సాయంత్రం అంతా జ్యోతి ఊహలతో గడిపేశాడు కుమార్. ఎనిమిదికి ఒకసారి జ్యోతికి మెసేజ్ పెట్టాడు వాట్సాప్ లో “హాయ్ ఏమి చేస్తున్నావు మోహిని?” అని. ఫోన్ చేత్తోనే పట్టుకుని కూర్చుందేమో జ్యోతి కూడా వెంటనే లైన్లోకి వచ్చింది.

ఇద్దరు కూడా ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి మాట్లాడేసుకుంటున్నారు. ఉదయం జరిగినదానికి జ్యోతికి ఎక్కడలేని సిగ్గుగా ఉంది. అందుకే ఆ టాపిక్ తప్ప అన్ని మాట్లాడుతోంది. కుమార్ కూడా ఎంతో శ్రద్ధగా అన్ని వింటున్నాడు. ఎంతైనా చెప్తోంది రూప గురించి కదా… తన తల్లిదండ్రులిద్దరిది ప్రేమపెళ్లి అనీ, పెద్దలు ఒప్పుకోకపోతే లేచిపోయి పెళ్లి చేసుకున్నారు అనీ చెప్తే ఆశ్చర్యపోయాడు కుమార్. రూప ఏరి కోరి పెళ్లిచేసుకుందా రామనాథాన్ని? ఇది కాదూ irony అంటే? మాటల్లో తెలిసిన ఇంకో విషయం ఏంటంటే జ్యోతికి ఒక చెల్లి కూడా ఉందట. ఆమె తాతగారిదగ్గర పెరుగుతోందట. ప్రేమించి పెళ్లిచేసుకున్నాడన్న కోపంతో రామనాథాన్ని రూపాని అతని తండ్రి చేరదీయలేదట. పెళ్లి అయిన సంవత్సరానికి జ్యోతి పుట్టిందట. దానితో బంధాలు మళ్ళీ మెరుగయ్యాయట. ఆపై సంవత్సరం జ్యోతి చెల్లెలు పుట్టిందట. రామనాథం తండ్రి ఆ పిల్లని తీసుకెళ్లి పెంచుకుంటున్నాడట.
పెళ్లి అయిన రెండేళ్లలో ఇద్దరిని కన్నారంటే రూపాని రామనాథం ఎలా వాడాడో అర్ధం అయ్యింది కుమార్ కి. ప్రతి రాత్రి జాగారం చేసేవారన్నమాట. తర్వాత పాపం ఏమైందో ఏమో!!
జ్యోతి ఇలా ఫోన్లో చాటింగ్ చేసింది ఎన్నడూ చూడలేదు రూప. ఇంటికి వచ్చిన దగ్గరినుంచి ఏదో తేడా ఉంది జ్యోతిలో.చాలా ఆనందంగా కనిపించింది జ్యోతి. కానీ అదేమిటో అర్ధం అవ్వటం లేదు రూపకు. రోజు ఏడున్నరకే తినేసి పుస్తకాలతో గడిపే జ్యోతి ఈరోజు ఎనిమిది ఐన రావటం లేదు. పిలిచినా జవాబు ఇవ్వటం లేదు. అయినా కూతురు బెంగగా కనపడితే ఆలోచించాలిగానీ ఆనందంగా ఉంటె బాధ దేనికి? ఏదయినా ఉంటె జ్యోతినే స్వయంగా చెప్తుంది అని వదిలేసింది రూప. ఈ భోజనాలతంతు ఎంత త్వరగా ముగిస్తే అంతే త్వరగా ఆ రైల్లో అబ్బాయితో మాట్లాడుకోవచ్చు మరి!
ఎప్పటిలాగే పనులన్నీ ముగించేసి పదకొండుకి కుమార్ కి పింగ్ చేసింది రూప. అటునుంచి రెస్పాన్స్ లేదు. పక్కగదిలో ఉన్న కూతురితో చాటింగ్లో ఉన్నాడని తెలియదు కదా పాపం. జ్యోతికి గుడ్నైట్ కిస్సులు అవి ఇచ్చి వచ్చేసరికి కుమార్ కి పది నిముషాలు పైనే పట్టింది.
కుమార్: హాయ్ రూపా…
రూపా: ఆన్లైన్ లో ఉండి కూడా ఇంతసేపు మాట్లాడలేదు. అప్పుడే అలుసైపోయానా?
