Vikram-Rich Rich – 12 | విక్రమ్–రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
Vikram-Rich Rich - 12 | విక్రమ్--రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
Vikram-Rich Rich – 12 | విక్రమ్–రిచి రిచ్ | telugu dengudu kathalu jabardast
కార్ ని నేరుగా ఆఫీస్ వాళ్ళు కొత్తగా ఎంప్లాయిస్ కోసం కట్టిస్తున్న విల్లాస్ వైపు తిప్పాను, చీకట్లో కార్ పార్క్ చేసేసి వెళ్లి డోర్ ని ఒక్క తన్ను తన్నాను, అది తెరుచుకుంది.
రవి రజిని ని ఎత్తుకొస్తూ “నీకు చాలా బలం ఉంది భయ్యా! “.
అంటే ఇంకా నా కోపం మొత్తం దిగలేదు అని గుర్తుకొచ్చి, రవి వైపు తిరిగి
“రవి ఇది మా ఆవిడ పని చేసే ఆఫీస్ వాళ్ళ విల్లాస్ వీటి సెక్యూరిటీ నన్నే చూసుకోమన్నారు ఇంకా కన్స్ట్రక్షన్ పూర్తిగా అవ్వలేదు, ఇక్కడకి ఎవ్వరు రారు కానీ చెల్లెలు మాత్రం ఇక్కడ వద్దు ఇందాక చూసాను కదా నువ్వే సవాలక్ష ప్రోబ్ల్మ్స్ లో ఉన్నావ్, నీవల్ల తనకి ఆపద రావొచ్చు, నీకు నా మీద నమ్మకముంటే చెల్లిని జాగ్రత్తగా కాపాడతాను” అన్నాను.
రవి : అన్నా నువ్వు చెప్పింది నిజమే నిన్ను నమ్ముతున్నాను కానీ జాగ్రత్త.
చిన్న : అలాగే అని రజిని ని తీస్కుని సునీల్ గారింటికి పోనించాను.
సునీల్ గారిని బైటికి పిలిచి : సునీల్ గారు తను నా చెల్లెలు రజిని చాలా అపాయం లో ఉంది జాగ్రత్త గా చూస్కోండి, ప్రస్తుతానికి స్పృహ లో లేదు జాగ్రత్త అని రజిని ని సునీల్ గారికి అప్పగించి తిరిగి రవి దెగ్గరికి వచ్చాను.
రషీద్ కి కాల్ చేశాను : రషీద్ నీకు అడ్రెస్స్ చెప్తాను ఫుల్ డీటెయిల్స్ కావాలి అలాగే నువ్వు చేసిన సహాయానికి నీకేం కావాలో చెప్పు ఏదైనా ఎంత డబ్బయినా ఇస్తాను.
రషీద్ : లేదు సర్ నాకు ఇప్పుడెం వద్దు కానీ నేను అడిగినప్పుడు మాత్రం మాట దాటకుండా నిలుపుకుంటారా?
చిన్నా : మాట ఇస్తున్నాను రషీద్.
రషీద్ : థాంక్ యు సర్ మీ మేలు ఈ జన్మ లో మర్చిపోలేను.
ఈలోగా రవి దెగ్గరకి వచ్చేసాను.
రవి : అన్నా చెల్లి సేఫ్ యే నా?
చిన్నా : ఈ అన్న దెగ్గర భద్రం గా ఉంది డాక్టర్ వచ్చి చూస్తారు నీకు అన్ని వివరాలు చెపుతాను, ముందు నీ గురించి చెప్పు.
రవి : ముందు నీ గురించి చెప్పు అన్నా?
చిన్నా : మా అమ్మ చనిపోయాక మా నాన్న ఇంకొకరిని పెళ్లి చేసుకున్నాడు, ముంబై వచ్చేసాను నా చదువు మనిపించేశారు, నన్ను పనివాడిని చేసారు, నా భార్య అనురాధ నన్ను సాకుతున్ది, నా పని ఇంట్లో పనులు వంట పనులు, అప్పుడప్పుడు ఇలా పార్టీ టైం జాబులు ఇప్పుడు నీ దెగ్గర పని చేస్తున్నాను.
ఇంతే నా గురించి పెద్దగా చెప్పుకోడానికి ఎం లేవు ఇక నీ గురించి చెప్పు.
రవి : అన్నా మరి ఇంట్లో వాళ్ళు నువ్వు అక్కడ లేకపోతే ఎం అవ్వదా?
చిన్నా : ఇప్పుడు ఆ సంబంధాలు కూడా బాలేవు లే మనల్ని పట్టించుకునే వాళ్ళు లేరు.
రవి : నీకు గ్రీన్ లోటస్ సునీల్ గారు ఎలా పరిచయం?
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు?
రవి : రజిని రైట్ హ్యాండ్ లో చిన్న ట్రాకర్ పెట్టాలె.
చిన్నా : నవ్వుతు “అంటే నన్ను పూర్తిగా నమ్మలేదనమాట?”.
రవి :: అన్నా ఆలా కాదు ఇప్పుడు నమ్ముతున్నాను నువ్వు పరిచయం అయ్యి పది రోజులు కూడ కావట్లేదు అర్ధం చేసుకో.
చిన్న : ఇక నీ గురించి చెప్పు. అని సునీల్ గారి విషయం దాటేసాను.
రవి : అన్నా మాది రెండిళ్ల కుటుంబం, ఒక ఇంట్లో అమ్మ కళావతి,నేను, నా చెల్లెలు రజిని. పక్క ఇంట్లో శేఖర్ అంకుల్ వాళ్ళ ఆవిడ రమణి ఆంటీ ఒక్కగానోక్కా కూతురు మానస.
మానస పేరు వినగానే నాకు చిన్నగా డాట్స్ కలుస్తున్నట్టు ఉన్నాయ్.
శ్రద్ధగా వింటున్నాను.
