రూప రాగానే అందరూ కంగ్రాటులేషన్స్ చెప్పారు. తరువాత పార్టీ నెమ్మదిగా మొదలైంది. అందరూ చేతిలో డ్రింక్ పట్టుకుని తాగుతూ ఉన్నారు. మధ్య మధ్యలో రూప నా వంక చూస్తూ ఉంది. నేను కూడా తనని గమనిస్తూ ఉన్నా. తను నేను గమనించడం చూసి నెమ్మదిగా మా నాన్న దగ్గరికి వెళ్ళింది. అక్కడ మా నాన్న ఇంకా దేవేంద్ర కలిసి తాగుతూ ఉన్నారు. రూప అక్కడికి వెళ్లే సరికి దేవేంద్ర అంకుల్ ఇంకో ఫ్రెండ్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు. ఇప్పుడు రూప ఇంకా మా నాన్న ఇద్దరే ఉన్నారు వాళ్ళు ఏమీ మాట్లాడుకోవడం లేదు కానీ నాకు మాత్రం రూప మా నాన్నతో ఏం మాట్లాడబోతుందో అని ఆత్రుతగా ఉంది,  కాబట్టి వెంటనే వాళ్లిద్దరూ నిలబడి ఉన్న గోడ దగ్గరికి అటు వైపు నుండి వెళ్ళా. వాళ్ళకి ఇప్పుడు నేను కనిపించను కానీ వాళ్ళ మాటలు నాకు బాగా వినిపిస్తాయి. అలా నేను నిలబడి ఉండగా కాసేపు ఇద్దరూ సైలెంట్ గా ఉండడం కనిపించింది. అక్కడ మ్యూజిక్ ప్లే చేస్తుంటే ఇద్దరూ వింటున్నారు. కాసేపటికి ఒకరిని ఒకరు చూసుకుని చిన్నగా నవ్వుకున్నారు. 
 మా నాన్నతో రూప సంభాషణ…
ఎంటి అంకుల్ కులాసాయేనా ? అంది రూప. దానికి మా నాన్న హా కులాసాయే అమ్మా, ఒకవేళ కాకపోయినా నిన్ను చూశాను కదా కచ్చితంగా అయ్యి తీరాల్సిందే అని అంటూ నవ్వాడు. రూప కూడా నవ్వుతూ సినిమా డైలాగ్ లు బాగా చెప్తారు అంకుల్ మీరు అంది. నిజానికి మా నాన్నకు రూప కు చాలా మంచి అనుబంధం ఉంది. మా నాన్న కు రూప ఎంత చెప్తే అంత అన్నట్లు. తన నడవడిక, సిన్సియారిటి, క్యారెక్టర్ అంటే మా నాన్నకు చాలా ఇష్టం. అలాంటి పిల్ల నీకు పుట్టినందుకు చాలా అదృష్టమంతుడివి రా నువ్వు అని దేవేంద్ర అంకుల్ ను ఎప్పుడూ పొగుడుతూ ఉంటాడు. ఈవెన్ మా నాన్నకు అంత అనుభవం ఉన్నా కూడా రూప ను వెళ్ళి సలహాలు అడుగుతూ ఉంటాడు. రూప గ్లాస్ లో డ్రింక్ తీసుకుని తాగుతూ ఎంటి అంకుల్ మీ అబ్బాయి ఇప్పుడు ఏం చేస్తున్నాడు అంది తన ప్లాన్ ను అమలు పరుస్తూ.. 
మా నాన్న రూప అలా అడగగానే కొంచెం డల్ అయ్యి, ఎంటో అమ్మా మా వాడు అంతా చిత్రమైన పనులు చేస్తున్నాడు అన్నాడు. రూప ఏమైంది అంకుల్ అని అంది. దానికి మా నాన్న నీకు తెలీదా అమ్మా అంటూ నేను ఇలా ఒక కంపెనీ నా సొంతంగా నేనే మొదలు పెడదాం అని అనుకుంటున్నా అన్న విశయం తనకి చెప్పాడు. రూప మనసులో నవ్వుకుంటూ అయ్యో అవునా అంటూ తన మొదటి అస్త్రం ప్రయోగించింది. సొంత కంపెనా ? మన వినయా ?  అంది పెట్టగలడా అన్నట్లుగా చూస్తూ. తనలా చూసే సరికి మా నాన్నకు అంతవరకు నా మీద కాస్తో కూస్తో ఉన్న నమ్మకం కూడా ఆ చూపు చూడగానే పోయింది.  అలా నమ్మకం కోల్పోయి ఎంటమ్మా వీడు దానికి పనికి రాడు అంటావా అన్నాడు కాస్త మెల్లగా. రూప తెలివి గలది, తను ఏమైనా అనింది అంటే దాంట్లో ఎదో ఉండే ఉంటుంది అని మా నాన్న నమ్మకం అందుకే మా వాడు దానికి పనికి వస్తాడా రాడా అని రూపను అడిగాడు. రూప నవ్వుతూ నన్ను తక్కువ చేయకుండా అయ్యో అలా అంటారు ఏంటి అంకుల్ అతను మంచి పట్టుదల వున్నవాడు పనికి రాడా అని అడుగుతారు ఎంటి ? కచ్చితంగా కంపెనీ పెట్టి అనుకున్నది సాధిస్తాడు అని అంది అలా అనగానే మా నాన్న ముఖం సంతోషంగా వెలిగిపోయింది. అలా వెలిగిపోతూ ఉండగా రూప మనసులో నవ్వుకుంటూ తన ఇంకో అస్త్రాన్ని ప్రయోగించింది. కానీ ఒక్కటే సమస్య అంది. వెంటనే మా నాన్న ఏంటి అది అన్నట్లుగా చూసాడు. వెంటనే రూప కొంచెం సీరియస్ గా చెప్తున్నట్లుగా ఫేస్ పెడుతూ వినయ్ కు పట్టుదల అయితే ఉంది కానీ సరైన గైడెన్స్ఏ  లేదు అదే ప్రాబ్లెమ్ అంది. మా