స్కూల్ డేస్

రాజు ముందర దారి చూపిస్తుంటే శాంతి వెనకాల నడిచింది. చీకట్లో ఆమె ఏమి కనపడకపోయినా రాజు సూచనలను

ఫాలో అవుతూ నడుస్తాంది. రాజు శాంతి ఒక పెద్ద కొండ రాతిని చేరుకున్నారు. ఆకొండలో అదే పెద్దరాయి అల్మోస్ట్ కొండ శిఖర
భాగాన్నంతటిని ఆక్రమించింది.ఆ జర్తి రాయి మీద పెద్ద రాళ్ల గుంపు ఉంది. ఆ గుంపు వెనకాలే పెద్ద పెద్ద చెట్లతో కొండ పై భాగం 
మొదలవుతుంది. కొండ శిఖరభాగమంతా మైదానం ఆ మైదానంలో పెద్ద రాయి. 
           “రేయ్ ఇది జర్తి రాయి కదరా ఈడకు తీసుకొచ్చావ్ ఎందుకు ” అని అడింది అనుమానంగా.నిజం చెప్పాలంటే కొంచెం 
బయపడింది కూడా.
           “నోర్మూసుకుని నా యెంటరా . . . నీకేమ్ బయం లేదు ” అని ఆ రాతి పక్కగా జర్తి రాయి పైకి చేరుకున్నారు. అక్కడ
నుంచి కిందకు చూడగానే కొండ మీదున్న మైదానంలో శివాలయం కరెంట్ లైట్ల వెలుగులో కనిపించింది. మార్కాండేయ పురాణం
బుర్రకథ లీలగా వినపడుతొంది. ఆ అమావస్య చీకట్లో మరేమి కనపడలేదు దూరంగా టౌన్ లో వెలుగుతున్న లైట్లు తప్ప.
          ఆ రాతి మీద నిలబడుకొని అదంతా చూస్తొంది శాంతి. 
          “ఎలా ఉంది. . . . ” అని వెనకనుంచి వాటేసుకున్నాడు రాజు.
          “చానా బాగుందిరా . . . . పగులైతే ఇంకా బాగుండును కదా ” అని వెనక్కిచూసింది భుజాల మీదనుంచి. అదే భుజం
మీద రాజు తన తలనుంచి కిందకి చూస్తున్నాడు ఆమె తల తిప్పగానే పెదాలపై ముద్దు పెట్టాడు. గట్టిగా ఆమె పెదాలు జుర్రేసి 
“రా . . . ” అని చేయి పట్టుకుని పక్కనే ఉన్న కొండగుహలోకి లాక్కుపోయాడు. ఆమె అతని వెనకంటి నడిచింది.
          ఆ జర్తి రాతి మీదున్న రాల్ల గుంపులోనే ఆ కొండ గుహ ఏర్పడింది. ఆ పక్క ఈ పక్క పెద్ద రాళ్లు వాటి పైన ఇంకో రాయి.
ఏది మనిషి గుద్ద లాగ. మద్యలో ఇద్దరు మనుషుల నడవగలిగే సందు. గుహలో కొంచెం ముందుకు వెల్లగానే కారు చీకటి, కళ్లు 
కూడా కనిపించకుండా పోయాయి. జేబులోనించి అగ్గి పెట్టి తీసి అగ్గిపుల్లని వెలిగించాడు. ఆ వెలుగులో గుహలో ఒక రాతి వెనకాల
నుంచి కాగడా ఒకటి బయటకు తీసి వెలిగించాడు. గుహంతా వెలుగు పరుచుకుంది. కాగడా వెలుగులో ముందుకు నడిచారు.గుహ 
దారి చిన్న మలుపు తిరిగింది. ముందుకు నడవబోతుంటే శాంతి రాజు జబ్బని గట్టిగా పట్టుకుని
         “అడవి జువాలేమైనా ఉన్నాయేమోరా . . . “అని అడిగింది బయపడుతూ.
         “థూ . . . పిరికిదానా నా యెనకంటిరామ్మే . . .” అని ఇంకొంచెం ముందుకు నడిచాడు.
          ఆమె  బయపడుతూనే నడుస్తుంది. ఉన్నాట్టుండి వెనక్కి తిరిగి చూసి గట్టిగా అరిచి రాజుకి అతుక్కు పోయింది.
         “ఏమైందే . . . ఏమైంది. . . ” కంగారుగా బుగ్గ పట్టుకుని తల పైకి లేపి అడిగాడు. ఆమె బయంతో కల్లు మూసుకుని 
ఉంది. ఇంకోసారి గట్టిగా అడగగానే “ఎవరో ఉన్నారక్కడ. . . . ” అని కల్లుతెరిచి గుహగోడల వైపు చూపించింది.