రవి : శేఖర్ రమణి ఇద్దరు గ్రీన్ హోటల్ కంపెనీ లో మెయిన్ లీడ్ ఎంప్లాయిస్, అమ్మ కాన్స్టేబుల్.
ఇలా సాఫిగా సాగుతున్న మా లైఫ్ లోకి ఒక చైనా కంపెనీ వచ్చింది, ఇక్కడ ఫేక్ కంపెనీ స్టార్ట్ చేసి ఎక్కువ జీతం ఇస్తాము అని చెప్పి ఆంటీ ని అంకుల్ ని ప్రెషర్ పెట్టి బలవంతం గా లాగేసారు ఆ తరువాత గ్రీన్ హోటల్స్ కంపెనీ సీక్రెట్స్ చెప్పమని ముందు డబ్బు ఆశ చూపడం ఆతరువాత బెదిరించడం అన్ని జరిగాయి, వేటికి లొంగక పోయేసరికి ఇద్దరినీ చంపేశారు బైటికి మాత్రం చెడు ప్రచారం చేసారు దాని వల్ల ఆదుకోవాల్సిన కంపెనీ మమ్మల్ని వదిలేసింది, మానస ని నన్ను రజిని ని పెట్టుకుని అమ్మ ఎంతగానో పోరాడింది కానీ ఆ ప్రయత్నం లో తను కూడా తన ప్రాణాలు పోగొట్టుకోవాల్సి వచ్చింది.
ఆల్రెడీ మానస షాక్ లో ఉండటం, నాకు చెల్లి ఉండటం వల్ల మానస ని నా వెంట తీసుకెళ్లడం కుదరలేదు తనని తప్పక అనాధ ఆశ్రమం లో జాయిన్ చేసి చెల్లిని తీస్కుని అక్కడ నుంచి పారిపోయాను, ఇన్ని ఏళ్లలో నా జీవితం లో పగ తీర్చుకోడానికే బతికి ఉన్నాను, నా ట్రైనింగ్ నా రికార్డ్స్ నా జాబ్ ప్రతి ఒక్కటి పగ తీర్చుకోడానికే.
ఇన్నేళ్ల తరువాత వాళ్ళ జాడ దొరికింది, ఇండియా లో బిగ్గెస్ట్ డాన్స్ ఇద్దరు ఉన్నారు ముంబై లో ఉన్నారు వాళ్ళని వెతుక్కుంటూ ముంబై వచ్చాను, మానస ని చూద్దాం అని వస్తే తాను ఆశ్రమం లో లేదు ఇప్పుడు తనని వెతికే పని పెట్టుకోలేదు ముందు మా జీవితాలను అల్లకల్లోలం చేసిన వాళ్ళని చంపాకే ఏదైనా .
చిన్నా : ఇంతకీ ఆ ఇద్దరు డాన్స్ ఎవరు?
రవి : ఒకడు ఆది ఇప్పుడు లేపేసింది వీడినే కానీ నేను ఇన్ఫర్మేషన్ తెలుసుకునే లోపే ఎవరో చంపేశారు ఇక మిగిలింది రషీద్ వీడు ఎక్కడ ఏయ్ రూపం లో ఉన్నాడో ఎవరికీ తెలీదు వీడ్ని పట్టుకోవాలి. వాడ్ని పట్టుకుంటే ఆ చైనా వాళ్ళ సంగతి ఏంటో తెలుస్తుంది.
చిన్నా : ఓహో అలాగా! మరి ఆ మానస సంగతి?
రవి : ఇప్పుడు తనకి దూరం గా ఉండడమే బెస్ట్, ఎక్కడో ఒక చోట సేఫ్ గా ఉండే ఉంటుంది.
చిన్న : ఏంటి అంత నమ్మకం?
రవి : మానస చాలా మంచి అమ్మాయి తనకి చెడు జరగదనే అనుకుంటున్నాను, నమ్మకం అంతే, తనకేదైనా అయ్యుంటే ఇక్కడ నా గుండె ఆగిపోయి ఉండేది.
చిన్నా : హో మానస అంటే అంత ఇష్టమా?
రవి : ప్రాణం.
చిన్నా : తనకి పెళ్లి అయిపోయి ఉంటే?
రవి : బాధగా “అన్నా?”
చిన్నా : ఒకవేళ అంతే….
రవి : “ఏమో అన్న నాకు నిద్ర వస్తుంది” అని అటు తిరిగి పడుకున్నాడు.
నేను నవ్వుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను చాలా పనులు పెండింగ్ లో ఉన్నాయ్, భూమి గుండ్రంగా ఉందంటే ఏమో అనుకున్నా, అన్ని తిరిగి తిరిగి నా కళ్ళ ముందుకే వచ్చి పడుతున్నాయి, ఒక సారి అనుని తలుచుకున్నాను, ఇన్ని సమస్యల్లో అనుని తలుచుకోగానే బాధ గా అనిపించింది.
కానీ ఇప్పుడు నాకు అను దూరం గా ఉండటమే మంచిది నా వల్ల అను ప్రాబ్లెమ్ లో పడితే నేను తట్టుకోలేను, నా వీక్ నెస్ అను అని ఎవరికైనా తెలిస్తే తనకి లేని పోనీ కష్టాలు.
అది కాక ఇప్పుడు నేను మానస కోసం ఈ ప్రాబ్లెమ్ లో దిగక తప్పదు, ఇది మానస ప్రాబ్లెమ్ మాత్రమే కాదు నా కంపెనీ లో పని చేసిన ఇద్దరు నిజాయితీ పరుల ప్రాణం మరియు పరువు కి సంబంధించినది, అది మాత్రమే కాదు రజిని ఆ అమ్మాయి యే క్షణం లో అన్నా అని పిలిచిందో అ క్షణమే తనని నా చెల్లెలి గా అనుకున్నాను అన్నా అని ఆ అమ్మాయి పిలిచిన కళ్ళు ఆ వాయిస్ లో ఇంటెన్సిటీ, తను ఆపదలో ఉన్నప్పుడు నన్ను చూసి పిలిచిందో లేక పిలవాలని పిలిచిందో తెలీదు కానీ తనని ఆ క్షణం లో చెల్లెలిని చేసుకున్నాను.
