సొరంగ మార్గం

                              నూతిలో పడిన కొద్ది క్షణాలకు దబ్బున రెండు శరీరాలు నీళ్లలో పడిన శబ్దం. శరీరం నీళ్లలోకి జారగానే వూపిరాగినంత పనైంది రాజుకి. చానా ఎత్తునుండి పడటం వల్ల రాజు శరీరం నీళ్లలో లోతుగా మునిగి పైకి తేలింది. వూపిరి తీసుకోవడానికి “ఆ. . . . ” అని నోరు తెరిచాడు. అతను పడిన క్షణాల తేడాలో అప్సానా పడింది.

                             “అప్సానా. . . ” అరిచి ఆమెను వెతకడానికి ప్రయత్నించాడు. మొదట అతని చేతికి నూతికున్న మెట్లు తగిలాయి. వాటి పక్కనే ఒక శరీరం దొరికింది. దాని జుట్టు పట్టుకుని మెట్ల మీదకు లాక్కొచ్చాడు. అది లాగుతున్నప్పుడు ఆ శరీరంలో జీవం లేనట్లు స్పష్టంగా తెలిసింది. అతని బొడ్లో ఉన్న టార్చ్ ని తీసి ఆ బాడీ మీదకు ఫొకస్ చేశాడు. తల పగిలి రక్తం కారుతొంది. తమ కంటె ముందుగా పడ్డ వాడిదా శరీరం ఎదో రాతికి తల తగిలి పగిలిపోయింది. ముఖం పాటున పడటం వలన నుజ్జు నుజ్జయి పోయి బయంకరంగా వుంది

                             ఆ శవాన్ని చూడగానే అప్సానా పెద్ద కేక పెట్టింది. రాజు టార్చ్ ని అప్సానా మీదకు ఫొకస్ చేశాడు. తను బాగానే ఉంది. చేయందించి మెట్ల మీదకు లాగేశాడు. 

                            అప్సానా కేక పెట్టిన కాసేపటికి పైనుండి చిన్న శబ్దం వినపడింది. రాజు టార్చ్ ని పైకి ఫొకస్ చేశాడు.అది పైకి రీచ్ కాలేదు. ఆ శబ్దం మళ్లా వినపడింది. రాజు అర్థం చేసుకున్నాడు సంద్య అరుస్తొందని. “బాగానే వున్నాం” అని అరిచి చెప్పాడు. అది పైకి రీచ్ అయ్యిందో లేదో తెలీదు. ఆ తరవాత నాలుగైదు సార్లు అరిచి ఆమెకు వినపడలేదని రూడీ చేసుకున్నాక, “ఇంకిక్కడ అనవసరం పద మెట్లంటి పైకి పొదాం “అని జాగ్రత్తగా మెట్లు పట్టుకుని పైకెక్కడం మెదలెట్టారు.

                           వాళ్లు పడిన నూతిలో నీరు చాలా రోజులనుండి అలా వుండి పోవడం వలన మురిగి కుల్లిపోయినాయి. పడిన కొద్ది సేపటికి కానీ ఆ మురుగు వాసన తెలీలేదు. ఆ తరవాత భరించడం కష్టం అయ్యింది. అందుకనే ఎంత వీలైతే అంత తొందరగా పైకి వెళ్లిపోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నారు. 
                           స్ప్రింగ్ ఆకారంలో నూతి గోడలకు ఆనుకుని కట్టబడి వున్నాయా మెట్లు. మెట్లు కట్టడానికి వుపయోగించిన రాయి చానా గట్టిదే కాకుండా చానా వెడెల్పుగా వుంది. మామూలుగా తాగు నీళ్లకి వుపయోగించే చేద బావిలో అంత వెడెల్పైన రాయి వాడరు.మెట్లెక్కుతూ గోడను తడిమినప్పుడు ఆ గోడకూడా రాతితో కట్టిందేనని రాజు కనుక్కున్నాడు. అతి ముఖ్యంగా ఆ రాళ్ల మద్య ఎటువంటి సందులు లేవు కాబట్టి పాములు వుండే అవకాశం తక్కువ.వుంటే గింటే ఆ నీటిలోనే ఉండాలి.

                      కొంత దూరం పైకెక్కాక “ఇంకెంత పైకుందీ బావి ” అని అడింగింది అప్సానా. 
                      “నాకేమ్ తెలుసు. . . కొంచెం చూసుకుని నడువు మద్యలో ఎమైన స్టెప్స్ వూడిపొయి వుంటాయి ” అని జాగ్రత్త చెప్పాడు.
                      “నీకెలా తెలుసు?”
                      “పాత బావులు కదా “.  ఆమె టార్చ్ వేసి చూసుకుని జాగ్రత్తగా నడుస్తుంటే ఆమె వెనకాల రాజు నడుస్తున్నాడు.   
                     తన వెనకాల నడుస్తూ నడుము మీద చేయి వేశాడు. సన్నటి నడుము చేతికి సరిగ్గా సరిపోయింది. తనంతటి లావూ కాదూ సన్నమూ కాదు. తన వయస్సు 15కి తగ్గట్టు వుంటుంది. పిర్రలు మాత్రం వాటంగా పెంచింది. ఆ బావిలో కనక లేకుంటే ఈ పాటికి ధైర్యం చేసి ఆమెను ఎక్కేసే వాడే. ఎక్కక పోయినా ప్రయత్నం చేసేవాడు.

