II-50

 
తన బెడ్ రూమ్ చేరిన రమణయ్య, తనలోని కామాగ్ని చల్లరుతూంటే..లోగడ మనసున్ని కమ్మి కలవర పరుస్తూ వచ్చిన నైతిక సంశయాలు మళ్ళీ తలెత్తగా, అలసట గా సాలోచన గా..పడక కుర్చీ లోకి వాలి పోయాడు..
దీప పడుచు పూకు, స్వయం సమ్మతి తో తన దడ్డుని రేపెట్టి రాపాడి..పిండిన మధుర క్షణాలు మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తుకొస్తూ, అతడి వళ్ళంతా నరాలన్నీ సుఖ తంతులులా జివ్వు జివ్వు మన సాగాయి..
‘తాము చేసింది తప్పెలా అవుతుంది..తామిద్దరూ ఇష్టపడి..పరస్పరం వాంచ్చ పడుతూ దెంగుకున్నారే గానీ, ఎవ్వరూ, యెవ్వరినీ, బలవంతం చేసుకోలేదు కదా..తామిద్దరూ కామాతురుతలు తీర్చు కొనే వయస్సు లోనే వున్నవారు కాబట్టి..బలవంతాలు యేమీ లేవు కాబట్టి, జరిగిందంతా వొక మధురమైన కామ యజ్ఞం..తనూ త్రుప్తి పొందాడు..ఆమె కూడా సుఖించింది..కాబట్టి..తామిద్దరికీ కావలసినన్ని రోజులు..అవసరమనుకున్న సార్లు..దెంగుకోవటం లో తప్పు లేదు..పాపమూ కాదు..’ అని మనస్సుని సమాధాన పరుచుకొన్న ఆయన, కునుకు లోకి జారాడు..
నిద్ర మెలుకువ వచ్చిన కొద్ది క్షణాల్లోనే, గోడ గడియారం ఐదు గంటలు కొట్టింది..
‘బాబుని డే కేర్ లోంచి పిలుచుకురావాలా..?’ అనుకుంటూ, మెల్లగా లేచి, ముఖం కడుక్కొని, దుస్తులు సర్దు కొని, పక్క వాటాలోకి వెళ్ళేసరికి, దీప బాబు కి ఈవెనింగ్ స్నాక్స్ తినిపిస్తూ, కనిపించింది..
“ఓహ్..నువ్వే వెళ్లి పిలుచుకోచ్చినట్లున్నావ్..వొంట్లో నలత తగ్గిందా..?” దోరగా నవ్వుతూ, తనూ డైనింగ్ టేబుల్ సమీపిస్తూ అడిగాడు..
 
ఆమె ప్రశాంత వాలకం, అతడికి చాలా ధైర్యం ఇచ్చింది..
దీప కూడా తన లైన్ లోనే వుందన్న నమ్మకం, అతడిని మరింత ఉల్లాస పరిచింది..
“మీరేసిన మందు మహిమ..” అంది, అదోలా నవ్వుతూ..
పంచె లో అతడిది బలుస్తూ, సాగటం మొదలెడుతూంటే..బాబు కంట పడకుండా దాన్ని అలవోక గా అదు ముకుంటూ..డైనింగ్  టేబుల్ దగ్గిర మరో చైర్లో కూర్చుంటూ.. “నాకియ్యవా..?” కొంటె నవ్వుతో అడిగాడు..
“ఏం ఇవ్వమంటారు..?” ఆమె కూడా నర్మగర్భం గా నవ్వుతూ రెట్టించింది..
“వాడికిస్తున్నదే..నాకూ ఆకలి గా వుంది..మరి..”
“వాడంటే పసివాడు..బొజ్జ చిన్నది..ఈ ఇచ్చేది..చాలు..మీకూ అంతే చాలా..?” మళ్ళీ చిలిపిగా నవ్వుతూ అడిగింది..
ఇంతలో పిల్లడు.. “అమ్మా..చాలే..కడుపు నిండింది..” అని అంటున్న సమయం లోనే,  పక్కింటి పద హారేళ్ళ పిల్ల, గీత వచ్చి.. “అక్కా, అమ్మా నాన్న పెళ్లి రిసెప్షన్ అని వెళ్ళారు..నాకు బోర్ కొడుతోంది చందూని తీసుకెళ్ళి, ఆడిస్తూ కాలక్షేపం చేదామనుకుంటున్నాను..పంపుతారా..?” అని అడిగింది..
“నువ్వు పోలేదా ఆ రిసెప్షన్ కి..?” ఆరా తీసింది దీప..
