Okkasari Alusisthe
Okkasari Alusisthe – 2 | ఒక్కసారి అలుసిస్తే | jabbardasth telugu boothu kathalu
Okkasari Alusisthe - 2 | ఒక్కసారి అలుసిస్తే | jabbardasth telugu boothu kathalu
Okkasari Alusisthe – 2 | ఒక్కసారి అలుసిస్తే | jabbardasth telugu boothu kathalu
ప్రణయ్
బెదరగొట్టేయకు..బై..” అని, రవిగదిలోకివెళ్ళి, “ఒరేయ్! కాస్తపనిఉందిబయటకివెళ్దామా!?” అంది. ఆమెఅలాఅడగగానే, వాడుహుషారుగా “ఓకేఅంటీ.” అన్నాడు. ఇద్దరూకలసిబయటకివెళ్తూఉండగా, కవితప్రమీలకిసైగచేసింది.
వాళ్ళు వెళ్ళడమైతే వెళ్ళారు గానీ, ప్రమీలకు కాస్త కంగారుగానే ఉంది. వాడిని ఒక్కసారి లోపలకి పిలిస్తే, ఇక రోజూ వచ్చేస్తాడని తెలుసు. “పిలవాలా, వద్దా!” అని ఆలోచిస్తూ, కిటికీ దగ్గరకి వెళ్ళి మళ్ళీ బయటకి చూసింది. వాడు లేడు. కాస్త నిరాశ పడ్డా, “హమ్మయ్యా..” అనుకుంది. అలా అనుకుందే గానీ, మళ్ళీ ఆమె వళ్ళంతా తీపులు మొదలయ్యాయి. “మ్..” అని నిట్టూర్చి, మళ్ళీ కిటికీ లోంచి బయటకు చూసింది. వాడు మళ్ళీ దర్శనమిచ్చాడు. ఒక్కసారి ఝల్లుమనగా, గబుక్కున కిటికీ మూసేసింది. గుండె దడదడా కొట్టుకుంటుంది. “అబ్బా! ఈ హింసేంటీ నాకూ!” అని విసుక్కుంది. అంతలో ఎవరో డోర్ బెల్ కొట్టారు. ఉలిక్కిపడింది ప్రమీల. “వాడే అయిఉంటాడు. ఏం చేయాలీ!?” అనుకుంటూ ఉండగా, మళ్ళీ బెల్ మోగింది. ఇక తప్పదన్నట్టు, వణుకుతున్న కాళ్ళతో నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి, డోర్ ఓపెన్ చేసింది. తీరా చూస్తే, ఎదురుగా ఆమె భర్త. అతన్ని చూడగానే ఉసూరుమనిపించింది ఆమెకి. అంతలో అతని పక్కనే శ్రీను కనిపించాడు. వాడిని చూడగానే ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యింది. “ఏమీటే అలా చూస్తున్నావ్!? ఎవరనుకున్నావ్!?” అన్నాడు ఆమె భర్త. ఇంకా ఆ షాక్ లోనే, “ఎవరూ!” అన్నట్టు చూసింది ప్రమీల. “మన పక్క షాప్ బ్రహ్మాజీ లేడా! వాడి కొడుకు. డబ్బులు కావాలని అడిగాడు. ఇంటికి రమ్మన్నాను. వీడిని పంపించాడు.” అంటూ, లోపలకి వస్తూ, “రావయ్యా..” అని అతన్ని పిలిచాడు. వాడు తల వంచుకొని లోపలకి వచ్చాడు. “నువ్వు లోపల కూర్చో. నేను ATM కి వెళ్ళి వస్తాను.” అని వాడితో చెప్పి, “కాస్త వాడికి ఏమన్నా కావాలేమో చూడు.” అనేసి, బయటకు వెళ్ళిపోయాడు అతను. ప్రమీల శ్రీనుతో “రా, కూర్చో..” అంది. వాడు ఒక సోఫాలో కూర్చున్నాడు. భర్త రావడానికి పావుగంట కంటే ఎక్కువ పట్టదని ఆమెకి తెలుసు. “ఈలోగా ఏమైనా చేస్తే, ఆయనకి దొరికిపోవడం గ్యేరెంటీ. ఎలాగైనా వీడిని ఆపాలి. అయినా వాడు ఆగినా, నాకు ఆగేట్టు లేదు..” అని అనుకుంటూ, డోర్ క్లోజ్ చేసి, “ఏం తీసుకుంటావూ!?” అని అడిగింది వాడిని నెమ్మదిగా. వాడు తల ఎత్తి ఆమెవైపు చూసాడు. వాడి కళ్ళలో ఏదో తెలియని భావం కనిపిస్తుంది. “కొంపతీసి ఇక్కడే ఎక్కేస్తాడేమో!” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే కింద చెమ్మగిల్లడం మొదలయ్యింది. “వాడి కంటే ముందు తనే ఎక్కేసేలా ఉంది.” అని నవ్వుకుంటూ, “ఏంటి శ్రీనూ!?” అంది ఆమె. వాడు ఒక్కసారిగా ఆమె కాళ్ళపై పడిపోయి, “ఆంటీ! ప్లీజ్ ఆంటీ. నిన్న జరిగిన సంగతి మా ఇంట్లో చెప్పకండి. మా నాన్న చంపేస్తాడు నన్ను.” అన్నాడు వాడు వణికిపోతూ. అనుకోని ఈ పరిణామానికి ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి, “హబ్బా!” అనుకుంది ప్రమీల. ఈ స్థితిలో తను పెద్దరికంగా ప్రవర్తించడం తప్పా, ఇంకేం దారి లేదని అర్ధమైపోయింది ఆమెకి. మనసులో ఉవ్వెత్తున లేస్తున్న కోరికను బలవంతంగా అణుచుకుంటూ, “సరే! పైకి లే ముందు.” అంది చిరాకుగా. వాడు నెమ్మదిగా పైకి లేచాడు. “ఇంకెప్పుడూ ఇలాంటి పిచ్చిపనులు చేయకు, సరేనా?” అంది ప్రమీల కోపంగా. వాడు బుద్దిగా తల ఊపాడు. ప్రమీల విసుగ్గా లోపలకి వెళ్ళిపోయింది. మరో అరగంట తరవాత ఆమె భర్త వచ్చి, డబ్బులు ఇవ్వగానే వాడు వెళ్ళిపోయాడు. ఆమె భర్త భోజనం చేసి వెళ్ళిన పావుగంటకు కవిత రవితో పాటు వచ్చేసింది. రవి తన గదిలోకి పోగానే, ఆమె ఆత్రంగా ప్రమీలను వంటగదిలోకి తీసుకుపోయి, “మ్…బాగా ఎంజాయ్ చేసావా?” అంది కసిగా. ప్రమీల గాఢంగా నిట్టూర్చి, “ఏంటీ చేసేదీ!” అంటూ జరిగిన విషయం చెప్పింది. కవిత నిట్టూర్చి, “అయ్యయ్యో…” అంది. “వాడు పోయినందుకు కాదే నా బాధ, బాగా వేడెక్కి ఉన్నాను. ఈయనేమో ఏ అచ్చటా, ముచ్చటా లేకుండా పడుకుండిపోతాడు. ఇంతకు ముందు యితే ఏదో సర్దుకుపోయేదాన్ని, కానీ నిన్న వీడు తగిలిన దగ్గరనుండి ఆపుకోలేక పోతున్నాను.” అంది ప్రమీల. “మ్..మీ ఆయనే కాదు, మా ఆయన కూదా అంతే.” అంది కవిత నిట్టూరుస్తూ. “ఏం చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు. ఇక మన గతి ఇంతే” అంది ప్రమీల. కవిత ఆలోచనల్లో పడింది. అంతలోనే ఏదో ఆలోచన వచ్చినట్టు ఆమె ముఖం గుప్పున వెలిగింది. “ఒక ఐడియా చెప్పనా!” అంది ఎగ్జైటింగ్ గా.