          “ఎవరున్నారే. . . ” అని కాగడాని ఆమె చూపిన వైపు చాపాడు. అక్కడేది కనపడలేదు.
          “ఎదో కనపడింది రా. . నల్లగా నీడ మాదిరి. . . ” అనింది ఒనుకుతున్న కంఠంతో.
          “మన నీడను చూసే బెదురుకొంటావ్ లేమ్మే. . . .” తేలిగ్గా అన్నాడు.
          “మన నీడేనా. . . . ” అనింది నమ్మనట్టు.
రాజు ఆమె తల వెనకాల కాడనుంచాడు. ఆమె నీడ గుహ అంచుల మీదకు పాకింది.అది వాళ్ల నీడే అని తెలుసుకున్న వెంటనే
ఆమె తేలిగ్గా ఊపిరి పీల్చుకుంది. రాజు వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వింది సారీ అన్నట్టు. ఆమె నడుము మీద చెయ్యి వేసి దగ్గరకు
లాక్కుని పెదాలపై ముద్దు పెట్టాడు. 
          “నడు . . . ” అని నడిచాడు. కొంచెం ముందుకి నడవగానే గుహ ఇరుకు కాసాగింది. ఇద్దరు పక్కపక్కన నడవలేక 
పోయారు. పైభాగం కూడా కిందకు రాసాగింది.గుహాంతం చేరుకునే పాటికి బాగా వంగిపోయి నడుస్తున్నారు. 
          గుహ చివర్లో ఒకరాయి ఉంది. ఆ రాయిని చూడగానే
          “ఈ రాయిని చూడ్డానికా ఇంత దూరం అర్దరాత్రి పూట తీసుకొచ్చింది. ” అనింది వేళాకోలంగా.
          ఆ రాతిని చేరుకుని ఒక పక్కకి తిరిగి కాగడాని అపక్కికి తిప్పి చూడు అన్నట్టు తలూపాడు. అక్కడొ కన్నం ఉంది. 
          “ఆ బొక్కలో ఎమైనా ఉందా. . . “అని అడిగింది వొంగోనే. 
తల కొట్టుకున్నాడు. చీకటి కదా ఏమి కనిపించలేదు. “రా. . .” అని కన్నంలో తలదూర్చి లోపలకి పోయాడు. తన చేతిలో
ఉన్న కాగడాతో గుహ గోడకి అంటించబడి ఉన్న ఇంకో కాగడా వెలిగించాడు. అలా గుహ రాతి గోడలకి అంటించబడి ఉన్న 12 
కాగడాలని వెలిగించాడు. గుహ లోపలి భాగమంతా కాగడాల వెలుగులో మెరిసిపోయింది. 
          గుహ లోపల వృత్తాకారంలో ఉంది. దాని మద్యలో పెద్ద కొలను ఉంది అది కూడా వృత్తాకారంలో నీటితో నిండిపోయి ఉంది. 
ఒక చోట నీళ్లలో దిగడానికి మెట్లున్నాయి. ఆ నీటి గుంట చుట్టూ సుమారు రెండు మీటర్ల ఖాలీ స్థలం ఉంది. నడవడానికి అనుకుంట. మొత్తం రాయే. లోపలున్న రాతినే ఆ షేపులో చెక్కినట్టున్నారు. గోడలన్నీ నున్నగా ఉన్నాయి. కొలనులో నీళ్ళన్నీ స్వచ్చంగా ఉన్నాయి. లోపలున్న చిన్న చిన్న గులక రాళ్లు కూడా కనపడుతున్నాయి.
           లోపలకి అడుగు పెట్టిన కాడనుండి శాంతి ఆశ్చ్యర్యంతో నోరు తెరుచుకునే ఉంది. అసలు గుహకి ఇంతలోపల ఈ ఈతకొలను లాంటి ప్లేస్ ఎలా ఎర్పడిందో తెలీక అయోమయ పరిస్తితిలో ఉందామె. 
           “యేయ్. . . . ” అని శాంతి భుజం మీద చెయ్యి వేసి ఊపాడు. నోరు తెరుచుకునే రాజు వైపు చూసింది. ఆమె సన్నుల మీద చెయ్యి వేసి పిసికాడు. ఆ పిసుకుడి ఆశ్చ్యర్యం నుండి తేరుకుంది. కొంచెం దూరంగా జరిగి “ఈ ప్లేస్ నీకెలా తెలుసురా. . . . ” అని 
అడిగింది. 
           “ముందు నీళ్లలో దిగు తరవాత చెప్తాను ” తన బట్టలన్ని విప్పేసి లోపల దిగాడు. 
ఆమె బట్టలిప్పడానికి కొంచెం జంకింది.  
           “రామ్మే. . . . . ” అని పిలిచాడు నీళ్లలోనించి. రాజు నడుముల దాకా మునిగి ఉన్నాడు.