“లేదక్క వాళ్ళు బయలుదేరేటప్పటికి, నాకు చాలా తలనొప్పిగా వుండి రానన్నాను..ఇప్పుడది తగ్గి పోయింది..చేసేందుకేమీ లేదు..బోర్ కొడుతోంది..” అంది తను..
అంతే మన చంద్రశేఖరుడు..కుర్చీ లోంచి యెగిరి క్రిందకు దిగి, తల్లి తో “నే పోతానే..” అంటూ పరుగెత్త సాగాడు గీత చాచిన చేతుల్లోకి…
“వొరేయ్..పాలు తాగి పోరా..” అని దీప అంటూంటే..గీత  “పాలే కదా అక్కా..నేను త్రాపిస్తా లేండి.. ఇంట్లో వున్నాయి..హార్లిక్స్..కంప్లాన్..ఏది..?” అంది..
“ఏదైనా పర్వాలా..వాడు మారాం చేసే పిల్లాడులే..నీకెందుకు అవస్థ..” అంది దీప తనూ లేస్తూ, కొడుకుని ఆపే ప్రయత్నం..చేద్దామని..
అప్పటికే పసివాడిని ఎత్తుకొంది…గీత..
వారి వెనుకే వీధి తలుపు వరకూ వెళ్లి.. “మరీ అల్లరి పెరిగి పోతోంది..జాగ్రత్తమ్మా..మరీ ఇబ్బంది పెడితే ముందైనా పర్వాలేదు తిప్పి తీసుకొచ్చేయ్….” అంటూ, వారు కాంపౌండ్ దాటి, ఆమె ఇంటి గుమ్మం లోకి వెళ్ళే దాకా చూస్తూ..నిట్టూరుస్తూ..వీధి తలుపు వేసి వెనక్కి తిరిగింది..దీప.
 
రమణయ్య టేబుల్ నాలుగు పక్కలా చూస్తూ.. “ఎక్కడ..పాలు..కనపడవ్..?” ప్రశ్నించాడు దీప ని..
దీప కి అతగాడి ప్రశ్నలో ద్వందార్ధం చివుక్కుమంటూంటే..తనూ చిలిపిగా నవ్వుతూ.. “లోపల నుంచి కాచి తెచ్చి వుందును..ఇక్కడే వుంచితే చల్లారి పోవూ..?!!” జవాబిచ్చింది..
“ఓహ్..అలాగా..నేనేమో..నువ్వే..” అంటూ అర్దోక్తి లోకి నిలిపి, ఆమె పొంగుల కేసి చూసాడు నేరు గా..
అతడి మాటల్లో అంతరార్ధం బట్ట బైలుతూంటే..ఆ తెంపరి తనానికి స్థనాలు ఉలిక్కి పడగా.. వొక్క సారి ఆ అదిరిపడే ఎత్తుల్ని చూసుకొని..అతనికేసి చూసి.. “మ్మ్..అంటే మీరనేది ఏంటంటా..?” వయ్యారం గా చేతులు నడుం మీదేసుకొని ఛాతీ ని కొంచం ముందుకు లేపుతూ..రెట్టించింది..
“ఆహా..ఏమీ లేదురా..వొక వేళ నువ్వే బాయి….” మాటలు నాన్చాడు..కావాలనే..
ఆమె మధురం గా నవ్వింది..
“నేను బాయి చెపితే, చూస్తూ లోట్టలేద్దామనుకోన్నారా..లేక మీద పడి.. వూ..?..ప్చ్..వాడు అమ్మ పాలు వదిలి యేడాది అవుతోంది..మామా..” అంది జారుతున్న పమిటను అలానే నేల మీదికి వదిలి..తన అపార స్తన సంపద రవిక నిండు గా అతనికి నయనానందాకరం గా చూపిస్తూ..
రమణయ్య ఆమె పాలిండ్లను తినేసేలా చూస్తూ.. “ఏమోలే ..ఆ సైజులు చూస్తే..అవి ఇంకా పాలు చేపే.. పొదుగుల్లానే..అనిపిస్తున్నాయి..” అన్నాడు నాలుక కొంచం పెదాల మీదికి జాపి రాచుకుంటూ..
దీప బిడ్డకు పాలు చేపేది నిలిపి చాలా రోజులే అయినా, మూడు నెలల క్రితం వరకూ తల్లీ తండ్రులకు పాల రుచులు చూపిస్తూ వచ్చిందే కాబట్టి, ఆ సైజులు అలానే వున్నాయి మరి..
ఈ విషయం మామకెలా..చెప్పగలదు..తనూ..??
