి వాళ్ళ అమ్మమ్మ రాజేశ్వరి గారు కూడా వచ్చారు. వాళ్ళ అమ్మమ్మ మీనాక్షితో మాట్లాడుతుంటే సుశాంత్ వచ్చి నాకు ఎదురు నిలుచున్నాడు. మొన్న లోకల్ బయ్యర్స్ ని రెచ్చగొట్టి పంపించింది వీడే అని తెలుసు అప్పుడే వీడి సంగతి చూద్దాం అనుకున్నాను కానీ బతికిపోయాడు చిన్నగా నవ్వాను.
సుశాంత్ : ఎరా నువ్వేనా డ్రైవర్, మేడంని ఇంటి వరకు డ్రాప్ చెయ్యకుండా డ్యూటీ ఎందుకు దిగావు అని నా కాలర్ పట్టుకున్నాడు కోపంగా
గగన్ : సుశాంత్ వదులు.. ఏంటిది?
నవ్వుతూనే గగన్ సర్ ని చూసి వీడి సంగతి ఏంటో కనుక్కుందామని ఉండమన్నాను..
సుశాంత్ : మీరు ఉండండి మావయ్య, నాలుగు తగిలిస్తేనే వీళ్ళ లాంటి అలగా జనం మాట వినేది, లేకపోతే బలుపు ఎక్కి కొట్టుకుంటుంటారు.
మీనాక్షి : బావా ఏం చేస్తున్నావ్ వదులు, పిచ్చి ఏమైనా పట్టిందా అరిచేసింది మీనాక్షి
సుశాంత్ నా కాలర్ వదిలేసి మీనాక్షి దెగ్గరికి నడుచుకుంటూ వెళ్ళాడు నవ్వుతూ..
సుశాంత్ : నానమ్మా నేను మాట్లాడతాను అనగానే వాళ్ళ అమ్మమ్మ లేచి మీనాక్షి అమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళింది తన తమ్ముడు గగన్ సర్ దెగ్గరికి వచ్చి నిలబడ్డాడు .
సుశాంత్ : ఏంటి మీనాక్షి ఇలా అయిపోయావ్, నీకోసం ఎంత కంగారు పడ్డాను అని మీనాక్షి చెయ్యి పట్టుకుని నలిపేస్తున్నాడు, మీనాక్షి విడిపించుకోవాలనుకున్నా వదలలేదు. మీనాక్షి ఇబ్బందిగా శివ వైపు చూసింది.. భయపడకు మీనాక్షి నీ లవర్ ముందు నీ చెయ్యి పట్టుకున్నాననా అనగానే మీనాక్షి ఆశ్చర్యంగా, భయంతో సుశాంత్ ని చూసింది.. ఏంటి నాకెలా తెలుసనా నాకన్నీ తెలుసు ఏం మానేజ్ చేస్తున్నావే డ్రైవరని.. ఈ సంగతి ఇంట్లో చెప్పనా ??
మీనాక్షి : బావా ప్లీజ్ వద్దు
సుశాంత్ : నవ్వు.. మళ్ళి అందరికి డౌట్ వస్తుంది , మనల్నే చూస్తున్నారు.
మీనాక్షి : నీకేం కావాలి
సుశాంత్ : అదీ ఇప్పుడు దారిలోకి వచ్చావ్.. రేపు అంతా నువ్వు నాతోనే ఉండాలి అదీ నీకు ఇష్టం లేని ఆ పబ్ ఉంది కదా, అక్కడికి నువ్వు వస్తున్నావ్. నేను నిన్ను నా లవర్ గా , నాకు కాబోయే భార్యగా అందరికి పరిచయం చేస్తున్నా దానికి నువ్వు ఒప్పుకుంటున్నావ్. అందరి ముందు ఒక డీప్ లిప్ లాక్ అంతే.. మిగతా విషయాలు టర్మ్స్ అండ్ కండిషన్స్ తరువాత చెపుతాను అయినా నువ్వు వాణ్ణి ఎంత త్వరగా మర్చిపోతే అంత మంచిది, నీకు నాకు పెళ్లి చెయ్యమని నేను ఆల్రెడీ నానమ్మ దెగ్గర మాట తీసుకున్నాను. సో.. నువ్వు అనుకున్నవి ఏవి జరగవు.. అయ్యో నుదిటి మీద చెమట పడుతుంది తుడుచుకో.. అని నవ్వుతూ జేబులోనుంచి కర్చీఫ్ తీసి మీనాక్షి నుదిటి మీద శాడిస్ట్ లా తుడుస్తూ శివని చూసి నవ్వాడు.
ఇంతలో డాక్టర్ వచ్చి మీనాక్షిని చెక్ చేసి కొంత మెడిసిన్ రాసి గగన్ సర్ చేతికి ఇచ్చాడు. ఆయన కిందకి వెళుతుంటే సుశాంత్ పిలిచాడు..
