Vikram-Rich Rich – 16 | విక్రమ్–రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
Vikram-Rich Rich - 16 | విక్రమ్--రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
Vikram-Rich Rich – 16 | విక్రమ్–రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
మానస అను ఇద్దరు షాపింగ్ కి వెళ్లి కావాల్సినవన్ని కొని సునీల్ గారి ఇంటికి వెళ్లారు, ఇంటి దెగ్గర ఆల్రెడీ పూజ రజినీ మానస వాళ్ల కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నారు.
అను ఇంటికి వెళ్ళింది అక్కడ ఉన్న విక్రమ్ కి సంభందించిన కొన్ని వస్తువులు తీసుకుని హడావిడిగా రూంలో నుంచి బైటికి వచ్చింది, అను వాళ్ల నాన్న ఎదురుపడ్డాడు.
అను : నాన్న?
గిరిరాజ్ : నీ సంతోషమే నాకు ముఖ్యం, వెళ్ళు తల్లి.
అను హాల్లోకి వచ్చేసరికి అను వాళ్ల అమ్మ సుష్మ :
“అను ఎక్కడికి నన్ను వదిలేసి ఎందుకు పనికిరాని ఆ వెధవ దెగ్గరికి వెళ్తావా, ఏముంది వాడి దెగ్గర?” అని అను దెగ్గరికి వచ్చింది, ఇంతకముందు సుష్మ చేసిన పనులన్నీ, మానస నుండి విన్న నిజాలన్ని గుర్తొచ్చి అలాగే లాగి ఒక్కటిచ్చింది, సుష్మ షాక్ లో చెంప పట్టుకుని అలానే నిల్చుండిపోయింది.
అను బైట తనకోసం పిక్ చేసుకోడానికి వచ్చిన కార్ ఎక్కింది అది సునీల్ గారి ఇంటి వైపు దారి తీసింది, సునీల్ గారి ఇల్లు చూసి తెల్ల మొహం వేస్తే లోపల పూజని మానసని కలిపి చూసేసరికి ఇంకా ఆశ్చర్యపోయింది, కానీ వాళ్ళనెవరిని అడిగే టైం, ధైర్యము చాల్లేదు.
పూజ రజినీ బట్టలు అను ముందు పెట్టారు, కానీ అను నేను తెచ్చుకున్నాను అంది.
పూజ : ఇవి చాలా కాస్టలీ నీకోసమే తెప్పించాం అను.
అను తన బ్యాగ్ లోనుంచి క్రీం కలర్ సారీ పచ్చ రంగు జాకెట్ తీసింది, మానస నవ్వుతు చూసింది…
అను : విక్రమ్ కి హెవీ డ్రెస్సెస్ మేకప్స్ ఇష్టముండవు, ఏమనుకోకండి.
మానస : నవ్వుతుంది.
అను : మానస ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్?
రజినీ : అదా మానస వదిన ఆల్రెడీ చెప్పింది నువ్వు హెవీ డ్రెస్ మేకప్ వేసుకోవని కానీ పూజ అక్క నువ్వు వేస్కుంటావని తీసుకుంది, ఇప్పుడు మానస వదిన చెప్పిందే జరిగింది కదా అందుకే ఆ నవ్వు.
పూజ : ఇక అందరం తినేస్తే బైలుదేరదాం.
అను : లేదు ఇప్పటికే చాలా టైం వెయిట్ చేశాను ఇక నావల్ల కాదు, విక్రమ్ ని చూడకుండా నేను ఒక్క క్షణం కూడా ఉండలేను, మానస నన్ను తీసుకెళ్ళు ప్లీజ్.
రజినీ : వదినా, అను ఆగలేకపోతుంది త్వరగా వెళదాం(దానికి అను సిగ్గుపడింది )
మానస నవ్వుతూ : “మీరెక్కడికి అంతా తినేసి పడుకోండి నేను వెళ్లి అను ని వదిలేసి వస్తా” అని అను చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి పరిగెత్తింది, ఇద్దరు ఎవ్వరికి దొరకకుండా కార్ ఎక్కారు అనుకి చాలా సిగ్గుగా ఉంది.
కార్ విక్రమ్ ఇంటి దెగ్గరికి వెళ్లే కొద్దీ అను గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటుంది తరవాత ఏమవుద్దా అని, మానస అది గమనించి అను చెయ్యి పట్టుకుని “అను విక్రమ్ నీకోసం ఎన్ని రోజులైనా ఎదురుచూస్తాడు ఏ భయాలు పెట్టుకోకు, నాకు తెలిసి నిన్ను చూడగానే చంటి పిల్లాడిలా ఏడ్చుకుంటూ నిన్ను చుట్టేస్తాడు చూడు” అంది.
అను సమాధానంగా నవ్వింది.
