ఇద్దరూ అందమయిన అమ్మాయులు, నా చెరో పక్క నిలబడి ఉంటె, నాకు ఫుల్ గా కిక్ ఇచ్చింది.స్నేహ వాడిన సెంట్* నన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసి మూడ్ తెప్పిస్తోన్ది. ఇద్దరిని చెరో పక్క నిలబెట్టి కిచెన్ లోనే పని కానిచ్చెద్దాం అనిపించింది. కాని కంట్రోల్ చేస్కున్నా. స్నేహ ఇంకా లోపల ఏమి వేస్కొ లేదు అనుకుంటా, తన సళ్ళు ఇంకా లూజ్ గా ఊగుతూనే ఊన్నాయి. అబ్బా! రౌండ్ గా మంచి ఏపుగా పెరిగిన బంగిన పల్లి మామిడి పళ్ళ లాగా నన్ను ఊరిస్తూ ఉన్నాయి. “అంతా రెడీ, మీదే ఆలస్యం. కానివ్వన్డి…” అంటూ వాళ్ళకి ప్లేట్లు అందించా. ఇద్దరు ఆకలి మీద ఉన్నారేమో, వాళ్ళే వడ్డించుకుని స్పూన్ తొ కొంచం నోట్లో వేస్కున్నారు. “అబ్బా ఏముంది బావ, సూపర్ గా వన్డావ్ బిర్యానీ, ఇదిగో నువ్వు టేస్ట్ చెయ్యి..” అంటూ స్పూన్తో నాకు పెట్టింది అను. తాను తిన్న స్పూన్ తో నాకు పెట్టింది, అప్పుడే తన ఎంగిలితో తడిచిన స్పూన్ని, నేను వెంటనే నా నోట్లో పెట్టుకున్న, బిర్యానీ సన్గతేమొ గాని, నాకు తన పెదాలనని జుర్రుకున్నట్లె ఉంది. “థ్యాంక్ గాడ్, బానే వచ్చింది..” అని నేను అన్న. అను తన స్పూన్ వెనక్కు తీస్కొని మళ్లీ తినడం మొదలు పెట్టిన్ది. “బిర్యానీ, అధిరిన్ది చిన్నా.. నిజంగా నువ్వు మంచి చెఫ్ అవ్వుతావ్, ఆ బ్యాంక్ జాబ్ వదిలేసి ఓ మంచి రెస్టోరెంట్ పెట్టుకో బాగా సంపాదిస్తావ్..”అని కాంప్లిమెంట్ ఇచ్చింది స్నేహ, తన అందమయిన నవ్వుతో. “ఓ పని చేయి, నువ్వే ఓ రెస్టోరెంట్ పెట్టు, అన్దులో నేను చెఫ్ అవ్వుతా..” అని నేను కౌంటర్ ఇచ్చా. “హ్మ్.. ఇప్పుడు నిన్ను చెఫ్ చేయడానికి నేను రెస్టోరెంట్ పెట్టలేనులె..” అంటూ హాల్లోకి వెళ్లిపోయింది, పోతూ పోతూ ఇంకొంచెం పెట్టుకున్ది ప్లేట్లో. అను కూడా తన అక్కని ఫాలొ అయ్యింది. ఇద్దరు సోఫా లో కూర్చున్నారు, నేను కూడా ఓ ప్లేట్లో బిర్యానీ పెట్టుకుని, హాల్లోకి వెళ్ళా. సోఫాలో ప్లేస్ లేక పోవటం వల్ల, నేను ఇందాక స్నేహ కూర్చున్న ప్లేస్ లో కూర్చున్న. అందరం బిర్యానీ ఎంజాయ్ చేస్తున్నాం, అత్తేమో ఇంకా రాలేదు. “ఏంటి అత్త ఇంకా ఫోన్ మాట్లాదుతున్దా..” అని నేను అడిగా. “ఆ అవుననుకున్టా.. “ అని స్నేహ చెప్పింది, అను మాత్రం తన బిర్యానీ ని బాగా ఎంజాయ్ చేస్తూ తింటుంది. బిర్యానీ బాగా వచ్చింది, కానీ చాలా స్పైసీ గా వచ్చింది, అందుకే అందరం తెగ మన్చినీళ్ళు తాగుతున్నాం, నేను వాటర్ బాటల్ లో నీళ్ళు తాగినపుడు కొద్దిగా నీళ్ళు దొర్లాయి, నేను వెంటనే తుడుచుకోవడానికి, అటు ఇటు చూస్తే, పక్కనే టేబల్ మీద ఒక టిష్యూ కనిపించింది, వెంటనే