నాన్న అర్దం కానట్లు చూసాడు. రూప తనని చూస్తూ వినయ్ ని చిన్నప్పటి నుండి చూస్తున్నా కదా తనకు ఇలాంటి వాటి మీద పెద్దగా పట్టు లేదు, తను ఆల్రెడీ ఉన్న వాటిని మెయింటైన్ చేయగలడు ఏమో కానీ ఇప్పుడు తనకున్న టాలెంట్ కు కంపెనీ స్టార్ట్ చేసి డెవలప్ చేయడం అంటే కష్టం అంది. దానికి మా నాన్న కాస్త ఢీలా పడిపోయి అయితే ఏం చేస్తే బాగుంటుందమ్మ అన్నాడు. రూప చిన్నగా నవ్వి తనని ముందు మీ కంపెనీ లోకి తీసుకోండి అంకుల్,  అసలు కంపెనీని ఎలా నడిపించాలి ఎంత స్ట్రెస్ ఉంటుంది లాస్ ఎలా కవర్ చేయాలి ఇంకా తెలుసుగా కంపెనీ లో ఎలా ఉంటుందో అవ్వన్నీ ఎలా మేనేజ్ చేసుకోవాలో ప్రాక్టికల్ లా చుయించండి. ఒకవేళ మీరు డైరెక్ట్ గా వోదిలేసినా  ఇవ్వన్నీ సొంత అనుభవం మీద తెలుసుకుంటాడు కానీ ఏం లాభం అంటూ అటు ఇటు చూసి ఇప్పటికే ఒక కంపెనీ లాస్ లో ఉంది ఇంకో లాస్ అవసరమా ? అంది. మా నాన్న అవును నిజమే అన్నట్లుగా చూసాడు. అందుకే అంకుల్ చెప్తున్నా తెలుసుకోవడం అయితే తెలుసుకుంటాడు సొంత అనుభవం మీద కానీ లాస్ వచ్చాక అది ఎవరు కవర్ చేస్తారు. ఇప్పటికే ఉన్న కంపెనీ లాస్ లో ఉంది అది సరిపోదా మళ్ళీ కొత్తది ఎందుకు అంది. మా నాన్న అవునవును అని అంటూ  రూప వంక చూసి మళ్ళీ ఎదో గుర్తొచ్చిన వాడిలా కానీ వాడు నా మాట వినడే, ఎలా చెప్పేది అన్నాడు. రూప ఎందుకు వినడు అంకుల్ మీ కంపెనీ నే కదా అది. దాంట్లో ఉండడానికి ఏం సమస్య అతనికి అంది. దానికి మా నాన్న అయ్యో నీకు తెలీదు అమ్మా వాడికి నా కంపెనీ అంటేనే నచ్చదు నాది కాకుండా వేరే ఏదైనా సరే చేస్తా అంటాడు ఏమో కానీ నా కంపెనీ పేరెట్టితేనే వాడికి చెడ్డ చిరాకు అన్నాడు. తను ఎప్పుడెప్పుడు ఈ మాట అంటాడు అని ఎదురుచూస్తున్న   రూప టక్కున మా నాన్నతో అయితే ఒక పని చేయండి అంకుల్ అంది. మా నాన్న ఏంటి అన్నాడు. రూప మనసులో నవ్వుకుంటూ మా నాన్నను చూస్తూ నేను ఎలాగో ఇప్పుడు ఒక కంపెనీని చూసుకుంటున్నా కదా, తెలిసిన వాడే, మన వినాయే కాబట్టి నాకు పియే గా చేరమనండి, సొంతంగా నేర్చుకున్నట్లు ఉంటుంది, మీ కంపెనీ మీద ఆధార పడలేదు అన్నట్లూ ఉంటుంది ఏమంటారు ? పైగా నేను ఉన్నాగా వాడికి ఏం కావాలో ఏం నేర్పించాల్లో తెలిసిన దాన్ని అంది. అంతే మా నాన్న ముఖం లో 1000 వోల్టా వెలుగు వచ్చింది. వెంటనే రూప చేతులు పట్టుకుని ఎంటి నిజమా అమ్మా నీ కింద మా వాడ్ని చేర్పించు కుంటావా ? అన్నాడు. మా నాన్న ఉద్దేశం లో రూప చాలా తెలివి గలది అంత తెలివి ఉన్న ఆమె నా కొడుకుని పీయే గా పెట్టుకుంటుంది అంటే వాడికి ఎంతో కొంత నాలెడ్జ్ ఉందని, ఇంకా రూప తో పని చేస్తాడు కాబట్టి ఆమె వళ్ళ ఎంతో కొంతైనా నేర్చుకుంటాడు అని మా నాన్న ఉద్దేశం. అది రూప కు మా నాన్న కళ్ళలో కనిపిస్తుంది. మా నాన్న కు ఇచ్చిన బూస్ట్ సరిపోలేదు అన్నట్లుగా రూప ఇంకా చెప్తూ వినయ్ కొంచెం నేమ్మదిగా నేర్చుకుంటాడు అందుకే నేను అనుకోవడం ఏంటంటే, వాడ్ని ఒక వన్ ఇయర్ నాతోనే పెట్టుకుని కంపెనీ ని ఎలా నడిపించాలో ట్రైనింగ్ ఇస్తాను ప్రాక్టికల్ గా అప్పుడైతే వినయ్ బాగా పిక్ అప్ అవుతాడు ఏం అంటారు అంది. దానికి మా నాన్న ఏం చెప్పమంటావ్ అమ్మా, అసలు ఇంత హెల్ప్ చేస్తావ్ అని కలలో కూడా అనుకోలేదు, ఏమైనా నీకు చాలా థాంక్స్ అమ్మా అని అన్నాడు చాలా ఆనందం తో. రూప మా నాన్న సంతోషాన్ని చూస్తూ పర్లేదు అంకుల్ వినయ్ ఏం పరాయి వాడా (నాక్కబోయే వాడే గా అనుకుంటూ) నాతోనే తిరిగాడు నాతోనే అన్నీ షేర్ చేసుకుంటాడు నేను ఆ మాత్రం చేయక పోతే ఎలా అంకుల్ అంది. దానికి మా నాన్న పొంగిపోయి చాలా