“ మీరు చెప్పేది నిజమే …. నేను అమ్మ దగ్గరకి వెళ్లాల్సిన సమయమే ఇదే ….. కానీ నన్ను రానిస్తార ?
సరే మీరు చెప్పినట్టే వెళ్తాను …. హా ఇంకో విషయం . నేను వెళ్తున్న బస్ కి రెండు టైర్ లు  పంచర్ అయ్యాయి.
ఇప్పుడే బస్ కదలదు , చాలా లేట్ అవుతుంది అని అని డ్రైవరు చెపుతున్నాడు” అని చెప్పి తన భర్త చెప్పే మాటలు వింటూ ఉంది.

రాజేష్ గారి మాటలు నాకు వినపడటం లేదు ‘ఏం మాట్లాడుతున్నాడో వినాలని’ అనిపించి ఆమె చెవి దగ్గరకు వెళ్ళాను. ఆమెకి దగ్గరగా వెళ్ళే సరికి ఒక్కసారిగా తన భర్త తో ఫోన్ లో మాట్లాడుతూనే నా పెదాలను తన పెదాలతో అందుకొని  చీకడం మొదలెట్టింది.

ఆకస్మికంగా తను చేసిన పనికి ఎలా స్పందించాలో తెలియక నేను తన పెట్టె మధురమైన ముద్దును ఆస్వాదించడం మాత్రమే చేశాను. నేను తిరిగి తన పెదాలను ముద్దు పెట్టుకోకపోవడంతో నన్ను నా పెదాలను పూర్తిగా వదిలేసి మూతి తిప్పుకొని ఆ చెట్టు చాటు నుంచి బస్సు ఉండే చోటుకు వెళుతూ ఉంది. ‘బహుశా నా మీద అలిగినట్టుగా ఉంది, ఇప్పుడు ఆమె అలక నేను తీర్చాల’  అని నా మనసులో అనుకుంటూ కొంత సమయం తరువాత నేను కూడా ఆ చెట్టు చాటు నుంచి బస్సు దగ్గరకి వెళుతున్నాను.

నేను ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళగానే ఆమె కాల్ మాట్లాడడం అయిపోయినట్టుగా ఉంది , అందుకే ఆమె తన భర్త తో “మీరు వద్దు నేను ఆ అబ్బాయిని అడిగి మళ్ళీ నీకు కాల్ చేస్తానండి” అని చెప్పి కాల్ కట్ చేసి నన్ను చూస్తూ మొహం పక్కకి తిప్పుకుంటూ ‘హుం’అని నిట్టూర్పు విడిచింది.

ఎందుకో తెలియదు ఈమె అలకలో ఒక వింత అనుభూతి నేను గ్రహించాను. నేను ఏమీ చేయలేదు అని నా మీద అలిగిన ఆమె ఈమె ఒక్కటే.  అందుకే అనుకుంటా ఈమె అలక చూస్తుంటే నాకు ముచ్చటేసింది, వైవాహిక జీవితంలో అనుభవం ఉన్న ఆమె అలాగే నాకంటే వయస్సులో పెద్ద అయినా ఈ సుధారాణి ఇలా నేను ముద్దు పెట్టలేదు అని నా మీద అలగడం , అలా అలగడం వల్ల ఇంకా పెరిగిన ఆమె అందాన్ని చూస్తూ ఆమె అలక తీర్చాలని నిర్ణయించుకున్నా.

ఏది ఏమైన ఎవరు చూసిన చూడకపోయిన నేను అనుకున్న పని చేయాలని గట్టిగా నిర్ణయించుకొని ఆమె ముందుకు వెళ్ళి ఆమె చూస్తుండగా ఆమె కాళ్ళను పట్టుకొని ఆమెతో “ సారీ సుధా …. నన్ను క్షమించు” అని అడిగా…..

నేను తన కాళ్ళని పట్టుకుంటాను అని ఊహించని సుధా , కంగారు పడుతూ వెనక్కి వెళ్ళి నాతో “ ఎందుకురా ఇలా చేసి నీ మీద నాకున్న ప్రేమని ఇంకా పెంచుతావ్….” అని చెప్పి మళ్ళీ నాతో “ ఇంకెప్పుడూ నా కాళ్ళు పట్టుకోకు పైకి లే” అని అనింది.

