ఆమెని గమనిస్తూనే “నీవా రంభా! రా – ఇలా వచ్చి కూర్చో…..” అన్నాడు బలరాంగారు.
అతని ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది రంభ.
“సంగతులేంటి రంభా! విశేషం లేకుండా ఈ వేళప్పుడు రావు నీవు.చెప్పు ఏమి కావాలి నీకు? స్టడీ మెటీరియల్ ఏమైనా కావాలా?” అని అడిగారు బలరాంగారు.
“సార్…….!” సంకోచాన్ని వ్యక్తం చేసింది రంభ.
“సంకోచం దేనికి? నా దగ్గర పూర్తి స్వేచ్ఛ ఉంది నీకు? ఆ విషయం మరిచిపోకు.చెప్పు,ఏం కావాలి నీకు?”
“సర్…….విక్రం?”
“విక్రం…..?” అవును పాపం.అతను నీకు చాలా సహాయం చేస్తూ వచ్చాడింతకాలం! కానీ ఏంచేస్తాం? విధి వంచనకి ఎలాంటివారైనా గురికాక తప్పదన్నట్లుగా యాక్సిడెంట్లో అతను చనిపోయి నీకు అశాంతిని మిగిల్చాడు.ఈ విషయంలో నీకు చాలా అన్యాయం జరిగింది. తలుచుకుంటే నాక్కూడా బాధగానే ఉంది……ప్చ్!సరే…సరే….ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు చెప్పు?పాత విషయాలు గుర్తుకి తెచ్చి నీ మనసుని కష్టపెట్టలేను.ఇక చెప్పు నీకేం కావాలి…..” బాధని వ్యక్తం చేస్తూ అడిగాడు.
“సార్……”
“డబ్బవసరమైతే నా దగ్గర దాచకు” అంటూ లేచి నిల్చున్నాడు బలరాం గారు.
అప్పటికే భయంతో తన పైట చెదిరిన విషయాన్ని గుర్తించలేదు రంభ.
ఆమె పాలిండ్లు సగంవరకు బయటకి తన్నుకురావడాన్ని చూస్తూ…….
చెదిరిన మనసుకి చేరువై హుషారుగావచ్చి ఆమె ప్రక్కన కూచున్నాడు బలరాంగారు.
“చెప్పు పాపా! నా దగ్గర సంకోచం దేనికి? చెప్పు” అంటూ ఆమె భుజం మీద చెయ్యివేసాడు ఆప్యాయత నటిస్తూ.
అతనలా చేసేసరికి ఆమెలో ఉలికిపాటుకాని, తడబాటుకాని కనిపించలేదు.మామూలుగానే ఉండిపోయింది.తన తండ్రి లాంటివారనే ధోరణితో ఉండిపోయింది.
“చెప్పవేం రంభా! దాపరికం లేకుండా నీకేం కావాలో చెప్పు ” అన్నాడు.ఆమె భుజాల్ని నొక్కిపట్టుతూ.
“నాక్కొంచెం డబ్బు కావాలి సార్” గబాల్న చెప్పేసింది రంభ.
“ఎంతకావాలి సాఫీగానే” అడిగారు బలరాంగారు.
“ఐదొందలు”
“ఇప్పుడంత దేనికి?”
“రూం రెంట్ చెల్లించాలి.ఎక్జామ్ ఫీజు కట్టాలి”.
“ఓహ్హో…..సరే….సరే….డబ్బు ఇస్తానులే కానీ – నామాట వినాలి నువ్వు”
“మీ మాటని కాదనే ధైర్యం లేదు నాకు.చెప్పండి సార్”
“విక్రమ్ రూంలోనేగా నువ్వు ఉంటున్నది?”
“అవును సార్!”
“అద్దె ఎంత?”
“నెలకు మూడువందలు”
“అంత డబ్బు విక్రమ్ బతికుంటే భరించేవారు.నీవు భరించడం కష్టం కాబట్టి ఒక పని చెయ్యి”
“ఏం చేయమంటారో చెప్పండి”
“నీవు వెంటనే ఆ రూం ని ఖాళీ చెయ్యి”
“ఖాళీ చేస్తే”
“ఎక్కడ ఉండాలంటావు- అంతేగా?”
“అవును సార్”
“ఈ మూడు నెలలు అద్దెకి భరించడం కష్టం కనుక,వెంటనే ఇక్కడికి వచ్చెయ్యి”
“సార్”
“అవును పాపా! మీఅంటీ నాలుగు నెలలవరకు ఊరి నుంచి రాదు.నాకు బోర్ గా ఉంటుంది కూడా.నీవు ఇక్కడకి వస్తే నాకు కాలక్షేపం నీకు అద్దె బాధ తప్పుతుంది. పైగా నీవిక్కడ ఉంటే స్టడీస్ లో నీకున్న డౌట్స్ అన్నీ తీర్చుకోవచ్చు”
“ఆ…..ప్చ్……సా…..ర్……” సంతోషం తాండవించింది రంభ ముఖంలో.
“అప్పుడే అంత సంతోషం తగదు రంభా! నేను చెప్పినట్లు చేస్తేనే నీకూ నాకూ ఆనందం.”
“సరే సార్! చెప్పినట్లుగానే ఇప్పుడే వెళ్లి రూం ని ఖాళీ చేసి వచ్చేస్తాను” అంటూ హుషారుగా లేచి నిల్చుంది రంభ.
అప్పుడామె పైట పూర్తిగా జారిపోయి ఘనమైన ఆమె వక్ష సంపద వయసు పొగరుని తెలిపే లోతయిన బొడ్డు చూడముచ్చటగా కనిపించాయి బలరాంగారి కళ్ళకి. గుటకలు మ్రింగుతూ వాటివంకే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. అతని చూపులు పసిగట్టి బెదురుగా ముఖం పెట్టింది రంభ.
ఆమె ముఖాన్ని చూసి చిలిపిగా నవ్వుతూ లేచి తనే ఆమె పైట సర్దాడు.సర్దేటప్పుడు ఆమె ఎడమ చనుగుబ్బని నొక్కిపెట్టాడు.”క్యారీ ఆన్ పాపా” అంటూ అక్కడినుండి కదిలి వెళ్ళి ఇనుప బీరువాలోని డబ్బునితీసి ఐదొందల
రూపాయలు ఆమె చేతికి అందించాడు.”త్వరగా సామాన్లు సర్దుకొని వచ్చేయాలి” అంటూ.
“అలాగే సార్! ఒక గంటలోగా వచ్చేస్తాను” బలరాంగారి చేతినుండి డబ్బు అందగానే అంతకి క్రింద బలరాంగారి చేతివాటాన్ని మరచిపోయి హుషారుగా బయటకి పరుగెత్తింది రంభ.
రాత్రి ఏడుగంటలు దాటింది.
ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి తెల్లటి లాల్చీ,లుంగీ ధరించారు బలరాంగారు.