“ఏమిటే!?” అంది ప్రమీల. “ఎవడినో తగులుకోవడం ఎందుకూ? పరువు పోతుందేమోనని భయపడడం ఎందుకూ!? మన వేడిని దించేవాళ్ళు మన ఇంట్లోనే ఉన్నారు కదా.” అంది కవిత. అర్ధం కానట్టు చూసింది ప్రమీల. కవిత నవ్వి, “నీ కొడుకూ, నా కొడుకూ.” అంది. “వాళ్ళా!” ని ఆశ్చర్యంగా అంటూ, “వాళ్ళ వయసు ఎంతే! ఇంకా చిన్న పిల్లలు.” అంది ప్రమీల. “మరి నిన్న తగిలిన కుర్రాడిదీ వీళ్ళ వయసే కదా..” అంది కవిత. ఆ మాట వినగానే శ్రీను గాడు థియేటర్ లో చేసిన రచ్చ గుర్తుకు వచ్చింది ఆమెకి. మనసులోనే వేడిగా ఒక నిట్టూర్పు విడిచి, “వాళ్ళు మనకి పడతారంటావా!?” అంది ప్రమీల. “మ్…ఎందుకు పడరూ! నీ కొడుకు నా మీద మోజు పడుతున్నాడు. నా కొడుకు కూడా నిన్ను చూపుల్తో తడిమేయడం చాలా సార్లు గమనించాను. వాళ్ళని దారిలో పెట్టామనుకో, మనకి ఇక పండగే పండగ.” అంది కవిత. ఆమె అలా అనగానే, కవిత కొడుకు రమేష్ గుర్తుకు వచ్చాడు ప్రమీలకు. తన కొడుకు ఈడే వాడిది. వాడి సున్నితమైన చేతుల్లో ఒకసారి నలగడం ఊహించుకుంటేనే ఆమె శరీరం తీయగా మూలిగింది. ఆమెని గమనించిన కవిత, “ఏంటీ!? నా కొడుకుని తలచుకుంటున్నావా?” అంది కొంటెగా. ఆమె మాటలకు ప్రమీల సిగ్గుపడింది.
కవిత ఆమె బుగ్గ గిల్లుతూ, “నీ సిగ్గు చూపిస్తే చాలు, వాడు నిన్నూ…” అంటూ దగ్గరకి తీసుకొని నలిపేస్తుంటే, ప్రమీల “ఛీ పోవే!” అంది మరింత సిగ్గు పడిపోతూ. “అలాగే! నీ కొడుకుని తీసుకొని పోనా!?” అంది కవిత. “ఆ సంగతి తరవాత. అసలు వాళ్ళని దారిలో పెట్టడం ఎలా!? మనం వాళ్ళని దారిలో పెడుతున్నట్టు వాళ్ళకి అనుమానం రాకూడదు. వాళ్ళే మనల్ని కెలికేట్టుగా ప్లేన్ చేయాలి.” అంది ప్రమీల. “అవును. నువ్వు చెప్పింది కరెక్టే. మరో నాలుగు రోజుల్లో వాళ్ళ ఎగ్జామ్స్ అయిపోతాయి కదా. అప్పుడు ప్లేన్ చేద్దాం జాగ్రత్తగా.” అంది కవిత. “అబ్బా! ఇంకా నాలుగు రోజులు ఆగాలన్నమాట.” అంది ప్రమీల. “నా కోడలు ఆగలేకపోతుందన్నమాట..” అంది కవిత నవ్వుతూ. “మ్…నా కోడలూ అంతే కదా..” అంది ప్రమీల నవ్వుతూ. అంతలో రవి “అమ్మా! ఆకలేస్తుంది.” అని అరిచాడు తన గదిలోంచి. “సరే! ముందు వాడి ఆకలి తీరుద్దాం పద.” అంటూ ప్రమీల బయటకి నడిచింది.
డైనింగ్ టేబుల్ మీద అన్నీ సర్దుతుండగా వచ్చి, కుర్చీలో కూర్చున్నాడు రవి. వాడిని గమనించమన్నట్టు ప్రమీలకి కళ్ళతో సైగ చేసింది కవిత. వాడిని గమనిస్తూ ఆశ్చర్యపోయింది ప్రమీల. మొదటగా వాడి చూపు కవిత నడుముని తడిమింది. అక్కడనుండి పాకి, నడుము మడతల్లో కాసేపు గిలగిలలాడి, పొత్తికడుపు మీదకి చేరింది. అప్పటికే వాడు చూడడానికి అనువుగా, పైటను కాస్త పక్కకి లాగింది కవిత. దాంతో ఆమె బొడ్డు ఊరిస్తూ కనిపిస్తుంది. దాన్ని చూస్తూనే గుటకలు వేసాడు రవి. దాన్ని చూడగానే, “అమ్మనా కొడకా! నువ్వూ ఎదిగిపోయావురా!” అనుకుంది ప్రమీల. అంతలో రవి చూపు కిందనుండి పైకి పాకి, స్థనం పక్క భాగాన్ని తడిమింది. అక్కడ జాకెట్ చెమటతో తడిసి కైపెక్కించేలా ఉంది. ఆమె పైటను సన్నగా చుట్టి, రెండు స్థనాల మధ్యా పాయలా వేయడంతో, జాకెట్ నుండి ఆమె రెండు బంతులూ పచ్చిగా కనిపిస్తున్నాయి. చూపులతోనే వాటిని జుర్రేసాడు వాడు. వాడు వాటిని చూస్తూ పూర్తిగా వేడెక్కిపోయినట్టు వాడి చూపులే చెబుతున్నాయి. వాడి ప్రవర్తన చూడగానే, “కవిత కొడుకు కూడా తనని అలానే చూస్తాడా!” అనుకుంది. అలా అనుకోవడంతోనే ప్రమీలకు కూడా వేడెక్కిపోయింది. అంతలో కవిత ప్లేట్ ను వాడి ముందు పెడుతూ, తన స్థనాన్ని మెత్తగా వాడి తలకు తాకించింది. దాంతో వాడు చప్పున పైకి లేచి, వెళ్ళబోతుంటే, “ఎక్కడకిరా!?” అంది కవిత. “ఇప్పుడే వస్తా..” అని వాడు తన గదిలోకి పోయి తలుపు వేసుకున్నాడు. కవిత నవ్వుతూ, “అర్ధమయిందా ఎక్కడకి పోయాడో!” అంది ప్రమీలతో. “అబ్బా! అలా రెచ్చగొడితే పాపం పిల్లాడు తట్టుకోవద్దా!” అంది ప్రమీల వాడి మీద జాలి పడుతూ. “కావాలంటే, సాయంత్రం మా ఇంటికి వచ్చి, మా పిల్లాడిని ఇలాగే రెచ్చగొట్టుకో..వీలుంటే కాస్త నీ అందాలను చూపించి తరింపజేయ్..” అంది కవిత కొంటెగా. ఆమె మాటలకి ప్రమీల వేడెక్కిపోతూ, “అబ్బా! తిన్నగా ఉండవు కదా..” అంది చిన్నగా నిట్టూర్చి. ఆమె అవస్థ చూసి కవిత ఫక్కున నవ్వింది. అలా ఇద్దరూ సరసాల్లో ఉండగా ఒక పది నిమిషాల తరవాత రవి గది తలుపులు తెరుచుకున్న చప్పుడు అయింది. అది విన్న ప్రమీల “ష్…పిల్లాడిని కాస్త అన్నం తిననీయ్.” అంది ఆమె. “సరేలే! తినిపించుకో..” అంటూ, ప్రమీల గదిలోకి పోయింది కవిత. రవి వచ్చి మౌనంగా కూర్చొని, తల్లి వడ్డించింది తిని వెళ్ళిపోయాడు. తరవాత ఆడాళ్ళిద్దరూ తిని, వంటగది సర్ధుకునేసరికి, సాయత్రం నాలుగు అయ్యింది. పని అయ్యాక, “మరి మా ఇంటికి వెళ్దామా?” అని అడిగింది కవిత. “అలాగే, పది నిమిషాలు ఆగు.” అని, బాత్ రూంలోకి పోయి తలారా స్నానం చేసి, లోనెక్ జాకెట్, కాస్త ట్రాన్స్ఫరెంట్ గా ఉన చీరా కట్టింది ఆమె. అది చూడగానే, “మ్…నీ వరస చూస్తే, ఈ రోజే వాడితో శోభనం చేయించుకునేట్టు ఉన్నావే!” అంది కవిత నవ్వుతూ. “అయితే మంచిదేగా, అసలే కిందా పైనా వేడెక్కిపోయి ఉంది.” అంది ప్రమీల. “సరే! పద. పాపం నా కొడుకు..” అంటూ, గదిలోంచి బయటకి నడిచింది కవిత. రవితో బయటకి వెళ్ళొస్తామని చెప్పి, ఇద్దరూ కవిత ఇంటికి బయలుదేరారు.