నేను ఆలోచించకుండా తీస్కోని తుడుచుకున్నా, మొహం దగ్గరకు పెట్టుకోగానే, అదో రకమైన వాసన, ఎంటా అని చూస్తే పచ్చి పాల వాసన, ఎక్కడిది ఇది అని నేను ఆలోచిన్చె లోపె, టక్కున గుర్తుకు వచ్చింది, ఇందాక స్నేహ తన సన్నులు తుడుచుకున్న టిష్యూ పేపర్ ఇదేనా? నాకు సర్ర్ మని బ్లడ్, నడుము క్రింది భాగం లోకి పాకింది. నా అండరర్*వేర్ లో చిన్న అలజడి, జర్క్ లాంటిది వచ్చింది. అవునో కాదో చిన్న డౌట్ వచ్చింది, వెంటనే నేను ముక్కు దగ్గరిగా పెట్టుకుని గట్టిగా పీల్చ, మరింతగా పచ్చి పాల వాసన నా ఊపిరితిత్తులని నింపేసింది. రెండో సారి అలా పీల్చినపుడు ఆ వాసన బాగుంది, ఇంకా ఇంకా పీల్చాలనిపిస్తుంది. నేను సైలెంట్ గా దాన్ని నా జేబిలొ పెట్టుకునేసి, ఏమీ తెలినట్లు మళ్లీ టీవీ వైపు చూడటం మొదలు పెట్టా. కానీ నా మనసు మనసులో లేదు. కొద్దిగా చూపు తిప్పి స్నేహ వైపు మరల్చా, తాను సైలెంట్ గా బిర్యానీ తింటుంది కిందకు చూస్తూ, అబ్బా ఎమున్నై దాని పెదవులు, వాటిని గట్టిగ నా పెదవులతో సీల్ చేసెయ్యాలి, లోపల ఇంకా ఏమీ వేస్కోలెదనుకుంటా, అను ఏదో జోక్ చెప్తే, తాను నవ్వుతోన్ది, అలా నవ్వి నపుడు తన సళ్ళు కూడా బరువుగా పైకి కిందకి ఎగురుతూ ఉన్నై. నా గుండె ఒక్క సారి కొట్టుకోవటం ఆగి, మళ్లీ కొట్టుకున్ది. ఎప్పుడెప్పుడు వాటిని, వాటి లో ఉన్న పచ్చి పాలని జుర్రు కుంటానా అని నా మనసు తెగ ఆరాటం పడిపోయింది. తగిన సమయం రావాలీలే అని నాకు నేనే సర్ది చెప్పుకున్న. “బిర్యానీ సూపర్ బావ.. నువ్వు బాగా వండావ్..”అని అను కాంప్లిమెంట్ ఇచ్చింది. “థ్యాంక్ యూ అను డియర్.. నాకు బిర్యానీ నే కాదు, ఇంకా చాలా వచ్చు, కావాలంటే నీకు నేర్పిస్తా, నేర్చుకుంటావా?” అని డబుల్ మీనింగ్ తో అన్న. “అబ్బో.. నీకు ఇంకా ఎమేమి వచ్చు?” అని స్నేహ కళ్ళు ఎగరేస్తూ అనింది, దానికి కొంచం అర్థం అయ్యింది అనుకుంటా. “నీకేమ్ కావాలో అడుగు, నాకు వచ్చో రాదో చెప్తా..” కౌంటర్ ఇచ్చ.. ఇప్పుడు పూర్తిగా అర్థం అయ్యింది దానికి, వెంటనే సన్నగా నవ్వి సైలెంట్ అయిపోయింది. నేను కూడా సైలెంట్ అయిపోయ. ఇంకేం మాట్లాడకుండా కిచెన్ లో కి వెళ్లారిద్దరు, ప్లేట్స్ కడిగి, వాళ్ళ రూమ్స్ లోకి వెళ్తూ, “గుడ్ నైట్..” చెప్పారిద్దరు. నేను కూడా “గుడ్ నైట్.. “ చెప్పి సొఫాలోనె అలా కూలబడ్డా. అత్త ఇంకా రాలేదు, నాకేమో అత్తని చూసి వెళ్దామని, ఏమైన ప్రోబ్లెమా లేక ఇన్కేమన్నా నా? ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉంటే, సడ్డన్గా గా, టిష్యూ పేపర్ గుర్తుకు వచ్చింది, వెంటనే జాబు లోంచి తీసి, మెల్లగా ఓపెన్ చెయ్యటం మొదలుపెట్టా, కొద్దిగా వీడినా తర్వాత, తెల్లగా ఏదో అంటింది. పచ్చి పాలు అనుకుంటా, వెంటనే తల ఎత్తి చూశా, ఎవరు లేరు హాల్ లో, మళ్లీ ఒకసారి దాని వాసన చూసి, కొద్దిగా నాలుక చివారతో నాకీ చూశా, టేస్ట్ ఏమీ లేదు, చప్పగా ఉంది, అయిన ఇలా చెయ్యటం థ్రిల్లింగ్ గా అనిపించింది.ఇంకొంచం అలాగే నాకీ, పక్కన పెట్టేసా. నాకు ఇవన్ని చేసిన తర్వాత, నా మిసైల్ బాగా లేచి పోయింది. ఇక దాన్ని కంట్రోల్ చెయ్యటం నా వల్ల కాదు అనుకుంటూ, నా రూమ్ లోకి పరుగెత్తా. వెంటనే బాత్*రూమ్ లోకి వెళ్ళి, జీప్ తీస, నిటారుగా లేచి ఉంది, వెంటనే నా చేతికి పని చెప్పా, కాసేపు అలానే కళ్ళు మూస్కోని, స్నేహాని, దాని చెల్లి అను ని మార్చి మార్చి చేశా. ఈసారి నాకు ఇంతకు ముందు కంటే త్వరగా అయ్యింది, నా లోడ్ చూసి నాకె ఆశ్చర్యం వేసిన్ది, ఎప్పుడు ఇంతగా కార్చలా.. ఇవ్వాళన్తా నాకు జరిగిన అనుభవాలతో, పిచ్చెత్తిపోయా. ఎలాగైనా స్నేహ తో రొమ్యాన్స్ చెయ్యాలి అని మనసులో ధృడంగా అనుకున్నా, ఇంకా కడిగేసుకుని బయటకు వచ్చి బాల్కనీలో నిలబడ్డ. చుట్టూ చీకటి, అక్కడెక్కడో స్ట్రీట్ లైట్ వెలుగుతుంది, మనుష్య సంచారం లేదు అస్సలు, సముద్రపు హోరు మాత్రం వినిపిస్తుంది బాగా. మంచి క్లైమేట్, ఎంజాయ్ చేస్తూ అలాగే నిలబడ్డ.      నేను అత్త వాళ్ళ దగ్గరకు వచ్చి చాల రోజులు అయ్యింది. ఈ మధ్యలో వాళ్ళందరూ నాకు దగ్గరయ్యారు ఒఖ్ఖ స్నేహ తప్ప. అది అసలే మామూలుగానే కోపిష్టి, ఇంక నేనంటె ఇంకా కోపం దానికి. అయినా అత్త ఉన్నంతసేపు నన్ను ఏమి అనదు.ఒక వేళ అత్త లేకపోతే నన్ను ఇండైరెక్ట్~గా నన్ను ఏదో ఒకటి అంటూ ఉంటుంది. నేను ఇవన్ని ఏమి పట్టించుకోను. అను చాలా దగ్గర అయ్యింది నాకు. ఇద్దరి భావాలు ఒక్కటే. అనుని నేను వాళ్ళ కాలేజ్ దగ్గరకు కూడా వదిలిపెట్టే వాడిని. తన స్నెహితులు అందరు నాకు పరిచయం అయ్యారు. ఎన్నో సార్లు నేను అను దగ్గర నా మనసులో ఉన్న మాట చెబుదామని అనుకున్నా, కాని సమయం సందర్భం లేకుండా చెబితే అసలుకే మోసం వస్తుందేమో అనేసి నేను మిన్నకుండిపోయా. ఒక మంచి రోజు చూసి వెంటనే వెళ్ళి చెప్పేస్తా. ఇలా నా జీవితం లొ రక రకాలయిన మలుపులు వస్తున్నాయి.

ఈ మధ్యలో నాకు రోజూ, అత్త వాళ్ళింటి దగ్గర ఉన్న బీచ్~కి వెళ్ళటం అలవాటు అయ్యింది. సాయంత్రాలు అలా బీచ్ దగ్గర గడపటం నా మనసుకి చాల నచ్చిన విషయం. ఏది మిస్ అయినా సాయంత్రాలు బీచ్ మాత్రం మిస్ అవ్వను. ఇదిలా ఉండగా నా మనసులో ఉన్న కోరికలు రోజు రోజుకి పగ్గాల్లేని గుఱ్ఱాల్లా పరుగులు పెడుతూనే ఉన్నాయి. అవకాశం కోసం చూస్తున్నా. ఒక రోజు ఆ అవకాశం రానే వచ్చింది. ఆ రోజు పొద్దున్నే అత్త నా రూంకి వచ్చింది. అప్పుడె నేను స్నానం చేసి ఫ్రషప్ అవుతున్నా. పెద్ద రాచకార్యాలు ఏమి లేకున్న, అనుని కాలేజ్ దగ్గర విడవటం మాత్రం ఓ పనిగా పెట్టుకున్నా. ఎవరూ చెప్పలేదు నాకు, నాకె అను దగ్గర కొంచెం చనువు పెరుగుతునదని పధకం వేశా. “చిన్నా, రెడీ అవుతున్నావా?” “అవునత్తా…” అంటూ తల తుడుచుకుంటున్నా త్వర త్వరగా. అత్త నైటీలో ఉంది. “ఇటివ్వరా, నేను తుడుస్తా..”అంటూ చొరవగా నా దగ్గర టవల్ తీస్కుని తుడవటం మొదలు పెట్టింది. “ఇలా మంచం మీద కూర్చోరా, బాగ ఎత్తు ఎదిగావ్, నాకు నీ తల అందటం లేదు..” నేను బెడ్ మీద కూర్చున్న, అత్త నా ముందరికి వచ్చి తల మీద టవల్ పెట్టి తుడవటం మొదలు పెట్టింది.. కొంచం గట్టిగానే చేస్తుంది. అలా చేస్తున్నప్పుదు, తను లోపల బ్రా వేస్కోలేదేమో, తన బోండాల్లాంటి సళ్ళు కదలటం మొదలు పెట్టాయి.కింద నాకు లేచి పోతుంది.అసలే టవల్ కట్టుకుని ఉన్నా, తను నా తల తుడవటంలో నిమగ్నం అయిపోయింది పూర్తిగా, “అత్తా, ఇంకా చాలులే, నేను తుడుచుకుంటానులే..” “అబ్బ నువ్వు ఉండరా, చూడు జుట్టు ఎల తడిగా ఉందో.. నేను బాగ తుడుస్తాను, చిన్నప్పుడు నీకు నేనేగా రోజూ స్నానం చెయించిందీ…” “అవునా, అత్తా అత్తా నాకు మళ్ళి అలా స్నానం చేయించవా??” “ఛీ పాడు పిల్లోడా, సిగ్గు లేదూ.. ఇంత పెద్దా వాడివి అయ్యావు, నీకు స్నానం చెయ్యటం రాదా ఏం?” అంటూ సిగ్గులొలకబోస్తూ నా బుగ్గ మీద పొడిచింది.. అల చేస్తుందని నేను అస్సలు అనుకోలేదు..ఇప్పుడు అత్త నా తల అడ్డంగా తుడుస్తుంది..దానికి లయబద్దంగా తన సళ్ళు, బాగ పండిన మామిడి కాయల్లాగా, అటూ ఇటూ ఊగుతున్నాయి. అడ్డంగా తుడిచినపుడు రెండు కొండలు ఒకదానితొ మరోకటి ఢీకొంటున్నాయి..అత్త నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో నిలబడి నా తల తుడుస్తుంది.. నాకయితే, తనని అలాగే నా రెండు కాళ్ళ మధ్యలో బిగించి ఆ రెండు సళ్ళని గట్టిగా పిసికెయ్యాలని ఉంది. ఎంతో ప్రాక్టీస్ ఉంటే కాని ఇలాంటి సందర్భంలో మనసుని అదుపులో పెట్టుకోవటం సాధ్యం కాదు. నా టవల్లొ మా వాడు రెచ్చిపోతున్నాడు, అసలే నా దగ్గరిగా ఉంది, దాదాపు తన సళ్ళు నా మొహానికి తగులుతున్నాయి.. వాటిని అలానే రెండు చేతులతో పట్టుకుని, చీకిపారెయ్యాలీ అని నా మనసు ఒకటే పోరు. ఎలాగోలా తప్పించుకోవాలి, లేకపోతే అత్త దగ్గర చెడ్డ పేరు వస్తుందని.. “ఇంక చాల్లే అత్తా, టైం అవుతుంది, అను వేట్ చేస్తుంటుంది కింద..” అంటూ తన చెతులలొ ఉన్న టవల్ని నా చేతులలోకి తీస్కున్న. ఒడుపుగా తన చేతులని పట్టుకుని, ఆ మెత్తదనాన్ని ఆశ్వాదించిమరీ చేతుల్లోకి