అమ్మా నా లైఫ్ లో ఎంత మంచి ఆత్మీయులని సంపాదించుకున్నానో చూసావా, నువ్వుంటే ఎంత బాగుండేది.
కానీ కొంత ఆశ్చర్య పోయాను కూడా ఇన్ని రోజుల్లో అమ్మని అస్సలు గుర్తు చేసుకోలేదు దానికి కారణం అను, అవును అను నా పక్కన ఉంటే నాకు అమ్మ గుర్తుకు రావట్లేదు, అమ్మా! నిన్ను మర్చిపోతున్నానా?
ఛాన్స్ యే లేదు నీ తరువాతే ఎవరైనా అది అను అయినా మానస అయినా…. అనుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను.
పోదున్నే లేవగానే అమ్మని తలుచుకుని, కొంచెం నిరాశగానే అను ని తలుచుకుని కళ్ళు తెరిచాను.
రవి ఎదురు గా పుల్ అప్స్ తీస్తున్నాడు నన్ను చూసి.
రవి : అన్నా నువ్వు కూడా చెయ్యి.
చిన్న : నాకెందుకు తమ్ముడు ఇవన్నీ పగలు ప్రతీకరాలు నీవి నువ్వు చేసుకో అని లేచి బైటికి వచ్చాను.
టిఫిన్ చేసి రవి కి ఇచ్చి “తమ్ముడు నాకు కొంచెం పని ఉంది చూసుకొని వస్తాను అలాగే చెల్లి దెగ్గరికి వెళ్ళొస్తాను”.
రవి : అలానే అన్నా.
బైటికి వస్తూ ఫోన్ తీసాను మానస నుండి రెండు మిస్సెడ్ కాల్స్ ఉన్నాయ్ తరువాత చేయొచ్చులే అని సునీల్ గారికి కాల్ చేశాను.
సునీల్ : ఆదిత్య చెప్పు (ఎవరో ఆడ గొంతు విపరీతంగా అరుపులు అవి యే అరుపులో నాకు అర్ధమయ్యాయి )
చిన్నా : నవ్వుతూ బిజీ గా ఉన్నట్టున్నారు తరువాత చెయ్యనా?
సునీల్ : లేదు ఆదిత్య చెప్పు.
చిన్నా : సీరియస్ గా “మీతో మాట్లాడాలి “.
సునిల్ : వస్తున్నాను.
10 నిమిషాల్లో సునీల్ గారి కార్ వచ్చి ముందు ఆగింది.
చిన్నా : సునీల్ గారు మీకు శేఖర్ ఇంకా రమణి, ఈ రెండు పేర్లు గుర్తున్నాయా?
సునీల్ : ఒక్క సారి ఆశ్చర్య పోయి “తెలుసు కానీ నీకు ఈ విషయం ఎలా తెలుసు”.
చిన్నా : వీళ్ళ గురించి మీకు ఎం తెలుసో నాకు మొత్తం తెలియాలి.
సునీల్ : అది కంపెనీ ఎదిగే సమయం అప్పుడు మెయిన్ డైరెక్టర్స్ గా పని చేసిన వాళ్లే ఈ శేఖర్ అండ్ రమణి.
అదే టైం లో మనకి కాంపిటీషన్ గా “సిప్పర్ టెక్” అని ఒక చైనా కంపెనీ వచ్చింది, మనకొచ్చిన ప్రాబ్లెమ్ లేదు కానీ మన కంపెనీ సీక్రెట్స్ అండ్ బ్లూ ప్రింట్స్ కోసం తెగ ట్రై చేసారు చాలా సార్లు కావాలని గొడవలు పెట్టుకున్నారు, చిన్నగా మన ఎంప్లాయిస్ ని లాక్కొడం మొదలుపెట్టారు అలానే శేఖర్ రమణి ని లాక్కున్నారు, ఆ తరువాత వాళ్ళు ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు మీ అమ్మ గారికి ఇచ్చిన మాట వల్ల కంపెనీ ఏమైపోతుందో అని నేను వాళ్ల గురించి పట్టించుకోలేదు. ఆ తరువాత కూడా ఇండియా డాన్ అయిన ఆది గాడితో కలిసి మనల్ని చాలా ఇబ్బంది పెట్టారు అప్పుడే మాఫియా లో ఎదుగుతున్న రషీద్ ని దెగ్గరికి తీసి తన హెల్ప్ తో బయటపడ్డాము అంతే ఇంతకు మించి ఎం లేదు.
చిన్నా : అలాగే మీరు వెళ్లిపోవచ్చు.
సునీల్ : ఆదిత్య? ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ ఆ?
చిన్నా : లేదు మీరు వెళ్ళండి.
సునీల్ గారు వెళ్ళిపోయాక రషీద్ కి కాల్ చేశాను.
రషీద్ : సర్ చెప్పండి సర్.
చిన్నా : అర్జెంటు గా రా నీతో మాట్లాడాలి.
రషీద్ : ఐదు నిమిషాల్లో నా ముందు ఉన్నాడు “హడావిడిగా వచ్చి ఆదిత్య సర్ ఏమైనా ప్రాబ్లెమా?”
చిన్నా : శేఖర్, రమణి, ఆది, సిప్పర్ టెక్ కంపెనీ వీటి గురించి నీకు ఎం తెలుసో నాకు మొత్తం చెప్పు.