థాంక్స్ అమ్మా, అంటూ రూప ను చూస్తూ నిజంగా ఒకవేళ వాడికి అక్కే లేకుంటే ఆ లోటు మాత్రం నువ్వు కచ్చితంగా భర్తీ చేసే దానివమ్మా అన్నాడు. అంతే అంతవరకు నవ్వుతూ ఉన్న రూప ముఖం కొంచెం సీరియస్ గా మారిపోయింది. కాబోయే మొగుడని నేను అనుకుంటూ ఉంటే నువ్వేంటి నీ కొడుకు లాగే అక్కా బొక్కా అనుకుంటూ అని ఇంకేదో  మనసులో తిట్టుకోవడానికి చూస్తూ అంతలోనే పోనీలే కాబోయే మామగారే కదా క్షమించి వొడిలెద్దాం అని అనుకుని ఇంకాసేపు ఇక్కడే ఉంటే మళ్ళీ ఎక్కడ అక్కా అంటాడేమో అని మా నాన్నను చూస్తూ సరే సరే అంకుల్ ఇక మీరు వెళ్ళండి అక్కడ పాపం మా నాన్న  ఒక్కడే కష్టపడుతున్నాడు అని అంది దేవేంద్ర ఒక్కడే తాగడం చూసి. వెంటనే మా నాన్న అవును పాపం వాడు కంపెనీ లేకుండా తాగడం తక్కువ పోయి కంపెనీ ఇస్తా అంటూ వెళ్తుంటే రూప ఎదో గుర్తొచ్చిన దానిలా హా ఇంకో విశయం అంకుల్ అంది. దానికి మా నాన్న హా ఎంటమ్మా అన్నాడు. రూప ఏం లేదు, నా దగ్గర చేరమని మీ అబ్బాయికి డైరెక్ట్ గా చెప్పకండి, మళ్ళీ ఇదేదో ప్లాన్ అన్నట్లుగా వొద్దు అంటాడు, ముందు మీ కంపెనీ లో చేరమని  చెప్పి ఆ తరువాత వొద్దు నేను చేరను అని అన్నాక, మరి ఏం చేద్దాం అనుకుంటున్నవ్ పోనీ, వర్క్ అయినా నేర్చుకో అని మెల్లగా నా దగ్గర చేరేలా లాక్కురాండి. అయినా వినకపోతే మీకు తెలుసుగా ఎలా చెప్పాలో అంటూ నవ్వుతూ పెళ్లి  చేసెస్తా అని బ్లాక్ మెయిల్ చేయండి సరిపోతుంది అంది. ఆ మాట వినగానే నేను షాక్ అయ్యా. తను నిజంగా దీన్ని కూడా వాడుకుంటుంది అని అనుకోలేదు. నేను అప్పట్లో రూప తో నాకు పెళ్ళి అంటే ఇష్టం లేదు అని చెప్పినట్లు గుర్తు. అందుకే ఇప్పుడు దాన్ని కూడా అడ్డం పెట్టమని మా నాన్నతో చెప్తుంది. తనలా అంటుంది అని అనుకోలేదు. అంతలో మా నాన్న సరే అమ్మా నేను చూసుకుంటాలే మిగితాది అన్నాడు. అలా అని దేవేంద్ర ను చూసి తన దగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు. 
అలా మా నాన్న వెళ్ళిపోగానే రూప చేతిలో ఉన్న డ్రింక్ మొత్తం తాగేసి, నేను ఉన్న గోడ దగ్గరకు రాబోయింది. తను రావడం చూసి నేను వెంటనే అక్కడ నుండి తనకు  దొరక కుండా వెళ్ళబోయా. కానీ అంతలోనే రూప గోడ దగ్గరికి వచ్చేసి విన్నూ.. అని పిలిచింది. అంతే అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోతున్న నేను ఆగిపోయి వెనక్కి తిరిగాను. తను కళ్ళెగరేస్తూ చూసింది. నేను ఎంటి అన్నట్లుగా ఫేస్ పెట్టా. రూప నా దగ్గరికి స్టైల్ గా నడుస్తూ వచ్చి ఏంటి వినాల్సింది అంతా విని ఇప్పుడు వెళ్లిపోతున్నావా ? అంది. నేను కొంచెం చిరాకు గా ఫేస్ పెడుతూ నేనేం వినలేదు అన్నా. రూప నా ఫేస్ చూసి నవ్వుతూ, ఆపుతావా ఆ చెత్త ఎక్స్ప్రెషన్ అని అంది. నేను తనని ఏంటి నీ బాధ అన్నట్లుగా చూసా. రూప నాకు కొంచెం దగ్గరికి వస్తూ ఇందాక విన్నావ్ గా ఏం చెప్పానో అర్దం అయ్యిందా అంది. నేను ఏం విన్నా అన్నట్లుగా చూసా. రూప నవ్వుతూ నాకు తెలుసులే నువ్వు విన్నది ఎక్కువ చేయకు, అంటూ అటు ఇటు చూసి ఎవ్వరూ తనని గమనించడం లేదు అని ఖరారు చేసుకుంటూ నన్ను చూసి మూసుకుని ఎల్లుండి నుండి ఆఫీస్ కు రా, నీకే మంచింది, లేదంటే తెలుసుగా నా గురించి అంది. నేను తనని చూడకుండా అవతల వైపుకు చూస్తూ తన మాటలు మాత్రమే వింటున్నా. అది చూసి రూప నా చెయ్యి పట్టుకుంది. అంతే వెంటనే నేను కంగారు పడి అటు ఇటు చూస్తూ ఎవరైనా చూస్తారు అని అంటూ చెయ్ విడిపించుకున్నా. నేను అలా అనేసరికి ఒక్కసారిగా గట్టిగా నవ్వింది రూప. 
ఆడపిల్లవా నువ్వేం అయినా ? అంత భయపడుతున్నావ్..
