రెజీనా : రోజుకి ఒక్కసారే లోపలికి పోనిస్తారంటా…..ఎక్కువసార్లు వెళ్తే ఇన్ ఫెక్షన్ వస్తుందంటా….పిల్లలకు రెసిస్టెన్స్ పవర్ తక్కువగా ఉంటుందని…లోపలికి రానివ్వరంట…..
రాము : అంతేలే…..జాగ్రత్తగా ఉండాలి…..
రెజీనా : కాని….రాము….నువ్వు రాత్రి వస్తావనుకున్నా….(అంటూ రాము పక్కకు జరిగి భుజం మీద తన తల ఆనించి కళ్ళు మూసుకున్నది.)
రాము ఆమె మొహం లోకి చూసాడు.
అప్పటిదాకా ఉన్న టెన్షన్స్ అన్నీ తీరిపోవడం….రాత్రి ప్రశాంతంగా నిద్ర పోవడంతో రెజీనా మొహంలో ఒక రకమైన ప్రశాంతత కనిపిస్తున్నది….దానికి తోడు మొహం తేటగా కూడా ఉన్నది.
రెజీనా ని డిస్ట్రబ్ చేయడం ఎందుకని రాము ఏమీ మాట్లాడకుండా కారు డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు.
రాము ఏమీ మాట్లాడకపోవడంతో రెజీనా కళ్ళు తెరిచి తల ఎత్తి రాము వైపు చూస్తూ, “ఏంటి రాము….ఏమీ మాట్లాడటం లేదు….” అన్నది.
రాము : ఏం లేదు….నువ్వు ప్రశాంతంగా కళ్ళు మూసుకునే సరికి….నిన్ను డిస్ట్రబ్ చేయాలనిపించలేదు….
రెజీనా : ఆ ప్రశాంతత కూడా నీ వలన వచ్చిందే రాము….నువ్వు పక్కన ఉంటే నాకు గుండెలో చాలా భారం దిగినట్టు …కొండంత అండ నా పక్కన ఉన్నట్టు….చాలా…చాలా అంటే నాకు జీవితంలో అసలు ఏ భయం లేకుండా ధైర్యంగా ఉన్నది….
రాము : అవును….రాత్రి ప్రశాంతంగా నిద్ర పోయినట్టున్నావు…..అందుకే మొహం కళగా ఉన్నది….
రెజీనా : అవును రాము….చాలా నెలల తరువాత ప్రశాంతంగా నిద్ర పోయాను….కాని నువ్వు పక్కన ఉంటే ఇంకా బాగుండేది…..
అంతలో హాస్పిటల్ వచ్చేసరికి రాము కారుని హాస్పిటల్ పార్కింగ్ లో పార్క్ చేసి లోపలికి వెళ్ళి పిల్లాడిని చూసి…. మధ్యలో నిహారికని కలిసి మాట్లాడి వచ్చారు.
రాముతో మాట్లాడుతున్నంత సేపు నిహారిక సిగ్గుపడుతుండటం రెజీనా గమనించింది.
తరువాత కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ బయటకు వచ్చారు.
అప్పటికే సాయంత్రం అవడంతో ఇద్దరూ కలిసి బయట టిఫిన్ చేసిన తరువాత రెజీనా కి కావలసిన బట్టలు, ఇంట్లోకి కావలసిన వస్తువులు మొత్తం లోటు లేకుండా కొనిపెట్టేసాడు.
రెజీనా : రాము….ఇక చాలు రాము….ఇప్పటికే చాలా ఖర్చు పెట్టావు….
రాము : ఏం పర్లేదు….నా రెజీనా కోసం ఆ మాత్రం ఖర్చు పెట్టకపోతే ఎలా…..
రెజీనా : (ఆ మాట వినగానే కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరుగుతుండగా) నా మీద అంత ప్రేమ ఉన్నందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నది రాము….
రాము : నా అందమైన ఫ్రండ్ ని ఆనందంగా ఉంచాలి కదా….సరె….ఏదైనా రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళి భోజనం చేద్దాం….చాలా ఆకలిగా ఉన్నది….
రెజీనా : అవును రాము….నాక్కూడా ఆకలిగా ఉన్నది…..
దాంతో రాము కారుని ఒక 5 స్టార్ హోటల్ ముందు ఆపి….రెజీనా ని లోపలికి తీసుకెళ్ళాడు.
అప్పటి దాకా అలాంటి హోటల్ లోకి వెళ్ళి ఉండక పోవడంతో రెజీనా ఆనందంగా చుట్టూ చూస్తున్నది.
ఇద్దరూ డిన్నర్ పూర్తి చేసి బయటకు వచ్చి రెజీనా వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చారు.
కారులో ఉన్న షాపింగ్ బ్యాగ్స్ అన్నీ లోపల పెట్టిన తరువాత రాము మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
రెజీనా కూడా రాము పక్కనే కూర్చున్నది.
రాము : ఇంక ఏంటి రెజీనా….
రెజీనా : ఏమున్నది రాము….నువ్వు పక్కన ఉండటం వలన నాకు ఫ్యూచర్ మీద ఆశ కలుగుతున్నది….ఇంతకు ముందు జీవచ్చవంలా ఉండేదాన్ని…..
రాము : అమ్మో…నువ్వు మళ్ళీ ఎమోషనల్ అవుతున్నావు….ఇక నేను వెళ్తాను….(అంటూ పైకి లేచాడు.)
రెజీనా : (వెంటనే రాము చేయి పట్టుకుని ఆపుతూ) అప్పుడే వెళ్తావా….ఉండొచ్చు కదా….(అంటూ ఆశగా రాము కళ్ళల్లోకి చూసింది.)
రాము : (చిన్నగా నవ్వుతూ) నాక్కూడా ఉండాలనే ఉన్నది….కాని నువ్వు నా గురించి తప్పుగా అనుకుంటావేమో అని అడగలేదు….
ఆ మాట వినగానే రెజీనా వెంటనే లేచి రాముని గట్టిగా కౌగిలించుని తన సళ్ళను అతని ఛాతీకి గట్టిగా అదిమిపెట్టి, “రామూ….నీకు ఇంతకుందే చెప్పాను….నీకు ఎప్పుడు నాతో సుఖాన్ని పంచుకోవాలని అనిపిస్తే అప్పుడు ఏమాత్రం సంకోచించకుండా అడగమని చెప్పాను….కాని నువ్వు ఇలా మాట్లాడి నన్ను బాధ పెట్టొద్దు,” అంటూ కన్నీళ్ళు పెట్టుకున్నది.
రాము చేత్తో రెజీనా కన్నీళ్ళను తుడుస్తూ, “అది కాదు రెజీనా….నేను నీకు చేసిన హెల్ప్ కి అడ్వాంటేజ్ తీసుకుంటున్నానని అనుకుంటావేమో అని…..” అన్నాడు.
రెజీనా వెంటనే, “అదేం లేదు రాము….నేను నీ సొంతం….ఇక నుండి నా ఒంటి మీద నువ్వు తప్పితే ఎవరు చెయ్యి వెయ్యరు….వెయ్యనివ్వను కూడా….నా అందాలకు నువ్వు యజమానివి….కాని….” అంటూ ఆగింది.