సుశాంత్ : అదేంటి మావయ్య పనోళ్ళు ఉండగా మనం పని చెయ్యడం ఎందుకు.. డ్రైవర్ వెళ్లి మెడిసిన్ తీసుకురాపో అని మీనాక్షిని చూసి వెర్రిగా నవ్వాడు.. మీనాక్షికి కోపంతో పాటు బాధ కూడా వచ్చింది.
మందుల చీటీ తీసుకుని కిందకి వెళ్లాను కొంత కోపం వచ్చినా నా మీనాక్షి కోసం నేను కాకపోతే ఇంకెవరు పనులు చేస్తారు అని సర్దుకున్నాను కానీ ఆ సుశాంత్ నాకు పని చెప్పడం నాకు నచ్చలేదు.. మీనాక్షి భయం వాడి చూపులు నాకు అర్ధమైంది మా ఇద్దరి గురించి వాడికి తెలిసిపోయిందని. వాడి డబల్ మీనింగ్ డైలాగులు అలానే ఉన్నాయి. మీనాక్షి ని బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తున్నాడా అన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది, ఆలోచిస్తూనే మెడిసిన్ తెచ్చి ఇచ్చాను.
గగన్ : సర్ నేను ఇక వెళతాను అమ్మ రాత్రి నుంచి ఇక్కడే ఉంది
సుశాంత్ : ఉండనివ్వు ఎలాగో మాకు ఒక ఆయా కావలి, ఆ పనులు మీ అమ్మ చేస్తుందిలే అన్నాడు నవ్వుతూ
గగన్ : శివ నువ్వు వెళ్ళు, ఐయామ్ సారీ ఫర్ ఎవరీథింగ్
సుశాంత్ : మీరెందుకు మావయ్య సారీ చెప్తున్నారు..
గగన్ : సుశాంత్ నువ్వు కూడా ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపో నీ అవసరం ఉంటె నేనే పిలుస్తాను
సుశాంత్ : మీనాక్షికి ఏం కావాలన్నా నన్నే పిలవండి మావయ్యా, అడ్డమైన వాళ్ళని పిలవకండి అని నన్ను కోపంగా చూస్తూ గగన్ సర్ కి ఏదో వార్నింగ్ ఇచ్చినట్టు వెళ్ళాడు.. అప్పుడు అర్ధమయ్యింది మీనాక్షి చెప్పింది నిజమేనని, గగన్ సర్ ని వీళ్లంతా చులకనగా చూస్తున్నారు ఇంత కూడా ఆయనకి మర్యాద ఇవ్వడం లేదు, ఆ పెద్దావిడ కూడా ఎంత సేపు తన కూతురితో మాట్లాడుతుంది కాని గగన్ సర్ వంక కనీసం చూడనైనా చూడలేదు.
శివ : సర్ నేను వెళతాను, అని అక్కడ నుంచి కోపంగా అమ్మతో పాటు వచ్చేసాను.
కారులో కొడుకు కోపంగా ఉన్నాడని కావేరి గమనించింది కానీ ఎందుకో అర్ధం కాలేదు.. అదే అడిగింది
కావేరి : శివుడు ఏమైందమ్మా కోపంగా ఉన్నావ్
శివ : ఆ సుశాంత్ నిన్ను పనికి పెట్టమని అవమానించాడమ్మా
కావేరి : పోనీలే నాన్నా వాళ్ళకి తెలీదు కదా
శివ : లేదు వాడికి అంతా తెలుసు, తెలిసే కావాలని నాటకాలు ఆడి నన్ను గెలుకుతున్నాడు.. నేను తిరగబడితే ఆ కారణం చూపించి నన్ను బొక్కలో తొయ్యడానికో లేదా నన్ను కొట్టించాలనో చూస్తున్నాడు..
కావేరి : హహ.. నిన్ను కొడతాడా.. సరే.. నవ్వొస్తుందిరా.. ఎక్కడైనా ఆపు కొబ్బరినీళ్లు తాగి వెళదాం.. అవును కోడలి పిల్లకి ఏమైనా తెచ్చావా
శివ : అది రాత్రి నుంచి తెస్తూనే ఉన్నాను, తింటూనే ఉంది
కావేరి : పిచ్చి పిల్ల
ఇద్దరం నవ్వుకుని అమ్మకి కొబ్బరి నీళ్లు తాగించి ఇంట్లో వదిలి ఫ్రెష్ అయ్యి కంపెనీకి వెళ్లాను.. సందీప్ ఆల్రెడీ వచ్చేసి ఉన్నాడు.