రషీద్ : ఈ శేఖర్ రమణి ఎవరో నాకు తెలియదు సర్, కానీ ఆది నాకు ఎప్పటినుంచో శత్రువు నేను మాఫియా రంగం లో ఎదగడం వాడు ఓర్చుకోలేక నా మీద పగ పెంచుకున్నాడు, మీ కంపెనీ కోసం సునీల్ గారు నన్ను కలుపుకున్నారు, అలా మా వైరం ఇంకా పెరిగింది, ఇందాకే గుడ్ న్యూస్ విన్నాను ఎవరో ఆ ఆదిగాడిని లేపేశారట, నాకు ఒక అనుమానం కూడా ఉంది అడగమంటారా?
చిన్నా : నవ్వుతూ “అడుగు” అన్నాను.
రషీద్ : ఆది ని మీరే…..
చిన్నా : నేనే చంపాను అంటే నమ్ముతావా?
రషీద్ : మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని “నమ్ముతాను సర్” అన్నాడు.
చిన్నా : ఎలా?
రషీద్ : మీ గురించి ఇక్కడ ఎవ్వరికి తెలీదని నాకు తెలుసు, కానీ నాకు తెలుసు మీరేంటో నేను ఇండియా కి డాన్ ని, మొదటి సారి మిమ్మల్ని, మీ బాడీ లాంగ్వేజ్ ని చూడగానే డౌట్ వచ్చింది కానీ ఎప్పుడైతే మీరు పవిత్ర వాళ్ల ఇంట్లో గార్డ్స్ ని కొట్టిన విధానం చూశానో అప్పుడే కంఫర్మ్, మీ కాపబిలిటీస్ ఏంటో నాకు తెలుసు.
నేను ఆశ్చర్యపోయాను, కొంచెం తడబడుతూ “రషీద్ ఈ విషయం”.
రషీద్ : మీ కింద పని చెయ్యడం నా అదృష్టం సర్, ఈ విషయం నా నోరు దాటదు, ఐ ప్రామిస్.
చిన్నా : అయినా ఆది ని చంపింది నేను కాదు
రషీద్ : అంటే అక్కడ చంపిన విధానం బట్టి మీరే అనుకున్నానే?
చిన్నా : విధానం నాదే కానీ నేను కాదు ఇంకొకడు.
రషీద్ : మీలాగా ఇంకొకడా?
చిన్నా : నువ్వు వాడి కంట మాత్రం పడకు నేనేం చెయ్యలేను ఆ తరువాత నీ ఇష్టం.
రషీద్ : భయపడుతు అలాగే సర్
చిన్నా : నువ్వు బైల్దేరు రషీద్.
రషీద్ వెళ్ళిపోయాక కొంచెం సేపు కూర్చుని మానస కి కాల్ చేసి ఎమ్మటే కట్ చేశాను ఎందుకంటే నా వాయిస్ వినగానే మొత్తం తెలిసిపోతుంది తనకి, ఇది అస్సలే మహాతల్లి ఈ లోగ మానస నుంచి కాల్ వచ్చింది ఎత్తాను.
మానస : రేయ్ చిన్నా?
చిన్నా : మాములుగా నవ్వుతు “హా చెప్పవే” అన్నాను.
మానస : కంగారుగా “ఏమైంది రా”.
చిన్నా : (పట్టేసింది ) ఏమైంది అనవసరంగా కంగారుపడకుండా చెప్పవే.
మానస : నువ్వు ఎక్కడున్నావ్ ముందు నా
దెగ్గరికి రా.
చిన్నా : నేను ఇప్పుడు ఊరిలో లేను కొంచెం దూరం గా ఉన్నాను.
మానస : సరే నేనే వస్తున్నాను.
చిన్నా : ఎలా వస్తావ్ నేనెక్కడున్నానో నీకు తెలియదు కదా ఇంట్లో కూడా లేను అన్నాను నవ్వుతు.
మానస : నీ అతి తెలివి ప్రదర్శనలు వేరే వాళ్ల దెగ్గర చూపించు నా దెగ్గర కాదు, రాజు నువ్వు చెప్తేనే కాదు నేను చెప్పినా కూడ ఫోన్ హాక్ చేస్తాడు, నువ్వు వస్తున్నావా లేక నేనే రావాలా?
చిన్నా : వస్తున్నాను.
ఇక లాభం లేదని మానస దెగ్గరికి బైల్దేరాను, అలా వెళ్తుండగా రోడ్ మీద అను హ్యాండ్ బ్యాగ్ వేసుకుని నడుచుకుంటూ వెళ్తుండడం చూసాను తన మొహం చూసాను సంతోషం లేదు, ఇంతకముందున్న కళ లేదు ఏదో రోబో లాగా స్పీడ్ స్పీడ్ గా వెళ్తుంది తన వెనుకే వెళ్ళాను , నేను ఉన్నాననుకుందేమో వెనక్కి తిరిగి చూసింది నేను దాక్కున్నాను, వెళ్లిపోయింది.
అలానే ఆలోచించుకుంటూ మానస ఇంటికి వెళ్ళాను.
మానస : “లోపలికి రా” అని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది, ఆంటీ మమ్మల్ని షాక్ లో చూస్తూ, నేను వెళ్ళాను వెంటనే తలుపు వేసేసింది, బెడ్ మీద కూర్చుని “ఇలా రా ” అంది.
వెళ్లి తన పక్కన కూర్చున్నాను నా తలని తన గుండెలకి అనించి గట్టిగా హత్తుకుని “ఇప్పుడు ఏడువు ” అంది.
నాకు ఒక్కసారిగా అను, మానసకి జరిగిన అన్యాయం తను పడ్డ బాధలు అన్ని గుర్తొచ్చాయి అంతే నా కళ్ళలోనుంచి నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయ్ అలా ఎంత సేపు ఏడ్చానో నాకే తెలియదు అలానే ఆ మెత్తదనం మీద పడుకుని నిద్రపోయాను.
