రోడ్డు మీదకి వచ్చీ రాగానే గాలి చల్లగా విసురుగా మొహానికి తగిలింది . సాయంత్రం గమనించ లేదు  గాని మేఘం దట్టంగా వేసినట్టు తెలుస్తోంది. సందు చివరకు చేరే సమయానికి చిన్నగా చినుకులు ప్రారంభమయ్యాయి .

వేగంగా నడుస్తూ మూడు సందులు దాటి రమేశ్ ఇంటి సందులోకి తిరిగి ఇంటికోసం చూశాను .
ఓ ఆరు నెలల క్రితమే పాత ఇంటిని పడగొట్టి కొత్తగా ఇల్లు కట్టినట్టు చెప్పడమే కాకుండా గృహప్రవేశానికి కూడా పిలిచాడు రామ్మూర్తి . వెళ్లడానికి ఎందుకో కుదర లేదు . ఆ వీధిలో తిరిగే అవసరం కూడా పడ లేదు 

వీధి అంతా నిర్మానుష్యంగా వుంది . కొత్తగా ఈ టీవీ వచ్చిన తర్వాత జనం రాత్రయే సరికి టీవీలకి అతుక్కు పోతున్నారు . నాలుగిల్లులు దాటేక ఎడం వైపు కొత్తగా కనబడుతున్న మేడ వుంది . చాలా పెద్దది . రెండు అంతస్తులు వున్నాయి . 

వర్షం ఎక్కువవుతోంది . రెండు గేట్ లు వున్నాయి. పెద్ద గేట్ మూసి వుంది . దాని వెనకాల కారు . ఫియట్ లా వుంది . రామ్మూర్తి  భార్య చాలా ఆస్తిపరుల కుటుంబం లోంచి వచ్చిందని విన్నాను . ఆమెని అప్పుడప్పుడు రోడ్డు మీద లేదా , ఏదైనా ఫంక్షన్ లో చూడడమే గాని పరిచయం అంతగా లేదు. 

పక్కన మరో గేట్ వుంది . వీధి లైటులో  గేట్ కి అటూ ఇటూ వున్న ఫలకాల మీద చదివాను.  ఎడం వైపు ఫలకం మీద శ్రీ జానకీ నిలయం అని రాసి వుంది . కుడివైపు ఫలకం మీద వి .రామమూర్తి నాయుడు,  ఎం కామ్  .అని ఆ కింద  డాక్టర్ వి. జానకి రాణి , ఎం . ఏ, పీ హెచ్ డి. అని వుంది . ఆవిడ ఏదో కాలేజీ లో లెక్చరర్ గా చేస్తుందని విన్నాను గాని అంత చదువుకున్నదని తెలీదు .

చిన్న గేట్ గొళ్లేo వెతుక్కుని తలుపు తెరిచే లోగా వర్షం ఒక్క సారిగా ఎక్కువై కుండ పోత మొదలయ్యింది.గేట్ వేసి వరండా చేరుకునే లోగా పూర్తిగా తడిసి ముద్దయిపోయాను . తర్వాత ఏం చెయ్యాలో తెలియలేదు .  ఆ వర్షం లో వెనక్కి వెళ్ళే పరిస్తితి కూడా లేదు . 

కిటికీ గేప్ లోంచి హాల్లో లైటు వెలుగుతోందని తెలుస్తోంది.  ఏమైతే అవనీ అని కాలింగ్ బెల్ నొక్కాను. అరా నిమిషం గడిచినా తలుపు తెరుచుకొ లేదు. మరో అరనిమిషం కానిచ్చి మరో సారి నోక్కాను. ఈ సారి మరో అరా నిమిషం తర్వాత తలుపు తెరుచుకుంది . సరిగ్గా అప్పుడే వీధి లైట్లు ఆరిపోయాయి .

జానకి గారే తలుపు తెరిచారు . చిరు చీకట్లో ఆవిడ గుర్తు పట్టినట్టు లేదు. .మొహం చిట్లించి “ఎవరూ” అని అడిగింది తేరి  పార చూస్తూ .  ఆ సమయంలో ఎవరైనా రావడం ఆమె కి ఇష్టం లేదు అని తెలుస్తోంది నేనండీ ఫలానా అని చెప్పుకోగానే 

“ఓహ్ మీరా ! ఈ సమయంలో ఇలా..లోపలకి రండి . అయ్యో బాగా తడిసిపోయారు  .” అని ఆహ్వానించింది .. సుమారు రెండడుగుల దూరం నుండే ఖరీదైన సెంటు వాసన గుప్పున తగుల్తోంది.