                       పైకెక్కే కొద్ది పైనుంచి సంద్య అరుస్తున్న అరుపు దగ్గరైనట్టు అనిపించింది. “రాజూ. . . . ” అని గట్టిగా అరుస్తొంది. “మేము బాగానే వున్నాం” అని గొంతు చిరిగి పోయేలా అరిచాడు. బావి గోడలు ఆ అరుపుకి ప్రతిద్వనించాయి. మొత్తానికి ఆ అరుపు సంద్యని చేరింది లీలగా. వెంటనే సంద్య సొరంగం లోనికి పరుగెత్తుకుని వెళ్లింది. అయిదు నిమిషాల తరవాత ఒక పవర్ ఫుల్ టార్చ్ తీసుకుని వచ్చింది.అది చార్జింగ్ తో నడిచే టార్చ్. సంద్య దాన్ని బావిలోకి ఫొకస్ చేసింది. ఎక్కడో ఆ టార్చ్ కాంతి చివరలో కదిలిక కనిపించింది. ఎంటనే ఆమె ఇంకో విషయం కూడా గమనించింది.

                      “డెడ్ ఎండ్” అని ఆగిపోయింది అప్సానా. 
                      “ఎంటి? ” అన్నాడు రాజు. 
                      “నో మోర్ స్టెప్స్” అనింది. ఆమె గొంతులో నిరాశ స్పష్టంగా వినిపించింది. టార్చ్ ని మెట్ల వరసలో ఆ కాంతి వెళ్లినంత వరకూ పైకి చూశారు. అక్కడి నుండి పైకి మెట్లు లేవు. అదే విషయాన్ని సంద్యకూడా కనుక్కుంది.ఆమె మనస్సు కలత చెందడం ప్రారంభించింది వాళ్లని ఎలా పైకి తీసుకరావాలో అర్థం కాక.
                     “రాజు ఏదైనా శబ్దం చెయ్యి” అని అరిచింది.
                     “హల్లో. . . ” అని అరిచాడు. రెండు అరిచేతులని శంఖంలా చేసి. ఇప్పుడది సంద్యకి వినిపించింది.శబ్దం చానా దూరానికి వినపడాలన్నపుడు అలాగే అరుస్తారు. శబ్దం సూటిగా పయనిస్తుందని.
                      “పైకి మెట్లు లేవు ” అని గట్టిగా అరిచింది. “అక్కడే వుండు నేనేదైనా దారి దొరుకుతుందేమో చూస్తాను ” అని అరిచి బంగళాలోకి వెళ్లింది.
  
                      చేసేదేమి లేక అప్సానా అక్కడే కూల బడింది.రాజు ఆమెకి దిగువగా కూర్చున్నాడు. ఆమె కాళ్లు అతనికి దగ్గరగా మడిచి కూర్చింది.
“మా దరిద్రం ముండ వల్ల వచ్చిన తంటా ఇది ” అని తిట్టుకునింది.
“ఏమైంది?” అని అడిగాడు రాజు. జరిగిందంతా చెప్పింది. ఇంకా ఎక్కువే చెప్పింది. “ఎవడితోనో దె. . . . ” అని మాట మింగేసింది.
“లేకపోతే దానికి ఈ బంగళాలో ఎం పని . . .రెండు రోజుల నుండి ఆ జునైద్ గాడు ఈ బంగళాలోకే వస్తున్నాడు. దొంగ నాకొడుకు మా పెద్దక్కని, చిన్నక్కని ఇద్దరిని పట్టేశాడు” అని తిట్టుకుంది. 

                     ఆమె చేతిలోని టార్చ్ తీసుకుని ఆమె కాళ్లవైపు ఫొకస్ చేశాడు. “చెప్పులు లేవే ” అని అడిగాడు. బావిలో పడినప్పుడే జారిపోయినాయి” అనింది. తన చేతులు ఆమె కాళ్ల మీద వేశాడు. అప్సానా కాళ్లు కొంచెం వణకడం గమనించాడు. చేతులని ముని గాళ్ల మీదనుంచి వట్టి కాళ్ల మీదకు జరిపాడు. వారిద్దరి గుండే చప్పుళ్లు పెరిగాయి. ఒకరి గుండె చప్పుడు ఒకరికి స్పష్టంగా వినిపించాయి. రాజు చేతులు క్రమంగా మోకాళ్లు, లోతొడలు చేరుకున్నాయి.