అతని బెడ్ రూం పక్కనవున్న రూం ని రంభ కి కేటాయించడం వలన ధైర్యంగా వచ్చి అందులో దిగి సామాన్లు సర్దుకుంది రంభ.రెండు వంటగిన్నెలు,నాలుగు గాజుగ్లాసులు,రెండు కంచాలు,ఒక కిరసనాయిలు స్టవ్ తోపాటుగా మంచినీళ్ల కూజాతో వచ్చిన ఆమె వాటిని అరగంటలో సర్దుకుంది.తరువాత స్నానంచేసివచ్చి వంట వండుకోవడానికి బియ్యం కడిగే ప్రయత్నానికి పూనుకుంది.కానీ ఆమెకి ఆ అవకాశం ఇవ్వలేదు బలరాంగారు.ఎక్జామ్స్ పూరయ్యేవరకు తను వండిన వంటల్ని తినాలని హెచ్చరికగా చెప్పాడు.
అతని ప్రేమని అనురాగాన్ని తలచుకొని ఉప్పొంగిపోయింది రంభ.
తను జీవితంలో మరిచిపోలేనంత అనుభూతిగా నిలిచిన బలరాంగారిని మనసులోనే అభినందించింది.వెంటనే అతని కోర్కెని అంగీకరించింది.
వంట వండుతున్న బలరాంగార్కి సహాయం చేస్తూ ఉండుటకు నిర్ణయించింది.
అలా –
ఆరోజు మొదలుకొని –
ప్రతిరోజూ –
రెండుపూటలా –
బలరాంగారి చేతివంటల్ని తింటూ –
సరదాగా సంతోషంగా గడుపుతూ –
రాత్రులు చాలా పొద్దుపోయేంతవరకు బలరాంగారి చేత తనకి డౌట్స్ ఉన్న లెసన్స్ ని చెప్పించుకుంటూ హాపీగా ఉండిపోయింది రంభ.
ఇదిలా ఉండగా –
ఓ నెలరోజుల వ్యవధిలో –
సరియిన తిండి –
వేళకు నిద్దుర –
ఆహ్లాదకర వాతావరణం –
ఇవన్నీ రంభ కి సహకరించాయి.
రంభ శరీర ఛాయ రంగు తేలింది.
పచ్చదనాన్ని సంతరించుకుని –
అవయవ పొందికలో మరికాస్త బలాన్ని చేకూర్చుకుంది.
ఆమె అందాలు నునుపు తేలటం వలన –
వాటిని చూస్తూ తట్టుకోలేక పోతున్నాడు బలరాంగారు.
అతని మనసులో కోర్కె ఉన్నా పైకి వెల్లడించలేక మౌనంగా ఉంటూ వస్తున్నాడు.
కానీ రంభ పరిస్తితి వేరుగా ఉంది.
రాత్రిల్లు పడుకున్న తరువాత నిద్రపట్టడంలేదామెకి.
శృంగారానికి అలవాటు పడ్డ ప్రాణం ఆమెది.
కోర్కెల సెగలు వెళ్లగక్కుతున్న పరువం ఆమెది.
విక్రమ్ తో వరసవీడక తొమ్మిదినెలపాటు సుఖించిన ప్రాణం ఆమెది.
ఇప్పుడు ఆగమంటే ఆగగలదా?
అందుకే బెడ్ మీద పడుకున్న ప్రతిక్షణం విక్రమ్ రావటం. సుందరం బలవంతంగా అనుభవించడంలాంటి సంఘటన గుర్తుకి రావటం వలన వంటరి బెడ్ మీద బట్టలు వూడతీసుకొని తలగడని తొడల సందుల్లో దూర్చుకొని వక్షోజాలని నలుపుకుంటూ మదన ద్వారంలో ఊటలు పుట్టించుకుంటూ భారంగా గడుపుతూ కన్నీళ్లతో స్నేహం చేయసాగిందామె.ఆ క్షణంలో ఏ మగాడు కనిపించినా అతనిలో కోరికలని రెచ్చకొట్టి తన కోర్కెల్ని తీర్చుకోవాలని ఆరాటం కలిగిందామెకి.
ఒక విధంగా చెప్పాలంటే –
బలరాంగారి రూపం మీద కూడా ఆమె మనసు మళ్లిందని చెప్పవచ్చు.
యాభై సంవత్సరాలు పైబడిన బలరాంగారు –
వయసు పెరిగినా –
తెల్లబడ్డ వెంటుకలకి రంగు వేసుకొని మీసాలని శుభ్రంగా షేవింగ్ చేసుకుంటూ ఉండటంవలన ముప్పై సంవత్సరాల యువకుడిలా అగుపిస్తాడు.కానీ అతని ఛాతీనిచూసిన తరువాత ఎవరికైనా అతని వయసు మీద అనుమానం కలుగక తప్పదు.దట్టంగా పెరిగిన తెల్లటి వెంటుకలతో విశాలమైన ఛాతీతో బలంగా కనిపిస్తాడు.అంత బలంగా కనిపించే బలరాంగారిని తన గురువుగానేకాక బలమైన మగాడిగా ఎప్పుడో గుర్తించింది రంభ.
వంట చేస్తున్నప్పుడు –
వంటిమీద లుంగీ మాత్రమే ధరించటంవలన –
రంభ ఆలోచన్లో వేరే మగాడు కాకుండా బలరాంగారి రూపమే చోటుచేసుకోసాగింది.
తన దాహాన్ని తీర్చుకోవటానికి వేరే మార్గం వెతికేకంటే బలరాంగారిచేతనే తన కామదాహాన్ని తీర్చుకుంటే పోలా?అనిపించింది ఆమె మనసుకి.
తక్షణమే తన ప్రయత్నాన్ని కొనసాగించింది.
ప్రతిరోజు వంటల్లో సహాయంచేస్తున్న సమయంలో కావాలని పైటని జారుస్తూ –
మోకాళ్ల మీద కూర్చుని –
ఉల్లిగడ్డలు,ఆలుగడ్డలు తరుముతూ –
మోకాళ్ళతో తన పాలిండ్లని నొక్కిపట్టుతూ –
జాకెట్టుని చించుకొని బయటకి రావడానికి సిద్ధంగావున్న తన పాలిండ్లను మరికాస్త నొక్కిపట్టుతూ –
కావాలని జాకెట్టు మొదటిహుక్ ని తొలగించుకొని సగానికిపైగా బహిర్గతపరుస్తూ –
అవి పొంగి బయటకి తన్నుకొచ్చే సమయంలో బలరాంగారిని పిలిచి తన వక్ష సంపదమీదనే అతని ద్రుష్టి పడేలాగా మాటల్లోకి దించుతూ –
తను రెచ్చిపొతూ –
అతన్ని రెచ్చకొట్టుతూ –
కవ్వింపు మాటలతో కాలం వెళ్ళబుచ్చసాగింది రంభ.
బలరాంగారుకూడా ఘనమైన ఆమె పాలిండ్లని సగంవరకే చూడడం ఇష్టంలేదన్నట్లుగా ఆమె సమీపానికి వచ్చి మాటలతో నవ్విస్తూనే ఆమె గుండెల్లోకి గుచ్చిగుచ్చి చూస్తూ గుటకలు మ్రింగుతూ – చిలిపి మాటలని వదులుతూ టైం కొరకు వేచి ఉన్నాడు.