           “అంతేనా లోతు . . . . . ” అని అడిగింది.ఆ చివర నుంచి ఈ చివర దాకా నడిచి చూపించాడు. కొలను మద్యలో మాత్రం గొంతుదాకా నీళ్లోచ్చాయి.
           “రామ్మే. . . . ” అని గట్టిగా పిలిచాడు. కానీ ఆమె మాత్రం రాతి గోడకు ఆనుకుని అలాగే నిలబడింది.
           “నువ్వోస్తావా . . . నన్నోచ్చి లోపల తొయ్యమంటావా ” అని అరిచాడు. 
           “చలిగా ఉంటదేమోరా. . .. ” అని గారాలుపోయిందే.    
           “నీ యక్క రమ్మంటే . . . . . అతి దెంగుతుండావా. . . “అని కొలను లోనుండి పైకి రాబోయాడు.
           “వద్దు . . . . నేనే వస్తా” అని కొలను దగ్గరికి వచ్ఛింది.
వేసుకున్న పంజాబి డ్రస్ విప్పేసింది. ఆమె అంత ఎరుపు కాదు తెలుపు కాదు చామన ఛాయ. టాప్ ప్యాంట్ విప్పేసి పెట్టికోట్ ప్యాంటీలో ఉంది. అలాగే కొలనులో దిగడానికి మెట్ల దగ్గిరికి వచ్చింది. 
          “అది కూడా విప్పేమ్మే . . . .” అన్నాడు ఆశగా. ఆమె రాజు వైపు అదోలా చూసింది. సిగ్గుతో నేను విప్పనంది.
          “నువ్విప్పక పోయినా . . . ఈడ కొస్తే నేను విప్పేస్తా. . . . ” అన్నాడు .
అవి కూడా తీసేసింది. ఆ కాగడాల వెలుగులో ఆమె ఛాయ శరీరం బంగారు కాంతిలో మెరిసిపోయింది.ఆమె నగ్న శరీరాన్ని చూడగానే మనోడి లవడా లేసింది.  ఆమె శరీరం సన్నగా రివటలాగుంది. ఆమె చను బిగువులను సుకన్య చన్నులతో పోలిస్తే కొంచెం లావుగానే ఉన్నాయి. ఆమె చిన్నగా నీళ్లలోకి అడుగు పెట్టింది. 
          రాజు ఆమె నీల్లలోకి రాగానే నడుము చుట్టూ చేయి వేసి మీదకు లాక్కున్నాడు. అతని లావు లవడా ఆమె ఆడతనానికి తగిలింది. చన్నులు చాతిపై గుచ్చుకున్నాయి. 
         “నేను కవినైనా కాకపోతినే . .లేకుంటే నీ మేని సొగసును పరి పరి విదాల వర్ణించే వాడిని. . . .” ఆమె ముఖంలో ముఖం పెట్టి చూస్తూ అన్నాడు. ఆమె చిన్నగా నవ్వింది. కోలగా ఉన్న ఆమె గడ్డాన్ని కొరికాడు. ఆమె అతని నుదిటిపై ముద్దు పెట్టింది. అలా చాలా సేపు నీల్లలో ఆడుకున్నారు. ఆమె చన్నుల పై చేయి వేసి గట్టిగా వత్తాడు. ఆమె మత్తుగా రాజు కళ్లలోకి చూసింది. ఆమె చేతి గోళ్లు అతని వీపులో దిగబడ్డాయి.ఆమె ఎత్తి మెట్లపై కూర్చోబెట్టాడు. తను నీల్లలోనే నిలబడి ఆమె చన్నులను నోటితో అందుకున్నాడు.
         గుండ్రటి ఆమె సల్లు గట్టిగా సలిబిండి ముద్దల్లా ఉన్నాయి. ముచ్చికలు నలుపు రంగులో ఉన్నాయి. వాటిని కొనపంటితో కొరికాడు. రాజు చేతిని రెండో చన్నుపై వేసుకుని అదుముకుంది. నోటీతో ఒక చన్నుని పీలుస్తూ ఇంకో చన్నుని చేతితో నలిపేస్తున్నాడు. ఆమె కళ్లు మూసుకుని సుఖం అనుభవిస్తూ నోటితో నిట్టూర్పులు విడుస్తొంది.  స్కూల్ డేస్

రాజు నోటితో నల్లటి శాంతి ముచ్చికలని పట్టి కొరుకుతుంటే ఒల్లంతా తిమ్మిరెక్కిందామెకు.
రాజునోటిని సల్లకేసి అదుముకుంది. కాసేపటికి సల్లని వదిలి నడుముమీదకు జరిగాడు. లోయలాంటి
లోతైన ఆమె బొడ్డు లోతుల్లో నాలుక జొప్పించి గిలిగింతలు పెట్టాడు. ఆమె నడుము మీదున్న ప్రతి
మడతని చేతితో తడిమాడు, పెదాలతో ముద్దాడాడు.