                     అప్సానా వేగంగా స్పందించింది. రాజు చేతులని తొడల మీదనుండి తొలగించి రెండు కాళ్లను దగ్గరికి చేర్చింది. “ఎంటి పిచ్చి పనులు అసలే భయంతో చస్తుంటే ” అని కసిరినట్టు నటించింది. రాజు నవ్వాడు (ఆ నవ్వు ఎవరికి కనపడి చచ్చింది కనక ఎవరి చేతిలో టార్చ్ వుంటే వారు ఎదిటి వారి ముఖాన్ని చూడ గలుగు తున్నారు.) 
                     “ఇలాంటి పనులు చేస్తే భయం పొతుందిలే” అని ఆమె రెండు తొడల మద్య చేయి దూర్చబోయి ఆగిపోయాడు. 
                    
                     ఆమె అబ్యంతరం చెప్పడం వల్ల కాదు. రాజు వీపు మీద చల్లటి గాలి తగలడం వలన. ఆ గాలి ఎక్కడ నుండీ వచ్చిందో అర్థం కాక టార్చ్ లైట్ ని తన వీపున్న ప్రాంతం లోకి ఫొకస్ చేశాడు. 

             రాజు కూర్చున్న మెట్టుకు పైనుండి సుమారు ఏడడుగుల ఎత్తువరకు మొక్కలు పెరుగున్నాయి. దట్టంగా గుబురుగా ఉన్నాయి. సాదారణంగా బావులలో చెట్లు పెరగడం సహజం. కానీ గోడలను రాతితో కట్టిన ఇటువంటి బావులలో రాళ్ల సందులలో పెరుగుతాయి. 

             టార్చ్ లైటు వెలుగులో కనిపించిన మొక్కని చేతితో పక్కకి జరిపాడు. లోపల ఖాలీ స్థలం కనిపించింది. మనిషి పట్టగలిగెంత స్థలం. రాజు లోపలికి తల దూర్చి టార్చ్ వేశాడు.అదింకా లోపలికి వుందనిపించింది. తల బయటికి పెట్టి ” లోపల సొరంగం వుంది ” చెప్పాడు అప్సానాకి.

             “వుంటే” అడిగింది.
             “ఈ కంపు ఎంత సేపు భరిస్తాం . . రా లోపలికి పోయి చూద్దాం ” సొరంగం లోకి దూరాడు. వెనక్కి తిరిగి “రా” అని చేయందించాడు. ఇష్టం లేకపోయినా చేయందుకుని లోపలికి ఎంటరయ్యింది.సొరంగం లోపల వెచ్చగా అనిపించింది. లోపలికి వెళ్లేకొద్ది వుందా సొరంగం. పెద్ద బొక్కున్న ఆడదానికి కూడా ఇలాగే వుంటదంట ఎంత పెద్దది దూర్చిన లోతుని తెలుసుకోలేమని లక్ష్మన్న చెప్పేవాడు.

              “ఇంకెంత దూరం పోతాం ” అడిగింది అప్సానా.
              “రా . . ఆపక్కేదైనా బయటికి దారుందేమో ” అని నడుస్తున్నాడు.
              “ఎవరు తొగినారు దీన్ని ” మళ్లీ అడిగింది.
              “నేనైతే కాదు” వెంటనే సమాదానం చెప్పాడు.
               “అబ్బా . . . జోకు. . . ” 
               “లేకపోతే నాకెట్లా తెలుస్తుంది ” 
                “తెలీక పోతే ఎందుకు పిలుచుకొచ్చావు”
                “కాదే నేనెందో వాళ్లని ఎంట పడి తరుముతుంటే, నిన్నెవరు నాయనకాల రమ్మన్నారు. వచ్చింది కాక ఎనకా గుద్దేశావు. ఇదిగో ఇట్ల బాయిలో పడి సొరంగాలలో తిరుగుతావుండాము ” అరిచాడు. అప్సానాకి కోపం వచ్చింది. రాజు మాత్రం అది పట్టించుకోకుండా ముందుకి నడుస్తున్నాడు. అప్సానా ఏమి మాట్లాడకుండా వెనక నడిచింది.