సుధా చెప్పగానే పైకి లేచి చుట్టూ చూసుకున్నా … అందరూ ఎవరి పనులలో వాళ్ళు ఉన్నారు నన్ను ఎవరూ చూడలేదు. ‘అయినా చూస్తే ఏమి చూడకపోతే ఏమి’ అని అనుకోని సుధా కి దగ్గరగా వెళ్ళి ఆమెకి ఒక అడుగు దూరంలో ఉండి ఆమెతో “ నీ అలక తీరినట్టేనా ….. సుధా ” అని అన్నాను.

అప్పుడు ఆమె “ మా ఆయన కూడా నన్ను ఇలానే పిలుస్తాడు కానీ నీ పిలుపులో ఏదో ఉంది రవి.  నన్ను ఎప్పటికీ ఇలానే పిలుస్తావ ….  నన్ను వదిలి ఎక్కడికీ  వెళ్ళవుగా..” అని కొద్దిగా చెమ్మచేరిన కళ్ళతో నన్ను చూస్తూ అడిగింది.
తన ప్రశ్నలకి ఏమని సమాధానం చెప్పాలో తోచక అలానే తనని చూస్తూ ఉన్నా ….. ఆ వెంటనే ఆమె చేతిలోనే ఉన్న నా ఫోన్ మళ్ళీ మోగింది.  ఆ నెంబర్ చూసి నాతో “మళ్ళీ మా ఆయనే కాల్ చేస్తున్నాడు …. అసలు సంగతి మర్చిపోయా” అని చెప్పి ఆ కాల్ లిఫ్ట్ చేసి ఆమె భర్త రాజేష్ గారి తో “రెండు నిముషాల తర్వాత నేనే కాల్ చేస్తా” అని కాల్ కట్ చేసి చేతులు కట్టుకొని చిన్నగా serious గా నాతో “అసలు విషయం ఏంటంటే రవి ,  మా అమ్మకి ఆరోగ్యం సరిగ్గా లేదని తెలిసింది ….. అమ్మ ఉండేది గోదావరి జిల్లా లో ఒక ఊరు. వెంటనే అక్కడకి వెళ్ళాలి …. ఆ ఊరికి ఇప్పుడు బస్సులు ఉండవు …… అందుకని మా ఆయన నన్ను ఇక్కడ నుంచే క్యాబ్ లో నన్ను వెళ్లగలవా అని అడిగాడు …. నిజం చెప్పాలి అంటే నాకు బయం కానీ అమ్మ ఎలా ఉందో చూడాలని చాలా ఆరాటంగా ఉంది, అందుకని నువ్వుకూడా నాతో వస్తే బాగుంటుంది.” అని నన్ను అడిగింది.

సుధా మాటలు విని నేను “ నేను నీతోనా ….. ఏమో మీ వారికి తెలిస్తే”

“మా వారే నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నిన్ను తోడుగా తీసుకు వెళ్ళమని చెప్పాడు … అసలు నాకు తోడుగా వెళ్ళమని మా ఆయనే నిన్ను అడుగుతా అన్నాడు కానీ ముందు నేను అడుగుతా అని చెప్పా …. ఇక ఇప్పుడు చెప్పండి sir ….. నాతో మీ అత్తగారి ఊరికి వస్తారా”

“అత్తగార ! ఎవరు? ఎవరికి ? నాకు ఇంకా పెళ్లి కాలేదు. అయినా నీ అమ్మ గారి ఊరు నాకు అత్తగారి ఊరు ఒకటే ఎలా అవుతుంది ! ” అని కాస్త సందేహంగా అడిగాను.

“ఎప్పుడైతే నీతో హద్దులు దాటానో అప్పుడే నా మనసులో నీతో పెళ్లి అయిపోయింది. ఇప్పుడు నాకు ఇద్దరు మొగుళ్ళు ….. కాబట్టి నేను పుట్టిన ఇళ్లే నీకు అత్తగారి ఇల్లు ” అని సూటిగా సమాదానం చెప్పింది.