ఇద్దరూ ఇంటికి వెళ్ళేసరికి తలుపు తాళం వేసి ఉంది. “అదేంటీ! ఎవరూ లేరా!?” అని అడిగింది ప్రమీల. “నా మొగుడు రావడానికి చాలా టైం పడుతుంది. ఈ లోగా నీ మొగుడు వచ్చేస్తాడులే.” అంది కవిత కొంటెగా. ఆ మాటకి ఆమె పిర్రను గట్టిగా గిచ్చేసింది ప్రమీల. “స్..అబ్బా!” అని, “నా కొడుకు మీద కసిని నా మీద చూపించకు అమ్మాయ్…” అని, ఆమెకి అవకాశం ఇవ్వకుండా తాళం తీసి లోపలకి పరుగెత్తింది కవిత. ప్రమీల ఆమె కూడా లోపలకి వెళ్ళింది. హాలులో కవిత కొడుకు రమేష్ ఫొటో ఉంది. పదిహేడేళ్ళ వయసులో సుకుమారంగా ఉన్నాడు. “పనులు కూడా అంతే సుకుమారంగా చేస్తాడా, లేదా పిసికి పిండి చేస్తాడా!?” అని అనుకుంటూ ఉండగా కవిత వచ్చి, ఆమెని వెనక నుండి వాటేసుకొని, “మరీ అంతలా చూడకే. నా కొడుకుకి దిష్టి తగులుతుందీ.” అంది కవిత. “ఇక నుండి నీ కొడుకు కాదులే, నా మొగుడు.” అంది ప్రమీల నవ్వుతూ. ఆమె నడుమును చుట్టేసిన తన చేతులను పైకి జరిపి, ఆమె స్థనాలపై ఉంచి, “నా కొడుకు చేతుల్లో నలగడానికి సిద్దంగా ఉన్నాయన్నమాట ఇవీ..” అంటూ, వాటిని చిన్నగా నొక్కింది కవిత. “స్..” అని, “అబ్బా! అలా చేయకే, మళ్ళీ రాత్రి నిద్ర పట్టదూ..” అంది ప్రమీల గోముగా. “అబ్బా! నువ్వు అలా గోముగా మాట్లాడుతుంటే, మా అబ్బాయి బదులు నేనే నీమీదకు ఎక్కేటట్టు ఉన్నానే..” అంటూ ఆమె మెడ మీద ముద్దు పెట్టింది కవిత. “మ్..” అని తియ్యగా మూలిగింది ప్రమీల. ఆమె స్థనాలను అలాగే చిన్నగా నొక్కుతూ, మెడమీద నుండి బుగ్గలకు, అక్కడ నుండి చిన్నగా పెదాల అంచులకూ ముద్దులు పెట్టసాగింది కవిత. తట్టుకోలేక నెమ్మదిగా ఆమె వైపుకు తిరిగింది ప్రమీల. తాపంతో ఆమె పెదవులు చిన్నగా వణుకుతున్నాయి.
డైనింగ్ టేబుల్ మీద అన్నీ సర్దుతుండగా వచ్చి, కుర్చీలో కూర్చున్నాడు రవి. వాడిని గమనించమన్నట్టు ప్రమీలకి కళ్ళతో సైగ చేసింది కవిత. వాడిని గమనిస్తూ ఆశ్చర్యపోయింది ప్రమీల. మొదటగా వాడి చూపు కవిత నడుముని తడిమింది. అక్కడనుండి పాకి, నడుము మడతల్లో కాసేపు గిలగిలలాడి, పొత్తికడుపు మీదకి చేరింది. అప్పటికే వాడు చూడడానికి అనువుగా, పైటను కాస్త పక్కకి లాగింది కవిత. దాంతో ఆమె బొడ్డు ఊరిస్తూ కనిపిస్తుంది. దాన్ని చూస్తూనే గుటకలు వేసాడు రవి. దాన్ని చూడగానే, “అమ్మనా కొడకా! నువ్వూ ఎదిగిపోయావురా!” అనుకుంది ప్రమీల. అంతలో రవి చూపు కిందనుండి పైకి పాకి, స్థనం పక్క భాగాన్ని తడిమింది. అక్కడ జాకెట్ చెమటతో తడిసి కైపెక్కించేలా ఉంది. ఆమె పైటను సన్నగా చుట్టి, రెండు స్థనాల మధ్యా పాయలా వేయడంతో, జాకెట్ నుండి ఆమె రెండు బంతులూ పచ్చిగా కనిపిస్తున్నాయి. చూపులతోనే వాటిని జుర్రేసాడు వాడు. వాడు వాటిని చూస్తూ పూర్తిగా వేడెక్కిపోయినట్టు వాడి చూపులే చెబుతున్నాయి. వాడి ప్రవర్తన చూడగానే, “కవిత కొడుకు కూడా తనని అలానే చూస్తాడా!” అనుకుంది. అలా అనుకోవడంతోనే ప్రమీలకు కూడా వేడెక్కిపోయింది. అంతలో కవిత ప్లేట్ ను వాడి ముందు పెడుతూ, తన స్థనాన్ని మెత్తగా వాడి తలకు తాకించింది. దాంతో వాడు చప్పున పైకి లేచి, వెళ్ళబోతుంటే, “ఎక్కడకిరా!?” అంది కవిత. “ఇప్పుడే వస్తా..” అని వాడు తన గదిలోకి పోయి తలుపు వేసుకున్నాడు. కవిత నవ్వుతూ, “అర్ధమయిందా ఎక్కడకి పోయాడో!” అంది ప్రమీలతో. “అబ్బా! అలా రెచ్చగొడితే పాపం పిల్లాడు తట్టుకోవద్దా!” అంది ప్రమీల వాడి మీద జాలి పడుతూ. “కావాలంటే, సాయంత్రం మా ఇంటికి వచ్చి, మా పిల్లాడిని ఇలాగే రెచ్చగొట్టుకో..వీలుంటే కాస్త నీ అందాలను చూపించి తరింపజేయ్..” అంది కవిత కొంటెగా. ఆమె మాటలకి ప్రమీల వేడెక్కిపోతూ, “అబ్బా! తిన్నగా ఉండవు కదా..” అంది చిన్నగా నిట్టూర్చి. ఆమె అవస్థ చూసి కవిత ఫక్కున నవ్వింది. అలా ఇద్దరూ సరసాల్లో ఉండగా ఒక పది నిమిషాల తరవాత రవి గది తలుపులు తెరుచుకున్న చప్పుడు అయింది. అది విన్న ప్రమీల “ష్…పిల్లాడిని కాస్త అన్నం తిననీయ్.” అంది ఆమె. “సరేలే! తినిపించుకో..” అంటూ, ప్రమీల గదిలోకి పోయింది కవిత. రవి వచ్చి మౌనంగా కూర్చొని, తల్లి వడ్డించింది తిని వెళ్ళిపోయాడు. తరవాత ఆడాళ్ళిద్దరూ తిని, వంటగది సర్ధుకునేసరికి, సాయత్రం నాలుగు అయ్యింది. పని అయ్యాక, “మరి మా ఇంటికి వెళ్దామా?” అని అడిగింది కవిత. “అలాగే, పది నిమిషాలు ఆగు.” అని, బాత్ రూంలోకి పోయి తలారా స్నానం చేసి, లోనెక్ జాకెట్, కాస్త ట్రాన్స్ఫరెంట్ గా ఉన చీరా కట్టింది ఆమె. అది చూడగానే, “మ్…నీ వరస చూస్తే, ఈ రోజే వాడితో శోభనం చేయించుకునేట్టు ఉన్నావే!” అంది కవిత నవ్వుతూ. “అయితే మంచిదేగా, అసలే కిందా పైనా వేడెక్కిపోయి ఉంది.” అంది ప్రమీల. “సరే! పద. పాపం నా కొడుకు..” అంటూ, గదిలోంచి బయటకి నడిచింది కవిత. రవితో బయటకి వెళ్ళొస్తామని చెప్పి, ఇద్దరూ కవిత ఇంటికి బయలుదేరారు.