                  లోపలికి వెళ్లే కొద్ది ఉడుకు పెట్టడం ఎక్కువైంది. తల మొదలుకుని శరీరం అంతా చమట పట్టడం స్టార్ట్ చేసింది. నోట్లో తడారిపోవడం మొదలైంది. 
                  “ఇంక నడవడం నా చేత కాదు ” అని ఆగిపోయింది. రాజుకి కూడా అట్లే అనిపిస్తాంది.
                   “ఇంకొంచెం దూరం పోయి చూద్దాం. ఏ దారి కనపడక పోతే యెనక్కి యెళ్లిపోదాం”  ముందుకి నడిచాడు.
                   “అసలు దారుంటుందంటావా?” అనుమానాన్ని వ్యక్తం చేసింది.
                   “ఖచ్చితంగా వుండి తీరాలి. మనం యెంట పడింది నలుగుర్ని కానీ బావిలో కనిపించింది ఒకడే. మిగతా ముగ్గురు యాడికి పోయినట్లు. నాకు తెలిసి ఆ సొరంగానికి ఎదురుగా ఇంకో సొరంగం వుండాలి. ఆ రెండింటిని కలుపుతూ ఒక పెద్ద దుంగ వుంది. వానాకొడుక్కి దాటడం చేతకాక పడిపోయాడు. నా కక్కడ దుంగ వుందని తెలీక నేను ఆగిపోయాను. నువ్వు నన్ను గుద్దడంతో పట్టు తప్పి బాయిలోపడిపోయాము” తన  ఆలోచనలను అప్సానా ముందుంచాడు.
                    “అయితే ” అర్థం కాక.
                    “ఆ సొరంగం కిందనే ఇది కూడా వుంది. ఒక వేళ ఇది మనల్ని వాళ్ల కాడకు తీసుకుపోతే మీ యక్కని కూడా కనిపెట్టొచ్చు ” 
                    “అంటే రుక్సానా వాళ్ల దగ్గరే వుందంటావా ” ఆశగా అడిగింది.
                    “వుండి వుండొచ్చు” ముందుకి నడిచాడు. 

                     కొంచెం ముందికి వెళ్లగానే చల్లటి గాలి వారి మీదుగుండా సొరంగం లోకి వెళ్లింది. “చూశావా ” ఆనందంతో కేకేసి పరిగెత్తాడు. అల్లంత దూరంలో వెలుగు కనిపించింది. వెలుగుని చూడగానే “అప్పుడే తెల్లారిపోయిందా ” పరిగెడుతూ ఆయాసంతో రొప్పుతూ అడిగింది. రాజుకి ఆమె మాటలు వినిపించలేదు ఆ వెలుగుని చేరుకోవడమే అతని లక్ష్యమన్నట్లు పరిగెత్తాడు.

                 ఆ వెలుగు వస్తొంది కూడా ఒక భావి లోనించే. సొరంగం చివరి అంచును చేరుకోగానే అతను చేసిన మొదటి పని బావిలోకి తొంగి చూడటం.నీరు స్పష్టంగా తేటగా వున్నాయి. వెన్నెల వెలుగులో ఆ నీరు పాలలాగ కనిపించాయి.కానీ నీరు చానా లోతున వున్నాయి అందుకోవడం కష్టం. 
                
               బావి పై భాగాన్ని తలెత్తి చూశాడు. పెద్ద మర్రి చెట్టు కనిపించింది.పెద్ద వూడ ఒకటి బావిలోకి పాకి వుంది. దాన్ని అందుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు. మొదట అందలేదు కానీ అతికష్టం మీద చేజిక్కించుకున్నాడు.

              “అప్సానా మొదట నువ్వు పద” వూడని చేతికి అందించాడు. ఆమె జంకింది కొద్దిగా వెనక్కి జరిగి తన అయిష్టతను తెలియజేసింది. “బయపడద్దు నీ యెనకే నేనూ వస్తాను ” చేతికి వూడని అందించి ముందుకి తోశాడు. తలెత్తి పైకి చూసి “చాలా ఎత్తుంది రాజు ” అనింది. నీ యెనకనే వస్తాను. పడిపోకుండా పట్టుకుంటాను ” అన్నాడు. అప్సానా బయంగా రాజుని చూసింది.

              “నన్ను నమ్ము” అని ఆమె బుగ్గలను ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. అతని పెదాలు ఆమె బుగ్గలు తగలగానే హాయిగా అనిపించి కళ్లు మూసుకుంది. మగవాడి స్పర్ష తగలడం ఆమెకది మొదటిసారి. వాడి పెదాలామె బుగ్గను తాకగానే వొల్లంతా పులకరిచింది. శరీరంలో ఎదో హాయి. ఆ హాకి కళ్లు మూసుకుంది. రాజు దూరంగా జరిగినా అప్సానా కళ్లు మూసుకునే వుంది. రాజు నవ్వుకుని ఆమె నడుముని పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. ఆ చల్లటి వెన్నెలలో ఆమె శరీరం వెచ్చగా అనిపించింది. 