మళ్ళీ లేచేసరికి నేను ఇంకా మానస గుండెల మీదే ఉన్నాను నా కన్నీళ్లు తన ఆకుపచ్చ రంగు చుడిదార్ లో నుంచి కనిపిస్తున్న తెల్లటి ఉబ్బు మీద నుంచి నీళ్లు లోపలికి వెళ్లినట్టు చారాలు కనిపించాయి నాకు నవ్వు వచ్చింది, అలానే నవ్వుకుంటూ తల ఎత్తి చూసాను మానస ఇంకా నన్ను చూస్తూ తన కళ్ళలో నీళ్లు ఏడ్చిన చారాలు చూసాను, తన కన్నీళ్లు తుడిచేసరికి నా నవ్వు మొహం చూసి ఆశ్చర్యం తో “ఏమైంది రా” అంది.
నేను ఆ సండ్ల మధ్యలో నుంచి కన్నీళ్ళ చుక్కలు చిన్న గుంటల ఆగిపోయి ఎటు వెళ్లాలో తేలిక అక్కడే ఆగిపోయిన వాటిని నా వేలితో చూపించాను, మానస తల వంచి అది చూసుకుని నవ్వుకుంటూ, ఛీ వెధవ అని నా తల మీద ఒక మొట్టికాయ వేసింది.
ఇద్దరం అలా చూసుకుని నవ్వుకున్నాం.
మానస : ఏమైనా తిందువు లే.
చిన్నగా లేచాను, తను డ్రెస్ సరి చేసుకుని చున్నీ వేసుకుని కిచెన్ లోకి వెళ్లి అన్నం ప్లేట్ లో పెట్టుకొచ్చింది, ప్లేట్ అందుకుందామని చెయ్యి చెప్పాను నా చెయ్యి కొట్టేసి, ప్లేట్ లో అన్నం కలిపి ఇంద అని నా నోటికి అందించింది, కడుపు నిండా రెండు రౌండ్లు ప్లేట్ నిండా తిన్నాను.
మానస ప్లేట్ సింక్ లో వేసి తన చెయ్యి కడుక్కుని అదే తడి చేత్తో నా మూతి తుడిచి పక్కన కూర్చుంది తన సంకలో చెయ్యి వేసి భుజాన్ని పట్టుకుని కర్చుకున్నాను . నాకు తన తల అనించి అలానే కూర్చుంది.
జరిగిందంతా తనకి చెప్పాను, తన కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి,
చిన్నా : అమ్ములు ఇప్పుడు నాకు అను దూరం గా ఉండటమే కావాలి నువ్వు భాధపడొద్దు నేను భాధపడట్లేదు.
మానస : కానీ ఎందుకు?
చిన్నా : సమయం వచ్చినప్పుడు నీకు అన్ని చెప్తాను అప్పటివరకు నన్ను ఎం అడగొద్దు ఇంకెవరిద్వారా తెలుసుకోవాలని ప్రయత్నించకు.
మానస : ఆలోచిస్తూ నవ్వి సరే నిన్ను ఇంకేమి అడగను.
చిన్నా : నేను వెళ్తాను ముఖ్యమైన పని ఉంది.
నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి లేచి నవ్వుతూ తన రెండు చేతులు స్వస్తిక్ సింబల్ లా ఒకటి పైకి ఒకటి కిందకి పెట్టి, “ముఖ్యమైన పని అన్నావ్ ఈ దేవత ఆశీర్వాదం తీస్కోవా?”
వెంటనే నవ్వుతు “అలాగే నా రాక్షస దేవత” అని కాళ్ళ మీద పడ్డాను.
మానస : విజయోస్తూ హ హ హ.
లేచి మానస ముక్కు పిండి బయటికి వచ్చేసాను.
………………………………………………………….
పూజా : నాన్న ఈ అమ్మాయి ఎవరు?
సునీల్ : రాత్రి ఆదిత్య తీస్కోచ్చాడు.
పూజ : అవునా ఎవరు ఈ అమ్మాయి?
సునీల్ : ఆ అమ్మాయి పేరు రజిని, ఆదిత్య చెల్లెలు అని రాత్రి జరిగింది చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.
పూజా : రజిని పక్కన కూర్చుని తననే చూస్తూ ఉత్సాహంగా “చెల్లెలా సరే” (ఇంత అందం గా ఉండేసరికి భయమేసింది చెల్లెలైతే ఓకే )
రజిని కళ్ళు తెరిచింది, ఒక సారి చుట్టూ చూసి
రజిని : నేను ఎక్కడున్నాను, మా అన్నయ్య ఎక్కడ?
పూజ : నేను మీ అన్నయ్య ఫ్రెండ్ ని రాత్రి నిన్ను జాగ్రత్తగా చూసుకోమని నా దెగ్గర వదిలి వెళ్ళాడు.
రజిని : ఓహో అలాగా (రవి అన్నయకి ముంబై లో కూడా పరిచయాలు ఉన్నాయా నాకు తెలీదే?)
పూజ : రజిని ముందు టిఫిన్ చెయ్ రాత్రి నుంచి ఎం తినలేదు.
రజిని కి వేసిన ఆకలికి ప్లేట్ స్పీడ్ గా ఎందుకుని సోఫా లో రెండు కాళ్ళు వేసి కూర్చుని ఆవురావురంటు తింటుంది, అది చూసి పూజ కి నవ్వగలేదు.
రజిని : ఎందుకు నన్ను చూసి నవ్వుతున్నారు?
పూజ : ఎం లేదు ఊరికే.
రజిని : తింటూ ‘అవును మా అన్నయ్య ఫ్రెండ్ అన్నారు ఫ్రెండ్ అంటే మిమ్మల్ని ఎప్పుడు చూడలేదే?’
పూజ : ఫ్రెండ్ అంటే గర్ల్ ఫ్రెండ్.
రజిని : అంత లేదు మీరు అబద్ధం చెపుతున్నారు మా అన్నయ్య మనసులో మానస వదిన తప్ప ఇంకెవరు ఉండరు.