సూర్యుడు అస్తమిస్తున్న సమయం కదా లైట్ ఆరంజ్ మరియు పీచ్ కలర్ కిరణాలు అక్కడున్న పువ్వుల మీద పడి ఇంకా అందంగా కనిపిస్తున్నాయి, వేడి గాలి తగ్గి చిన్నగా చల్ల గాలి వీస్తున్న సమయానికి మానస వాళ్ల కార్ వచ్చి గేట్ ముందు ఆగింది.
అను మానస దిగి గేట్ వైపు చూసారు లోపలనుంచి లాక్ చేసుంది ఎలా అనుకున్నారు, మానస కార్ గేట్ పక్కకే అనించి అను ని కార్ మీదకి ఎక్కించింది.
మానస : అను నువ్వు దూకు నేను వెళ్ళిపోతాను ఇదిగో బ్యాగ్.
అను ముందు బ్యాగ్ అందుకుని గేట్ లోపలికి విసిరేసి తను కూడా దూకాబోతుండగా….
మానస : అను..
అను వెనక్కి చూసింది.
మానస కార్ సైడ్ కి ఎక్కి అను చెయ్యి అందుకుని, తనని వంచి నుదిటి మీద ముద్దు ఇచ్చి “have a happy and peacefull life ahead” అని వొదిలింది.
అను మానస ని గట్టిగా హత్తుకుని లోపలికి దూకింది.
ధడ్ మని సౌండ్ వినపడగానే సోఫా లో పడుకుని అను ఊహల్లో ఉన్న నేను డౌట్ వచ్చి మెయిన్ డోర్ దెగ్గరికి వచ్చాను.
అను గేట్ లోపలికి దూకగానే ఎటు చూసినా చుట్టూ పూలు మధ్యలో సన్న దారి మధ్యలో ఇల్లు అంతా అను ఎలా విక్రమ్ తో కలిసి ఉండాలనుకుందో అలానే ఉండటంతో అను సంతోషం రెట్టింపు అయ్యింది.
మెయిన్ డోర్ తీసాను దూరంగా అను నిలబడి ఉంది, బైటికి వచ్చి నిలబడ్డాను…
కార్ ఏసీ లోనుంచి దిగిన అనుకి బైట వాతావరణానికి, చేసిన స్టంట్స్ కి మెడ దెగ్గర, నుదిటి మీద చెమటలు పట్టి ఉంది.
అను విక్రమ్ ని చూసి ముందుకి పరిగెత్తింది తన వేగానికి ఎదురు వచ్చే చల్లటి గాలి వల్ల అను నుదిటి మీద పట్టిన చెమటలు కరిగిపోసాగాయ్.
అను పరిగెత్తుకుంటూ రావడం చూసి ఇక నేను ఆగలేకపోయాను, స్పీడ్ గా వెళ్ళాను, అర సెకండ్ లో అను నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది, అను ని హత్తుకొగానే నాకు ఏడుపు ఆగలేదు ఎందుకో ఏమో నాకు తెలీదు అమ్మ వెళ్ళిపోయి తిరిగి రాలేదు కానీ అను వచ్చింది అన్న ఆనందమేమో అలా హత్తుకుని అలానే పక్కన పూల మీద పడిపోయాము.
అను నా మీదకి ఎక్కి ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుని పడుకుంది, నేను కళ్ళు తెరిచాను తన కళ్ళ నిండా నీళ్లు, నేను కళ్ళు మూసుకుని అలానే పడుకున్నాం.
అలా ఎంత సేపు ఉన్నామో మాకే తెలీదు చీకటి పడింది మెత్తగా ఉన్న పూలు లైట్ గా గుచ్చుకోడం మొదలుపెట్టాయి ఇక లోపలికి ఎళ్లండ్రా బాబు అన్నట్టు.
చిన్నగా అను తల నిమిరాను, అను నన్ను చూసి ఏడుస్తూ ఇంకా గట్టిగా కౌగిలించుకుని “సారీ” అంది.
తల మీద ముద్దు పెట్టాను, చిన్నగా నవ్వి తన గడ్డం తో నా గుండెల పై గుచ్చి నవ్వుతు చూస్తుంది.
చిన్నా : అను ఎవరు తీసుకొచ్చారు అమ్ములు ని కలిసావా?
అను : అమ్ములు?
చిన్నా : మానస ని కలిసావా?
అను : అవును మానసని కలిసాను, తాను చెప్పినట్టే నన్ను చూడగానే వచ్చి ఏడుస్తూ నా కౌగిలిలో వాలిపోయావ్ .
అంత కరెక్ట్ గా ఎలా చెప్పింది?
చిన్నా : అది నాకు కూడా తెలీదు కానీ నా గురించి అన్ని ముందే తెలిసిపోతాయ్ ఆ రాక్షసికి.
అను : ఇక వదులు.
చిన్నా : ఎందుకు నాకు ఇలానే బాగుంది.
అను : నాకు ఇవన్నీ గుచ్చుకుపోతున్నాయి, నువ్వు వదిలితే వెళ్లి నా ఇల్లు చూసుకుంటాను.
