ఊరి పొలిమేర్ల నుంచి ఇంటిదాకా నడిచి వచ్చేసరికి కాళ్ళు పీక్కుపోయినట్లు అయ్యి ఇంటిలోకి వెళ్ళఁగానే హాల్లోని సోఫాలో కూలబడి తన కళ్ళను మూసుకుంది సుజాత.ఆమెకి మనసంతా కల్లోలంగా ఉంది. జరిగినదాన్ని ఏ విధంగా తీసుకోవాలో అర్ధం కావట్లేదామెకు.
తప్పు తనదేనా… లేక సామిర్ దా? ఐనా, సామిర్ తప్పు ఏముంది ఇందులో…? తను కూడా ఇష్టపడే కదా వెళ్ళింది… అసలు అతనితో ఏకాంతంగా గడపడానికి నిన్నటి నించీ తన మనసు ఎంతలా తాపత్రయపడింది! మరి యిలా… ఎందుకు జరిగింది?
సామిర్ ‘నమ్మకం లేదా?’ అని అడిగినప్పుడు తన దగ్గర సమాధానమే లేదు! తను చాలా సినిమాల్లో విన్నది — ప్రేమ శాశ్వతమైనది, ఆకర్షణ అశాశ్వతమైన భావన అనే మాటను.మరి… సామిర్ మీద తనకి ఉన్నదేమిటి? సామిర్ ది కూడా నిజంగా ప్రేమేనా ?
తెలుసుకోవడం ఎలా?అయినా, ఒక వ్యక్తితో కలిసి సంతోషంగా ఉండగలం అని మన మనసుకి అన్పించాలంటే వారిలో ప్రధానంగా ఏం చూస్తాం?సామిర్ నే తీసుకుంటే… అతను చాలా అందంగా వుంటాడు. చక్కని ఒడ్డూ పొడుగు, బాగా మాట్లాడుతాడు. చెన్నైలో హొటల్ మ్యానేజ్మెంట్ డిగ్రీ చేస్తున్నాడు. ఇలా ఒక మనిషిలో అన్నీ చక్కగా కుదరడం అంత సులభమైన విషయం కాదు.
ఐతే, అతనితో ‘జీవితాంతం’ సంతోషంగా వుండటానికి పైన చెప్పుకున్నవి మాత్రమే సరిపోతాయా!? ఊహూ!అతను తనను బాగా చూసుకుంటాడన్న భరోసా కూడా సుజాతకి కావాలి. కానీ, ఈ విషయంలోనే ఈమెకు కాస్త భయంగా ఉంది. తక్కినవాటిలా ఇది పైపైన చూసి చెప్పగలిగేది కాదాయే. ఇద్దరూ కలిసి కనీసం కొంతకాలమైనా ప్రయాణం చేశాకనే ఎదుటి వారిలోని గుణగణాలు, మంచి-చెడులు తెలుసుకునేందుకు ఆస్కారం ఉంటుంది. అప్పుడే ఇద్దరికీ ఒకరి పైన మరొకరికి నమ్మకం కూడా ఏర్పడుతుంది.
ఆలోచిస్తే, సామిర్ తో తనకి ఈ విధంగా ఎక్కడ జరిగింది.?‘ఇదంతా బులపాటం వల్ల కలిగిన తొందరపాటుతనమా?’ అన్పిస్తోందిప్పుడు. మరి, ఈ శంక తీరేదెలా!?పోనీ ఒక్కసారి… నాస్మిన్ ని కలిసి… ఈ విషయమై మాట్లాడితే…!?
అసలు సామిర్ ని తనకు పరిచయం చేసినదీ, అతను తనను ఇష్టపడుతున్నాడని చెప్పినదీ నాస్మినే కదా! చెల్లెలుగా తన అన్నయ్య గురించి తనకి తెలిసినంతగా మరెవరికి తెలుస్తుంది.?
ఇవ్వాళ నాస్మిన్ చదువుకోడానికి వచ్చాక తనతో మాట్లాడి ఆపైన ఏం చెయ్యాలో అప్పుడే ఒక నిర్ణయానికి రావచ్చు!
అలా అనుకోగానే సుజాతకి వెంటనే ఒకటి స్ఫురణకు వచ్చింది.‘నిన్న నాస్మిన్ తో గదిలో మాట్లాడింది అమ్మకి ఎలాగో తెలిసింది. ఇక్కడ మాట్లాడుకోవడం అంత సేఫ్ అన్పించట్లేదు. కనుక, నాస్మిన్ వచ్చాక తనని అడగటం కన్నా నేనే తన ఇంటికి వెళ్ళి మాట్లాడితే…!’ అని అనుకుంటూ అదే మంచిదని తలచి తన కళ్ళను తెరిచి చటుక్కున సోఫాలోంచి లేచింది.
