కాని శివరామ్ ఊర్లో లేకపోయే సరికి తనకు తెలిసిన డాక్టర్లకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పి రాముని జాగ్రత్తగా చూసుకోమని చెప్పాడు.

వాళ్ళందరూ వచ్చిన తరువాత ప్రసాద్ వాళ్ళకు రాము యూనిఫామ్, ఫోన్, రివాల్వర్ అన్నీ ఇచ్చి వాళ్లతో సాయంత్రం వస్తానని చెప్పి హాస్పిటల్ నుండి బయటకు వచ్చాడు.

ఆ వారం రోజులు ఇంట్లో కూడా ఎవరో ఒకరు రాముని అంటిపెట్టుకుని ఉండేవారు.

ఒకరోజు రాము ఇంట్లో ఉండి ఏం తోచక పోవడంతో ప్రసాద్‍కి చెప్పి కేసు ఫైల్స్ ఇంటికి తెప్పించుకుని చూస్తున్నాడు.

పక్కనే శివరాం తమ్ముడు వినయ్ కూర్చుని రాముకి హెల్ప్ చేస్తూ మధ్యమధ్యలో జోక్‍లు వేస్తున్నాడు.

ఇంతలో షర్ట్, జీన్స్ వేసుకుని ఒక అమ్మాయి రాము ఉన్న బెడ్‍రూమ్ లోకి వచ్చి రాము వైపు చూసి నవ్వుతూ, “హాయ్ బావా….” అని అన్నది.

అప్పటి వరకు ఆమెను చూసి ఉండకపోవడంతో రాము ఆమె వైపు ఎవరన్నట్టు చూసాడు.

దాంతో పక్కనే కూర్చున్న వినయ్ వెంటనే రాము వైపు చూస్తూ, “అన్నయ్యా…ఈమె మా అమ్మ కజిన్ బ్రదర్ కూతురు…బాంద్రాలో ఉంటారు….పేరు శిరీష…చాలా అల్లరి చేసుద్ది,” అన్నాడు.

వినయ్ అలా అనగానే శిరీష ఉడుక్కుంటున్నట్టు, “వినయ్….నువ్వు నోరు మూసుకో…నీకన్నా నేను చాలా మంచిదాన్ని,” అంటూ రాము వైపు తిరిగి, “రామూ బావా…మిమ్మల్మి ఇప్పుడె మొదటిసారి చూడటం…నిజంగా శివరామ్ బావని చూసామంటే…మిమ్మల్ని చూడక్కర్లేదు…ఇద్దరూ అచ్చుగుద్దినట్టు ఒకేలా ఉన్నారు….” అంటూ రాము వైపు డౌట్‍గా చూస్తూ, “అయినా ఇన్నేళ్ళూ ఎక్కడకు వెళ్ళారు….సడన్‍గా వచ్చారు….నా చిన్నప్పటి నుండీ శివరామ్ బావని తప్పితే మిమ్మల్ని చూడలేదు,” అంటూ చనువుగా బెడ్ మీదకు ఎక్కి రాము పక్కనే కూర్చున్నది.

శిరీష తన గురించి ఏమీ తెలియనట్టు అడిగేసరికి రాము వెంటనే వినయ్ వైపు చూసాడు.

రాము చూపులో అర్ధం తెలుసుకున్నట్టుగా వినయ్ కూడా వెంటనే శిరీష వాళ్ళకు ఏమీ తెలియదన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపాడు.

వీళ్ళిద్దరూ కళ్ళతోనే సైగలు చేసుకోవడం గమనించిన శిరీష వెంటనే రాము వైపు చూస్తూ, “ఏంటి…ఇద్దరూ సైగలు చేసుకుంటున్నారు…ఏమయింది…ఆ సీక్రెట్ ఏంటో నాకు చెప్పు,” అన్నది.

రాము వెంటనే శిరీష వైపు చూసి నవ్వుతూ, “ఏం లేదు…నేను వచ్చిన దగ్గర నుండీ నువ్వు కనిపించలేదు కదా… అందుకని వినయ్‍ని ఎందుకు రాలేదు అన్నట్టు చూసాను….వాడు దానికి తెలియదు అన్నట్టు తల ఊపాడు,” అన్నాడు.

రాము అలా అనగానే వినయ్ కూడా రాము చెప్పింది కరెక్ట్ అన్నట్టు తల ఊపాడు.