సుధా సమాదానం విని ఆమెతో ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాక , బాగా ఆలోచించి చివరికి నేను తనతో “ ఏమో సుధా …. కారణం ఏమిటో నాకు తెలియదు కానీ నీ ప్రతి మాటకి కట్టుబడి ఉండాలని ఉంది …. అలాగే ఉండాలని కూడా అనుకుంటూ ఉన్నా . కానీ నన్ను ‘ఎవరు?’ అని మీ అమ్మ వాళ్ళు అడిగితే …..

ఒక్కటి మాత్రం చెప్పగలను , నాకైతే నిన్ను ఒంటరిగా పంపించడం ఇష్టం లేదు.  నేను కూడా నీతో వస్తాను . కానీ నన్ను ఏమని చెపుతావో ఆలోచించు ” అని చెప్పాను.

నా మాటలు వినిణ సుధ  నాతో “అవును నాతో వస్తే నిన్ను ఎవరు అని కచ్చితంగా అడుగుతారు మరి ఎలా …. నిన్ను ఏమని పరిచయం చెయ్యాలి ? అయినా నిన్ను నాతో తీసుకువెళ్ళమని ముందు చెప్పింది మా ఆయనే కదా ఆయన్నే అడుగుతా” అని తన భర్త కి కాల్ కలిపి స్పీకర్ ఆన్ చేసింది.

 
కాల్ లిఫ్ట్ చేసిన రాజేష్ గారు మాట్లాడుతూ “ హలో సుధా , ఏమన్నాడు ఆ అబ్బాయి ?”

“ ముందు మొహమాటపడ్డాడు , కానీ నేను ఒంటరిగా వెళ్తాను అని తను కూడా వస్తా అన్నాడు”

“చాలా సంతోషం …. అయితే వెంటనే క్యాబ్ బుక్ చేస్తా”

“హలో ఒక్క నిముషం ఆగండి నాకొక సందేహం , ఈ అబ్బాయి నాతో వస్తే నాకు ఈ అబ్బాయి ఏమవుతాడు అని మా వాళ్ళు అడుగుతారుగా ఏమని చెప్పను”

“అవును, నువ్వు నిజం చెప్పిన నమ్మతారో లేదో సందేహమే . పైగా మీది పల్లెటూరు … ఎవరో తెలియని ఒక అబ్బాయితో నువ్వు ఊరులో దిగితే అందరూ నాలుగు రకాలుగా అనుకుంటారు. కాబట్టి ఆ అబ్బాయి అమెరికాలో ఉన్న నా అన్న కొడుకు , ఈ మద్యనే మన దగ్గరకి వచ్చాడు అని చెప్పు …. సరేన”

“మీకు అమెరికాలో అన్నయ్య ఉన్నాడా నాకు ఎప్పుడూ చెప్పలేదే !”

“ఒసే తింగరి …. అలాంటి అన్నయ్య నాకు లేదు అందుకే చెప్పమని చెప్పు ….”

“ఓహో …. అమ్మో మీరు కూడా బలే వరుస కలిపేశారే సరే …. మరి ఆ క్యాబ్ ఎప్పుడు వస్తాదో , ఆ క్యాబ్ నెంబర్ నాకు చెప్పండి”

“సరే సుధా క్యాబ్ బుక్ చేసి చెపుతా …. అవును ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి పేరు ఏంటి”

“ హుం బలే కదా పేరు కూడా తెలియకుండా మీకు కొడుకు అయ్యాడు ….. సరే ఆ అబ్బాయి పేరు ‘రవికుమార్’…. చిన్న వయసే నాలో సగం” అని చెప్పింది.

“సరే సుధా నేను క్యాబ్ బుక్ చేసి కాల్ చేస్తా” అని చెప్పి కాల్ కట్ చేశాడు.

 
రాజేష్  గారు కాల్ కట్ చేయగానే సుధారాణి నాతో “ విన్నావుగా నువ్వు నాకు కొడుకు వరుస అంట ….. దొరక దొరక కొడుకు వరస అని చెప్పాలా నా మొగుడు …. ఆయన నిజంగా నాకు మొగుడే ” అని కొంచెం నిష్టూరంగా చెప్పింది.