శాంతి మెట్ల మీద వాలిపోయి రాజు మొరటు చేతి స్పర్షని ఆనందిస్తొంది. నడుముని వదిలి
ఆమె రెండు కాళ్ల మద్యకొచ్చాడు. పొత్తికడుపు నిమిరి ఆతులని పట్టి పీకాడు.
శాంతి తలెత్తి చూసింది. ఆమె నూగు నూగు ఆతులని రాజు ముద్దాడుతుంటే చూసి నవ్వుకుంది.
ఆమె పాయ రెండుగా చీలే చోటుకొచ్చి అక్కడున్న బుడిపెని నాలుకతో గెలికాడు.
“రేయ్ . . . ” అని అరిచింది ఆనందంతో.
“ఊ. . . . . ” అని తలెత్తి చూశాడు
ఏమి లేదన్నట్టు తలూపింది. వాడి పనిలో వాడు మునిగి పోయాడు. ఆమె పూకు నల్లటి పెదాలని
నాలుకతో విడతీశాడు. కొంచెం లోపలికి నాలుక తోసి బయటకి తీశాడు. శాంతి పరవశంతో నడుముని కదిపింది.
నాలికని ఇంకొంచెం లోపలికి తోశాడు. రాజు తల మీద చేయి వేసి వత్తుకునింది.
నాలుకతో శాంతి పూకుని అరగతీస్తుంటే నడుముని కదిపి సహకరించింది. మదరసాన్నంతటిని పీల్చి
పిప్పిచేశాడు.  ఆమె రెండు మూడుసార్లు కార్చుకుంది. నాలుకని అంతటిని పూకులోతుల దాకా దూర్చి ఆమె
కార్చిన రసాలన్నింటిని నాకేశాడు. శాంతి అలసటతో అలాగే పడికుంది మెట్లపైన.
అలసట తీరిన కొంసేపటికి లేచింది. రాజు ఆమె పూకు మీద ముద్దులు పెడుతూ చిన్నగా ఆమె పూకు
పెదాలని చీకుతున్నాడు. ఆమె లేచి కూర్చుంది. రాజు గడ్డం పట్టుకుని పైకి లేపింది. పెదాలతో గట్టిగా ముద్దు
పెట్టింది. రాజు మీదకు వాలిపోయింది. ఇద్దరు నీళ్లలో పడిపోయారు.
శాంతి రాజు మడ్డని అందుకుంది. నరాలు అది గుప్పిడికి చిక్కింది. కాలిపోయుంది. పూకు పెదాలపై
పెట్టుకుని రాసుకుంది నిలబడుకునే. రాజు మెడ మీదవాలి “మొన్న ఇష్టం లేకుండానే పెట్టేశావ్ . . .
ఈ పొద్దు నీ ఇష్టం . . . . ” అని ఒక చేత్తో అతన్ని కరుచుకుని ఇంకో చేత్తో రాజు మడ్డని లోపల పెట్టుకోడానికి
ప్రయత్నిస్తొంది.
ఆమె పిర్రలకింద చేయి పెట్టి ఒక కాలుని తన నడుము మీదకు లాక్కున్నాడు. ఆమె బొక్కలో దూరడానికి
అతని దండానికి కొంచెం స్పేస్ దొరికింది. చిన్నగా లోపల పెట్టి నూకాడు. ఆ తోపుకు ఆమె నిలబడుకోలేక నీళ్లలో
పడిపోయింది.
ఆమె ముక్కులోకి నోట్లోకి నీళ్లు పొయినాయి. ఉక్కిరిబిక్కిరయిపోయింది. ఆమె జబ్బ పట్టుకుని నీళ్లలోనించి
పైకి లేపాడు. నీళ్లలోనించి పైకొచ్చి నవ్వింది.
“పట్టు చిక్కలేదు. . . . ” అనింది.
శాంతిని మీదకు లాక్కుని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. పిర్రలకింద చేతులు పెట్టి పైకి లాక్కున్నాడు. ఆమె ఎగిరి అతని
నడుముని రెండు కాళ్లతో పెనేసుకుంది. అలాగే ఆ కొలను అంచులదాక మోసుకెళ్లి గట్టు మీదకెక్కించాడు.
గట్టు మీద కెక్కగానే ఇద్దైరి బట్టలను రాతి మీద పరిచింది. వాటి మీద పడుకుని చేతులు చాపింది. ఆమె కాళ్లని
భుజాల మీద వేసుకుని రాజు ఆమె మీదవాలి దండాన్ని బొక్కదగ్గర ఆనించాడు. ఆమె దండాన్ని పట్టూకుని బొక్కకి
దారి చూపిచ్చింది. రాజు నడుముని ముందుకు కదిల్చాడు. ఇరుకైన దారిలో బిర్రుగా సగం వరకు దూరింది. ఆమె కన్నే
బొక్కలో మొడ్డ దూరగానే ఆ నొప్పిని బరించలేకపోయింది. నొప్పిని పంటి బిగువున బరిస్తూ అతని నడుముని పట్టుకుని
ఆపేసింది.