పూజ : (అంటే ఆదిత్య గురించి నేను అనుకున్నది నిజమే ఆదిత్య మానస ఇద్దరు ప్రేమించుకుంటున్నారు మరి అను ని ఎందుకు పెళ్లి చేసుకున్నాడు?)
రజిని : ఏమైంది ఏదో ఆలోచిస్తున్నారు?
పూజ : హ ఎం లేదు ఊరికే అలా అన్నా నీ రియాక్షన్ చూద్దాం అని
రజిని : ఓ జోకా….
పూజా : “సరే నాకు కొంచెం పని ఉంది నేను మళ్ళీ వస్తాను, ఈలోగా ఫ్రెష్ అయ్యి టీవీ చూడు” అని లేచి వెనక్కి తిరగకుండా బాధగా వెళ్ళిపోయింది.
…………………………………………………….
అను బెడ్ మీద కూర్చుని విక్రమ్ ని తలుచుకుంటూ అలాగే కూర్చుంది, సుష్మ అది చూసి అను దెగ్గరికి వెళ్ళింది.
సుష్మా : అను ఏంటి ఆలోచిస్తున్నావు?
అను : ఎం లేదు మా.
సుష్మ : నీ కంపెనీ ఎక్కడివరకు వచ్చింది.
అను : ఆల్మోస్ట్ అయిపోవచ్చింది మా ఎల్లుండే ఓపెనింగ్, విక్రమ్ నా పక్కన ఉండుంటే బాగుండేది, ఒకసారి తను ఎం చెప్తాడో వినాల్సింది.
సుష్మ కోపంగా : నువ్వు ఇంకా వాడి గురించి ఆలోచిస్తున్నావా, వాడు ఇవ్వాల కూడా దాని దెగ్గరికి వెళ్ళాడు ఇవిగో ఫోటోలు అని హ్యాండబాగ్ లో నుంచి ఫోటోలు తీసి అనుకి ఇచ్చింది.
అను ఆ ఫోటోలు చూసి మరింత కుంగిపోయింది.
ఇంకా వాడు కావాలనుకుంటే నీకొక ఉపాయం చెప్తాను, డివోర్స్ పేపర్స్ మీద సంతకం చేసి వాడ్ని పిలిచి సంతకం పెట్టమను వెంటనే పెట్టేసి వెళ్ళిపోతాడు చూడు.
నువ్వంటే ప్రేమ ఉండుంటే కనీసం నీ కాళ్ళు పట్టుకుని బతిమిలాడి ఉండేవాడు, వాడు నిన్ను ప్రేమించలేదు వాడికి అవసరం కాబట్టి నీ కాళ్ళ దెగ్గర ఇన్ని రోజులు పడి ఉన్నాడు, ఇప్పుడు నీకంటే డబ్బు ఉన్నది దొరికింది వెళ్ళిపోయాడు.
కావాలంటే నేను చెప్పింది చేసి చూడు నేను చెప్పినట్టు జరగకపోతే నేనే ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోతాను.
అను : అమ్మా అలాంటివి ఎం వద్దు, నా విక్రమ్ నాకోసం ఎప్పటికైనా వస్తాడు.
సుష్మ : చిన్న పిల్లలా మాట్లాడుతున్నావ్ అను నేను చెప్పింది చెయ్ రావాలనుకున్నవాడు ఎప్పటికైనా నీ దెగ్గరికి రావాల్సిందే కదా?
అను : నాకు అస్సలు ఇంట్రెస్ట్ లేదు మా, విక్రమ్ ని నేను చూడలేను.
సుష్మ హ్యాండ్ బ్యాగ్ లోనుంచి పేపర్స్ తీసి “అను వీటిలో సంతకం పెట్టు మిగతా కద నేను చూసుకుంటాను.
అను : వద్దు మా, నా మాట విను.
సుష్మ : అను నేను నీ అమ్మని రా నీ జీవితం ఎలా ఉంటే బాగుంటుందో నాకు తెలుసు, నీకోసం వాడితో చెంప మీద కొట్టించుకున్నాను మర్చిపోయావా.
అను పెన్ తీస్కుని డివోర్స్ పేపర్స్ మీద సంతకం చేసేసింది.
సుష్మా పేపర్స్ తీస్కుని సైలెంట్ గా అక్కడ్నుంచి జారుకుంది.
సుష్మ బైటికి వచ్చి వెంటనే విక్రమ్ కి కాల్ చేసింది.
చిన్నా : (ఫోన్ చూసుకుని సుష్మ నెంబర్ చూసి) హలో
సుష్మ : ఆ రోజు డివోర్స్ పేపర్స్ మీద సంతకం పెట్టమంటే ఎగిరావు కదరా కుక్క ఇప్పుడు అను నే మొదట సంతకం చేసింది వచ్చి ఈ పేపర్స్ మీద సంతకం పెట్టి పో.
చిన్నా : (నాకు నవ్వొచ్చింది, ఎందుకంటే నాకు తెలుసు అను ని వీళ్ళు ఏమార్చారని) సాయంత్రం వస్తాను.
కాల్ కట్ అయింది, నవ్వు తో పాటు విపరీతమైన కోపం కూడా వచ్చింది.
రాజు కి ఫోన్ చేసి అన్ని మాట్లాడి పూజ కి కాల్ చేశాను, అటునుంచి మానస దెగ్గరికి వెళ్ళాను.
మానస నా మొహం చూసి : చిన్నోడా ఏమైంది రా మళ్ళీ.
చిన్నా : ఏమి లేదు ఇందాకటిదే గుర్తొచ్చింది.
మానస : అంతేనా?
చిన్నా : మానస చెప్పడం మర్చిపోయా నీ రజిని దొరికింది.
మానస : (ఆశ్చర్యం తో ) ఏ రజిని?
చిన్నా : నీ రవి చెల్లెలు రజిని.
మానస : కానీ ఎలా?