“అయినా, కొద్ది గంటల క్రితమే గా వాటిని పిసికి, పాకాలు పుట్టించారు..పాడివి అయితే, మీకే తెలిసేది అప్పుడే.. కదూ..?” అంది వయ్యారం గా వెళ్లి కుర్చీలో వున్న రమణయ్య వడిలో కూర్చుంటూ..
రెండు చేతులూ ఆయన మెడ చుట్టూ వేస్తూ, రొమ్ములను ఆయన ముఖానికి అదిమి రుద్దింది..
రమణయ్య ప్రియం గా ఆమె వీపు చుట్టూ చేతులను బిగించి, ఆమె అందిస్తున్న పొంగుల్లో మెత్తగా కుమ్ముతూ.. “ఛాన్స్ మిస్ అయ్యిందనుకుంటా..ప్చ్..” అంటూ, తన వెచ్చటి ఊపిరి, ఆ పొదుగుల మధ్య విడిచాడు..
బ్రా బ్లౌస్..అడ్డం వున్నా కూడా, అతని వూపిరి వెచ్చదనానికి, ఆమె స్థనాలు పులకించి..బిరుసెక్కాయి..
“రాటుదేలిన రసికులు కదా..ఇప్పుడేమైనా ట్రై చేయాలని ఆశగా వుందా ..అయ్యగారికి..” అని రెట్టించింది మునివేళ్ళ తో అతడి ముక్కు పట్టి చిలిపి గా ఆడిస్తూ..
 
“చెయ్యాలనే వుంది..నాకు తెలిసినంత వరకూ, పాలు చేపటం ఆపేసిన సంవత్సరం లోపలైతే..కొన్ని మర్ద నలతో.. పొదుగులను తిరిగి చేపించ వచ్చు..కానీ..” నీళ్ళు నమిలాడు ఆమె పొంగులను రవిక మీదే రుద్దుతూ పొటమరించిన బుడిపెలను వేళ్ళ తో అల్లాడిస్తూ..
అతడి చేతలకు ఆమెలో అగ్గి వేగం గా రగులుకో సాగింది..
“ఏంటా సందేహం..? పిల్లవాడు వాపసు వచ్చేయచ్చనా..నాకు తెలుసు ఆ పిల్ల, వాళ్ళ అమ్మ నాన్న వచ్చే దాకా వీడిని తిప్పి తీసుకు రాదు..ఏమాడుతుందో ఏంటో తెలియదు గానీ..అంటే కనీసం గంట టైం వుంది మనకు..చాలదూ..?” కవ్వించింది మెల్లగా రవిక గుండీలు తప్పిస్తూ..
“అదే నిజమే అయినా..ఆ మర్దన కి మొడ్డ లేహ్యం కావాలి..నాకు నా స్టాక్ అంతా ఇలా use చెయ్యటం మూర్ఖం అనిపిస్తుంది..మన ముందు ఎంతో రాత్రి వుంది, దానితో ముడిపడి..రేపు ఆదివారమే కాబట్టి రాత్రంతా.. అవసరమనే చెప్పాలి..ఏమంటావ్..?” అన్నాడు ఆమె రవిక చెరుగులు విడలాగుతూంటే.. రెండు అరచేతు లూ బ్రా లోంచి తన్నుకొచ్చే ఆ కుంభాల మీదేసి తడుముతూ..రుద్దుతూ..వత్తుతూ..
“మ్మ్..మీరనేదీ నిజమే..రేపు ఆదివారం కాబట్టి, పిల్లాడు పగలంతా పక్కనే వుండటం తో మనకెలాంటి అవకాశం దొరకదేమో..దాని compensation ఈ రాత్రే అని కూడా మీరనవచ్చు..వేరే ఆలోచిద్దాం..వూ..?” అంది ప్రియంగా చేతి వేళ్ళు రమణయ్య తల జుత్తులో చొప్పించి ఆడిస్తూ..
“అవును ఇందాక ఏదో అన్నావ్.. “పిసికి పాకాలు పుట్టించారు..’ ఆ పాకాలన్నీ..కడిగి నీళ్ళపాలు చేసే సావా..?” ఆసక్తి గా అడిగాడు, తన చేతులను ఆమె వీపు మీదికి జరిపి, బ్రా హుక్ వూడదీస్తూ..
అతనిని వుడికించాలనీ, తన నగ్న స్తనాలను వెంటనే అతడి చేతుల పరం చేయ కూడదని..దీప చటు క్కున తన చాతీని అతడి వక్షస్థలం లోకి అదిమేసుకుంటూ, చళ్ళు అతనికి అందనివ్వకుండా, ముందుకు వూనుతూ..అతని చెవిని చప్పరించింది..
