పల్లె నుంచి  శాంతా వాళ్ళ తాతా , అవ్వా  ఇద్దరూ  వచ్చారు  నన్ను చూస్తూనే  పెద్దాయ న  సంతోషంతో
“ఏమప్పా  శివా,  నా కొడుకు  ఫోన్ చేసి చెప్పినాడు  , నువ్వు  పిల్లోళ్లను తీసుకోని  వస్తున్నావు   అని,  పెళ్లి  కాంగానే  ఊరికి పోదాము ఆ తరువాత వాళ్లను  తోడుకొని  హైదరాబాదుకు  వేల్దురు గానీ”
“అలాగే పెద్దయ్యా ,  నేను  రేపు పొద్దున్నే  వస్తా , మా అమ్మకూడా  పెళ్ళికి వస్తుంది. ”
“అవునా , అయితే నువ్వు  ఇప్పుడు వెళ్ళడం  ఎందుకు , ఈ రాత్రికి  అందరం పెళ్లి కూతురు  ఇంటికి  వెళుతున్నాము కదా , అక్కడ నుంచే  అంతా కలిసి  కళ్యాణ మండపానికి  వెళతారు,  అంతా కలిసే  వెళ్దాం లే పెళ్లి కూతురు వాళ్ళ ఊరికి. కారు ఇక్కడే ఉన్నీ  లే ” అన్నారు.

“మా అబ్బీ  అన్నీ  చెప్పినాడు  , నువ్వు  డ్రైవర్ కాదంటానే , మా వాడికంటే  ఎక్కువ సంపాదించే  ఉద్యోగం లో ఉన్నావని  చెప్పినాడు,  మాకు  ఎందుకు  చెప్పలేదు ఆ మాట  ఇక్కడ ఉన్నప్పుడు. మేమంతా  నువ్వు డ్రైవర్  రే  అను కొన్నాము  ,  ఈ  మాట మా ఆడదానికి  తెలిసి  ఎంత నోచ్చుకోందో తెలుసా ”

“మీరు  ఎప్పుడు  డ్రైవర్ గా చూడ లేదులే  పెద్దయ్యా నన్ను , మీ ఇంట్లో   మనిషి లాగే చుసుకోన్నారుగా”
“పోనీ లే ఇప్పడు అయినా  తెలిసింది నువ్వు ఎవ్వరు అనేది” అంటు    కనబడిన వారికి అందరికి  బంధువుల అబ్బాయి  అని పరిచయం చేయ సాగాడు. పెళ్లి  కొడుకు,  పెళ్లి కూతురు  ఇద్దరు  కడపకు  20 k.m  దూరంలో   ఉన్న పల్లెలో  ఉంటారు.  అటూ  పూర్తిగా  పల్లె టైపు , పూర్తిగా పట్నం  టైపు కాకుండా  అన్న మాట.   పూర్తిగా   పల్లెలో  ఉన్న వాళ్ళు  అయితే   పూర్తిగా  తమ పద్దతుల్లో ఉంటారు.     ఇటువంటి పల్లెలు  అటూ  పూర్తిగా పట్నం వాతావరణానికి  అలవాటు కాలేరు  అలాగని చెప్పి పల్లె వాతావరణం  లో పూర్తిగా ఉండలేరు.

ముఖ్యంగా  మద్య తరగతి  ఇళ్ళల్లోని   ఎదిగే  పిల్లల్లో  గమనిస్తే  బాగా తెలుస్తుంది.    ఈ పెళ్లి కొడుకు  అటువంటి  కుటుంబం నుంచి వచ్చిన వాడు.   ఇంటర్  వరకు  చదివాడు తనే  ఆ ఊరికి హీరో  అని ఫీల్ అవుతుంటాడు.  ఇటు  పల్లెలో పని చేయలేక   అటు టౌన్ కు వెళ్లి జాబ్ చేసి చదువు లేక  రెంటికి చెడ్డ  రే వడిలా  తయారు అయ్యాడు.

ఇంటి దగ్గర మంచి పొలం ఉంది కానీ  తన పొలం పని చేసుకుంటే  నా మోషి  అని   గురువు గారు  బెంగుళూరు  కి వెళ్లి  అక్కడ ఫ్యాక్టరీ  లో   రోజు వారీ  కూలి కి పని చేస్తున్నాడు అంట.  కానీ ఆడ పెళ్లి వారికి  ఏమని చెప్పి  ఈ పెళ్ళికి  వప్పించారో  నాకైతే  తెలియదు ప్రస్తుతానికి, కానీ  ఇక్కడ  ఈడి  వేషాలు చూడ  లేకుండా  ఉన్నాము.

కళ్లకు  రేబాన్  గ్లాసెస్ ( రాత్రిళ్లు కూడా )  మరి  అవి  ఒరిజినల్  లేదా   చిలకల పూడి  రేబాన్  తెలియదు.   పెళ్ళిలో  కూడా  బెర్ముడా ,  టి  షర్టు  ,  వచ్చి  రానీ  బట్లర్  ఇంగ్లీష్.