ఇద్దరూ ఇంటికి వెళ్ళేసరికి తలుపు తాళం వేసి ఉంది. “అదేంటీ! ఎవరూ లేరా!?” అని అడిగింది ప్రమీల. “నా మొగుడు రావడానికి చాలా టైం పడుతుంది. ఈ లోగా నీ మొగుడు వచ్చేస్తాడులే.” అంది కవిత కొంటెగా. ఆ మాటకి ఆమె పిర్రను గట్టిగా గిచ్చేసింది ప్రమీల. “స్..అబ్బా!” అని, “నా కొడుకు మీద కసిని నా మీద చూపించకు అమ్మాయ్…” అని, ఆమెకి అవకాశం ఇవ్వకుండా తాళం తీసి లోపలకి పరుగెత్తింది కవిత. ప్రమీల ఆమె కూడా లోపలకి వెళ్ళింది. హాలులో కవిత కొడుకు రమేష్ ఫొటో ఉంది. పదిహేడేళ్ళ వయసులో సుకుమారంగా ఉన్నాడు. “పనులు కూడా అంతే సుకుమారంగా చేస్తాడా, లేదా పిసికి పిండి చేస్తాడా!?” అని అనుకుంటూ ఉండగా కవిత వచ్చి, ఆమెని వెనక నుండి వాటేసుకొని, “మరీ అంతలా చూడకే. నా కొడుకుకి దిష్టి తగులుతుందీ.” అంది కవిత. “ఇక నుండి నీ కొడుకు కాదులే, నా మొగుడు.” అంది ప్రమీల నవ్వుతూ. ఆమె నడుమును చుట్టేసిన తన చేతులను పైకి జరిపి, ఆమె స్థనాలపై ఉంచి, “నా కొడుకు చేతుల్లో నలగడానికి సిద్దంగా ఉన్నాయన్నమాట ఇవీ..” అంటూ, వాటిని చిన్నగా నొక్కింది కవిత. “స్..” అని, “అబ్బా! అలా చేయకే, మళ్ళీ రాత్రి నిద్ర పట్టదూ..” అంది ప్రమీల గోముగా. “అబ్బా! నువ్వు అలా గోముగా మాట్లాడుతుంటే, మా అబ్బాయి బదులు నేనే నీమీదకు ఎక్కేటట్టు ఉన్నానే..” అంటూ ఆమె మెడ మీద ముద్దు పెట్టింది కవిత. “మ్..” అని తియ్యగా మూలిగింది ప్రమీల. ఆమె స్థనాలను అలాగే చిన్నగా నొక్కుతూ, మెడమీద నుండి బుగ్గలకు, అక్కడ నుండి చిన్నగా పెదాల అంచులకూ ముద్దులు పెట్టసాగింది కవిత. తట్టుకోలేక నెమ్మదిగా ఆమె వైపుకు తిరిగింది ప్రమీల. తాపంతో ఆమె పెదవులు చిన్నగా వణుకుతున్నాయి.
ఆ వణుకుతున్న పెదవులు కవితకే మోహాన్ని కలగజేసాయేమో, చిన్నగా వాటి మీద ముద్దు పెట్టింది. “ఆహ్!” అంటూ, చిన్నగా తన పెదవులను తెరిచింది ప్రమీల. నెమ్మదిగా ఆమె కింద పెదవిని అందుకొని చీకసాగింది కవిత. ఆమె చేష్టలకు ప్రమీల అల్లాడిపోసాగింది. తమకం ఆపుకోలేక ఆమెని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది. ఇద్దరి స్థనాలూ నలిగిపోసాగాయి. కవిత ప్రమీలను ముద్దుపెడుతూనే, తన చేతులను ఆమె వెనక్కి చేర్చి, పిర్రలను మధించసాగింది. ప్రమీల కసిగా కవితను నలిపేస్తూ, తన నాలుకతో ఆమె నాలుకను పెనవేసింది. ఇద్దరూ ఊపిరి అందనంతగా నలిగిపోసాగారు. ఏదో కావలన్న తపన ఇద్దరినీ కాల్చేస్తుంది. ఆబగా ఒకరి పెదాలను మరొకరు కొరికేసుకుంటున్నారు. కవిత ప్రమీల స్థనాన్ని చేతితో నలిపేస్తుంది. ప్రమీల ఇక ఆగలేక అక్కడే ఉన్న సోఫాలోకి జారిపడి, కవితను పైకి లాక్కుంది. కవిత ఆమెని అలాగే చప్పరిస్తూ, మీదకి చేరి ఇంకా ఏదో చేయబోతుండగా, బయట స్కూటీ ఆగిన చప్పుడు వినిపించింది. “అమ్మో! రమేష్ వచ్చినట్టున్నాడు.” అంటూ చప్పున ప్రమీల పైనుండి లేచిపోయింది కవిత. ప్రమీల కూడా పైకి లేచి గబగబా తన బట్టలు సర్దుకుంది.