శిరీష : (రాము వైపు చూస్తూ) చూడు బావా…నేను వినయ్ కంటే ఆరు నెలలు పెద్ద దాన్ని…నేను ఎప్పుడు నెలకు ఒకసారి ఇక్కడకు వస్తూనే ఉంటాను…నువ్వే ఎప్పుడూ కనిపించలేదు…ఇంతకు ముందు రెండు మూడు సార్లు వచ్చినప్పుడు నీ గురించి ఇంట్లో వాళ్ళు మాత్లాడుకుంటుంటే విన్నాను…తరువాత నిన్ను చూద్దామని వస్తే నువ్వు ట్రైనింగ్‍కి వెళ్ళావని చెప్పారు…తరువాత నేను ఎప్పుడు వచ్చినా నువ్వు డ్యూటీ అని బిజీగా ఉన్నావు….అందుకనే నేను కలవడానికి కుదరలేదు….ఇప్పటికి కుదింది….

రాము : అవునా…అయినా వచ్చిన దగ్గర నుండీ ఎదుటి వాళ్ళకు అవకాశం ఇవ్వకుండా మాట్లాడుతూనే ఉన్నావు… ఇక మాకు మాట్లాడటానికి ఛాన్స్ ఎక్కడ ఉన్నది చెప్పు…..

శిరీష : నేను అంత ఎక్కువ మాట్లాడుతున్నానా….

రాము : లేదు…చాలా తక్కువ మాట్లాడుతున్నావు…నీ మాటలతో పోల్చుకుంటే మాకు అసలు మాటలు రానట్టె….(అంటూ వినయ్ వైపు చూసి నవ్వాడు.)

దాంతో వినయ్ కూడా అవునన్నట్టు తల ఊపుతూ గట్టిగా నవ్వాడు.

అంతలో వినయ్‍కి తన ఫ్రండ్ వచ్చినట్టు ఇంట్లో పనిచేసే అతను వచ్చి చెప్పడంతో వినయ్ అక్కడ నుండి వెళ్తూ శిరీష వైపు చూసి….

వినయ్ : శిరీ….నువ్వు అన్నయ్యని ఇబ్బంది పెట్టకు…ఒంట్లో బాగుండ్లేదు…

శిరీష : అలాగే…నువ్వు వెళ్ళు….నేను చూసుకుంటాలే….

వినయ్ : (రాము వైపు చూస్తూ) అన్నయ్యా….జాగ్రత్త….ఏమైనా అవసరం అయితే పిలువు….హర్ష కూడా ఇంట్లోనే ఉన్నాడు….

రాము : అలాగేరా…నువ్వు ప్రశాంతంగా వెళ్ళు….నాకు బాగానే ఉంది కదా…..

రాము అలా అనగానే వినయ్ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.

వినయ్ అలా వెళ్ళిపోగానే శిరీష వెంటనే రాము చేతిలో ఫైల్ లాక్కుంటూ….

శిరీష : ఏంటి బావా….ఒంట్లో బాగోలేక పోయినా  ఈ ఫైల్స్ ముందేసుకుని కూర్చున్నావు….

రాము : (చేతిలో ఫైల్స్ ని పక్కన పెడుతూ) ఏంటి….చెప్పు…..(అంటూ నవ్వుతూ శిరీష వైపు చూసాడు.)

శిరీష : నేను నిన్ను చూడటానికి వస్తే నువ్వు ఫైల్స్ ముందేసుకుని కూర్చుంటున్నావు….నాకిదేమీ నచ్చలేదు….

మొదటి పరిచయంలోనే ఇంత చనువుగా ఉండె సరికి రాముకి కూడా సరదాగా ఉన్నది.

రాము : (నవ్వుతూ శిరీష వైపు చూస్తూ) అయినా వినయ్‍ని పట్టుకుని నాలుగు తన్నాలి….

శిరీష : వినయ్‍ని కొట్టడం దేనికి….వాడేం చేసాడు….(అంటూ రాము అలా ఎందుకు అన్నాడో అర్ధం కాకపోవడంతో అయోమయంగా చూసింది.)

శిరీష అలా అయోమయంగా తన వైపు చూడంటం చూసి రాముకి నవ్వొచ్చింది.

రాము అలా నవ్వడంతో శిరీష ఇంకా ఉడుక్కుంటూ….
శిరీష : ఏంటి బావా…అలా నవ్వుతావు….(అంటూ పక్కనే ఉన్న దిండుని తీసుకుని రాము మీదకు విసిరేసింది.)

