ఒక రోజు దేవేంద్ర ఆనంద్ కి కాల్ చేసి కొన్ని రోజులు సెలవు పెడుతున్నా, ఆఫీస్ లో అన్ని పనులు దగ్గరుండి చూసుకోమన్నాడు. దాంతో ఆనంద్ కి చాలా సంతోషం వేసింది. బాస్ తనని ఇంతలా నమ్మినందుకు. దేవేంద్ర ఒక వారం రోజులు సెలవు తీసుకున్నాడు. ఆనంద్ ఆ వారం రోజులు ఎటువంటి తప్పులు జరగకుండా ఆఫీస్ పనులు చక్కబెట్టాడు. వారం తరువాత దేవేంద్ర తిరిగి ఆఫీస్ కి వచ్చాడు. తన ఛాంబర్ లో కూర్చుని ఆనంద్ ని పిలిచాడు.

దేవేంద్ర : హాయ్ ఆనంద్, కూర్చో.., ప్రాజెక్ట్ పనులు ఎలా జరుగుతున్నాయి

ఆనంద్ : హాయ్ సార్, గుడ్ మార్నింగ్. మన ప్రాజెక్ట్ గురించి ప్రెసెంటేషన్ ప్రిపేర్ చేశాను అది నా లాప్టాప్ లో ఉంది. వెళ్లి తీసుకుని వస్తాను చూద్దురు… (అంటూ పైకి లేవబోతుంటే)

దేవేంద్ర : పర్లేదు ఆనంద్ దానిని తరువాత చూపిద్దువ్ లే, ముందు చెప్పు ఈ వారం రోజులు ఎలా గడిచాయి.

ఆనంద్ : చాలా బాగా గడిచింది సార్. మీరు లేకపోవటం తో వర్క్ ప్రెషర్ అంత నా మీద పడింది. బాగానే హేండిల్ చేసాను. వీకెండ్ లో నా భార్య పిల్లలతో కలిసి ఎంజాయ్ చేసాను. మీరు ఎలా స్పెండ్ చేసారు సార్?

దేవేంద్ర : పర్లేదు ఆనంద్ (అన్నాడు పేస్ డల్ గా పెట్టి)

ఆనంద్ : ఏమైంది సార్? ఎమన్నా సమస్యా?

దేవేంద్ర : పర్సనల్ ప్రాబ్లెమ్స్ ఆనంద్ వదిలేయ్. మళ్ళీ నీకు చెప్పి నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టలేను

ఆనంద్ : దాంట్లో ఇబ్బంది ఏముంది సార్. షేర్ చేసుకుంటేనే కదా సొల్యూషన్ దొరుకుతుంది.

దేవేంద్ర : మా అబ్బాయికి ఆరోగ్యం బాగుండట్లేదు ఆనంద్ అందుకే ఇన్ని రోజులు సెలవు పెట్టాను.

ఆనంద్ : ఏమైంది సార్? ఎమన్నా సీరియస్ అయిందా? ఎలా ఉన్నాడు ఇప్పుడు.

దేవేంద్ర : అవును ఆనంద్ చాలా సీరియస్ విషయం. మొన్న వొంట్లో ఎదో లా ఉంది, బాగా తలనొప్పి, కడుపులో నొప్పి వస్తున్నాయి అంటే హాస్పిటల్ కి తీసుకుని వెళ్ళాను. మా ఫ్యామిలీ డాక్టర్ చాలా టెస్ట్లు చేసాక మా అబ్బాయి ఏదో వింత జబ్బు తో బాధ పడుతున్నాడు అంట వీలైనంత త్వరగా ట్రీట్మెంట్ స్టార్ట్ చేయాలి అన్నారు. చేయకపోతే ప్రాణానికే ప్రమాదం అంట. వంద కోట్ల మందిలో ఒకరికొ లేక ఇద్దరికో ఇలాంటి వ్యాధి వస్తుంది అంట.

ఆనంద్ : ఇప్పుడెలా ఉన్నాడు సార్?

దేవేంద్ర : ఇంకా హాస్పిటల్ లోనే ఉన్నాడు ఆనంద్. ఆఫీస్ లో వర్క్ ఎలా ఉందొ చూద్దాం అని వచ్చాను. నీకు కూడా చాలా ఇబ్బంది కలిగించాను.