కుమార్: అదేమీ లేదు. అమ్మతో మాట్లాడుతున్నా…
రూపా: అమ్మతో రాత్రి పదకొండుకి మాట్లాడుతున్నావు. అది నేను నమ్మాలి…అబద్ధాలు చెప్పినా అతికినట్టు ఉండాలి.
కుమార్: అదేంటి ఆలా అనేశావు రూపా?
రూపా: నేను కూడా అమ్మనే బాబు… ఎనిమిది తర్వాత ఏరోజు మా అమ్మాయి నాతో మాట్లాడదు. సో, నిజం చెప్పు దేనిని తగులుకున్నావో…
కుమార్: అయ్యబాబోయ్ రూపా… మీ ఆడాళ్ళముందు ఏ పోలీసులు పనికిరారు తెలుసా…
రూపా: అంటే ఎవత్తో దొరికిందన్నమాట!
కుమార్: ఆ ఉందిలే రూపా. మా ఆఫీస్ లో ఒక పిల్ల.
రూపా: పేరేంటో?
కుమార్: మోహిని. ఫిగర్ కూడా అదే రేంజ్ లో ఉంది. ముందే ఊహించి పెట్టినట్టున్నారు ఆ పేరు.
రూపా: దొంగ నా కొడకా. ఇక్కడ నాతో చాటింగ్లు సరిపోవన్నట్టు ఇంకొకత్తి కావాలా రా నీకు. (స్త్రీ సహజమైన ఈర్ష్య)
కుమార్: అదేంటి రూపా ఆలా అంటావ్. ఇక్కడ చాటింగ్ మాత్రమే అని నువ్వే అన్నావు కదా…
రూపా: ఐతే…
కుమార్: అబ్బో! దీన్నే మా ఊరిలో జెలసి అంటారు తెలుసా…
రూపా: ఛా! అవన్నీ నాకు తెలీదు. ఒక ఆడదాని ఎదురుగ ఇంకోదాన్ని పొగడకూడదు. అది బేసిక్ రూల్.
కుమార్: హ్మ్మ్… ఇలాంటి రూల్స్ అన్ని నాకు నేర్పండి మేడం.
రూపా: అందుకేనా నాయనా నీ తల్లి వయసులో ఉన్న నన్ను తగులుకుంది. ఆడాళ్ళగురించి నీకు నేర్పి నిన్ను ఊరిమీద వదలాలా?
కుమార్: వదలమని ఎవరు అన్నారు రూపా… నీ దగ్గరే ఉంచేసుకో. గురుదక్షిణగా నీ పూకు నాకుతా రోజూ…
రూపా: వీటికేమి తక్కువలేదు నీ దగ్గర. ఇంతకీ ఆ లంజ అంత అందగత్తెనా?
పోటీకి వచ్చే ప్రతి ఆడది లంజే ఈ ఆడాళ్ళ దృష్టిలో. తాము పరాయివాడితో ఉన్నాసరే ఎదుటివారి పాతివ్రత్యం మీద పడి ఏడ్చేస్తారు.
కుమార్: నీ అందం ముందు ఎక్కడా? నీ సళ్ళలో సగం కూడా లేవు తెలుసా తనవి.
రూపా: (నవ్వుతూ) ఈ మాటలతోనే కదరా నన్ను పాడేసింది. ఇంతకీ ఆ మోహినితో ఏమి చేసావ్?
కుమార్: నేను చెప్పను. నువ్వు మాట్లాడటం మానేస్తావ్ మళ్ళీ.
రూపా: ఓరి మొద్దు… అడిగితె చెప్పాలి రా. లేకపోతె నిజంగా మానేస్తా…
కుమార్: ఓకే ఓకే… మోహిని గుద్ద చాలా బాగుంటుంది రూపా… రెండు రోజులనుంచి ఆఫీస్ రెస్ట్రూమ్లో ఆ గుద్దని తలుచుకుని కార్చుకున్న తెలుసా…
రూపా: ఆఫీస్ లో కూడా నలుపుకోకుండా ఉండవా? అయినా చూసి కార్చుకుంటేనే ఎదో పీకినట్టు చెపుతున్నావే?
కుమార్: మరి అదే… చెప్పనియ్యి డార్లింగ్! ఈ రోజు నేను తన పూకామౄతం రుచి చూసా…
రూపా: రెండో రోజే!!! ఎలా రా ఇంత త్వరగా?
కుమార్: సినిమాకి వెళ్ళాం. ఖాళీ థియేటర్, వేడి వయసు. ఆ తర్వాత అంతా ఆలా కలిసి వచ్చేసింది.
రూపా: నువ్వు మాములోడివి కాదురా. ఏమేమి చేసావో చెప్పు.