తీస్కున్నా, అత్త ఇవేమి పట్టనట్టు, “సరే రా, కిందకు రా టిఫిన్ పెడ్తా, నాకూ చాలా పని ఉంది..” అంటూ తన వయ్యరాల నడుముని ఊపుకుంటూ, బాగ ఏపుగా పెరిగిన పిరుదులని లయబద్దంగా ఊపుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. “స్స్.. అబ్బా.. అత్తా ఏమున్నావే,నిన్ను ఎలాగైనా ఒక్కసారైనా సరే దెంగాలి, ఆ గుద్ద ఊపుడులు, నడుము వొంపులు రోజూ నాకు పిచ్చెకిస్తున్నాయి. ఇంక అనవసరంగా లేట్ చెయ్యటం వ్రుధా..” అని గట్టిగా నిర్నయించుకున్నా మనసులో. నా చెయ్యి ఆటోమేటిగ్గా నా దండం మీదకు పోయింది. అత్తను పట్టుకున్న చేతులతో నా మొడ్డ కొట్టుకోవటం నాకు భలే నచ్చింది. వడి వడిగా రెడీ అయ్యి కిందకు వెళ్ళా.. కిద అను రెడీగా ఉంది, నాకోసం వేట్ చేస్తూ ఉంది, ఈరోజు యెల్లో కలర్ చుడీదార్ వేస్కుంది, అసలే టైట్~గా ఉందేమో, ఒంపులు షేపులు బాగా కనపడుతున్నాయి. నన్ను చూడగానే తన చున్ని సరి చేసుకుంది, అప్పుడు నాకళ్ళు ఆటోమాటిగ్గా తన స్తనద్వయం పైన వెళ్ళాయి. ఆ రెండు కొండల్ని,ఒక్కసారయినా నా అరచేతులతో తడమాలి. “హాయ్, గుడ్ మార్నింగ్ అను, వచ్చేస్తున్నా, టూ మినిట్స్.. అంటూ పరుగున కిచెన్ వైపు వెళ్ళా, అప్పటికే అత్త వేడి వేడిగా దోశలు పోస్తుంది, నేను గబ గబా రెండు దోశలు పెట్టుకుని, అంతే స్పీడ్~తో నోట్లోకి వెళ్ళిపోయాయి. “ఒరేయ్, మెల్లిగా తిను, టైం ఉందిలే..”అవేమి పట్టిచ్చుకోకుండా నేను నా నోట్లోకి దోశలు కుక్కుకోని, కొంచెం మంచినీళ్ళు అలాగే తాగి, అక్కడినించి బయటపడ్డా.ఇంకా దోశలు అలానే నా నోట్లొ ఉండగా, నా బుగ్గలు ఉబ్బుగా అయ్యాయి, “రా అను వెళ్దాం..”అంటూ బయటకు నడిచా.. అను చిన్నగా నవ్వు కుంటూ, “చిన్నా బావ, నీ మొహం అచ్చు కోతిలాగ ఉంది ఇప్పుడు..” “అలాగె, రా నిన్ను కూడా కోతి లాగ చేస్తా..” “మరి నా నోట్లొ ఏం పెడతావ్…” నా గుండె ఒక్కసారి అలా ఆగి మళ్ళీ కొట్టుకుంది, తను తెలిసే అన్నదా లేకా? “ఏదో ఒకటి పెడతాలే, పదా..” అంటూ నేను తన స్కూటీ వైపు నడిచా..అన్నట్లు అనుకి స్కూటీ కొనిచ్చింది వాళ్ళమ్మ తన బర్త్ డే కి.. నేను బాగ హైట్ కాబట్టి, ఆ స్కూటీ నాకు చాల చిన్నదిగా ఉంటుంది.

అందుకే నేను కూర్చునేప్పుడు,బాగ వెనక్కి జరిగి కూర్చుంటా, అందువల్ల వెనక కూర్చునే వాళ్ళకి పెద్దగా సీట్ ఉండదు, ఇది నాకు ప్లస్ పాయింట్ ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ళు కూర్చుంటే.ఇవ్వాళ అను మంచి కలర్ డ్రెస్ వేస్కుంది.అసలే నాకు పొద్దున్న అత్త ఇచ్చిన కిక్ ఇంకా పూర్తిగా మనసులోంచి వెళ్ళలేదు, ఇదేమో మంచి కసక్కులా ఉంటుంది, వయసులో ఉన్నోడెవరైనా ఊరికే కూర్చుంటాడా!!