కొంత మౌనం తరువాత నేను సుధారాణి తో “ మీ అమ్మ గారి ఇంటికి వెళ్లి చాలా సంవత్సరాలు అయ్యిందా ?”

“అవును ఎలా తెలిసింది !!”

“ఇందాక నీమాటలు విన్నాక అర్ధం అయ్యింది ఎందుకు దూరంగా ఉంటున్నావు? అని ఆడగొచ్చా ”

“చూడు రవి ఇలా ఎప్పుడూ నా పర్మిషన్ ఆడగవద్దు…. నీకు నా మీద పూర్తి హక్కు అధికారాలు ఉన్నాయి మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పను …. ఏ సందేహం అయినా ఎలాంటి ప్రశ్న అయినా నిరభ్యంతరంగా సంకోచం లేకుండా అడుగు”

“సరే సరే అలాగే ముందు నేను అడిగిన దానికి సమాదానం చెప్పు”

“ఆహా ! అయ్యగారికి అన్నీ చెప్పేయాల హమ్మ్ …. కొద్దిగా ఖర్చు అవుతుంది”

“నా దగ్గర ఆ రెండు వేల నోటు మాత్రమే ఉంది”

“హలో డబ్బులు వద్దమ్మా …..”

“మరి ! ”

“ముద్దులు కావాలి . అవి కూడా కింద పెదాలకు ఒకటి …. పై పెదాలకు ఒకటి”

“ఇప్పుడేగా ఇచ్చా..”

“అవి సరిపోవు బాబు  ఇస్తా అంటే చెపుతా లేదంటే చెప్పను”

“సుధా …. ప్లీజ్ ఇప్పుడు ముద్దులు పెట్టలేను అర్ధం చేసుకో”

“నన్ను కూడా అర్ధం చేసుకో …. ప్లీజ్ మొగుడా …. మళ్ళీ మా ఆయన క్యాబ్ బుక్ చేస్తే ఆ కార్ కూడా వస్తుంది ప్లీజ్ … ”

“సరే సరే మళ్ళీ ఆ చెట్టు దగ్గరకేనా”

“హా అదే మనకి సరైన ప్లేస్” అని చెప్పి తనే ముందుగా ఆ ప్లేస్ దగ్గకి వెళ్ళింది . తన వెనకాలే కొంత సమయం తరువాత నేను కూడా వెళ్లా కానీ సుధా ఆ చెట్టు వెనక్కి వెళ్ళకుండా చెట్టు ముందే ఆగింది. అక్కడ ఎందుకు ఆగిందో అని అనుకుంటూ సుధా ఉన్న చెట్టు ముందు వైపుకు వెళ్ళేసరికి నాకు మత్తుగా మూలుగులు, చిన్నపాటి శబ్దాలు వినిపించాయి .

ఆ మూలుగులు ఏమిటో తెలుసుకోలేని వాడికి కాదు. అవి దెంగేటప్పుడు వచ్చే శబ్దాలు , మూలుగులు. అంటే ఈ కొద్ది సమయంలో ఎవరో ఆ ప్లేస్ చూసుకొని అక్కడకి వెళ్ళి ఏకంగా దెంగుడు కార్యక్రమం మొదలెట్టారు. సుధా ఆ మూలుగులు విని నాకు కన్నుకొట్టి నా చెవిలో “ మన కన్నా ముందుగా వెళ్ళి ఏకంగా కార్యం మొదలెట్టేశారు …. అదే దెంగుడు కార్యం బాబు.  మనం వాళ్ళని కదిలించడం ఎందుకు వద్దులే. నాకు మళ్ళీ నీతో ముద్దులు పెట్టించుకునే బాగ్యాం లేదనుకుంటా” అని నిరాశతో చెప్పింది. సుధా చెప్పినట్టు వాళ్ళని ఎందుకు కదిలించడం అని ఇద్దరం అక్కడ నుంచి వెనక్కి వచ్చేశాం.

