కానీ లచుమమ్మ నన్ను లైన్లోకి వెళ్లకుండా ఆపేసింది.

అక్కడ శాలినీ టీచర్, ఇటు కుమారి టీచర్, 10th క్లాస్ రమ్య ముగ్గురూ ఒకేసారి నావైపు చూశారు.
ప్రసాద్ గాడు ఎక్కడా కనపడలేదు. లేటుగా వచ్చిన వాళ్లని లైన్ లోకి వెళ్ళనివ్వకుండా ఆపుతారు.నేను లేటుగా రాలేదు. అయినా ఎందుకో గోముగా నా దగ్గరికి వచ్చి, చీర కొంగుని తీసి బరువైన బరువుల్ని నాకు చూపించి మళ్ళీ వేసుకుంది. పైట వేసుకున్నా అది ఆ బరువుల్ని దాచలేక తన నిస్సహాయస్తితిని ప్రకటించి ఆ గుబ్బల మీదనుంది జారిపోతోంది.
నా చూపు ఎక్కడుందో గమనించినట్లుంది. అలా ఇలా కులుకుతూ మెడని పంకించి చీర కొంగు మళ్ళీ పూర్తిగా కప్పుకుని పైట మళ్ళీ జారకుండా ఆ కొంగుచివర బొడ్లో దోపుకుంది. కాయ కష్టం చేసేది కదా….నడుము బిగువు ఎక్కడా సడలలేదు. ఊపిరి తీసుకున్నప్పుడల్లా గుబ్బలు ఉస్సూరుమంటూ ఎగసెగసి పడుతూన్నాయి……చూడకూడదనుకుంటూనే చూపు అక్కడకు వెళ్తోంది.

పాంట్లో అలజడి మొదలైంది. For every action, there is an equal and opposite reaction అన్న ఫిజిక్స్ సూత్రం ప్రకారం ఫిజిక్స్ పాంట్లో స్టార్ట్ అయింది.

లచ్చుమమ్మ కళ్లెత్తి సైగ చేసి ఏంటి అన్నట్లు చూసింది.
ఏం లేదు. అంటూ తల అడ్డంగా ఊపాను.
లక్ష్మమ్మ నా కళ్లలోకి చూస్తూ…చీర నడుములో దోపుతున్నట్లు నడుము కట్టుని ఇంకా కిందకు జరిపింది.  నా వైపు చూస్తూ….లోతైన బొడ్డు చూపించింది.
మా వాడికి మరీ సిగ్గు లేకుండా పోతోంది. ఫ్యాంట్లో తన్నుకుంటూ వచ్చేస్తున్నాడు.

లచ్చుమమ్మ పెదవి కొరుక్కుంటూ…..వచ్చేయ్ అంటూ సైగ చేసింది.
అమ్మో! మరీ బానిసైపోతున్నానేంటో దీనికి…దీనికా ఆడదానికా?!.

లక్ష్మమ్మ వెనకాలే నడుస్తున్నాను., నిడుపైన నడుము వంపు ఆ కింద జఘనం నడుస్తున్నప్పుడు ఆ చీలిక హమ్మో, దీని గుద్ద దెంగి ఆ గుద్దలో కార్చుకుంటే గానీ సుల్లికి ఆవేశం తీరదు.

ఒకొక్కళ్లూ ఏం పెంచాషారూరా పిర్రలు., ఇలా చంపుకు తినడమెంటో……లక్ష్మమ్మ నా అడుగులకి రెండడుగుల ముందు ఉన్నట్లుండి ఆగింది. రా పట్టుకో అన్నట్లు ఆహ్వానిస్తున్నట్లున్నాయి ఆ జఘనం దాని ప్రకంపనలు.
లచ్చు అంటూ వెనక నుండి గట్టిగా హగ్ చేసుకున్నాను.
“ఏయ్, ఏంటిది కత్తితో పొడుస్తున్నావ్?!” అంటూ నా దాన్ని వెనక నుండి పట్టుకుంది.
“గుచ్చుకుందా?!” అంటూ ఇంకా గట్టిగా హత్తుకున్నాను.
“మరిందాకా అంత నఖరాలు పోయ్యావు?”
“నువ్వు ఎలా రెయాక్ట్ అవుతావో చూద్దామని”
“నన్ను తప్పించుకు పోదామనా? నీ వల్ల అవుతుందా?” అంటూ ఇటు తిరిగి నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది ఆ బంతులు టెన్నిస్ బంతుల్లా నా గుండెకి గట్టిగా తగిలాయ్. నాడీ తన ఊపస్టుకి తగులుకుని, టాప్ లో నీళ్ళు రాకపోతే నోరు పెట్టినట్లు తన పెదాలు చీర పై నుండే నా నల్లాకి తగులుతున్నాయి.
తన పైట లాగేశాను. “హూ., కుర్రాడివి గానీ పదునెక్కువ నీ మడ్డకి, ఆడదాన్ని చూడగానే లేచిపోతూఉంటుంది ఆగమాగం చేయాలని” అంటూ చేతులు గాల్లోకి లేపింది. జాకెట్ లో దాగున్న గుబ్బలు చొరవ చేసుకుని తొంగి చూస్తున్నాయి. ఆ గుబ్బలని నోరూరా చూస్తున్నాను.
చేతులు పైకి లేపిందీ ఊరికే చూడ్డానికి కాదు. జాకెట్ తీస్తే నలుపుకోవచ్చు రా నలిపెయ్” అంటూ ముందుకు జరిగింది.
తన చేతులు అలా గాల్లో ఉండగానే సైగ చేసి చెప్పాను అలానే ఉందనీ అంటూ….నడుము దగ్గర కూలపడి ఆ కుచ్చిల్ల పైన కవ్విస్తున్న బొడ్డు సూత్రానికి ముద్దులు కురిపించాను. హూ హూ హూ హూ హూ హూ నా రాజా ఏం చేస్తున్నా…వ్., అంటూ మెలికలు తిరిగిపోతోంది.
నేను పైకి అలా చూపు సారించి కళ్లలోకి చూశాను.
చేతులు దించేయ్యమంటావా? అంటూ ఆశగా అడిగింది. చేతులు నోప్పిలేసిట్లున్నాయి.
నేను తల అడ్డంగా ఊపి నా నాలుకని బొడ్డులో లోపలికి తోశాను. “హమ్మా….పిల్లాడా ఎక్కడ నేర్చావురా ఈ విధ్యలన్నీ…చంపుతున్నావ్., బొడ్డు కుంపటైతాంది”.