అయినా ఇక్కడ అందరూ మనల్ని అక్కా తమ్ముడి లాగే చూస్తున్నారు లే, చెయ్యి పట్టుకున్ననంత మాత్రాన తప్పుగా అనుకోరు అంది. నేను తనని చూసి ఇక అయిపోయిందా అన్నట్లుగా ఫేస్ ఎక్స్ప్రెషన్ పెట్టాను. తను అటు ఇటు చూసి పెదాలతో ఉమ్మ్ అంటూ ఫ్లయింగ్ కీస్ ఇచ్చింది. నేను తనని కోపంగా చూసా. నిజానికి తన లాంటి అందమైన అమ్మాయ్ ఫ్లయింగ్ కిస్ ఇచ్చింది అంటే ఎవ్వడైనా ఎగిరి గంతేస్తారు. కానీ ఇక్కడ నా పరిస్థితి అలా లేదు. తను ఇంకా నన్ను చూస్తూ ఎందుకు అలా బిగుసుకు పోతున్నావ్ ఫ్రీ గా ఉండు అంది. నేను ఉఫ్ అని అనుకుంటూ నేను వెళ్ళాలి అన్నా. దానికి రూప అయ్యో నేనేం నిన్ను ఆపలేదే అంది. నేను వెంటనే తన వైపు ఒక లుక్ ఇచ్చి ముందుకు నడవబోయా. అలా ముందుకు వెళ్తుంటే అంతలోనే ఒక్క నిమిషం అంటూ రూప ఆపింది. నేను తల తిప్పి చూసా. రూప నాకు దగ్గరగా వస్తూ నా చేయి పట్టుకుంటూ నా కళ్ళలోకి చూసి నన్ను ఎక్కువ కష్టపెట్టకు, ఆఫిస్ కు వచ్చేయి కలిసి పని చేసుకుందాం సరేనా ? అంది. నేను తన చేయి విడిపించు కుంటూ ముందుకు వెళ్ళిపోయా కోపంగా..
రూప వెనుక నుండి మమ్మల్ని ఎవ్వరూ చూడలేదు అని కన్ఫర్మ్ చేసుకుంటూ, నా చేతిని తాకిన తన వేళ్ళని తన నోట్లో పెట్టుకుంది. అలా పెట్టుకుని కాసింత చీకి మళ్ళీ ఛ ఛా వీడు నన్ను చాలా చెడ గొడుతున్నాడు అని అనుకుంటూ వెనుక నుండి నన్ను చూసి అంతలోనే పక్కనే ఎవరో వస్తుంటే అటు వైపుకు వెళ్ళింది.   

ఐ లవ్ యూ చెప్పిన వేల..
తమరేమ్ గిఫ్ట్ ఇవ్వరా నాకు అని అడిగిన రూప ను చూస్తూ ఈరోజే పుట్టిన పాపాయికి ఏం గిఫ్ట్ కావాలి ఏంటి ? అని అడిగా. రూప నా భుజం చుట్టూ చెయ్యి వేసి నా ఎడమ భుజం పై తల పెట్టుకుని పడుకుంది. నేను తన చేతిని పట్టుకుని రాస్తూ చెప్పు ఏం గిఫ్ట్ కావాలి అని అడిగా. రూప నా చేతిని వొదిలేస్తూ గిఫ్ట్ ఎవరైనా అడుగుతారా ఇది ఇవ్వమని, నువ్వే తోచింది ఇవ్వాలి అంది.  నేను ఏం ఇవ్వాలి అబ్బా అని ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయా. నేను అలా ఆలోచించడం చూసి ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్ అంది. నేను అదే నీకు ఏం గిఫ్ట్ ఇవ్వాల్లో అని అన్నా. తను నా తల పై ఒకటి కొట్టి నువ్వు దాని గురించి ఆలోచించ కూడదు నన్ను చూడగానే అది ఇచ్చేయాలి అని అనిపించాలి అలాంటి గిఫ్ట్ ఏదైనా ఉందా అంది. నేను అయోమయంగా చూసాను. నేను అలా చూడడం చూసి చిన్నగా నవ్వింది. అంతలో మా అమ్మ బయట నుండి డోర్ కొట్టింది. నేను హా చెప్పు మా అన్నా. బయట నుండి అమ్మ, రూప లోపల ఉందా అంది. నేను హా అవును అన్నా. దాంతో బయట మా అమ్మ ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ హా వుంది మా ఇంట్లోనే అని అంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది. రూప నవ్వుతూ మా అమ్మ అనుకుంటా అంది. నేను టైం వంక చూసా రాత్రి పది నర అవుతుంది, వెంటనే తన వంక చూసి ఇక్కడే పడుకో ఈ రాత్రికి అన్నా. (మాకు ఇది అలవాటే ఒకే బెడ్ మీద పడుకోవడం) రూప నవ్వి హ్మ్మ్ అంది. నాకు తన ఫేస్ చూస్తుంటే తను నాకేదో చెప్పాలని ఉన్నట్లు కానీ, చెప్పలేక పోతున్నట్లు కనిపించింది. అలా అనిపించగానే నేను వెంటనే తన కళ్ళలోకి చూస్తూ నాకేమైనా చెప్పాలా అని అన్నా. తను కొంచెం కంగారుగా చూస్తూ ఏం లేదే అంది. నేను మరేంటి అలా ఉన్నావ్ అన్నా. తను మామూలుగా ఫేస్ పెడుతూ ఎలా ఉన్నా ? బాగానే ఉన్నానే అంది పైకి లేచి ఎదురుగా ఉన్న అద్దం చూసుకుంటూ. నేను తనని చూస్తూ నువ్వు రోజులా లేవు అన్నా. రూప నన్ను చూసింది. నేను పైకి లేచి పర్లేదు చెప్పు నా దగ్గర దాపరికం ఎందుకు అన్నా. తను నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నిజంగా ఏమీ లేదు ఉంటే నీకు చెప్పనా ? అంది. నేను మళ్ళీ బెడ్ మీద కూర్చుంటూ మనసులో ఇదేంటి ఇవ్వాళ తేడాగా ప్రవర్తిస్తుంది అని అనుకుంటూ సరేలే త్వరగా డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకో పడుకుందాం అన్నా. (తను చాల సార్లు నా దగ్గరే పడుకుంటుంది కాబట్టి తన డ్రెస్ లు ఐదారు నా దగ్గరే పెట్టుకుని ఉంది) దానికి రూప పడుకుందాం లే తొందర ఎందుకు అంది వొళ్ళు విరుచుకుంటూ. అలా విరుచుకుంటూ తన బొడ్డు నాకు కనపడేలా చీర ను జరిపింది. అలా చీర జరుపుతూ ఉండడం నేను చూసా. తను నేను చూడలేదు అనుకుంది కానీ నేను అప్పటికే చూసేసి ఉండడం తో వెంటనే తన ముఖం లోకి చూస్తూ నన్ను ఏమైనా సెడ్యుస్ చేస్తున్నావా ? అన్నా. తను వెంటనే ఏంటి ? అంది. నేను తనని చూస్తూ ఏమైంది నీకు ఇవ్వాళ అన్నా. తను నన్ను చిరు కోపంగా చూస్తూ నేను ఇక వెళ్తా అంది. నేను అదేంటి ఉంటా అన్నావ్ గా అన్నా. తను ఏమో నాకు వెళ్ళాలి అని ఉంది అంది. నేను సరే నీ ఇష్టం అన్నా. తను బాగ్ తీసుకుని తలుపు తెరిచి బయటకు వెళ్తూ నా వంక ఒకసారి చూసింది. నేను కూడా తనని చూసా. తన కళ్ళలో ఎదో నాకు చెప్పాలి అని ఉన్నట్లు నాకు క్లియర్ గా తెలుస్తోంది. నేను ఏమయి ఉంటుందా అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా తను డోర్ క్లోజ్ చేసేసింది. 
