లావణ్య తన ని అలాగే తదేకం గ గమనిస్తూ ఉండటం తో ” ఏంటి ..ఎదో కొత్తగా చూస్తున్నావ్ ” అంది నిర్మలమ్మ నవ్వుతు . అపుడు లావణ్య ” ఏ వయసులో కూడా ఇలా మైంటైన్ చేయటం…వామ్మో…ఎవరి వల్లా కాదు …నాకు కుళ్ళు వేస్తుంది …మిమ్మల్ని చూస్తుంటే…ఇంకా పంతులు గారి సంగతి ఏంటో ” అంది బుగ్గలు నొక్కుకుంటూ . అపుడు నిర్మలమ్మ కలగా చేసుకొని ” నిజమే లావణ్య..అయన..చాల..ఆవేశం గ ఉన్నాడు …అసలు న శరీరం తగిలితేనే అయన లో వణుకు వస్తూ ఉంది..అయన గుండె దడ పెరిగినట్టు నాకు అర్ధం అవుతూ ఉంది..అందుకే పాపం అనిపించింది …” అంది . అపుడు లావణ్య “ఆలా అయితే ఒక పని చేద్దాం…ఆయనకి ఇది ఒక మధురమైన జ్ఞాపకం గ ఉండేలాగా ” అంది ఎదో ప్లాన్ చేస్తునట్టు. అంటే ఎలా అంది అత్తయ్య కళ్ళతోనే . ” ఆయనకి ఇలాంటి అరుదైన అవకాశం అంత సులభం గ దొరికి తే ..దాని విలువ తెలియకపోవచ్చు..లేదా ..ఆ ఆవేశం లోనే ఆయనకి ఏమి అయినా అవచు..వయసు లో పెద్దవాడు కదా ” అంది. అపుడు వల్లా అత్తయ్య ” నిజమే..నాకు కూడా అదే అనిపించింది …” అంది .

అపుడు లావణ్య ” ఒక పని చేద్దాము…ఆయనని కొంచం రెచ్చగొడితే ….ఆయనలో ఆవేశం తార స్థాయికి వెళ్తుంది ..అపుడు దొరికే అందం విలువ తెలుస్తుంది..దానితో పటు అయన శరీరం కూడా కొంచం రెడీ అవుతుంది ” అంది. అపుడు అత్తయ్య ” ఎలా…ప్లాన్ ఎమన్నా ఉందా ” అంది మంచం మీద కూర్చుంటూ . “ప్లాన్ ఉంది ..కానీ దానికి మీ కోఆపరేషన్ కావాలి. “అంది ఉత్సాహం కలిగేలా . ఆ మాట విన్నపుడు నిర్మలమ్మ కి కూడా చాల ఆసక్తిగా అనిపించింది . అపుడు లావణ్య ” మీరు బయటకి రావద్దు నేను పిలిచేవరకు ..ఎందుకంటే …ఇక్కడ మేరె హీరోయిన్ …నేను సైడ్ క్యారెక్టర్ ..సో కాబట్టి..నేను ఆయన్ని ప్రిపేర్ చేస్తా …అంత ఓకే అనుకున్నాక..మిమ్మల్ని పిలుస్తా ” అంది. దానికి వల్లా అత్తయ్య ” ఆలా వద్దు…మల్లి ని మీద కూడా ఆయాకాని కోరిక కలగవచ్చు..అది నీకు మంచిది కాదు …దానికి తోడు ఆ భాష కూడా ఉన్నాడు..నాకు ఎందుకో భయం గ ఉంది ” అంది కొంచం ఆందోళనగా . దానికి లావణ్య నవ్వుతు ” నేను చిన్న పిల్లని కాదు అత్తయ్య …నే సేవ చేసుకునే భాగ్యం నాకు దక్కనివ్వు …నేను చూసుకుంటా కదా..భాష ని ఆల్రెడి రూమ్ లో పెట్టి బయట గడి పెట్టేసా. సో బయటకి వచ్చే ఛాన్స్ లేదు …” అనగానే , నిర్మలమ్మ కి కొంచం ధైర్యం వచ్చింది . సరే కానివ్వు అని మంచం మీద పడుకుంది మెల్లగా . లావణ్య బయటకి వెళ్లి తలుపు దగ్గరగా లాగింది వాళ్ల అత్తకీ బయట ఏమి జరుగుతుందో కనపడకుండా .