అంతలోనే రమేష్ లోపలకి వచ్చాడు. అప్పటికే కవిత తన గదిలోకి పోయింది. ప్రమీలను చూడగానే రమేష్ “హాయ్ ఆంటీ! ఎంతసేపయ్యిందీ వచ్చి?” అని అడిగాడు. “ఇప్..ఇప్పుడే..” అంది ప్రమీల తడబడుతూ. వాడు ఆమెని విచిత్రంగా చూసి తన గదిలోకి పోయాడు. ఆ తరవాత కవిత బయటకు వచ్చి, “ఏమంటున్నాడు నీ రంకుమొగుడూ!?” అంది ప్రమీల చెవిలో గుసగుసగా. “ఛీ పోవే!” అంది ప్రమీల ఎర్రబడ్డ బుగ్గలతో. ఆ బుగ్గలను చూసి “అబ్బో!” అంటూ, “సరే! నువ్వు పోయి వాడిని రమ్మని చెప్పు. స్నేక్స్ తింటాడు.” అని తను వంటగదిలోకి పోయింది. అంతకు ముందు చాలాసార్లు వాడి గదిలోకి వెళ్ళింది ప్రమీల. కానీ ఇప్పుడు మాత్రం కాస్త బెరుకుగా అనిపిస్తుంది. “బెరుకెందుకూ! చిన్న పిల్లాడేగా!” అని తనకు తాను సర్ధి చెప్పుకొని, నెమ్మదిగా వాడి గదిలోకి అడుగుపెట్టింది. ఆమె వెళ్ళేసరికి వాడు ఫేంటూ, షర్టూ తీసేసి అండర్ వేర్ తో ఉన్నాడు. వాడి లేత యవ్వనపు పొగరు అండర్ వేర్ లో ఉబ్బెత్తుగా కనిపిస్తుంది. అండర్ వేర్ పైన, పొత్తి కడుపుకింద నూనూగు వెంట్రుకలు మెరుస్తున్నాయి. వాటిని చూడగానే ఒక్కసారి అక్కడ తాకితే ఎలా ఉంటుందన్న ఆలోచన వచ్చింది ఆమెకి. ఆ ఆలోచనతోనే ఆమె పేంటీలో అలజడి మొదలయ్యింది. కొద్దిగా తడి అయ్యిందేమోనన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది ఆమెకి. “అక్కడ వాడి చెయ్యి తగిలితే ఎలా ఉంటుందీ!” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే ఆమె నరాలన్నీ జివ్వు మన్నాయి. ఇక ఆపుకోలేక, తనలో తానే అన్నట్టుగా, “రమేష్..” అని పిలిచింది తమకంగా. వాడు ఆమెని అప్పుడు గమనించాడు. తన ఒంటి పైన అండర్ వేర్ ఒక్కటే ఉందన్న స్పృహే లేదు వాడికి. ఎందుకంటే, అలా చాలా సార్లు ఆమెకి కనిపించాడు వాడు. అందుకే కేజువల్ గా “ఏంటి ఆంటీ!?” అన్నాడు. “మీ..మీ అమ్మ పిలుస్తుంది.” అంది మళ్ళీ తడబడుతూ. వాడు మళ్ళీ విచిత్రంగా చూసి, “నా షార్ట్ కనబడడం లేదు ఆంటీ…” అన్నాడు వాడు బిక్కమొహం వేసి, తన వార్డ్ రోబ్ లోకి చూస్తూ. వాడి మొహం చూసి, ఒక్కసారిగా వాడు పిల్లాడన్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది ఆమెకు. దాంతో నవ్వు వచ్చి, ఒక అడుగు ముందుకువేసి, “నేను వెదకనా!” అంది. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు అదే మొహంతో. ఆమె నెమ్మదిగా కదిలి వార్డ్ రోబ్ దగ్గరకి వెళ్ళి వాడికి ఆనుకొని నిలబడి, లోపల వెదకసాగింది. వాడు ఆమె వెనక్కి చేరి, “అన్నీ తీసేస్తే మడతలు నలిగిపోతాయని అమ్మ తిడుతుంది ఆంటీ.” అన్నాడు. “పోనీ ఏం తీయమంటావో నువ్వే చెప్పు.” అంది ప్రమీల. వాడు కాస్త ముందుకు వంగి, “అదిగో, ఆ అడుగున ఉన్న షార్ట్ తియ్ ఆంటీ.” అన్నాడు. అలా ముందుకు జరగడంలో వాడి అంగం ఆమె పిరుదులను తాకింది. వాడికి ఎలా ఉందో గానీ, ఆమెకి మాత్రం ఒళ్ళు ఝల్లుమంది. మామూలు స్థితిలోనే వాడి అంగం వాడిగా ఉన్నట్టు ఉంది. “మరి లేస్తే ఎలా ఉంటుందో!” అనుకుంది ప్రమీల. అలా ఆలోచిస్తూనే, ఒక షార్ట్ ని బయటకి తీయబోతుంటే, “అయ్యయ్యో! అది కాదు ఆంటీ..” అంటూ మరింత ముందుకు వంగాడు వాడు. ఆమె పిరుదుల స్పర్శ ప్రభావమో ఏమో, వాడి అంగం ఊపిరిపోసుకుని, ఆమె పిర్రకు గుచ్చుకోసాగింది. మనసులోనే “మ్..” అని మూలుగుతూ, యదాలాపంగా జరిగినట్టు కాస్త వెనక్కి జరిగింది ఆమె. దాంతో వాడికి మరింత మూడ్ వచ్చింది కాబోలు, గట్టిగా వాడిగా ఆమెకి గుచ్చుకుంది వాడిది. ఆమె పిర్రల మెత్తదనం వాడికి మత్తును కలగజేస్తుంది. మరింత గట్టిగా గుచ్చాలని అనిపిస్తుంది వాడికి. మళ్ళీ ఆంటీ ఏమంటుందో అన్న భయంతో, వాడు అలాగే ఉండాలో, వెనక్కి వెళ్ళాలో తెలియని స్థితిలో పడిపోయాడు. ఆ స్థితిలో వాడు సన్నగా వణకడం ఆమెకి తెలుస్తూనే ఉంది. మెడ వెనక వాడి ఊపిరి వేడిగా కాల్చేస్తుంది. ఆమె పరిస్థితీ అలాగే ఉంది. అప్పటికప్పుడు వెనక్కి తిరిగి వాడి అంగాన్ని పట్టుకోవాలనిపించింది ఆమెకి. కానీ “తొందరపడకూడదు.” అనుకొని, గబుక్కున వాడు అడిగిన షార్ట్ బయటకి తీసి, వాడి చేతిలో పెట్టి, చిన్నగా నవ్వి, బయటకు వెళ్ళిపోయింది. తన పరిస్థితి ఆంటీ గమనించిందా, లేదా అన్న డౌట్ లో ఉండిపోయాడు వాడు. “గమనించి ఉంటే ఆంటీ తిట్టేది కదా, తిట్టలేదు కాబట్టి, తన విషయం బయటపడలేదు..హమ్మయ్య..” అనుకున్నాడు.
గది లోంచి బయటకు వచ్చిన ప్రమీలకు, ఇంకా గుండె దడగానే ఉంది. శోభనానికి సిద్దమయిన కొత్త పెళ్ళికూతురిలా ఈ అలజడి ఏమిటో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. ఈ ఆరాటానికి ఆమెకి ఒకపక్క నవ్వు వస్తుందీ, మరోపక్క సిగ్గేస్తుంది.