అలా ఆపడంతో రాజు ఆమె మొఖం వైపు చూశాడు. కళ్లు మూసుకుని ముఖాన్ని చిట్లించింది.
“నొప్పిగా ఉందా. . . . ”
అవునన్నట్టు తలూపింది.
ఆమె అనుమతి వచ్చెంత వరకు అలాగే ఎదురుచూశాడు. ఆమె చెయ్యి నడుముమీద వదులు కాగానే కొంచెం లొపల
దూర్చాడు. ఆమె చెయ్యి మళ్లి బిగుసుకుంది. అయినా పట్టించుకోకుండా గట్టిగా తోశాడు. లోపలకంటా దూరిపోయింది.
రాజు మొడ్డ పూకులో దూరగానే శాంతి కళ్లు అంత పెద్దవి చేసింది తట్టుకోలేక. అల్లగే నాలుగు తోపులు తోశాడు.
మొడ్డ బిర్రుగా దూరుతుంది పూకులోపల, శాంతికైతే ఏదో పెద్ద రోకలి బండ లోపల దూరినట్టు నోరు తెరుచుకుని
రొప్పుతొంది.
పెదాలతో ఆమె నోటిని మూసేశాడు. బిగువైన ఆమె పూకులోకి రాజు మొడ్డ లోపలికి బయటికి ఆడుతొంది. ఎంతో
సేపు ఆపుకోలేకపోయాడు. మూడు నిమిషాలలో ఇద్దరికి అయిపోయింది. నడుముని గట్టిగా కదిలిస్తూ రాజుని కరుచుకుని
కార్చేసుకునింది శాంతి. నాలుగు దెబ్బలేసి కార్చేసుకున్నాడు రాజు. మొడ్డని లోపలనే ఉంచి ఆమె మీదకు వాలిపోయాడు.
రాజు తల వెంట్రుకలలో వేళ్లు దోపి నిమురుతూ గుహ పైభాగం వైపు చూస్తొంది. గుహ పైభాగాన్ని గొడుగు ఆకారంలో
మలిచినట్టున్నారు. గొడుగుకి గొడుగు పుల్లలున్నట్టే ఆ గుహ పైభాగానికి కూడా ఆ పుల్లలాంటి అకారాలని చెక్కారు.
ఆ పుల్లలని లెక్కపెట్టింది 12 ఉన్నాయి. ఆ ఆకారాల చివరలలోనే వాళ్లు వెలిగించిన కాగడాలున్నాయి. వాళ్లకి దగ్గరలో
ఉన్న కాగడాని పరిశీలంగా చూసింది. అవి చేతిని బేస్ చేసుకుని మలిచినట్టున్నారు. అరచేతిలాంటి ఆకారం మీద నూనె
పొయ్యడానికి గిన్నోకటి ఉంది. వాటి కింద మనికట్టు, మోచెయ్యి గోడలోకి వెల్లినట్టు ఉంది.
“రాజు ఆ గిన్నేలలోకి నూనె నువ్వే పోశావా . . . . ” అని అడిగింది.
రాజు ఆమె మీద పడుకునే అవునన్నట్టు తలూపాడు.
“ఇంతకు ముందు ఎప్పుడోచ్చావురా ఈ గుహలోకి . . . . ”
“నిన్న . . . .. ” అని పడుకునే సమాదానం ఇచ్చాడు.
“ఎందుకడుగుతున్నావ్ . . . . ” అని తలపైకెత్తి అడిగాడు.
“మనతో పాటు ఇంకా ఇక్కడేవరో ఉన్నట్టనిపిస్తాందిరా. . . ”
“ఎవరూ లేరే నీయమ్మ . . . . ” అని సన్నుని కొరికాడు.
శాంతి పూకులోని రాజు మొడ్డ నిగడడం స్టార్ట్ చేసింది.
శాంతి గుహని పరిశీలించడం ఆపి రాజు కళ్లలోకి చూసి నవ్వింది. నడుముని కొంచెం పైకెత్తి కదిలించింది. రాజు తన నడుముని
ముందుకు తోశాడు. ఇద్దరి మొత్తలు గాలిలోనే గుద్దుకున్నాయి. అతను ఆవేశంతో గుద్దుతుంటే ఆమె అంతకు మించిన ఆవేశంతో
ఎదురు గుద్దుతొంది. మరో ఐదారు నిమిషాల పాటు అలా గుద్దుకుంటూనే ఉన్నాయి. ఇద్దరి శరీరాలు చమటలు కక్కుతున్నాయి.
