“బహుశా నే ఆకలి తీర్చిన వృషభరాజపు కొష్టపు వాసన కావచ్చు”

“మా రాణీవారికి పశుపక్ష్యాదులన్న ఎంత ప్రేమో మాకు తెలియదా ఏమిటి. ఈ సృష్టిలో ప్రతి ప్రాణి ఆకలి తీర్చగలదు మా ప్రభ” అంటూ ప్రభ బుగ్గ మీద చిటికేసాడు భూపతి.

ఇంతలో లోపలికి వచ్చాడు మన రాజుగారు.

“భూపతివారు, మీ శిరోవేదనం ఎలా ఉంది, కషాయం ఉపశమనమిచ్చినదా” అంటూ లేని కంగారు నటిస్తూ అడిగాడు రాజుగారు.

“ఇప్పుడు బాగుగా ఉన్నది విజయసింహా. మా పట్టమహిషి కరస్పర్శతో మా తలనెప్పి మటుమాయమైనది”

“మిక్కిలి సంతోషం భూపతివారు. మా రాజ్యమునకి వచ్చినందుకు మీకు ఎటువంటి ఇబ్బంది కలిగినా నాకు బాధగా ఉండును”

“మా వల్ల ఎవరికీ ఎటువంటి ఇబ్బంది ఉండదు, మా వల్ల మేలే కానీ కీడు కలగదు. మా రాణీవారైతే మీ రాజ్యపు పశువులని కూడా ప్రేమగా చూచుకొనుచున్నారు”

“ఏ పశువులు రాణీవారు” ప్రభ వైపు చూస్తూ అర్ధంకాక అడిగాడు రాజుగారు.

“ఇందాక ఏదో ఒక వృషభరాజానికి గ్రాసము వేసి ఆకలి తీర్చినదట, అదృష్టవంతురాలు ఆ పశువు” మీసం మేలేస్తూ అన్నాడు భూపతి.

“ఆ వృషభరాజమా, అది మేలైన వృషభరాజం భూపతివారు. మీ శిరోవేదన విషయం తెలియగానే రాణీవారు తొందరగా వచ్చితిరి, లేని ఎడల పొద్దుపోవు వరకు ఆ ఎద్దు ఆకలి తీరుస్తూ ఉండేవారు. మీరు మళ్ళీ వచ్చినపుడు రాణీవారు ఆకలి మళ్ళీ తీర్చాలని కోరుకుంటున్నాను” అన్నాడు రాజుగారు.

“మా ఆగమనం మళ్ళీ ఎప్పుడనేది ఆలోచించాలి విజయ సింహా. ఈసారి అనుకున్నది జరగక మాకు రవ్వంత కోపంగా ఉన్నది” అంటూ బయటకి నడిచి, గడప దగ్గర ఆగి సూర్యోదయాన్ని చూడసాగాడు భూపతి.

“అప్పుడే వెళ్ళెదరా భూపతివారు. మీరు మరింత సమయం ఉంటే బాగుండును”… అంటూ ప్రభ వైపు తిరిగి, లేచిన తన స్తంభం వైపు చూపిస్తూ కన్నుకొట్టాడు రాజుగారు.

సిగ్గుపడుతూ, భూపతి వైపు వేలు చూపిస్తూ, తల అడ్దంగా ఊపుతూ, బయటకి నడిచింది ప్రభ.

“మరల వచ్చెదము విజయసింహా, ఈసారికి ఇంతే అనుకొనుము”

“అటులనే భూపతివారు, గొప్పది ఎంత దక్కిననూ, అది చాలును” అంటూ తనూ గడప దగ్గర చేరి, ప్రభ వెనక చెయ్యేసి వత్తుతూ అన్నాడు రాజుగారు.

ఒక్కసారిగా నోరు తెరిచి, అంతలోనే నిభాయించుకుంది ప్రభ.

“మా మనసు ఇక్కడ ఇక లేదు విజయసింహా, మేము ఇక ఎక్కువ సమయం ఇక్కడ ఉండజాలము. రేపు సూర్యోదయ వేళకి మా తిరుగు ప్రయాణం. ఏర్పాట్లు చేయించండి”

“తక్కువ అయినను, వచ్చి మాకు భాగ్యం కలిగించారు మా ఏలిక. మీ తదుపరి రాక కోసం వేయుకళ్లతో ఎదురుచూస్తూ ఉంటాము” అంటూ ప్రభని గట్టిగా వత్తి బయటకి నడిచాడు రాజుగారు.

ఊపిరి పీల్చుకుంది ప్రభ.

ముండాకొడుకు వెళ్ళిపోతున్నాడు, వీడు వెళ్ళిపోతే నాకు నచ్చినట్టు ఉంటా, వీడికి దండాలు పెట్టలేక చస్తున్నా, ముండాకొడుకు, అని మనసులో అనుకుంటూ భూపతి తిరుగు ప్రయాణపు ఏర్పాట్లు చూడటానికి వెళ్ళాడు రాజుగారు.