KALASI VACHINA ADRUSTAM

KALASI VACHINA ADRUSTAM – 141 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం

KALASI VACHINA ADRUSTAM - 141 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం

admin April 12, 2020Last Updated: February 13, 2024

0 4,103 8 minutes read

KALASI VACHINA ADRUSTAM – 141 | కలసి వచ్చిన అదృష్టం | POOKU MODDA

కథ,కథనం: శివ రెడ్డి

kalasi vachina adrustam

telugu sex stories

ఒక మనిషి నడవడానికి వీలుగా ఉంది దారి ,   ఒకరు వణుక ఒకరు నడవడానికి మాత్రమె ఉంది.    వర్షా మద్యలో నేను ముందు నా వెనుక   శ్రీ   అలా ముందుకు సాగుతున్నాము.

దారి ఉంది కానీ   చెట్లు దారిలోకి వచ్చి ఉన్నాయి వాటిని చేత్తో జరుపుకుంటూ ముందుకు కదలాలి లేకుంటే కళ్ళకు   తగిలేట్లు ఉన్నాయి బాట మీదకు వచ్చిన కొమ్మలు.   కొంత దూరం వెల్ల గానే      మేము వెళుతున్న బాట పక్కన ఓ పెద్ద మర్రి చెట్టు కనబడ్డది విశాలంగా విస్తరించిన కొమ్మల కింద చల్లగా ఉంది.   ఆ చల్లదనం చూసి “ఇక్కడ కొద్దిసేపు కుచోందామా ” అంది వర్షా  ,   దగ్గర దగ్గర 1.30 గంట నడిచి ఉంటారు ఒకే సారి ఎక్కవ నడిపిస్తే జడుసుకోంటారు అనుకొంటూ   ఆ చెట్టు కిందకు చేరాము.

“ఎండకు ఏవైనా జంతువులూ కూడా రావచ్చు , జాగ్రత్త”   అని చెప్పగానే   తన చుట్టూ చూసుకోంటు “ఇక్కడ పాములు ఉండవా ” అది వర్షా
“అడివిలో పాముల ఉండక సిటి లో ఉంటాయా , ఉండొచ్చు , ఉండక పోవచ్చు , కానీ జాగ్రత్త గా ఉండండి ” అన్నాను.

అక్కడ కూచొన్న కొద్ది సేపటికి తను ఇబ్బంది పడసాగింది. అది గమనించి
“ఏమైంది , కుచోవడానిక్ చాల ఇబ్బంది పడుతున్నావు”
“నేను పాస్ పోసుకోవాలి , పొదలు వెనక్కు వెళ్ళాలంటే భయంగా ఉంది “
“మీ అక్కను తీసుకెళ్ళు , తనకు కూడా భయమా   ఏంటి ” అన్నాను

అవును అన్నట్లు ఇద్దరు   ఒకే సారి తల ఆడించారు. నేను ఇక్కడే ఉన్నా ఎం కాదు వెళ్ళండి , మీకు అంతగా భయంగా ఉంటె నేను   అటు వైపుకు తిరుగుతాను   కానివ్వండి అంటూ వాళ్ళు ఉన్న వైపుకు నా వీపును పెట్టి కుచోన్నాను.

కొద్ది సేపటికి ఎక్కవ దూరం వెళ్లి నట్లు లేరు ఎందు కంటే వాళ్ళు వదిలే ధార సౌండ్ నా చెవులకు వినబడ సాగింది.    నాలో నేను నవ్వుకొంటూ ఉండగా తమ పని ముగించు కొని   వచ్చారు.     వాళ్ళు రావడం చూసి కొద్ది  serious పేస్ తో “ఇంక కదులుదామా ? , మనం చాల దూరం వెళ్ళాలి” అంటూ బ్యాగ్ లు బుజాన వేసుకొని   దారి పట్టాము.

చేతిలోని వాచ్  11.30 చూపిస్తుంది ఎండ   తీవ్రం గానే ఉంది. కానీ చెట్ల కొమ్మల అడ్డం వస్తు ఉండడం వలన మా మీద పెద్దగా పడలేదు కానీ   ఆ వేడి మాత్రం మా శరీరాల లోంచి చమటలు దారాలుగా కార్పించ సాగింది.    బ్యాగ్ కు అటాచ్ చేసిన బాటిల్ లోని వాటర్ సిప్ చేస్తూ , సపోర్ట్ గా తెచ్చుకొన్న కట్టెతో కొమ్మలు పక్కకు తప్పిస్తూ అప్పుడప్పుడూ   మేము వెళుతున్నా దారి సరిగ్గా ఉందొ లేదు చూసుకోంటు ముందుకు సాగి పోసాగాము.