వెంటనే బండి స్టార్ట్ చేసి ముందుకు దూకించా, ఆ దెబ్బకి దూరంగా కూర్చున్న అను, ఒక్కసారిగా తుళ్ళిపది, నా పైన పడింది, “స్స్.. అబ్బా మెత్తగా తన గుబ్బలు నా వీపుకు తగిలాయి. అసలే మంచి బాడీ షేప్, ఆ రెండు గుబ్బలు ఒత్తుగా, నా వీపులో గుచ్చుకుపోయాయి. “అబ్బా, మెల్లగ బావ, ఏంటీ ఇవ్వాళ మంచి హుషారుగా ఉన్నావ్?” అంటూ మళ్ళి ఎధావిధిగా సర్దుకుని కూర్చుంది. “ఏం లేదు అను, నీకు లేట్ అవుతుందని?” “పర్వాలేదులే, మెల్లగానే పోనీ..” అంటూ నా భుజాలపైన తన రెండు చేతులు వేసి, సర్దుకు కూర్చుంది. ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి, ఈ నానుడి కఛ్ఛితంగా నాలాంటి వాడి కోసమే పుట్టింది. ఎన్ని రోజుల నుండి నేను అనుకి ప్రపోజ్ చేసి, తన మీద నాకున్న ప్రేమ వెల్లడి చేద్దామంటే ఎదో రకంగ ఆ ప్లాన్లన్ని పాడవతూ వచ్చాయి.  “ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి కాదు కాదు (అను)… ” అని అనుకుంటూ నా బాల్కనీలో పచార్లు చేస్తూ ఉండగా, బయట గేట్ శబ్దం వచ్చింది,  “అత్తా!!” ఈ మధ్య అత్త చాల ఆందోళనల్లో ఉంటుంది. సదా ఎవ్వరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూనే ఉంటుంది.ఈ విషయం ఎలాగైనా ఇవ్వళ తేలచాలి అనుకుని, కిందకు వెళ్ళా. అప్పటికే అత్త ఇంట్లోకి వచ్చేసింది.  “హయ్, చిన్నా ఏం చెస్తున్నవ్ రా, బాగ బోర్ కొడుతుందా? అను ఇంకా రాలేదా?” “లేదత్తా, వచ్చే టైం అయ్యింది. అత్తా, నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి. అలా నాతో వస్తావ, బీచ్ దాక, నేను సాయంత్రాలు అలా బీచ్ వద్దకు వెళ్తుంటా.నీకు తెలుసుగా..” “ఏంట్రా విషయం, ఎమన్నా సీరియస్సా?” అంటూ బ్రుకుటి ముడివేసింది. “అవునత్తా, మాటర్ సెరియస్సే..” “సరే అయితె నాకు బీచ్ కి వచ్చే టైం లేదురా, సోరీ రా, పద మేడ మీదకు పోదాం, నీకు నాకు కాఫీ తెస్తా,” అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. నేను సరే ఇంకేంచేస్తాం అనుకుంటూ మేడపైకి వెళ్ళా, కాసేపు అయ్యిన తర్వాత అత్త కాఫీ కప్పులతో పైకి వచ్చింది. అసలే సముద్రానికి దగ్గరగా ఉండటంతో గాలి బానె వీస్తుంది. ఆ గాలికి అత్త వేస్కున్న నైటీ తన సరీరానికి అతుక్కుపోయి తన అందాలను బహిక్రుతం అవుతున్నాఇ. “అబ్బ ఎంత గాలిగా ఉందిరా ఇక్కడ..” అంటూ ఒక కాఫీ కప్పు నా చేతిలో పెట్టింది. “ఊ, ఇక చెప్పర, ఎంటి నీ సమస్య?” “నా సమస్యలేమి లేవు, నీ సమస్యలేమిటో నాకు చెప్పు..” “నా సమస్యలా? ఎమున్నాయి,అసలు నీకు ఎందుకలా అనిపించింది?” “నిన్ను చూస్తే ఎవరికైనా, ఎన్నో సమస్యలు ఉన్నయేమో అని అనిపిస్తుంది. మాటలు