ఆరోజు రంభ జాకెట్ హుక్స్ మొత్తంవూడి బొడుపులుతప్ప మిగతా మొత్తం పాలిండ్లు బయటకి తన్నుకు రావటానికి సిద్ధపడేసరికి ఒకసారి వాటిని పట్టుకొని నలిపేస్తేపోలా అనే ఆరాటం కలిగింది.అంతే ఒక్కక్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా కూర్చొని కూరగాయలు తరుముతున్న రంభ దగ్గరకి వచ్చాడు.ఆమెకి ఎదురుగా కూర్చొన్నాడు.ఆమె గుండెల్లోకిచూస్తూ ఉండిపోయాడు.
రంభ చూపులుకూడా అతని ఛాతీమీద కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి.
అలా ఓ నిమిషం గడవకముందే –
“పైటని సర్దుకో పాపా బంతులు బయటికి తన్నుకొస్తున్నాయి.నన్ను ఊరిస్తూ ఒకసారి* పట్టుకోమంటున్నాయి” అన్నాడు బలరాం.
అతని మాటలకి ఆశర్యపోలేదు రంభ.చిరునవ్వు నవ్వింది.పయికి మాత్రం “ఏమిటి సార్ మీరంటున్నది? వీటిని ఎన్నడూ చూడనివారిలాగా,ఒక్కసారైనా తాకని వారిలాగా మాట్లాడుతున్నారు.ఆంటీని కొన్ని సంవత్సరాలుగా నలుపుతూనే ఉన్నారుగా” అంది గోముగా రంభ.
పైటని సర్దుకోకుండా దైర్యంగా మాట్లాడుతున్నా రంభ ధోరణికి- హుషారు కలిగింది బలరాంగారికి.
“నీవు చెప్తుంది కరెక్టే అనుకో, కాకపొతే మా పెళ్ళైన కొత్తలో చాలా వీక్ గా ఉండేది మీ ఆంటీ.నిమ్మకాయంత సైజ్ లో మాత్రమే ఉండేది దాని చనుకట్టు.నాకసలు ఇంట్రెస్ట్ ఉండేదికాదు”
“అదేమిటి సార్ అలా అంటారు.ఆంటీ పర్సనాలిటీ చాలా పెద్దది.ఇప్పటికీ నా వాటికంటే పెద్దగా ఉంటాయి.మీరు అలా అనటం ఏమీ బాగోలేదు”
“మా పిల్లలిద్దరూ పుట్టిన తర్వాతనే దాని పర్సనాలిటీ డెవలప్ అయింది.బంతుల సైజు పెరిగిందీ. ప్చ్! నేను చెప్తుంది నిజం* పాపా.కాకపొతే.?
“ఊ కాకపొతే- ??”
“దానివిప్పుడు చాలా లూజు.వయసులోవున్న నీ బంతులంత గట్టిగా ఉండవు.”
“ఆ…….??”
“ముందు పైటని సర్డుకో.లేకపోతే నాకు మూడ్ వస్తుంది.పట్టుకొని నలిపేస్తాను” అన్నాడు మీదిమీదికి వస్తూ.
అతనికి అభ్యంతరం చెప్పకుండ లభించిన అవకాశాన్ని సద్వినియోగం చేసుకువాలన్న ప్రయత్నంలో భాగంగా “ఈ మాత్రం దానికే నాకు పోయేదేముంది సార్ ! మీఇష్టం.ప్చ్ ! మీ ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నలపండి. నాకేం అభంతరంలేదు ” అంది చిలిపిగా నవ్వుతూ.
పైటని పూర్తిగా తీసివేసి లేచినిల్చుంది.
ఆమెతోపాటుగా బలరాం కూడా లేచినిల్చున్నాడు.
గబాల్న ఆమె పాలిండ్లకి వాటంగా పట్టుకొని కసికొద్దీ నలిపివేయసాగాడు.
చిలిపిగా నవ్వుతూ –
కసికొద్దీ నలిపించుకుంటూ –
అతణ్ణి ఎంకరేజ్ చేయసాగింది రంభ.
ఆమె ఇచ్చిన స్పూర్తితో జాకెట్ ని పూర్తిగా విప్పివేసి గట్టిగా కౌగిలించుకొని ఉక్కికిరిబిక్కిరి చేస్తూ వాటిని చేతినిండా పట్టుకొని పిండిలాగా పిసుకుతూ తనుఉద్రేకం చెందుతూ ఆమెని ఉద్రేకపరచసాగాడు బలరాం.
క్షణంలో…..
ఆమె మధన మందిరం వేడిని,తడిని పుట్టిస్తూ –
ఒక రొమ్ముని నోట్లోకి ఇరికించుకుని మరో రొమ్ముని నలిపివేస్తూ చాలాసేపు తన తృష్ణని తీర్చుకున్నాడు బలరాం.
ఆమె పూర్తిగా ఆకలిమీద ఉండడంతో –
వెంటనే అతని లుంగీని లాగివేసింది.
నీరసంగా ఎలాంటి చలనం లేకుండ వేలాడిపడిఉన్న అతని మగసిరిని చేతిలోకి తీసుకుని నలిపివేస్తూ నలిపించుకుంటూ ఆవేశంతో రెచ్చిపోసాగింది.
రంభ తన అంగాన్ని నలిపివేయటంవలన తక్షణమే తన మగతనం గురించి గుర్తుకు వచ్చింది బలరాంగారికి.గత పదిసంవత్సరాలుగా ఎటువంటి స్పందనలులేకుండా పడిపోయిందతని మగసిరి.ఇప్పుడు స్పందించమంటే ఎలా స్పందిస్తుంది? ప్రయత్నం వృధా తప్ప.కానీ రెచ్చిపోతున్న రంభ కోర్కెని ఎలా తీర్చటం? ఆ ఆలోచన రాగానే అతనిలో వున్న హుషారు తగ్గిపోయింది.క్షణంలో నీరసపడిపోయాడు.”సారీ పాపా నేను బంతూలాడుకోవటానికి పనికివస్తానే కానీ చామంతిలో తుమ్మెదలా దూరలేను” అన్నాడు తలని నేలకి వాల్చేసుకుంటూ.
“సార్……..” గతుక్కుమంది రంభ.
“నీవు వయసు మీద ఉన్నదానివి.నేను వయసు మళ్లినవాడ్ని.నీలో అనవసరంగా కోర్కెలని రేకెత్తించాను. ఈ అసమర్ధుణ్ణి క్షమించు పాపా” అన్నాడు మళ్లీ తానే.
అతని బాధని అర్థం చేసుకుంది రంభ.
తన కోర్కెని తీర్చకపోయినా –
తన శరీర బరువుని తగ్గించినందుకు కృతజ్ఞతతోనే ఉప్పొంగిందామె మనసు.
“సారీ ఎందుకు సార్! మీరు చేసిన తప్పేముంది? ఈ స్థితిలో మరొకరు వుండివుంటే ఈపాటికి రెండు మూఁడు రౌండులు వేసిఉండేవారు.కోర్కెతీరగానే జారుకొనేవారు. సుఖం దొరికిందికదా అని సంతోషిస్తే కడుపువస్తుంది. అప్పుడు పట్టించుకొనే వారెవరూ ఉండరు.కనుక మీరు ఎలాంటి తప్పూచేయలేదు.వర్రీ అవకండి” అంది దైర్యంగా.