“వుహూ..అవసరమనిపిస్తే వాడవచ్చని..బౌల్ లో fridge లో పెట్టి వుంచా..” అంది అతని చెవి లో రహ స్యం చెబుతున్నట్లు..
“మంచి పని చేసావ్..నువ్వు గది లోకి పద..నేను ఆ బౌల్ తీసుకొస్తా..బాగా పనికి రావచ్చు..” అంటూ, ఆమెను మెల్లగా తన వడిలోంచి, కదిపాడు..
ఆమె సరే అన్నట్లు తల నూపుతూ..చీరే విప్పేసి డైనింగ్ చైర్ మీదేసేస్తూ..లంగా..ఊడి చాతీ మీద అల్లాడే ..రవిక బ్రాల తో..పడక గది కేసి కదిలింది..
 
Fridge లో, ఆమె చెప్పిన బౌల్ ను కనిపెట్టటం, రమణయ్య కి కష్టమేమీ కాలేదు..
తామిద్దరూ పోర్లించిన చిక్కటి రసాలు, బౌల్లో నాలుగో వంతుకు నిండి, మీగడ తెరల్లాగా అల్లాడుతూ అత నిలో వింత భావనలు రేపెడుతూంటే..దాన్ని వున్న పాటున నోటిలోకి వొంపు కొని మింగేయ్యాలన్న కోర్కె ను నిగ్రహించుకుంటూ..తాను దానితో చేయబోయే క్షీర మధనాన్ని తలచుకుంటూ..తనూ పడక గది లోకి చేరాడు..
దీప ఆ పాటికి, ఊడిన రవిక బ్రాలను వంటి నుంచి తప్పించి..బిగువు స్తనద్వయాన్ని రెండు చేతులా నిమురుకుంటూ, మామ రాకకై ఎదురు చూస్తూ, పడుకొని వుంది..
అతగాడు చేయబోయే రభస కోసం ఆత్రుతగా అదిరిపడే రొమ్ములను అదుముకుంటూ..కళ్ళతోనే తనలోని ఆరాటాన్ని అతగాడికి ప్రకటించింది..తను గదిలోకి రాగానే..
రమణయ్య, పాలరాతి శిల్పంలా వున్న ఆమె నున్నటి, గట్టి, శరీర పొంగులను..వంపులనూ..కళ్ళ తోనే జుర్రేస్తూ, ఆమె మంచం పక్కకి చేరి, దగ్గిరలో వున్న స్టూల్ ను వొకదాన్ని రెండో చేత్తో అందుకొని, ఆ మంచం పక్కనే వేసి, తాను కూర్చుని, ఆమెను వొ చేత్తో భుజం పట్టి..దగ్గిర గా జరగమన్నట్లు..తన కేసి లాక్కున్నాడు..
ఆమె మంచం అంచుకి, అతనికి అతి దగ్గిరగా జరుగుతూ..అతనేమి చేయబోతాడా అని, అదిరిపడుతున్న గుబ్బల తో..టపటప లాడే రెప్పలతో గమనించ సాగింది..
రమణయ్య బౌల్ ని వొక అరచేతి లో అమర్చుకొని..రెండోవ చేతి మూడు వేళ్ళను కలిపి, ఆ చిక్కటి మిశ్ర మం లోకి వేసి కలియబెడుతూ..ఆమెను కవ్వింపు గా చూస్తూ..నవ్వుతూ, చిక్కటి తీగలు సాగే తన చేతి వేళ్ళను, ఆమె రొమ్ముల మీదికి చేర్చుతూ, అతడి వుద్దేశాన్ని గ్రహించిన ఆమె, తన పొంగులను తన రెండు చేతులా దగ్గిర గా అదుముకుంటూ..గోపురాలను అతనికి అనువు గా పైకి లేపుతూ అందిస్తూంటే ..ఆ చన్ను మూతుల కు పులిమాడు..
ఆ చిక్కటి, చల్లటి పేస్టు, తన రోమ్ముల కి ఆవరించాగానే..ఆమె..పులకింతల తో ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతూ.. పెదాలను బిగించి.. “మ్మ్..హ్మ్మ్..” అని సన్న గా మూల్గింది..
ఆమె ముచ్చికలు బిరుసెక్కుతూ..అరంగుళం పాటి పొడుగు, సాగాయి..