అలా వెనక్కి వచ్చిన బస్సు పక్కనే ఉన్న ఒక చిన్న బండ మీద సుధా కూర్చొని ఉంటే నేను నిల్చొని ఉన్నాను. అలా నిల్చొని ఉన్న నన్ను చూస్తూ సుధా నాతో “ నేను మా ఆయన ప్రేమించి పెద్దల్ని ఎదిరించి పెళ్లి చేసుకున్నాము …. మా ఆయనది మా పక్క ఊరు. కాలేజీ లో పరిచయం, అలా అలా ప్రేమగా మారి పెళ్లి వరకు వచ్చింది. మా పెళ్లి అయినా ఒక సంవత్సారనికి నాకు ఒక కూతురు పుట్టింది. అది పుట్టిన విశేషం మా అత్త వాళ్ళు అంటే మా ఆయన అమ్మ వాళ్ళకి మా మీద కోపం తగ్గి మమ్మలి ఇంటికి తీసుకెళ్లారు. అప్పటి నుంచి ప్రతి ఆరు నెలలకి నా సొంత ఊరు పక్కనే ఉన్న మా అత్త గారి ఊరికి వెళ్ళేదాన్ని.

పక్కనే ఉన్న అమ్మ నాన్నలని చూడాలని ఒకటి రొండు సార్లు వెళ్ళాను. కానీ మా నాన్న నన్ను రానివ్వలేదు. మళ్ళీ మళ్ళీ వెళ్ళి వాళ్ళని బాద పెట్టడం ఇష్టం లేక వెళ్ళడం ఆపేశాను. కానీ మా అమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో జరిగే ప్రతి చిన్న విషయం నాకు మా వదిన అన్నయ్య ల  ద్వారా తెలుస్తుంది. కానీ అమ్మకి బాగాలేదు అనే విషయం మాత్రం నాకు చెప్పలేదు”అని చెపుతూ బాద పడింది.

అప్పుడు నేను తనతో “మరి మీ నాన్న గారు”

“నాన్న కి ఏమి కాలేదు చాల ఆరోగ్యంగా ఉన్నాడు . కానీ అమ్మ అంటే నాన్నకి చాలా ప్రేమ. అమ్మకి బాలేకపోతే అస్సలు తట్టుకోలేడు ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నాడో , వదినకి కాల్ చేద్దాం అని అంటే నా దగ్గర నెంబర్ లేదు ”

“మీ ఆయనని అడిగితే ఇస్తారుగా ఆ నెంబర్”

“ ఎందుకో కాల్ చేయడం మంచిది కాదు అని నా మనసుకు అనిపిస్తూ ఉంది రవి …. వద్దు కాల్ చెయ్యను నేరుగా అమ్మనే చూస్తా …. నాన్న కోప్పడినా , తిట్టినా కొట్టినా అక్కడ నుంచి కదలను అమ్మని చూసే అక్కడ నుంచి తిరిగి వస్తాను ”అని చెప్పి పైకి లేచింది.

తను పైకి లేవడం , వాళ్ళ ఆయన రాజేష్ గారు కాల్ చేయడం మరి కొద్ది నిముషాలకు బస్ ఆగి ఉన్న ప్రదేశానికి ఆ క్యాబ్ రావడం జరిగిపోయాయి.

క్యాబ్ వచ్చిన విషయం రాజేష్ గారికి చెప్పిన వెంటనే రాజేష్ గారు మేము వెళ్ళే రూట్ map నాకు పంపించాడు. నేను సుధారాణి ఇక ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా బస్ లో ఉన్న మా లగేజ్ లను ఆ క్యాబ్ లో పెట్టి మేము వెనుక సీట్ లో కూర్చున్నాక సుధారాణి పుట్టిన ఊరికి అలాగే తను చెప్పినట్టు నా అత్తగారి ఊరికి , అదే పెళ్లికానీ నా అత్తగారి ఇంటికి బయలుదేరాము….