రాము : వాడికి అమ్మాయిలతో ఎలా ఉండాలో అసలు తెలియదు…నాకు మాత్రం నిన్ను ఇలాగే చూస్తూ ఉండిపోవాలని అనిపిస్తున్నది….(అంటూ శిరీష కళ్లల్లోకి చూసాడు.)
రాము చూపులు తనకు బాగా వేడిగా, వాడిగా గుచ్చుకున్నట్టు అనిపించేసరికి శిరీష వెంటనే తల విదిలించుకుని…
శిరీష : వామ్మో…నీ కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూడాలంటే ఏదోలా ఉన్నది….
రాము : ఏమయింది….నేను మామూలుగానే చూస్తున్నా కదా…..
శిరీష : ఏమో…ఆ కళ్ళల్లో ఏదో మత్తు ఉన్నది…ఏదోలా అయిపోతున్నది….
అలా వాళ్ళిద్దరూ సరదాగా మధ్యాహ్నం దాకా మాట్లాడుకున్నారు.
రాము కూడా సరదాగా ఉండే సరికి శిరీష కూడా చాలా తొందరగా రాముతో చనువుగా ఉండటం మొదలుపెట్టింది.
అలా మాట్లాడుకుంటూ శిరీష మెల్లగా రాము పక్కనే దాదాపుగా అనుకున్నట్టుగా కూర్చున్నది.
అది గమనించిన రాము ఆమె వైపు చూస్తూ….
రాము : ఏంటి….పక్కన కూర్చున్నావు….
శిరీష : ఏం కూర్చోకూడదా…..
రాము : ఎవరైనా చూసారంటే ఏమనుకుంటారు….
శిరీష : ఎవరూ….ఏమీ అనుకోరు…అంతా ఇంట్లో వాళ్లమే కదా….
రాము : అయినా….ఇంత దగ్గరగా బాగుండదు….(అంటూ కొంచెం పక్కకు జరిగాడు.)
కాని శిరీష మాత్రం ఏమాత్రం తగ్గకుండా…
శిరీష : అదిగో…నువ్వు అలా పక్కకు జరిగావంటే…నేను వచ్చి నీ ఒళ్ళో కూర్చుంటాను….
రాము : అమ్మో….అంత పని చేయకు….ఇప్పటికే ఇంట్లో వాళ్లకు సమాధానం చెప్పుకోలేక సతమతమవుతున్నా…. కొత్తగా నువ్వు తయారవకు….
శిరీష : ఏంటి బావా…నీకు బాగా గర్ల్ ఫ్రండ్స్ ఎక్కువా…..(అంటూ అనుమానంగా చూసింది.)

రాము : అదేం లేదు….ఇంట్లో పెళ్ళి చేసుకోమని ఒకటే పోరు పెట్టేస్తున్నారు….అందుకని….
శిరీష : అయితే….
రాము : నువ్వు నా ఒళ్ళో కూర్చుండగా ఎవరైనా చూసారనుకో….వెంటనే ఇద్దరికీ పెళ్ళి చేసేస్తారు…(అంటూ నవ్వాడు.)
శిరీష : (ఆనందంగా నవ్వుతూ) నిజంగానా బావా….నాక్కూడా నిన్ను పెళ్ళి చేసుకోవాలని ఉన్నది…అయితే ఇప్పుడే నీ ఒళ్ళో కూర్చుంటా…(అంటూ పైకి లేవబోయింది.)
అప్పుడే శివరామ్ వాళ్ళ అమ్మ పద్మ లోపలికి వచ్చి శిరీష అల్లరి చేయడం చూసింది.
పద్మ : (శిరీష వైపు చూస్తూ) ఏంటే….ఏం చేస్తున్నావు….మామయ్య గారిని ఇబ్బంది పెడుతున్నావేంటి….
శిరీష : మామయ్య గారా….ఆయనెవరు…(అంటూ మళ్ళీ అయోమయంగా పద్మ వైపు చూసింది.)
శిరీష అలా అడగ్గానే పద్మ తడబడుతూ ఏం చెప్పాలి అన్నట్టు రాము వైపు చూసింది.
రాము : అది కాదు…నేను రేణుక వాళ్ళాయనలా ఉంటానని అప్పుడప్పుడు ప్రేమగా నన్ను మామయ్య గారు అని పిలుస్తుంది….(అంటూ కవర్ చేసాడు.)
శిరీష : అవును కదా…నేను కూడా ఒకటి రెండు సార్లు రేణుక అమ్మమ్మ పెళ్ళి ఆల్బమ్ చూసాను…ఆయన పోలికలు నీకు, శివరామ్ బావకి కొట్టొచ్చినట్టు ఉన్నాయి….ఆయన పేరే నీకు పెట్టారు కదా….
రాము : అబ్బో…ఏమో అనుకున్నా…నీకు చాలా తెలివితేటలు ఉన్నాయే…ఇలా చెప్పగానే అలా పట్టేస్తున్నావు… (అంటూ మెచ్చుకున్నట్టు నవ్వాడు.)
శిరీష : (కొంచెం గర్వంగా రాము కళ్ళల్లోకి చూస్తూ) మరి శిరీష అంటే ఏమనుకున్నావు…(అంటూ షర్ట్ కాలర్ ఎగరేసింది.)
పద్మ : సరె….కబుర్లు చెప్పుకున్నది చాలు….ఇక కిందకు రండి…భోజనం చేద్దాము….(అంటూ శిరీష వైపు చూసి) ఒసేయ్…రాముని విసిగించకుండా నువ్వు కూడా కిందకు రా….భోజనం చేద్దువు గాని….
శిరీష : అలాగే అత్తా…..పది నిముషాల్లో వచ్చేస్తాం….
పద్మ నవ్వుకుంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
పద్మ వెళ్ళిపోగానే శిరీష ఏదో మర్చిపోయినట్టు తల మీది చేత్తో కొట్టుకుంటూ రాము వైపు చూసింది.
రాము : ఏంటి అలా కొట్టుకున్నావు….ఏమయింది….
శిరీష : అబ్బా….మంచి ఛాన్స్ మిస్ అయింది బావా…..