చిన్నా : నిన్ను నేను చెప్పేంత వరకు ఎం అడగొద్దు అని చెప్పనా.
మానస : కానీ….
చిన్న : ఇష్ ష్ ష్…..
ఇందాక రాజు తో మాట్లాడాను, నువ్వు రజిని, పూజ రాజు అందరు కలిసి గోవా వెళ్ళండి.
మానస : ఇప్పుడు, ఈ టైం లో నిన్ను వదిలి నేను వెళ్ళను.
చిన్నా : గొడవ చెయ్యకు అమ్ములు, రజిని పెద్ద ప్రమాదం నుంచి తప్పించుకుంది ఇప్పుడు తను మనశాంతి గా లేదు, మీరంతా కలిసి వెళ్తే కొంచెం ఉపశమనం గా ఉంటుంది, వెళ్ళండి.
మానస : రజిని కి ఏమైంది….ఎందుకు….
చిన్నా : ఇష్ ష్ ష్…..
మానస : సరే ఇంకేం అడగను కానీ లాస్ట్ ఒక్కటే ప్రశ్న ప్లీజ్…..
చిన్న : సరే అడుగు..
మానస : సిగ్గుపడుతూ “అదీ రవి కూడా వచ్చాడా?”
చిన్నా : అబ్బో ఇదంతా సిగ్గే, ఇంకా రాలేదు కానీ చెల్లిని వెతుక్కుంటూ వచ్చేస్తాడు లే, వచ్చిన రోజు మేము గుర్తుంటామో ఉండమో…..
మానస : నువ్వు వేరే రవి వేరే, నాకు మీరిద్దరూ కావాలి.
చిన్నా : ఒక్క విషయం చెప్పవే రేపు రవి వచ్చి నిన్ను నా నుంచి దూరం గా తీసుకెళ్తాను అంటే ఎం చేస్తావ్?
మానస : సీరియస్ గా “అలా జరగదు ఒక వేళ జరిగితే రవిని వదిలేస్తాను, దేవుడే అడ్డొచ్చినా నిన్ను నన్ను విడదీయలేరు, నీ అమ్మని కదా మరి” అని నవ్వింది.
మరి నువ్వో?
చిన్నా : మొన్న చెప్పా కదా అను నే, అను తరువాతే ఎవరైనా…. అని నవ్వాను.
మానస : పోరా కామాందుడా.
చిన్నా : నువ్వేమైనా అనుకో నేను నా అను అంతే…
సర్లే బట్టలు సర్దుకో ఇంక నిన్ను పూజ దెగ్గర వదిలి పెట్టి వెళ్తాను, అదేంటి నువ్వు రావట్లేదా?
చిన్నా : నేనొస్తే నీ రవి ని ఎవడు తీసుకొస్తాడే?
మానస : హా సరే సరే నువ్వు ఇక్కడే ఉండు, చిన్నగా “రవి జాగ్రత్త”.
చిన్నా : అలాగే దేవత మీ దేవుడ్ని జాగ్రత్తగా సంక లో పెట్టుకుని తిరుగుతాను ఇక మీరు దయచేయండి.
మానస : “రేయ్ ఓవర్ చెయ్యకు”, చిన్నాగా “ఫోటో ఏమైనా ఉందా?”
చిన్నా : (నవ్వుతు) ఎవరిది?
మానస : ఏడిపించకు చిన్నా, (ఆతృత్తగా ) ఉంటే చూపించవా?
చిన్నా : ఫోటో లేదు గాని నువ్వు వచ్చేసరికి నీ చేతిలో పెడతా సరే నా..
మానస : “నా బంగారం రా నువ్వు” అని కౌగిలించుకుంది.
చిన్నా : సరే పద ఇక వెళదాం, రవి కి ఇవ్వాల్సిన టైట్ హాగ్ నాకు ఇస్తున్నావ్.
మానస : నిన్నూ…. అని ఒక మొట్టికాయ వేసింది.
చిన్నా : అబ్బా!! నొప్పే రాక్షసి.
అక్కడ నుంచి పూజ ఇంటికి వెళ్ళాము.
పూజ : రజిని మీ ఆదిత్య అన్నయ్య వచ్చాడు దా..
రజిని : మా అన్నయ్య పేరు రవి అక్కా
పూజ : అదేంటి నిన్ను తీసుకొచ్చింది మీ అన్నయ్య ఆదిత్య, విక్రమ్ ఆదిత్య….
రజిని : కాదు అక్కా మా అన్నయ్య రవి.. రవికుమార్.
ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటూ బైటికి వచ్చారు.
రజిని మానస ని చూసి ఆనందం తో పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి మానస ముందు నిల్చొని రోప్పుతూ…
రజిని : వదినా, మానస కదా?
మానస :!అవును రజిని, నీ మానస వదిననే” అని రెండు చేతులు చాపింది.
రజిని ఏడ్చుకుంటూ వెళ్లి మానస ఒళ్ళోకి ఎగిరి కౌగిలించుకుంది, ఆ ఫోర్స్ కి మానస రెండు అడుగులు వెనక్కి వేసి నాకు అనుకుని ఆగిపోయింది.
ఇదంతా చూస్తున్న పూజ కి క్లారిటీ వచ్చేసింది.
పూజ : (అంటే మానస కి రజిని వాళ్ల అన్నయ్య ఉన్నడన్నమాట) యాహు అని గట్టిగా అరిచింది.
అందరం పూజ వైపు చూసాను.
పూజ : అది.. అది.. టైం అవుతుంది వెళదామా?
ఈలోగా రజిని నన్ను చూసింది, అన్నయ్య? నువ్వు ఇక్కడ?
మానస : ఏమైంది రజిని, తనూ విక్రమ్ నీకు అన్నయ్య అవుతాడు.
రజిని : అది ఈ అన్నయ్య నన్ను….
వెనక నుంచి రజిని ష్ ష్… అని సైగ చేశాను రజిని ఆగిపోయింది.