చిన్నా : తన మీద నా రెండు చేతులు తీసాను, లోపలికి వెళ్తుంది, గేట్ దెగ్గరున్న బ్యాగ్, అప్పుడెప్పుడో విసిరేసిన నా ఫోన్ తీస్కుని లోపలికి వెళ్ళాను.
అను అమ్మ ఫోటోని చూస్తూ అలానే నిలబడింది.
వెనక నుండి వెళ్లి తన రెండు భుజాల మీద రెండు చేతులు వేసి కౌగిలించుకున్నాను.
అను : విక్రమ్ మీ అమ్మ గారా?
చిన్నా : అవును.
అను : ఎంత అందంగా ఉంది, సారీ విక్రమ్ మా వాళ్ళ వల్లే కదా అంతా….
చిన్నా : ఎవరు చెప్పారు నీకువన్ని.
అను : బాధగా “నీ అమ్ములే చెప్పింది”.
చిన్నా : దాని సంగతి తరవాత చెప్తా ముందు నీ సంగతి ఇక నావల్ల కాదు అని జాకెట్ వెనక కట్టి ఉన్న రోబ్ లాగేసాను నున్నటి వీపు అందులో సన్నటి బ్రా స్ట్రిప్.
అను సడన్ గా వెనక్కి తిరిగి రెండు చేతులు వెనక్కి పెట్టింది సిగ్గు తో, ముందుకు వెళ్లి పైట లాగేసాను రెండు చేతులు ముందు అడ్డు పెట్టుకుంది.
ముందుకి వెళ్ళాను కసి గా చూస్తూ చెయ్యి నా గుండెలపై అడ్డు పెట్టింది.
ఏంటి అన్నట్టు తన కళ్ళలోకి చూసాను.
అను : ముందు సమాధానాలు ఆ తరువాతే అన్ని.
చిన్నా : అబ్బా ఎప్పుడు ఏదో ఒకటి ప్లీజ్….. అనూ…
అను : మొదటిది మా అమ్మ మనల్ని చంపాలని చూసింది నిజామా అబద్దమా?
చిన్నా : అను ఇప్పుడెందుకు అవన్నీ…
అను జాకెట్ మీద చేయి వేసి : తీయాలా వద్దా?
చిన్నా : తియ్యాలి తియ్యాలి.
అను : మరి చెప్పు.
చిన్నా : మరి నువ్వు బాధ పడకూడదు, నిజమే.
ఒక క్షణం మూడ్ అఫ్ అయినా వెంటనే నవ్వుతూ జాకెట్ విప్పేసింది, మొదటి సారి కదా చూడటం నాలో ఉన్న మగాడు ఆగలేక పోయాడు కింద షార్ట్ లో టెంట్ లేచింది, అది అను చూసి నవ్వుతు సోఫాలో కుర్చుని తన పెదాలు తడుపుకుంది, ఆ జ్యూసీ పెదాలు చూడగానే నాకు ఇక ఆగలేదు అమాంతం దూకేసా కానీ కాలి తో నా గుండెల మీద మళ్ళీ అడ్డు పెట్టి “ఇంకా అవ్వలేదు” అంది.
చిన్నా : “త్వరగా అడుగు” అన్నాను అసహనంగా.
అను : నీ పూర్తి పేరు విక్రమాదిత్య, గ్రీన్ లోటస్ సీఈఓ పేరు కూడా అదే, పూజని మానస తో చూసాను అప్పుడప్పుడు పూజ తో వంటరిగా మాట్లాడ్డం కూడా చూసాను, ఇద్దరు ఒకటేనా?
నేను లేచాను, అను లేచి నన్ను సోఫా లో పడేసి నా మీద గా వంగింది ఒక కాలు నా రెండు కాళ్ళ మధ్య పెట్టి తన ఏతైన సండ్లని నామీదకి తెచ్చింది తన మేడలో ఉన్న పూసల దండ నా కళ్ళ ముందుకి అడ్డుగా చూపిస్తూ కసిగా తన పెదాలని నా పెదాలకి అనించి, తన నోట్లో ఉన్న గాలి మొత్తం నా లోపలికి వచ్చేలా “చెప్పు” అంది.
ఆ స్వర్గాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, తన ఎంగిలి నా పెదాలతో ముట్టుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని “నేనే” అన్నాను.
అను వెనక్కి జరిగింది ఏ స్పర్శ తగలకపోయేసరికి కళ్ళు తెరిచాను, అను నవ్వుతు నా కళ్ళలోకి చూస్తూ, నా రెండు చేతులు పట్టుకుని తన నడుము మీద వేసుకుని, నా కుడి చెయ్యి తన బొడ్డుకేసి వత్తుకుని కుచిళ్ల మీద వేస్కుని కానీ అన్నట్టు సైగ చేసింది, లాగేసాను….. చీర మొత్తం లాగేసాను గిరా గిరా తిరిగి నా వొళ్ళో పడిపోయింది.