“ఆ……అదికాదు పాపా.నీతో కోర్కెని రేపినట్లేరేపి……!”
“కోర్కె తీర్చలేదంటారు అంతేగా? అయినా ఒక మగాడు చేయవలసినవన్నీ చేశారు.కాకపొతే నా మదన మందిరపు కొలనులో ఈతకొట్టలేకపోయారు.అంతేగా మీరు చెప్పేది?”
“ఆ…..”
“అందుకు నాకెలాంటి బాధ లేదు సార్!”
“బాధలేదా?”
“లేదుసార్! అలాంటి ఆరాటం ఉండివుంటే ఈతరం ఆడవాళ్లలాగే నేనుకూడా వంకాయలతో సరిపెట్టుకుంటాను.”
“ఆ…….??….అవునవును.వంకాయలంటే గుర్తుకువచ్చింది. మన పెరట్లో హైబ్రిడ్ వంకాయలు చాలా కాసాయిగా ఓ రెండు తీసుకురానా?”
“అక్కర్లేదు సార్ నారూంలో చాలాఉన్నాయి.”
“ఆ ?అమ్మదొంగా? నీవు వంకాయల దొంగతనానికి అలవాటుపడ్డావన్నమాట?”
“ఏం చేయను సార్! విక్రం వల్ల అలవాటుపడ్డ ప్రాణం. రాత్రిల్లు నిదురపట్టడంలేదు.మర్మాంగంలో ఒకటే తడి. తప్పదుగా దేనితోనో ఒకదానితో సరిపెట్టుకోవాలి.రాత్రిల్లు మీరు పడుకున్న తరువాత వంకాయలే నాకు శరణ్యం.”
“అమ్మదొంగా, నాకు తెలియకుండానే చాలా పనులు చేస్తున్నావు.”
మారుమాట్లాడలేదు రంభ.
“అయితే ఒక పని చేద్దాం పాపా!”
“ఏమిటో చెప్పండి సార్ !”
“నీ బంతుల సంగతి నా చేతులు చూసుకుంటాయి. నీ శరీరంలో తాపాన్ని రేకెత్తించి చివరికి నీ పూబంతిలో వంగాటని కూడా నా చేతులతోనే చేస్తాను.అప్పుడు నీకు తృప్తి నా మనసుకి విముక్తి కల్గుతుంది ఏమంటావ్?”
“అలాగైతే మరీ మంచిది సార్.మీరలా చేస్తానంటే నాకు మరో మగాడితో పొందు ఎందుకు.కాలాన్ని విస్మరించి కడుపు తెచ్చుకోవడం ఎందుకు? ఇలా చేస్తానంటే జీవితాంతం మీతోనే ఉండిపోతాను” అంది మత్తుగా.
“అయితే ఇంకేం పద.ఇప్పటికే నీవాళ్లంతా వేడెక్కిఉంది. ఓ వంగ దెబ్బలాగించేద్దాం పద.” అంటూ రంభని చేతులమీద ఎత్తుకొని బెడ్ రూలోకి తీసుకెళ్లి బెడ్ మీద పడుకోపెట్టాడు.పెరట్లోకెళ్ళి ఆరంగుళాల పొడవున్న పెద్దసైజ్ వంకాయని కోసుకొని శుభ్రంగా కడిగి తీసుకొచ్చాడు బలరాం.
వంకాయ టీపాయి మీద పెట్టి వెల్లకిలా పడుకున్న రంభ మీద అమాంతంగా పడి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు. ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ ఆమె పాలిండ్లని నలిపేస్తూ నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తూ ఆమె బొడ్డులో మర్మాంగంలో నాలికని దూర్చి ఆడిస్తూ వళ్ళంతా ముద్దుల వర్షాన్ని కురిపిస్తూ ఆమెని పూర్తిగా రెచ్చకొట్టి తారాస్థాయికి చేరుకునే సమయంలో ఆమె తొడల సందులో కూర్చుని వంకాయని అందుకొని,సీమ బాదంపప్పు లాగా నోరు తెరుచుకున్న ఆమె పూరేకులమధ్యలోకి వంకాయని దూర్చి కసుక్కున ముందుకి తోశాడు.
తృప్తిగా మూల్గింది రంభ.
ఆవెశంతో రెచ్చిపోతూ మరీ మరీ చెప్పి ముందుకి తోయించుకోసాగింది.
బలరాంకి కూడా ఎక్కడలేని హుషారు కల్గింది.తనే ఆమె ఆడతనపు కొలనులో ఈతకొట్టుతున్నట్లుగా ఫీల్ అవుతూ గబగబా ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఆడిస్తూ ఆరు అంగుళాల వంకాయని పూర్తిగా ఆమెలో దూర్చి అది పూర్తిగా మెత్తబడిపోయేవరకు ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఊపసాగాడు.అతనలా ఎంతోసేపు కష్టపడకుండానే రంభకి అవుటయింది.తృప్తిగా నిట్టూరుస్తూ బలరాంగారిని తన మీదకి లాక్కొని గట్టిగా కరచుకొని ఉండిపోయింది.
ఒక గంట వరకు వాళ్లిద్దరలా ఒకరి కౌగిలిలో ఒకరు ఇముడుకొని ఉండిపోయారు.తరువాత లేచి బాత్రూములోకి వెల్లి స్నానం చేసి వచ్చారు.

అప్పటిక్కాని వంట విషయం గుర్తుకిరాలేదు వారిరువురికి. గబ గబా వంట వండే పనిలో నిమగ్నమైనారు.
బలరాంగారిని అప్పుడు అడిగింది రంభ.
“సార్! మీ మగతనం పదేళ్లుగా నిద్రపోతుందని చెప్పారు.
అయితే ఈ పదేళ్లుగా ఆంటీ కి వంగాటేనా గతి?” అంటూ.
ఆమె ప్రశ్నకి తొణక్కుండానే సమాధానం చెప్పారు బలరాంగారు.
“వంగాటలాంటివి నీలాంటి పెళ్లికాని పిల్లలకి మాత్రమే. పెళ్ళై లైసెన్స్ ఉన్నవాళ్ళకి దేనికి? ఎవరితో తిరిగినా సరిపోతుంది”.
“ఆ…..అంటే…..?”
“మీ ఆంటీ కూడా ఉప్పు కారం తింటున్నదే.ఆమె వంట్లోనూ రక్తమాంసాలు ఉన్నాయి కనుక కోర్కెలు కూడా ఉండటం సహజం.ఆమె కోర్కెని నేను తీర్చలేను కాబట్టి పూర్తి స్వేచ్ఛను ఇచ్చాను”.
స్వేచ్చని ఇచ్చానుగా అని ఏనాడు బజారులో విచ్చలవిడిగా ప్రవర్తించలేదు.ట్యూషన్ కి వచ్చే కుర్రాళ్లలో తనకి నచ్చినవాళ్ళని ఎంచుకొని దాహం తీర్చుకునేది.