రమణయ్య తమకం గా, ఆ జిగటను ఆమె స్థనాల మూతులకు నిండుగా పట్టించి, ముచ్చికల చుట్టూ దట్టంగా పులిమి ..ఆ రాసాల తడితో మెరిసే ఆ పసిమి బంతులను క్షణకాలం తదేకంగా చూసి.. “ఎంత బాగున్నాయే.. బంగారూ..నీ బాయలు..మ్మ్..కమ్మగా..బాయి చేపవే..చన్నుల రాణీ..మ్మ్..” అని మాటల తో రేకెత్తిస్తూ..ఆ రెండు పొంగులనూ..రుద్దుతూ..పిసుకుతూ..అడపా దడపా చన్ను మూతుల ను.. ముచ్చికలను పిండుతూ, ఆమె లోని నిద్రాణమైన క్షీర నాళాలను, లే గొట్ట సాగాడు..
“మా..మా..అబ్బా..ఎంత హాయి గా పిసుకుతున్నావురా..అయ్యో..ఏమేమో అవుతోందిరా..అలాగే పిసుకు ..హూ..బాయల్లో అలజడి..తట్టుకోలేనురా..దేముడా..పాలు చేపుతున్నారా..పప్ప పాయసాలు ఫ్రెష్ గా వూరి వున్నాయి..వాటినీ పూసి పిసుక్కో..చమ్మగా చేపుతా..గొప్ప చేతి వాటం గాడివిరా..నోటి వాటం తో చంపేయ్యరా..ఆగలేనురా..రారా దూడా..ఆవు పొదుగులు నిండుగా పాలున్నాయి..చీపుకో..వూ..” అని వీరావేశం తో..అతగాడిని, మంచం మీదికి, తన పక్క లోకి గుంజేసు కొని..వోర గా అతడి మీదికి లేస్తూ, రెండు చేతులా, వూరి స్తన్యం ఉరకలు వేసే రోమ్ముని, అతడి నోటిలో కూరుతూ “చీకరా భడవా..కడుపారా చేపుతా ..చీక్కో..” అంటూ అతడి ముఖాన్ని రోమ్ముల లోకి అదిమేసుకుంది..
రమణయ్య ఆమె అపార స్తన కండరాల మధ్య వుక్కిరిబిక్కిరి అవుతూ, చేతి లోని ఖాళీ బౌల్ ను అవ తల పెట్టేసేందుకు అవస్థ పడుతూంటే, ఆమే, తన చేతి తో దాన్ని అందుకొని, ఆయన ఖాళీ చేసిన స్టూల్ మీద పెట్టేస్తూంటే..అతను ఆమె రోమ్ముల లోకి తలని సర్దేసుకుంటూ..ఆమె వీపు చుట్టూ చేయివేసి, ఆమె చాతీని స్థిరం గా తన కందేలా పట్టి వుంచి..ఆబ గా ఎగ కుమ్ముతూ బాయి చీపుకో సాగాడు..
ఆమె ఆదమరచి, అతడి తల కుమ్ముళ్ళకు..నోటి చీపుడులకూ..స్తన్య నాళాలు ప్రకోపిస్తూ..ఏకధాటి గా పాల ను చేపుతూంటే..అతని తలని రెండు చేతులా రోమ్ముల్లోకి వొత్తుకుంటూ, పాలు కుడప సాగింది..
“మామా..అద్భుతంరా..ఇంత హాయి ఎన్నడూ ఎరుగనురా..ఏమో అనుకున్నా..ఎండిపోయాయి అను కున్న పొదుగుల్నే ఇంతలా చేపించే చాకచక్యం నీలోనే చూస్తున్నా..కుడవరా కన్నా..యెప్పుడు కావాల న్నా కుడుచుకో..” అని పరవశంగా పాలు కుడిపింది..
పావుగంట కాలం రొమ్ము మార్చి రొమ్ముగా చీకుతూ..ఆమె పొదుగులను ఖాళీ చేసేసి..తృప్తిగా త్రేని చాడు..
ఆమె నిస్త్రాణగా వెల్లకిలా పడుకొండి పోతే, ఆమె వళ్ళంతా నిమురుతూ, సేద తీరుస్తూ, పరమానందాను భూతులు ఆమె లో నింపాడు..
 
రెండు నిముషాల తర్వాత తేరుకున్న ఆ అతివ, రమణయ్య ను ప్రియం గా ముద్దాడుతూ..తలని నిము రుతూ.. “చాలా విద్యలోచ్చు..మామకి..అత్త బాగా సుఖ పడివుంటుంది..” అంది ప్రశంసగా..