ఆనంద్ : అదేం లేదు సార్, వర్క్ సంగతి వదిలేయండి. ముందు మీ అబ్బాయి దగ్గర ఉండండి.

దేవేంద్ర : నువ్వు హేండిల్ చేయగలవు అన్న నమ్మకం తోనే వెళ్తున్నా ఆనంద్. ఎమన్నా వర్క్ లో ఇబ్బంది అనిపిస్తే కాల్ చెయ్. నేను ఇంక వెళ్తాను.

ఆనంద్ : సరే సార్ మీరు వెళ్ళండి.

దేవేంద్ర తన కేబిన్ నుండి బయటకు వచ్చి హాస్పిటల్ కి బయలుదేరాడు. ఆనంద్ ఎటువంటి ఇబ్బంది రాకుండా వర్క్ చేయసాగాడు. ఆ రోజు కొంచెం త్వరగా వర్క్ ఫినిష్ చేసి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. ఇంత త్వరగా తన భర్త ఇంటికి రావటంతో సుప్రియ కొంచెం ఆశ్చర్యపడింది.

సుప్రియ : ఏంటండీ? ఇంత త్వరగా వచ్చారు

ఆనంద్ : హా సుప్పి (ఆనంద్ అలా ముద్దుగా పిలుస్తాడు) ఈ రోజు ఆఫీస్ లో ఒక బాడ్ న్యూస్ విన్నాను. మా బాస్ వాళ్ళ అబ్బాయి హాస్పిటల్ లో ఉన్నాడు. ఏదో వింత జబ్బు వచ్చింది అంట. వెళ్లి ఒకసారి చూద్దాం అనిపించింది అందుకే వచ్చాను. నువ్వు కూడా ఎమన్నా వస్తావా?

సుప్రియ : అయ్యో పాపం, నేను వస్తాను పదండీ. మీ బాస్ కూడా చాలా మంచివారు కదా. ఏంటో మంచివాళ్ళకే ఇలా జరుగుతుంది ఛీ…

ఆనంద్ : హా అవును సుప్పి, సరే మరి రెడీ అవ్వు. పిల్లలు ఎం చేస్తున్నారు, సరే నేను వాళ్ళని రెడీ చేస్తాను. నువ్వెళ్ళి పాల సీసా రెడీ చేసి ఫ్రెష్ అవ్వు.

సుప్రియ : హా పాల సీసా కూడా రెడీ గానే ఉంది. దానిని నా బ్యాగ్ లో పెట్టు,నేను స్నానం చేసి వస్తాను.

(అంటూ అక్కడినుండి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి)

సుప్రియ : చిన్ను నాన్న వచ్చారు, మనం బయటకు వెళ్తున్నాం. టీవీ ఆపేసి నాన్న దగ్గరికి వెళ్ళు నిన్ను రెడీ చేస్తారు.

(ఆనంద్ తను ఫ్రెష్ అయ్యి, పిల్లల్ని కూడా రెడీ చేసాడు. బయటకి వచ్చి సుప్రియ ని పిలిచాడు.)

ఆనంద్ : సుప్పి అయిందా? 15 నిముషాలు అయింది వెళ్లి, త్వరగా రా లేకుంటే మనకి మళ్ళీ లేట్ అవుతుంది.

సుప్రియ : అయిపొయింది అండీ వస్తున్నా (అంటూ గదిలోనుండి బయటకి వచ్చింది. బ్లూ కలర్ శారీ, బ్లౌజ్ వేసుకుంది. నలుగురు కార్ లో హాస్పిటల్ కి బయలుదేరారు. దారిలో ఫ్రూట్స్ కొన్నారు. బెంగళూరు ట్రాఫిక్ లో గంట డ్రైవ్ చేసుకుని హాస్పిటల్ కి చేరారు. ఆనంద్ రిసెప్షన్ లో వార్డ్ నెంబర్ కనుక్కున్నాడు. నలుగురు ఆ వార్డుకి వెళ్లారు. అవన్నీ AC రూమ్స్. ఆదిత్య పేషేంట్ గౌన్ లో బెడ్ మీద పడుకుని ఉన్నాడు. ఆదిత్య చుట్టూ కొంతమంది తన ఫ్రెండ్స్, మిగతావాళ్ళు దేవేంద్ర ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు. ఆనంద్, సుప్రియ లోపలికి రాగానే వారందరు బాయ్ చెప్పి బయటకు వచ్చారు. ఆనంద్, సుప్రియ ని అక్కడ చూడగానే దేవేంద్ర కి ఆశ్చర్యం వేసింది)

దేవేంద్ర : హాయ్ ఆనంద్, మీరెప్పుడు వచ్చారు లోపలికి రండి.

