KALASI VACHINA ADRUSTAM
KALASI VACHINA ADRUSTAM – 90 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం
KALASI VACHINA ADRUSTAM - 90 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం
KALASI VACHINA ADRUSTAM – 90 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం | POOKU MODDA
కథ,కథనం: శివ రెడ్డి
telugu sex stories
ఒరేయ్ , ఇప్పుడే ఫోన్ వచ్చింది బాస్ నుంచి 12 గంటలకు స్పీడ్ బోటు వస్తుంది అంట బోటు లో బాసు ఉంటాడు ఆయనకు వీళ్ళ ను అప్ప గిచ్చి మనం టౌన్ కు వెళ్లిపోవచ్చు అంట. ఆ ఎద్దుల బండి వాళ్ళకు ఇవ్వాల్సిన డబ్బులు ఇచ్చి పంపిచ్చేయి. వాళ్లతో మంకు ఇంక పని లేదు. ఎప్పటి లాగే వాళ్ళకు చెప్పు ఎవ్వరి దగ్గర నోరు జారవద్దు అని , లేకుంటే వాళ్ళ తల కాయలు లేచిపోతాయని చెప్పు”
“అది సరేరా , ఇందాకా ఆ రూమ్ లోకి వెళ్ళినప్పుడు కొందరికి మెలకువ వచ్చింది , గొడవ చేస్తారేమో”
“నీ తలకాయ , ఇక్కడ వాళ్ళు గొడవ కాకుంటే ఇంకేదైనా చెయ్యమను, ఇంకా మూడు గంటలు అంతే గా , వాల్లు అరిచినా పట్టిచ్చు కొనే వాళ్ళు ఎవ్వరు లేరని నేను వెళ్లి చెపుతా లే గానీ నువ్వు వెళ్లి , వాళ్లను పంపిచ్చు. బాస్ వచ్చేటప్పటికి వాళ్ల ఇక్కడ ఉండకూడదు అన్నాడు”
ఆ తరువాత ఇద్దరు అక్కడ నుంచి వెళ్ళినట్లు అనిపించింది.
మేము మెల్లగా ఆ కిటికీ వదిలి ఇంకో కిటికీ దగ్గరకు వెళ్లి అక్కడ నుంచి వచ్చే శబ్దాలు విన సాగాము.
ఓ వ్యక్తీ బూట్ల శబ్దం వినిపించింది ఆ తరువాత మాటలు వినిపించాయి
“చూడండి , ఇంకో రెండు మూడు గంటల్లో మా బాసు వస్తాడు , ఆ తరువాత అందరిని ఇక్కడ నుంచి పంపిచ్చేస్తారు , మా బాస్ వచ్చేంత వరకు ఎటువంటి గొడవా చేయకండి , ఒకవేళ ఎవరైనా గొడవ చేస్తే ఆ తరువాత వాళ్ళను పక్క రూమ్ లోకి తిసుకొల్లి అక్కడ ఉంచు తాము అక్కడ ఎం జరుగుతుంది అనేది నన్ను అడక్కండి ” అంటూ అక్కడ నుంచి వెళ్లి నట్లు అనిపించింది ఆ తరువాత ఆ రూమ్ తలుపు వేసి గొళ్ళెం పెట్టిన సౌండ్ వినిపించింది.
కొన్ని నిమిషాలు ఆగి ఆ తరువాత ఆ కిటికీ కి ఉన్న ఉచలు పికడానికి ట్రై చేసాను , నేను చేసేది చూసి మంగి కూడా నాతొ పాటు ఓ పట్టు పట్టింది. మా ఇద్దరి శక్తికి, ఎప్పుడో 50 , 60 years బ్యాక్ కట్టింది కావున , వెంటనే ఆ ఉచలు మా చేతుల్లోకి వచ్చేశాయి , రెండు ఉచలు పీకే కొద్దీ మనిషి దూరే సందు ఏర్పడింది. కానీ తలుపులు లోపల నుంచి బిగించ బడ్డవి.
లోపల నుంచి ఎవరైనా తీస్తే గానీ లోపలి వెల్ల దానికి వీలు కాదు. దీపాలి ఫోన్ కు మెసేజ్ పెట్టాను, నేను కిటికీ పక్కనే ఉన్నాను , కిటికీ తలుపులు తీయమని , తన ఫోన్ సైలెంట్ మోడ్ లో పెట్టుకోమని చెప్పాను మరి చూస్తుందో లేదో అని డౌట్.