“హమ్మయో….వద్దయ్యా……అది దింపుతావనుకుంటే నాలుకని దింపావే……ఆపు పైకి రా….అంటూ చేతులు దించి నా భుజాలు పట్టుకుని పైకి లేపింది.
నేనేం చెప్పాను. చేతులు దించద్దని చెప్పానా లేదా….? నీకు పనిష్మెంట్ ఇవ్వాలి. అంటూ నాడీ తీసి చేతులతో పట్టుకొని తన బొడ్డు దగ్గరకు తీసుకెళ్లి చెల్లున కొట్టాను.
“అబ్బా…..కోరకంచుతో కొట్టినట్లుంది” అంది గోముగా…
బొడ్డు మీద నుండి నదుమూకీ చుట్టుకున్న చీర చెరుగు తొలగించి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను. నా మడ్డ తాడిచెట్టులా నిలబడి తన పొట్టకి తాపడమయ్యింది. హు….వెచ్చగా పోయి మీంచి తీసిన గిన్నెలా ఉంది. నేను చేతులు దించేస్తున్నానబ్బాయ్. సటాయించక పెట్టే అంటూ నన్ను మీదకు లాక్కుని నన్ను మీదకు లాక్కుంది.
తన చీర, లంగాతో సహా పైకి లేపేశాను. తన గుద్ద పైకి లేపింది. చీర ఇంకా పైకి లేపమన్నట్లు. చీర మొత్తం నడుము దాగా పైకి లేపేశాను. తన పిర్రలు బల్ల మీద తగిలాయి.
నగ్నంగా ఉన్న పిర్రలు టేబుల్ మీద తాకాగానే ఒకరకమైన ఉలికిపాటు వచ్చింది.
ఇద్దరికీ కాశీ అంచులు దాటేసింది. తన మీద వాలిపోయ్యాను. తన తొడలు వేరు చేసి తన ఆడతానాన్ని గుప్పిట్లో చిక్కించుకుని కసిగా పిసికాను. “హా అమ్మా…. పిసుకమ్మా….లోపల గులాబ్ జామ్ అయిపోతోంది”.  
నా చూపుడు వేలు మధ్య వేలూ నోట్లో పెట్టుకుని తడి చేసుకున్నాను. వేళ్ళ మీద ఉమ్మి ఆ వెళ్ళాను క్లిటోరిస్ మీద ఆంచాను.
హు హు హు హు హు ఊ అంటూ ఎగిరి పడింది. దానికన్నా ముందు దాని గుబ్బలు ఎగిరి పడుతున్నాయి. వాటి అలానే పట్టి జాకెట్ లో చెయ్యి పోనిచ్చాను. వద్దు జాకెట్ చిరిగిపోతుంది. అంటూ నా చేతులు తప్పించింది మళ్ళీ వెళ్ళు తడి చేసుకుని తన రెమ్మల మధ్య తోపాను హమ్మా…అది పెట్టు టైమ్ లేదు నన్ను ఇలా చంపకు అంటూ నా నడుము చుట్టూ కాలు వేసి బలమైన తొడలతో అదుముకొంది. నేను ముందుకు జరిగి నా దాన్ని తన రెమ్మలకి ఆంచి తను నా వైపు చూడగానే కసుక్కున దిగేశాను.
హమ్మా హమ్మయో ఉఫ్ ఉఫ్ ఉఫ్ ఉఫ్ ఉఫ్ ఉఫ్ ఉఫ్ ఊ …………………..పొరలు పొరలుగా విడిపోతోంది నా పూకూ అంటూ…..ఇహ డెంగు నీ బలుపుతో గుచ్చి గుచ్చి చంపు అంటూ తన మొత్తాని పైకి లేపిండి అనుకూలంగా…
జాకెట్ హూక్స్ తీయ్యసాగాను వద్దు వద్దు అంటూ అద్దం పడింది కానీ వినలేదు. అవి ఎగురుతూ ఉంటే చూస్తే.. బలే కమ్మగా ఉంటుంది కదా….అనుదుకే …