               సన్నటి ఆమె నడుముని గట్టిగా పట్టుకుని పెదాలను చుంబించాడు. పలుచటి ఆమె తేనేలూరే ఆమె పెదాలు తియ్యగా అనిపించాయి. ఆమె కన్య శరీరం ఆమె మాట వినడం మానేసింది. వొల్లు బరువెక్కింది. నరాలు పురివిప్పుకున్నాయి. సల్లలో సలపరం మొదలయ్యింది. సల్లను వాడి ఛాతికేసి అదుముకుంది. చేతులని వాడి చుట్టూ వేసి అదుముకోవడానికి చేతిలో వున్న వూడని వదిలేసి రాజుని గట్టిగా హత్తుకునింది. వెంటనే రాజు అప్సానాని వదిలి వూడని పట్టుకున్నాడు. 
“ఇప్పుడు ముద్దుకంటే ఈ బాయిలోనించి బయట పడడమే ముఖ్యం ” అని ఆమెకు వూడని అందించాడు ఆమె ఎగిరి వూడని కరుచుకుంది. రాజు ఆమెకి కొంచెం కింద వూడని పట్టుకుని వ్రేలాడబడ్డాడు. ఆమె పిర్రల కింద చేయి వేసి పైకి నూకుతూ పైకి పాకడం మొదలెట్టాడు. ఇలా పదహైదు నిమిషాల కష్టం తరవాత బావి పై భాగాన్ని చేరుకున్నారు. 

                అదో పాత గుడి. చాలా ఏళ్లుగా మూతబడి పోయిన గుడది. మూతబడిపోయిందన్న దానికి గుర్తుగా ఆ గుడి పెరట్లో ఒక మర్రి చెట్టు పెరిగి పెద్దదయ్యి గుడి మొత్తాన్ని ఆక్రమించేసింది. వూడలు బారి బయంకరంగా కనిపిస్తొంది. ఒక్కో వూడ సుమారు దాని కొమ్మలంత లావు వున్నాయి. వింత పక్షులు కొన్ని ఆ కొమ్మల మీద కూర్చుని వారి వైపే చూస్తున్నాయి. 

                 ఒక విషయం మాత్రం రాజుని బాగా ఆకర్షించింది. అది వారెక్కొచ్చిన బావి. అది గుండ్రంగా లేదు చతురస్త్రాకారంలో వుంది. దానికి నాలుగు దిక్కులా నాలుగు రాతి స్తంభాలున్నాయి. వాటిని కలుపుతూ వాటి పైభాగాన మరో నాలుగు రాతి స్తంభాలను అడ్డంగా పేర్చబడి వున్నాయి. పైన మూత వేయలేదు.ఆ స్తంభాల మీద వింత బొమ్మలు చెక్క బడి వున్నాయి. రెక్కలున్న మనిషి, రెక్కలున్న గుర్రం మీద స్వారీ చేస్తున్న మనిషి. ఐదు తలలున్న రాక్షసుని లాంటి మనిషి. ఇలా ఎన్నో బొమ్మలు చెక్కారు. స్తంభాల మొదట్లో ఒక సింహపు తలను చెక్కారు. చూడ్డానికి అది ఆ స్తంభాన్ని తన భుజాలపైన మూస్తున్నట్టు కనిపిస్తొంది. ఇలాంటివి చాలానే వున్నాయి అక్కడ. 

               గుడికి కొంచెం దూరమ్లో వుందా బావి. మర్రి చెట్టు ఆ గుడి మీదుగా పెరగడం వల్ల బయంకరంగా వుంది. అప్సానా ఆ దృశ్యం చూడగానే గుడిలోకి అడుగు పెట్టడానికి వొప్పుకోలేదు. 
              “అసలెక్కడున్నామిప్పుడు ” అయోమయంగా అడిగింది.      
              “వూరి బయటున్న వేణు గోపాల స్వామి గుడిలా వుంది” 
              “ఆ గుడి దగ్గర ఇంత పెద్ద మర్రి చెట్టు లేదే”
              “అవును రా బయటికి పోయి చూద్దాం ” గుడి బయటికి దారి తీశాడు.
       
             గుడి బయటంతా పచ్చని మైదానం. ఎగుడు దిగుడుగా బిగువైన కన్య పిల్ల శరీరంలా కనిపిస్తొంది. పచ్చని పచ్చిక మోకాల్ల ఎత్తుగా పెరిగింది. బయటికి వెళ్లగానే హోరున శబ్దం వినిపించింది. చల్లటి తుంపరలు వాళ్ల మీద పడ్డాయి. అప్సానా అప్రయత్నంగానే అటువైపు నడిచింది. 

             గుడి వెనక పెద్ద కొండ లోయ. ఆ లోయలో ఒక జలపాతం ప్రవహిస్తొంది. ఆ గుడి కొండ లోయ పక్కనున్న దిన్నె పైన వుంది. ఆ జలపాతం శబ్దం విని అప్సానా ఆ ఎటవాలు దిన్నెని వేగంగా దిగడం మొదలు పెట్టింది. 