ఓ నిమిషం తరువాత కిటికీ దగ్గర సౌండ్ వచ్చింది. ఆ తరువాత కిటికీ రెక్కలు లోపలి వైపు తెరుచుకొన్నాయి. మొదట నేను లోపలి వెళ్లి ఆ తరువాత మంగి ని లోపలి లాక్కోన్నాను. అక్కడున్న అమ్మాయిల్లో సగం మందికి మెలుకవ వచ్చింది కానీ మగతగా ఉన్నారు. అక్కడ ఎం జరుగుతుందో వాళ్ళకు తెలియడం లేదు. వాళ్ళల్లో ఒక అమ్మాయి దిపాలి దగ్గరికి వచ్చి , “తను ఎవరు , ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది “
దీపాలి వెంటనే ఆ అమ్మాయి నోటి మీద చేయి వేసి మాట్లాడవద్దని సైగ చేసింది.
“అది సరేరా , ఇందాకా ఆ రూమ్ లోకి వెళ్ళినప్పుడు కొందరికి మెలకువ వచ్చింది , గొడవ చేస్తారేమో”
“నీ తలకాయ , ఇక్కడ వాళ్ళు గొడవ కాకుంటే ఇంకేదైనా చెయ్యమను, ఇంకా మూడు గంటలు అంతే గా , వాల్లు అరిచినా పట్టిచ్చు కొనే వాళ్ళు ఎవ్వరు లేరని నేను వెళ్లి చెపుతా లే గానీ నువ్వు వెళ్లి , వాళ్లను పంపిచ్చు. బాస్ వచ్చేటప్పటికి వాళ్ల ఇక్కడ ఉండకూడదు అన్నాడు”
ఆ తరువాత ఇద్దరు అక్కడ నుంచి వెళ్ళినట్లు అనిపించింది.
మేము మెల్లగా ఆ కిటికీ వదిలి ఇంకో కిటికీ దగ్గరకు వెళ్లి అక్కడ నుంచి వచ్చే శబ్దాలు విన సాగాము.
ఓ వ్యక్తీ బూట్ల శబ్దం వినిపించింది ఆ తరువాత మాటలు వినిపించాయి
“చూడండి , ఇంకో రెండు మూడు గంటల్లో మా బాసు వస్తాడు , ఆ తరువాత అందరిని ఇక్కడ నుంచి పంపిచ్చేస్తారు , మా బాస్ వచ్చేంత వరకు ఎటువంటి గొడవా చేయకండి , ఒకవేళ ఎవరైనా గొడవ చేస్తే ఆ తరువాత వాళ్ళను పక్క రూమ్ లోకి తిసుకొల్లి అక్కడ ఉంచు తాము అక్కడ ఎం జరుగుతుంది అనేది నన్ను అడక్కండి ” అంటూ అక్కడ నుంచి వెళ్లి నట్లు అనిపించింది ఆ తరువాత ఆ రూమ్ తలుపు వేసి గొళ్ళెం పెట్టిన సౌండ్ వినిపించింది.
కొన్ని నిమిషాలు ఆగి ఆ తరువాత ఆ కిటికీ కి ఉన్న ఉచలు పికడానికి ట్రై చేసాను , నేను చేసేది చూసి మంగి కూడా నాతొ పాటు ఓ పట్టు పట్టింది. మా ఇద్దరి శక్తికి, ఎప్పుడో 50 , 60 years బ్యాక్ కట్టింది కావున , వెంటనే ఆ ఉచలు మా చేతుల్లోకి వచ్చేశాయి , రెండు ఉచలు పీకే కొద్దీ మనిషి దూరే సందు ఏర్పడింది. కానీ తలుపులు లోపల నుంచి బిగించ బడ్డవి.
లోపల నుంచి ఎవరైనా తీస్తే గానీ లోపలి వెల్ల దానికి వీలు కాదు. దీపాలి ఫోన్ కు మెసేజ్ పెట్టాను, నేను కిటికీ పక్కనే ఉన్నాను , కిటికీ తలుపులు తీయమని , తన ఫోన్ సైలెంట్ మోడ్ లో పెట్టుకోమని చెప్పాను మరి చూస్తుందో లేదో అని డౌట్.
ఓ నిమిషం తరువాత కిటికీ దగ్గర సౌండ్ వచ్చింది. ఆ తరువాత కిటికీ రెక్కలు లోపలి వైపు తెరుచుకొన్నాయి. మొదట నేను లోపలి వెళ్లి ఆ తరువాత మంగి ని లోపలి లాక్కోన్నాను. అక్కడున్న అమ్మాయిల్లో సగం మందికి మెలుకవ వచ్చింది కానీ మగతగా ఉన్నారు. అక్కడ ఎం జరుగుతుందో వాళ్ళకు తెలియడం లేదు. వాళ్ళల్లో ఒక అమ్మాయి దిపాలి దగ్గరికి వచ్చి , “తను ఎవరు , ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది “
దీపాలి వెంటనే ఆ అమ్మాయి నోటి మీద చేయి వేసి మాట్లాడవద్దని సైగ చేసింది.