మరో రెండు గంటలు పాటు మా ప్రయాణం లో ఎటువంటి ఆటంకం   రాలేదు.       దారి పక్కనే ఉన్న ఓ పెద్ద చెట్టు కిందకు చేరి కొద్ది సేపు రెస్ట్ తీసుకొని ప్యాక్ చేసుకొచ్చిన చపాతీలు విప్పుకొని తిని నీళ్ళు తాగి ఓ గంట ఆగి వెళదాం అని బ్యాగ్ మీద తల పెట్టి కొద్దిగా నడుం వాల్చాను.

ఆ చెట్టు కింద చల్లగా ఉండడం వలన ఎండకు చెమట్లు కార్చిన శరీరాలు    ఆ చెట్టుకింద చల్ల గాలికి దాసోహం అంటు ఉండగా నేను నిద్రలోకి జారుకొన్నాను.   ఓ రెండు నిమిషాలు నిద్రపోయానో లేదో     అక్కా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు కెవ్వున కేక వేస్తూ చెరో వైపు నన్ను కరుచుకొన్నారు.

“ఏమైంది ” అంటూ దిగ్గున నిద్ర లేచి చేతి కర్ర అందుకొన్నాను.   భయంతో వాళ్ళ నోట్లోంచి మాట కూడా రావడం లేదు. వాలు చూస్తున్న వైపు చూశాను.

ఎండ తీవ్రతకు తట్టుకోలక  ఓ  అడివి పంది తన పరివారం తో సహా చెట్టుకిందకు రావడానికి ట్రై చేసి , గుస గుసా మాట్లాడు కొంటున్న వీళ్ళ ఇద్దరినీ చూసి చెట్టుకింద కంటే బయటే ఎండలో బాగుంటుంది అని వెనక్కు మరిలినట్లు ఉన్నాయి, వాటి సౌండ్ కు విల్లా నోట్లోంచి వచ్చే సౌండ్ , కేకలుగా మారి వారు కూచొన్న చోట స్తానబ్రంసం చెంది , నా కౌగిట్లోకి వచ్చారు ఇద్దరు.

“అడివి పందిని చూసే అలా జడుసు కుంటే ఎలా , ఈ అడివిలో పులులు , సింహాలు తప్ప అన్ని రకాల జంతువులూ ఉంటాయి” అంటూ ఉండగా ఇందాక అడివి పందులు వచ్చిన ప్లేస్ లోని రెండు జింకలు వచ్చి చెట్టు చివరగా నిలబడి మా వైపు చూడసాగాయి.

“సౌండ్ చేయకుండా ఉండడండి పాపం వాటికి కూడా ఎండగా ఉంది , అవి రెగ్యులర్ గా వచ్చే ప్లేస్ కాబోలు మనం వచ్చాము అని అక్కడే ఆగిపోయాయు” అన్నాను వాళ్ళకు మాత్రమె వినబడేతట్లు.

నేను అన్న మాటలకూ ఇద్దరు సెన్సెస్ లోకి వచ్చి తము ఎక్కడున్నామో గమనించి సిగ్గుతో మెల్లగా నా నుంచి విడువడి  , కొద్దిగా పక్కన కుచోన్నారు. మా నుంచి ఎంటువంటి ఆపదా లేదని నిద్రారించు కొన్న ఆ జింకలు   తీరకగా రెస్ట్ తీసుకో సాగాయి మాతో పాటు.

ఇద్దరి శరీరాలోంచి వచ్చే వాసన ఓ వైపు మత్తెక్కిస్తుంటే  , అలసిన శరీరం   చల్లగాలికి   మరో మారు నిద్రలోకి జారుకుంది.   చెరో వైపు అంటి అంట నట్లు నాతొ పాటు పడుకొని వాళ్ళు కూడా నిద్ర లేకి జారుకొన్నారు.

ఓ  గంట తరువాత   పక్కనుంచి వస్తున్న సవ్వడికి టక్కున మెలుకవ వచ్చింది.   లేవకుండా   కళ్ళు మాత్రమె అటు వైపు తిప్పాను.