రూపకి తెలియకుండానే తన చేతులు చీరలో దూరాయి. నిద్రమాత్రలు మింగి పడుకునే మొగుడు ఎలాగూ లేవడు. రోజు ఉండే ఉద్యోగ టెన్షన్స్ కి బీపీ, షుగరు అప్పుడే వచ్చేసాయి మొగుడికి. ఐదేళ్లుగా చూస్తోంది మొగుడిని నిద్ర మాత్ర మింగి పడుకోవటం. అన్నింటికీ విరుగుడిని పక్కనే ఉంచుకొని మందుల్లో మనఃశాంతి వెతుకుంటున్నాడు పాపం రామనాథం.
కుమార్: చిన్నపిల్ల రూపా… మొదటి అనుభవం. తొడలు తాకించగానే సెగలు పుట్టాయి తనకి. నేను ఆపకుండా డోస్ పెంచుకుంటూ వెళ్ళా అంతే… వేళ్ళు పెట్టి పూకంతా కెలికేసా.
రూపకి తన మొదటి అనుభవం గుర్తు వచ్చింది. రామనాథం కూడా ఇలాగే తనలోని ఆడదాన్ని రెచ్చగొట్టి వదిలేవాడు. పెళ్ళికి ముందు ఒకసారో రెండుసార్లో ఏకాంతంగా కలిశారంతే… ఇద్దరికీ అనుభవం లేకపోవటంతో పైపైన గోకుళ్ళకే మదనసామ్రాజ్యాన్ని జయించేసాము అని ఫీల్ అయ్యేవారు. పెళ్లి తర్వాత చాలా నేర్చుకున్నారు. అది వేరే సంగతి. ఆ మోహిని ఎలా ఫీల్ అయ్యిందో రూపకి ఖచ్చితంగా తెలుసు.
రూపా: రేపటినుంచి నీ వెనక కుక్కపిల్లలా తిరుగుతుందిరా ఇంక అది.
కుమార్: అవునవును. నాకు కూడా అదే కావాలి రూపా… ఎలాగైనా దాని గుద్ద దెంగాలి.
రూపా: ఇంకేమేమి చేయాలనుకుంటున్నారు దొరగారు?
కుమార్: నిన్ను తనని కలిపి ఒకేసారి చేయాలనీ ఉంది. తన గుద్దలో నా గూటం దిగేసి నీ పూకు నాకాలని ఉంది.
రూపా: ఛీ ఛీ… నువ్వు ఇంత చెడ్డవాడివి అనుకోలేదు.
పైకి ఆలా అన్నదేగానీ రూపకి చాలా కసెక్కించింది కుమార్ గాడి మాట. ఒక కన్నెపిల్లతో సరసాలాడి కూడా వీడికి తన మీద ఉన్న కోరిక చాలా నచ్చింది. పదహారేళ్ళ పాపలతో పోల్చే అందగత్తె అని వీడు పొగుడుతుంటే కాస్త గర్వంగా కూడా ఉంది. ఆ గర్వం అంతా కింద కెలుకుతున్న పూకులోనుంచి వరదలా బయటకి వచ్చేసింది. తన శరీరం ఇంతలా ఈమధ్యకాలంలో ఆనందాన్ని చూడలేదు. కుమార్ మీద అంతకంతకూ అభిమానం కూడా పెరిగిపోతోంది.
కుమార్: నా కోరిక తీరుతుందంటావా రూపా?
రూపా: ఏమో!! ముందు తనని తయారుచెయ్యి. ఆ తర్వాత చూద్దాం.
కుమార్ కల తీరాలంటే తల్లీకూతుళ్లు కలిసి దెంగించుకోవాలి. అది అంత సులువు కాదు అని కుమార్ కి బాగా తెలుసు. కానీ మాటవరసకైనా ఒకరిని ఒప్పించాడు. అంతకంటే ఆనందం ఏమిటంటే చాట్ లో తప్ప బయట కలవను అన్న అంటీ ఏకంగా త్రీసమ్ కి ఒప్పుకోవడం. మరో ఆడది చెడిపోతుంది ఆంటే మనం చెడినా పర్లేదు అనే ఇలాంటివారిని చూసే వచ్చినట్టుంది ఆడదే ఆడదానికి శత్రువు అనే నానుడి. /14

పక్కన ఉన్న సత్యవాణికి ఏమీ అర్ధం కావటం లేదు. వీళ్ళద్దరు దేనికి ఇంత గొడవపడుతున్నారు… అసలు ఏమి జరిగింది నిన్న? ఏమైనా జరిగినా, తనను తగులుకోవటం ఏమిటి?