“నాకు తెలిసి మీతో పాటు వచ్చింది ఇద్దరు, బండిలో మిమ్మల్ని తెచ్చినప్పుడు ఎంతమంది వచ్చారో ఏమైనా గుర్తుకు ఉన్నదా నీకు ” అని అడిగాను దీపాలి వైపు చూస్తూ
“ఇద్దరు కాదు , ముగ్గురు ఉన్నారు ఇద్దరి చేతుల్లో పెద్ద గన్స్ ఉన్నాయి , మూడో వాని చేతిలో చిన్న పిస్టల్ లాంటిది చూసాను ” అంది.
వాళ్ళు మాట్లాడు కొన్నది తనకు చెప్పను. ఇంకా మూడు గంటల్లో వీళ్ళ తలకాయ ఎవరో ఇక్కడికి వచ్చి అందరిని ఎవరికో అమ్మేస్తారంట , ఈ లోపున మనం ఇక్కడ ఉన్న వాళ్ళను మన అధినం లోకి తెచ్చుకొని వచ్చే వాళ్ళ కోసం ఎదురు చూద్దాం. ఈ లోపున నేను పోలీస్ ఫోర్సు వచ్చే ఏర్పాట్లు కూడా చూస్తా అంటూ. వాళ్ళను లోపలి పిలిచే ప్లాన్ చెప్పాను.
మేము గూడెం నుంచి బయలు దేరినప్పుడు దారిలో నడవడానికి వీలుగా మంచి చేవదేలిన బడిత లాంటి కట్టే చేరోకటి తెచ్చుకోన్నాము , మంగి డోరు కు కొద్దిగా చాటుగా ఉండమని చెప్పి ఆ కట్టెతో నేను వాకిలి దగ్గర రడీగా ఉన్నాను. మొదటి వేటుకే వాళ్ళను మడత పెట్టాలి లేకుంటే వాళ్ళ చేతిలో గన్స్ ఉన్నాయి అవి ఒక్కటి పేలినా మిగిలిన వాళ్ళు alert అవుతారు అనుకొంటూ. ఆ రూమ్ అంతా వెతుకలాడి ములన కొన్ని పాత గుడ్డలు ఉంటే తన దగ్గర పట్టుకొంది మంగి కింద పడ్డవాడికి మాట్లాడకుండా నోట్లో గుడ్డలు కుక్కడానికి.
నేను ముందే చెప్పినట్లు దీపాలి గట్టిగా కేకలేసి పడుకోండి పోయింది. తను కేకలేసిన ఓ ఐదు నిమిషాలకు తలుపు తీసి ఓ గడ్డపోడు లోపలి వచ్చాడు చంకన గన్నేసుకొని. వాడు లోపలి వచ్చి తలపు వేయగానే వాడి నెత్తి మీద బడితే పూజ చేసాను వాడు కింద పడీ పడగానే వాడి నోట్లో గుడ్డలు కుక్కి పక్కకు ఈడ్చేశారు. వాన్ని ఓ మూలకు పీకేసి ఇంతకూ మునుపు అరిచిన దానికంటే రెండు రెట్లు కేకలేసింది దీపాలి. రెండో వాడు వెంటనే వచ్చాడు వాడు కూడా ముందు పడుకొన్న వాడికి జతగా పక్కన చేరాడు.
మూడో వాడు ఎంతసేపటికి లోపలికి రాలేదు. వాడు రాక ముందే వాళ్ళ బాసు వస్తే గొడవ అయిపోతుంది అనుకొంటూ వాడి కోసం ఎదురుచూడ సాగాము. ఇందాక మేము లోపలికి వచ్చినప్పుడు మాతో మాట్లాడడానికి ట్రై చేసిన అమ్మాయి పడుకొన్నది లేచి ” ఇంకోడు రాలేదే వాడి చేతిలో కూడా గన్ ఉంది , వాడు వచ్చి మనల్ని కాల్చేస్తాడు” అంటూ భయం భయం గా కొద్దిగా పైకి లేచి మావైపు చూడ సాగింది.
“ఎవ్వరు ఆ అమ్మాయి , ఇందాక వచ్చిన దగ్గరనుంచి చాలా హైపర్ గా ఉంది” అంటూ దీపాలిని అడిగాను తన చెవిలో
“ఈ పిల్ల పేరు సాహితీ అంట ఇంటర్ చదివింది , EMCET కు ప్రిపేర్ అవడానికి కాలేజికి వెళ్లి వస్తుంటే, ఎత్తుకోచ్చారంట వాళ్ళ నాయన జిల్లా చైర్మన్ కూతురు అంట, ఈ పిల్లకు ఇచ్చిన ఇంజక్షన్ ఎందుకో అంతగా పని చేయలేదు, ఎద్దుల బండ్లో ఎక్కన దగ్గిరి నుంచి నా చెవిలో అదే పనిగా వాగుతుంది , వాళ్ళ నాన్న పెద్ద తోపు , తురుము అంటూ ఎదో పెద్ద బిల్డప్ ఇస్తుంది , కానీ పాపం తనకే చాన్స్ దొరక లేదు.” అంటూ నా చెవిలో సన్నగా గొనిగింది.