             రెండు పెద్ద కొండల మద్యలోని లోయలో మొదలై వెన్నెల భాగ నది సుదీర తీరాల వరకు ప్రవహిస్తుంది. ఆ జలపాతం కొండమీదున్న రాళ్ల మీదనుండి లోయలో పడి పెద్ద తటాకాన్ని ఎర్పరిచాయి. అక్కడ నుండి లోయ గుండా వంకలా మారి ప్రవహిస్తొంది. ఆలా కొద్ది దూరం వస్తే ఆ నది పక్కనే వున్న చిన్న పల్లపు ప్రాంతంలోకి నీరు చేరుతొంది. సుమారు రెండు నిలువుల లోతున్న ఆ పల్లపు ప్రాంతం చిన్న సరస్సులా కనిపిస్తొంది.

              అప్సానా వేగంగా దిగి వచ్చి లోయలోకి తొంగి చూసింది. జలపాతం హోరున కిందకి పడుతొంది. అక్కడ నుండి కిందకి చూస్తే ఆ సరస్సు స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. దాని చుట్టూ ఎత్తైన అశోక చెట్లు దట్టంగా పెరిగి ఆ నదికి సరస్సుకి సంబందం లేకున్నట్టు కనిపిస్తొంది.”రాజు అక్కడ చూడు” అని చూపించింది. ఆమె కన్నులు ఆశ్చ్యర్యంతో వెలిగిపోతున్నాయి. “అక్కడికి పోదాం రాజు ” అనింది. రాజు ఆమెకేదో గుర్తు చేయాలనుకునే లోపల చేయి పట్టుకు లాక్కుని  వెల్లింది. విదిలేక ఆమెను అనుసరించాడు.
    
              తేటి నీటితో ఆ సరస్సు చాలా అందంగా వుంది. ఆ వెన్నల వెలుగులో ఆ నీటిలోకి తొంగి చూడగా ఆమె ప్రతిభింబం ఆమెకు స్పష్టంగా కనిపించింది. ఆమె ప్రతిభింబం పక్కనే రాజు ప్రతిభింబాన్ని చూసి అప్సానా సిగ్గుపడింది. ఆమె చెంపలు ఎరుపెక్కాయి. ఆమె శరీరానిది పాలలాంటి తెలుపు. సిగ్గు పడినప్పుడు ఎరుపెక్కే చెక్కిల్లు ఆమె అందాన్ని మరింత ఎక్కువ చేస్తాయి. అటువంటి చెక్కిల్లను చూసే కదా రాజు ఆమెను కోరుకుంది. ఆహా కోరిక కాదు ప్రేమ.

             ఆ నీటిని చూడగానే అప్సానా మురుగు నీటితో గబ్బు వాసన వస్తున్న శరీరాన్ని కడుక్కొవాలని పించింది. అనుకున్నదే తడువుగా వివస్త్ర అయ్యింది. ఒంటి మీద నూలు పోగులేకుండా నగ్నంగా మారింది. ఆమె పాలరాతి లాంటి శరీరం వెన్నెల వెలుగులో వెలిగిపోయింది. రాజు కన్నులకు ఆమె దేవకాంత లాగా కనిపించింది. ఇస్లాం మతంలోని ఏ దేవకాంతో ఈమె. ఇంత అందంగా పుట్టింది. నాతో యిలా ఈ నిర్జన ప్రదేశమ్లో వొంటరిగా వుందని అనుకున్నాడు.

            ఆమె కన్యత్వపు శారీరక బిగువులకు, ఆమె వంటి మీది ఎత్తుపల్లాలకు రాజు దాసోహమైపోయాడు. ఆమె సొగసుకు దాసోహమన్నాడు. ఆమె మీది మోహంతో ఆమెను చేరి అందుకోబోయాడు. ఆమె అతనిని కివ్వించడానికి దూరం జరిగింది. ఆమె వెంట బడ్డాడు. అతనికి దొరక్కుండా సరస్సులోకి దూకింది. ఎటువంటి జాగు చేయకుండా ఆమె వెనకాలే దూకాడు. 

            సరస్సులో ఆమె వేగంగా ఈదుతొంది ఎంతకీ దొరకడం లేదు. అతనామెను అందుకోవాలని చూసిన ప్రతిసారి అందినట్టే అంది పిల్లిమొగ్గలేస్తూ తప్పించుకుని యీదడం లోని తన నైపుణ్యాన్ని ప్రదర్శిస్తొంది. అందుకోవాలనే తపన రాజులో మరింత పెరుగుతొంది.రాజు ఆమెని ఎంతకీ అందుకోలేక పోయాడు. అయినా పట్టు వదలలేదు. అలుపు ఆయాసం అనేది లేకుండా ఆ స్పష్టమైన తేటి వెన్నెల భాగ నదిలో వెన్నెల వెలుగులో జంట చేపలలా ఎంతోసేపు యీదారు. 

            శివాపురం పెద్ద చెరువు నిండుగా వున్నప్పుడు ఈ పక్కనుండి ఆ పక్కకు పోటీ పెట్టుకు మరీ అందరికంటే ముందే యీదే వాడు. ఇప్పుడు ఈ సరస్సులో అప్సానాని అందుకోవడానికి ఎంతో అవస్త పడుతున్నాడు. చివరికి ఆమెని పట్టుకున్నాడు. మనకు కావలసిన దానిని చేదించి సాదిస్తే ఎంత ఆనందం వస్తుందో మొదటిసారి తెలుసుకున్నాడు.