నా మొడ్డ గట్టితనం తగిలిందేమో కళ్ళు మూసుకుంది, వొతైన జుట్టుని పక్క భుజం పై వేసి మెడ ఒంపులలో నా ఎంగిలితో నాకుతూ బ్రా స్ట్రిప్ లాగేసాను, ఊడిందో తెగిందో తెలీదు, చెయ్యి ముందుకి తెచ్చి రెండు ఎత్తుల మధ్యలో చెయ్యి వేసాను బ్రా లగేయడానికి.
నా చెయ్యి మీద చెయ్యి వేసి కళ్ళు మూసుకునే ములుగుతూ,
అను : ఇక ఆఖరిది నాకు కంపెనీ, ప్రాజెక్ట్స్ అన్ని నువ్వు ఇప్పించినవేనా?
దీనికి ఎప్పుడు ఏమడగాలో తెలీదు మూడ్ పోతుందే అన్నట్టు తనని చూసాను, తన కుడి చేయి తన ఎత్తుల మీద ఉన్న నా కుడిచేయిని బ్రా తో సహా పట్టుకుని, తన ఎడమ చేయితో నా ఎడమ చెయ్యిని తన పాంటీ మీద వేసుకుని “త్వరగా చెప్పారా” అంది.
చిన్నా : వణుకుతున్న తన గొంతు విని నవ్వుతు “కొంచెం చేశాను కానీ నేను చేయకముందే నువ్వు అన్ని సాదించుకున్నావ్, కొద్దిగా చిన్న చిన్నవి అంతే ” అన్నాను.
కుడి చేత్తో బ్రా లాగేసి నా ఎడమ చేయిని తన పాంటీ లో దూర్చేసింది, నా చెయ్యి మొత్తం లోపలికి పెట్టేసా..
ఇంకో చేత్తో సండు మొత్తం నా చేతిలోకి తీస్కుని, తన కురులు ఎగిరేగిరి నా మొహానికి అడ్డు పడుతున్నాయి కానీ ఏదో అసంతృప్తి, అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నా వంటి మీద ఇంకా బట్టలున్నాయి అని తనని అలానే ఎత్తుకుని బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లి పరుపు మీద పడుకోబెట్టి నేను బట్టలు విప్పేసాను.
నేను బట్టలు విప్పుతుంటే తన రెండు కళ్ళు ముడుచుకుని నన్నే నవ్వుతు కల్లార్పకుండ చూస్తుంది, బట్టలు విప్పేసి బెడ్ మీదకి దూకేసాను.
నా మొడ్డని చూడటానికి తల కిందకి వంచింది కానీ కనిపించలేదనుకుంటా నేనెక్కడ కనిపెడతానో అని మళ్ళీ వెంటనే నా తలని అందుకుని తన సండ్లకేసి ఒత్తుకుంది…
లేత సళ్ళు తనని చూస్తూనే ఒక నిపుల్ ని దండకి ఉన్న పూసతో సహా నోటితో అందుకుని సాగపీకాను నా తల నిమురుతూ ఇస్ అంటూ ఉంటే నాకు ఇంకా ఉద్రేకం పెరిగిపోసాగింది.
అలానే వెళ్లి ఆ కసి పెదాలని అందుకున్నాను ఒకరిని ఒకరం హత్తుకుని బెడ్ అంతా దొల్లేసాము, తన ఒళ్ళంతా ముద్దు పెట్టుకుని (అరికాళ్ళతో సహా) చిన్నగా తన కిందకి వచ్చి హత్తుకుని తన సంకకి ఒకముద్దు ఇచ్చాను, అదే టైం లో నా మొడ్డ తన నడుము మీదగా బొడ్డుకి ఆనించి ఆ వీడిని అలానే పట్టి ఉంచాను, అను ములుగులు ఎక్కువ అవుతూనే ఉన్నాయ్.
తనని ముద్దు పెట్టుకుంటూ బొడ్డు దెగ్గరికి వచ్చి నాకుతుంటే తన బొడ్డంతా నా ఎంగిలితో నిండి పోసాగింది అది అను గమనించి నన్ను పక్కకి జరిపి వేలితో తన బొడ్డు లో ఉన్న ఎంగిలి తీసుకుని తన నోట్లో పెట్టుకుంది వెంటనే నా నోటిని అను పెదాల పై పెట్టేసాను నా మీదకి ఎక్కింది, తన రెండు పిర్రల పై చెయ్ వేసి మర్ధన చేస్తూ నా మడ్డకి తన పూకుకి అనించాను, చేప పిల్లలా తన పూకుకేసి నా మడ్డని వత్తసాగింది.
తనని పక్కకి తప్పించి తొడలని కొరుకుతూ పూకు దెగ్గరికి వెళ్లి ముద్దు ఇచ్చాను నా జుట్టు పట్టుకుని పైకి లాగింది, “ఇప్పుడు కాదు ముందు దూర్చు ఇక నా వల్ల కాదు” అంది.