రాము : ఏం….ఛాన్స్ మిస్ అయింది….
శిరీష : అదే…ఇందాక చెప్పావు కదా…నీ ఒళ్ళో కూర్చున్నప్పుడు ఎవరైనా చూస్తే మనిద్దరికీ పెళ్ళీ అవుద్ది అన్నావు కదా….
రాము : అవును…నేను చెప్పిన దానికి….నీ ఛాన్స్ మిస్ అయిన దానికి లింక్ ఏంటి….
శిరీష : అదే బావా….పద్మ అత్తయ్య వచ్చినప్పుడు నేను నీ ఒళ్ళో కూర్చుని ఉంటే….మనిద్దరికీ పెళ్ళి చేసేది కదా….(అంటూ ముందుకు ఒంగి రాము కళ్ళల్లోకి చూస్తూ నవ్వింది.)

శిరీష : అందరితో ఇలా ఎందుకు ఉంటాను బావా…మనింట్లో కాబట్టి ఇంత ఫ్రీగా ఉన్నాను….
రాము : సరె…పద వెళ్దాం….
దాంతో ఇద్దరూ బెడ్‍రూమ్ నుండి బయటకు వచ్చి మెట్లు దిగుతున్నారు.
కింద అందరూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని రాము కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు.
రాముతో కలిసి మెట్లు దిగుతున్న శిరీషని చూసారు.
ఇద్దరూ పక్కపక్కనే మెట్లు దిగుతుండటం చూసి పద్మ, కరుణ వాళ్ళంతా మిగతా వాళ్లకు సైగ చేసి రాము డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు రాగానే, “అబ్బా…రామూ…మీతో శిరీషని చూస్తుంటే…చాలా బాగున్నది…” అంటూ పద్మ మిగతా వాళ్ల వైపు చూసి నవ్వింది.
పద్మ అలా అనగానే మిగతావాళ్ళు కూడా ఒక్కసారిగా ఆమెకు సపోర్ట్ చేస్తూ అవునన్నట్టు తల ఊపారు.
పద్మ మాటలకు అందరి కంటే ఎక్కువగా శిరీరి ఆనందపడిపోతూ పద్మని వాటేసుకుని, “నేను అదే చెబుతున్నా అత్తా….కాని బావ నా మాట వినడం లేదు,” అన్నది.
దానికి కరుణ కూడా శిరీషకి సపోర్ట్ చేస్తూ, “అవును అక్కా….రాము పక్కన శిరీష చాలా బాగున్నది…రాము ఒప్పుకుంటే పెళ్ళి చేసేద్దాం,” అన్నది.
రాము చిన్నగా నవ్వుతూ, “నువ్వు అలా అనకు పిన్ని…అదసలే కోతి…నిజమనుకుని ఇంకా రెచ్చిపోయిద్ది,” అంటూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర చైర్ లాక్కుని కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.
పద్మ డైనింగ్‍టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చి రాము ముందు కంచం పెడుతూ, “అదేంటి రామూ…అలా అంటావు….సింధు అల్లరి ఎక్కువ చేస్తుంది…కాని చాలా మంచిది…చేసుకోవచ్చు కదా,” అన్నది.
“ఇక చాల్లే ఆపండి…ఇప్పటికే శిరీ నిజమనుకుంటుంది,” అంటూ రాము భోజనం చేయడం మొదలుపెట్టాడు.