గబా గబా పక్కకి వచ్చి తాను వేసుకున్న జాకెట్ విప్పేసింది . పవిట ని జాగ్రత్తగా కప్పేసింది ఏమి కనపడకుండా . ఆ జాకెట్ ని భుజం మీద వేసుకొని ఫోన్ లో ఎదో మాట్లాడుతున్నట్టు , ఆచారి ఉన్న హాల్ లోకి వెళ్ళింది చాల మాములు గా. లావణ్య గొంతు వినిపించడం తో సోఫా లో పడుకొని ఉన్న ఆచారి లేచి కూర్చొని ఆమెవైపు చూసాడు. ఒక్కసారిగా ఆచారి గుండె ఆగినట్టు అయింది . తెల్లటి భుజాలు మెరుస్తూ ఉన్నాయి. జాకెట్ రోజు వేసుకోవడం వాళ్ల చేతులకి అక్కడ దాక కలర్ వేరుగా ఉంది . ఆలా జాకెట్ భుజం మీద వేసుకొని ఏమి పట్టనట్టుగా అక్కడ తిరుగుతూ ఫోన్ మాట్లాడటం ఆచారి కి పిచ్చెక్కినట్టు చేసింది. డైరెక్ట్ గా చుస్తే ఎమన్నా అనుకుంటుందేమో అని దొంగ చూపులు చూడసాగాడు . అది గమనించిన లావణ్య నవ్వుకోసాగింది లోలోపల . ఆచారి పెదాలు తడి ఆరిపోసాగాయి . కొంచం సేపు అయ్యాక మాట్లాడటం ఆపేసి ఫోన్ కట్ చేసి ఆచారి వైపు చూసింది . ఆచారి చటుక్కున తలా దించుకున్నాడు . అపుడు లావణ్య ” ఏంటి..పంతులు గారు..చూపులతో చంపేస్తారా ..కళ్ళ తో తినేస్తారా …అంత ఆకలిగా ఉందా ..ఏ జాకెట్టు వేపు దగ్గర కొంచం చినిగి ఉంది..కుట్టుకుంటూ ఉండగా..ఫోన్ వచ్చింది..అక్కడ బాబు నిద్ర పోతున్నాడు..అందుకే బయటకి వచ్చా ” అంది . అపుడు ఆచారి ” పర్వాలేదు..అది న అదృష్టం ” అందు ధైర్యం చేసి . అపుడు లావణ్య ఆచారి దగ్గర కి వేగం గా వెళ్లి ” ఏంటి అదృష్టం..ఆడవాళ్లు జాకెట్లు లేకుండా తిరిగితే..అది మీకు అంత సంతోషమా..”అంది కళ్ళు ఎగరేస్తూ. లావణ్య అంత దగ్గర వచ్చి ఆలా రెట్టిస్తూ ఉండేసరికి ఊపిరి అందనంత పని అయింది ఆచారి కి . కానీ కొంచం చొరవ చేసి “ఇంతకీ కుట్టేశావా..లేక నన్ను కుట్టమంటావా ” అని వాడుపుగా భుజం మీద ఉన్న జాకెట్టు లాగేసాడు. ఇది లావణ్య అసలు ఉహించలేదు . భయపడితే చూసి ఎంజాయ్ చేయాలి అనుకుంది తాను. కానీ ఆచారి జాకెట్టు చాటుకున్న లాగేసి వేపు మీద పరిశీలనగా చూస్తూ…ఎక్కడ అమ్మాయ్ చిరిగింది…బాగానే ఉంది గా “అంటూ అటు ఇటు తిప్పి చూస్తూ ,సరిగ్గా చంక దగ్గర ఉన్న తడి మరకను చూసి ఆగిపోయాడు . తరవాత ఏమి జరుగుతుందో లావణ్య కి అర్ధం అయిపొయింది . అప్పటికే తన జాకెట్టు ని ఆలా పట్టి పట్టి చూడటం , తనకి సిగ్గు తో బుగ్గలు కందేలా చేస్తే..ఇపుడు అయన చెయ్యబోయే పని..తనని ఇంకా ప్రాణాలు తోడేస్తుంది. పరుగు పరుగు న వెళ్లి జాకెట్ ని లాగేసుకుంది. అసలు భాష మరియు ఆచారి తాను అనుకున్నట్టు లేరు. సరిఅయిన అవకాశం వస్తే ప్రతి మగడు ఇలాగె ఉంటాడు అని అర్ధం అయింది లావణ్య కి. వేళ్ళ కన్నా రెడ్డి వల్లే చాల బెటర్ అనుకుంది మనసులో. వాళ్ళకి కనీసం పంతులమ్మ kodalu అనే మర్యాద అయినా ఉంది.