అంతలోనే రమేష్ లోపలకి వచ్చాడు. అప్పటికే కవిత తన గదిలోకి పోయింది. ప్రమీలను చూడగానే రమేష్ “హాయ్ ఆంటీ! ఎంతసేపయ్యిందీ వచ్చి?” అని అడిగాడు. “ఇప్..ఇప్పుడే..” అంది ప్రమీల తడబడుతూ. వాడు ఆమెని విచిత్రంగా చూసి తన గదిలోకి పోయాడు. ఆ తరవాత కవిత బయటకు వచ్చి, “ఏమంటున్నాడు నీ రంకుమొగుడూ!?” అంది ప్రమీల చెవిలో గుసగుసగా. “ఛీ పోవే!” అంది ప్రమీల ఎర్రబడ్డ బుగ్గలతో. ఆ బుగ్గలను చూసి “అబ్బో!” అంటూ, “సరే! నువ్వు పోయి వాడిని రమ్మని చెప్పు. స్నేక్స్ తింటాడు.” అని తను వంటగదిలోకి పోయింది. అంతకు ముందు చాలాసార్లు వాడి గదిలోకి వెళ్ళింది ప్రమీల. కానీ ఇప్పుడు మాత్రం కాస్త బెరుకుగా అనిపిస్తుంది. “బెరుకెందుకూ! చిన్న పిల్లాడేగా!” అని తనకు తాను సర్ధి చెప్పుకొని, నెమ్మదిగా వాడి గదిలోకి అడుగుపెట్టింది. ఆమె వెళ్ళేసరికి వాడు ఫేంటూ, షర్టూ తీసేసి అండర్ వేర్ తో ఉన్నాడు. వాడి లేత యవ్వనపు పొగరు అండర్ వేర్ లో ఉబ్బెత్తుగా కనిపిస్తుంది. అండర్ వేర్ పైన, పొత్తి కడుపుకింద నూనూగు వెంట్రుకలు మెరుస్తున్నాయి. వాటిని చూడగానే ఒక్కసారి అక్కడ తాకితే ఎలా ఉంటుందన్న ఆలోచన వచ్చింది ఆమెకి. ఆ ఆలోచనతోనే ఆమె పేంటీలో అలజడి మొదలయ్యింది. కొద్దిగా తడి అయ్యిందేమోనన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది ఆమెకి. “అక్కడ వాడి చెయ్యి తగిలితే ఎలా ఉంటుందీ!” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే ఆమె నరాలన్నీ జివ్వు మన్నాయి. ఇక ఆపుకోలేక, తనలో తానే అన్నట్టుగా, “రమేష్..” అని పిలిచింది తమకంగా. వాడు ఆమెని అప్పుడు గమనించాడు. తన ఒంటి పైన అండర్ వేర్ ఒక్కటే ఉందన్న స్పృహే లేదు వాడికి. ఎందుకంటే, అలా చాలా సార్లు ఆమెకి కనిపించాడు వాడు. అందుకే కేజువల్ గా “ఏంటి ఆంటీ!?” అన్నాడు. “మీ..మీ అమ్మ పిలుస్తుంది.” అంది మళ్ళీ తడబడుతూ. వాడు మళ్ళీ విచిత్రంగా చూసి, “నా షార్ట్ కనబడడం లేదు ఆంటీ…” అన్నాడు వాడు బిక్కమొహం వేసి, తన వార్డ్ రోబ్ లోకి చూస్తూ. వాడి మొహం చూసి, ఒక్కసారిగా వాడు పిల్లాడన్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది ఆమెకు. దాంతో నవ్వు వచ్చి, ఒక అడుగు ముందుకువేసి, “నేను వెదకనా!” అంది. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు అదే మొహంతో. ఆమె నెమ్మదిగా కదిలి వార్డ్ రోబ్ దగ్గరకి వెళ్ళి వాడికి ఆనుకొని నిలబడి, లోపల వెదకసాగింది. వాడు ఆమె వెనక్కి చేరి, “అన్నీ తీసేస్తే మడతలు నలిగిపోతాయని అమ్మ తిడుతుంది ఆంటీ.” అన్నాడు. “పోనీ ఏం తీయమంటావో నువ్వే చెప్పు.” అంది ప్రమీల. వాడు కాస్త ముందుకు వంగి, “అదిగో, ఆ అడుగున ఉన్న షార్ట్ తియ్ ఆంటీ.” అన్నాడు. అలా ముందుకు జరగడంలో వాడి అంగం ఆమె పిరుదులను తాకింది. వాడికి ఎలా ఉందో గానీ, ఆమెకి మాత్రం ఒళ్ళు ఝల్లుమంది. మామూలు స్థితిలోనే వాడి అంగం వాడిగా ఉన్నట్టు ఉంది. “మరి లేస్తే ఎలా ఉంటుందో!” అనుకుంది ప్రమీల. అలా ఆలోచిస్తూనే, ఒక షార్ట్ ని బయటకి తీయబోతుంటే, “అయ్యయ్యో! అది కాదు ఆంటీ..” అంటూ మరింత ముందుకు వంగాడు వాడు. ఆమె పిరుదుల స్పర్శ ప్రభావమో ఏమో, వాడి అంగం ఊపిరిపోసుకుని, ఆమె పిర్రకు గుచ్చుకోసాగింది. మనసులోనే “మ్..” అని మూలుగుతూ, యదాలాపంగా జరిగినట్టు కాస్త వెనక్కి జరిగింది ఆమె. దాంతో వాడికి మరింత మూడ్ వచ్చింది కాబోలు, గట్టిగా వాడిగా ఆమెకి గుచ్చుకుంది వాడిది. ఆమె పిర్రల మెత్తదనం వాడికి మత్తును కలగజేస్తుంది. మరింత గట్టిగా గుచ్చాలని అనిపిస్తుంది వాడికి. మళ్ళీ ఆంటీ ఏమంటుందో అన్న భయంతో, వాడు అలాగే ఉండాలో, వెనక్కి వెళ్ళాలో తెలియని స్థితిలో పడిపోయాడు. ఆ స్థితిలో వాడు సన్నగా వణకడం ఆమెకి తెలుస్తూనే ఉంది. మెడ వెనక వాడి ఊపిరి వేడిగా కాల్చేస్తుంది. ఆమె పరిస్థితీ అలాగే ఉంది. అప్పటికప్పుడు వెనక్కి తిరిగి వాడి అంగాన్ని పట్టుకోవాలనిపించింది ఆమెకి. కానీ “తొందరపడకూడదు.” అనుకొని, గబుక్కున వాడు అడిగిన షార్ట్ బయటకి తీసి, వాడి చేతిలో పెట్టి, చిన్నగా నవ్వి, బయటకు వెళ్ళిపోయింది. తన పరిస్థితి ఆంటీ గమనించిందా, లేదా అన్న డౌట్ లో ఉండిపోయాడు వాడు. “గమనించి ఉంటే ఆంటీ తిట్టేది కదా, తిట్టలేదు కాబట్టి, తన విషయం బయటపడలేదు..హమ్మయ్య..” అనుకున్నాడు.
గది లోంచి బయటకు వచ్చిన ప్రమీలకు, ఇంకా గుండె దడగానే ఉంది. శోభనానికి సిద్దమయిన కొత్త పెళ్ళికూతురిలా ఈ అలజడి ఏమిటో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. ఈ ఆరాటానికి ఆమెకి ఒకపక్క నవ్వు వస్తుందీ, మరోపక్క సిగ్గేస్తుంది.
ఆమెని గమనించిన కవిత నవ్వుతూ, “లోపల ఏం జరిగిందేమిటీ! అలా మెలికలు తిరిగిపోతున్నావూ!?” అంది హాస్యంగా. “ఛీ పోవే!” అంది ప్రమీల మరింత ముడుచుకుపోతూ. “మ్..నేను పోతే, నా కొడుకుని మొత్తం…” అని ఏదో అనబోతుండగా, “అమ్మా!” అంటూ రమేష్ వచ్చాడు అక్కడకి. వాడిని చూడగానే ప్రమీల చప్పున పక్కకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమెని చూసి రమేష్ చటుక్కున తల వంచుకున్నాడు. ఆ ఇద్దరినీ చూసి కవిత సన్నగా నవ్వుకుంది. ఇక ఆమె తనని ఆటపట్టించకుండా వదలదని అర్ధమయిపోయింది ప్రమీలకు. “సరే! ఇక నేను వెళతానే..” అంది చిన్నగా. కవిత చిన్నగా పెదవి కొరుకుతూ, “అలాగే, చీకటి పడిందిగా, నా కొడుకుని తోడు తీసుకెళ్ళు, ఎందుకైనా మంచిది.” అంది కళ్ళు ఎగరవేస్తూ. “వద్దు, నేను వెళతాను.” అనేసి, గబగబా బయలుదేరింది ప్రమీల.