ఆనంద్ : జస్ట్ ఇప్పుడే సార్. హాయ్ ఆదిత్య ఎలా ఉన్నావ్?

దేవేంద్ర : హలో మేడం లోపలికి రండి (అన్నాడు సుప్రియా ని పై నుండి కింద వరకు చూస్తూ)

సుప్రియ : హలో సార్ ( అంటూ ఫ్రూట్స్ కవర్ ఇచ్చింది)

ఆదిత్య వెళ్లిద్దరూ తనకి తెలియదు అన్నట్టు యాక్ట్ చేస్తున్నాడు. దేవేంద్ర ఇద్దరిని ఆదిత్య కి పరిచయం చేసాడు.

దేవేంద్ర : హే ఆదిత్య తను Mr. ఆనంద్. చాలా హార్డ్ వర్కింగ్ ఎంప్లాయి. తనేమో ఆనంద్ భార్య సుప్రియ.

ఆదిత్య ని అలా హాస్పిటల్ గౌన్ లో చూడగానే సుప్రియ, ఆనంద్ లకి బాధ కలిగింది. ఆదిత్య కూడా ఆ గౌన్ లో ఒక పేషేంట్ లానే ఉన్నాడు.

ఆదిత్య : హాయ్ ఆనంద్ గారు, హాయ్ సుప్రియ గారు. నాన్న గారు చెప్పేంత వరకు మీరు ఎవరో నాకు తెలియలేదు.

అలా కాసేపు ఆదిత్య ఆరోగ్యం గురించి మాట్లాడుకున్నారు. దేవేంద్ర అన్నీ చెప్తూనే సుప్రియ అందాలని దగ్గరనుండి చూస్తూ ఆస్వాదిస్తున్నాడు. అన్నిటికన్నా ముందుగా పాలతో నిండుగా ఉన్న సళ్ళని కసిగా చూడసాగాడు. ఇంతలో ఒక నర్స్ వచ్చి డాక్టర్ గారు రమ్మంటున్నారు అని చెప్పింది. దేవేంద్ర ఊహల్లో నుండి బయటకి వచ్చి వస్తున్నా అని చెప్పాడు. ఇదంతా ఆదిత్య చూస్తూనే ఉన్నాడు. నిజంగా సుప్రియ చాలా అందం గా ఉంది అందుకే దేవేంద్ర పడి చేస్తున్నాడు అనుకున్నాడు. దేవేంద్ర సరే మీరు ఉండండి నేను డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్ళొస్తాను అన్నాడు.

సుప్రియ : మీరు వెళ్ళండి, ఒక్కరే ఎం వెళ్తారు

ఆనంద్ : హా వెళ్తున్నా

అంటూ దేవేంద్ర తో పాటు డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లారు. ఆదిత్య సుప్రియ తో మాటలు కలిపాడు. సుప్రియ అందాలను ఆదిత్య కూడా ఆస్వాదించసాగాడు. అంతలో వాళ్ళ నాన్న చెప్పిన మాట గుర్తుకు వచ్చింది, సుప్రియ సళ్ళ నిండా కావలిసినన్ని పాలు ఉన్నాయని. మెల్లగా తన చూపుని సుప్రియ సళ్ళ మీదకి తీసుకుని వెళ్ళాడు. సుప్రియ ఇవేవి పట్టించుకోకుండా ఆదిత్య కి ధైర్యం చెప్పసాగింది. ఇంతలో సుప్రియ చిన్నబాబు ఏడవటం మొదలుపెట్టాడు.

సుప్రియ : అరెరే బుజ్జి ఏమైంది నాన్న…..ఆకలిగా ఉందా…. ఏడవకు బంగారం….