ఆపి చెప్పత్తా. నాకు కూడ చెప్పగూడదా?” “అబ్బే అదేంలేదురా, సమస్యలంటె పెద్దగా ఏమీ లేవు. కాని..” “కాని..” “కాని ఒక సమస్య వచ్చిపడిందిరా. పెద్దదేమి కాదు, కాని చిన్నది కూడా కాదు..” “అబ్బా ఈ ప్రాసలు ఆపి అసలు విషయం చెప్పత్తా..” “నేను ఇంతకు ముందు ఒక రెస్టారెంట్ నడిపే దానిని, నీకు తెలుసు కదా,” “ఆ తెలుసు, ఇప్పుడు అది ఎవరికో అమ్మేసి, వచ్చిన ప్రోఫిట్లొ కొంతా తీస్కుంటున్నావని, ఈ ఇల్లు కూడా అప్పుడే కట్టించావని చెప్పావ్ కూడా..” గుక్క తిప్పుకోకుండా వాళ్ళ జాతకం చెప్పినట్టు చెప్పా. “ఆ ఇప్పుడు ఆ పేమెంట్ గురించే సమస్యంతా, అల నా దగ్గిర హోటెల్ ని తీస్కున్న వాళ్ళు, ఇప్పుడు నాకు డబ్బులు ఎగ్గొడుతున్నారు. వచ్చిన ఆదాయంలో నా వాటా డబ్బులు ఇవ్వటం లేదు. అందుకే నేను ఈమధ్య ఫోన్లో కొంచెం ఎక్కువగా మాట్లాడుతూ కనిపించిఉంటా కదూ??” “అవునత్తా, అందుకే ఇలా నిన్ను అడగవలసి వచ్చింది. నేను ఎమన్న సహాయం చేయగలనేమో అనేన్సి.. మరి దీనికి పరిష్కారం ఏంటత్తా?” “అసలు నేను నీకు ఇవ్వాళ అదే చెబుదామని అనుకున్నా, రేపు నేను అను పూణే వెళ్తున్నాం. అక్కడె ఉండి, సమస్యలు తీరాకా, తిరిగి వస్తాము.అప్పటిదాకా, నువ్వు ఇక్కడే ఉండాలి రా చిన్నా, స్నేహకి ఒక్కతే ఉండాలంటే భయం. తనని కూడా తీకువెల్దాం అంటే, తను రానంది. సో, ఇక నిన్ను అడగక తప్పలేదు.

ఏమి అనుకోకురా, నీకు అనవసరమైన శ్రమ పెడుతున్నా.” నాకు కొంచెం బాధ వేసింది.నేను అనుకి ఎలాగైనా నా లవ్ మాటర్ చెబుదామనుకుంటే ఇలా అయ్యిందేంటి? “అను ఎందుకత్తా, నేను నువ్వు వెల్దాం, నేను ఉంటే నీకు కూడా భరోసాగా ఉంటుంది కదా?” “మరేం లేదురా, ఆ హోటెల్ అను పేరుమీదా తీస్కున్నా, తను ఉండాలి అన్ని సంతకాలకి.” “ఒహ్, అలాగా, మరి ఎప్పుడు ప్రయాణం?” నీరసంగా అడిగా. “రేపు రాత్రికి.” “సరే అత్తా, ఏ విషయం నా దగ్గిర దాచనని ప్రమాణం చెయ్యి?” అంటూ చెయ్యి జాపాను. “పిచ్చోడా, నీ దగ్గర ఎందుకు దాస్తాను రా, అంటూ నా చేతిని తన చేతిలోకి తీకుని, ముద్దు పెట్టింది. నేను తనని నా దగ్గరకు తీస్కోని, తన నుదుటి పైన ముద్దు పెట్టా, హఠాత్తుగా జరిగిన ఈపరిమాణంతో అత్తా కొద్దిగా షాక్ అయ్యినా, కదలకుండా అలాగే నిలబడింది. తనని నేను గట్టిగా వాటేసుకుని, అలాగే నిలబడ్డ.