అప్పటిదాకా నాతో సరదాగా చిలిపిగా ఉన్న సుధారాణి క్యాబ్ ఎక్కిన మరక్షణం నుంచి ఎలాంటి అల్లరి చేయకుండా నా పక్కనే వెనుక సీట్ లో కూర్చొని నా బుజం మీద తల వాల్చి నిద్రలోకి జారుకుంది . నిద్రపోతున్న సుధా అందమైన ముఖమును చూస్తూ, అలాగే ఆ డ్రైవరు వెళ్ళే దారి సరైనదేన కాదా అని  రాజేష్ గారు నాకు పంపిన రూట్ map ని చూస్తూ గమనిస్తూ పరిశీలిస్తూ ఆ రాత్రి మొత్తం నిద్రపోకుండా మేల్కొని సుధారాణిని జాగ్రత్తగా కంటికి రెప్పల చూసుకుంటూ ఉన్నాను.

మరుసటి రోజు ఉదయం సరిగ్గా 6 గంటలకు మేము చేరుకోవాల్సిన ఊరు లోకి మా క్యాబ్ ప్రవేశించింది. తన పుట్టిన ఊరు వచ్చింది అని ఎలా తెలుసుకుందో తెలియదు కానీ ఆ మరుక్షణం సుధా నిద్రమేల్కొని ఆ పల్లె అందాలు చూస్తూ నా కళ్ళలోకి చూసింది.

నిద్ర లేకపోవడంతో ఎర్రగా వాసి ఉన్న నా కళ్ళని చూసి నాతో “ నిద్ర పోలేదా !” అని తను అడిగిన ప్రశ్న కి సమాదానం డ్రైవర్ కి వినపడకుండా తనకి మాత్రమే వినపడేలా చిన్నగా తన చెవి దగ్గరకి వెళ్ళి “లేదు ఈ అందమైన అమ్మాయిని చూస్తూ  ఎక్కడ దారి తప్పి పోతామో అని ఒక కంట దారిని కూడా చూస్తూ అలాగే ఉన్నా” అని అన్నాను . నా మాటలకు బదులుగా తనుకూడా నా చెవిలో “అంటే నన్ను కంటికి రెప్పలా చూసుకున్నవా ! Love You రా” అని చెప్పి నా బుజం మీదనుంచి పైకి లేచి విండోస్ నుంచి బయట ఊరు చూసి నాతో “ఇంకో రెండు నిమిషాలలో మనం మన ఇంటికి చేరుకోబోతున్నాము” అని చెప్పి , నా చేతిని ప్రేమగా పట్టుకొని ఊరి వీదులు చూస్తూ ఉంది .

అలా చెప్పిందో లేదో మేము వెళ్తున్న కార్ కుడి వైపు తిరిగి ఓ ఇంటి ముంద ఆగింది. ఆ క్యాబ్ డ్రైవరు మాతో “ఇదే మీరు చెప్పిన రాఘవరావు గారి ఇల్లు అని maps చెపుతూ ఉంది సర్ …. ఇదేనా సర్ ” అని అడిగాడు . అందుకు నా పక్కనే ఉన్న సుధా ఏడుపు గొంతుతో “ అవును ఇదే నేను పుట్టిన ఇల్లు” అని చెప్పి అప్పటి వరకు నా చేతిని పట్టుకొని ఉన్న సుధా నా చేతిని వదిలేసి కార్ డోర్ తీసుకొని గబగబా కిందకి దిగి ఆ ఇంటి ఇనుప గేటు ముందు నిల్చొని బయట నుంచే లోపలకి చూస్తూ ఉంది.

సుధా అలా వెళ్ళే సరికి నేను నా లగేజ్ అలాగే సుధా లగేజ్ ని తీసుకొని క్యాబ్ డ్రైవర్ దగ్గరకి వెళ్ళి తనతో “ చాలా థాంక్స్ అండి , చాలా జాగ్రత్తగా తీసుకొచ్చారు . నాకు ఎప్పుడైనా క్యాబ్ అవసరం అయితే మీకే చెపుతా మీ నెంబర్ ఇవ్వండి అలాగే డబ్బులు ఎంత అయ్యాయి” అని అడిగాను

అందుకు అతను “ డబ్బులు మా owner కి వెళ్ళిపోయాయి అని నాకు మెసేజ్ వచ్చింది సర్ ఇక నేను వెళ్తాను …. ఇదిగో నా నెంబర్” అని చెప్పి తన నెంబర్ ఇచ్చి అతను తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు . డ్రైవర్ వెళ్ళగానే నేను రాజేష్ గారికి మేము వెళ్లిన సంగతి చెప్పేసాను.