మేము సవ్వడి లేకుండా పడుకోవడం వలన , మేము పాడుకొనే ముందు ఉన్న రెండు జింకలకు తోడుగా మరో   గుంపు వచ్చి రెస్ట్ తీసుకో సాగాయి.   వాటికి తోడూ ఓ నాలుగు అడివి కోళ్ళు , రెండు కుందేళ్ళు కూడా కొద్ది దూరంలో ఆడుకో సాగాయి.

మెల్లగా వేళ్ళతో ఇద్దరినీ లేపుతూ , భయపడకుండా పక్కకి చూడమన్నాను.     శబ్దం లేకుండా అక్కడున్న జంతువుల వైపు ఆశ్చర్యంగా చూడసాగారు.  ఓ  పది నిమిషాలు గడిచిందో లేదో   మాకు కొద్ది దూరంలో    ఏవో పక్షులు   సవ్వడి చేయసాగాయి.   ఆ సవ్వడి విని అక్కడున్న జంతువులు చెల్లా చెదురై చెట్టుకింద నుంచి బయటకు పరిగెత్తాయి.

ఆ సౌండ్ విని “వాటికి హాని చేసే జంతువు ఎదో వస్తుంది అందుకే అవి alert అయ్యాయి ” అంటూ లేచి చేతికర్రను తీసుకొని ఆ పక్షుల సవ్వడి వస్తున్న వైపు చూడసాగాను.

ఓ  రెండు నిమిషాలకు అదే చేట్టుకిందకు ఓ హైనా వచ్చింది. దాన్ని   వారికి చూపిస్తూ ఇంక మనం వెళదాం అంటూ బ్యాగ్ లు తీసుకొని దారి పట్టాము.
పోను పోను   కాలి బాట కనుక్కోవడం కష్టం కాసాగింది. చూస్తుంటే ఆ దారంట పెద్ద జనసంచారం లేనట్లు ఉంది అందుకే కనుక్కోవడం కష్టం అవుతుంది. చేతిలో కంపాస్ సాయంతో ముందుకు కదల సాగాము.

మరో రెండు గంటలు ప్రయాణం సాగే సరికి   అక్కా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు వెనుక బడ సాగారు.
“ఏంటి కొద్దిసేపు అగుదామా , రాత్రికి ఏదైనా ఎత్తయిన సేఫ్ ప్లేస్ కు వెళ్ళాలి ఇలా అడివిలో ఉండలేం , కొద్ది దూరం నడవండి , అక్కడ కనబడే కొండ మీదకు చేరుకుందాము అక్కడ ఏమైనా గుహ లాంటిది లేదా ఆ పెద్ద   బండల మీదకు వెళితే కొద్దిగా సేఫ్ గా ఉంటుంది ” అంటూ మాకు ఎదురుగా కనబడతున్న బండలు చుపించాను.

“ఎంత దూరం లో ఉన్నాయి అవ్వి “
“ఇంకో   గంట ప్రయాణం చెయ్యాలి , అక్కడి కి వెళ్ళాక రెస్ట్ తీసుకొందాము, చీకటి పడక ముందే అక్కడికి చేరుకోవాలి   నడవండి” అంటూ వాళ్ళను ఎంకరేజ్ చేస్తూ   పడమటి వైపు కొండల మీద వాలుతున్న సూర్యున్ని చూస్తూ ముందుకు   కదల సాగాము.

నేను చుసిన బండలు ఓ నదికి అవతలి వైపున ఉన్నాయి , అక్కడికి వెళ్ళాలంటే మేము   ఏండి పోయి అక్కడక్కడా మడుగుల్లో మాత్రం నీళ్ళు ఉన్న నదిని దాటి వెళ్ళాల్సి వచ్చింది.

ఆ నది  కి కొద్దిగా పై బాగాన   నేను చుసిన బండలు ఉన్నాయి , అక్కడ నీళ్ళు చూసి ఇద్దరు సంతోషం గా నీళ్ళల్లో దిగారు.
“జాగ్రత్త , ఆ నీళ్ళల్లో   జలగలు ఉంటాయి అవి పట్టుకోన్నాయి అంటే వదలవు చూసుకోండి ” అంటూ ఆ బండల వైపు వెళ్లాను , రాత్రికి ఏదైనా కొద్దిగా సేఫ్ గా ఉన్న ప్లేస్   వెతక డానికి.

