అయూబ్ నిద్ర లేచినా కూడా అతనితో ముభావంగా ఉంటూ అతనికి కావలసినవి సమకూరుస్తుంది.
అయూబ్ కూడా ఆమె కోపంలో ఉన్నప్పుడు ఏం మాట్లాడకుండా తన పని తాను చేసుకుంటున్నాడు.
అంతలో జరీనా వాళ్ళ నాన్న ఫోన్ చేసి వాళ్ళ కొడుకు సలీమ్‍ని ఒకేసారి సాయంత్రం తీసుకొస్తామని చెప్పడంతో ఇద్దరు హడావిడీ లేకుండా చిన్నగా పనులు చేసుకుంటూ బ్యాంక్‍కి, కాలేజీకి వెళ్లడానికి రెడీ అవుతున్నారు.
ఇంటి నుండి బయలుదేరిన రాము కాలేజీకి వెళ్ళకుండా జరీనా వాళ్ళింటికి వెళ్లాడు.
వాళ్ళుండె అపార్ట్ మెంట్ లో బైకు పార్కింగ్ లో పెట్టి జరీనా వాళ్ళ ప్లాట్ ముందుకెళ్ళి కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు.
కాలింగ్ బెల్ విన్న అయూబ్ తన మనసులో, “ఇంత పొద్దున్నే ఎవరు వచ్చుంటారు,” అని అనుకుంటూ వెళ్ళి తలుపు తీసాడు.
ఎదురుగా నిల్చున్న రాము వైపు చూసి అయూబ్ చిన్నగా నవ్వి లోపలికి రావడానికి దారి ఇస్తూ, “ఏంటి రామూ…. పొద్దున్నే వచ్చావు….” అనడిగాడు.
అయూబ్ కి విష్ చేస్తూ, “అదేం లేదు సార్….ఇటు వైపు వెళ్తూ…జరీనా మేడమ్ ని కలవడానికి వచ్చాను,” అన్నాడు.
దాంతో అయూబ్ నవ్వుతూ, “ఓహ్…అయినా మీ మేడమ్ అప్పుడప్పుడు నీ గురించి ఎపుడూ చెబుతు ఉంటుంది… లోపలికి రా,” అంటూ పక్కకు తొలగి రాము లోపలికి రావడానికి దారి ఇచ్చాడు.
రాము అయూబ్ కి థాంక్స్ చెబుతూ హాల్లోకి వచ్చాడు.
అయూబ్ : కూర్చో రాము…..(అంటూ అయూబ్ రాముకి సోఫా చూపించాడు.)
రాము : మేడమ్ లేరా సార్…..(అంటూ సోఫాలో కూర్చుంటూ జరీనా కనిపించకపోయే సరికి చుట్టూ చూస్తున్నాడు)
అయూబ్ : ఉన్నది….లోపల రెడీ అవుతుంది…..
రాము : అలాగా…..(అంటూ టీవి చూస్తున్నాడు)
అయూబ్ కూడా అటూ ఇటూ తిరుగుతూ మధ్యమధ్యలో రాముతో మాట్లాడుతూ బ్యాంక్ కి వెళ్ళడానికి రెడీ అవుతున్నాడు.
కొద్దిసేపటికి జరీనా చీర కట్టుకుని కాలేజీకి వెళ్లడానికి రెడీ అయ్యి బెడ్ రూమ్ లో నుండి బయటకు వచ్చింది.
హాల్లోకి వచ్చిన జరీనా సోఫాలో కూర్చున్న రాముని చూసేసరికి ఆమె మొహంలో ఆశ్చర్యం, ఆనందం రెండూ కనిపించాయి.