శివ : సందీప్ అంతా రెడీనా
సందీప్ : మొత్తం ఇంకో గంటలో అంతా నీ ముందుంటారు
శివ : అలాగే ఇవ్వాళ రాత్రికి చిన్న పని ఉంది ఎవరిదైనా ఒక బైక్ చూడు
సందీప్ : చాచా ది తీసుకురానా
శివ : లేదు బైట బండి కావాలి, అలానే ఒకటి మంచి తుప్పు పట్టిన ఐరన్ రాడ్ ఒకటి కావాలి
సందీప్ : దేనికిరా
శివ : మర్చిపోయా మొహానికి కర్చీఫ్ కట్టుకోవడం మర్చిపోవద్దు
సందీప్ : అర్ధమయ్యింది అని నవ్వాడు
సరిగ్గా పదిన్నర, ఆ టైములో వరసపెట్టి బస్సులు వచ్చి ఆగడంతో లేచి ఆఫీస్ డోర్ తీసుకుని బైటికి వచ్చి నిలబడ్డాను. సందీప్ వచ్చి నా పక్కనే నిలబడ్డాడు.
శివ : ఇంతమంది ?
సందీప్ : మొత్తం మనోళ్లే
శివ : ఒరేయి ఇంతమందిని తీసుకొచ్చావ్, అంత పని కూడా లేదురా మనదెగ్గరా
సందీప్ : ఓహ్.. ఇప్పుడెలా
శివ : మనకి మూడు వందల మంది సరిపోతారని నీకు చెప్పానుగా
సందీప్ : నేను అదే చెప్పా.. చూస్తుంటే ఐదు ఆరు వందల మంది దాకా ఉన్నట్టున్నారు అని గ్యాప్ ఇచ్చి ఉండు అని వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళాడు.
శివ : ఇదెక్కడి గోలరా బాబు.. మన టైం బాగుంది కాబట్టి ఇక్కడ ఉన్నాం లేకపోతే ఆ గుంపులో ఉద్యోగం కోసం నేను కూడా ఎదురు చూడాల్సి వచ్చేదేమో అని మనసులో అనుకుంటున్నాను ఈలోగా గగన్ సర్ వచ్చాడు
గగన్ : శివా ఎవరు వీళ్లంతా ??
శివ : ఎంప్లాయిస్.. పిలిచిన వాళ్ళకంటే ఎక్కువ మంది వచ్చారు
సందీప్ : వాళ్ళెవ్వరు మాట వినేలా లేరు, ఏం చేద్దాం?
శివ : నాకూ అందరికి జాబ్ ఇవ్వాలనే ఉంది కానీ ఆ తరువాత కంపెనీయే ఉండదు. మనకి కావాల్సిన వాళ్ళని తీసుకుని మిగతావాళ్ళని పంపించేసేయి. మనిద్దరం సెలెక్ట్ చేసిన వాళ్లలో ఎవరైనా రాకపోతే వేరే ఎవరినైనా తీసుకో అంతే, కావాలంటే అందరి నెంబర్స్ తీసుకో ఎవరైనా పరిచయం అయినా.. పక్క కంపెనీలకి స్టాఫ్ కావాలన్నా తోసేద్దాం. నచ్చజెప్పి పంపించు
సందీప్ : నేనా ??
శివ : మరి తెచ్చింది నువ్వే కదా.. మీరు వచ్చేయండి సర్ వాళ్ళు చూసుకుంటారు అని పాత స్టాఫ్ కి సెక్యూరిటీకి సైగ చేసి లోపలికి వచ్చేసాను. ఇద్దరం పక్కనే ఉన్న సోఫాలో కూర్చున్నాం.
శివ : మీనాక్షి ఎలా ఉంది
గగన్ : బానే ఉంది ఇంకా లేవలేదు ఈ పాటికి వచ్చేస్తూ ఉంటుంది.. స్టాఫ్ కూడా వచ్చేసారు తరవాత?
శివ : రెండు రోజుల్లో షెడ్యూల్ ప్రిపేర్ చేసి ప్రొడక్షన్ మొదలు పెట్టెయ్యడమే, ఆల్రెడీ రా మెటీరియల్ వచ్చేసింది అని మాట్లాడుతూనే ఆఫీస్ డోర్ చప్పుడు అయితే అటువైపు చూసాను. ఎరుపు రంగు చీరలో జుట్టు విరబూసుకుని మేడలో సన్నని బంగారపు చైన్ ఒకటి వేసుకుని నడుచుకుంటూ వస్తుంటే నాకు తెలీకుండానే లేచి నిలబడ్డాను. ఆ నడుముని ఏమేసి చెక్కిందో కాని అబ్బబ్బ.. కళ్ళు మెల్లగా మూసి మళ్ళీ తెరిచ్చాను. నన్ను.. నా ఆత్రపు మొహాన్ని చూసి నవ్వుతూ వచ్చింది.