అలా రాజేష్ గారికి చెప్పిన నేను ఒక చేతిలో నా బ్యాగ్ , అలాగే ఇంకో చేతిలో సుధారాణి బ్యాగ్ పట్టుకొని ఇంకా ఆ ఇనుప గేట్ ముందు నిల్చొని ఉన్న సుధారాణి దగ్గరకి వెళ్ళాను.

నేను ఆమె దగ్గరకి వెళ్తూ ఉంటే ఆ ఇంటిలోనుంచి ఎవరో ఒక పడచు అమ్మాయి లంగా ఓణి వేసుకొని కాళ్ళకి పట్టీలతో గల్లు గల్లు అనే చప్పుడు చేస్తూ , అప్పుడే ఆ ఇంటి నుంచి ఆ ఇంటి వరండాలోకి వచ్చి ఆ మెయిన్ గేట్ వైపు చూసి ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా పరిగెత్తుకుంటూ అక్కడ నుంచే “అమ్మా  ! అమ్మా ! సుధా అత్త వచ్చింది ..”అని నేరుగా ఆ ఇనుప గేట్ దగ్గరకి వచ్చి ఆ గేట్ హడావిడిగా తెరిచి సుధారాణి ని హట్టిగా హత్తుకొని ఏడుస్తూ “అత్తా అత్తా నువ్వే కదా నా అత్తవి …. ఇన్ని సంవత్సరాలు నన్ను చూడడానికి ఎందుకు రాలేదు” అని ఏడుస్తూ ఉంది. అలా ఏడుస్తూ ఏడుస్తూనే సుధా బుజం మీదనుంచి నన్ను ఎవరా అని చూస్తూ ఉంది.

అంతలో సుధా ఆ అమ్మాయితో  “నువ్వు నా అన్న రఘు , కూతురేనా” అని అడిగితే ఆ అమ్మాయి

“అవును నేను నీ అన్న కూతురు , నీ మేనకోడలు దివ్య ….” అని చెప్పింది. 

మేనకోడలిని మొదటి సారి చూసిందేమో, సుధా చాలా సంతోషంతో ఆ అమ్మాయి దివ్య కి ప్రేమతో మొహం మొత్తం ముద్దులు పెడుతూ ఉంది.

సుధా ముద్దులు పెట్టడం అయ్యాక , సుధా వెనుక ఉన్న నన్ను చూపిస్తూ దివ్య “అత్తా.. ! ఇంతకీ ఎవరు ఈ అబ్బాయి” అని అడిగింది. 

వెనక్కి తిరిగి నన్ను చూసిన సుధా ఆ అమ్మాయితో “ తను మా ఆయన అన్నయ్య కొడుకు , పేరు రవి” అని చెప్పింది. నేను సుధకి ఏమవుతానో తెలుసుకున్నాక ఆ అమ్మాయి మొహంలో సిగ్గు సంతోషం రెండు కలిసి ఎరుపెక్కిన బుగ్గలతో నన్ను నా కళ్ళలోకి సూటుగా చూస్తూ “అంటే నాకు బావ …..” అని నాకు తనకి వరుస కలిపింది.

దివ్య లంగా ఓణి నచ్చిందొ ! లేక ఎరుపెక్కిన దివ్య చక్కిళ్లు నచ్చాయో ! లేక తను పిలిచిన బావ అనే పిలుపు నచ్చిందో తెలియదు, కానీ ఏదో నా మనసుకు సంతోషాన్ని ఇచ్చింది.

‘ఈ నా ఇప్పటి సంతోషానికి కారణం దివ్య’ అని గ్రహించి తననే సూటిగా చూస్తూ ఉన్నాను…..