శిరీష కూడా భోజనం చేస్తూ రాము వైపు చూస్తూ, “బావా…లంచ్ అయిపోయిన తరువాత బయటకు వెళ్దామా,” అనడిగింది.
రాము : నాకు పని ఉన్నది…అయినా ఎక్కడికి….
శిరీష : ఎప్పుడూ ఉండే పనే కదా బావా…సరదాగా అలా బయటకు వెళ్దాం….
పద్మ : తీసుకెళ్ళొచ్చు కదా….మీక్కూడా కొంచెం రిలీఫ్‍గా ఉంటుంది….
రాము : (పద్మ వైపు చూస్తూ) అలాగే…..నీ మాట ఎప్పుడైనా కాదన్నానా…(అంటూ శిరీరి వైపు చూస్తూ) నువ్వు అల్లరి చేయనంటే వస్తాను…బుధ్ధిగా ఉండాలి….
కరుణ : (రాము అలా అనగానే) శిరీష బుధ్ధిగా ఉండటమా…దాని వల్ల కాదు…దాని చేత అల్లరి మాన్పించడం అనేది కలలో మాట….
శిరీష : చిన్నత్తా…..నువ్వు కూడానా….(అంటూ రాము వైపు చూస్తూ) బావా…నువ్వు చెప్పినట్టె బుధ్ధిగా ఉంటాను…నిన్ను అసలు విసిగించను…
రాము : సరె….వెళ్దాం….
ఆ మాట వినగానే శిరీష కూడా భోజనం చేసింది.
తరువాత కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ బయటకు వెళ్ళారు.
కారులో కూర్చోగానే రాము, “ఎక్కడికి వెళ్దాం….” అని శిరీషని అడిగాడు.
శిరీష : నీ ఇష్టం బావా…ఎక్కడికైనా సరె…
రాము : శిరీ….నువ్వు కదా షాపింగ్‍కి తీసుకెళ్ళు అనడిగింది….ఎక్కడకు తీసుకెళ్లమంటే అక్కడకు వెళ్దాం….
శిరీష : అదంతా ఏం లేదు బావా….నీతో సరదాగా గడపాలనిపించింది…అందుకే బయటకు వెళ్దాం అన్నా…..
రాము : సరె…నేను తీసుకెళ్తాలే పదా….(అంటూ కార్ స్టార్ట్ చేసి ముందుకు పోనిచ్చాడు.)
కొద్దిసేపటికి ఒక షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ సెల్లార్‍లో పార్కింగ్‍లో పెట్టేసి షాపింగ్ చేయడానికి పైకి వచ్చారు.
ఇద్దరూ కలిసి బట్టల షాప్‍లోకి వెళ్లారు.
లోపలికి వెళ్ళిన తరువాత సేల్స్ మేన్ దగ్గరకు వెళ్ళిన శిరీష ఒక్కొక్క డ్రస్ తీయిస్తూ బట్టలు చూస్తున్నది.

దాంతో రాము అక్కడ పక్కనే ఉన్న చైర్‍లో కూర్చుని శిరీష వైపు చూస్తున్నాడు.
కాని శిరీష మాత్రం ఇవేమీ పట్టనట్టు తన షాపింగ్ పనిలో తాను మునిగిపోయింది.
పది నిముషాలు గడిచే సరికి రాముకి బాగా బోర్ కొట్టే సరికి, “ఆడాళ్ళతో షాపింగ్‍కి రాకూడదురా బాబూ,” అని మనసులో అనుకుంటుండగా ఫోన్‍లో what’s up మెసేజ్ వచ్చినట్టు బీప్ సౌండ్ వచ్చేసరికి ఫ్యాంట్ పాకెట్‍లో నుండి ఫోన్ తీసుకుని చూసాడు.
ఫోన్‍లో మానస నుండి మెసేజ్ వచ్చినట్టు చూపించేసరికి రాము పెదవుల మీద సన్నటి చిరునవ్వు మెరిసి మాయమైపోయింది.
ఫోన్ చూసుకుంటూ రాము పెదవుల మీద చిరునవ్వు రావడం షాపింగ్ హడావిడిలో ఉన్న శిరీష కనుచివర్లలో నుండి గమనించింది.
ఒక మగాడి పెదవుల మీద అలాంటి నవ్వు ఎందుకు వస్తుందో శిరీషకు వెంటనే అర్ధం అయింది.
దాంతో శిరీష మొహంలో ఒక్క సెకను చిరాకు అలా కనిపించి మాయమైంది….మళ్ళీ బట్టలు చూడటం మొదలుపెట్టింది.
ఇక్కడ రాము ఫోన్‍లో what’s up ఓపెన్ చేసి మెసేజ్ చూసాడు.