నేను పైకి వెళ్ళడం చూసి నాతొ పాటు నా వెనుకనే వచ్చారు.
“నీళ్ళు బాగున్నాయి కొద్ది సేపు ఆగి ఉంటె కాళ్లు చేతులు కడుక్కొనే వాళ్ళం కదా ” అంది శ్రీ
“కావాలంటే పొద్దున్నే   వెళ్ళవచ్చు లే అక్కడికి చీకటిలో మనకు సేఫ్ ప్లేస్ దొరకడం కష్టం అంటూ   ఆ బండల మీదకు చేరుకొన్నాను. “

అక్కడున్న వాటిలో కొద్దిగా ఎత్తుగా ఉన్న బండ మీదకు ఎక్కడానికి వీలుగా రాళ్ళూ పెట్టి ఉన్నాయి వాటి మీద నుంచి ఆ బండ మీదకు చేరుకొన్నాను. బండకు అటువైపు పెద్ద లోయలాగా ఉంది, అక్కడ ఎ ముందో చూడడానికి వీలు కాలేదు చీకటి పడుతుండడం వలన , కానీ   ఓ విదమైన చెడ్డ వాసన వస్తూ ఉంది , బహుశా ఏవైనా జంతువులూ చనిపోయి ఉన్నాయే మో.   మా ముగ్గరి కి పడుకొనేందుకు వీలుగా కొద్ది విశాలంగా ఉంది.   దాని మీదకు జంతువులూ రావడానికి ఆస్కారం లేదు ఎందుకంటే కొద్దిగా ఎత్తు లో ఉంది. కాకా పొతే ఆ చివరి వైపు వెళితే డేంజర్ కొద్దిగా జాగ్రత్తగా ఉంటె చాలు అనుకోని బ్యాగ్ లు వాటి మీదకు చేర్చి , ఇప్పుడు కావాలంటే నీల్ల లోకి వెళ్ళండి రాత్రికి ఈ బండ మీద మన పడక అని చెప్పగానే , వాళ్ళ బ్యాగ్ లోంచి టవల్స్ తీసుకొని   కొద్ది దూరం వెళ్లి నా వైపు చూసారు , నేను వస్తున్నానో లేదో అని.

గాలి   నీళ్ళ వైపు నుంచి వస్తుంటే వాసన రావడం లేదు కానీ , బండకు   రెండో వైపు నుంచి గాలి వస్తుంటే మాత్రం వాసన వస్తుంది.    ఆ చుట్టపక్కల అంతకంటే మంచి ప్లేస్ దొరకం కష్టం అనుకొంటూ   “వెళ్ళండి నేను ఇక్కడే ఉన్నాలే “

“అంత దూరం లో ఉంటె ఎలా కొద్దిగా దగ్గర గా ఉండండి ” అంది వర్షా

సరే అంటూ  కిందకు దిగి వాళ్లతో పాటు నీళ్ళు ఉన్న చోటకు దిగాను,   చల్లగా ఉన్నాయి , తేట తేరి ఉండడం వలన అందులో ఎం ఉన్నా కనిపిస్తుంది.
“ఇందాక జలగలు అన్నావు , ఉన్నాయా ” అంది శ్రీ
“లేదులే , దిగండి ఎం కాదులే ” అనగానే   ఇద్దరు నీళ్ళలోకి దిగారు టవల్స్ గట్టు మీద వేసి.

వాళ్ళకు కొద్ది దూరం లో రాతి మీద కూచొని వాళ్ళను చూడ సాగాను ,   ఇద్దరు వాళ్ళు పొద్దున్నుంచి ఉన్న బట్టల్లో నే నీళ్ళలో దిగారు. బయటికి వచ్చిన తరువాత తడివి విప్పేసి వేరే వేసుకొంటారు అనుకొంటా.

నీళ్ళతో తడిచి వాళ్ళ వంటికి అటుక్కొన్న టి షర్ట్స్ లో వాళ్ళ   రొమ్ముల సైజులు కొట్తోచ్చి నట్లు కనబడ సాగాయి ,   శ్రీ వయసుకు తగ్గట్లు సైజులు కూడా వర్షా కంటే పెద్దగా ఉన్నాయి.