ఒళ్ళంతా చెమట పట్టి చికాగ్గా అన్పించడంతో ముందు శుభ్రంగా స్నానం చేసి వెళ్ళాలని తన గదిలోకి వెళ్లి టవలు, మార్చుకోటానికి బట్టలు పట్టుకుని పెరట్లో ఉన్న బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళింది.వేసుకున్న బట్టల్ని విప్పేసి బకెట్లోంచి నీళ్ళను జగ్గుతో తీసి తలమీంచి గుమ్మరించుకున్నది.
చల్లగా నీటి ధార పైనుంచి క్రిందకి జారుతుంటే సామిర్ చెయ్యి తన వొంటిని తాకిన ప్రదేశాలలో టిమటిమలు మొదలయ్యాయి. మెల్లగా కళ్ళను మూసుకుని సబ్బుతో ఒళ్ళంతా రుద్దుకుంటూ మెల్లగా తన పొత్తి కడుపు ప్రదేశాన్ని చేరుకుంది. సామిర్ అంగం గట్టిగా ఆ చోటుని అదిమిన తీరు గుర్తుకు వచ్చి వెచ్చగా ఆమె ఒంట్లో ఒకలాటి తిమ్మిరి మొదలైంది.
మునుపెప్పుడూ యెరుగని మగ సాంగత్యపు స్పర్శలోని మహిమ సుజాతకి ఇప్పుడిప్పుడే తెలిసి వస్తోంది. సామిర్ దండం చేసిన చిరు తాకిడికే ఆమె శరీరములో ప్రకంపనలు పుట్టుకొస్తున్నాయి. ఇక పూర్తిస్థాయి ప్రయోగం జరిగి వుంటే…! గాఢంగా నిట్టూర్చిం దోసారి.
ఆ సబ్బుని గట్టిగా కాళ్ళ మధ్యన నొక్కుకుంది. ఐతే, సామిర్ పేంట్లోని ఉబ్బుకి ఉన్నంత బలిమి పాపం ఆ సబ్బుకి లేకపోవడంతో అసహనంగా కాళ్ళ మధ్యన రపరపా రుద్దుకోసాగింది. ఆమెలో తాపం క్రమంగా తీవ్రమవుతోంది. ఎప్పుడూ లేని విధంగా కాయమంతా కొలిమిలో వేసినట్లు కాలిపోతోంది. సామిర్ తన పెదవులపై చేసిన తీపి ఎంగిలి, పరవశానికి గురిజేస్తున్న అతని బిగి కౌగిలి ఆమె తలపుల్లో చేరి ఆమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంటే వేగంగా తన బంగారు బిల్లని ఆ సబ్బు బిల్లతో అరగదీస్తోంది.
చిన్న చిన్న మూల్గులు నోటి నుంచి వెలువడుతుండగా, వేడి నిట్టూర్పులని విడుస్తూ చివరాఖర్న దీర్ఘంగా మూల్గి వరుస భావప్రాప్తుల నందుకుందామె. గట్టి గట్టిగా రొప్పుతూ నేల మీద కూర్చుండిపోయింది. మునుపు చాలాసార్లు కెలుక్కున్నది గానీ, ఇప్పుడు అయ్యినట్లు ఎప్పుడూ అవ్వలేదామెకు. ఇంకా శరీరమంతా చలి జ్వరం వచ్చినట్లు వణికిపోతోంటే ఇలా అనుకుంది —
‘అమ్మో… ఇన్నిరోజులుగా ఇంత కోర్కెను అణుచుకున్నానా? అనవసరంగా పెళ్ళితో ముడిపెట్టానుగానీ, ఈ అనుభవం కోసం అంతవరకూ ఆగాలంటే…! ముందు త్వరగా నాస్మిన్ తో మాట్లాడాలి. అప్పుడు సామిర్ విషయంలో ఏదో ఒకటి తేలిపోతుంది. అతని ప్రేమ మీద ఒక్కసారి నమ్మకం కుదిరితే మాత్రం ఈసారి నేను వెనక్కి తగ్గను. ఆ సుఖం పూర్తిగా కావాలనిపిస్తోందిప్పుడు!’
★★★
“గురూ… గౌతమీ ఘాట్ దగ్గరకే కదా వాడు రమ్మన్నది!” శుక్రవారం సాయంత్రం నేరుగా పో’లీస్ స్టేషన్ నుంచి తన జీప్ లో రాజమండ్రికి బయలుదేరాడు అజయ్.“ఆ… అవున్రా, అక్కడికే! ఎక్కడున్నావిప్పుడు?”“ఆల్మోస్ట్ దగ్గరికొచ్చేశాను. నువ్వు కూడా బయల్దేరు గురు!” అని చెప్పి కాల్ కట్ చేశాడు.