రాము : అదేం లేదు…చాలా ఫాస్ట్…నీలాగే….
మానస : నాలాగే అంటె….బెడ్ మీద కూడానా….
రాము : రాక్షసి….అదేం కాదు….నువ్వెంత ఫాస్ట్ గా ఉంటావో….అంటే కలుపుగోలుతనంగా ఉంటావో….అది కూడా అలా ఉంటుందని చెబుతున్నా…..
మానస : ఏంటి….అప్పుడే నీ మరదల్ని అది అనే లెవల్‍కి వచ్చేసారు…..
రాము : ఏం మరదలే కదా….అంటే తప్పేంటి…..ఏంటి జెలసీ ఫీల్ అవుతున్నావా….
మానస : నాకు జెలసీ ఎందుకుంటుంది….నేను ఏమీ నీ పెళ్ళాన్ని కాదుకదా….
రాము : మరి ఇన్ని ప్రశ్నలు ఎందుకు వేస్తున్నావు…..
మానస : నేను మామూలుగా అడిగాను…ఇంతకు ఎక్కడ…ఏ షాపింగ్ మాల్‍లో ఉన్నావు….
రాము షాపింగ్ మాల్ పేరు చెప్పాడు.
మానస : సరె….ఎంజాయ్ చెయ్యి…ఉంటాను….
రాము : ఎంజాయ్ ఏంటె…బోర్ కొడుతుంది….మీ ఆడవాళ్ళు షాపింగ్ ఇంత సేపు చేస్తారా….
మానస : అంతే కదా….నచ్చింది దొరకాలంటే…కొంచెం టైం పడుతుంది….
రాము : మీరు ఒక డెసిషన్‍కి వచ్చేసరికి మాకు నీరసం వచ్చేస్తుంది….
మానస : సరె…ఉంటాను…బై….
రాము కూడా బై చెప్పి ఫోన్ పాకెట్‍లో పెట్టుకున్నాడు.
అంతలొ శిరీష బట్టలు మొత్తం చూసినా ఏవీ నచ్చకపోవడంతో రాము దగ్గరకు వచ్చి, “వెళ్దాం పద బావా….” అన్నది.

రాము ఒక్కసారి నీరసంగా ఉన్న సేల్స్ మేన్ వైపు జాలిగా చూసి శిరీష వెనకాలే బయటకు వచ్చాడు.
షాప్ నుండి బయటకు వచ్చిన తరువాత రాము మెల్లగా నడుస్తూ, “ఏంటే….ఆ షాపులో అన్ని వెరైటీస్ ఉన్నాయి… ఒక్కటి కూడా నచ్చలేదా,” అనడిగాడు.
దానికి శిరీష చిన్నగా నవ్వుతూ, “లేదు బావా….ఏంటొ ఒక్కటి కూడా నచ్చలేదు,” అన్నది.
ఆ మాట వినగానే రాము ఒక్కసారి శిరీష మొహంలోకి చూస్తూ, “ఏంటి అలా ఉన్నావు….వచ్చేప్పుడు బాగా హుషారుగా ఉన్నావు….షాపు నుండి బయటకు వచ్చేప్పుడు ఏదో అసహనంతో ఉన్నావు…ఏమయింది,” అనడిగాడు.
శిరీష : ఏం లేదు బావా…మూడ్ ఆఫ్ అయిపోయింది….
రాము : ఏమయింది….నీకు మూడ్ ఆఫ్ కూడా అవుతుందా….
శిరీష : ఏం….నేను మనిషిని కాదా….నాకు ఫీలింగ్స్ ఉండవా…
రాము : అలా అని కాదు….ఇప్పటి దాకా బాగానే ఉన్నావు కదా…ఇంతలో ఏమయిందా అని…..
శిరీష : బావా….నీకు గర్ల్ ఫ్రండ్స్ ఉన్నారా….
రాము : ఎందుకు….
శిరీష : చెప్పు బావా….ఏదో సరదాగా అడుగుతున్నా….
రాము : ఉన్నారు….
శిరీష : ఎంత మంది ఉన్నారు….
రాము : ఒక్కళ్ళు…..
శిరీష : కాని నిన్ను చూస్తుంటే….ఒక్కళ్ళు ఉన్నట్టు అనిపించడం లేదు…ఇంకా ఎక్కువ మంది ఉన్నారనిపిస్తున్నది….
రాము : అదేం లేదు….ఈ మధ్యనే పరిచయం అయింది….
శిరీష : ఆ అమ్మాయి పేరేంటి….
రాము : మానస….సైక్రియాటిస్ట్….
శిరీష : అయితే….ఆమె అంటే అంత ఇష్టమా….నువ్వు ఆమెను పెళ్ళి చేసుకుంటావా….(అంటూ రాము వైపు అనుమానంగా చూసింది.)