జాకెట్టు లాగేసుకున్నాక ఎందుకన్నా మంచిది అని గబా గబా తొడుక్కోసాగింది . ఆ సమయం లో ఆచారి కసి చూపులు కనిపెట్టి , పవిట ని పళ్ళ తో పట్టుకొని , కొంచం కూడా ఏమి బయటకి కనపడకుండా లాఘవం గ జాకెట్టు తొడుక్కుంది . చివరి హుక్ పెట్టుకున్నాక తనకి మనసు కొంచం కుదుట పడింది. ఎందుకంటే ఆచారి ఆవేశం చుస్తే కొంచం కూడా మొహమాటం, భయం అనేవి లేకుండా తయారయ్యాడు. పొరపాటున అత్తయ్య బయటకి వస్తే, తనని జాకెట్టు లేకుండా చుస్తే, మరీ తెగించినట్టు ఉంటుందని అనిపించి త్వర త్వగ సర్దుకుంది .

జాకెట్టు వేసుకున్నాక అసలు అతని ఆవేశం ఏంటో తేల్చుకోవాలని వెళ్లి సోఫా కి ఎదురుగ ఉన్న చైర్ లో కూర్చుంది . ” అసలు ఏంటి పంతులు గారు..మీరు ఇలా ఉన్నారు…కొంచం కూడా మొహమాటం లేదా..అయ్యూ రామా..” అంది కొంటెగా. అపుడు ఆచారి ” ఇలా మొహమాట పడే ..జీవితం లో ఎన్నో అవకాశాలు కోల్పోయాను…రాక రాక దొరికే ఇలాంటి అవకాశాలు వదులుకుంటే ఇంకా న అంత మూర్కుడు ఇంకొకకు ఉండదు …రంభ ని ఎదురుగ పెట్టుకొని కుదురుగా ఎలా ఉండాలి..నేనేమన్నా నపుంసకుడినా…” అనడు. అపుడు లావణ్య కి అర్ధం అయింది అయన ప్రవర్తన కి కారణం ఏమిటో. నిజమే కదా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆచారి కి దాదాపు 70 ఏళ్ళ దాక ఉంది ఉంటాయి. ఏ వయసులో ఆయనని ఎవరు దగ్గరకి రానివ్వరు . కోరికలు అందరికి ఉంటాయి కదా..పాపం అనిపించింది లావణ్య కి . కానీ అది బయట పడనీయకుండా ” అయితే మాత్రం..ఇలా ఆడవాళ్ళ జాకెట్టు ,లంగాలు లాగేస్తారా..” అంది రెట్టిస్తూ.

అపుడు ఆచారి ” నేను జాకెట్టు కదా..లాగాను..లంగా ఎక్కడ లాగనిచ్చారూ…నువ్వు మీ అత్తయ్య గారూ …” అనడు సరసం గ దీర్ఘం తీస్తూ. వామ్మో అనిపించింది లావణ్య కి .
ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు తనకి .ఆచారి తన లంగా వైపు అదే పనిగా చూస్తూ ఉండటం తో కొంచం ఇబ్బందిగా అనిపించి లంగా సర్దుకుంది అప్రయత్నం గా. అపుడు ఆచారి నవ్వుతు “చూసావా..మెగా వాడి కంటి చూపు పడితేనే,మీ ఆడవాళ్లు పైన కింద సర్దుకుంటారు..మరి మెగా వాళ్ళు ఆలా కదా..దానిలో తప్పు ఏముంది..” అనడు పెద్ద మనిషి లాగా. లావణ్య కి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాకా తత్వం బాధపడిన దానిలా రెండు చేతులు ఎత్తి నమస్కారం చేసి ” మహానుభావా…ఇక నా వల్ల కాదు…మా అత్త రావాల్సిందే ” అనగానే , ఆమె చంకల్లో ఉన్న చిన్న చెమట మరకని చూసి ” మహానుభావా కాదు..బావ అనొచ్చు కదా..ఆ కమ్మని సుగంధాన్ని అనుభవించడం కొద్దిలో తప్పి పోయింది ” అనడు నాలుకతో పెదాలు తడుపుకుంటూ . ఆచారి మాట్లాడుతుంది దేని గురించో అర్ధం అయి ,చటుక్కున చేతులు కిందకి దించేసుకొని ఇక నా వల్ల కాదు బాబూ …అంటూ ” అత్తయ్యా….” అంటూ పిలిచింది చైర్ లో నుండి లేస్తూ .