“ఏమో..కావచ్చు..పెళ్ళైన తర్వాత నేనెప్పుడు ఎలా చేసినా కాదనలేదు..ఏం కావాలన్నా..లేదనలేదు..
తృప్తి గా చేపేది..పిల్లాడు పుట్టిన ఆరేళ్ళ వరకూ..వాడేమో ఏడాదికే తన చన్నులు వదిలినా నేను ఆరేళ్ళ పాటూ వాటిని మధిస్తూ పాలు జుర్రేవాడిని..వద్దనలేదు..విసుక్కోలేదు..అందుకే తను పోయినప్పుడు నేను సంవత్సరం పాటూ అల్లాడి పోయాను..” అన్నాడు..దీప ని ప్రియం గా..నిమురుతూ..
“మామకి బాయంటే అంత కుతెందుకో..?” చిలిపి గా రెట్టించింది..
“తెలీదు..నిజానికి అమ్మ నాకు ఆరేళ్ళ పాటు తన పాలు కుడిపింది..” అన్నాడు కళ్ళు మూసుకొని తన చిన్నతనాన్ని గుర్తుచేసుకుంటూ..
“అలా చెప్పండి..అంటే మీ నాన్న కూడా మీలాగానే పెళ్ళాం బాయికోసం ఎగబడి వుండాలి..కదూ..అందుకే ఆమె కాదనలేక తన పాడిని..పెంపొందించుకుంటూ..వుండి వుండాలి..” puzzle solve చేసినదాని లా గర్వంగా నవ్వింది..
“అవుననుకుంటా..నాకు మూడేళ్ళు వున్నప్పుడు చెల్లెలు పుట్టింది..ఆమెలో బాయి అలా కొనసాగింది.. తనేమో..ఆ పాప కి చేపేటప్పుడు, ఆబగా తొంగి చూసే నన్ను గమనించి.. ‘బాయి కావాలా..?’ అని నవ్వుతూ అడిగి, పాప కడుపు నిండి నిద్ర పోగానే..నన్ను వడిలోకి లాక్కుని ‘పిల్లది..చాల మిగిల్చేసింది ..నువ్వు కుడుచుకో..’ అని తన రెండు పొదుగులూ..చేపేది..రోజూ పగటి పూట..చెల్లాయ్ బొజ్జ చిన్నది కావటం తో..తను అమ్మ రొమ్ము వొకటి పాతిక భాగం చీకే సరికే తనకి కడుపు నిండి, నిద్ర పోయేసేది ..మిగతా పాలన్నీ నాకే చేపుతూ వుండేది అమ్మ..ప్రియం గా..” అన్నాడు రమణయ్య మధుర స్మృతులు దీప తో పంచుకుంటూ..
“అంటే, అయ్యా గారు ఈ విషయం లో, నక్క తోక తొక్కి పుట్టినట్లుంది..అదృష్టవంతులు..పుట్టాక అమ్మ ఆరేళ్ళు..పెళ్ళైన తర్వాత పెళ్ళాం చాలా కాలం కడుపు నిండా చేపారనుకుంటా..వూ..??” చిలిపి గా రెట్టించింది..మనస్సులో కోడలు రమణి..ఆ తర్వాత ఆ వకాలతు వహించిదని చెప్పాలని వున్నా బలవంతాన నోరు కట్టేసుకుంటూ..
“వూ..అదే నా అదృష్టం ఇంకా కొనసాగుతోంది ..ఇప్పుడు కోడలి చళ్ళు వేరే దొరికాయిగా..” అన్నాడు రమణయ్య కొంటె గా నవ్వుతూ..
“అవును లేండి అదృష్టవంతుడిని చెరిచే వాళ్ళు వుండరంటారు..” అంది దీప నర్మగర్భం గా నవ్వుతూ అతడి వక్షస్థలం లాలనగా నిమురుతూ.. ‘కోడలి చళ్ళా..కోడళ్ళ చళ్ళా?’ అని చిలిపిగా రెట్టించాలని మనస్సు వెంపర్లాడినా..నిగ్రహించుకోంది..
 
“సరి మామా..నేనిక లేచి, వంట మొదలెడతాను..బాబు రావచ్చును..రాత్రి వాడు నిద్రోయాక మళ్ళీ ఆడు కొందాం..వూ..?” అని ప్రతిపాదిస్తూ తను మంచం దిగేసింది..
“అంటే..మరి మూడు..నాల్గు గంటలు నాకు పస్తేనా..?” దిగులుగా ముఖం పెడుతూ మెల్లగా ఆమె చేయి పట్టి ఆపుతూ అడిగాడు..