బెడ్ రూంలో నుండి జరీనా రావడం చూసి రాము సోఫాలో నుండి లేచి, “హాయ్ మేడమ్,” అంటూ నవ్వుతూ విష్ చేసాడు.
అంతకు ముందు రాత్రి పడుకునే ముందు దాకా రాముతో జాగ్రత్తగా, వీలైనంత దూరంగా ఉండాలని గట్టిగా నిర్ణయించుకున్న జరీనా ఇప్పుడు తన ఇంట్లో రాముని చూసేసరికి ఇంతకు ముందు తాను తీసుకున్న నిర్ణయాన్ని గాలికి వదిలేసినట్టు రాము వైపు చూస్తూ….
జరీనా : ఏంటి రాము….ఇలా వచ్చావు…

అయినప్పటికీ జరీనా తన బైక్ మీద వస్తానని అనేసరికి రాము మనసు ఆనందంతో గెంతులు వేసింది.
అయూబ్ : సరె…అయితె…నేను బయల్దేరతాను…(ఆంటూ రాము వైపు చూసి) బై రాము…వెళ్ళొస్తాను…బ్యాంక్ టైం అవుతుంది…(అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.)
రాము కూడా ఆయనకు బై చెప్పి మళ్ళి సోఫాలో కూర్చున్నాడు.
తరువాత ఇద్దరు ఒక నిముషం పాటు ఏం మాట్లాడుకోలేదు….
దాంతో రాము జరీనా వైపు చూసి….
రాము : ఏంటి మేడమ్….అలా ఉన్నారు….ఒంట్లో బాగోలేదా….
జరీనా : ఏం లేదు బాగానే ఉన్నాను….అయినా ఎందుకలా అడిగావు….
రాము : ఏం లేదు….నాతో ఎప్పుడూ చక్కగా మాట్లాడే వారు….ఇప్పుడు సైలెంట్ గా ఉండే సరికి అలా అడిగాను…. నిన్న పార్టీలో కూడా బాగానే ఉన్నారు కదా….
జరీనా : అదేం లేదు….బాగానే ఉన్నాను….
రాము : సారి మేడమ్….
జరీనా : ఎందుకు….
రాము : అదే నిన్న ట్రైల్ రూమ్‍లో, పబ్‍లో అనుకోకుండా అలా జరిగిపోయింది…మీరు అందుకనే నాతో సరిగా మాట్లాడట్లేదనుకుంటా…
జరీనా : అదేం లేదు…నేను ఆ విషయం నిన్ననే మర్చిపోయాను…నువ్వు కూడా మర్చిపోతే బాగుంటుంది…ఇదేమీ ప్రతి సారి గుర్తు చేసుకోవాల్సిన విషయం కాదు…..
రాము : సరె మేడమ్…మీకు ఇష్టం లేకపోతే వెంటనే….ఇప్పుడే వెళ్లిపోతాను….(అంటూ సోఫాలో నుండి లేచాడు.)
దాంతో రాము అంత బాధపడతాడని ఊహించని జరీనా అంత గట్టిగా ఉన్నందుకు తనను తాను తిట్టుకుంటూ, “నిన్న ట్రైల్ రూమ్ లో జరిగిన దాంట్లో రాముది ఎంత తప్పుందో…..నాది కూడా అంతే ఉన్నది….అయినా పెళ్ళి అయిన నేనే అంత దూలగా రాముని దగ్గరకు లాక్కుంటే…పాపం వయసులో ఉన్నవాడు….ఎదురుగా అందమైన ఆడది అర్ధనగ్నంగా కనిపిస్తే ఎలా ఆగుతాడు….” అని తనను తాను సర్ది చెప్పుకుంటూ….చైర్ లో నుండి లేచి రాము చెయ్యి పట్టుకుని మళ్ళీ సోఫాలో కూర్చోబెడుతూ….
జరీనా : మరి కోప్పడక…అయ్యగారు చేసిన పనికి ముద్దెట్టుకుంటారా…అసలు ఎవరైనా తన లెక్చరర్ తో అలా చేస్తారా….