కుర్రాళ్ళముందు నేను చులకన కాకుండా ఉండడానికి నేనంటే భయభక్తి ప్రదర్శిస్తూ విషయాన్ని బయటికి పొక్కకుండా కుర్రాళ్ళని తన ఆధీనంలో ఉంచుకునేది.
ఎలాంటి పరిస్థితిలోను ప్రక్కకుర్రాళ్ళకి విషయం చెప్పకూడదనే కండిషన్ తోనే కౌంటింగ్ వేయించుకొనేది” అన్నాడు.
“సా…..ర్…..?”
“మీకు బాధనిపించలేదా సార్ అంటూ అడగపోతున్నావ్ నీవు అవునా?”
“అవునుసార్!”
“బాధ దేనికి? నాకు ఇరవయ్ సంవత్సరాలపాటు  సుఖాన్ని పంచిన ఆమెకి కోర్కేలింకా సన్నగిల్లనప్పుడు అంగస్తంభన లేనినేను అభ్యంతరం చెప్పి హింసించటం
ఇష్టంలేకనే ఆమెకా స్వేచ్ఛని ఇవ్వగలిగాను” అన్నాడు.
“సార్…..మీరు….మీరు నిజంగా చాలా గొప్ప సంస్కారులు సార్”
అంటూ సంతోషంగా హర్షాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ అతని నుదుట ముద్దుపెట్టింది రంభ.
అలా…..
రెండు నెలలపాటు…..
రంభ శరీరాన్ని నలిపివేస్తూ……
రెచ్చిపోయిన ఆమె మధన మందిరంలో…….
వంగాటని కొనసాగిస్తూ……
పైశాచికానందంతో తృప్తిపొందుతూ…..
టైంని మర్చిపోయాడు బలరాం.
రంభ కూడా హాయిగానే ఉంది.
తిండికి తిండి……
దెబ్బకి దెబ్బ……..
కాకపొతే అయిదు నిమిషాలు నిలవలేని మగాళ్ల కంటే ఎక్కువ టైం నిలచి చీకిపోకుండా ఉండే వంకాయే నయం అనిపించింది రంభకి.
ఇదిలా ఉండగా……
ఒకరోజు మధ్యాహ్నం రంభ దాహాన్ని తీర్చి వచ్చి హాలులో  కూర్చున్నాడు బలరాం.
బాత్రూమ్ కార్యక్రమాన్ని ముగించుకుని తన రూంలోకి వెళ్ళిపోయింది రంభ.
సరిగ్గా అదే సమయానికి బలరాంగారి కజిన్ రాంబాబు వచ్చాడు.
రాంబాబు రాకకి ఇబ్బందిగా ఫీల్ అవుతూ తన మనసు కదలికల్ని బహిర్గతం చేయకుండా జాగ్రత్త వహిస్తూ రాంబాబుని లోనకు ఆహ్వానించాడు.
“రా….రాంబాబూ…..ఇదేనా రావడం ? రా ఇటువచ్చి కూర్చో” అన్నాడు.
మౌనంగా వచ్చి కూర్చున్నాడు రాంబాబు.
“నీళ్లు త్రాగుతావా? ఫ్రిజ్ లో ఉన్నాయి వెళ్ళిత్రాగు” అన్నాడు బలరాం.
ఇల్లంతా కలియచూస్తూ వెల్లి ప్రిజ్ ని ఓపెన్ చేసి ఓ బాటిల్ని బయటకి తీసి తిరిగివచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాడు రాంబాబు.
“ఇంట్లో వదినలేదా?” నీళ్ళు తాగుతూనే అడిగాడు రాంబాబు.
“అమ్మాయి దగ్గరకు వెల్లింది”
“ఎప్పుడు?”
“నెలరోజులు దాటింది”
“ఇప్పుడప్పుడే రాదా?”
“ఇంకో రెండు నెలలవరకు రాదు”
“…..ప్చ్ “
వారిరువురి నడుమ రెండు నిమిషాలపాటు మౌనం రాజ్యమేలింది.
“రాంబాబు….”
“ఊ చెప్పన్నయ్యా “
“ఈ సంవత్సరమైనా పెళ్లి చేసుకుంటావా లేదా?”
నవ్వి ఊరుకున్నాడు రాంబాబు.
“పెళ్లంటే ప్రతిసారీ నవ్వి ఊరుకుంటావెందుకురా.చెప్పు. ఎప్పుడు చేసుకుంటావు పెళ్ళి? నీవు ఊ అంటే కోటి సంబంధాలు తీసుకువస్తాను”
“కోటిసంబంధాలు అక్కర్లేదన్నయ్యా వదిన ఒక్క సంభందం చూసినా సంతోషంగా అంగీకరిస్తాను”
“ఆ? ఇన్నిరోజులు ఎందుకు చెప్పలేదు నాకు? ఉండు ఈరోజే ఫోన్ చేసి చెపుతాను మీ వదినకు.”
“ఇప్పుడే ఎందుకులే అన్నయ్యా? వదిన ఇక్కడికొచ్చిన తరువాత ఆలోచిద్దాంలే”
“ఇంకో రెండు నెలలవరకు రాదు మీ వదిన.అప్పటివరకు టైం వేస్ట్ చేసుకోవడం దేనికి? మా చిన్నత్తగారి  కూతురు ఉంది.బి.ఎ. పాసయ్యింది.చాలా అందంగానే ఉంటుంది. ఆ అమ్మాయి నీకు జోడీ కుదురుతుందని నా నమ్మకం. ఎందుకైనా మంచిది మీ వదినతో మాట్లాడుతా”
“సరే నీ ఇష్టం”
“అది సరే…. ఈ మధ్య బొత్తిగా కనిపించకుండా పోయావు ఏమిటి విశేషం? ఉద్యోగం ఎలా ఉంది?శంషాబాద్ లోనేనా ఉండేది”
“ఆ ఒక్కడినే ఉంటున్నా”
“ఆమధ్య వికారాబాద్ కి ట్రాన్సఫర్ అయిందన్నావ్”
“ఇంకా అవలేదన్నయ్యా. ఇంకో రెండు నెలల్లో అవుతుంది”
“దగ్గర్లో ఉండేలా ట్రై చేసుకోరాదు”
“అవకాశం లేదు”
“ఇక్కడ శంషాబాద్లోనే ఉంటే నెలకి రెండుసార్లయినా కనిపిస్తుండేవాడివి.దూరం వెళ్తున్నావు.కనీసం ఆరు నెలలకోసారైనా వస్తావా?”
“నెలనెలా తప్పక వస్తానన్నయ్యా” అంటూ దీర్ఘాలోచనకి చేరువయినాడు రాంబాబు.
ఓ క్షణంపాటు మౌనం చోటుచేసుకుందక్కడ.
తరువాత బలరాంగారే కల్పించున్నాడు.
“ఏమిట్రా అంత తీవ్రంగా ఆలోచిస్తున్నావు? నేను చెప్పినమ్మాయి గురించేనా?”
అవునన్నట్లుగా తలూపాడు రాంబాబు.
“అమ్మాయి చాలా అందంగా ఉంటుందిలేరా”
“వదినలాగా ఉంటుందా?”
“వదినకంటే ఇంకా రంగుగలదే”
“……ప్చ్ !”