ఆ పిలుపు విని బెడ్ రూమ్ లో నుండి జడ ని ముడి పెట్టుకుంటూ బయటకి వచ్చింది నిర్మలమ్మ . అపుడు లావణ్య ” అత్తయ్యా..నేను కాసేపు బాబు దగ్గర ఉంటాను..నిద్ర వాస్తు ఉంది ” అని సైగ చేసి రూమ్ లోకి వెళ్ళింది .

నిర్మలమ్మ రాగానే ఆచారి సోఫా లో నుండి లేచి నిలబడ్డాడు మర్యాద పూర్వకం గా . నిర్మలమ్మ వచ్చి ఆచారి దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకునేందుకు ముందుకి వంగింది. ఆచారి కి కొత్తగా అనిపించింది . ఎందుకంటే ఆమె ఇంతకుముందు ఇలా ఎప్పుడు చేయలేదు . “దీర్ఘ సుమంగళి భవా ” అని దీవించి ,ఆమె భుజాలు పట్టుకొని పైకి లేపాడు . ఆమె జబ్బలు గట్టిదనం ,వెచ్చదనం ఆచారి అరచేతులకి పూర్తిగా అర్ధం అయింది . తలా దించుకొని అలాగే నిలబడి ఉన్న నిర్మలమ్మ తో “ఇంట గట్టిదనం ఎలా..ఏ వయసులో ” అని అడిగాడు ఆచారి. నిర్మలమ్మ బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి . తలా ఇంకా దించేసింది . అపుడు ఆచారి ” భుజాలు ఒక్కటేనా..ఇంకా అని ఇలాగె ఉన్నాయా ” అనగానే నిర్మలమ్మ పక్కకి కదలబోయింది వేగం గా . ఆచారి ఒక్క ఉదుటున పవిట లాగేసాడు . పల్చటి పింక్ రంగు జాకెట్టు లో నుండి నిర్మలమ్మ నల్లటి ముచ్చికల చుట్టూ ఉన్న పెద్ద మచ్చ కొంచం స్పష్టం గా కనిపించసాగింది . అపుడు ఆచారి కుడి వైపు ఉన్న ఆ మంచంమీద మెల్లగా చూపుడు వేలితో ఒక్క రౌండ్ తిప్పగానే , అప్పటి దాక జాకెట్ లో అణిగిపోయి ఉన్న బుడిపె , గాలి కొట్టినట్టు టంగున ఊపిరి పోసుకోవడం మొదలెట్టింది . అంత ఫాస్ట్ గా అవి ఆలా ఉబ్బుతు ఉండటం ఆచారికి ఆశ్చర్యం అనిపించి అలాగా వాటి చూడసాగాడు. ఒక్కక్క 5 సెకండ్స్ కాళ్ళ అని పూర్తిగా నిక్కీ , జాకెట్టు ని కూడా పైకి నెట్టి పట్టుకున్నాయి . అది చూడగానే ఆచారి కి బాహుబలి సినిమాలో డైలోగ్ గుర్తు వచ్చి , మెల్లగా ఆమె చెవి దగ్గర ” నిర్మలమ్మా..ని కుచాగ్రమ్ నన్ను చూసి ఊపిరి పోసుకుంది …తీసేయ్ …దానిని అవుతున్న నీ రవిక విప్పేయ్ ..” అంటూ గుసగుస లాడాడు . పిచ్చెక్కినట్టు అనిపించింది నిర్మలమ్మకి . శరీరం వెనక సాగింది ఆమెకి ఆచారి మాటలు వింటే కామం తో . “నువ్వు పద్మిని జాతి ప్రౌఢ వి ..అందుకే నీ పిరుదులు బలిసి ,బిగిసి ఉన్నాయి…”అనడు మెల్లగా పిరుదుల మీద చెయ్యి వేసి చుట్టుకొలత చూస్తూ . మెల్లగా ఆమె వీపు దగ్గరకి వంగి గట్టిగ వాసనా పీల్చి ” ఏ మధురమైన సువాసన …నీ జాతి ఆడదానికే సొంతం ..ఎంతటివాడినైనా పడగొడుతుంది ..” అంటూ మెల్లగా కుచ్చిళ్ళు తాగేశాడు . కుప్పగా పడింది చీర ఆమె కాళ్ళ ముందు . కేవలం పింక్ రంగు జాకెట్టు, లేత ఆకుపచ్చ లంగా మాత్రమే ఉంది . ఆరోజు ఏమి అయిందో కానీ ,ఆచారి మాటలకి వాళ్ళు అంత పొంగిన భావన. అందుకే జాకెట్టు చాల బిగుతుగా అనిపించసాగింది. లంగా కూడా పిరుదుల దగ్గర వరిసిపోసాగింది . కానీ ఆచారి ఎక్కడ తొందర పాడడం లేదు. తాకి తాకనట్లు మెల్లగా తాకుతూ , వీణ వాయిస్తున్నట్టు మృదువుగా ఆమె సువాసమా అఙ్గరాణించసాగాడు . ఇలాంటి అనుభవం తనకి పూర్తి కొత్తగా ఉంది . అందువల్ల ఆమెలో ఉన్న ఆడతనం తనకే తెలేయకూడ మెల్లగా పురివిప్పుకోసాగింది.