బయటకు వచ్చిందే గానీ, ఆమెకి మొత్తం వేడెక్కిపోయి ఉంది. బలవంతంగా తనలోని సెగను కంట్రోల్ చేసుకొని, ఆటోలో ఇంటికి వచ్చేసింది. ఒంట్లో వేడికి తల పగిలిపోతుంటే, ఒక గ్లాసుడు మంచినీళ్ళు తాగి, మంచంపై పడుకుంది. అలా పడుకున్న కొద్దిసేపటికే నిద్ర పట్టేసింది. అలా ఎంతసేపు పడుకుందో తెలీదు గానీ, సడెన్ గా మెలుకువ వచ్చేసింది. టైం చూసుకుంటే సాయంత్రం ఆరుంపావు అయింది. “అరే! పడుకొని అరగంట కూడా కాలేదు కదా!” అనుకుంది. ఇక పడుకున్నా నిద్ర పట్టదని డిసైడ్ అయ్యి, ఏం చేయాలో తోచక, లేచి, మార్కెట్ వరకూ వచ్చింది. అటూఇటూ తిరుగుతూ ఉండగా, ఆ పక్కనే శ్రీను గాడు కనిపించాడు. వాడిని చూడగానే మళ్ళీ శరీరం వేడెక్కసాగింది. “మరోసారి వీడితో పిసికుంచుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ?” అన్న ఆలోచన మొదలయ్యింది ఆమెలో. అయితే అమెని చూడగానే శ్రీనుగాడు నెమ్మదిగా జారుకోబోయాడు. అది గమనించి, “ఒరేయ్! ఆగు.” అంది ఆమె. వాడు టక్కున ఆగిపోయాడు. “ఇలా రా..” అని పిలిచింది. వాడు దగ్గరకి వచ్చాడు బిక్కుబిక్కుమంటూ. “ఏంటి ఇక్కడా!?” అంది ఆమె. “ఏ..ఏ..ఏమీ లేదాంటీ.” అన్నాడు వాడు తడబడుతూ. వాడు అలా తడబడుతుంటే, ఆమెకి చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపిస్తుంది. “ఎవరైనా తగిలారా ఈ రోజూ?” అంది ఆమె. వాడు తల దించుకున్నాడు. “సరే! బోర్ కొడుతుంది. సినిమాకి పోదామా!” అంది ఆమె. వాడు చటుక్కున తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు. “ఫరవాలేదులే, మీ ఇంట్లో చెప్పను. వెళదామా!?” అంది. వాడు సరే అన్నట్టుగా తల ఊపాడు. “పద, ఎప్పుడైనా పిలిచినప్పుడు రావాలి. పిలవకుండా మాత్రం రాకూడదు. ఓకేనా!” అంది ఆమె బెదిరిస్తున్నట్టుగా. వాడు “అలాగే.” అన్నట్టు బుద్దిగా తల ఊపాడు. ఆమె అక్కడే ఉన్న ఒక ఆటో ఎక్కింది. వాడు కూడా ఆమెతో పాటూ ఎక్కాడు. రమేష్ దగ్గర బెరుకుగా అనిపించిన తనకు, వీడి దగ్గర దబాయింపు ఎలా వస్తుందో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. బహుశా తన కాళ్ళ బేరానికి వచ్చినందుకు అనుకుంటా.. అనుకొని ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వాడి వైపు చూసింది. అంతవరకూ ఆమెనే చూస్తున్న శ్రీను చటుక్కున తల తిప్పేసుకున్నాడు. ఒకసారి వాడిని పైనుండి కిందవరకూ చూసింది. లేత వయసులో ఉన్నా, థియేటర్ లో ఎంత ఇదిగా నలిపాడూ వెదవా! అనుకుంది. ఆ నలుపుడు గుర్తురావడంతోనే, ఆమె నరాలన్నీ తీయగా మూలిగాయి. మనసులోనే “స్..స్..” అనుకుంది. మరింత గట్టిగా పిసికుంచుకుంటే తప్పా ఆరాటం తీరేలా లేదు ఆమెకి. ఆమె ఆ ఆరాటంలో ఉండగానే థియేటర్ కి వచ్చేసారు. కిందకి దిగి ఆటోకి డబ్బులు ఇచ్చి, శ్రీను గాడి చేతిలో డబ్బులు పెట్టి టికెట్ లు తీసుకురమ్మంది. వాడు తీసుకురాగానే, ఇద్దరూ కలసి లోపలకి అడుగు పెట్టారు. యధావిధిగా లోపల అంతా ఖాళీగా ఉంది. ఆమె లాస్ట్ రో కార్నర్ సీట్లో కూర్చుంది. వాడు ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. థియేటర్లో లైట్లు ఆఫ్ అయ్యేంతవరకూ ఇద్దరూ ఏమీ మాట్లాడుకోలేదు.
కొన్ని నిమిషాల తరువాత ప్రమీల అడిగింది, “రోజూ ఆ మార్కెట్లో అలానే తిరుగుతావా!?” అని. వాడు మాట్లాడకుండా తల దించుకొని కూర్చున్నాడు. వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకొని, “ఫరవాలేదు, చెప్పు.” అంది. వాడు కాస్త సర్దుకొని, “అవునాంటీ..” అన్నాడు. “మ్..ఏం చేస్తుంటావూ అక్కడ తిరుగుతూ?” అంది ఆమె. వాడు చిన్నగా వణుకుతున్నాడు. “ఫరవాలేదు, ఎవరికీ చెప్పనులే..చెప్పు.” అంది ఆమె. వాడు ఒకసారి ఆమె వైపు చూసి, “అమ్మాయిలను చూస్తాను.” అన్నాడు. “అమ్మాయిలనా! లేకా ఆంటీలనా!?” అంది ఆమె నవ్వుతూ. వాడు సిగ్గుపడిపోయాడు. “మ్..నిన్న లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందా!” అంది ఆమె తన చేతిని అతని తొడపై ఉంచుతూ. ఆమె చేయి పడగానే, వాడు సన్నగా వణకసాగాడు. ఆమె చిన్నగా వాడి తొడపై పాముతూ, “ఇంతకీ ఆంటీలలో నీకు ఏం నచ్చుతుందీ?” అంది. వాడు జవాబు చెప్పకుండా భారంగా ఊపిరిపీల్చసాగాడు. “చెప్పు ఫరవాలేదు.” అంది ఆమె. వాడు చెప్పకుండా అలాగే ఉండిపోయాడు. “పోనీ, నిన్న చాలా చోట్ల చేయి వేసావుగా…వాటిల్లో నీకేం నచ్చిందో చెప్పు.” అంది. వాడు ఆమె వైపు చూసాడు. ఆమె వాడి చేయి అందుకొని, నెమ్మదిగా తన స్థనాలపై వేసుకొని, “ఇవి నచ్చాయా!” అని అడిగింది. వాడు గుటకలు మింగసాగాడు. వాడి చేతి మీద చిన్నగా రాస్తూ, “ఫరవాలేదు, చెప్పరా.” అంది గుసగుసలాడుతూ. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు. ఆమె “మ్..” అని మూలిగి, “అయితే మరి వాటిని నొక్కాలని లేదా!” అంది. వాడు చిన్నగా ఊపిరిపీల్చుకొని, మృదువుగా నొక్కాడు వాటిని. ప్రమీల తమకంగా “స్..” అని, “అలా జాకెట్ మీద నుండే నొక్కుతావా!” అంది. వాడు మాట్లాడకుండా అలా వాటిని నిమురుతూ ఉండిపోయాడు. ఆమె “ఆహ్..” అని, “హుక్స్ విప్పొచ్చుగా..” అంటూ వాడి తొడలమధ్య చేయి వేసింది. ఒకాసారిగా జర్క్ ఇచ్చాడు వాడు. “ఏమయింది రా…విప్పు..” అంటూ, నెమ్మదిగా ఫేంట్ పై నుండే, వాడి అంగంపై నిమరసాగింది.