తన మీదకి ఎక్కుతు చిన్నగా పైకి జరుగుతుంటే నా కడ్డీ తన మోకాళ్ళ నుంచి రాసుకుంటూ తొడల మీదగా పూకు మీదకి రాగానే తన మీద పడిపోయా “హబ్బా” అని అను నోటి నుంచి వచ్చిన సౌండ్ నా మొడ్డని ఇంకో ఇంచ్ పెంచినట్టనిపించింది.
చిన్నగా దూర్చాను, నొప్పికి కళ్ళలో నీళ్లు అక్కడితో ఆపేసాను తానే నా మీద చేతులు వేసుకుని కళ్ళు మూసుకుని బిగ పడుతూ లోపలికి వత్తుకుంది, చిన్నగా లోపలికి జారుతుండగా నా బలం కూడా తోడై ఒక తోపు తోశాను.. దిగిపోయింది అలానే కధలకుండా తన మొహం చూసాను, కళ్ళ నిండా నీళ్లు కళ్ళు తెరిస్తే నీళ్లు కానుగుడ్లపై పడేలా ఉన్నాయ్, రెండు కళ్ళని నా ముద్దులతో తుడిచాను, అను కళ్ళు తెరిచింది…
“మొదలుపెట్టనా? ” అన్నాను “వద్దు కొంచెం సేపు ఇలానే ఉండు నాకు ఈ అనుభూతి ఆస్వాదించాలని ఉంది” అంది.
ఒక పది నిముషాలు అలానే పడుకున్నాం, చిన్నగా మొదలు పెట్టాను తన బుగ్గ పై ముద్దు పెట్టి, అలా చేసుకుంటూ లేచి కూర్చుని అను ని నా మీద కూర్చోపెట్టుకుని ఎంత సేపు చేసుకున్నామో కూడా తెలీదు, ఇద్దరం కార్చుకోడం ఆయాసపడడం మళ్ళీ మొదలు పెట్టడం, మూడు నాలుగు గంటల పైనే అయ్యుండొచ్చు ఆ యుద్ధం కానీ ఒక్కసారి కూడా లింక్ తెగనివ్వలేదు అలానే కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాం.
పొద్దున్నే కిటికీ లోనుంచి వెలుతురు పడడం తో మెలుకువ వచ్చింది, చుట్టూ చూసాను అను లేదు, లేచి కూర్చున్నాను.
అను నా షర్ట్ మాత్రమే వేస్కుని ఉంది లోపలికి ఒక ఫోటో ఇంకో లెటర్ చూస్తూ నా దెగ్గరికి వచ్చింది, బెడ్కి అనుకుని కూర్చున్న నా మీదకి ఓరుగుతూ “టేబుల్ మీద ఈ ఫోటో ఈ లెటర్ ఉన్నాయ్ ఎవరు తను” అని నా మీద పడుకుంది.
వెనకనుంచే తన తలని ముద్దు పెట్టుకుని ఆ ఫోటో అందుకున్నాను, అది శశి ఇచ్చిన ఫోటో తనని చూడగానే ఆ ఫోటో లో ఉన్న అమ్మాయిని కాపాడాలని గుర్తొచ్చింది.
లెటర్ చేతిలోకి తీస్కుని ఫోటో వెనక్కి తిప్పాను, ఫోటో వెనక రాసి ఉంది బహుశా తన పేరు అనుకుంటా “అమూల్య”……..
లేచి రెడీ అయ్యి బైలుదేరబోతుంటే అను వచ్చి కౌగిలించుంది…
చిన్నా : ఏంటి, ఏమైంది అను?
అను : మనం కలిసి ఒక్క రోజు కూడా అవ్వలేదు అప్పుడే ఏటో వెళ్ళిపోతున్నావ్.
చిన్నా : త్వరలోనే వచ్చేస్తాను గా.
అను : మరి నేను.
చిన్నా : నీ ఇష్టం మానస దెగ్గర ఉంటావా, ఇక్కడే ఉంటావ, మీ ఇంటికి వెళ్తావా?
అను : ఇంటికి మాత్రం వెళ్ళను.
చిన్నా : అలా అయితే ఇక్కడనుంచే ఆఫీస్ కి వెళ్ళు.
అను : ఇంకెందుకు ఆఫీస్ కి మనకి అంత డబ్బు ఉన్నాక, ఇక నీ కోసం వెయిట్ చేస్తూ ఉంటాను…
చిన్నా : చూడు అను అది నాకు మా అమ్మ ద్వారా వచ్చిన కంపెనీ, అది నాది అయినప్పటికీ దాంట్లో నా కష్టం రవ్వంత కూడా లేదు, కానీ నీ కంపెనీ అలా కాదు అందులో ఆణు అణువు నీ కష్టం ఉంది కొన్ని లక్షల కోట్ల కంపెనీ నా పేరు మీద ఉన్నా కూడా, చిన్న కంపెనీ అయిన నీ కంపెనీ నాది అని చెప్పుకోడానికే నేను ఇష్టపడతాను.