“దాన్ని కొంత సేపు అన్నీ మూసుకొని కూచోమని చెప్పు, ఇక్కడ నుంచి వెళ్ళిన తరువాత , వాళ్ళ నాయన ఎంత తోపో , ఎంత తురుమో అప్పుడు చుపిచ్చమను” అన్నాను. దీపాలి వెళ్లి దాన్ని సముదాయించి వచ్చింది.
ఈ లోపుల వాళ్ళ దగ్గరున్న్ ఫోన్ లు రెండు స్వాధీనం చేసుకొన్నాము.
ఓ పది నిమిషాలు వెయిటే చేసిన తరువాత తనతో ఉండాల్సిన వాళ్ళు కనబడలేదని , “ఇంత సేపు ఎం చేస్తున్నార్రా” అనుకొంటూ లోనకు వచ్చాడు చేతిలోని పిస్టల్ ను పోసిషన్ లో పట్టుకొంటు. వాడిని వెనుక నుంచి బడిత పూజ చేద్దామని వాడి తలమీద వేటు వేసేకొద్దీ సరిగ్గా అప్పుడే వాడు వెనక్కు తిరిగాడు , వాడి తలమీద పడాల్సిన బడితే వాడి బుజం మీద పడింది. ఆ దెబ్బకు వాడు “చచ్చాను బాబోయ్ ” అంటూ గన్ నా వైపు గురిపెట్టాడు. నెత్తిమీద పడాల్సిన బడితే భుజం మీద పడగానే , వెంటనే రియాక్ట్ అవుతూ అదే బడితేను వాడి చేతి మీద వేసాను. వాడి చేతిలోని పిస్టల్ ఎగిరి పోయింది. బడితే వాడి మీద ప్రయోగిస్తూనే కాలితో వాడి పిక్కల మీద సైడ్ కిక్క్ ప్రయేగించాను. ఆ దెబ్బకు వాడి జాయింట్లు ఊడిపోయినట్లు అక్కడే కూలబడి పోయాడు. మిగిలిన ఇద్దరు ఎటువంటి బాధ లేకుండా తెలివి తప్పి పోయారు , కానీ వీడికి మాత్రం కొన్ని జాయింట్లు ఉదితే గానీ దారిలోకి రాలేదు.
వాడి దగ్గర ఉన్న సెల్ ఫోన్ కూడా తెసేసుకొని వాడిని కూడా వాళ్ళ స్నేహితుల జతకు చేర్పించాము.
వాళ్ళ బాస్ కోసం వెయిట్ చేయడం ఒక్కటే మిగిలింది. వాడి రాకకు తగిన సత్కారం చేయడానికి తగిన ఏర్పాట్లు చేయడానికి అన్నట్లు నీరజ వాల్ల నాన్నకు , మల్లికార్జునకు ఫోన్ చేసి అంతా వివరించాను. వాళ్ళు కు నీరజముందే చెప్పడం వలన నా ఫోన్ కోసం అన్నీ రెడీ చేసుకొని ఎదురు చూస్తున్నారు. నా ఫోన్ లో GPS లొకేషన్ వాళ్లకు పంపిచ్చి కొద్ది దూరంలో నా కాల్ కోసం వెయిట్ చేయమని చెప్పాను.
మేము ఎంతో సేపు వెయిట్ చేయకుండా నే మాకు మోటారు సౌండ్ వినబడ్డది , అది మేము వెయిట్ చేసే వారిదా , లేక వెయిట్ చేసే వారికోసం వచ్చే వాళ్లదా అని తెలుసు కోవడం కోసం బయటకు వచ్చా.
దూరంగా తీరం వైపు వస్తున్న బోటు కనిపించింది. అయితే కావలసిన వల్లే వస్తున్నారు అనుకొంటూ వాళ్ళ కోసం ఎదురు చూడసాగాను. బోటు సౌండ్ కాకుండా ఇంకేదో సౌండ్ వినబడ సాగింది , బిల్డింగ్ వెనక్కు వెళ్లి చుస్తే కొద్ది దూరం లో చెట్లకు వెనక కిందకు దిగుతున్న హెలికాప్టర్ కనిపించింది. నీరజ వాళ్ళ నాన్న పలుకుబడి బాగా పనిచేసినట్లుఉంది అందుకే వెంటనే force వచ్చేసింది అనుకొంటూ , వాళ్ళు నా కాల్ కోసం వెయిట్ చేస్తుంటారు అనుకొంటూ బిల్డింగ్ ముందు వైపుకు వచ్చాను బోటు లో వచ్చే వాళ్ళకు welcome చెప్పడానికి.