“అబ్బే ఫర్వా లేదండీ . రమేశ్ తో మాట్లాడాల్సివుండి వచ్చాను . ఇలా వర్షం తగులుకుంటుందని అనుకో లేదు .” అన్నాను. 

“అది సరే . ముందు మీరు దయచేసి లోపలకి రండి”  అని నా సమాధానం కోసం చూడకుండా వెనక్కి తిరిగి నడిచింది . అంతా హడావిడిలోనూ ఆవిడ నడకలో వున్న దర్పం గమనించాను.

లోపల పెద్ద హాల్ లో మధ్య ఖరీదైన సోఫా సెట్ వుంది . అందులో ఒక దానిలో ఒకతను కూర్చుని వున్నాడు . అతని మొహం అంత ప్రసన్నం గా లేదు. 30 , 35 ఐదు మధ్యలో వుండొచ్చు .

“ఇతను మా కాలేజీ లోనే పని చేస్తారు. పేరు మురళి అని పరిచయం చేసింది. అతను లేచి చెయ్యి కలిపాడు . నా భుజాల వరకూ వస్తాడు . నల్లగా సన్నగా వున్నాడు.. కళ్ళు ఎర్రగా వున్నాయి . తాగి వున్న వాలకం తెలుస్తోంది .

“నే వెళ్ళి వస్తాను . మీరు రమేశ్ స్కూటర్ కీ ఇవ్వండి ” అని అడిగాడు . సందేహం లేదు .తాగి వున్నాడు 

“సరే జాగ్రత్తగా వెళ్ళు . స్కూటర్ డిక్కీలో రైన్ కోట్ వుంటుంది ” అని లోపలకి వెళ్ళి తాళం చెవి అతనికి ఇచ్చింది .

అతగాడు కొద్దిగా తూలుతూ వెళ్ళాక ఆమె తలుపు వేసేసింది . “అబ్బా . ఏమి గాలబ్బా !” అంటూ వెనక్కి తిరిగి మీరు బాగా తడిసి పోయారు . ఇంకా నిలుచునే వున్నారు .కూర్చోండి . టవల్ తీసుకోస్తా ” అంది. ఆమె మాట అంతేనో కాదో తెలీదు గాని మాట కొంచం ముద్దగా వస్తోంది .. ఎందుకో డౌట్ కొడుతోంది నాకు .

” ఫర్వా లేదండీ సోఫాలు పాడవుతాయి. బట్టలు తడిగా వున్నాయి .” అన్నాను బిడియంగా .

“ఉండండి .ఇప్పుడే వస్తాను అని లోపలకెళ్లి టవల్ , లుంగీ , ఓ చొక్కా తీసుకొచ్చింది .

ఎడం వైపు వున్న తలుపు చూపించి “అది గెస్ట్ రూమ్ . అందులో బట్టలు మార్చుకుని తడి బట్టలు ఫేన్ కింద పెట్టండి ” అంది. ఆవిడ మాట తీరు లో ఏదో రకమైన అధికారిక దర్పం లాంటిది కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది. డబ్బు వలన కావొచ్చు , చదువు వలన కావొచ్చు .

మారు మాట్లాడకుండా లోపలకి నడిచి తల తుడుచుకుని , బట్టలు తీసి స్టాండు కి వేలాడ దీసి, లుంగీ కట్టుకోబోతూ ఆగాను . డ్రాయర్ కూడా బాగా తడిసి వుంది . దాంతో కట్టుకుంటే మళ్ళీ లుంగీ తడిసే అవకాశం వుంది. డ్రాయర్ కూడా విడిచి లుంగీ కట్టుకున్నాను . షర్ట్ కింద మూడు బొత్తాములు పెట్టుకుంటే మీద రెండూ ససేమిరా మా వల్ల కాదు అని మొరాయించాయి . అలాగే వేసుకుని వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాను . ఆమె హాల్లో లేదు .

అరనిమిషం తర్వాత వచ్చింది. ఇప్పుడు ఆవిడని పూర్తిగా స్కాన్ చేసే సమయం వచ్చింది .

