పద్మ సన్నగా పొందికగా ఉంటుంది. ఏ ఏ shape లు ఎక్కడుండాలో అక్కడ ఉంటాయి. క్లాసు ఫస్ట్, బాగా చదువుతుంది.
కానీ దానికి ఒక బలహీనత ఉంది. అది నాకు తెలుసు
నేను వెళ్ళి కావాలని పద్మ పక్కన నిలబడ్డాను.
“పద్మా’ ఎంత సేపవుతున్నది నువ్వు వచ్చి”,
“ఆ.. ఇప్పుడే, నువ్వు వచ్చినప్పుడే”
“నువ్వు క్లాసుఫస్ట్ కదా, నాకు maths నేర్పించవా? నీకు తెలుసు కదా… ఎప్పుడూ విజయ టీచర్ నన్ను తిడుతూ ఉంటుంది”.
“ప్లీజ్ పద్మా, నాకు help చెయ్యవా?”
“నువ్వు నాగేంద్రం సర్ దగ్గర tuition కు వెళ్ళుతున్నావు కదా…!”
“చాలా doubts ఉన్నాయి పద్దూ……”
“ఏంటి పద్దూ అంటున్నావ్“.
“సారీ పద్దూ..”
“మళ్ళీ పద్దూ.., ఏయ్ కమల్, అలా పద్దూ అని పిలవద్దు”,
“పద్దూ అంటే బాగుంది. పద్దూ…….” “పిలవద్దంటే పిలువను లే”
“ఎందుకురా ఇలా కాకా పడుతున్నావ్”? అని గోముగా అడిగింది. ఏంటి సంగతి?.
“ఏమీ లేదు. రవి గాడికి నువ్వంటే ఇష్టమంట,” అందుకనీ అందుకనీ…..నన్ను మాట్లాడమన్నాడు”.
“ఛీ సిగ్గులేదురా, broker పని చెయ్యడానికి వచ్చావా?
వాడు నా ఫ్రెండ్ కదే?
shut up,
పోనీ ఆ విషయం వదిలేయ్ నీ దగ్గర 100 చేంజ్ ఉందా?
ఆ ఉంది, ఇదిగో,
Rs.100 ఇవ్వూ,
నేను నీ దగ్గర చేంజ్ అడిగాను కానీ. నా దగ్గిర 100 ఉంది అని అన్నానా? నా దగ్గిర లేవ్వ్.
ఏయ్, కమల్ నా డబ్బులు ఇవ్వు,, మర్యాదగా ఇస్తావా లేదా,
“ఇవ్వక పోతే?
“రవి, చూడు రవి, నా 100 తీసుకుని ఇవ్వట్లేదు”.
రవిగాడు అర్జెంటు గా హీరో అయిపోయ్యాడు. నా గల్లా పట్టుకుని, “సాలేగా పైసలు ఇవ్వు. ఏం తమాషా చేస్తున్నావా?”
“నేనెక్కడ తీసుకున్న మామా, నువ్వు నన్ను అడుగుతున్నావ్…వూ, నాకేం ఎరక?”
“నే తీసుకోలే, నాకు తెల్వది, నువ్వు అడగంగానే. నేనెందుకు ఇస్తా…..”
వాడు నన్ను గట్టిగా తోసేసాడు.
నేను కావాలని కింద పడిపోయ్యను.
నన్ను కాలితో తన్నడానికి కాలు లేపసాగాడు,
“ఆగు రవి వాడి సంగతి తరువాత చూద్దాం. బస్సు వస్తోంది”. అని పద్మ వాణ్ణి ఆపింది
ముగ్గురం, బస్సు ఎక్కాం..
పద్మ, రవి పక్క పక్కన కూర్చున్నారు.
రవి గాడిని చూస్తే అప్పటికే వాడు పద్మ మీద చెయ్యి వెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు. పద్మ వాడిని వదిలించుకుని ముందుకు వచ్చి కూర్చుంది.
నేను కూడా లైట్ గా తీసుకున్నాను,
నేను ఎంట్రన్స్ వైపు జరిగాను
స్కూల్ దగ్గర బస్సు ఆగింది.
“వాడు ఒరేయ్ దాని డబ్బులు ఇవ్వద్దురా.. అది వేస్ట్ ఫీలింగ్స్ కూడా లేవు” అని చెబుతున్నాడు.
నేను పట్టించుకోలేదు. డబ్బులు ఇచ్చేశాను. పద్మ మారు మాట్లాడక వెళ్ళిపోయింది.
స్కూల్ లోకి వచ్చినతరువాత రాధీ కోసం చూసాను. ఎక్కడా కనిపించలేదు…..
పద్మ లైన్లో ఉంది.
testingకు blood ఇచ్చి వచ్చాను. అయిపొయింది.
రాధిక వచ్చిందేమో నని చూస్తున్నాను. రాధిక కనిపించలేదు కానీ లల్లి కనిపించింది.
గాభరాగా అటూ ఇటూ చూస్తూ…….. నడుస్తోంది,
తన వెనక వెళ్ళి స్టోర్ రూమ్ లోకి లాగేసాను
అందులో అన్ని రికార్డ్స్, బల్లలు, కుర్చీలు అన్నీ ఉంటాయి.
గట్టిగా అరవక పోయింది, వెంటనే నోరు మూసేశాను.
గాభరాగా ఎందుకు తిరుగుతోందో అడిగాను.
నోటి మీద నుండి చేయి తీసి తన వైపు చూసాను.
తను “విజయ టీచర్ కనపడితే క్లాసు తీసుకుంటోంది. నీ తో తిరగవద్దు” అని
“అవునా?! దానికేంటి బాధ”,
“చిన్న పిల్లవు, నీ పూకులో అంత పెద్ద మొడ్డ, ఈ వయసులో అప్పుడే వద్దు. వాడు నిన్ను అడిగితే నా దగ్గరకు తీసుకురా అని చెప్పింది”.
“మరి నువ్వేమన్నావ్?”
“నాకు తెలుసుగా, నీ పేరు ఎత్తగానే, రెండు కాళ్ళ మద్య రుద్దుకుంటూ ఉంటుంది” “టీచర్ అయి దానికే సిగ్గు లేదు, మళ్ళీ నాకు చెబుతోంది” .
“అవును లల్లీ నీ నొప్పి తగ్గిందా? నొప్పి ఎక్కడ”
“ఊహూ నేను చూపించను, నాకు సిగ్గు బాబూ”.
“పర్వాలేదు రా, నాకే కదా చూపించేది”,
“ఎక్కడ నొప్పి?”
“ఇక్కడ”, అని వేళ్ళతో పూకు దగ్గర చూపించింది.
“ఏంటి ఇక్కడా?” అని దాని ప్యాంటీ లాగేసాను.
“అం……” వేలు తడి చేసుకుని ఆ పూకు పెదాలు విడతీసి,
“ఇక్కడా నొప్పి”, అని వేలితో లోపలకు గుచ్చాను.