మీనాక్షి : ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారు అని తన నాన్నని పలకరిస్తూనే నన్ను చూసి నవ్వి వేలితో కూర్చోమని సైగ చేసింది కొంచెం చురుగ్గా
శివ : గగన్ సర్, లేవండి త్వరగా బాస్ వచ్చినప్పుడు లేవాలని తెలీదా
గగన్ : ఓహ్.. సారీ శివా మర్చిపోయాను, సారీ మేడం అంటూ నవ్వాడు
మీనాక్షి : ఏంటి నాన్నా నువ్వు కూడా.. శివా మర్చిపోయాను రాత్రి హాస్పిటల్లో ఉండడం వల్ల చూడలేదు కానీ మెయిల్ వచ్చింది, ఫైనల్ అప్రూవల్ చేస్తూ అడ్వాన్స్ గా హాఫ్ అమౌంట్ పంపించారు.. అది చెపుదామనే వచ్చాను.. నువ్వు పడ్డ కష్టం వృధా పోలేదు శివా
శివ : ఎస్ ఎస్ ఎస్.. మీనా.. అని వాటేసుకుని ఎత్తుకుని తిప్పాను ఆనందంగా.. దీని కోసం ఎంత గ్రౌండ్ వర్క్ చేసానో నాకే తెలుసు. చాలా సంతోషంగా ఉంది మీనాక్షి..
మీనాక్షి సిగ్గు పడుతూ నా భుజం మీద ఆగకుండా కొడుతుంటే అప్పుడు గుర్తొచ్చింది పక్కనే గగన్ సర్ ఉన్నాడని.. అప్పుడే గగన్ సర్ కూడా కొంచెం దగ్గాడు. ఎమ్మటే మీనాక్షిని కిందకి దించి అక్కడనుంచి పారిపోబోతే సర్ నా చెయ్యి పట్టుకుని ఆపాడు.
శివ : సర్.. అదీ.. అని తల కొట్టుకుంటూ.. సారీ సర్ అన్నాను ఆయనా మొహం చూడకుండా.. సర్ నన్ను అలానే మీనాక్షిని దెగ్గరికి తీసుకుని ముందు మీనాక్షిని ఆ తరువాత నన్ను ముద్దు పెట్టుకుని మా ఇద్దరి చేతులు పట్టుకుని కలిపాడు.
మీనాక్షి : లవ్ యు నాన్నా
శివ : లవ్ యు సర్ అన్నాను దానికి ఆయన గట్టిగా నవ్వి మీనాక్షి.. శివ చిన్నగా మన దెగ్గర ఓపెన్ అవుతున్నాడు.. ఇప్పుడే మనల్ని ఆట పట్టిస్తున్నాడు పూర్తిగా ఓపెన్ అయితే మనం తన ముందు సరిపోతామా అని నవ్వాడు.
మీనాక్షి : ఇంట్రోవర్ట్ కదా నాన్నా ఇవన్నీ మనముందేలే ఎవరైనా కొత్తవాళ్ళు వస్తే మళ్ళి మౌనంగా అయిపోతాడు.. అయినా నువ్వన్నది కూడా నిజమే మంచి అల్లరోడు దాగున్నాడు శివలో పోను పోను చూడాలి అని మాట్లాడుతూనే సడన్ గా ఏదో గుర్తొచ్చినట్టు నాన్నా మర్చిపోయా వచ్చిన అడ్వాన్స్ లోనుంచి మాకు కొంత డబ్బు కావాలి.
గగన్ : నాకు ఈ కంపెనీకి ఎటువంటి సంబంధం లేదు. ఇది నీది, శివది మీ ఇష్టం.. కానీ ఏం చేయబోతున్నారో నాకు చెప్పండి మీ ఆనందంలో నన్ను కూడా పాలుపంచుకోనివ్వండి.
మీనాక్షి : తప్పకుండా నాన్నా, శివ ఎప్పుడు నిన్ను ఒక తండ్రిలానే చూస్తాడు.. నీకు చెప్పకుండా ఏం చేస్తాం.. మేము ఇల్లు కట్టుకుందాం అనుకుంటున్నాం.
గగన్ : అర్ధం అవ్వలేదు మీనూ..
మీనాక్షి : నాకు మెట్టినిల్లు కడుతున్నాడు నాన్నా అని సిగ్గుపడుతూ గగన్ భుజం వెనక నిలుచొని చెప్పింది.