నాది భూమి పోరాలని చీల్చుకు వెళ్ళే గడ్డ పారలా దిగిపోయింది. హూం హూం అంటూ ఇద్దరం రొప్పుతున్నాం తన బంతులు కసిగా ఊగుతున్నాయి. మోనాలు ముచ్చికల్లా…….పొడుచుకుని చంపుకుతింటున్నాయి. తన బంతుల మధ్య ముఖం దాచుకుంటూ…..ఆ ముచ్చికల్ని నోట్లోకి తీసుకొన్నాను. నిపుల్ ఒకదానికి ఇంకోటి దగ్గరగా బంధీ చేసి నోట్లోకి తీసుకుని కసుక్కున కొరికాను.
కొరుకు కొరుకు నాకు అయిపోతోంది అంటూ కార్చేసుకుంది. తన కాళ్ళు పైకి లేపి సైడ్ నుండీ దెబ్బలెయ్యడం స్టార్ట్ చెయ్యసాగాను.
లక్ష్మమ్మ నడుము కదిలిపోతోంది. అరుస్తూ….. కమల్, కమల్ వద్దూ అంటూ అరుస్తూ..నాకు అయిపోతోంది.,
నాక్కూడా అయిపోతోంది లక్ష్మీ అంటూ లాగి లాగి పొడుస్తూ…దెంగసాగాను
నాకు కూడా దగ్గరయిపోయింది.
ఇద్దరం గట్టిగా పెనవేసుకుని ఒకేసారి కార్చేసుకున్నాం.
మేం తెరుకునేసరికి ప్రసాద్ గాడు మా ముందుకు వచ్చేశాడు.
లక్ష్మమ్మా…నేనూ ఇద్దరం బట్టలు వేసేసుకున్నాం.
ప్రసాద్ గాడూ నోరు పెగల్చుకుని మాట్లాడలేక నాక్కూడా కావాలి. అన్నాడు.
మేము మాట్లాడలేదు. “మీ ఇద్దరి గురించి ప్రిన్సిపల్ కి చెబుతాను” అంటూ బెదిరించాడు.
“ఇప్పుడు కాదు సాయంత్రం; స్కూల్ అయ్యాక…నీకు నేను కావాల్నంటే చుప్ చాప్ సాయంత్రం వరకూ ఎదురు చూడు”
అంటూ వెళ్లిపోయ్యింది.
ప్రసాద్ గాడు అదేందిరా అట్లాంటది. నూవ్వైన చెప్పరాదుర.
ఊకొబే, నన్ను సావదెంగుతాంది. జల్దోచ్చిన గానీ రాకున్నగానీ నన్ను అసెంబ్లీ కెళ్ళి గుంజుకుని పోతోంది. నేను ఎవ్వనికి చెప్పుకోవాలి.
నువ్వోచ్చినవుగ గిప్పుడు నేను బచాయించిన., నన్ను నూవ్వ్ దాచి పెట్టాలి. దాన్ని ఇరగదీసి చెయ్యి అదే దార్లోకి వస్తాది. నేను కనపడితే మళ్ళా మా ఇంటికి వచ్చి నన్ను గుంజకపోతడి. నీ పనయిణాంక ఎట్లున్నదో చెప్పాలి. అంటూ క్లాసుకి వెళ్లిపోయ్యాను.
మధు సార్ ఫస్ట్ తీసుకున్నాడు Maths క్లాస్. రాధీ వచ్చింది. కానీ నావైపు చూడట్లేదు. నాకు జరిగిందంతా కలలా ఉంది. ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం.
సాయంత్రం 4 అయింది. మధ్యలో శాలినీ టీచర్ క్లాస్ అయినా నేను పట్టించుకోలేదు. ప్రసాద్ గాడికి తెలిసింది కదా….ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలియలేదు. శాలినీ నన్ను అడిగింది ఏం సంగతి అంటూ….ఏం లేదు కమేరా కావాలి అని అడిగాను.
ఎందుకూ, ఏమిటీ అనడగలేదు. కమేరా ఇచ్చింది.
సాయంత్రం 4 అయింది. స్కూల్ విడిచిపెట్టారు. లక్ష్మ్మమ్మ మేము ఉన్న రూమ్లోకి వచ్చింది. నేనూ., ప్రసాద్ గాడూ మాత్రమే ఉన్నాం.