(అంటూ సుప్రియ ఆదిత్య వైపు తిరిగి,)

సుప్రియ : ఇక్కడికి వచ్చి ఇప్పటికే రెండు గంటలు అయింది. ఆకలి వేస్తుందేమో. పాలు పట్టించాలి…

(ఆ మాటతో ఆదిత్య చాలా సంతోషపడ్డాడు పాలు పట్టించేటప్పుడు సుప్రియ సళ్ళు చూడొచ్చు అని. అంతలో సుప్రియ తన హ్యాండ్ బ్యాగ్ లోనుండి పాల సీసా తీయటంతో ఆదిత్య ఆశలు అడి ఆశలు అయ్యాయి. బాబు కి పాలు పట్టిస్తూనే ఆదిత్య తో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టింది)

డాక్టర్ రూమ్ లో ఎం జరుగుతుంది అంటే………

ఆనంద్, దేవేంద్ర ఇద్దరూ డాక్టర్ ముందు కూర్చుని ఉన్నారు. డాక్టర్ వాళ్ళకి ఆదిత్య కండిషన్ గురించి చెప్తున్నారు.

డాక్టర్ : ఏం ఆలోచించారు దేవేంద్ర గారు, నేను చెప్పిన ట్రీట్మెంట్ గురించి. లేట్ చేయకండి, లేట్ చేసేకొద్ది మీ అబ్బాయికి డేంజర్. వీలైనంత త్వరగా స్టార్ట్ చేయాలి. నా మాట నమ్మకపోతే ఇంకొక డాక్టర్ కైనా చూపించండి వాళ్ళు ఇదే చెప్తారు.

ఆనంద్ (ఆశ్చర్యం గా ముఖం పెట్టి) : డాక్టర్ అసలు ఆదిత్య కి ఏమైంది? ట్రీట్మెంట్ ఎలా ఇవ్వాలి.

(దేవేంద్ర ఆదిత్య కి వచ్చిన వ్యాధి గురించి చెప్పాడు. దాని ట్రీట్మెంట్ గురించి చెప్పబోతుంటే డాక్టర్ కలగజేసుకుని)

డాక్టర్ : నేను చెప్తాను దేవేంద్ర గారు, ఆదిత్య వాళ్ళ అమ్మ గారు తన చిన్నప్పుడే చనిపోయారు. అతను అమ్మ ప్రేమని చాలా మిస్ అయ్యాడు ముఖ్యం గా తల్లి పాలను. తల్లి పాలలో చాలా పోషకాలు ఉంటాయి. అవి మెదడు ఎదుగుదలకి చాలా అవసరం. అలానే వాటిలో ఉండే యాంటి ఆక్సిడెంట్స్ వలన చిన్న వయసులో వచ్చే చాలా వ్యాధులు ఎదుర్కొనే రోగ నిరోధక శక్తి పెరుగుతుంది.

ఆ పాలలో ఉండే IgG, IgA, IgM, IgD, IgE మొలెక్యూల్స్ వ్యాధులతో పోరాడతాయి. అందువల్ల డైఏరియా, ఊపిరితిత్తుల సమస్యలు రాకుండా పిల్లలకు తల్లి పాలు అవసరం. ఆదిత్య చిన్నప్పుడు తల్లి పాలు తాగకపోవటం వలన ఆ ప్రభావం ఇప్పుడు కనపడుతుంది. త్వరగా ట్రీట్మెంట్ స్టార్ట్ చేయకపోతే మనం ఇంకేం చేయలేము.

(అదంతా విన్నాక ఆనంద్ కి చాలా బాధ వేసింది)

ఆనంద్ : ట్రీట్మెంట్ ఏంటి డాక్టర్ గారు (అన్నాడు చిన్నగా)

డాక్టర్ : ఆల్రెడీ దేవేంద్ర గారికి చెప్పాను, ఇప్పుడు మీకు చెప్తున్నాను వినండి. ఆదిత్య కి తల్లి పాలు పట్టించాలి అదొక్కటే తనకి ట్రీట్మెంట్. కనీసం 4 నెలలు అయినా ఆదిత్య ఆ పాలు తాగాలి. అలా అని పాలని డబ్బాలో పట్టించి ఇవ్వకూడదు. డైరెక్ట్ గా చనుమొనల నుండి తాగాలి. ఆ పాలతో పాటు కొన్ని మందులు ఇస్తాను అవి వాడాలి.