నేను ముందు వైపుకు వెళ్ళగానే , వాళ్ళ దగ్గర తీసుకొన్న ఫోన్ లలో ఒకటి మోగింది, ఆన్సర్ చేయగానే అటువైపు నుంచి
“హలో జేమ్స్ , అంతా రెడినా , వాళ్ళను బయటకు తీసుకోని రా , నాకు టైం ఎక్కువ లేదు అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు”
లోపలికి వెళ్లి మెలుకవ ఉన్న వాళ్ళను తీసుకోని బిల్డింగ్ ముందుకు వచ్చి బోటు లో వచ్చే వాళ్ళకోసం వెయిట్ చెస్తుండగా, సాహితీ వచ్చి నా చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని
“నన్ను ఇక్కడే వదిలి పెట్టి పోకు , నన్ను ఇంటికి సరిగ్గా చేర్చండి , మా నాన్నకు చెప్పి నీకు బోలెడు డబ్బులు ఇప్పిస్తా ” అంటూ నా కేసి అతుక్కొని పోయింది.
“నీకేం భయం లేదు , నేను నిన్ను మీ ఇంటికి చేరుస్తాలే ” అంటుండగా
మా ఎదురుగ్గా బోటు వచ్చి సముద్రం లో కొద్ది దూరంలో ఆగింది , అందులోంచి ఓ చిన్న బోటు బయటకు వచ్చి అందులోంచి ఇద్దరు వ్యక్తులు వడ్డుకు వచ్చారు. రెండు నిమిషాలలో వాళ్ళు మా ఎదురుగా ఉన్నారు. వాళ్ళల్లో ఒకన్ని చూసి షాక్ అయ్యాను.
వాళ్ళు పెద్ద బోటులోంచి బయటకు రాగానే , మల్లికార్జునకు ఫోన్ చేసాను ట్రూప్స్ తో రమ్మని. వాలు ఇద్దరూ మా దగ్గరికి రాగానే , బిల్డింగ్ వెనుక నుంచి ఓ పదిమంది కమెండోస్ తో వచ్చి వాళ్ళను చుట్టు ముట్టాడు మల్లికార్జున
వాళ్ళ వెనుకనే కొద్ది మంది లీడింగ్ ప్రెస్ రిపోర్టర్లు వచ్చి అక్కడ జరుగుతున్నది రికార్డ్ చేయసాగారు.
“వీళ్ళను ఎవరు తీసుకోని వచ్చారు సార్ ” అన్నాను పొలిసు ఆఫీసర్ వైపు చూసి
“మంత్రి గారి కూతురు, మాకు తెలీకుండా వాళ్ళకు ఫోన్ చేసి పిలిపించింది”
“సరే అయితే , జరిగింది అంతా వాళ్లకు చెప్పక తప్పాదు , ముందు వాళ్ళను అరెస్ట్ చేయండి , లోపల వేరే పెద్ద షిప్ ఉంది అందులో వీళ్ళకు సపోర్ట్ చేసే విదేశీ శక్తులు ఆ షిప్ లో ఉన్నాయి ” అంటూ మల్లికార్జునకు చెప్పాను.
వచ్చిన వాళ్ళలో ఒకరు అటవీ శాఖా మంత్రి , అదే మా అందరికి ఆశ్చర్య కరమైన విషయం, రెండో వాడు ఓ చిన్న సైజు గుండా సిటీ లో , వాళ్ళను ఇద్దరినీ అరెస్ట్ చేసి వాళ్ళు వచ్చిన పడవలో వాళ్లతో పాటు కొంత మంది కమెండోలు రాగా సముద్రం లోకి వెళ్ళాము.
ఓ 10 కిమీ దూరంలో ఓ కార్గో షిప్ లంగరు వేయబడి వుంది. మేము ఆ షిప్ లో వెళ్లి ఆ షిప్ కెప్టెన్ ను మిగిలిన సిబ్బందిని వడ్డుకు తీసుకోని వచ్చాము. వచ్చిన కమెండోస్ సహాయంతో అందరికి బేడీలు వేసి అమ్మాయిలు ఉన్న చోటకు తీసుకోని వచ్చాము.
వాళ్ళు బయటకు రాగానే మల్లి కార్జున దగ్గరున్న పోలీస్ స్టేషన్ కు ఫోన్ చేసి, వాళ్లకు విషయం అంతా చెప్పి రెండు వ్యాన్ లు మెయిన్ రోడ్డు మీదకు రమ్మని చెప్పి , హెలికాప్టర్ సాయంతో అందరిని రోడ్డు మీదకు చేర్చేసాడు. మంగికి మల్లికార్జున దగ్గర ఉన్న డబ్బుతో పాటు నా దగ్గరున్న మొత్తాన్ని తన కిచ్చి , ఏదైనా అవసరం అయితే టౌన్ కు వచ్చి నా నెంబర్ కు ఫోన్ చేస్తే నేను సహాయం చేయగలను అని చెప్పి తనను గూడెం కు పంపించాను.