తనూ నన్ను కావలించుకుని,నా గుండెలమీద తన తల పెట్టి ఉండిపోయింది. “అత్తా..” నా గొంతు హస్కీగా వచ్చింది “హూ ..” అత్త కూడా ఎదోలోకంలో ఉన్నట్లు అనింది “నన్ను విడిచి మల్లి వెళ్ళిపోవుగా?” చప్పున తల ఎత్తి నా కళ్ళలోకి చూసింది, “పిచ్చి కన్న, నిన్ను ఇంక పోగొట్టుకోనురా, ఎమైనా. నువ్వు నా బంగారానివి. నువ్వంటే నాకెంత ఇష్టమో టైం వచ్చినప్పుడు చెప్తా, ముందు నన్ను ని బిగి కౌగిలిలోంచి బయటకు వదులు” అంటూ నవ్వింది. ఆహా, ఎంత అందమైన మొహం, ఆ అందమైన పలువరుసా, నవ్వినప్పుడు తళుక్కున మెరిసే తన పల వరుస, ఎర్రని పెదాలు, చిన్ని చుబుకం, గుండ్రని బూరెల్లాంటి బుగ్గలు, ఇంత దగ్గరిగా చూస్తుంటె మనసు ఆగలేక, “ఉహు, నేను విడువను నిన్ను,విడిస్తే తుర్రుమని పారిపోతావ్ నన్ను విడిచి.” అని చిలిపిగా అన్నా. “నా బుజ్జి బంగారానివి కదూ,నాకు బోల్డన్ని పనులు ఉన్నయిరా, నీకు ఈ కూరంటే బాగ ఇష్టం?” అంటూ గోముగా అనినిది. నేను నా బిగి కౌగిలి ఇంకా బిగించాను, ఇప్పుడు అత్త అందాలన్ని నా పైన పడ్డట్లు అయ్యింది. తన మెత్త మెత్తని గుబ్బలు, అసలే నైటీ మీదుంది, కొంచెం గట్టిగా అదుముకున్న, అంతే, తన గుబ్బలు కువ కువ లాడుతూ,నా గుండెల్లో గుచ్చుకున్నయీ. వాటి మెత్తదనం వద్దనుకున్నా, తెలుస్తున్నది. దూది కంటే కొంచెం గట్టిగా ఉన్నాయి. నేను బాగ పొడవుగా ఉన్నందున కొంచెం చూపు మరల్చితే, తన స్తన ద్వయం తెల్లగ, పాల నురగ లాంటి కలర్లో మెరిసిపోతున్నాయి. పెద్దగా లేవు, చిన్నగా లేవు, కరెక్టుగా అరచేతిలో సరిపోయెటంతగా ఉన్నాయి, బాగ కండ పట్టి, సరైన నొక్కుడు లేక, నిలబడి ఉన్నాయి. వాడకం తక్కువే అనుకోవాలి. “నేను నిన్ను వదల బొమ్మాళి, వదలా..” అంటూ మరింతగా పట్టు బిగించేసా. అసలు ఇంత ధైర్యం ఎలా వచ్చింది ఇవ్వాళ? పొద్దున్నే లేచి ఎవరి మొహం చూసానో, నా పంట పండింది. ఈ వూపులో మరింతగ పట్టు బిగించేసరికి అత్తకి ఇంక కాలేదు, “ఒరేయ్, చిన్నా, కొంచెం మెత్తగా రా, నా నడుము విరిగేటట్టు ఉందిరా, సరే నువ్వు కిందకు రా, నేను ఎదైనా చేసి పెడ్తా..” అంటూ నా పట్టు నుండి తప్పిచ్చుకుని, కాఫి కప్పులు తీస్కుని కిందకు వెళ్ళింది.వెళ్తూ వెళ్తూ నన్ను చూసి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళింది. నేను అలాగే మేడ పైనుండి ఆకాశంలో సాయం సంధ్యని చూస్తూ నిలబడి పోయా. నేను అత్తని అంతగా నొక్కి నొక్కి పట్టుకున్నప్పుడు అత్త ఎందుకు అలాగే ఉండిపోయింది? తను కొంచెం కూడా వద్దు అనలేదు, ఇంకా నా గుండెలమీద అలాగే ఉండిపోయింది కాసేపు. అత్తకు తోడెవరూ లేకపోయెటప్పటికి, ఓంటరితనం వల్ల,ఒక తోడు కావాలనిపించి ఉంటుంది.నేను కొంచెం స్వాంతన మాటలు చెప్పటం వల్ల, తను మానసికంగా సేదతీరింది అనుకుంటా. అయినా చివర్లో అలా నన్ను చూసి నవ్వటంలో అర్ధమేమిటి? అత్త అలా ఎందుకు నవ్వింది అని నేను తెగ ఆలోచిస్తూ, కిందకు వెళ్ళా అత్త ఏదో పనిలో ఉందనుకుంటా, “బావ..” వెనకనిండి అను గట్టిగా అంది.