చివరగా ఒకరిని ఒకరు గట్టిగా కరుచుకుని మిన్నకుండిపోయారు. ఇద్దరు రొప్పుతున్నారు. ఆమె లోలోతుల్లో అతను కరిగిపోయాడు. ఒకరిలో ఒకరు కలిసిపోవాలన్నట్టుహత్తుకుని పడుకున్నారు.
గాలి కూడా చొరబడని ఆ గుహలో ఉన్నట్టుండి చల్లని గాలి వీచినట్టనిపించింది. చమటలతో తడిసిపోయిన వాళ్ల శరీరాలకి
ఆ గాలి ఎంతో ఉపశమనం కలిగించింది. హాయిగా తలని వెనక్కి వాల్చి గుహ పైభాగంలోకి చూస్తూ ఆ చల్లని గాలిని ఆస్వాదిస్తుంది.
గుహ పైభాగంలో, సరిగ్గా మద్యభాగంలో చిన్న వెలుగు ప్రసరిచడం శాంతి గమనించింది.
“రాజు . . . రే పైకి లెయ్యి రా . . . . ” అని వెంట్రుకలు పట్టుకుని పీకింది.
“ఎ ఎమైందమ్మె . . . . . ” అని పైకి లేచాడు.
“ఆడ సూడు ఏదో యెలుగు కనపడతాంది. .  . ” అని పైకి చూపించింది లేచి కూర్చుంటూ.
రాజు మోకాల్లమీద కూర్చుని పైకి చూశాడు.
“ఏముందిమే ఆడ. . . ” ఏమి కనపడకపోయేసరికి.
“ఏదో యెలుగు కనిపించిందిరా. . . . ”
“12 దీపాలెలుగుతుంటే … . . . ఆ యెలుగు అయ్యుంటుంది లే. . . ” అని సన్నులు పిసకడానికని చేతులేశాడు.
“వద్దు యెల్లి పదాం పద. . . ” అని నీళ్లలో దిగి కడిగేసుకుంది.
రాజు కూడా ఏమి చేయలేక తను కూడా దిగి కడుక్కున్నాడు.
ఆత్రంగా బట్టలు కట్టుకుని చేతిలో కాగడా పట్టుకుని గుహలోనించి బయటపడింది.
శివాలయానికి కొద్ది దూరంలో శాంతిని ఆపేసి
“ఎందిమే. . . . ఇంగా ఎంతటైం ఉందో సూడు . . . అనవసరంగా ముందే వచ్చేసినాం . . . ఇట్టాంటి అవకాశం
మళ్లా వత్తాదో రాదో ” అని ముఖాన్ని తేతిలోకి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
“ఆడ మనతో పాటి ఎవురో ఉన్నట్టనిపించింది రా . . . ” అనింది.
“అంతలోనికి ఎవరొత్తారమ్మే . . . . ఒకేల వచ్చినా మనం బయటికి వచ్చేటప్పుడైనా కనపడాల కదా . . . .” అన్నాడు.
“ఏమో . . . . నాకట్ల అనిపిచ్చిందంతే . . . . ” అని బుర్రకథ ఇంటున్న జనాల్లో కలిసిపోయింది. 

శివరాత్రితో పాటే చలి కూడా శివ శివా అంటూ వెల్లిపోయింది. వసంతకాలం వచ్చింది. చెట్లకున్న ఎండుటాకులు రాలిపోయి కొత్తఆకులు చిగురిస్తున్నాయి. మనిషిలో కొత్త కొరికలు చిగురించినట్టు. చెట్లకు ఆకులు సంవత్సరానికి ఒకసారి రాలిపోయి కొత్త ఆకులు వస్తాయి. కాని మనిషిలో కొర్కెలు గంటకో రకంగా, పూట కోరకంగా మారిపోతాయి. 
 
                        ఈ పూట పక్కింటి మంగ మీదున్న కోర్కె, ఇంకో పూటకి ఎదురింటి కళ మీదకు మల్లుతుంది. అంత చంచలమైనది మనిషి కోర్కెలు.  టీనేజ్ లో మనసు మరీ దరిద్రంగా గంటకో రకంగా మారిపోయేటట్టుంది. రాజుగాడు మనసు కూడా అంతే సుకన్య మీదనుండి శాంతి మీదకు,శాంతి మీదనుంచి ఇంకో దాని మీదకు మల్లిపోతొంది. 

                        ఉగాది పోయి వారం రోజులయ్యింది అంటే వసంత ఋతువు మొదలై వారం రోజులైంది. వాతావరణం కూడా మారిపోయింది. చలి పూర్తిగా తగ్గిపోయి ఎండ వేడి పెరిగిపోయి ఉక్కపోత ఎక్కువగా ఉంటుంది. అనంతపురం లాంటి ఊర్లలో ఆ ఉక్క మరీ ఎక్కువగా ఉంటుంది. అందుకనే రాత్రి టైంలో ఇండ్లలో పడుకోవడం కష్టమైపోతుంది. సాయంత్ర సమయాలలోనే వీదిలోకి పక్కలొచ్చేస్తాయి. 