అలా డోర్ క్లోజ్ చేసి ఇంట్లో నుండి బయటకు వెళ్ళిపోయింది. వెళ్ళిపోయి మా ఇంటి ముందు నిలబడి తన తల మీద తనే కొట్టుకుంటూ ఛా, ఏమైందే నీకివ్వాల ? ఆ మాత్రం చెప్పలేవా వాడికి అనుకుంటూ అక్కడే తచ్చాడుతూ చెప్పేయవే రూపా చెప్పెయి ఏం కాదూ.. అని తనకు తనే దైర్యం చెప్పుకుంటూ అక్కడే మా ఇంటి ముందు అటు ఇటూ తిరుగుతూ ఉంది. అలా తిరుగుతూ తనని తనే ప్రిపేర్ చేసుకుంటూ ఏముందీ డైరెక్ట్ గా వెళ్ళి ఐ లవ్ యూ వినయ్ అని చెప్పి వచ్చేయి తరువాత ఏమైతే అది అయ్యింది అని బయటికే చిన్నగా మాట్లాడుకుంటూ చెప్పేయవే రూపా చేప్పేయి అని దైర్యం తెచ్చుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని నాలుగైదు సార్లు ఊపిరి తీసుకుని వదిలింది. అలా వోదులుతూ ఏమైతే అది అయ్యింది చెప్పెద్దాం అని దైర్యంగా అనుకుంటూ  ఒకసారి మా ఇంటి  పై ఫ్లోర్ లో ఉన్న నా రూం విండో వంక చూసింది. అంతే తనకు వెంటనే షాక్ కొట్టినట్లు అయ్యింది. అక్కడ నేను తననే చూస్తూ నిలబడి ఉన్నా. అది చూసి అయ్యో చుసేసాడే అని మనసులో అనుకుంటూ ఇలా అడ్డంగా దొరికి పోయానేంటి అని వెంటనే నా ముందు ఉండలేక తల దించుకుంటూ బుద్దిగా అక్కడ నుండి నడుచుకుంటూ తనింటి వైపుకు వెళ్ళింది. నేను అలా నడుస్తూ వెళ్తున్న తనని చూస్తూ ఏమైంది దీనికి అని అనుకుంటూ వెంటనే తనకి ఫోన్ చేశా. తను ఫోన్ రావడం చూసి తల తిప్పి నేను ఉన్న విండో వైపు చూసింది. నేను ఫోన్లో పైకి రా అని చెప్పేసి పెట్టేసా. అలా పెట్టేసి బెడ్ మీద వచ్చి కూర్చున్నా. కాసేపటికి తలుపు తట్టిన సౌండ్ వచ్చింది. నేను డోర్ తీసా. తను సైలెంట్ గా తల దించుకుని లోపలికి వచ్చింది. నేను తన ముఖం లో చూస్తూన్నా ఏం చెప్తుందా అని. తను నేను చూస్తుండడం చూసి తల అలాగే వంచుకుని ఉంది. నేను ఉఫ్ అనుకుంటూ ఇప్పుడైనా చెప్తావా లేక అంటూ అనబోతూ  ఉండగానే వెంటనే తను తలెత్తింది. తలెత్తి నా వంక చూస్తూ ఐ లవ్ యూ అంది. నేను ఒక్కనిమిషం అర్దం కానట్లుగా చూసా. తను నన్ను చూసి మళ్ళీ కన్ఫర్మ్ చేస్తూ ఐ లవ్ యూ అని అంటూ ఇదే అప్పటి నుండి చెప్పాలి అనుకుంటున్నది అంది. నేను తనని అర్దం కానట్లుగా చూస్తూ జోక్ చేస్తున్నావ్ కదా అన్నా. రూప నా వంక సూటిగా చూసింది. నేను తన చూపు చూసి ఏంటి నిజమా ? అన్నా. రూప నెమ్మదిగా తల వొంచుకుంది. నేను తనని చూసి ఏంటిది అంటూ అనబోతు ఉంటే రూప నన్ను ఆపుతూ నా వంక చూసి నా చేతిని పట్టుకుంటూ ఇప్పుడేం చెప్పకు, నెమ్మదిగా ఆలోచించు, ఇవ్వాళ నా బర్త్ డే, నన్ను డిస్ అపాయింట్ చేయకు,  అదే నువ్వు నాకిచ్చి గిఫ్ట్ అంది. అలా అంటూ నెమ్మదిగా డోర్ దగ్గరకు వెళ్ళింది. అలా వెళ్ళి డోర్ ఓపెన్ చేస్తుంటే ఆగు అన్నా. రూప నా వంక చూసింది. నేను తన దగ్గరికి వెళ్తూ నీకు ఆల్రెడీ రమణ అంకుల్ కొడుకు తో పెళ్ళి కుదిరింది అని గుర్తుందా అన్నా. రూప తల దించుకుని మౌనంగా ఉండిపోయింది. నేను ఇంట్లో వాళ్ళు సడెన్ ఎవరినైనా వస్తారేమో అని వెంటనే తలుపు వేసేస్తూ తన వంక చూసా. తను తల పైకెత్తి నన్ను చూస్తూ నాకు తెలుసు నువ్వు దాని గురించి అంటావ్ అని కానీ అంటూ ఇంకేదో చెప్పబోతూ ఉంటే నేను తనని ఆపుతూ అసలు ఎంటి ఇది ? ఇన్ని రోజులు బాగానే ఉన్నాం గా సడెన్ గా ఎందుకు ఇలా అంటున్నావ్ అన్నా. తను తలెత్తి నన్ను చూస్తూ వినయ్ ప్లీస్ నన్ను ఏమీ అడగకు, నాకు నువ్వంటే ఇష్టం అంతే