స్టీరింగ్ చక్రాన్ని గిర్రున తిప్పి గౌతమి ఘాట్ వైపుకి తన జీప్ ని పోనిచ్చాడు. గోదారి గాలి అతన్ని చల్లగా తగులుతోంది. తన వెహికల్ ని పార్కింగ్ ప్లేస్ లో ఉంచి ఘాట్ వైపు నడిచాడు.అక్కడే ఒక BMW కార్ ని రోడ్డు పక్కన నో పార్కింగ్ లో నిలిపి, ఒకడు దానికి ఆనుకుని నిల్చున్నాడు. అతన్ని చూడగానే గుర్తుపట్టేశాడు అజయ్. ముఖమ్మీద అసంకల్పిత దరహాసం తొణికిసలాడిందతనికి.
“ఒరే… లక్కీగా!”‘హార్నీ… ఏమాత్రం మారలేదు వీడు. ఇంకా గడ బొంగులా అలాగే ఉన్నాడు’ అనుకున్నాడు మనసులో.
ఎంతసేపటి నుంచి అక్కడ వేచి ఉన్నాడో తెలీదుగానీ అతని కాలి కదలికల్లో కొంతమేర అసహనం కొట్టొచ్చినట్లు కనపడుతోంది. అతను కాలుస్తున్న సిగరెట్ పొగ తెల్లని మేఘంలా గాల్లోకి లేచి మెల్లగా చీకట్లో కలిసిపోతోంది. జేబులోంచి ఫోన్ తీసి ఏదో చూసుకుంటున్నాడు.
అజయ్ తన తలపైన ఉన్న పో’లీస్ క్యాప్ ని ముఖం పైకి నీడ పడేలా సర్దుకుని తనతోపాటు తెచ్చుకున్న లాఠీని గాల్లోకి ఆడిస్తూ, పో’లీస్ ఠీవిని ప్రదర్శిస్తూ లక్కీని సమీపించాడు.అజయ్ రాకను గమనించి అతని వంక క్రీగంట చూసి మళ్ళా తన ఫోన్లో ఏదో కెలుక్కుంటున్నాడు లక్కీ.
అజయ్ చిన్నగా నవ్వుకుంటూ, “రేయ్! నో పార్కింగ్ దగ్గర బండి ఆపావేంట్రా??” అంటూ గంభీరమైన స్వరంతో బండి మీద లాఠీతో కొడుతూ మాట్లాడాడు.లక్కీ చాలా నిర్లక్ష్యంగా తలెత్తి సిగరెట్ దమ్ములాగి అజయ్ మొహం ప్రక్కగా పొగ వదిలి, “డ్యూటీకి కొత్తా? ట్యాగ్ కన్పించట్లేదా?” అని ఎదురు ప్రశ్నించాడు. ‘ఎమ్మెల్యే వెహికల్’ అనే ట్యాగ్ కనపడుతోంది కార్ ముందు.
ఆ ట్యాగ్ చూసి సాధారణంగా కళ్ళు మూసుకుని చక్కాపోతారు అక్కడి ఖాకీలు.అజయ్ మాత్రం కావాలనే గొడవ పెట్టుకోవడానికి వచ్చినవాడు గనుక వెంటనే ఆ ట్యాగ్ ని పట్టుకుని పీకేసి “ఇట్టా ట్యాగులు తగిలించుకుని తిరిగే తప్పుడు నా కొడుకుల్ని చాలామందిని చూశానుగానీ. ముందర కార్ కాగితాలు చూపీయ్ బే.!” అంటూ లాఠీ కర్రని ఆ ట్యాగ్ తో తుడిచాడు.
లక్కీ కోపంగా అజయ్ ని గుడ్లురుముతూ చూసి మెల్లగా తన ఫోన్ ని జేబులో పెట్టుకుని కార్ డోర్ తీసి లోపలున్న సొరుగుని తెరిచాడు. ‘పర్లేదే… కామ్ గా పేపర్స్ తీస్తున్నాడు’ అనుకున్నాడు అజయ్. ఐతే, లక్కీ సొరుగులోంచి గన్ తీసాడు. “ఎగస్ట్రాలు చేస్తున్నావేంటిరా! కాగితాలు చూపిచ్చాలా? కాల్చి పాడేస్త కొడక్కా! దెం..య్ ఇక్కణ్ణుంచి!” అంటూ భయపెట్టడానికి చూశాడు.