అను ఆలోచిస్తుంది….. “ఇక నేను వెళ్తాను” అని తనకి ముద్దిచ్చి, ఆఫీస్ కి బైల్దేరాను..
ఆఫీస్ కి వెళ్లి అక్కడ పూజ ని రెడీ చెయ్యమన్న పేపర్స్ తీసుకు రమ్మన్నాను, మొహమాటంగానే తెచ్చింది.
వాటి మీద సైన్ చేసేసాను ఇంతలోనే సునీల్ గారు లోపలికి వస్తూ “ఆదిత్య ఎందుకు ఇవన్నీ ఇప్పుడు మేము అడిగామా నాకు ఇష్టం లేదు వద్దు ” అన్నాడు.
చిన్నా : మీకోసం కాదు పూజ కోసం మాత్రమే మీరు అలానే కష్టపడుతూ ఉండండి, పూజకి కూడా ఎక్కువ షేర్ రాయలేదు లెండి 25% మాత్రమే రాసాను, దాంతో పూజ కళ్ళు తిరిగినంత పని అయింది… పూజ ఇవి అమ్మ నాకోసం కొన్న షేర్ పేపర్స్ వీటిని అలానే మానస పేరు మీద ట్రాన్స్ఫర్ చేపించండి…మానస పేరు మీద కూడా 25% షేర్ వెళ్తుంది.
రాజుని కలిసి అమూల్య గారి ఫోటో ఇచ్చి ఎంత వీలైతే అంత త్వరగా తెలిసిన డీటెయిల్స్ అన్ని కలెక్ట్ చెయ్యమన్నాను.
బెంగళూరు ఫ్లైట్ ఎక్కి శశి అక్క ఇచ్చిన లెటర్ ఓపెన్ చేశాను…..
“నమస్కారం నా పేరు జగన్నాధం, నాకు ముప్పై ఏళ్ళు ఉన్నప్పుడు నేను ఒక కంపెనీ పెట్టాను అది షుగర్ రేఫైనరీకి సంబంధించినది, కంపెనీ పది సంవత్సరాలో బాగా పుంజుకుంది… ఈ లోగ నా భార్య కాలం చేసింది నా కూతురు అమూల్య ఆలనా పాలనా చూసుకుంటూ నెట్టుకొస్తున్నాను. కొంచెం తాగుడుకు అలవాటు పడ్డాను…. ఈ టైం లోనే నాకు నలుగురు పరిచయం అయ్యారు వాళ్ళు ఎవరో కాదు ఎప్పటినుంచో వాళ్ళ కాంట్రాక్ట్స్ వాళ్ళకి రాకుండా నా కంపెనీ కి వస్తున్నాయని అసూయతో రగిలిపోతున్న వాళ్లంతా చేతులు కలిపి నాతో ఫ్రెండ్షిప్ చేసారు…. నేను అది గుర్తించేలోపే కంపెనీ నష్టాల్లో కురుకుపోయింది ఎం చెయ్యాలో దిక్కు తోచని పరిస్థితి లో అమూల్య కంపెనీ టేక్ ఓవర్ చేసుకుని కంపెనీ లో ఉన్న ఎంప్లాయిస్ రోడ్ న పడకుండా నెట్టుకొస్తుంది…. కానీ ఇవేమి తట్టుకోలేని ఆ కృరులు మమ్మల్ని చంపడానికి కూడా వెనుకాడట్లేదు, ఆల్రెడీ ఇప్పటికే నా మీద రెండు అట్టాక్స్ జరిగాయి, కానీ వాళ్ళ కన్ను నా కూతురు మీద పడింది… నేను ఒక ఫెయిల్యూర్ ని అటు కంపెనీ, ఆస్తి రెండూ నిలబెట్టుకోలేకపోయాను ఇటు నా కూతురి పెళ్లి చెయ్యలేక పోయాను.దయచేసి నా కూతుర్ని కాపాడడండి ప్లీజ్ “.
లాస్ట్లో తన కన్నీటి చుక్కల అచ్చులు ఆ లెటర్ మీద ఎండిపోయినట్టు ఉంది.
ఫ్లైట్ దిగాక మిస్సెస్ కాల్ చూసుకుని రాజుకి ఫోన్ చేశాను.
చిన్నా : చెప్పు రాజు.
రాజు : విక్రమ్ నీకు అమూల్య గురించి నాకు దొరికిన అన్ని డీటెయిల్స్ నీ మెయిల్ కి పెట్టాను. తన అడ్రెస్ నీ ఫోన్ కి మెసేజ్ చేశాను….
అక్కడనుంచి క్యాబ్ ఎక్కి అడ్రస్ చెప్పి మెయిల్ ఓపెన్ చేశాను, నో అఫైర్స్ ఇన్ని ఏళ్లలో ఒక్క బాడ్ రిమార్క్ కూడా లేదు, అన్నిటికి మించి తాను సొంతంగా అమూల్య అనాధ ఆశ్రమం నడుపుతుంది, ఈ ఆశ్రమం ఇప్పటి వరకు ఒక్కసారి కూడా బైట నుంచి ఫండ్స్ తీసుకోలేదు.