            ఆ ఆనందంలో బిగువైన ఆమె కన్య శరీరాన్ని తనివి తీరా తడిమాడు. పలుచటి ఆమె తేనెలూరే పెదవులను చుంభించి ఆమెను ముద్దు చేశాడు. ఆమె స్తన ద్వయాన్ని కసి తీరా పిసికి, ఇసుక తిన్నెలలాంటి ఆమె పిరుదులని స్పృశించాడు.

           మొదటిసారి మగవాడి చేతికి చిక్కిన అప్సానా అతని స్పర్షలోని హాయిని అనుభవిస్తొంది. అతని చేయి ఆమె శరీరం లోని ఎత్తులను, పల్లాలను తాకుతుంటే ఆమె లోని కోరికి ఆకాశాన్ని అంటింది. అతని చేయి ఆమె రెండు తొడల మద్యకు చేరినప్పుడు శరీరం అంతా పులకరించి వణికింది.నరాలలో విద్యుత్తు ప్రవహించింది. అతని శరీరాన్ని తడిమేస్తూ తన శరీరాన్ని గట్టిగా తాకిస్తొంది.
  
          వారి తాపం తారాస్తాయికి చేరగానే వొడ్డుకు చేరడానికి వేగంగా యీదారు. ఒడ్డుకు చేరగానే కోరికతో రగిలిపోయే పెన పాముల్లా ఒకరినొకరు పెన వేసుకున్నారు. ఆ పచ్చిక మీద ఆమె తోసి ఆమె స్తన ద్వయం మీద దాడి చేశాడు. పిసికి పిసికి కొరికి కొరికి నరాల సలుపుని పోగొట్టాడు. నదిలా కనిపిస్తున్న ఆమె నడుము వొంపుని నిమిరి లోతైన ఆమె బొడ్డులో నాలుక పెట్టి ఆమెలో అలజడి రేపాడు. చివరగా ఆమె లోయలోకి జారి ఆమె చీలిక వొడ్డులని కదిపాడు. ఆమె నదిలోని నీరు తాగడానికన్నటు అతని నాలుకని ఆమె చీలికలోకి తోశాడు. అతనలా నాలుకను తాకించగానే సరస్సులోని నీటిలో అలజడి రేగినట్టు
ఆమె గుండెలలో అలజడి రేగింది. తియ్యటి మూలుగు ఆమె నోటినుండి బయట పడింది. ఆమె చీలికపై నున్న శిఖరాగ్రాన్ని మీటి ఆమెలో రాగాలు పలికించాడు. అంత చల్లటి వెన్నెలలో ఆమెతో వెచ్చటి నిట్టూర్పులని విడిపించాడు.

         ఆమె అతనికి పూర్తీగా శరీరాన్ని అర్పించి ఆ హాయిలోని సుఖాన్ని అనుభవిస్తొంది. అతను ఆమె చీలికలోపల తన నాలుకతో చిలికి అమృతాన్ని రాబట్టి రుచి చూసి ఆమె అమర లోకపు సుఖాన్ని రుచి చూపించాడు. ఆమె తన అమృతాన్ని అందించడానికి ముందు తనలో పెద్ద అగ్నిపర్వతం బద్దలైనట్లు వణికిపోయింది. రాజు ఆమె అమృతాన్ని తాగి అమరలోకాన్ని అదిరోహించిన ఇంద్రునిలా వుప్పొంగిపోయాడు. అతని కళ్లలో ఆమెను ఎట్టెకేలకు పొందగలిగానన్న గర్వం కనిపించింది.

         ఆమె పైకి చేరి ఆమె అధరాలను ముద్దాడి ఆమె మధన కలశం లోని అమృత రుచిని ఆమెకూ పంచాడు. అతని మూతి మీదున్న అమృతాన్ని మొత్తం జుర్రేసింది. 
         అతన్ని వివస్త్రని చేసి అతని శరీరంలోని అంగాంగాన్ని స్పృశించి ముద్దాడింది. మొదటిసారి అతని నరాల గట్టితనాన్ని తన చేతితో తాకినప్పుడు ఆమె అమృత భాండంలో అమృతం వూరింది. ఆ బిగువు ఆమె చేతికి నిండుగా వుంది. చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి ఎర్రగా వున్న సున్నితమైన చర్మంపై వేలితో మీటింది. రాజు శరీరమ్లో చిన్నపాటి కుదుపు మొదలైంది. ఆ ఎర్రటి గుండు ముద్దుగా అనిపించి పెదాలతో చుంభించింది. నాలుకతో రుచి చూసింది. 
        
