ఇంటికి వెళుతూ   శాంతా కు ఫోన్ చేసాను.
“హాయ్  అన్నా ,  నేను రాజీ  ని  అక్క వాష్ రూమ్ లో ఉంది”
“హలో ,  సరే  బయటకి వచ్చిన తరువాత  ఓ సారి కాల్ చేయమను” అని చెప్పి  ఇంటికి చేరుకొన్నాను.   ఓ  అయిదు  నిమిషాలకు  శాంతా  నుంచి ఫోన్

“ఏంటి  అయ్యగారికి  ఇప్పుడు గుర్తుకు వచ్చాం ”
“ఫోన్ చేస్తే , ఎందుకు చేశా వంటావు , చెయ్యక పొతే చెయ్యలేదంటావు  , నీతో  ఎట్లైనా  గొడవే నే”అన్నాను
“అబ్బా  ఎదో సరదాకంటే  దాన్ని   serious  గా తీసుకొంటా  వెందుకు. ,  ఇంతకీ  ఎందుకు ఫోన్ చేసావు ”
“ఎం లేదు  ఉరికే  చేశా , నువ్వు  ఎలా ఉన్నావో  తెలుసుకోందామని ”
“నేను బాగానే ఉన్నా,  రేపు  సినిమాకు వెళదామా”
“రేపు  ఫోన్ చేయి  అప్పుడు చెప్తాను”
“సరే అయితే  ఉంటాను  ”  అంటూ  తను ఫోన్ పెట్టేసింది.   నేను ఫ్రెష్  అయ్యి   లుంగీ  కట్టుకొని  T.V చూడసాగాను.  ఓ పదినిమిషాలకు మల్లేస్ మరదలు  అర్చనా  వచ్చింది.

తను ప్రాజెక్ట్  సెలెక్ట్ చేసుకొంది  తనకు కొద్దిగా హెల్ప్ చేయమని.   తను నా పక్కన కుచోగా , ఆ ప్రాజెక్ట్ ఎలా చేయాలో అని చెపుతుండగా  తను నాకు అనుకోని  కూచొని  వింటూ  మద్య మద్యలో తనకున్న  డౌట్స్  అడుగుతూ  అందులో పూర్తిగా లీనం  అయిపొయింది.

లంగా వోనిలో సగం  కనబడుతూ , మిగిలిన  సగం  కనబడ కుండా కవ్విస్తుంటే   లుంగీలో  మా వాడు  లేస్తూ  నా తొడల మద్య ఉన్న లుంగీ కి ప్రాణం వచ్చిందా  అన్నట్లు అప్పుడప్పుడూ  కదల సాగింది.

తను లాప్ టాప్ లో  పూర్తిగా మునిగి పోయి  గమనించ లేదు.    ఈ  లోపున పూర్తిగా  ప్రాజెక్ట్ గురించి  వివరించి.
“నువ్వు  ఈ సాంపిల్  చూస్తూ ఉండు  నేను టి తీసుకోని వస్తా  ”  అని అక్కడ నుంచి  లేచాను.
“మీరు ఉండండి   సారూ , నేను  చేస్తా  టి  ”  అంటూ  తను కుడా  నాతో  పాటు లేచి వంటింట్లో కి వచ్చింది.   లేచిన నా లుంగిని  తన కంట  పడ కుండా  కొద్దిగా కష్టపడాల్సి  వచ్చింది.  కాని  తను అది గమనించి నట్లు ఉంది. మద్యలో  ముసి  ముసి నవ్వులు  నవ్వుతూ  , నా  లుంగీ వైపు దొంగ చూపులు చూడ సాగింది.  తను ఎప్పుడైతే  దొంగ గా  అలా చూడ సాగిందో  అంత వరకు తనకు కనబడ కూడదని , లుంగీ  ని సగం  వరకు  మడిచి నా ముందు వైపు  కొద్దిగా  ఎత్తుగా వచ్చే టట్లు కట్టుకొని ఉంటిని, ఇప్పుడు  అది  జారిపోయి మాములుగా  లుంగీ  ముందు బాగం మాత్రం ఎత్తుగా   కనబడుతున్నా  వదిలేసి  టీ  పెడుతూ  తనతో  కాలేజి విషయాలు మాట్లాడ సాగాను.