“ఆలోచించి బుర్ర పాడుచేసుకోకు.అయినా నీ డౌట్ తీరాలంటే ఓ పని చేద్దాం.మన ఇంట్లో కొత్తగా అద్దెకి దిగిన కాలేజీ అమ్మాయిని ఒకసారి చూడు.అచ్చం ఆ అమ్మాయిలాగే అందంగా ఉంటుంది మా మరదలు. ఒక్కసారి ఈ అమ్మాయిని పిలవమంటావా చూద్దువు”
“ఆ……ఈ కాలేజీ అమ్మాయి ఎప్పుడొచ్చింది మన ఇంట్లో అద్దెకి? ఆశైర్యంగా అడిగాడు రాంబాబు”.
“ఓ నెలరోజులైంది లేరా.పిలుస్తా ఒక్క నిమిషం ఓపికపట్టు” అంటూ గొంతు పెద్దది చేసి “అమ్మాయి రంభ – రంభా!” అంటూ పిలిచాడు బలరాంగారు.
“ఆ ఏమిటంకుల్” రూంలోనుండే అడిగింది రంభ.
“ఒక్కసారి రామ్మా” అన్నాడు ఆయన.
“అలాగే అంకుల్” అంటూ గబగబా అక్కడికి వచ్చింది రంభ.
లేడికూనలాగా పరిగెత్తుకొస్తున్న ఆమెని గమనించిన రాంబాబు మతిపోగొట్టుకున్నాడు.ఎగిసిపడుతున్న ఆమె పాలిండ్లు ముఖ్యంగా అతని మనసుని ఆకర్షించాయి.
ముఖ్యంగా బలరాంగారి భార్యకంటే అందంగా అంగసౌష్టవంతో పిటపిటలాడుతూ చూడముచ్చటగా కనిపించింది రాంబాబు కళ్ళకి రంభ.
వయసుకి మించిన ఎదపొంగులు,కండలు తిరిగి సుతిమెత్తగా కనిపిస్తోతున్న ఆమె తెల్లటి శరీరాన్ని చూసేసరికి రాంబాబు తొడల్లో కదలిక ప్రారంభమైంది. కన్నార్పకుండా ఆమెవేపే చూడసాగాడు.
అతన్ని, అతని చూపుని పసిగట్టిన బలరాం తృప్తిగా నిట్టూర్చాడు.
“రాంబాబు ఒరేయ్ రాంబాబు! మరీ అంతగా చూడకురా రంభ బెదిరిపోతుంది” అన్నాడు మెల్లగా.
ఉలిక్కిపడ్డాడు రాంబాబు.
సర్దుకుని తన దృష్టిని పక్కకి మరల్చుకున్నాడు.
“రామ్మా – ఇలా వచ్చి కూర్చో” అన్నాడు బలరాం.
మౌనంగా వచ్చి రాంబాబు ఎదురుగా కూర్చుంది రంభ.
“వీడు నాకు కజిన్ అవుతాడు పాపా.రహదారులు  భవనాల శాఖలో ఇంజినీర్ గా పనిచేస్తున్నాడు” అంటూ రాంబాబుని రంభకి పరిచయం చేశాడు బలరాం.
రాంబాబుకి నమస్కరించింది ఆమె.
“ఈ అమ్మాయి పేరు రంభ! డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతోంది.ఇంకో మూడునెలల్లో ఎగ్జామ్స్ ఉన్నాయనగా తండ్రి చనిపోయి – సవతి తల్లి నిరాదరణకు గురై చదువుని కొనసాగించే స్తితిలో లేని ఈ పాపని నేనే చేరతీసి ఆశ్రయం ఇచ్చాను.ఎలాగో ఇంకో రెండునెలలు ఆగితే ఎగ్జామ్స్ పూర్తవుతాయి.గనుక ఏదయినా సహాయం చేయాలనుకుంటున్నాను.ఫస్ట్ ఇయర్ లో ఉండగానే టి టి సి పాస్ అయింది.రేపు జరిగే టీచర్ ఇంటర్వ్యూల్లో ఈ అమ్మాయికి ఎలాగైనా జాబ్ ఇప్పించగల్గితే ఈమె జీవితానికి ఒక అండ ఏర్పడుతుంది…..” అంటూ రంభని గురించి రాంబాబుకి చెప్పాడు బలరాం.
“ఎంప్లాయిమెంట్ రిజిస్ట్రేషన్ ఉందా?” రంభని అడిగాడు రాంబాబు.
“ఆ,చేయించాను సార్” చెప్పిందామె.
“అయితే ఇంకేం.సేక్రేట్ లో నాకు తెలిసిన ఐ ఏ ఎస్ ఆఫీసర్ ఉన్నాడు.అతనికి చెప్పి జాబ్ వచ్చేలాగా ట్రై చేస్తాను” కన్నార్పకుండా ఆమె వైపు చుస్తూ అన్నాడు రాంబాబు.
“ఆ పని చేయరా.ఈ అమ్మాయికి జాబ్ వస్తే సంతోషించేవాళ్ళల్లో నేను మొదటివాడనవుతాను.రేపే ఆ ఐ ఎ ఎస్ ని కలుసుకోరా” సంతోషంగా అన్నాడు బలరాం.
“మీరా సహాయంచేస్తే జీవితాంతం మీకూ, అంకుల్ కి రుణపడి ఉంటాను సార్.ఎలాగైనా నా జీవితానికి గమ్యాన్ని చూపండి సార్” దీనంగా అందామె. ప్రాధేయపూర్వకంగా అర్థించింది.
“అలాగే తప్పకుండా ట్రై చేస్తాను”
“తప్పకుండా అనకురా.రంభని మన మనిషిగా భావించి ఎలాగయినా జాబ్ ఇప్పించాలి”
“సరే,ఈ నైట్ లోనే ఆ ఐ ఏ ఎస్ ని కలుసుకుంటా”
“హమ్మయ్య.ఇప్పుడు నాకు హ్యాపీగా ఉంది.ఆ నీవు వెల్లి చదువుకో పో పాపా” అన్నాడు తృప్తిగా బలరాం.
ఒక ప్రక్కన సంతోషం –
మరో ప్రక్కన బలరాంగారిపట్ల అభిమానం –
రాంబాబు మాటల అనుభూతి –
అతని రూపలావణ్యం
రంభ మనసునిండా చోటుచేసుకోగా –
అనుభూతి పర్వంలో మునిగి తేలుతూ మెల్లగా లేచి తన రూం వైపుకి నడిచింది.
వెళుతున్న ఆమెనే చూస్తూ ఏదో పోగొట్టుకున్నవాడిలాగా ముఖం పెట్టాడు రాంబాబు.
అతని ముఖంలో కనిపిస్తున్న నీరసత్వాన్ని –
వెళ్లిపోతున్న రంభ పిరుదుల నాట్యాన్ని గమనించి హుషారుకి చేరువయ్యాడు బలరాంగారు.
ఆ క్షణంలో మెరుపులాంటి ఆలోచన తట్టిందతనికి.వెంటనే కల్పించుకున్నాడు.