గగన్ సర్ నా వంక చూసాడు
శివ : ఎప్పటి నుంచో మంచి ఇల్లు కట్టాలి అందులో మా అమ్మని చూసుకోవాలని కోరిక.. అది ఇప్పుడు మీ సాయం వల్ల తీరబోతుంది.. థాంక్ యు సర్.. అని కౌగిలించుకున్నాను.. మీరే కనక నా జీవితంలో లేకపోయి ఉంటే ఇప్పుడు ఇలా ఉండేవాడిని కాదు
గగన్ : అంత మాట అనకు శివా నీ ప్రతిభ ఏంటో ఖాసీం చచ్చా ద్వారా విన్నాను ఆ తరువాత నా కళ్ళతో చూసాను.. మొన్నీమధ్యనే చచా కలిసి ఏమన్నాడో తెలుసా నా బిడ్డ షేర్ ఎలా ఉన్నాడు అని అడిగాడు.. నీకు మళ్ళీ చెప్తున్నాను నాకు కూడా ఇక మీరే, రేపు నేను మీతో పాటు ఉండటానికి వస్తే నాకు నా భార్యకి మీ ఇంట్లో ఒక రూం ఉంటుందా
శివ : తప్పకుండా సర్ అని ఆయన చెయ్యి పట్టుకున్నాను
గగన్ : పనులు ఎప్పుడు మొదలు పెడుతున్నారు
శివ : ఇంకా ఏమి అనుకోలేదు ఇప్పుడు మీనాక్షి గుర్తు చేసేవరకు ఆ ఆలోచన కూడా చెయ్యలేదు, జస్ట్ తనకి నా ఆలోచన చెప్పాను అంతే.. థాంక్స్ మీనాక్షి.
మీనాక్షి : నాకు థాంక్స్ చెపుతున్నావా, ఇప్పుడు మా నాన్న ఏమని చెప్పారు ఇదంతా మనదే అని చెప్పారా లేదా నీ డబ్బు నువ్వు తీసుకోడానికి నాకు థాంక్స్ చెప్పాలా
శివ : ఇది ఎప్పటికి నీదే తప్ప నాది అవ్వదు
అలా అనగానే ఇద్దరి మొహాలు మాడిపోయ్యాయి
గగన్ : అదేంటి శివా అలా అన్నావ్
శివ : ఇందులో తప్పేముంది సర్, ఇది మీనాక్షిదే కదా
మీనాక్షి : మరి ఇన్ని రోజులు నువ్వు పడ్డ కష్టం అంతా?
శివ : ఇంకా వంద రేట్ల కష్టంమైనా పడతాను నీకోసం.. ఇది నీది. నీకోసం నేను బలంగా నిలబడ్డాను అంతే, రేపు నాకు ఏదైనా సమస్య వస్తే నువ్వు అలానే నాకోసం నిలబడతావని నాకు తెలుసు అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.
గగన్ : ఇక ఈ టాపిక్ ఇక్కడితో వదిలెయ్యండి, ముందు పార్టీ చేసుకుందాం, ఎక్కడికి వెళదాం చెప్పండి.. శివా నీ చెల్లెలు అమ్మగారిని కూడా పిలువు తనకి నేను క్షమాపణలు చెప్పాలి.
మీనాక్షి : ఎందుకు
గగన్ : మొన్న సుశాంత్ వల్ల..
శివ : ఏం లేదులే.. సర్ పార్టీ రేపు చేసుకుందాం ఇవ్వాళ చిన్న పని ఉంది
మీనాక్షి : రేపు నాకు పని ఉంది బైటికి వెళ్ళాలి
గగన్ : ఎక్కడికి
మీనాక్షి : పని ఉంది అంతే రేపు నేను రావడం కుదరదు అని గట్టిగా చెప్పేసి ఆఫీస్ చైర్లో కూర్చుంది డెస్క్ లో నుంచి ఫైల్స్ తీస్తూ..
గగన్ : ఏమైంది ఇప్పటి వరకు బానే ఉంది కదా
శివ : సర్ మీరు వర్కర్స్ తో మాట్లాడి వస్తానన్నారు, అని ఆయనతో పాటే బైటికి నడిచాను.
లోపల కూర్చున్న మీనాక్షి, శివ మరియు తన నాన్న బైటికి వెళ్ళగానే ఫైల్స్ పక్కన పడేసి తల పట్టుకుని కూర్చుంది. ఇందాక ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చేటప్పుడు కూడా సుశాంత మళ్ళీ తనని బ్లాక్మెయిల్ చేసాడు. మీనాక్షికి వేరే దారి దొరకట్లేదు.
మీనాక్షి : ముందు శివకి చెప్పేద్దాం అనుకున్నాను కాని శివ ఎంతటి ఆవేశపరుడో నేనింత వరకు చూడలేదు, తన పెద్దమ్మ చెప్పింది తన వాళ్ళ జోలికి వస్తే ఎంత దూరం అయినా వెళతాడని కాని ఇంతవరకు ఎప్పుడు శివ ఒక మాట దొర్లడం తప్పుగా మాట్లాడడం ఇతరుల గురించి కామెడీగా మాట్లాడడం ఇలాంటివి ఎప్పుడు చెయ్యలేదు ఏదైనా ఉంటే మొహం మీదె చెప్పేస్తాడు జోక్ చేసినా అంతే అవతలి వాళ్ళని నవ్విస్తాడు తప్ప తన మాటలతో ఇబ్బంది పెట్టడు.