ఇంకేం చెప్పలేను అంది. నేను తనని కోపంగా చూసా. తను తల దించుకుంది. కాసేపు ఇద్దరం అలాగే నిలబడ్డాం. నాకు తనని ఏం అనాలో అర్దం కాలేదు మౌనంగా కాసేపు ఉండిపోయా. నేను ఏం అంటానో అన్నట్లుగా తను నన్నే చూస్తూ ఉంది. నేను కాసేపటికి నోరు విప్పుతూ లేదులే రూప, సారి అన్నా. రూప నా వంక కోపంగా చూసింది. నేను తనని కూడా అలాగే చూస్తూ ఏంటి అలా చూస్తున్నావ్ ? చేసిందే వెధవ పని మళ్ళీ చూస్తున్నావ్ అంటూ కోపంగా తల తిప్పుకుని బెడ్ దగ్గరకు వెళ్ళా. నేను అలా వెళ్ళగానే వెనుక నుండి రూప పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నన్ను తన వైపుకు తిప్పుకుంది. నేను తనని ఏంటి అని చుసేలోగా తన పెదాలతో నా పెదాల మీద ముద్దు పెట్టింది. నేను కోపంగా తనని విడిపించుకుని లాగి చెంప మీద కొట్టా. తను నేను కొట్టిన దెబ్బకు షాక్ గా చూస్తూ నిల్చుని ఉండిపోయింది. నేను అనోసరంగా చెయ్ చేసుకున్నా కదా అని అనుకుంటూ బెడ్ మీద కూర్చుని తల పట్టుకున్నా. రూప అలాగే నా ముందు నిల్చుని ఉంది. తన ముఖం కోపంగా ఉంది. కళ్ళలో నీళ్ళు వస్తూ ఉంటే కనీసం తుడుచు కాకుండా అలాగే నా ముందు నిల్చుని నన్నే చూస్తూ ఉండిపోయింది. నేను తనలా చూస్తూ ఉండడం చూసి నా తప్పెంటో అర్దం చేసుకుని తన చేతిని పట్టుకుని నా దగ్గరికి లాక్కుంటూ సారి అన్నా. తను ఏం అనకుండా అలాగే నిల్చుంది. నేను తన కళ్ళలో నీళ్ళు తుడుస్తూ ప్లీస్ రా ఏం అనుకోకు అని అన్నా తనని కూల్ చేయడానికి. తను మాత్రం ఏం పలక కుండా నన్నే కోపంగా చూస్తూ ఉంది. నేను చిన్నగా పైకి లేచి తనని చూస్తూ నేను చెప్పేది విను అన్నా. తను పలకలేదు. తను కోపంగా ఉంది అని అర్దం చేసుకుని చెప్పేది అర్దం చేసుకో రూప నేను ఎప్పుడూ నిన్ను అలా చూడలేదు అంటూ తనని చూసా. రూప నా వంక చూసింది మామూలుగా, కానీ నాకు అది కోపంగా చూస్తున్నట్లు అనిపించింది. నేను తన చేతులు పట్టుకుని తన కళ్ళలోకి చూస్తూ నిజంగా నీపై నాకు అలాంటి అభిప్రాయాలు ఏమీ లేవు, నాకు నువ్వు ఒక బెస్ట్ ఫ్రెండ్ లాగా అంతే ఇంకా చెప్పాలంటే నువ్వు నాకు ఒక అక్క లా అని అన్నా. అంతే అలా అన్నానో లేదో రూప ఒక్కసారిగా నా చెంప చెళ్లమనిపిస్తూ అక్కా గిక్కా అన్నవంటే పళ్ళు రాలగొడతా అంది. నేను షాక్ గా చూసా. తను ఆ మాటకు బాగా హర్ట్ అయ్యింది అనుకుంటా నన్ను కోపంగా చూస్తూ ఇంకోసారి అక్కా అన్నవో అంటూ కోపంగా నన్ను చూసి అక్కడ ఉన్న బాగ్ తీసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. కాసేపటికి ఎదో మెసేజ్ వస్తే చూసా. నీకిష్టం ఉన్నా లేకున్నా నాకనోసరం, నిన్నైతే విడిచిపెట్టను గుర్తు పెట్టుకో అని ఉంది అందులో. నేను ఉఫ్ అనుకుంటూ ఎలా చెప్తే అర్దం అవుతుంది దీనికి అనుకుంటూ అలాగే బెడ్ మీద పడ్డాను. ఎప్పుడు నిద్ర వచ్చిందో తెలీదు లేచి చూస్తే పొద్దున అయ్యింది. తన నుండి చాలా మెసేజ్ లు వచ్చాయి. నేను వాటిని చూస్తూ దీనికి ఇలా చెప్తే అర్దం కాదు అని అనుకుని తనకి తిరిగి మెసేజ్ చేస్తూ ఇంకోసారి ప్రేమా అన్నావంటే విశయం మీ అన్న దగ్గరికి వెళ్తుంది  జాగ్రత్తా అని పెట్టా. 
అంతే అప్పటి నుండి ఈరోజు వరకు మెసేజ్ లు లేవు, మాటలు లేవు బహుశా తన అన్నకు భయపడింది అనుకుంటా. కానీ అది భయం కాదు అని నాకు ఇవ్వాళే తెలిసింది. ఇవ్వాళ జరిగింది చూసాక తనకి ఇంకా భయం కలగలేదు అని అర్దం అయ్యింది.