రాము : అదంతా నాకు తెలియదు మేడమ్…మీరు ఆ గౌనులో అంత అందంగా కనిపించేసరికి ఆపుకోలేకపోయాను… అయినా నన్ను మర్చిపొమ్మని మళ్ళీ మీరు గుర్తు చేస్తారేంటి….
జరీనా : సరె….ఇంకా ఏంటి సంగతులు…..(అంటూ రాముతో ఇదివరికటిలా నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నది)….మీ అంకుల్ ఏం చేస్తుంటారు….ఆయన దగ్గరకు ఎందుకు వచ్చావు….
రాము : మేడమ్….నిజం చెప్పాలంటె…..(అంటూ నసుగుతున్నాడు)
రాము అలా నసగడం చూసి అతను తనను చూడటానికే ఇక్కడకు వచ్చాడని జరీనాకి అర్ధమయింది.
ఆ ఆలోచన రాగానే ఆమె మనసు సంతోషంతో నిండిపోయింది.
అప్పటి దాకా తన మొగుడి మీద ఉన్న చిరాకు మొత్తం తుడిచి పెట్టుకుపోయినట్టయింది.
జరీనా : చెప్పు….ఎందుకలా నసుగుతున్నావు…..(అంటూ నవ్వుతున్నది.)
రాము : మీరు ఈ చీరలో చాలా అందంగా ఉన్నారు మేడమ్…..
రాము తనను అలా పొగిడే సరికి సహజసిధ్ధమైన ఆమె ఆడ మనసు సంతోషపడింది.

కాని జరీనా ఆ సంతోషాన్ని బయటకు కనిపించనీయకుండా రాము వైపు చూస్తూ….
జరీనా : అది నాకు తెలుసు….టాపిక్ చేంజ్ చేయకుండా ఇక్కడకు ఎందుకు వచ్చావో అది చెప్పు….చాలు….
రాము : చెప్తా….కాని మీరు కోప్పడకూడదు…..
జరీనా : కోప్పడనులే చెప్పు…..
రాము : అదీ….అదీ….నాకు ఇక్కడ తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరు లేరు….మీ కోసమే నేను ఇక్కడకు వచ్చాను…

జరీనా : నిన్న చూసావు కదా……మళ్ళీ ఏంటి…..
రాము : నిన్న ఏదో హడావిడిగా చూసాను…దాంతో సరిగ్గా చూడలేదు…ఇప్పుడు మళ్ళీ చూద్దామనుకుంటున్నాను… ప్లీజ్ మేడమ్.
జరీనా : ఇప్పుడు కాదు రాము….కాలేజీకి వెళ్ళాలి….మళ్ళి చీర కట్టుకోవాలంటే చాలా సేపు పడుతుంది….
రాము : కాలేజీకి వెళ్ళడానికి చాలా టైం ఉన్నది…..పైగా మీకు ఫస్ట్ హవర్ కూడా లేదన్నారు కదా….అరగంటలో మళ్ళీ మీరు రెడీ అవొచ్చు….ప్లీజ్ మేడమ్….
జరీనా : వద్దు రాము….నా మాట విను….ఇంకో రోజు వేసుకుని నీకు చూపిస్తాలే….
రాము : మీరు ఎప్పుడు పిలుస్తారో అని టెన్షన్ తో ఎదురు చూడటం నా వల్ల కాదు మేడమ్…ఒక్కసారే కదా నేను అడుగుతున్నది.
దాంతో జరీనా ఇక తప్పదన్నట్టు చైర్ లో నుండి లేచి, “సరె….కూర్చో….వేసుకుని వస్తాను,” అంటూ మెయిన్ డోర్ లాక్ చేసి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళి తలుపేసుకున్నది.
రాము హాల్లో టెన్షన్ గా జరీనా రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు.
పావుగంట తరువాత జరీనా నెమ్మదిగా బెడ్ రూమ్ తలుపు తీసుకొని హాల్లోకి వచ్చింది.