వాళ్ళ  అమ్మా , నాన్న  పూర్తిగా చదువు రాని  పల్లెటూరి వాళ్ళు.  ఒక్కడు  కొడుకు అయినందున    వీడు  ఆడింది  అట  అయ్యింది.  పెద్ద ఇల్లు,  విశాలమైన  లోగిలి ,  శాంతా వాళ్ళ  తాత గారి  ఇల్లు లాగా ఉంది.

పెళ్లి కూతురు మీద  జాలి కలిగింది వీడ్ని  చూసే కొద్దీ  , పెళ్లి కొడుకు  వాళ్ళ అమ్మా నాన్నలను చూసే కొద్దీ ,  మంచి ఇంట్లోకి  వస్తుంది  అనిపిస్తుంది.

శాంతా  వాళ్ళ  నానమ్మ  బంధువులు  అవుతారు.  మరి  పెళ్లి కూతురు  మాకు ఎలా బంధువులు  అవుతారో  మా  అమ్మ తో  మాట్లాడేంత   వరకు  తెలియదు.  పెళ్లి  కడపలో  కానీ  ఇక్కడ నుంచి పెళ్లి కొడుకు వాళ్ళు  , పెళ్లి కూతురు వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి అక్కడ నుంచి  ఉదయం  కళ్యాణ మండపానికి  వెళ్లాలని నిర్ణయించారు.
పెళ్ళికి వచ్చిన వారితో  ఊరంతా   కళ  కళ  లాడుతుంది.  కన్నుల పండుగగా  అమ్మాయిలు రక రకాల  డ్రెసులతో  కిక్కే క్కిస్తున్నారు.  మా సుందరాంగులు ఎక్కడా  అని చూడ సాగాను పెద్దాయన పక్కన కూచొని.   కొద్ది సేపటికి   జిగేల్ మనే  లంగా  ఒణి  లో  రాజీ  , పట్టు చీరలో  శాంతా  దర్శనం ఇచ్చారు.
“ఏంటి పెళ్లి  ఇప్పుడే జరుగుతోందా”  అన్నాను వాళ్లను చూసి.
“మనం ఇప్పుడు పెళ్లి కూతురు వాళ్ళ  ఇంటికి వెళుతున్నాము గా అందుకే తయారు అయ్యా ము , నువ్వు కుడా వెళ్లి బట్టలు  మార్చుకో ”  అంది రాజీ
“నేను  ఇదే డ్రెస్ తో వస్తా , రేపు మార్చు కొంటా  లే   ”  ఇంకో  గంటలో  బయలుదేరుతారు  , “నువ్వు  కాపీ  తాగుతా వా  , తెచ్చి  ఇవ్వనా ”  అంది  శాంతా
“ఆ అబ్బి  ఇక్కడ కొత్త  ,  నువ్వు తెచ్చి ఇవ్వక పొతే ఇవ్వరు  ఇస్తారు , నాకు కుడా ఓ కప్పు తీసుకోని రా ”  అని  గదురు  కొన్నాడు పెద్దాయన , ఆ మాటలకు  శాంతా అక్కడ నుంచి వెళ్ళింది  కాఫీ  తాగడానికి.

రాజీ నా పక్కన  కూచుని  “నా డ్రెస్  ఎలా ఉంది  ”  అని అడిగింది  గట్టిగా వాళ్ళ పక్కన ఇంకో మంచం మీద కూచున్న వాళ్ళ తాతకు  వినబడే టట్లు.

“డ్రెస్ లేకుంటే  ఇంకా బాగుంటావు ” అన్నాను తన చెవిలో
“నీ కు  ఎప్పుడూ   అదే  ధ్యాస ,  నేను ఎలా ఉన్నాను  ఈ డ్రెస్  లో ”
“శాంతా  కంటే  నీ  డ్రెస్  బాగా ఉంది ”  ఆ మాటకు తన మొహం  1000  క్యాండిల్  బల్బ్ లా  వెలిగి పోయింది.
“ఈ మాట  అక్క ముందు  అన కు తను  కుళ్ళు కొంటుంది ”
“సరే లే, మీ  అక్క ముందర  మీ  అక్క డ్రెస్ బాగుంది  అంటాను  , నువ్వు బాధ పడకు ”  మేము  మాట్లాడు కొంటుండగా  శాంతా రెండు గ్లాసులతో  కాఫీ  తీసుకోని వచ్చింది.

మేము కాఫీ తాగిన  కొద్ది సేపటికి   రెండు బస్సులు  వచ్చాయి  పెళ్లి కూతురు వాళ్ళ ఊరికి  తీసుకోని వెళ్లడానికి.  నేను, తాత ,  రాజి కలిసి వెళ్ళాము  బస్సులోకి , శాంతా  వాళ్ళ  నానమ్మతో  కలిసి వచ్చింది.