ఒకవేళ తనతో చెప్పి ఏదైనా గొడవ అయితే అప్పుడు ఇంట్లో తెలిస్తే పెద్ద గొడవ అవుతుందని నాకు తెలుసు, అంతా కలిసి శివని ఏమైనా చేస్తారన్న భయం కూడా ఉంది. ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు ఆ సుశాంత్ గాడిని ముద్దు పెట్టుకోవడం అన్న ఆలోచనే నాకు కంపరం తెప్పిస్తుంది.
గగన్ సర్ ఏదో మాట్లాడుతుంటే ఆయనతో మళ్ళీ వస్తాను అని చెప్పి సర్ ని పంపించేసి తిరిగి ఆఫీస్ లోకి మీనాక్షి తల వంచి కళ్ళు మూసుకుని ఏదో తీవ్రంగా ఆలోచిస్తుంటే తన ఎదురు కుర్చీలో కూర్చుని ముందున్న టేబుల్ గ్లాస్ మీద చప్పుడు వచ్చేలా తట్టాను. లేచి నన్ను చూసి మళ్ళి ఫైల్ మీద సంతకాలు చేస్తుంది.
శివ : హలో మేడం మాట్లాడొచ్చా
మీనాక్షి : చెప్పు అని అలిగినట్టు మాట్లాడింది
శివ : రేపు నువ్వు పార్టీకి రావట్లేదు అంతే కదా దానికెందుకు ఇంత అలక
మీనాక్షి : నువ్వేగా ఇందాక మన ఇద్దరినీ వేరు చేసి మాట్లాడావ్
శివ : మీనాక్షి… కొన్ని కొన్నిట్లో నువ్వు కళ్ళు మూసుకుని నన్ను ఫాలో అవ్వు నీకొక అందమైన జీవితాన్ని అందిస్తాను.
మీనాక్షి : ఏదేదో చెప్తావ్
శివ : నిజంగా నన్ను నమ్ము
మీనాక్షి : ఇప్పటివరకు చేసింది ఇకపై చెయ్యబొయ్యేది కూడా అదే కదా
శివ : ఏంటి ?
మీనాక్షి : నిన్ను నమ్మడం
శివ : సరే డీల్ ఫైనల్ అయ్యిందిగా, నాకొకటి కావలి ఇస్తావా
మీనాక్షి : అలా అమాయకంగా అడిగేసరికి మీనాక్షి నవ్వుకుని.. ఏం కావాలి
శివ : ముద్దు కావాలి.. నాకూ అని సాగదీసాను
మీనాక్షి : నవ్వుతూ రా అని చైర్ లో నుంచి లేచి వంగి శివని దెగ్గరికి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకుంది.. చాలా ఇంకా కావాలా
శివ : చాలు అని మళ్ళి నడుము వంక చూసాను.. కళ్ళు మాత్రమే అటువైపు పెట్టాను మొహం మాత్రం మీనాక్షి వంకే ఉంది.
మీనాక్షి : వచ్చిన దెగ్గర నుంచి చూస్తున్నాను నా నడుముని తినేసేలా చూస్తున్నావ్, పక్కనే మా నాన్న ఉన్నాడన్న భయం కూడా లేదు నీకు
శివ : ఒక్కసారి..
మీనాక్షి : ఒక్కసారి ?
శివ : ఒకే ఒక్కసారి ముట్టుకోనా ప్లీజ్..
ఇంతలో ఏదో శబ్దం అయితే ఇద్దరం డోర్ వంక చూసాం కాని ఎవ్వరు లేరు.
మీనాక్షి : ఇక్కడ వద్దులే కాని నువ్వెళ్ళి కార్ తీపో, నేనొక ఫోన్ చేసి వస్తాను అని శివని బైటికి పంపించి వెంటనే కావేరికి ఫోన్ చేసింది.