సత్యవాణి: గైస్… ఆపండి. అసలు ఏమైంది నిన్న? ఈగోల అంతా ఏమిటి?
కుమార్: ఏమి లేదు వాణి! వదిలేయ్..
జ్యోతి: లేకపోవటం ఏమిటి? చంపేస్తా ఆ మాట అంటే!
జ్యోతికి కళ్ళల్లో నీళ్లు తిరుగుతున్నాయి. ఈ కుమార్నా తాను నమ్మింది. ఈ కుమార్ నా తాను ప్రేమించింది!!!
వాణి: చిల్ చిల్!!! అసలు ఏమైంది జ్యోతి…
జ్యోతి: i trusted this idiot . trusted him with my life … I LOVED HIM .
కుమార్ గాడికి కావలిసింది వచ్చేసింది. ఇంక ఈ డ్రామాకి తెరదించేసే టైం కూడా వచ్చేసింది. వచ్చి జ్యోతిని కౌగలించుకున్నాడు.
కుమార్: ఓయ్… సారీ నిన్ను హర్ట్ చేసి ఉంటె. ఎదో మాటల్లో ఆలా అన్నాను అంతే… దానికే ఇలా అయిపోవాలా? ఐ లవ్ యు టూ.
జ్యోతి: నిజంగా?
కుమార్: నీ మీద ఒట్టు.
వీళిద్దరిని దూరం నుంచి చూడటం తప్ప ఏమి చేయలేకపోయింది సత్యవాణి. తాను కేవలం ఒక పావు మాత్రమేనని అర్ధం కావటానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదు. వీళ్ళిద్దరిని చూస్తుంటే కంపరం వచ్చేస్తోంది. జరుగుతున్నా డ్రామాని ముగింపు పలుకుతూ ట్రైనర్ కూడా వచ్చేశాడు. ముగ్గురు ఎవరి స్థానాల్లో వారు సర్దుకుని కూర్చున్నారు.
ట్రైనర్: సో, I was on a personal work yesterday… Did you guys miss me?
కుమార్ జ్యోతిలు ఫక్కున నవ్వేసేరు వీడి మాటలకి. సత్యవాణికి మాత్రం చిరాకు పెరిగిపోయింది పాపం!!
లంచ్ టైంలో కాంటీన్ లో కూర్చున్న తర్వాత మెల్లగా టాపిక్ స్టార్ట్ చేసేడు కుమార్.
కుమార్: జ్యోతి… ప్రొద్దున్న దేనికి అలా రియాక్ట్ అయ్యావు?
జ్యోతి: ఏమో తెలీదు.
కుమార్: తెలీదా? పోనీ నన్ను ప్రేమించటం అయినా తెలుసా? లేక…
జ్యోతి: నోరు ముయ్యి. అది 100%. నువ్వు లేకుండా నేను ఉండలేను ఇంక.
కుమార్: నేను కూడా… కానీ మరీ రెండంటే రెండు రోజుల్లో…
జ్యోతి: కదా!!! అంతా మాయగా ఉంది. నువ్వు పెద్ద మాయలోడివి. నాకు తెలియకుండానే నా మీద ఎదో మేజిక్ చేసేశావు రా నువ్వు.
కుమార్: కాదు కాదు… ఈ మాయ అంతా నీదే.
జ్యోతి: ఐతే నీ golden damsel అన్నమాట నేను.
కుమార్: డౌటా…
కుమార్ గాడు ఇంకొంచెం ముందుకి వెళ్ళాలి అనుకున్నాడు. ఎవ్వరికి వినపడకుండా చిన్న గొంతులో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.
కుమార్: జ్యోతి… నీకొక విషయం చెప్పాలి.
జ్యోతి: ఏంటో?
కుమార్: అదీ అదీ… GD అంటే Golden Damsel కాదు.
జ్యోతి: మరి…
కుమార్: కోప్పడకూడదు, ఫీల్ అవ్వకూడదు.
జ్యోతి: సరే.. పడను, అవ్వనూ… చెప్పు.
కుమార్: GD ఆంటే గుద్ద దెంగుడు. దానికి మా కోడ్ వర్డ్ అది.
జ్యోతి: ఛీ!!! నిన్నూ… అయినా అక్కడ కూడా చేస్తారా?