రాజు నా దెగ్గరికి వచ్చాడు నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ…వాడి మొహం లో ధైర్యం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది.
రాజు : విక్రమ్ నేను నీతో అర్జెంటు గా మాట్లాడాలి.
చిన్నా : అందరికి దూరం గా వచ్చి “చెప్పు రాజు” అన్నాను.
రాజు : నేను రజిని ని ప్రేమిస్తున్నాను.
చిన్నా : నాకు నవ్వొచ్చింది కానీ కోపంగా “మొన్నటిదాకా మానస అన్నావ్ ఇప్పుడు రజిని అంటున్నవ్ ఏం ఆటలుగా ఉందా?” అన్నాను.
రాజు కళ్ళలో నాకు భయం కనిపించలేదు.
రాజు : అవును అన్నాను కానీ ఇది వేరే నీ చెల్లెలని తెలిసినా నువ్వంటే భయమున్నా నీ చెల్లిని నేను ప్రేమిస్తున్నాను అంతే.
కావాలంటే చంపేసుకో అయినా నేను తనని ప్రేమించడం ఆపను.
రాజు గాడ్ని చూస్తుంటే నాకు ఐదవ తరగతి పిల్లోడు లవ్ గురించి మాట్లాడినట్టుంది నాకు నవ్వొస్తుంది.
కానీ రాజుని చూస్తూ “ముందు మీరు వెళ్లి రండి దీని గురించి తరువాత మాట్లాడదాం” అన్నాను.
దానికి రాజు ఆనందం గా వచ్చి కౌగిలించుకున్నాడు.
రాజు : థాంక్స్ రా విక్రమ్ ఒప్పుకున్నందుకు థాంక్స్….
చిన్నా : నేను అలా అని ఏం చెప్పలేదే.
రాజు : నీకు ఇష్టం లేకపోతే మొదట మాట్లాడిన మాటకే నా మీద దెబ్బ పడేది నేను చచ్చి ఈపాటికి పది నిముషాలు దాటి ఉండేది, నీ గురించి నాకు తెలీదా, ఇంక నటించడం ఆపేయ్ రా ప్లీజ్ చూడలేక చేస్తున్నా…
చిన్నా : (ఈడు కూడా కనిపెట్టేస్తున్నాడు యాక్టింగ్ లో ఇంత పూరా నేను ) నవ్వుతు సరే రా బాబు పో ఇంకా నన్ను దొబ్బకండి మీ అందరికి అలుసు అయ్యాను నేను, నేనంటే భయం లేకుండా పోయింది అందరికి..
అందరూ బాగ్స్ పట్టుకుని మా దెగ్గరికి వచ్చేసారు అందరిని ఎయిర్పోర్ట్ లో డ్రాప్ చేసి బైటికి వచ్చి కార్ ఎక్కాను..
అను వస్తున్నాను… అనుకుంటూ సుష్మ ఇంటికి (అది నా ఇల్లే ) పోనించాను.
నేను వెళ్లే సరికి ఫ్యామిలీ మొత్తం అక్కడే ఉన్నారు, ఓహో వీళ్లంతా కలిసిపోయారా?
లోపలికి వెళ్ళాను…అను కనిపించలేదు.
సుష్మ : ఇంకా చూస్తావేంటి సంతకం పెట్టి వెళ్ళిపో, జయరాజ్ పద్మ వీళ్లంతా నన్ను చూసి నవ్వుకుంటున్నారు.
పవిత్ర కూడా అలానే పొగరుగా చూస్తుంది.
వీళ్లంతా ఇక్కడ ఎందుకు పొగయ్యారో నాకు తెలుసు ఇప్పుడు అను చేతిలో కంపెనీ, ప్రాజెక్ట్ రెండూ ఉన్నాయ్ చిన్న పిల్లాడికి కూడా అర్ధం అవుద్ది వీళ్ళ ఉదేశం ఏంటో….
చిన్నా : అను ఎక్కడ?
జయరాజ్ : అను ఏంట్రా అను… అనురాధ మేడం అని పిలవాలి, ఇక నీది కుక్క బతుకే మాకు తెలుస్తుంది…
నాకు టెంపర్ ఇంకా పెరుగుతూనే ఉంది..
గట్టిగా అను? అనూ? అని అరిచాను.
అను ఏడ్చుకుంటూ బైటికి వచ్చింది.
అను : ఎందుకు ఇలా చేస్తున్నావ్? అది ఎవరో దానికి ఎంత డబ్బు కావాలో చెప్పమను ఇచ్చేస్తాను
44ic
మంచి ప్రశాంతమైన నిద్ర కోసం ఈ మ్యూజిక్ ఒకసారి వినండి : https://youtu.be/XHNkTGDQyE0
NOte: – హలో ఫ్రెండ్స్ నా పేస్ బుక్ పేజి delete అయింది నా కొత్త facebook లింక్ ఇక్కడ పెడుతున్నాను దయచేసి join అవ్వండి
https://www.facebook.com/jabbardasth1
twitter link
Telegram
https://t.me/joinchat/MR1ZWxHunDaVSO5pipsXtg
Vikram-Rich Rich – 12 ,విక్రమ్–రిచి రిచ్ ,telugu dengudu kathalu jabardast,jabbardasth.in,www.jabbardasth.in,dengulata telugu stories episodes ,jabardast telugu sex stories,jabbardasth telugu boothu kathalu,telugu sex kadalu jabardasth,jabbardasth sex stories,telugu sex stories in jabardasth,telugu boothu kathalu,xossipy, Vikram-Rich Rich
Also Read :
కలసి వచ్చిన అదృష్టం
ఒక కుటుంబం
నా మాలతీ
ఉన్నది ఒక్కటే జిందగీ
నా facebook గ్రూప్ మరియు పేజి ని కింది లింక్స్ ద్వార చూడొచ్చు