“ఇప్పుడేగా కడుపార కుడిపా..చాల్లేదా..?” అంది సమాధానంగా..నవ్వుతూ..
“అలా అని కాదు..కొంచం పూకుపాలూ చెపితే..మరింత దిట్టంగా కడుపు నిండా వుంటుందని..” గోము గా కొసిరాడు..
“అయ్యా గారికి చాలా వున్నాయ్ ఆశలు..సరే రండి..జుర్రు కోండి..” అంటూ తను మంచం పక్కనే నిలబడి ..మోకాళ్ళ వద్ద కొంచం వంచి పూకు దిమ్మను పరుస్తూ రమణయ్య కి గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చింది..
రమణయ్య ఆనందంగా ఆమె వైపు పొర్లి, మోచేతుల మీదు గా సగం లేచి, రెండు చేతులూ ఆమె పిరుదు ల మీదేసి, ఆమె మొత్తను దగ్గిరగా లాక్కుంటూ, తర్వాత అవే అరచేతుల తో ఆమె పిర్రలను బిగించి పట్టి లంకె వేసి.. తన ముఖాన్ని ఆమె మొల లోకి దూర్చేసాడు..
అతడి పెదాలు..నోరు..నాలుక తన పూకు పరిధులను సోధిస్తూ..లోలోపలికి చొరబడుతూంటే..దీప మైకం వొళ్ళంతా పాకగా, చేపుకోచ్చిన పాడావులా..సావధానమైపోతూ..అతడికి తన పూకు రసాలు కుడప సాగింది….
“అబ్బా..ఏం మగాడివిరా..మామా..ఎక్కడ ముట్టినా..అక్కడ భూకంపనాలు రేపెస్తావ్..మ్మ్..ఆబ చూడు.. మ్మ్..హ్మ్మ్..” అని మెలికలు తిరిగిపోతూ..ప్రియం గా..అతడి తలని నిమురుతూ మొత్తను మరింత అనువు గా పరుస్తూ..అందిస్తూ అతను అందించే పూకు చీకుడులోని చమ్మ దనాలను అరిగించుకుంటూ పరవశించి పోసాగింది..
ఆ ఇద్దరు మిధున పక్షులు..అలా..మరో పదినిముషాల పాటు..ఈ ప్రపంచాన్నే మరచి సుఖాలాంబుధి లో తేలియాడారు..
 
చెన్నైలో…
 
విజయ్ ఆఫీస్ పని మీద రెండు రోజులకని తిరుచ్చి వెళ్ళాడు ఉదయం ట్రైన్ లో..
పార్వతమ్మ పిల్లను తనే స్కూల్ లో వదిలి వచ్చి తన కొద్దిపాటి వ్యాపారాలను ముగించి భోజనం చేసి  కొద్ది గా రెస్ట్ తీసుకొందామని, నడుం వాల్చింది..పదకొండు గంటల ప్రాంతం లో..
ఐదు నిముషాలు పడుకుందో లేదో కాలింగ్ బెల్ మోగటంతో.. ‘ఈ సమయంలో ఎవరై వుంటారబ్బా..?’ అనుకుంటూ పోయి తలుపు తెరిచింది..
ఎదురుగా వున్న వ్యక్తిని చూసి దిగ్భ్రాంతి చెందింది..
ఎదురుగా సూట్ కేసు తో నిలబడి వుంది, తనని అంబో మని విడిచేసి, రాత్రికి రాత్రి స్వామీజీ తో చెక్కేసిన తన భర్త..పరంధామయ్య..
అవాక్కై, కొన్ని క్షణాలు అలాగే చూస్తూ నిలబడింది..
ఆమె మనస్సులో అనేక విధాలైన భావనలు..ముప్పిరిగొంటూంటే..మనసంతా అయోమయం గా అయి పోతూ..ఏం చెయ్యాలో తెలియక చెక్క బొమ్మలా నిలబడి..పోయింది..
ఆమెకు మొదట వచ్చినది కోపం..
‘చెప్పా పెట్టకుండా తనని తన ఖర్మాన పోమ్మన్నట్లు..వుడాయించిన మనిషి..ఈయన గారు..తనేం తక్కువ చేసిందని అలా తనని నడిరోడ్డు లో వదిలేసినట్లు వదిలి పోయాడు ఈ  ప్రబుద్ధుడు ?
పెళ్ళైనప్పటి నుంచి, ఆయన సాహచర్యం లో ఆయనకి కావాల్సిన శారీరిక సుఖాలను..ఆయన మోజు పడినప్పుడల్లా కాదు..వద్దనకుండా, అందిస్తూనే వచ్చింది..తను..ఎన్నో సార్లు..సాని దానిలా ఆయన మోజు పడినట్లల్లా..నడుచుకొంటూ.. ‘శయనేషు రంభా’ అన్న నానుడి కూడా సార్ధకం చేసివుంది తను..