                        ఆ రోజు కూడా ఎనిమిది దాటకుండానే వీదిలో చాపలు ప్రత్యక్షమయ్యాయి. అందరికంటే ముందుగా ఆంజనేయులు ఇంటిముందుపరచబడింది. ఆ పక్కనే ఆచారి ఇంటిముంది ఆయన కోడలు చాప పరుస్తొంది. 
               “ఏమ్మా ఎవరికా చాప మీకా, మీ అత్తామామకా” అని పలకరించాడు. 
               “వాళ్లకే, మేమింట్లో పనుకుంటాం. అయినా ఈ పొద్దు ముందే వచ్చేశావే. . . “అని అడిగింది.
               “కొంపలో రాక్షసులు ఉంటే మనుషులు బయటే పనుకోవాలి” అన్నాడు.
               “ఎందీ నేను రాక్షసినా ” అని ఇంట్లోనుంచి ఒక చెంబొచ్చి ఆంజనేయులు పక్కన పడి “టంగ్ ” మని సౌండ్ చేసింది.
రెండు వారాలగా ఆంజనేయులుకి, ఆయన పెళ్ళానికి గొడవ. ఎందుకనేది ఆయమ్మకి తప్ప ఎవరికి తెలీదు. ఆడవాళ్ళ మనుసులో అనుమానంబయలుదేరితే చాలు అది నిజమా అబద్దమా అని కూడా ఆలోచించకుండా అనుమానిస్తారు. అలాంటి అనుమానంతోనే ఆంజనేయులని రెండు వారాలుగా ముట్టుకోనీలేదు. అప్పటినుండి ఒక్కడే పడుకుంటున్నాడు. 
            
              కొంత సేపు ఆంజనేయులు మీద మాటల సెగటులు వేశాక “రే ఆ చెంబు తీసుకురాపో ” అని చిన్నకొడుకుని గదిమింది. వాడు వచ్చి చెంబుని తీసుకుని ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయాడు. ఆచారి కోడలు కూడా చాపలు నీటుగా సర్ది ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయింది. పోతూ పోతూ ఆంజనేయులుకి చిన్న సైగ చేసి వెళ్లిపోయింది. 

             ఇదంతా రాజుగాడు టైరు బండిలో కూర్చుని గమనిస్తూనే ఉన్నాడు. ఆచారి కోడలు ఎందుకు సైగ చేసిందో కూడా రాజుకి తెలుసు. 
రెండు వారాలకింద కొండకి కట్టెలకి పోయి వస్తా ఉంటే కాలు బెనికింది ఆచారి కోడలికి. ఆంజనేయులుకి బెనుకు తీయడంలో మంచి పేరుంది.బెనుకు తీయడానికి కోడలిని ఆంజనేయులు కాడికి పంపించాడు ఆచారి. 
            “యాడ బెనికిందమ్మా ” అని అడిగాడు ఆంజనేయులు.
            “మోకాలి పైన ” అనింది.
            “కొంచెం చూపించమ్మా ” అని అడిగాడు.
చీర మోకాల్ల వరకు పైకెత్తి చూపించింది. అలా చూసినప్పుడు ఆంజనేయులుకి ఎటువంటి ఫీలింగ్ లేదు. అప్పుడు ఆమె అతనికి కాలి బాదతో బాదపడుతున్న ఒక రోగి అంతే. 
             “ఇక్కడేనా ” అని మోకాలికి కొంచెం పైన వత్తాడు.
             “ఇంకొంచెం పైన ” అనింది.
మోకాల్లకి ఇంకొంచెం పైన వత్తి “ఇక్కడేనా ” అని అడిగాడు.
“అబ్బా ఆహ్ ఆడే . . . . ఆడే ” అనింది కాలు కొంచెం వెనక్కి లాక్కుంటూ.
నొప్పన్న చోట కొంచెం చమురు పూసి బొటన వేళ్లతో గట్టిగా వత్తిపెట్టి తీడడం మొదలెట్టాడు. ఆమె నొప్పికి కళ్లు మూసుకుని పంటి బిగువుతో ఓర్చుకుంటొంది. 
               అంత  వరకు చానా కాల్లకు బెనుకు తీశాడు ఆంజనేయులు కాని ఆమె తొడ నునుపు చూస్తుంటే ఆశపుట్టిందతనికి.నొప్పి ఉన్న 
భాగానికి కొంచెం పైగా తొడ మీద తీడాడు.
               “ఆడ కాదు మామ కింద ” అని చెయ్యి పెట్టి చూపించింది.