విలేఖరులు , దీపాళీ , సాహితి, ఇంకో మంత్రి కూతురు మాతో హెలికాప్టర్ లో హైదరాబాదుకు రాగా , మల్లికార్జున , కామెండోస్ తో షిప్ లోని వాళ్లను బందీలు గా చేసి మిగిలిన అమ్మాయిలను తీసుకోని రోడ్డు మార్గం ద్వారా సిటికి బయలు దేరారు.
========================================================================================
మేము వెళ్ళే సరికి స్టేషన్ లో అమ్మాయిల వాళ్ళ పేరెంట్స్, సిటి లోని పెద్ద పెద్ద పొలిసు ఆఫీసర్స్ అంతా అక్కడే ఉన్నారు , కిడ్నాప్ అయిన వాళ్ళల్లో మినిస్టర్ కూతురు కూడా ఉండడం వలన ఆ మంత్రి కూడా రావడం వలన ఆయనతో వచ్చిన సెక్యూరిటీ కూడా అక్కడ వుంది.
పోలీసులు వాళ్ళ ఫార్మాలిటీస్ కానిచ్చిన తరువాత , అమ్మాయిలు వాళ్ళ పేరెంట్స్ తో వెళ్లి పోయారు. ఫైనాన్స్ మంత్రి గారి కూతురు పేరు శ్రీలత. మల్లికార్జున నన్ను తీసుకెళ్లి తనకు పరిచయం చేసి , జరిగింది అంతా ఆయనకు వివరించాడు. అయన నా వైపు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ
“థేంక్స్ యంగ్ మ్యాన్ , పోలీసులు ఎవ్వరు చెయ్యిలేని పని నువ్వు చేయగలిగావు, నేను మంత్రి ని అయ్యి ఉంది కూడా నీ అంత ఫాస్ట్ గా రి యాక్ట్ కాలేక పోయా , మా అమ్మాయిని రక్షించి నందుకు చాలా థేంక్స్ అబ్బాయి” అన్నాడు
“అదేం లేదు సార్, ఎదో అదృష్టం అలా కలిసి వచ్చింది అంతే ,టైం కి మల్లికార్జున గారు రాబట్టి వాళ్లను పట్టుకో కలిగారు లేకుంటే మొదటికి మోసం వచ్చేది , అంతా వారే నండి నాదెం లేదు”
“ఆ ,మల్లికార్జున కు ప్రమోషన్ కు రెకమెండ్ చేస్తా లే , నీకు ఎం కావాలో చెప్పు నా చేతనైంది చేస్తాను”
“మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ అక్క ఉంటే ఆమెను రక్షించడానికి వెళ్లాను కానీ ప్రత్యేకంగా నేను చేసింది ఏమీ లేదు , అవసరం వచ్చినప్పుడు మీ సహాయం తీసుకుంటా లెండి సర్ , ప్రస్తుతానికి నాకే మి అవసరం లేదు , మీరు సెలవిస్తే నేను ఇంటికి వెళతా ను” అంటు వాళ్ళకు బాయ్ చెప్పి బయటకు వచ్చాను.
నా వెనుకే శ్రీలత బయటకు వచ్చి “థేంక్స్ శివా, I like యువర్ గట్స్ , థేంక్స్ ఒన్స్ అగైన్ , we విల్ మీట్ ఒన్స్ అగైన్ ” అంటు వాళ్ళ నాన్న దగ్గరకు వెళ్ళింది.
బయట నా కోసం ఎదురు చూస్తున్న దీపాలి , సాహితి మాత్రమే మిగిలి ఉన్నారు.
“మీ నాన్న రాలేదా ఇంకా ” అన్నాను సాహితీ వైపు చూస్తూ
“రాలేదు , నేను ఓ ఫోన్ చేసుకోవచ్చా ” అంది నా వైపు చూస్తూ
నా ఫోన్ తన చేతికి ఇచ్చి ఫోన్ చేసుకోమన్నాను . తను వాళ్ళ నాన్నకు ఫోన్ చేసి జరిగింది అంతా చెప్పి , ఇప్పుడు తను స్టేషన్ లో ఉందని చెప్పింది. ఫోన్ నా చెతి కి ఇచ్చి ,”మా నాన్న మాట్లాడతాడు అంట ” అంటు నా చేతికి ఫోన్ ఇచ్చింది
“బాబు , అది ఇప్పుడు బాగా భయపడి ఉంది , దాన్ని హాస్టల్ కు పంపకుండా ఈ రాత్రికి మీ ఇంట్లో ఉండని యవా , నేను బయలు దేరి వస్తున్నా రేపు పొద్దున్నే వచ్చి నేను తీసుకొని పోతాను.”