చామన చాయ.  మనిషి బాగా వొళ్ళు గానే వున్నా కాలు పొడుగు మనిషి కావడం తో తెలీడం లేదు.
మొహం గుండ్రం గా వుంది . నొక్కుల జుట్టు వత్తుగా వుంది చెంపల కింద వరకూ పరుచుకుని వుంది . ముక్కు ఆ మొహానికి చిన్నగానే అనిపించింది . పెదాలు రెండూ దళసరిగా వుండి పై పెదవి కొంచెం పెద్దది గా వుంది. నాకంటే మూడు నాలుగేళ్ళు పెద్దది కావొచ్చు అనిపించింది .

ఆమె కాస్తా ఇబ్బందిగా కదిలి “మీరు కాఫీ తీసుకుంటారా టీ తీసుకుంటారా ? అసలే వర్షం లో తడిసి వున్నారు .” అని అడిగింది .

నాకు తెలీకుండానే ఆమెని అంత పరిశీలనగా చూసేనని అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది.     

“అబ్బే ఏమీ వద్దండీ. ఇది కాఫీ , టీ సమాయం కాదు  కాదు నాకు ” అని నాలిక కర్చుకున్నాను.

ఆమె చిన్నగా నవ్వింది. ” ఫర్వాలేదు లెండి . మా ఇంట్లో అవి మామూలే . మా అన్నలు, నాన్న గారు ఎవరోచ్చినా ఈ సమయంలో చేసేది అదే .” అంది . ఆమె అప్పటి వరకూ నిలబడే వుంది .

“రమేశ్ లేడా ఆండీ. తన తో మాట్లాడాలనే వచ్చాను .” అన్నాను మాట మారుస్తూ .

“లేడు. సడన్ గా వాడి బుర్రలోకి ఏమి వచ్చిందో తెలీదు . వుదయాన్నే హైదరాబాద్ మా చెల్లెలి ఇంటికి వెళ్తానని బస్సు పట్టుకుని పోయాడు . పది రోజుల వరకూ రాడు . వుండండి ఇప్పుడే వస్తాను”  అని లోపలకి పోయింది జానకి రాణి గారు . 

వెనక్కి తిరిగినప్పుడు చూశాను . బలిసిన చదునైన వీపు సగానికి పైగా కనబడుతోంది . చీర నలిగినట్టు వుంది .వీపు కింది అర్ధ భాగం నుండే పిరుదుల ఎత్తు మొదలై మొత్త విశాలంగా వుంది . పంకజం కంటే రెండు అంగుళాలు పొడుగు ఎక్కువే అయి వుంటుంది .బహుశా నా ముక్కు వరకూ వస్తుందేమో . మెడ పొడుగ్గా వుంది .వెనకాల జుట్టు వదులుగా వుంది క్లిప్ పెట్టుకుంది . జుట్టు వత్తుగా వుండి, వీపు మధ్య భాగం దాటి కాస్తా కిందవరకూ వుంది.

ఆలోచనలో పడ్డాను . మందు మత్తు చాలావరకూ దిగిపోయింది . ఇదివరలో ఏ ఆడదాన్నీ అంతా పరిశీలనగా చూసేవాడిని కాదు . ముఖ్యంగా సంసార స్త్రీలని .తెలీకుండానే. రాముడు మంచి బాలుడు అనే టైప్ ఇమేజి నాది. చాటు మాటు ఇందిరతో , పనిమనిషితో తప్ప గత పది సంవత్సరాలలో వేరే ఏ సంసార స్త్రీని ఆ దృష్టి తో చూడలేదు . పంకజం పూ వెంట్రుకల పుణ్యమాని ఇప్పుడు చెల్లిలి వరసదైన పంకజాన్ని, ఇప్పుడు ఈవిడనీ ఇంత పరిశీలనగా చూస్తున్నాను .

కింద డ్రాయర్ కూడా లేదు కాబట్టి ఆలోచనలని అదుపులో పెట్టుకోబోతే అభాసుపాలు కావలిసి వస్తుంది అని ఓ వైపు పీకుతోంది .