బయటకు వచ్చిందే గానీ, ఆమెకి మొత్తం వేడెక్కిపోయి ఉంది. బలవంతంగా తనలోని సెగను కంట్రోల్ చేసుకొని, ఆటోలో ఇంటికి వచ్చేసింది. ఒంట్లో వేడికి తల పగిలిపోతుంటే, ఒక గ్లాసుడు మంచినీళ్ళు తాగి, మంచంపై పడుకుంది. అలా పడుకున్న కొద్దిసేపటికే నిద్ర పట్టేసింది. అలా ఎంతసేపు పడుకుందో తెలీదు గానీ, సడెన్ గా మెలుకువ వచ్చేసింది. టైం చూసుకుంటే సాయంత్రం ఆరుంపావు అయింది. “అరే! పడుకొని అరగంట కూడా కాలేదు కదా!” అనుకుంది. ఇక పడుకున్నా నిద్ర పట్టదని డిసైడ్ అయ్యి, ఏం చేయాలో తోచక, లేచి, మార్కెట్ వరకూ వచ్చింది. అటూఇటూ తిరుగుతూ ఉండగా, ఆ పక్కనే శ్రీను గాడు కనిపించాడు. వాడిని చూడగానే మళ్ళీ శరీరం వేడెక్కసాగింది. “మరోసారి వీడితో పిసికుంచుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ?” అన్న ఆలోచన మొదలయ్యింది ఆమెలో. అయితే అమెని చూడగానే శ్రీనుగాడు నెమ్మదిగా జారుకోబోయాడు. అది గమనించి, “ఒరేయ్! ఆగు.” అంది ఆమె. వాడు టక్కున ఆగిపోయాడు. “ఇలా రా..” అని పిలిచింది. వాడు దగ్గరకి వచ్చాడు బిక్కుబిక్కుమంటూ. “ఏంటి ఇక్కడా!?” అంది ఆమె. “ఏ..ఏ..ఏమీ లేదాంటీ.” అన్నాడు వాడు తడబడుతూ. వాడు అలా తడబడుతుంటే, ఆమెకి చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపిస్తుంది. “ఎవరైనా తగిలారా ఈ రోజూ?” అంది ఆమె. వాడు తల దించుకున్నాడు. “సరే! బోర్ కొడుతుంది. సినిమాకి పోదామా!” అంది ఆమె. వాడు చటుక్కున తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు. “ఫరవాలేదులే, మీ ఇంట్లో చెప్పను. వెళదామా!?” అంది. వాడు సరే అన్నట్టుగా తల ఊపాడు. “పద, ఎప్పుడైనా పిలిచినప్పుడు రావాలి. పిలవకుండా మాత్రం రాకూడదు. ఓకేనా!” అంది ఆమె బెదిరిస్తున్నట్టుగా. వాడు “అలాగే.” అన్నట్టు బుద్దిగా తల ఊపాడు. ఆమె అక్కడే ఉన్న ఒక ఆటో ఎక్కింది. వాడు కూడా ఆమెతో పాటూ ఎక్కాడు. రమేష్ దగ్గర బెరుకుగా అనిపించిన తనకు, వీడి దగ్గర దబాయింపు ఎలా వస్తుందో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. బహుశా తన కాళ్ళ బేరానికి వచ్చినందుకు అనుకుంటా.. అనుకొని ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వాడి వైపు చూసింది. అంతవరకూ ఆమెనే చూస్తున్న శ్రీను చటుక్కున తల తిప్పేసుకున్నాడు. ఒకసారి వాడిని పైనుండి కిందవరకూ చూసింది. లేత వయసులో ఉన్నా, థియేటర్ లో ఎంత ఇదిగా నలిపాడూ వెదవా! అనుకుంది. ఆ నలుపుడు గుర్తురావడంతోనే, ఆమె నరాలన్నీ తీయగా మూలిగాయి. మనసులోనే “స్..స్..” అనుకుంది. మరింత గట్టిగా పిసికుంచుకుంటే తప్పా ఆరాటం తీరేలా లేదు ఆమెకి. ఆమె ఆ ఆరాటంలో ఉండగానే థియేటర్ కి వచ్చేసారు. కిందకి దిగి ఆటోకి డబ్బులు ఇచ్చి, శ్రీను గాడి చేతిలో డబ్బులు పెట్టి టికెట్ లు తీసుకురమ్మంది. వాడు తీసుకురాగానే, ఇద్దరూ కలసి లోపలకి అడుగు పెట్టారు. యధావిధిగా లోపల అంతా ఖాళీగా ఉంది. ఆమె లాస్ట్ రో కార్నర్ సీట్లో కూర్చుంది. వాడు ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. థియేటర్లో లైట్లు ఆఫ్ అయ్యేంతవరకూ ఇద్దరూ ఏమీ మాట్లాడుకోలేదు.
కొన్ని నిమిషాల తరువాత ప్రమీల అడిగింది, “రోజూ ఆ మార్కెట్లో అలానే తిరుగుతావా!?” అని. వాడు మాట్లాడకుండా తల దించుకొని కూర్చున్నాడు. వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకొని, “ఫరవాలేదు, చెప్పు.” అంది. వాడు కాస్త సర్దుకొని, “అవునాంటీ..” అన్నాడు. “మ్..ఏం చేస్తుంటావూ అక్కడ తిరుగుతూ?” అంది ఆమె. వాడు చిన్నగా వణుకుతున్నాడు. “ఫరవాలేదు, ఎవరికీ చెప్పనులే..చెప్పు.” అంది ఆమె. వాడు ఒకసారి ఆమె వైపు చూసి, “అమ్మాయిలను చూస్తాను.” అన్నాడు. “అమ్మాయిలనా! లేకా ఆంటీలనా!?” అంది ఆమె నవ్వుతూ. వాడు సిగ్గుపడిపోయాడు. “మ్..నిన్న లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందా!” అంది ఆమె తన చేతిని అతని తొడపై ఉంచుతూ. ఆమె చేయి పడగానే, వాడు సన్నగా వణకసాగాడు. ఆమె చిన్నగా వాడి తొడపై పాముతూ, “ఇంతకీ ఆంటీలలో నీకు ఏం నచ్చుతుందీ?” అంది. వాడు జవాబు చెప్పకుండా భారంగా ఊపిరిపీల్చసాగాడు. “చెప్పు ఫరవాలేదు.” అంది ఆమె. వాడు చెప్పకుండా అలాగే ఉండిపోయాడు. “పోనీ, నిన్న చాలా చోట్ల చేయి వేసావుగా…వాటిల్లో నీకేం నచ్చిందో చెప్పు.” అంది. వాడు ఆమె వైపు చూసాడు. ఆమె వాడి చేయి అందుకొని, నెమ్మదిగా తన స్థనాలపై వేసుకొని, “ఇవి నచ్చాయా!” అని అడిగింది. వాడు గుటకలు మింగసాగాడు. వాడి చేతి మీద చిన్నగా రాస్తూ, “ఫరవాలేదు, చెప్పరా.” అంది గుసగుసలాడుతూ. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు. ఆమె “మ్..” అని మూలిగి, “అయితే మరి వాటిని నొక్కాలని లేదా!” అంది. వాడు చిన్నగా ఊపిరిపీల్చుకొని, మృదువుగా నొక్కాడు వాటిని. ప్రమీల తమకంగా “స్..” అని, “అలా జాకెట్ మీద నుండే నొక్కుతావా!” అంది. వాడు మాట్లాడకుండా అలా వాటిని నిమురుతూ ఉండిపోయాడు. ఆమె “ఆహ్..” అని, “హుక్స్ విప్పొచ్చుగా..” అంటూ వాడి తొడలమధ్య చేయి వేసింది. ఒకాసారిగా జర్క్ ఇచ్చాడు వాడు. “ఏమయింది రా…విప్పు..” అంటూ, నెమ్మదిగా ఫేంట్ పై నుండే, వాడి అంగంపై నిమరసాగింది.
NOte: – హలో ఫ్రెండ్స్ నా పేస్ బుక్ పేజి delete అయింది నా కొత్త facebook లింక్ ఇక్కడ పెడుతున్నాను దయచేసి join అవ్వండి
https://www.facebook.com/jabbardasth1
twitter link
Telegram
https://t.me/joinchat/MR1ZWxHunDaVSO5pipsXtg
Okkasari Alusisthe – 2,
ఒక్కసారి అలుసిస్తే,
jabbardasth telugu boothu kathalu,
telugu dengudu kathalu jabardast,
dengulata telugu stories episodes,
jabbardasth. in,
jabardast telugu sex stories,
telugu sex kadalu jabardasth,
jabbardasth sex stories,
www.jabbardasth.in,
telugu sex stories in jabardasth,
telugu boothu kathalu,
xossipy
quater
Also Read :
కలసి వచ్చిన అదృష్టం
ఒక కుటుంబం
నా మాలతీ
ఉన్నది ఒక్కటే జిందగీ
నా facebook గ్రూప్ మరియు పేజి ని కింది లింక్స్ ద్వార చూడొచ్చు
https://s.magsrv.com/splash.php?idzone=5160226