కావేరి : చెప్పరా బంగారు
మీనాక్షి : అత్తయ్యా… అని సాగదీసింది
కావేరి : ఏంట్రా
మీనాక్షి : ఎక్కడున్నావ్
కావేరి : నేనెక్కడికి వెళతాను ఇంట్లోనే ఉన్నాను
మీనాక్షి : కొంచెం సేపు ఆశ్రమం వైపు వెళ్లి రాక పోయావా
కావేరి : ఏదో తేడా కొడుతుంది నాన్నా
మీనాక్షి : అంటే నువ్వేళితే ఇంటి తాళాలు అక్కడే పెడితే
కావేరి : పెడితే
మీనాక్షి : పో.. అత్తయ్య
కావేరి : ఏమయిందిరా
మీనాక్షి : అబ్బా మట్టి బుర్ర.. నీ కొడుక్కి నా నడుము పట్టుకోవాలని ఉందట వాడి కోరిక తీరుద్దామనీ
కావేరి : ఓహో.. సారీ బంగారు నిజంగా నాది మట్టి బుర్రే, అయినా నడుము పట్టుకోడానికి ఇంత దూరం రావాలా అక్కడే కానిచేయ్యక
మీనాక్షి : అక్కడితో ఆగుతాడా నీ కొడుకు
కావేరి : నా కొడుకు బుద్ధిమంతుడే పిల్లా
మీనాక్షి : కాని నేను కాదు
కావేరి : సరే సరే అని ముసి ముసిగా నవ్వుకుంటూ తాళాలు కిటికీలో పెడుతున్నా.. ఓకే నా
మీనాక్షి : డబల్ ఓకే అని నవ్వుకుంటూ కారులో రెడీగా ఉన్న శివ దెగ్గరికి పరిగెత్తి కారులో కూర్చుంది పోనీమంటూ
శివ : ఎక్కడికి ?
మీనాక్షి : నువ్వు ముందు పోనీ చెప్తా, నాన్నకి చెప్పలేదు
శివ : నేను చెప్పాలే
మీనాక్షి : ఓహో.. గురుడు అన్నిటికి ప్రిపేర్ అయ్యి ఉన్నాడు అనగానే శివ నవ్వుతూనే ముందుకు పోనిచ్చాడు. నేరుగా ఇంటికి పోనీ
శివ : ఎక్కడికి
మీనాక్షి : మన ఇంటికే, కంగారుపడకు అమ్మ ఆశ్రమానికి వెళ్లిందట తాళాలు కూడా ఇంటి దెగ్గరే పెడతా అంది.. అలా చూడకు పొద్దున్న చెప్పింది నీకు చెప్పమని కూడా చెప్పింది.
నేరుగా ఇంటికి వెళ్లి తలుపులు తీసి లోపలికెళ్లి కూర్చున్నాను మీనాక్షి నవ్వుతూ నావైపు వస్తుంటే ఇప్పటి వరకు కుడా తెచ్చుకున్న ధైర్యం మొత్తం నీరుగారిపోతుంది. మంచం మీద కూర్చున్నాను, మీనాక్షి వచ్చి నా కాళ్ళ మధ్యలో నిలబడి ఎర్రని పైట తీసి పక్కన పారేసింది.
మీనాక్షి : రా పట్టుకో అని నవ్వుతూ నా రెండు చేతులు తీసుకుని నడుము మీద వేసుకుంది.
వణుకుతూనే పట్టుకుని చూసాను సన్నని నడుముకి చక్కని బొడ్డు, బొడ్డు కింద కట్టిన చీర దాని కుచ్చిళ్ళు.. నాకు మీనాక్షిలో నచ్చేది అదే తన డ్రెస్సింగ్ సెన్స్ ఎంత మోడరన్ గా రెడీ అయినా అందులో ఎబ్బెట్టు తనం ఉండదు, ఇదేంటి ఇలా రెడీ అయింది అని అనిపించదు చూడ చక్కగా ఉంటుంది. మీనాక్షి కళ్ళలోకి చూసి నవ్వుతూ తన పొట్ట మీద నా బుగ్గని ఆనించి వెచ్చదనం ఫీల్ అవుతుంటే నా తల మీద చెయ్యి వేసింది.
మీనాక్షి : శివు..
శివ : హ్మ్..
మీనాక్షి : దించుతావా
ఆ మాట వినగానే నడుముని వదిలి తన కళ్ళలోకి చూసాను ఆశ్చర్యంగా
మీనాక్షి : చెప్పు
శివ : పెళ్లయ్యాకే అవన్నీ
మీనాక్షి : ప్చ్.. పోనీలే ఆ మాట అనగానే నీకు అర్ధమయ్యిందంటే మంచి రసికుడవే అని నవ్వుతూ జాకెట్ విప్పేస్తుంటే
శివ : మీనాక్షి అదీ.. వద్దు..
మీనాక్షి : ఊరికే కొంచెం సేపు నీ ఒళ్ళో పడుకుంటాను అని తను వేసుకున్న ఎర్రని బ్రా కూడా విప్పేసి శివ ఒళ్ళో కూర్చుని శివ షర్ట్ బటన్స్ విప్పేసి, వెనక్కి తోసి శివ కళ్ళలోకి చూస్తూ మీదెక్కి ఇద్దరి ఛాతులు కలిసేలా పడుకుని శివ పెదాలు అందుకుని రెండు నిమిషాలకి విడిపడి ముక్కు మీద ముద్దు పెట్టుకుని కిందకి జరిగి శివ గుండె మీద పడుకుంది.