నేను ఆలోచనల్లో వుండగానే జానకి గారు ఒక ట్రే వచ్చి టీపై పై పెట్టింది . ఒక విస్కీ బాటిల్ , రెండు గ్లాసులు , ఒక బీకరువంటి దాంట్లో బుడగలు తేలుతూ సోడా, చిప్స్, జీడిపప్పు వున్నాయి .

ఆమె నా సోఫాకి కొద్ది దూరం లో కుడి వైపు వున్న సోఫాలో కూర్చుని ” ఇదే కదా ఈ సమయం లో మీరు తీసుకునేది” అంటూ నవ్వింది .

ఆవిడ తెగింపుకు , ఆ ఓపెన్ గా వుండే పద్దతికీ జోహార్ చెప్పకుండా వుండలేకపోయాను . 

ఆమె అదేమీ పట్టించుకోకుండా రెండు గ్లాసుల్లో విస్కీ పోసి , సోడా కలిపి. ఒకగ్లాసు  నా ముందు పెట్టింది. తీసుకోండి అని తన సోఫాలో కూర్చుని ఒక గ్లాసు పట్టుకుంది .

తను గ్లాసు నా ముందు పెట్టడానికి వంగి నపుడు పమిట చాటు నుండి దర్శనమిచ్చాయి డబ్బా కాయల సైజులో వున్న ఆమె సళ్ళు . ఆవిడ ఆడతనపు వాసన, సెంటు పరిమళం కలసి నరాల్లో చలనం మొదలైంది . అతి కష్టం మీద ఆలోచనలు మరల్చుకుని గ్లాసు చేతిలోకి తీసుకుని సిప్ చేసి కింద పెట్టాను .

ఆవిడ కూడా ఓ గుక్క తాగి కింద పెట్టి జీడిపప్పు  ప్లేటు నావైపు తోసి “తీసుకోండి” ఆంది.

“మీ గురించి చెప్పండి. మీరు బాంక్ లో ఆఫీసరని విన్నాను . ఆయినా ఈ ట్యూషన్ చెప్పడ మేమిటి , అందునా ఫ్రీగా ఏమిటి? మీ ఆవిడ తరచూ వూరెలతారట కదా ! మీ వీధిలో వుండే పార్వతి మా వూరిదే . తను కలిసినప్పుడు చెప్తూ వుంటుంది .”  గుక్క తిప్పుకోకుండా మాట్లాడుతోంది . ఎంతైనా లెక్చరర్ కదా అనుకున్నాను .

” నాకు టీచింగ్  ఇష్టమండి. కానీ మా నాన్న కోరిక మేరకు ఎం కామ్ చేసి , సీ ఏ మధ్యలో వదిలేసి బాంక్ లో ఆఫీసర్ గా జాయిన్ అయ్యాను . వూళ్ళో కొంత ఆస్తి వుంది . జీతం కూడా బాగానే వస్తుంది . టీచింగ్ నాకు ఇష్టం . ఆ సరదా ఈ కుర్రాళ్ళ ద్వారా తీర్చుకుంటున్నాను. డబ్బు అవసరం లేదు.” అన్నాను 

” మా వాడికి మీరంటే మంచి గురి . మా సారు బాగా తెలివైన వారు . చాలా హాండ్సమ్ గా హీరోలా వుంటారు . ఆయనకి తెలీని విషయాలు లేవు అని చెప్తూ వుంటాడు . మా వారు ఎన్నో సార్లు పిలిచినా మీరు మా ఇంటికి రానే లేదు .” అని నిష్టూరంగా చూసింది జానకి .

” ఇప్పుడొచ్చానుగా . ఎన్నడూ వూహించని రీతిలో మీ ఆతిధ్యమ్ చవి చూస్తున్నాను .” అని నవ్వాను .

“గడుసు వారే . నాకు 18 ఏళ్లకే మా బావ తో పెళ్లి అయింది . తను మా ఇంట్లోనే చదువుకున్నాడు . వున్న వాళ్లెమీ కాదు . నేను పెళ్లి తర్వాత ఎం ఏ చేసేను . ఇంగ్లిష్ లెక్చరర్ గా పని చేస్తూ పీ హెచ్ డీ చేశాను . రమేశ్ మాకు లేట్ గా పుట్టాడు .” అని ఆపి గ్లాసు అందుకుని గట గట తాగి టీపై పై పెట్టింది .