ఆయనకు కసి పెరుగుతుందని రెట్టింపు సుఖం అందుతుందనీ అనేక సార్లు..సిగ్గు లజ్జా లేకుండా బూతు లు మాట్లాడుతూ..తనే పైకెక్కి దెంగుతూ తనని కామశిఖరాలను చేర్చినదే తను ..ఆయన తో మూడు సార్లు కడుపు చేయించుకొని, నిండు పొదుగుల ను..పిల్లల తో సరిసమానం గా ఆయనకీ పంచి..చేపి.. ఆయన ఊహించలేనన్ని సుఖాలను అందించింది తను..’
ఇవన్నీ తను చేసానని ఆయనే ఎన్నోసార్లు అంటూంటే..విని తృప్తి గా..గర్వం గా మురిసిపోతూ వుండేది తను..
ఇలాంటి తనని ఆయన చెప్పాపెట్టకుండా వదిలేసి పోవటం ఆమె జీర్ణించుకోలేక పోయింది..
చాలా మానసిక వేదన అనుభవించింది..
శారీరిక అవసరాలు ప్రళయ తాండవాలు చేస్తూంటే..వాటిని నియంత్రించ్కోలేక విలవిల్లాడి పోయింది చాలా రోజులు..రాత్రులు..
 
దేముడి దయ వలన తన వాళ్ళు తనకి ఆ తపనల నుంచి ఉపశాంతి పంచి ఇచ్చారు కాబట్టి తానింకా బ్రతికి వుంది..లేకపోతే తానీపాటికి ఏ పిచ్చాస్పత్రి లోనో..దాఖలై పోయి వుండేది..
తలుచుకుంటేనే వొళ్ళంతా భయం తో వణికి పోతోంది..
ఆయన ఇక తిరిగి రారన్న నమ్మకం తో తను ఎదురైనా బాటలో జీవనాన్ని సెటిల్ చేసుకుంటూ గడుపు కు పోతోంది..
ఇప్పుడీయన ధిడీల్న..ఇలా ఊడి పడటం ఆమెలో కోపం..తాపం..గందరగోళం..కలిగిస్తూ మనిషిని నిశ్చేష్ట గా చేసాయి..
రెండు నిముషాల పాటు కోయ్యబారిపోయిన భార్యను చూసిన అతను..బలవంతంగా వొ నవ్వు నవ్వుతూ .. “ఏంటా..వెర్రి చూపులు..నేనే..పరాన్ని..లోపలి కూడా రానివ్వవా..వూ..?” అన్నాడు..
ఆమె కొద్దిగా తేరుకొని దారికి అడ్డం తొలగి.. “రండి..” అంది గొంతు పెకల్చుకొని..
ఆమె ముఖంలో ఇంకా కోపం చీత్కారపు రేఖలు పోలేదు..
పరంధామయ్య హాల్లోకి వచ్చి, సోఫా లో దిగబడి పోతూ.. “అమ్మయ్యా..నిన్ను పిల్లాడిని వెతికి ఇలా చేరే సరికి తల ప్రాణం తోకకొచ్చింది..కొంచం దాహానికి ఏమైనా ఇవ్వకూడదూ..?” అడిగాడు..
ఆమె మరి కొంచం తేరుకొని..మాట్లాడకుండానే లోపలికెళ్ళి fridge లోంచి ఫ్రూట్ జ్యూస్ తీసుకొచ్చి దగ్గిరగా వున్న టీ పాయి మీదుంచింది..మౌనం గా తలనొంచి..నేల వైపు చూస్తూ..
అది త్రాగి అవతల పెట్టేసి.. “పారూ..ఇంకా కోపమా..?” చిన్న గా అడిగాడు..పరంధామయ్య..
ఆమె గుండె జివ్వుమంది..ఆ పిలుపు కి..
అన్ని ఏళ్ళ తర్వాత మగడు తనని అలా ముద్దు పేరు తో పిలవటం ఆమె ఎదురు చూడనిది..
ఆనందం వుప్పొంగక పోయినా, కరుడు కట్టిన ఆమె లోని విషాదం కరుగుతూ, భోరున ఏడుపు గా వెలు వడింది..
అతనికి ఎదురుగా వున్న సోఫాలో చతికిల బడి, వెక్కి వెక్కి ఏడవ సాగింది.