         ఎవరో ఎక్కడో చెప్పగా తను వినింది. ఆ రుచి అబ్ధుతంగా వుంటుందని. నోటిని తెరిచి అతని బిగువుని మింగేసింది. ఆమె పలుచటి పెదాల స్పర్షకి, వెచ్చటి ఆమె వూపిరి వేడికి రాజు అనంతలోకాల్లో విహరించడం మొదలెట్టాడు. నోటితోనూ, చేతితోనూ అతన్ని సుఖపెట్టి తానూ సుఖపడింది. చివరగా అతని వెచ్చటి లావాని వెల్లగక్కాడు. ఆ లావా వేడికి ఆమె చేతులు వెచ్చగా అనిపించాయి.

         వెన్నెల బాగ సరస్సులోని అలలు వారి శరీరాన్ని తాకుతున్నాయి. రాజు ఆమె తొడల మద్యకు చేరుకున్నాడు. తరవాత జరగబోయే కార్యక్రమాన్ని వూహించుకోగానే అప్సానా గుండెలలో అలజడి మొదలైంది. మొదటిసారి ఒక మగవాడి అంగం తన లోపలికి ప్రవేశిస్తొంది. రాజు తన వేడిని ఆమెకు తాకించాడు. ఆ వేడి స్పర్ష ఆమెను నిలువెల్లా కాల్చేసింది. నడుమెత్తి ఆ వేడిని లోపల దింపుకోవాలన్న కోరిక పెరిగింది. ఆమె మర్మభాగానికి గురిపెట్టి బాణాన్ని వదిలాడు. మొదటిసారి బాణ కొన మాత్రమే లోపలికి వెల్లింది. నొప్పికి ఆమె గజగజా వణికింది. చెంపల పైన చేతులు వేసి ఆమెను వోదార్చాడు.

         తియ్యనైన మాటలతో ఆమెను వోదార్చి వొప్పించాడు. రెండవ సారి మరింత వేగంతో లోపలికి దిగిపోయాడు. ఆమె
లోయలోని చివరి అంచును చేరుకునే క్రమంలో ఆమె ఒడ్డును చీల్చుకు పోయి కన్నె పొరను చేదించాడు. ఆ నొప్పిని భరించలేక ఒక కేకను పెట్టింది. 

           ఆమె మామూలు స్తితికి చేరుకునే వరకు ఆమెను ముద్దు చేసి ముద్దాడాడు. చిన్నగా కదలడం ప్రారంభించాడు. కార్యం జరిగేకొద్ది నొప్పి సుఖంగా మారి ఆ సుఖం ఆకాశాన్ని తాకింది. అతని వాడైన తాకిడికి ఆమె నిలువెల్లా కదిలిపోయింది. ఆమె ఎద రొమ్ములు పైకి కిందికి ఎగరడం ప్రారంబించాయి. నిట్టూర్పులతో ఆ వెన్నెల బాగ సరస్సు వేడెక్కింది. ఆ వేడికి యిరువురి శరీరాలు చమటలు కక్కాయి. 

           నిపుణుడైన అశ్వికుడు అశ్వంపై స్వారీ చేస్తున్నట్టు ఆమెను స్వారీ చేస్తున్నాడు.వారిరువురి గుండె చప్పుల్లు ఒకటయ్యాయి. ఆ చప్పుల్లకి తగ్గట్టు లయతో అతను దరువేస్తున్నాడు. దరువులో వేగం పెరిగింది. ప్రతి పోటు ఆమెలోని సుఖాల అంచును తాకుతొంది. వారిరువురి సుఖాలు తీరం చేరాయి. ఇరువురూ ఒకేసారి భావప్రాప్తికి చేరారు. అతనిలోని లావా ఆమెలోకి ప్రవేశించి ఆమెలోని బ్రంహాండాన్నిబద్దలు కొట్టింది. ఆమె నడుముని వేగంగా కదిలిస్తూ స్కలనం చేసింది. పలితంగా కన్నెత్వ మలినంతో కూడిన ధారా ఆమెలోనించి కిందికి ప్రవహించింది.ఆ రక్తంతో కలిసిన వారిరువురి వేడిని వెన్నెల బాగలోని అలలు శుభ్రం చేశాయి.

          వెన్నెల బాగపై వీస్తున్న చల్లటి గాలిలో శారీరక వేడి చల్లబడి పోతుండండగా
          అలసి పోయి సొలసి పోయి, పరిసరాలను మరిచిపోయి 
          శారీరక సుఖానికి పరవశించి పోయి నిద్రకుపక్రమించారు. 

          ఆ అమావస్య రాత్రి వెన్నెల రాత్రిలా ఎలా మారిందనే అనుమానం తీరకుండానే రాజు కునుకు తీశాడు. వారిని అనేక కళ్లు రహస్యంగా గమనిస్తుండాయనే విషయాన్ని కూడా తెలీకుండా అలసటతో కూడిన నిద్ర వారిని ఆక్రమించింది.