అలా అర్దం కాగానే నేను ఒకసారి పార్టీ లో అందరితో నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుతున్న రూప ను చూసా. తనకు అస్సలు ఏ మాత్రం భయం లేదు అని తన ముఖం చూస్తేనే అర్ధం అవుతుంది. నేను తనకు ఇలా చెప్తే అర్దం కాదు అని తన అన్న దగ్గరికే వెళ్ళి ఒకసారి చెప్తే అప్పుడు కానీ బుద్ది రాదు అనుకున్నా. అలా అనుకున్నదే తడువుగా వెంటనే రూప అన్న ఎక్కడ ఉన్నాడో చూసా. అతను ఎవరితోనో మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు. నేను అది చూసి వెంటనే పైకి లేచా. అలా లేవడం తో అప్పటి వరకు నేను ఎక్కడ ఉన్నానో అని దొంగ చూపులు చూస్తున్న రూప కు నేను కనపడ్డ. నేను కనపడడం తో నా వంక చూసి నవ్వింది. నేను కోపంగా తల తిప్పి అటు చూడు అన్నట్లుగా చూసా. అక్కడ వాళ్ళ అన్న కనిపించాడు. అది చూసి అయితే అన్నట్లుగా చూసింది.  నేను తనని చూసి చిన్న వెకిలి నవ్వు నవ్వి వెళ్ళి చెప్పనా అన్నట్లుగా చూసా. తన మొహం లో నవ్వు మాయమయి పోయింది. సీరియస్ గా నా వంక చూసింది. నేను కావాలనే తనని ఇంకా భయపెడదాం అని వాళ్ళ అన్నను చూస్తూ అతని దగ్గరికి వెళ్ళా. అది చూసిన రూప అలాగే నిలబడి నేను ఏం చేస్తానోనని చూస్తోంది. నేను కోపంగా తన వంక లుక్స్ ఇస్తూ వాళ్ళ అన్న దగ్గరికి చేరుకున్నా. అక్కడ వాళ్ళ అన్న అవతల వైపుకు తిరిగి ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు. నేను చివరి సారి రూప వంక చూసా చెప్పమంటావా అన్నట్లు. రూప నన్ను సీరియస్ గా చూసింది. నేను కూడా అలాగే తనని చూసా.  ఏమనుకుందో ఏమో కానీ వెంటనే నాకు ఫోన్ చేసింది. నేను కూడా వెంటనే ఫోన్ లిఫ్ట్ చేస్తూ తనేం చెప్తుందో అని చూసా.. అవతల నుండి రూప కోపంగా మాట్లాడుతూ చెప్పాలని ఉంటే చెప్పేసేయి, నేనేం భయపడను, ఎప్పుడైనా చెప్పాల్సిందే, కొంచెం ముందు చెప్తున్నావ్ అంతే, నీకంత దైర్యం ఉంటే చెప్పు, చూస్తా ఇక్కడే కూర్చుని అంటూ కోపంగా ఫోన్ పెట్టేసి అక్కడే కూర్చుంది. తనలా చేయగానే నేను కోపంగా తన వంక చూసా. తను నా వంక చెప్పుకో చూస్తా అన్నట్లుగా చూసింది. నేను తన వంక ఇంకా వాళ్ళ అన్న వంక కొద్దిసేపు మార్చి మార్చి చూస్తూ ఎందుకులే గొడవ పెద్దది చేయడం అనుకుని గట్టిగా నా కాలుని నేల ను కొడుతూ అక్కడ నుండి పక్కకు వచ్చేశా. రూప ఎదో జయించిన దానిలా నవ్వడం కనిపించింది.  ఆ క్షణం లో నేను రమేష్ కు విశయం చెప్పొచ్చు, కానీ నాకు అది ఇష్టం లేదు ఎందుకు అంటే ఈ విశయం తెలిస్తే కచ్చితంగా రమేష్ ఊరుకోడు, విశయం రూప వాళ్ళ నాన్న దగ్గరికి కచ్చితంగా వెళ్తుంది. అతని దగ్గరకు వెళ్ళాక 
మా ఇద్దరి కుటుంబాలలో మనస్పర్థలు రాకుండా ఉండవు. దీనివల్ల నా కంటే రూపే ఎక్కువ బాధ పడుతుంది పైగా ఇదంతా మొదలైంది నా వల్లనే కాబట్టి నాకు ఒక గిల్టీ ఫీలింగ్ ఉంటుంది అందుకే నేను ఈ విశయం బయటకు చెప్పలేను. ఆ విశయం రూప కు కూడా బాగా తెలుసు అందుకే తను అంత దైర్యంగా ఉంది. 
తల పట్టేసి నట్లు ఉంటే పార్టీ నుండి వచ్చేశా. ఇంటికి వచ్చి స్నానానికి వెళ్ళా. ఒక పదైదు నిమిషాలు నీటి కిందే అలాగే ఉండిపోయా. ఆ షవర్ లో నుండి వస్తున్న నీటికి నా మెదడు కూల్ అవుతున్నట్లు అనిపించింది. చాలా సేపు అలా స్నానం చేసి తుడుచుకొని బయటకు వచ్చా. అలా వచ్చి షర్ట్ వేసుకుంటూ ఉండగా అప్పుడే వెనుక నుండి ఎదో వాయిస్ వినిపించింది. 
మా అన్నకు చెప్తే భయపడతాననుకున్నావా ? అంటూ.. 
నేను వెంటనే తల తిప్పి చూసా. అక్కడ డోర్ దగ్గర స్టైల్ గా నిలబడి ఉంది రూప. నేను తనని కోపంగా చూసా. తను నన్ను చూస్తూ ఎంటి ? ఏమనుకుంటున్నావ్ నువ్వు ? మా అన్నకు చెప్తే నిన్ను వదిలేస్తాననుకున్నావా ? నిజంగానే ?? అంటూ నన్ను చూసి వెకిలిగా నవ్వూతూ అంది నేను మౌనంగా చూస్తూ ఊరుకున్నా. తను అలాగే వెకిలిగా నవ్వుతూ అంతలోనే కాస్త సీరియస్ గా ఫేస్ పెట్టి నా దగ్గరికి వచ్చింది. అలా వచ్చి నన్నే చూస్తూ ఎందుకు చెప్పలేదు అంది. నేను ఊపిరి గట్టిగా పీల్చుకుని వదులుతూ, తల పక్కకి తిప్పేసుకున్నా తనని కేర్ చేయనట్లుగా. 