నేను బ్యాగ్ లు పెట్టిన బండ వైపు రెగ్యులర్ గా మనుషులు వెళుతున్నట్లు బాట లాంటిది ఇంతకూ ముందే ఉన్నట్లు ఉంది అందుకే నాకు ఆ కాలువ వడ్డు ఎక్కగానే నా కళ్ళు ఆ దారి వెంట వెళ్లి ఆ బండ మీదకు వెల్ల గలిగాను

“నా ఆలోచనలను భంగం చేస్తూ , నువ్వు కూడా   పర్లేదులే, ఎండకు వాళ్ళంతా చికాకుగా ఉంటుంది” అంది శ్రీ

రెండో ఆలోచన లేకుండా నేను కుడా నీళ్ళలోకి   దిగాను  , అంత వరకు నీళ్ళతో ఆడుకొంటున్న వర్షా , నేను నీళ్ళలో దిగగానే నా మీద నీళ్ళు చల్లడం మొదలు పెట్టింది.    తన చల్లు తున్న నీళ్ళు నా మీద పడకుండా , నిటి లోపలి చేరుకొని తన వెనుక వైపున లేచాను.

అప్పటికే సూర్యుడు కొండల్లోకి వెళ్ళడం వలన కొద్దిగా చీకటి ఆవరించుకోంది.   దానికి తోడూ తన నీళ్ళు తో ఆడడం వలన నేను లోపల ఎటూ వేలుతున్నానో కనుక్కోవడం కొద్దిగా ఇబ్బందిగా ఉంది , నేను లేస్తే నా మీద నీళ్ళు చల్లడానికి రెడీ గా ముందు వైపు చూస్తుంది , కానీ నేను తన వెనుక చేరడం తను గమనించ లేదు.

తన పక్కనే ఉన్న శ్రీ కూడా కొద్దిగా ఆశ్చర్యంగా చూడ సాగింది , అంతసేపు నేను నీళ్ళలో ఎలా ఉండ గలిగానా అని. కొద్దిసేపటికి శ్రీ ఎందుకో వర్షా వైపు చూసి వెనుక ఉన్న నన్ను గమనించి నవ్వ సాగింది. అటూ ఇటూ చుసిన వర్షా, శ్రీ నవ్వడం చూసి నా వెనక్కు తిరిగింది. ఈ లోపల నేను మరో మారు నీళ్ళల్లోకి మునిగాను.
అలాగే కొద్దిగా లోపలి వెళ్లి తన కాళ్లు పట్టుకొని నీళ్ళల్లోకి లాగాను.   అక్కడ నిలబడ లేక  కిందకు పడిపోయింది.
నేను అక్కడే ఉండడం వలన సరిగ్గా నా మీద పడ్డది. టి షర్టు లోంచి పొడుచు కొచ్చిన తన రొమ్ములు నా ఛాతి కి గుచ్చు తుండగా.
“నువ్వు కాలు పట్టి లాగ కూడదు” అంటూ   లేచి నిలబడింది.
తన పక్కనే పైకి లేచి వడ్డుకు వచ్చాను.
మరో పది నిమిషాలు ఇద్దరూ   నీళ్ళల్లో ఆడి బయటకు వచ్చారు.
తెచ్చుకున్న టవల్స్ తో తుడుచుకొని బ్యాగ్ లు ఉన్న చోటుకు వచ్చాము.
నేను పైకి వెళ్లి  బ్యాగ్ లు తీసుకొని కిందకు రాగా ఇద్దరు వాళ్ళ బ్యాగ్ లు తీసుకొని పక్కనే ఉన్న ఇంకో బండ చాటుకు వెళ్లి  డ్రెస్ మార్చు కొని   వాళ్ళు విప్పిన డ్రెస్ లు అక్కడే బండ మీద ఆ రేసి వచ్చారు.

“ఆకలిగా ఉంది” అంటూ బ్యాగ్ లో ఉన్న రొట్టెలు ఓపెన్ చేసి తలా రెండు తిని నీళ్ళు తాగి బ్యాగ్ లను బండ మీదకు పెట్టి , ఒక్కరొక్కరే బండ మీదకు ఎక్కాము.
స్లీపింగ్ బ్యాగ్స్ తెచ్చుకోవడం వలన   పడుకోవడానికి ఇబ్బంది లేకుండా ఎవరి బ్యాగ్స్ లో వాళ్ళు దురిపోయాము.    బండకు చివరి వైపున నేను , నా తరువాత వర్షా , తన పక్కన శ్రీ   పడుకున్నాము.