“సరే నండి , నాకు తెలిసిన వారి దగ్గర ఉంచు తాను తను క్షేమంగా ఉంటుంది , మీరు పొద్దున్నే తీరికగా రండి మరేం ఫరవాలేదు.” అంటు ఫోన్ పెట్టాను.
మేము ఫోన్ మాట్లాడుతుండగా నీరజా, రుపాలి వాళ్ళ నాన్నతో కలిసి వచ్చారు.
“థేంక్స్ అండి ” అంటు రూపాలి నా దగ్గరకు వచ్చి నా చేతిని తన చేతి లోకి తీసుకొంది.
“నేనేం చేసింది ఎ మీ లేదు గానీ, మీ దీపాలి చేసిన ధైర్యం ముందు నాది ఏపాటి”
“నేను చేసింది ఏముంది అంతా మీరు చెప్పినట్లు చేసాం అంతే గదా ” అంది దీపాలి
“ఇప్పుడు, మనం ఒకరిని ఒకరు పొగుడు కోవడం అవసరమా , పదండి ఇంటికి వెళ్దాం” అంటు నీరజా బయటకు నడిచింది.
“నీరజా , తనను ఈ రాత్రికి మీ ఇంటికి తీసుకోని వెళ్ళగల వా , రేపు ఉదయం వాళ్ళ నాన్న వచ్చి తనను తీసుకోని వెల తాడు “
“నో ప్రాబ్లమే ” అంటు తను వచ్చిన కారులో సాహితిని తీసుకోని బయలు దేరింది.
“నన్ను కూడా ఇంట్లో దింపి ఆ తరువాత వెళ్ళొచ్చు గా ” అన్నాను నీరజ వైపు తిరిగి.
“పద వెళ్దాం ” అంటు మేము ముగ్గురు తన కారులో బయలు దే రాము.
కారులో కుచోగానే , అంతవరకు కామ్ గా ఉన్న సాహితీ “థేంక్స్ అన్నా ,నీవు లేకపోతే వాళ్ళు మమ్మల్ని వాళ్ళకు అమ్ మేసే వాళ్ళు ” అంది
“పర వా లేదులే మీ నాన్నకు తెలియలేదు , లేకుంటే మీ నాన్న వచ్చి రక్షించే వాడు లే ” అంటు ఉండగా మాకారు ట్రాఫిక్ లో ఆగిపోయింది. మా ముందు కొద్ది మంది జనాలు గుంపుగా ఉండడం వలన ట్రాఫిక్ ఆగిపోయింది.
“ఉండు నేను చూసి వస్తా ఏమీ జరిగింది అంటు” నేను కింద కు జరిగి ఆ గుంపు దగ్గరకు వెళ్లాను. రోడ్డుకు అనుకోని ఉన్న బైక్ స్టాండ్ కు పక్కన ఓ పెద్దాయన కింద పడి ఉన్నాడు కానీ ఎవ్వరు అతన్ని గురించి పట్టిచ్చుకోవడం లేదు.
“ఏమైంది” అన్న నా ప్రశ్నకు ఎవ్వరి వైపు నుంచి సమాధానం రాలేదు. ఆయన అలాగా ఎంత సేపటి నుంచి ఉన్నారో తెలియడం లేదు. వెంటనే అయన దగ్గరకు వెళ్లి నా చేతుల్లో ఎత్తుకొని మా కారు దగ్గరి కి వచ్చాను.
నేను రావడం చూసి సాహితి వెనుక డోరు ఓపెన్ చేసి అతని తల వైపు పట్టుకొని సరిగా సీటు మీద పడుకో పెట్టుకొంది. నేను డోరు వేయగానే నీరజా కారును స్పీడుగా ముందుకు పోనిచ్చింది , ఆ దారిలో కనబడిన మొట్టమొదటి ఆసుపత్రి దగ్గర ఆపేసింది. కారు అక్కడ ఆగగానే నేను వెళ్లి అక్కడున్న స్త్రేచ్చార్ తెచ్చి అతన్ని కారు లోంచి స్త్రేచేర్ లోకి మార్చే లోపుల నీరజా లోపలికి వెళ్లి డాక్టర్ ను వెంటబెట్టు కొచ్చింది.
డాక్టర్ అతన్ని చూసి , ఇతనికి హై BP ఉంది , కొద్ది సేపు హాస్పిటల్ లో ఉంచితే సరిపోతుంది అంటూ లోపలి తీసుకోని వెల్లి ఓ సేలిన్ బాటిల్ ఎక్కించి అందులోకే ఏవో మెడిసిన్ ఇంజెక్ట్ చేసాడు.