శివ : ఒళ్ళంతా అదోలా అయిపోయింది నా మీద వెల్లికల పడుకొని నా ఒక చేతిని తన పొట్ట మీద వేసుకుని నిమురుతూ ఇంకో చేతిని తన ఎద మీద వేసుకుంది.. నా చెయ్యి తన ఎదని ఆ పొడుచుకొచ్చిన ముచ్చిక నా అరచేతిని గీరుతూ ఏదో జిల అది నా చేతిలోనా లేక ఒంట్లోనా అర్ధం కాలేదు. మీనాక్షి ఒళ్ళు మొత్తం తడుముతూ నా వైపు తిప్పుకుని తెల్లటి వీపుని తడుముతూ ఇక నా వల్ల కాక అడిగేసాను.. దించనా
మీనాక్షి : తొందరపడకు నువ్వు వద్దనుకున్నా ఈ శరీరం నీ సొంతం కాక తప్పదు, నువ్వు అనుకున్నట్టుగానే మన పెళ్ళైయ్యాకే ఆడుకుందాం ఆ కేళి.. అప్పటివరకు ఇలా ఒకరినొకరం ప్రేమించుకుందాం అని మళ్ళీ తలని శివ గుండె మీద పెట్టుకుని పడుకుంది.
ఆ వెచ్చదనంలో మీనాక్షి తీయ్యని పలుకులతో ఒకరి చేతిలో ఇంకొకరి చెయ్యి వేసుకుని గడుపుతూ ఎప్పుడు నిద్ర పొయ్యామో లేచేసరికి సాయంత్రం అయ్యింది. మెలుకువ వచ్చి కళ్ళు తెరిచేసరికి మీనాక్షి మొహమే కనిపించింది మా ఇద్దరి మీదా దుప్పటి కప్పి ఉంది వంటింట్లో ఏదో చప్పుడు రాగానే నిద్ర మత్తు ఎగిరిపోయి త్వరగా మీనాక్షిని లేపాను. లేచి చూసుకుని ఫోన్లో టైం చూసుకుంది అప్పటికే శివ పెద్దమ్మ కావేరి నుంచి పదికి పైగా మిస్డ్ కాల్స్, నాన్న నుంచి నాలుగు మిస్డ్ కాల్స్ చూసి త్వరగా బట్టలు వేసుకుని పైట సర్దుకుని బైటికి వచ్చి చూసేసరికి అప్పటికే శివ వెళ్లి కావేరి పక్కన నిలుచొని ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు.
కావేరి : చూడవే మీను నాకు సారీ చెప్తున్నాడు అని నవ్వింది
మీనాక్షి : అత్తయ్య సారీ అదీ
కావేరి : వాడి కౌగిలిలో గువ్వపిల్లలా ఒదిగిపోయావు నిండు నూరేళ్లు ఇలానే ఆనందంగా జీవించండి అంది పెద్ద మనసుతో
మీనాక్షి వెళ్లి కావేరిని కౌగిలించుకుంది థాంక్స్ చెపుతూ, అక్కడనుంచి మీనాక్షి కొంతసేపు మాట్లాడి వెళ్ళిపోగా అటుఇటు తిరిగి బైటికి చాచా దెగ్గరికి వెళ్లాను. ఇంట్లో వాళ్లందరిని పలరించి ముస్కాన్ తను కట్టించిన హోటల్ చూపిస్తుంటే చిన్న చిన్న మార్పులు చేపించి ఇంటికి వచ్చేటప్పుడు బిర్యానీ పార్సెల్ చేపించుకోచ్చాను.
నేను అమ్మా ఇద్దరం తినేసి టీవీ చూస్తూ మాట్లాడుకుంటుంటే సందీప్ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది.
శివ : చెప్పరా
సందీప్ : బండి రాడ్ మాస్కులు నేను అన్ని రెడీ ఇంటి ముందే ఉన్నా
శివ : వస్తున్నా..
హలో ఫ్రెండ్స్ నేను నా దగ్గర ఉన్న పిడిఎఫ్ స్టోరీస్ కలెక్షన్స్ (ఈ సైట్ పెట్టక ముందు నేను చదివినవి దాదాపు 1500 వరకు ఉన్నాయ్ దాంట్లో ఉన్న ఏ ఒక్క స్టోరీ దింట్లో లేదు అవన్నీ vintage స్టైల్ ఓల్డ్ మూవీస్ లా natural గ స్లోగ పెద్ద పెద్ద సీరియల్ టైపు ) ఇవ్వాలనుకుంటున్న కావాలనుకున్న వాళ్ళు fb లో ఐన twitter లో ఐన నాకు పర్సనల్ మెసేజ్ చేయండి ….Paid Service not for Free only 100/-