శిరీష అలా అడగడంతో ఆమె ఏ ఉద్దేశ్యంతో అడుగుతుందో రాముకి అర్ధం అయ్యి ఒక్కసారిగా గట్టిగా నవ్వుతూ….
రాము : ఆమెకు పెళ్ళి కూడా అయింది….
శిరీష : (చాలా సంతోషంగా) అవునా…హమ్మయ్యా…నేను ఇంకా ఆమెను పెళ్ళి చేసుకుంటావేమో అని భయపడ్డాను… ఇప్పుడు మనసులో భారం మొత్తం దిగిపోయింది….(అంటూ గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ రాము వైపు ప్రశాంతంగా చూసింది.)
తను అలా అనగానే శిరీష హ్యాపీగా ఉండటం చూసి రాము కూడా చిన్నగా నవ్వుతూ….
రాము : నేను నిన్ను కూడా పెళ్ళి చేసుకుంటానని చెప్పలేదు కదా…..
శిరీష : అనలేదు…కాని అసలు చేసుకోనని కూడా చెప్పలేదు కదా….ఏదో నా ప్రయత్నం నేను చేసుకుంటాను…
రాము : సరె….ఆ విషయం వదిలేయ్…ఇప్పుడు ఎక్కడకు వెళ్దాం…..

రాము : (తన కాలర్‍ని శిరీష చేతి నుండి వదిలించుకుంటూ) శిరీషా….మనం షాపింగ్ కాంప్లెక్స్ లో ఉన్నాము…
శిరీష : అలా అయితే ఇంట్లో అయితే ఓకెనా….
రాము : శిరీ….నీ అల్లరి మరీ ఎక్కువయింది…
శిరీష : (రాము షర్ట్ కాలర్ వదిలేస్తూ) సరె….మరి నాకు ఇష్టమైన గిఫ్ట్ నువ్వే….ఇస్తావా….(అంటూ రాము కళ్ళల్లోకి చిలిపిగా చూసింది.)
రాము : శిరీ…నీ మీద నాకు అటువంటి ఫీలింగ్స్ లేవు…అర్ధం చేసుకో….
శిరీష : ఇప్పుడు లేకపోతే ఏంటి….తరువాత కలగొచ్చు కదా…..
రాము : అప్పటి సంగతి అప్పుడు చూసుకుందాము…ఇప్పుడు నీకు మంచి గిఫ్ట్ ఇస్తాను….ఇక్కడే ఉండు….
శిరీష : నేను కూడా వస్తాను….
రాము : నువ్వు కూడా వస్తానంటే ఎలా….నేను నీకు తెస్తాను…ఇక్కడే పది నిముషాలు ఉండు….(అంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళాడు.)
రాము అలా వెళ్ళగానే శిరీష అక్కడ డొమినోస్‍లో కూర్చుని పిజ్జా ఆర్డర్ చేసి రాము తన కోసం ఏం తెస్తాడా అని ఆలోచిస్తున్నది.
పావుగంట తరువాత రాము చేతులూపుకుంటూ శిరీష కూర్చున్న చోటకు వచ్చాడు.
రాము చేతిలో గిఫ్ట్ ఏం లేకపోవడం చూసి శిరీష అయోమయంగా చూస్తూ, “ఏంటి…చేతులూపుకుంటూ వచ్చేసావు… నాకు ఇస్తానన్న గిఫ్ట్ ఏది….” అనడిగింది.
రాము మెల్లగా శిరీష పక్కనే కూర్చుంటూ, “నీకు గిఫ్ట్ ఇద్దామనే వెళ్ళాను….కాని అక్కడకు వెళ్లిన తరువాత ఏం గిఫ్ట్ ఇవ్వాలో తెలియలేదు…నీ ఇష్టాలేంటో తెలియదు కదా….అందుకనే ఈసారి ఇద్దాములే అని వచ్చేసాను,” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే శిరీషకి రాముని ఏం అనాలో అర్ధం కాలేదు.
దాంతో శిరీష కోపంగా రాము వైపు చూస్తూ, “నీ….ఏం మాట్లాడుతున్నావో అర్ధం అవుతుందా…ఇంత పీనాసోడివి అనుకోలేదు…నేను గిఫ్ట్ అడిగానా….నువ్వే ఇస్తానన్నావు…” అంటూ కోపంతో బుసలు కొడుతూ పిజ్జా తింటున్నది.
రాము తనకు వస్తున్న నవ్వుని పెదవుల మీదకు రాకుండా ఆపుకుంటూ శిరీష వైపు చూస్తూ, “ఏంటి….పిజ్జా….నాకు పెట్టవా…ఒక్కదానివే తింటున్నావు,” అనడిగాడు.
శిరీష తన ముందు ప్లేట్లో ఉన్న పిజ్జా పీసెస్‍ని రాము ముందుకు తోసి, “తిను…నేను నీలా పిసినారి దాన్ని కాదు… తీసుకుని తిను,” అంటూ చేతిలో ఉన్న పిజ్జా పీస్‍ని తింటున్నది.
రాము మెల్లగా శిరీష భుజం మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ, “శిరీ…ఏంటి కోపం వచ్చిందా….” అనడిగాడు.
శిరీష కోపంగా, “ఏహె….మూడ్ మొత్తం పాడు చేసావు….” అంటూ రాము వైపు కోపంగా చూసింది.
రాము ఇక తన ఫ్యాంట్ పాకెట్‍లో నుండి చిన్న గిఫ్ట్ పాకెట్ తీసి శిరీష ముందున్న టేబుల్ మీద పెట్టి, “నీ కోసం….చిన్న గిఫ్ట్,” అంటూ చిరునవ్వుతో ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసాడు.
శిరీష తన చేతిలో పిజ్జాని ప్లేట్‍లో పెట్టి గిఫ్ట్‍ని చేతిలోకి తీసుకుంటూ, “మరి తీసుకోలేదని అన్నావెందుకు,” అనడిగింది.
రాము చిలిపిగా శిరీష కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, “నువ్వు కోపంలో కూడా చాలా అందంగా ఉన్నావు శిరీ…మరి మరదలని ఆట పట్టించకపోతే ఎలా…నువ్వు అలా ఉడుక్కుంటుంటే భలే ఉన్నావు….అందుకే గిఫ్ట్ తేలేదని చెప్పాను,” అన్నాడు.
రాము తనను పొగిడే సరికి శిరీష చెక్కిళ్ళు సిగ్గుతో ఎరుపెక్కాయి.
శిరీష చిన్నగా నవ్వుతూ గిఫ్ట్ పైన ప్యాకింగ్ ఓపెన్ చేసి చూసింది.
చిన్న గిఫ్ట్ బాక్స్ ఉండటంతో శిరీష మెల్లగా ఓపెన్ చేసి చూసింది.
రింగ్ బాక్స్ ఓపెన్ చేయగానే లోపల ఉంగరాన్ని చూసి శిరీష కళ్ళు ఒక్కసారిగా మెరిసాయి.
బాక్స్‍లో ఒక డైమండ్ రింగ్ మెరుస్తు ఉండటంతో శిరీష ఆనందంగా రాము కళ్ళల్లోకి చూసింది.