               “అయితే ఈడ నొప్పి లేదా “అని ఇంకొంచెం పైన వత్తాడు.
               “లేదు ” అని చీరని కొంచెం కిందకి దింపేసింది.
               “అయితే ఈడ మాత్రమే నొప్పి ” అని కొంచేపు తీడి ఇనప ముక్కతో ఇలుకు మంత్రం చదివి “పోతుంది పో” అన్నాడు.
              ఆరోజు సాయంత్రం ఆచారి కొడలు మల్లా వచ్చింది. కాలు తీడుతూ తీడుతూ జున్నుముక్కలా మెత్తగున్నా ఆమె తొడను మొత్తం నిమిరేశాడు. మొదట్లో రెసిస్ట్ చేసినా తొడ నిమురుతుంటే వచ్చే సుఖానికి అలవాటు పడిపోయింది. అవకాశం చూసుకుని చేతిని కొంచెం పైకి జరిపి తొడల మద్యన తగిలించాడు.
              ఆమె ఉలిక్కి పడి చీరని చటుక్కున మూసేసింది. చురా చురా కోపంగా అతన్ని చూసి వెళ్లిపోయింది.
              “అమ్మా , ఇలుకు మంత్రం చదవలేదింకా ” అన్నా వినిపించుకోకుండా ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయింది.
             ఆంజనేయులు మాత్రం బంగారం లాంటి అవకాశం పోయిందే అని బాదపడ్డాడు. దాని కంటే ఆమె అచారికి చెప్తే అన్ని రోజుల స్నేహం పాడవుతుందని బయపడ్డాడు.ఆయన బయపడినట్టు జరగలేదుకదా అవకాశం వెతుక్కుంటూ వచ్చింది. 
             గొర్రెల కొట్టంలో పాడయిన తడకని సరిచేస్తున్నాడు. ఆచారి భార్య కోడలిని తీసుకొచ్చి “నొప్పి తగ్గలేదంట చూడప్పా అంజి” అనింది.
“రెండు పూట్లే కదా వదినా తీడింది. ఇంకో రెండు పూటలు తీడితే సరిపోతుంది. ” అన్నాడు. 
“సరే ఆ నూనె డబ్బా తీసుకొచ్చి తీడిచ్చుకొనిరా ” అని వెళ్లిపోయింది.
ఆ కొట్టంలోనే తీడాడు. తీడినంత సేపు ఆంజనేయులు కానీ, ఆచారి కోడలు కానీ ఏమి మాట్లాడలేదు.
తీడడం అయిపోతుందనగా చేతిని తొడమీద కొంచెం పైకి జరిపి “మీ అత్త మామలకు చెప్పావామే అనుకున్నా ” అన్నాడు.
ఆమె ఆంజనేయులు వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వింది. అతనికి ధైర్యం వచ్చి చేతిని తొడల మద్యకు జరిపాడు. ఆమె ఆడతనం నగ్నంగా చేతికి తగిలింది. లోపల ఏమి వేసుకోలేదు. 
            
             వేలిని రెమ్మల మద్యన రాసి “ఏమి వేసుకో లేదా ” అన్నాడు చిలిపిగా నవ్వుతూ. ఆమె సిగ్గు పడిపోయింది. ఆమె పూకు మీదున్న వెంట్రుకలని నిమురుతూ “మా వాడు సరిగా చేయడం లేదా ” అని అడిగాడు. ఆమె నవ్వి “బాగానే చేస్తాడ”నింది. అతని చేయి ఆమె రెమ్మల మద్య చక్కిలి గింతలు పెడుతూనే ఉంది. ఉన్నట్టుండి ఒక్కసారిగా అతని చూపుడు వేలు ఆమె ఆడతనం లోనికి చొచ్చుకుపోయింది. 
           ఆమెకు ఒక్కసారిగా గుండె ఆగినంత పనయింది. ఇంకా లోపలకి అతని చేయి పట్టుకుని ఆపేసింది. ఆమె చేతిని పక్కకి తప్పించి వేలుని ముందుకు వెనక్కి ఆడించాడు. ఆమెకి భావప్రాప్తి అయ్యెంత వరకు ఆడించాడు. 
          ఆరోజు రాత్రే ఆ కొట్టంలోని అటవ మీద ఊట భావిలాంటి ఆమె పూకులో అతని గునపం దింపి చిలికి చిలికి ఊట కార్పించేశాడు.అది ఆ ఊర్లో ఏ రంకు జరిగినా రాజుగాడి కంట్లో పడినట్లే ఇదీ పడింది. రాజుగాడితో పాటు అది ఆంజనేయులు పెళ్లాం కంట్లోను పడింది. ఆచారి కొడుక్కి చెప్పి పెళ్ల్లాన్ని కట్టడి చేపించింది. అప్పటినుంచి ఆంజనేయులికి పడకింటి పస్తు.