“రాంబాబు ఈ అమ్మాయిపై నీ అభిప్రాయమేంట్రా? చాలా అందంగా ఉంది కదూ?” అడిగాడు.
అవునన్నట్లుగా తల వూపాడు అతను.
“అచ్చం రంభ లాగే వుంటుందిరా మా మరదలు”
“ఇప్పుడా విషయం ఎందుకన్నయ్యా.కళ్ళముందున్న రంభని గురించి మాట్లాడు.”
“ఆ – అంటే?”
“రంభని పెళ్లిచేసుకోవడానికి నేను రెడీ.నీవా అమ్మాయితో మాట్లాడి వప్పించగలవా?”
“రాంబాబు ? ఏమిట్రా – నీవు మాట్లాడుతుంది ఏమిటి?”
“నేను మాట్లాడుతుంది నిజం అన్నయ్యా! రంభ నాకు నచ్చింది.”
“ఆ ? ఈ అమ్మాయి కులం గోత్రం?”
“అవన్నీ ఆలోచిస్తే మనం కోరుకున్న అందగత్తె దొరకటం కష్టం”
“అమ్మా నాన్న వాళ్లు మీ పెళ్ళికి అంగీకరించకపోతే?”
“అసలు ఈ విషయాన్ని వాళ్లకి చెప్పకుండానే నీ ఆశీస్సులతో రిజిస్టర్ మ్యారేజ్ చేసుకుంటాను”
“రాంబాబు?”
“ఇంతకాలం కులం,గోత్రం అంటూ కూర్చున్నందుకు నాకు నచ్చిన అమ్మాయి కనిపించలేదు.అందువల్లనే నా పెళ్ళి విషయాన్ని ప్రస్తావించలేక వాయిదాలమీద వాయిదాలు వేస్తూ వచ్చాను.ఇప్పుడు నా కోరికని నీవు అంగీకరించకపోతే జీవితాంతం బ్రహ్మచారిగానే ఉండిపొతాను” అన్నాడు రాంబాబు.
అతని నిర్ణయానికి అవాక్కయ్యాడు బలరాంగారు.
రాంబాబు నిర్ణయం వలన –
ఒకప్రక్కన రంభకి బంగారు భవిష్యత్తు ఏర్పడనున్నందుకు సంతోషంగానే ఉంది బలరాంకి.
కానీ తన అమాయకత్వంతో కులంకాని కులం అమ్మాయితో రాంబాబుకి పెళ్లి జరిగిందన్న నిజం తెలిస్తే బంధువర్గం వెలివేసినట్లుగా చూడరుగా అనే అనుమానం, భయం పట్టుకుందతని మనసుని.
అయినాకూడా ఒక అభాగ్యురాలికి అండని కల్పించానన్న తృప్తికి తలవంచక తప్పదన్న నిర్ణయానికి రాక తప్పలేదతను.
వెంటనే రాంబాబు నిర్ణయాన్ని అభినందించకుండా ఉండలేకపోయాడు.
ఉన్నత భావాలుగల మనసత్వంతో యెంతో ఎత్తుకి ఎదిగిపోయినట్లుగా రాంబాబు కనిపించాడా క్షణంలో.
వెంటనే వెళ్లి రాంబాబు నిర్ణయాన్ని రంభతో చర్చించి అతని కోర్కెకి ఒక రూపాన్నివ్వాలన్న తలంపుకి వచ్చాడు బలరాం.
“రాంబాబు! నీవు టి.వి. చూస్తుండు.నేనీలోపులో రంభతో విషయాన్ని చర్చిస్తాను” అంటూ లేచి రంభ రూంవైపు వడివడిగా అడుగులు వేశాడు.

బలరాం చొరవతో వారంరోజులు గడవకముందే రంభ-రాంబాబుల వివాహం రిజిస్టర్ ఆఫీసులో జరిగింది.
ఆఫీసుకి ఒక నెలరోజులు సెలవుపెట్టి బలరాం ఇంట్లోనే కాపురం పెట్టాడు రాంబాబు.
ఇబ్బందికరంగా ఫీలవుతున్నా వీలయినప్పుడల్లా రంభ బంతులతో ఆడుకుంటూ ఆమెని రెచ్చకొట్టుతూనే ఉన్నాడు బలరాం.
రెచ్చిపోయిన వంగాటకి స్వస్తిపలికి రాంబాబుచేత……… వేయించుకొంటూ సొక్కి సొలిసిపోతూనే ఉంది.
ఇదిలా ఉండగా టీచర్ ఇంటర్వ్యూలో సెలక్టయ్యింది రంభ.
లింగంపల్లిలోని ఒక చిన్న స్కూల్లో పోస్టింగ్ ఆర్డర్ ఆమె చేతికి అందేనాటికి డిగ్రీ పాసయింది.
షేంషాబాద్ లో కాపురముంటూ ప్రతిరోజూ లింగంపల్లికి సిటీబస్సులో వెళ్లి పిల్లలకి పాఠాలు చెప్పి రాసాగింది.
ఓ ఆరునెలలవరకు ఎలాంటి అవాంతరం లేకుండా సాఫీగా సాగిపోయింది వాళ్ల సంసారం.
ఏడవనెల ప్రథమార్థంలో రాంబాబుకి వికారాబాదుకి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది.
ఆ జంటకి ఎడబాటు తప్పలేదు.
భర్త ఎడబాటుతో ఓ నెలరోజులవరకు శెంషాబాద్ లో ఉండి డైలీ లింగంపల్లికి వెళ్లిరావటం విసుగనిపించి తన మకాంని లింగంపల్లికి మార్చివేసింది.
లింగంపల్లిలో తను పనిచేస్తున్న స్కూలుకి ఒక కిలోమీటర్ దూరంలో ఎటాచెడ్ కిచెన్ ఉన్న రెండుగదుల ఇంటిని అద్దెకి తీసుకుని అందంగా తీర్చిదిద్దుకుంది.
రాంబాబు కూడా వారంలో సగంరోజులు లింగంపల్లిలో మిగిలిన సగంరోజులు వికారాబాదులో కాలం వెలిబుచ్చుతూ అర్థాకలికి అలవాటు పడ్డాడు.
రంభ కూడా అలవాటుపడ్డ ప్రాణం అవటంవలన ప్రతిరోజు కౌంట్ వేయించుకోవాలన్న కోర్కె బలిష్టంగా ఉన్నా కూడా బలవంతంగా కొర్కెని అణుచుకుంటూ భర్త తిరిగి ఇంటికి వచ్చేవరకు వేచిఉంటూ –
తలగడలతో………..
చన్నీటి స్నానంతో……..
చేతి రాపడిలతో……….
వంగాటలతో సరిపెట్టుకుంటూ……..
భర్త రాగానే అతనికి ఊపిరాడకుండా చేసి వారంరోజులకి సరిపడే సుఖాన్ని మూడురోజుల్లోనే జుర్రుకుంటూ కాలాన్ని భారంగా గడపడం అలవాటు చేసుకుంది.
ఆ విధంగా కాలక్రమంలో మరో ఆరునెలలు గడిచిపోయాయి.
రాత్రిళ్ళు ఒంటరిగా ఉండడానికి బయపడ్డది రంభ.