శిరీష కళ్ళల్లో ఆనందం చూసిన రాముకి తాను తెచ్చిన గిఫ్ట్ ఆమెకు బాగా నచ్చిందని అర్ధమయింది.
శిరీష కళ్లల్లోకి ప్రేమగా చూస్తూ, “శిరీ….నచ్చిందా….” అనడిగాడు రాము.
అప్పటి దాకా చిరాగ్గా ఉన్న శిరీష మనసు సంతోషంతో నిండిపోయే సరికి రాము వైపు చూస్తూ, “చాలా బాగా నచ్చింది బావా…అసలు ఇలాంటి గిఫ్ట్ ఇస్తావని అసలు అనుకోలేదు,” అన్నది.
“అలా అయితే….ఆ డైమండ్ రింగ్ వైపు అలా చూస్తావేంటి….వేలికి పెట్టుకో,” అన్నాడు రాము.
శిరీష తన ఎడమ చేతిని రాము వైపు చాపుతూ, “నువ్వే పెట్టు,” అన్నది.
రాము ఒక్కసారి శిరీష వైపు చూసి నవ్వుతూ డైమండ్ రింగ్ తీసుకుని ఎడమ చేత్తో శిరీష చేతిని పట్టుకుని కుడిచేత్తో ఆమె ఎడమ చేతి ఉంగరం వేలికి పెట్టాడు.
శిరీష ఒక్కసారి తన చేతికి ఉన్న ఉంగరాన్ని ఆనందంగా చూసుకుంటూ, “చాలా థాంక్స్ బావా,” అంటూ రెండు చేతులతో రాము తలను పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుని పెదవుల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నది.
రాము కూడా ఒక్కసారి శిరీష పెదవులను ముద్దు పెట్టుకుని వెంటనే, “శిరీ…ఏంటిది…” అన్నాడు.