జరీనాని ఆ గౌనులో చూడగానే రాముకి తన ఒంట్లో నరాలన్నీ మెలి తిరిగినట్టు అయి కంటి రెప్పవేయకుండా అలాగే జరీనా వైపు చూస్తుండిపోయాడు.
రాము తనను అలా కన్నార్పకుండా తినేసేలా చూడటం గమనించి జరీనా సిగ్గుపడుతూ అలాగే నిల్చుని రాము ఏం చెబుతాడా అని ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తున్నది.
రాము సోఫాలో నుండి లేచి జరీనాని పైనుండి కింద దాకా చూస్తూ ఆమె దగ్గరకు వచ్చాడు.
అది చూసి జరీనా రాముని, “ఎలా ఉన్నాను,” అని అడగబోయింది.
కాని జరీనా ఆ మాట అడిగేలోపే రాము ఆమె వైపు చూసి….
రాము : ఓకే….మేడమ్….వెళ్ళి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకోండి…..
ఆ మాటకు జరీనా ఒక్కసారి షాక్ అయ్యింది.
తాను ఆ డ్రస్ లో ఎలా ఉంటానో రాము చెప్పకపోయే సరికి జరీనా మొహంలో డిసప్పాయింట్ కనిపించింది.
జరీనా : “అదేంటీ….ఎలా ఉంది….బావుందో….బాలేదో చెప్పకుండా.

రాము : ఏం చెప్పను మేడమ్….నాకు ఈ గౌను నచ్చలేదు….మార్చుకోండి….(అంటూ నడుము వైపు చూస్తున్నాడు.)
జరీనాకి రాము ఏం చెబుతున్నాడో అర్ధం కాలేదు, “నిన్న ట్రైల్ రూమ్ లో అంతలా రెచ్చిపోయిన వాడు…ఇవ్వాళ అదే గౌను వేసుకుంటే బాగాలేదంటున్నాడు…ఏంటి వీడు అర్ధం కావడం లేదు,” అని అనుకుంటూ….
జరీనా : అబ్బా….అబ్బా….ఇంతకీ బావుందా….లేదా….(అంటూ రాము వైపు విసుగ్గా చూసింది.)
రాము : బాగానే ఉన్నది….కాని మీరు చీరలో ఇంకా అందంగా ఉన్నారు….
జరీనా మొహంలో ఇప్పుడు చిరాకుపోయి ప్రశాంతత కనిపిస్తున్నది.
జరీనా : అవునా….సరె…మార్చుకుని వస్తా….
రాము సోఫాలో నుండి లేచి జరీనా దగ్గరకు వచ్చాడు.
అది గమనించిన జరీనా రాము వైపు చూస్తూ వెనక్కు అడుగువేస్తున్నది.
జరీనా : ఓయ్….రాము…ఏంటి దగ్గరకు వస్తున్నావు….
రాము : ఏం లేదు మేడమ్….మీరు ఈ గౌనులో చాలా అందంగా ఉన్నారు….
జరీనా : ఏంటిరా…ఇందాక బాగాలేదన్నావు….ఇప్పుడు బాగుందంటున్నావు….ఏం మాట్లాడుతున్నవో తెలుస్తుందా….
రాము : నేను ఏం మాట్లాడుతున్నానో నాకు బాగా తెలుస్తుంది…నేను చెప్పింది గౌనులో కంటే చీరలో మీరు చాలా అందంగా ఉన్నారని…చీర దాచని ఎన్నో అందాలను గౌను దాచేస్తున్నది…అందుకని మీకు గౌను బాగుండ లేదు అన్నాను….
రాము అలా వివరంగా చెప్పేసరికి చీరలో ఏమేం కనిపిస్తాయో అర్ధమయ్యేసరికి జరీనా చెక్కిళ్ళు సిగ్గుతో ఎరుపెక్కాయి.
జరీనా ఆలా ఆలోచిస్తుండగానే రాము ఆమె దగ్గరకు వచ్చి నడుము మీద చేయి వేసాడు.