తోడుగా ఉంటుందన్న ఉద్దేశ్యంతో ఎలాంటి ఆధారం లేకుండా వంటరిగా జీవిస్తున్న దూరపు బంధువు పిన్ని వరసయ్యే తాయరమ్మని తనవద్దకు పిలిపించుకుంటానని భర్తకి చెప్పింది.
ఆమె కోర్కెని అంగీకరించి వెంటనే తాయరమ్మని పిలిపించాడు రాంబాబు.
రంభ కల్పించిన ఆశ్రమంవలన ఏలోటూ రాకుండా జీవితాంతం సుఖంగా జీవించవచ్చన్న ఉద్దేశ్యంతో వచ్చిన అవకాశాన్ని బంగారంలాగా స్వీకరించింది తాయారమ్మ.
తాయారమ్మ రాకతో కొంత రిలీఫ్ లభించింది రంభకి.
రాంబాబుకి కూడా కొండంత ధైర్యం వచ్చింది.
వంటరిగా ఉంటున్న తన భార్యకి తోడుగా మరో స్త్రీ లభించినందుకు ఎంతగానో సంతోషించాడు.
యధాప్రకారం వారానికి పదాటలు కొనసాగుతూనే ఉన్నాయి ఆ ఇంట్లో.
వారాంతపు సుఖ సమీక్షా సమావేశాలు ప్రతి ఆదివారం అర్థరాత్రి దాటిన తరువాత జరుగుతూనే ఉన్నాయా ఇంట్లో.
కానీ…….
కొద్ది రోజులకే…….
రాంబాబు రాకపోకలకి అవాంతరం కలిగే విధంగా…..
అతను పని చేస్తున్న సెక్షన్ లో ఆరుకోట్ల రూపాయల రోడ్డు
పనులు శాంక్షన్ అయ్యాయి.
ప్లాన్, ఎస్టిమేట్స్,సర్వేలాంటి పనుల వత్తిడివలన ప్రతి శనివారం రాత్రి మాత్రమే లింగంపల్లికి వస్తున్నాడు.తిరిగి సోమవారం తెల్లవారుఝామున వెళ్ళిపోతున్నాడు.
భర్త పనులకి రంభకి చిరాకు కలిగింది.
ఆమె మనసులో పరాకు ఏర్పడింది.
సంవత్సరాంతపు సమీక్షలు, జరపవలసిన వయసులో పదినెలల కాలాన్ని వేస్ట్ చేసుకోవటం,కోరికల సెగలో అప్పుడప్పుడు పడే వడగళ్ల వానలాగా గడచిపోవడంపట్ల ఆమె మనసులో తీరనిలోటు ఏర్పడ్డది.
రాత్రిల్లు వయసుపోరు…….
పగల రతీమన్మధ శృంగార ఆలోచనల హోరు.
స్కూల్లో పాఠాలు చెపుతున్నా……
మధ్యాహ్నం లంచ్ చేస్తున్నా…….
ఇంట్లో ఉన్నా……
బయటకి వెళ్లినా……..
అదే ఆలోచన………
అదే వరస…….
అదే తాపం……..
దాహంతీరని ఎండాకాలపు వేడి తాపం.
ఇవన్నింటిని భరించటం బహు కష్టమనిపించింది రంభకి మనసుకి.
ఆమె వయసు పరాయి మగాళ్లమీదకి మరలటానికి దోహదపడ్డది అప్పటి వాతావరణం.
ఇంతకుముందు చేసిన తప్పుల్ని తిరిగి చేయటం ఇష్టంలేకనే గత మూడు సంవత్సరాలుగా నిబ్బర మనసుతో గడిపింది.
కానీ…….
దినచర్యల్లో భాగంగా మారిన సుఖప్రాప్తిని తలుచుకుంటూ తట్టుకోలేక పోయిందామె మనసు.
మగవాడి పొందుని నిత్యమూ కోరుకుంటూ……
తహతహలాడుతున్న తన మదన మందిరానికి సమాధానం చెప్పుకొలేక పోతుంది రంభ.
ఆమె మనసు పొరల్లో పరాయి పురుషుల రూపాలు….
బలిష్టమైన వారి అంగాంగాలు నిత్యమూ మెదులుతూ తొడల సందుల్లో వూటల్ని పుట్టిస్తూండేసరికి తట్టుకొని భారంగా కాలాన్ని నెట్టుకు రావటం బహు కష్టమనిపించిందామెకు.
ఎప్పుడైనా…..
ఎలాగైనా…….
ఎవరి చేతనైనా……
ఎదురు చూపులు మానుకొని…..
మనసు ఉల్లాసం కొరకు…..
వరస వీడని వసంత రసకేళికి సిద్దపడుతూ….
ఓ గట్టి నిర్ణయానికి వచ్చింది.
ఆమెకా ఆలోచన వచ్చిన క్షణంనుండే……
ఆమె చూపులు మగాళ్ల వేటని ప్రారంభించాయి.
బలమైన మగాళ్ల ఫాంట్ జిప్ ల మీదనే తన దృష్టిని కేంద్రీకరించి చూడటం…..
అవతలివాడు రసికుడైతే పైటని కావాలని పదే పదే సర్దుకుంటూ కవ్విస్తూ,కసికొద్దీ పెదాలని మునిపంటితో కొరుక్కుంటూ కవ్వింపు చర్యలకి పాల్పడసాగింది.
కానీ……
కోరిక ఉన్నా ఆమె అందాన్ని –
ఆమె పర్సనాలిటీని –
మ్యాచింగ్ డ్రెస్సెస్ ని –
చూసిన వారెవరైనా ఆమె లక్షాధికారి భార్య అయివుంటుందని, లేక పెద్ద ఆఫీసర్ సతీమణి అయిఉండొచ్చని, క్లాసిక్ కాస్ట్లీ ఫామిలీ కి చెందిన పడుచు అయివుంటుందని భయపడేవాళ్లు చాలామంది మగాళ్లు.
ఆమె చూసిన వందలాదిమంది మగాళ్ల పరిస్తితి కూడా తన పోసిషన్ లాగే ఉందని గ్రహించి తెగించలేకపోయింది.
రోజురోజుకి ఏమి చేయాలో అర్తంకాక –
కోర్కెలకు తట్టుకోలేక –
మానసికంగా కృంగిపోతూ –
ఎవరైనా బ్రోకర్ ద్వారా నైనా తన దాహాన్ని తీర్చుకోవాలన్న ఆరాటానికి వచ్చేసింది.

అప్పటివరకు గతాన్ని తలచుకుంటూ గడిపిన రంభకి దుఃఖం ఆగలేదు.చాలసేపు ఏడ్చింది.తెల్లవార్లూ భర్త రాకకొరకు ఎదురు చూసింది.నిద్దురరాని ఆ రాత్రి ఎప్పుడు నిదురపోయిందో ఆమెకే తెలియదు.ఆమె భర్త రాంబాబు మాత్రం ఆ రోజు ఇంటికి రాలేదు.

రంభ ఆలోచనలు పరాయి మగాళ్లమీదకే కేంద్రీకృతమైన వారం రోజుల్లోనే –

1ic