(అది వినగానే ఆనంద్ తన మనసులో “ఇప్పుడు ఎవరైనా ఒప్పుకుంటారా ఈ వయసులో ఉన్న అబ్బాయికి పాలు పట్టాలి అంటే” అనుకున్నాడు. ఇంతలో దేవేంద్ర)

దేవేంద్ర : డాక్టర్ ఆల్రెడీ చెప్పారు ఆనంద్. ఏం చేయాలో అర్ధం కావట్లేదు (అంటూ ఏడవటం మొదలుపెట్టాడు. తన బాస్ అలా ఏడుస్తుంటే ఆనంద్ కి ఏం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. కొడుకు మీద ఎంత ప్రేమ ఉందొ అర్ధం చేసుకున్నాడు. ఇంతలో డాక్టర్)

డాక్టర్ : దేవేంద్ర గారు ఊరుకోండి. ఏడిస్తే మీ సమస్య కి సమాధానం దొరకదు. ఎవరైనా ఒక ఆవిడని చూడండి తనకి పాలు ఇచ్చేలా. ఎలాగైనా ఒప్పించండి లేకుంటే మీ అబ్బాయి ని కాపాడలేం.

(ఆనంద్, దేవేంద్ర ఇద్దరూ డాక్టర్ రూమ్ నుండి బయటకు వచ్చి ఆదిత్య రూమ్ లోకి వచ్చారు బాధగా. ఇక్కడ ఆదిత్య, సుప్రియ ఫ్రెండ్లీ గా మాట్లాడుకుంటున్నారు. ఆనంద్, దేవేంద్ర ని చూసి సుప్రియ అడిగింది)

సుప్రియ : ఏమన్నారు డాక్టర్? ఎమన్నా చెప్పారా?

ఆనంద్ : హా ఆదిత్య కి ఏం ప్రాబ్లెమ్ లేదు సుప్రియ
(అంటూ తన బాస్ వైపు తిరిగి సార్ మేము ఇంక వెళ్తాము ఈ ట్రాఫిక్ లో వెళ్ళేటప్పటికి గంట అవుతుంది)

దేవేంద్ర : సరే ఆనంద్, థాంక్యూ సో మచ్ మా అబ్బాయి గురించి ఇంత కేర్ తీసుకున్నందుకు.

(ఆనంద్, సుప్రియ తిరిగి ఇంటికి బయలుదేరారు. దారిలో ఆనంద్ ఏమి మాట్లాడలేదు. అసలు సుప్రియ చెప్దామా వద్దా అని ఆలోచనలో ఉన్నాడు. ఇంటికి చేరుకోగానే సుప్రియ అడిగింది)

సుప్రియ : ఏమైంది ఆనంద్? డాక్టర్ ఏం చెప్పారు ఆదిత్య గురించి.

ఆనంద్ : ఏం లేదు సుప్పి, ముందు భోజనం చేద్దాం బాగా నిద్ర వస్తుంది. ఈ రోజు బాగా అలిసిపోయాను.

సుప్రియ : ఏమి లేకపోతే ఎందుకు డల్ గా ఉన్నావ్? ఏమడిగినా దాట వేస్తున్నావ్.

ఆనంద్ : అదేమీ లేదురా సుప్పి, ఆఫీస్ లో వర్క్ అదిగాక ఇప్పటివరకు హాస్పిటల్ లో ఉన్నాం కదా బాగా నీరసం గా ఉంది అంతే

(సుప్రియ సరే అని తన బట్టలు మార్చుకుని బాబుకి పాలు పట్టి పడుకోబెట్టి, అరగంటలో వంట చేసింది. ముగ్గురు కూర్చుని తినేసి బెడ్ ఎక్కారు. సుప్రియ కూడా అలిసిపోవటం తో వెంటనే నిద్ర పోయింది. కానీ ఆనంద్ కి మాత్రం డాక్టర్ చెప్పిన మాటలే చెవుల్లో మార్మోగిపోతున్నాయి. ఆ ఆలోచనల్లోనే ఎప్పటికో నిద్రపోయాడు.)