జీడిపప్పు అందుకుని నోట్లో వేసుకుని ” చాలా వేగంగా తాగేస్తున్నానని అనుకుంటున్నారా ? ఎందుకో మీరు కొత్త అనిపించడం లేదు . మీరు మరీ స్లో. తీసుకోండి . ఇంకొకటి వేస్తాను ” అని ఎదురు చూడకుండా తనకి మరో పెగ్గు కలుపుకుంది జానకి .

“ఫర్వాలేదు .మీరు తీసుకోండి . సంపన్న కుటుంబాలలో ఇది మామూలే. నేను ఇలాంటి విషయాలు ఇంకెక్కడా మాట్లాడను ” అని గ్లాసు అందుకున్నాను . 

ఆమె చిన్నగా నవ్వి వూరుకుంది. ఆమె చూపులు నగ్నంగా కనబడుతున్న నా ఛాతీ పై తారాట్లాడుతున్నాయి. నా ఛాతీ మొత్తం నల్లటి రోమాలు దట్టంగా పరుచుకుని వుంటాయి . నా నరాల్లో చలనం మొదలయ్యింది . తమాయించుకున్నాను . ఆమె నా మీద మనసు పడిపోతోందని నమ్మడానికి లేదు . యధాలాపంగా చూస్తుండవచ్చు .

నా గ్లాసు ఖాళీ చేసి మరో పెగ్గు అందుకున్నాను. 

ఆమె ఆపకుండా ఏదో ఒకటి మాట్లాడుతోంది . ఎక్కువగా గొప్పలు .తను చలానికి ఫేన్ అని, స్వతంత్రం గా వుండడం ఇష్టమనీ , ఆడ మగా సమానమే అని అలా చెప్తూ పోతోంది . 

అలా మాటల్లోనే మూడు పెగ్గులు అయిపోయాయి. ఆమె కి మాట మీద కంట్రోల్ తప్పుతోంది . మధ్య మధ్యలో ఏకవచనం వాడేస్తోంది . భర్త మీద తిరస్కార భావం బలంగా వుంది .

ఆమె కళ్ళు ఎర్రగా వున్నాయి. మత్తుతో రెప్పలు వాలిపోతున్నాయి.నేను లేచాను .

సిగరెట్టు కాల్చాలని నరాలు పీకుతున్నాయి . :ఎందుకన్నట్టు చూసింది .

“సిగరెట్టు అని నసిగాను.  ” ఇక్కడే కాల్చుకోవచ్చు ” ఆంది .

లోనకి వెళ్ళి నా పేంటు జేబు లోంచి సిగరెట్టు తీసి వెలిగించబోతే వెలగ లేదు .

తిరిగి సోఫాలో కూర్చున్నాను . లైటర్ వెలగడం లేదు అన్నాను.

“ఓహ్ ! అగ్గిపెట్టే వుండాలి తెస్తాను వుండండి   అని లేచింది . మనిషి కొద్దిగా తూలుతున్నా కంట్రోల్ లోనే వుందనిపించింది.

వెనకనుండి ఆ ఫ్రేము , సీటు చూస్తుంటే ఇంతవరకూ ఆపుకున్న కామం కట్టలు తెంచుకుంది . కింద అంగం కస్సున లేచి దుడ్డు లా తయారయ్యింది . బలంగా కిందకి నెత్తి కాలు మీద కాలు వేసుకుని కూర్చున్నాను . కోరికతో ఒక పెగ్గు ఆవిరి అయిపోయింది .

ఆమె అగ్గిపెట్టెతో తిరిగి వచ్చి అందించి సోఫాలో కూర్చుంది . మరో పెగ్గు కలుపుకుని సగం తాగి కింద పెట్టింది. నేను సిగరెట్టు ముట్టించి అవ చేసేసరికి ఆమె సోఫాలో పూర్తిగా వాలి అర మోడ్పు కళ్ళతో నావైపు చూస్తోంది. ఇడ్డరి కళ్ళూ కలుసుకున్నాయి . ఆమె కళ్ళలో కోరిక కనబడుతోంది. 

నేను గ్లాసు అందుకుని సిప్ తీసుకుంటుంటే తను ముందుకి వంగి తన గ్లాసు తీసుకోబోయింది .
ఆ తీసుకోవడంలో ఆవిడ పైట సాంతం కిందకి జారిపోయింది .