అజయ్ ఏమాత్రం తొణకలేదు. కానీ, అవాక్కయ్యాడు.‘హార్నీ, వొంట్లో కేజీ కండ పెరగలేదుగానీ, గు… బలుపు మాత్రం బా…గా ఎక్కువైంది యెదవకి. నడి రోడ్డు మీద పో’లీసోడికే గన్ తీసి చూపిస్తున్నాడు. వీడికింక దించేయాల్సిందే…!’ అని అనుకుంటూ మెరుపు వేగంతో ముందుకి కదిలి గన్ పట్టుకున్న లక్కీ చేతిని చాలా ఒడుపుగా ముందుకి గుంజి, లాఘవంగా గన్ ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని, లక్కీ చేతిని వెనక్కి మెలిపెట్టి కార్ బ్యానెట్ కి అతన్ని అదిమిపెట్టాడు.
మరో చేత్తో గన్ మ్యగజీన్ ని తీసి చూసి,”లోడ్ చెయ్యకపోతే గన్ లోంచి బులెట్లు ఎలా వస్తాయిరా, లక్కీ!?” అంటూ దీర్ఘం తీసి, “పోన్లే, ఈసారికి దీంతో నీ గు…ని దెం..యనా!” అంటూ ఆ గన్ పాయింటుని లక్కీ వెనక పెట్టి గుచ్చాడు.లక్కీకి దడ పుట్టి ఒళ్ళంతా జలదరించింది.
“న్-నువ్వు, న్-న్..నా పేరు నీకు—?” లక్కీ అడిగాడు తడారిపోతున్న గొంతుతో.అజయ్ ఫెల్లున నవ్వేసి, “నీ పేరేమిట్రా, నీ జాతకం మొత్తం తెలిసిన ‘జగమొండిని’బే!” అన్నాడు.లక్కీ గుటకవేస్తూ, “జ్-జ్- జగమొండి…!!… అంటే, నువ్వు… టఫ్—”
“ఒరేయ్, అజయ్!” వెనక నుంచి ఎవరిదో పిలుపు వినబడింది ఇద్దరికీ. “ఏం గురూ… వచ్చేశావా?!” అంటూ చప్పున లక్కీని వదిలేసి శిరీష్ వైపు తిరిగాడు అజయ్.“ఏం జరుగుతోందిరా యిక్కడా?” అంటూ వడివడిగా అడుగులేస్తూ శిరీష్ వాళ్లను సమీపించాడు.
“ఏముంది గురూ…! కలిసి చా…లా… కాలమైంది కదా, అందకనీ, సరదా…గా… పలకరించుకుంటున్నాం అన్నమాట!” అంటూ లక్కీ చుట్టూ చెయ్యేసి దగ్గరికి లాక్కున్నాడు అజయ్.లక్కీ వెంటనే, “అన్నాయ్!” అని అరుస్తూ తన మెడ చుట్టూ బిగిసిన అజయ్ చేతిని తొలగించడానికి ప్రయత్నించి, విఫలుడై ఆ ఫోజ్ లోనే శిరీష్ కి చెయ్యందించి విష్ చేసాడు.
“నువ్వు గానీ రావడం కొంచెం ఆలస్యం అయ్యి వుంటేనా, నా గన్ తోనే నన్ను—” అని అంటూ లక్కీ దాదాపుగా ఏడుపు మొహం పెట్టాడు. అతని వాలకం చూసి, “అన్నట్లుగానే గట్టిగా ఝలక్ ఇచ్చినట్లున్నావ్ అజయ్… పాపం పిల్లాడు బాగా జడుసుకున్నాడు!” అన్నాడు శిరీష్ చిరునవ్వుతో.
అజయ్ లక్కీని వదిలేసి, చిన్నగా నవ్వుతూ తన చేతిలోని గన్ ని స్టయిల్ గా తిప్పాడు.“ఝలక్కా!!! దెబ్బకి గులాబ్ జాములు గడగడలాడిపోయాయి!” అన్నాడు లక్కీ.అజయ్ మరోసారి బిగ్గరగా నవ్వేసి, “నువ్వు నిజంగానే చాలా లక్కీరా, లక్కీ! నువ్వు కాక మరొకడెవడైనా ఇలా గన్ చూపించి బెదిరించి వుంటే ఈపాటికి వాడి బుడ్డలు బద్దలాసిపొయ్యేవి!” అంటూ లక్కీ చేతిలో గన్ పెట్టేశాడు.లక్కీ తన గన్ ని చూస్తూ భారంగా నిట్టూర్చి, “మొత్తానికీ రీ-యూనియన్ ప్లాన్ చేసినందుకు నాకు గొప్ప రిటర్న్ గిఫ్ట్ ఇచ్చావ్ బ్రదరూ!” అంటూ వెర్రి నవ్వు ఒకటి నవ్వాడు.