ఇంకో   5 రోజుల్లో పౌర్ణమి అనుకుంటా , పడుకున్న కొద్ది సేపటికి ఆకాశంలో చంద్రుడు తన చల్లని కిరణాలతో అరణ్యాన్ని చల్ల బరుస్తున్నాడు.
అలవాటు లేని ప్రాణులు , రోజంతా నడిచి అలిసి పోయి బ్యాగ్ లో దూరిన వెంటనే నిద్ర లోకి జారుకున్నారు.
అడివిలొంచి వచ్చే చల్లని గాలికి శరీరం సేద తీరుతుండగా ,   బండ పక్కనుంచి వచ్చే వాసన ఏమై ఉంటుందా అని బుర్ర ఆలోచిస్తుండగా నిద్ర లోకి జారుకున్నాను.
తీక్షణమైన సూర్య కిరణాలు శరీరాన్ని తాకుతుండగా మెలకువ వచ్చింది , దానికి తోడూ ఎదో సవ్వడి   చెవులకు చేరుతుంటే, అడవిలో ఈ సందడి ఎక్కడ నుంచి అనుకొంటూ టక్కున లేచి కుచోన్నాను స్లీపింగ్ బ్యాగ్ తో సహా.

నా కర్నబెరిని చేరిన సవ్వడి ఎక్కడినుంచి వస్తుందా అని బండ కింద వైపు చూసాను.
ఎ సౌండ్ కైతే నిద్ర లేచాను అదో సౌండ్ నా పక్కన పవళించిన ఇద్దరు సుందరాంగులను కుడా నిద్ర లేపినట్లు ఉంది  , నేను లేచిన ఓ  ౩౦ సెకండ్స్ కు నాతొ పాటు లేచి నేను చుసిన వైపే చూసి భయం తో కూడిన ఆశ్చర్యం తో నోరెళ్ళ బెట్టా రు.

దాదాపు  ఓ  ౩౦ మంది దాకా కోయవాళ్లు తమ బల్లెంతో బండ కింద నిలబడి ఎదో గుస గుస లాడ సాగారు. మేము లేచి కూచోవడం చూసి వాళ్ళల్లో పెద్దగా ఉన్న వ్యక్తీ చేతి కర్రతో మమ్మల్ని  కిందకు దిగ మని సైగ చేసాడు.

“శివా , వీళ్ళు ఎవరు , ఇక్కడెం చేస్తున్నారు , మనలని ఎం చేయరు కదా ఇప్పుడు ” అంది   వర్సా
“వీళ్ళ గూడెం ఇక్కడే   ఎక్కడో కొద్ది దూరం లో ఉన్నట్లు ఉంది , వాళ్లకు అపకారం చేయనంత వరకు మనల్ని ఏమీ అనరు ,  కిందకు దిగండి చూద్దాం” అంటూ స్లీపింగ్ బ్యాగ్ లోంచి బయటకు వచ్చి దాన్ని ఫోల్డ్ చేసి నా బ్యాగ్ లో పెట్టాను.

వర్షా , శ్రీ ఇద్దరు   కూడా వాల్లు పడుకున్న బ్యాగ్ లు సర్దే సి నాతొ పాటు కిందకు దిగారు.

మేము కిందకు దిగీ దిగగానే వాళ్ళల్లో దృఢంగా ఉన్న ఓ నలుగురు వచ్చి నా చేతులు వెనక్కు విరిచి కట్టారు. అడ పిల్లల్ని ఇద్దరినీ జతగా వాళ్ళ చేతులు కట్టేశారు.

వాళ్ళు మాట్లేడేది   గోండుల భాష కొద్దిగా అర్థం అవుతుంది , దానికి తోడూ కొద్దిగా సైగల చేయడం వలన కమ్యూనికేషన్ కి ప్రాబ్లమే లేకుండా పోయింది , కానీ సౌలభ్యం కోసం ఇక్కడ యధా విధిగా మాట్లాడినట్లు రాస్తున్నాను
“ఎందుకు కట్టేశారు అని   అడుగుతూ చేతులతో సైగ చేసాను“
వాళ్ళల్లో పెద్దగా ఉన్న వ్యక్తీ నా ముందుకు వచ్చి
“మీరు చేసిన తప్పుకు ఇక్కడే నరికేయాలని , కానీ వచ్చే రెండు రోజుల్లో పున్నం వస్తుంది , అంత వరకు మిమ్మల్ని మా గూడెం లో కట్టేస్తాం” అంటూ చంద్రుడి వైపు చంపించాడు
“ఇంతకీ మేము చేసిన తప్పేంటి “
“ఈ బండ ఏంటో తెలుసా” అంటూ బండ వైపు చుపించాడు
“తెలియదు ” అన్నట్లు తల ఊపాను.