రీసెంట్ గా మూడు థ్రెట్ కాల్స్ వచ్చాయి చంపేస్తామని… ఇక మిగతా విషయాలన్నీ చదువుకుంటూ, తన గురించి ఒక అంచనా వేస్తూ లొకేషన్ రీచ్ అయ్యాను, మధ్యాహ్నం కావొస్తుంది.
వీధి చివర పెద్ద సాయి బాబా గుడి ఉంది అని గమనించాను.
తన ఇల్లు చూసాను కాళీగా ఉంది, గేట్ తీస్కుని లోపలికి వెళ్ళాను, మెయిన్ డోర్ దెగ్గర ఆగి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాను ఎవ్వరు పలకలేదు ఒక పది నిమిషాలు చూసి నాకు దాహం ఎక్కువై డోర్ ఓపెన్ చేసుకుని లోపలికి వెళ్ళాను, ఇల్లు మొత్తం ఎవ్వరు లేరు కిచెన్ లోకి వెళ్ళాను ఫ్రిడ్జ్ ఓపెన్ చేశాను గత వారం రోజులనుంచి ఫ్రిడ్జ్ డోర్ తీసినట్టు లేరు, కిచెన్ మొత్తం బూజు పట్టినట్టు ఉంది….. అక్కడ నుంచి పైకి వెళ్ళాను పైన రూంలో నాకు కనిపించిన దృశ్యాలు ఫ్యాన్ కి ఉరి, స్టూల్ కింద పడి ఉంది ఆ పక్కనే అమూల్య స్పృహ లేకుండా కింద పడి ఉంది.. ఉరి వేసుకోవాలన్నా తగినంత బలం లేక పడిపోయింది అనుకున్నాను, నాకు ఆ దృశ్యాలు చూడగానే అమ్మ చావు గుర్తొచ్చి ఒళ్ళంతా ఒక లాగ అయిపోయింది, ఇందులో నా తప్పు కూడా ఉంది నేను వెంటనే రావాల్సింది.
వెంటనే డాక్టర్ ని పిలిచాను అలాగే 2 ప్లేట్స్ ఇడ్లి ఆర్డర్ చేశాను స్విగ్గి లో… డాక్టర్ వచ్చి చాలా రోజుల నుంచి తినకపోడం వల్ల కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది, గ్లూకోస్ ఎక్కిస్తున్నాను ఒక గంట లో స్పృహ లోకి రావచ్చు అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
డాక్టర్ చెప్పినట్టు గానే గంటన్నర కి లేచింది, నన్ను చూసి ఒక కేక వేసింది, చుప్ అన్నాను వెంటనే సైలెంట్ అయింది, దెగ్గర కుర్చుని ఇడ్లి అందించాను నన్నే చూస్తుంది “తిను” అన్నాను, ముందు భయంగా తిన్నా తరువాత ఆకలి మీద మొత్తం లాగించేసింది.
ఇడ్లి తిన్న తరువాత మంచినీళ్లు అందిస్తే తాగింది.
అమూల్య : ఎవ్వరు నువ్వు?
చిన్నా : మేడం జాబ్ కోసం చూస్తుండగా, మీరు చాలా మంచివారు అని విని ఇటు వచ్చాను కానీ నేను వచ్చేసరికి మీరు ఇలా….
అమూల్య : ఇప్పుడు నేను నీకు ఎటువంటి హెల్ప్ చెయ్యలేను, ఉన్న నా పిల్లలకే తిండి పెట్టలేకపోతున్నా అని ఏడ్చింది.
చిన్నా : పిల్లలంటే మీ ఆశ్రమం పిల్లలేనా?
అమూల్య : అవును.
చిన్నా : వాళ్ళకి ఇవ్వాళ ఫుడ్ అరెంజ్ చేస్తే నాకు జాబ్ ఇస్తారా?
అమూల్య లేచి నా రెండూ చేతులు పట్టుకుని : వాళ్ళకి ఫుడ్ దొరుకుతుందా, నీకు జాబ్ ఇప్పించగలనో లేదో కూడా నాకు తెలీదు కానీ నా సాయశక్తుల ప్రయత్నిస్తాను.
చిన్నా : మీరు నడవలేరు ఎలా?
అమూల్య : కార్ ఉంది కానీ డీజిల్ లేదు అని సిగ్గుగా తల వంచింది.
చిన్నా : మేడం అంతలా సిగ్గుపడకండి మీ దెగ్గర డీజిల్ మాత్రమే లేదు… అని కార్ కీస్ తీసుకుని స్టార్ట్ చేసి చూసాను ఫ్యూయల్ లాస్ట్ లో ఉంది పెట్రోల్ పంప్ కనుక్కుని వెళ్లేసరికి కార్ కరెక్ట్ గా పెట్రోల్ పంప్ ముందు ఆగిపోయింది, అక్కడున్న బాయ్స్ హెల్ప్ తో లోపలికి తీసుకెళ్లి ఫుల్ ట్యాంక్ చేపించాను.