మీరు వెళ్ళండి , నేను తనకు మెలకువ రాగానే వెళ్లి పోతాను అని చెప్పి వాళ్ళ ఇద్దరినీ పంపించి వేసాను. అతని గురించి వాళ్ళ వాళ్లతో ఏమైనా చెపుదాము అంటే అతని ఫోన్ లాక్ చేసి ఉంది. ఎలా అని ఆలోచిస్తుంటే అతనికి మెలకువ వచ్చింది.
“ఏమైంది నాకు , నేను ఎక్కడ ఉన్నాను ” అనే స్టాండర్డ్ డైలాగ్ అతని నోటి నుంచి వచ్చింది. నేను చెప్పే లోపలే అక్కడికి వచ్చిన నర్సు అంతా విడమర్చి చెప్పేసింది. తను రోడ్డు మీద పడి ఉంటే నా ఫ్రెండ్స్ తో తనను అక్కడ చేర్పించానని , తనకు మెలకువ వస్తే తన వాళ్ళకు తనను అప్ప చెప్పడం కోసం కూచున్నాను అని చెప్పింది.
అంతా విన్న తరువాత , “థేంక్స్ బాబు , ఇప్పుడు నేను బాగున్నాను, ఫరవాలేదు మా ఆవిడ ను పిలిపిస్తాను మీరు వెళ్ళండి ” అంటు అయన పేరు శాస్త్రి అని చెప్పాడు. తన బైక్ పార్క్ చేసి బ్యాంక్ లోకి వేలదా మను కొంటుండగా కళ్ళు తిరిగి పడిపోయాడంట తన బైక్ అక్కడే పార్కింగ్ లో ఉంది అన్నాడు.
“మీ వాళ్ళు వచ్చేంతవరకు కావాలంటే ఉంటాను “
“ఫరవాలేదు లే బాబు ఎప్పటి నుంచి ఉన్నావో ఇక్కడ , నాకు బాగానే ఉంది”
“సరే సర్ నేను వెళతా ను” అంటు ఇంటికి వెళ్లాను.
“ఏంటి రా ఇన్ని రోజులు వెళ్లావు ” అంది అమ్మ
“ఆఫీస్ పని మీద వెల్లా నమ్మా , అందుకే ఇన్ని రోజులు ఉండాల్సి వచ్చింది ” అన్నాను.
“నువ్వు లేనప్పుడు మన పక్కింటి ఓనర్స్ వాళ్ళు వచ్చారు , ఆయనకు ఇక్కడికి transfer అయ్యింది అని చెప్పాను కదా , మొన్న వచ్చారు , ఇప్పుడే ఆవిడ బయటకు వెళ్ళింది.”
“సరేలేమ్మా , నేను స్నానం చేసి వస్తా , అన్నం పెట్టు ఆకలి వేస్తుంది , రెండు రోజులు అయ్యింది సరిగ్గా తిండి తిని”
“మీ ఆఫీసు వాళ్ళు అన్నం పెట్టారా ఏంటి “
“పెడతారు లే, నేను వెళ్ళిన చోట మన ఫుడ్ లేదులే ” అంటు బాత్‌రూం కు వెళ్లాను. ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చే కొద్ది ఫోన్ లో శాంతా ఉంది. ఎక్కడికి వెళ్లి పోయావు రెండు రోజుల నుంచి ఫోన్ లో లేవు. పని మీద వెళ్ళిన రెండు రోజులు నా ఒరిజినల్ సిం తీసేసి వేరే సిం వేసుకున్నా, ఆ నంబరు నీరజ కు , మల్లి కార్డునకు , దీపాలి వాళ్ళ నాన్నకు తప్ప వేరే ఎవరికీ తెలియదు. అందువలన తనకు ఫోన్ లో దొరక లేదు.
“చిన్న ప్రాజెక్ట్ పని మీద బయటకు వెళ్లాను అందుకే ఫోన్ అందుబాటులో లేదు”
“ఫోన్ సిగ్నల్ కూడా రాని ప్లేస్ లో ఏమీ IT ప్రాజెక్ట్స్ ఉన్నాయి”
“రేపు కలిసినప్పుడు చెప్తాలే, అది ఫోన్ లో చెప్పే ది కాదు” అంటు రేపు ఎక్కడ కలవాలో చెప్పి ఫోన్ పెట్టాను.
please like our new face book page
Also Read
కలసి వచ్చిన అదృష్టం
నా మాలతీ
ఉన్నది ఒక్కటే జిందగీ
నా facebook గ్రూప్ మరియు పేజి ని కింది లింక్స్ ద్వార చూడొచ్చు
https://www.facebook.com/groups/2195497877338917
https://www.facebook.com/jabbardasth
https://s.magsrv.com/splash.php?idzone=5160226