నేను అలా తల తిప్పుకోగానే నా తల ను తన వైపుకు తిప్పుకుంటూ ఏంటి ? పోగరా అంది. నేను కోపంగా చూసా. తను కూడా అలాగే చూస్తూ ఏంటి చెప్తావా ? ఎవరిని భయపెట్టిస్తున్నావ్ ? అంది. అలా అంటూ పో చెప్పు పో, ఇప్పుడే పో, వెల్లు అంటూ నన్ను వెనక్కి దొబ్బింది అలా దొబ్బగానే నేను వెనుక గోడకు దగ్గరగా వెళ్ళా. తను ముందుకు వస్తూ నా ఛాతీ మీద ఇంకోసారి దొబ్బుతు చెప్పుపో రా, అంది. అప్పటికే నేను గోడకు దగ్గరగా వచ్చేయడం తో కాస్త వెనుకకి వెళ్ళి గోడకు అనుకున్నా. అలా ఆనుకోగానే తను నా దగ్గరికి వచ్చి నా తలకు రెండు వైపులా చేతులు పెడుతూ వాటిని గోడకు ఆనించి నన్ను చూసింది. అలా చూస్తూ నన్ను ఊరికే రెచ్చగొట్టకు, నువ్వు అనుకుంటున్నావ్ ఏమో నువ్వు మా అన్న దగ్గరికి పోతేనో మా నాన్న దగ్గరికి పోతేనో నిన్ను నేను వొడిలేస్థానని, అంత ఆశలు పెట్టుకోకు అంటూ నా కళ్ళలోకి సూటిగా చూసింది. నేను మౌనంగా నిల్చున్నా. తను నన్ను అలాగే చూస్తూ నిన్నైతే నేను అస్సలు వోదలను అర్దం అయ్యిందా అంది. అలా అంటూ కాసేపు నన్ను చూసింది. నేను కూడా సైలెంట్ గా తననే చూస్తూ ఉన్నా. కాసేపటికి నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నీకోటి చెప్పనా అంది నేను ఎంటన్నట్లుగా చూసా. తను నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నాలాంటి ఫిగర్ దొరికితే ఎవ్వడైనా కళ్ళకద్దుకుని ఎగరేసుకు పోతాడు తెలుసా అంది. అలా అంటూ ఇంకా చెప్తూ అలాంటిది నువ్వెంట్రా ఇలా ఉన్నావ్ అంది. నేను తన మాటలు కేర్ చేయనట్లుగా ఫేస్ పెట్టా. తను అది చూసి కొంచెం బాధగా ఫేస్ పెడుతూ నిజంగా రా ఐ లవ్ యూ అంది. నేను తనని పట్టించు కొనట్లుగా ఫేస్ పెట్టాను. తను నన్ను చూస్తూ రేయ్ ఇటు చూడు అంటూ నా ఫేస్ తన వైపుకు తిప్పుకుంటూ నన్ను చూసి నిజంగా చెప్తున్నా అంది. నేను ప్లీజ్ ఇక వోదిలేస్తావా అని అన్నా. తను నన్ను చూసి కొంచెం వెనక్కు వచ్చేసింది. అలా వెనక్కి రావడం తో తనని నేను చూస్తూ పక్కకు వచ్చేశా. అలా వస్తున్న నన్ను చూసి రూప తనని తాను ఒకసారి చూసుకుని నా వంక చూస్తూ నేను ఏమైనా అందంగా లేనా ? అంది. నేను వెంటనే తన వంక చూసా. తను నా చూపును అర్దం చేసుకుని నా దగ్గరికి వస్తూ మరి ఏంటి నీ ప్రాబ్లెమ్ అంది. నేను వెంటనే ప్లీస్ వదిలేస్తావా అన్నా. తను మౌనంగా తల దించుకుంది. నేను పక్కకు రాబోయా. కానీ తను ఆపుతూ అలాగే తల దించుకుని కొంచెం సీరియస్ గా నిజం చెప్పు నీకేమైనా అది ప్రాబ్లెమ్ ఉందా ? అంది. అర్దం కానట్లుగా చూసా. తను నన్ను చూసి నీకు ఏమైనా లెగదా ? అంది. వెంటనే నేను కోపంగా చూసా. నేను అలా చూడడం చూసి రూప వెంటనే అపార్థం చేసుకోకు నేను వెక్కిరింపుగా అడగట్లేదు నిజంగా అడుగుతున్నా, అలాంటిది ఏమైనా ఉంటే చెప్పు, పర్లేదు అయినా నిన్ను పెళ్లి చేసుకుంటా అంటూ నన్ను చూసి నాకు నిజంగా కావాల్సింది ఇది కాదు ఇది అంటూ ఒకేసారి నా అంగం దగ్గర ఇంకా పైన నా గుండె (మనసు) దగ్గర చెయ్ పెట్టింది. తనలా కిందా పైన చెయ్ పెట్టగానే నాకు ఒక్కసారిగా కోపం వచ్చింది. వెంటనే కోపంగా తన చేతులని తోసేస్తూ నీకేమైనా మైండ్ పోయిందా ? ఎందుకు ఇలా బిహేవ్ చేస్తున్నావ్ అన్నా. తను సీరియస్ గా చూసింది. నేను తన కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ ఇప్పుడు చెప్తున్నా విను అన్నా. తను నా వంక చూసింది. నేను తనని చూసి నాకు నువ్వంటే అస్సలు ఇష్టం లేదు ఏం చేసుకుంటావో చేసుకో పో, ఇలా ఇంకోసారి చేసావంటే అస్సలు బాగోదు చెప్తున్నా అంటూ చెప్పేసి అక్కడ నుండి బయటకు వచ్చేశా. రూప నేను అన్న మాటలకు ఏం చేయాలో తెలీక అక్కడే నిలబడి పోయింది. నేను రూం బయటకు వచ్చి హాల్ లో కూర్చున్నా. చాలా సేపటి వరకు రూప బయటకి రాలేదు. నాకు చిన్నగా కోపం తగ్గసాగింది. పాపం అనోసరంగా అన్నానేమో అని అనిపించింది. అంతలో రూప బయటికి వచ్చిన శబ్దం వినిపించింది. నేను తనని చూడాలి అనే అనుకున్నా కానీ ఎందుకో అవసరమా అన్నట్లుగా తనని చూడలేదు. రూప హాల్ లో వచ్చి నన్ను చూసి వెంటనే కోపంగా తన ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది. నేను వెంటనే వెళ్తున్న తనని వెనుక నుండి చూసా..

3c