అక్కడ నుంచి అమూల్య గారిని ఎక్కించుకుని వీధి చివర ఉన్న సాయి బాబా గుడికి వెళ్ళాను, ఇవ్వాళ గురువారం ఇంత పెద్ద గుడి లో రోజు అన్న దానం జరిగే అవకాశం ఉంది అలాంటిది ఇవ్వాళ ఎక్కువే వండి ఉంటారు….
కార్ దిగి అమూల్య గారిని లోపలే కూర్చోమని లోపలికి వెళ్లి గుడి పెద్దలతో మాట్లాడాను వాళ్ళకి నేను అడిగిన విధానం నచ్చిందో లేక పిల్లల ఆకలి కోసమో ఏమో తెలీదు కానీ మూడు రోజుల వరకు పంపిస్తాము ఆ తరువాత మాత్రం భోజనం కావాలంటే వాళ్లే రావాలి అన్నారు అలాగే అన్నాను.
అన్నం వండిన పెద్ద డెక్ష ఒకటి నేను ఇంకొక అబ్బాయిలు తీసుకొస్తుండడం చూసి అమూల్య కార్ దిగి ఆశ్చర్యం గా చూస్తుంది.
చిన్నా : మేడం చేతులు కాలుతున్నాయి అలా చూడకపోతే డిక్కీ తెరిచి బ్యాక్ సీట్స్ మడవచ్చు కదా.
వెంటనే ఆనందం గా వెనక డిక్కీ తెరిచింది లోపల సర్ది కూర బకెట్స్ ఒక రెండూ లోపల పెట్టి, కార్ తీసుకుని ఆశ్రమం దెగ్గరికి వెళ్ళాము, పిల్లలంతా కళ తప్పి ఉన్నారు, అందరి కళ్ళలో ఆకలి బాధ, ముందు చక చకా వెళ్లి అందరికి అన్నం వడ్డీంచాము, ఉన్నది యాభై మంది పిల్లలు అందరికి కడుపు నిండా సరిపోయింది.
ఆ తరువాత సామాను గుడికి పంపించాము అక్కడనుంచి మూడు రోజుల వరకు ఏర్పాటు చేసి ఇంటికి వచ్చాము, అమూల్య గారు మాత్రం ఫుల్ హ్యాపీ.
చిన్నా : మేడం జాబ్?
అమూల్య : నేను నీకు జీతం ఇవ్వలేను విక్రమ్, నా దెగ్గర పని కూడా లేదు, కానీ నీకు మాటిచ్చినట్టు ఎక్కడైనా చూస్తాను.
చిన్నా : జీతం ఇవ్వడానికి మీకు ఇంకా 30 రోజులన్నాయి లెండి… ఇక పని, ఇక్కడ ఎంత పని ఉందొ రేపు మీకు చూపిస్తాను లెండి, అలాగే నాకు కొంచెం షెల్టర్ కొంచెం తిండి పెడితే ఇక్కడే…..
అమూల్య : నాకే ఇవ్వాళ నువ్వు తిండి పెట్టావ్, ఒక్క రోజు ఉంటే నీకే అర్ధమైపోతుంది లే.
ఆరోజు అలా ఐపించాను రాత్రికి ఇద్దరికీ టిఫిన్ తెస్తే ఎందుకు ఏంటి అని అడక్కుండా తినేసింది, అస్సలు తను చనిపోవాలనుకున్న విషయమే గుర్తు లేనట్టు ప్రవర్తిస్తుంది…
రాత్రి తిన్నాక నాతో మాట్లాడుతూ.
అమూల్య : సారీ నీ పేరు తెలుసుకోలేదు, ఇక నీ జాబ్, నీ క్వాలిఫికేషన్స్ ఏంటి?
చిన్నా : విక్రమ్ మేడం, టెన్త్ ఫెయిల్ డ్రైవర్ జాబ్ కోసం వచ్చాను.
అమూల్య : చదువు లేకపోతే ఎం లే, చేతి నిండా తెలివితేటలు, మంచితనం ఉన్నాయ్ చాలు.
నా చెయ్యి చూసుకున్నాను అవును ఈ చెయ్యి ఎంతమందికి మంచి చేసిందో నాకు తెలీదు కానీ ఎంత మందిని పొట్టన బెట్టుకుందో నా ఒక్కడికి మాత్రమే తెలుసు, అది చెడ్డవాళ్ళనైనా కూడా ….అమ్మే బతికి ఉంది ఉంటే నేను ఇంత క్రూరంగా ఉండే వాడ్ని కాదు, నాకంటూ ఒక ప్రశాంతమైన జీవితం ఉండేది……
69c