నేను రాజి పక్క పక్కన కుచోగా  ,  పెద్దాయన మా ముందు ఖాలిగా  ఉన్న సీట్ లో  కూచున్నాడు.  కొద్ది సేపటికి పెద్దాయన  పక్కన  అదే వయసున్న  ఆయన వచ్చి కూచున్నాడు.   ఆయన వెనుక  ఇంచు మించు రాజీ  వయసున్న అమ్మాయి  సీట్ కోసం  చూడ సాగింది.  ముగ్గురు కుచునే  సీట్ లో  మేము ఇద్దరే  కూచున్నాము.  నేను రాజీ  కి  సైగ చేసాను  ఆ అమ్మాయికి సీట్  ఇమ్మని.

రాజీ  నా వైపు  జరుగుతూ  ఆ అమ్మాయి పైట పట్టుకొని పీకింది.  ఆ అమ్మాయి  వచ్చి  రాజీ  పక్కన కుచోంది.  మా ముందు కూచున్న పెద్దాయన మా వెనక్కు చూసి తన మనవరాలికి తన వెనుకే  సీట్ దొరకడం వలన  సంతోషం తో రాజీ వాళ్ళ తాతతో  మాటల్లో  పడిపోయాడు.

ఆ అమ్మాయి  రాజీకి  తెలుసు అనుకుంటా , వాళ్ళు ఇద్దరు మాట్లాడు కో సాగారు.
“నాకు పరిచయం  చెయ్యా మీ  ఫ్రెండ్  ని  అన్నాను”
“అన్నా  , ఇది  వరసకు  నాకు  అత్త  కూతురు  పేరు సునందా  రెడ్డి  .   ఇంటర్  సెకండ్  year చదువుతుంది  కడపలో,   బిందు  నాకు  అన్న వరస  అవుతాడు ,  ఆ అన్నతో  కలిసే  నేను  హైదరాబాదు నుంచి  వచ్చాము  ”  అని  ఒకరి  కొ కరిని  పరిచయం చేసింది.   వాళ్లతో  కలిసి  ఏవో  టైం పాస్  కబుర్లు చెప్పుకుంటూ  జర్నీ  సా గిచ్చాము.

రెండు పల్లెలు పెద్ద  దూరం లో లేవు  ఓ  గంట ప్రయాణం.  పెళ్లి  కొడుకు వాళ్లకు  ఉరి  బయట ఉన్న స్కూల్  లో  విడిది  ఏర్పాటు చేసారు.   అది ఓ ప్రైమరీ  స్కూల్ ఓ  7 రూమ్స్  ఉన్నాయి.  ఎవ్వరి  కి  అనుగుణంగా  ఉన్న ప్లేస్ లలో  వాళ్ళు  సెటిల్  అయిపోయారు.

నేను  పెళ్లి కూతురు వాళ్ళ ఇంటికి  వెళ్ళడానికి బయలు దేరగా   రాజీ  నాతొ పాటు బయలు దేరింది.    బిందు వాళ్ళ తాత ను  అడిగి  రాజీ  తో పాటు నా వెనుకే  వచ్చింది.

మా ముగ్గరికి  ఊరు కొత్త ,   పల్లెలో  ఇల్లు కనుక్కోవడం  పెద్ద కష్టం కాదు  అందులో నా  పెళ్లి  జరిగే  ఇల్లు  చాలా సులభం.   పెళ్లి  కూతురు  ఇల్లు  చాలా సందడిగా ఉంది.   విడిదిలో ఉన్న పెళ్లి  కొడుకు  వాళ్లకి కావలసిన మర్యాదలు చేయడానికి  అందరూ  బిజీగా ఉన్నారు.   కొద్దిసేపటి కి మా అమ్మ  కనబడింది. నేను వెళ్లి పలుకరించాను.
“ఎప్పుడు వచ్చావు నాన్నా , నీ లగేజి ఎ దీ ? ”
“నేను  తెలిసిన వాళ్ళ  కారులో  వచ్చాను,  వాళ్ళు పెళ్లి కొడుకు  తరపున వచ్చారు.    లగేజి వాళ్ళ  దగ్గర ఉంది  , నిన్ను  పలక రిద్దామని వచ్చాను.   ఇదిగో  ఈ అమ్మాయిలు ఇద్దరు , నే వచ్చిన పెద్దాయన మనుమరాళ్లు. ”

“నీ లగేజి తెచ్చుకో  వాళ్లను కుడా ఇక్కడికి రమ్మను , మనకు  ఓ  రూమ్ ఇచ్చారు  అందరూ  అందులో ఉండవచ్చు  లేదంటే  అందరితో కలిసి ఉండాలి రాత్రికి ఇబ్బందిగా  ఉంటుంది.”
“అది సరే  గానీ , మనం  పెళ్లి కూతురు వాళ్ళకు ఎలా బంధువులు  అవుతాము. ”   ఆ  మాటకు మా అమ్మ  నవ్వుతూ .
“పెళ్లి కూతురు  నీకు  మరదలు  వరుస  అవుతుంది ,   మా  ఇంటి  వైపు  లే   , రా పరిచయం  చేస్తాను”  అటూ నన్ను  రాజీ  వాళ్లతో  పాటు  లోపలి తీసుకోని వెళ్ళింది.