ఆడదాన్ని వడిసి పట్టుకోవడం లో పంతులు గారికి ఉన్న అనుభవం ఆమెకి తెలియసాగింది. ఆమె తన మీద తనకి నిగ్రహం కోల్పోసాగింది . ఆచారి ఆమె కుడి జబ్బ మీద మెల్లగా సుతి మెత్తగా కొరికి , “జబ్బ చూడవే…కోమలాంగి …దబ్బపండుకు అక్క లావుంది ” అనడు మల్లి మెత్తగా పెదాలతో వత్తుతు . ఆ వర్ణనలు వింటూ ఉంటె ఆమెకి ఇంకా ఇంకా వినాలి అనిపించసాగింది . ఆలా జబ్బ పైనుండి ముందు జరిగి నిక్క పొడుచుకొని ఉన్న బుడిపెల దగ్గరకి వచ్చి, వాటిని తాకకుండా ” చూసావా నిర్మల…ఇంతమచ్చ ఉన్న ఆడదానికి ఒక మగవాడు చాలదు అని శాస్త్రాలు చెబుతున్నాయి…ఇక ఈ మిగల పండిన ఈత పళ్ళని చూస్తుంటే…చచ్చిని కడుపునా పుట్టి ,…వాటిలో పాలు తాగాలని అనిపిస్తుంది ” అంటూ మెల్లగా ఒక బుడిపె ని పళ్ళ తో వత్తి పెట్టి వదిలాడు . ఒక్కసారిగా వంట్లో రక్తం అంత ఆ బుడిపె లోకి ఎగ జిమ్మినట్టు అనిపించింది తనకి. అపుడే వదలడం ఆమెకి నచ్చలేదు. మల్లి పెదాలతో వత్తితే బాగుండు అని బలం గా ఉంది తన మనసులో. కానీ అడిగితె చులకన అయిపోతానేమో అని భయం.

ఆలా అనిపించిందో లేదో, ఆచారి ఆమె బుడిపె మొత్తం ,దాని చుట్టూ ఉన్న మెత్తని కండ తో సహా ఎంత నోటిలో పడితే అంత తీసుకొని దూడ పాలు గడిచినట్టు బలంగా కుడవసాగాడు . వంట్లో శక్తీ అంతాకోల్పోతున్నట్టు ఉంది ఆమెకి .ఇంకా నిలబడి ఉంటడం ఆమె వల్ల కావడం లేదు. నీరసం ఆవహిస్తోంది. మెల్లగా సోఫా లో కూర్చోసాగింది.

కానీ ఇంతలో భాష ఉన్న రూమ్ తలుపు కొంచం పెద్ద శబ్దం తో తెరుచుకుంది . అంటే బలం గా నెట్టడం తో గడి తో సహా ఊడిపోయింది