కుమార్ గాడి పని బాగుంది. అన్నీ ప్లాన్ ప్రకారం జరుగుతున్నాయి. జ్యోతి పూర్తిగా ప్రేమలో మునిగింది. అక్కడ రూప కూడా ఆల్మోస్ట్ ఇదే రేంజ్ లో ఉంది. ఇంక జాగ్రత్తగా ఇంటి అడ్డ్రస్సు కనుక్కుని వెళ్ళటమే మిగిలింది. వెళ్తే పూకు నాకించుకుంటా అని రూప అసలే మాట కూడా ఇచ్చేసింది కదా!!! /17

ఆఫీస్ లో చాలా హుషారుగా తిరిగారు జ్యోతి మరియు కుమార్. ఏదో తెలియని కొత్త లోకంలో ఉన్నట్టు ఉంది జ్యోతికి. సినిమాల ప్రభావమో లేక నిజమో తెలీదుగానీ కుమార్ కోసం గుండెల్లో గుడి కట్టేసింది. వాడు ఏమి చెప్తే అది చెయ్యటానికి రెడీగా ఉంది. మనసులో పెళ్లి కూడా ఐపోయినట్టే ఊహించేసుకుంటోంది మరి!

సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్లే ముందు కాన్ఫరెన్స్ రూమ్ లో రెండుమూడు ఎంగిలిముద్దులు కూడా పెట్టేసుకున్నారు. ఆషాడం కొత్తపెళ్ళికూతురు కూడా ఇంత బాధపడుతుందో లేదో తెలీదుగానీ జ్యోతికి ఇంటికి వెళ్ళటమే పెద్ద కష్టంగా తోచింది.
కుమార్ గాడికి కూడా తెలుసు, అడిగితే జ్యోతి తన సర్వస్వము ఇచ్చేస్తుంది అని.కోరుకున్న ఆడదాన్ని వశపరచుకోవటం చాలా కష్టమేమో తన వయసు వారికి! కానీ శారదక్కతో వీడికున్న అనుభవం వల్ల కాబోలు ప్రతీ ఆడది కోరికలతో రగిలిపోతుందనీ కేవలం మాటలతోనే ఎంతటి వారినైనా వశబరుచుకోవచ్చుననీ తెలిసింది. మానసికంగా వారిని ఆదరిస్తే చాలు, శారీరక సుఖం గురించి పెద్దగా ఆలోచించరు. అవకాశం దొరకని వారు, సరైన మగాడిని చూడని వారు మాత్రం పాతివ్రత్యం, పాత చింతకాయ పచ్చడి అంటూ మాట్లాడుతుంటారు. ఆనందం, ఉల్లాసం వద్దనే వారు ఉంటారా?
అనుకున్న పని అనుకున్నట్టుగా సాగుతున్నందుకు కుమార్ గాడు పిచ్చ హ్యాపీ. కానీ ఇంటికి వచ్చేటప్పటికి ఆ ఆనందం అంతా ఆవిరయ్యింది. రమేష్ తోక తొక్కిన పాములా బుసలు కొడుతున్నాడు. ఉద్యోగం, ఆ పైన స్థిరత్వం అంటూ వచ్చి ఇక్కడ కుమార్ చేస్తున్నది వాడికి నచ్చలేదు. గత రెండు రోజులుగా సాగుతున్న వ్యవహారం తెలీదేమోగాని ఈరోజు ఆఫీస్ లో ట్రైనింగ్ రూమ్ లో జరిగిన గొడవలు తర్వాతి కౌగిలింతలు వీడివరకు చేరాయి. ఒక ఆడదాని దగ్గర తన సొంత రంకు తప్ప ఇంక ఏది దాగినట్టు చరిత్రలో ఎక్కడా లేదు. అలాగే సత్యవాణి నోట్లో ఇది కూడా దాగలేదు. ఆ నోటా ఈ నోటా పాకీ చివరకు రమేష్ దాక వచ్చింది. కానీ ఒక ప్రొఫెషనల్ ఎన్విరాన్మెంట్ కదా! ఎవ్వరు మాట్లాడలేదు. ఒక్క రమేష్ మాత్రం స్నేహం పేరుతొ కుమార్ ని నిలదీస్తున్నాడు.
రమేష్: అసలు నువ్వు హైదరాబాద్ వచ్చిన పని ఏంటి నువ్వు చేస్తున్నది ఏంటి కుమార్?
కుమార్: నేనేమి చేశాను రా ఇప్పుడు…
రమేష్: ఆ జ్యోతితో నీ పద్దతి బాగోలేదు. ఆఫీస్ మొత్తం ఈ విషయం తెలిసిపోయింది.
కుమార్: ఐతే?
రమేష్: ఒరేయ్… నీ పరిస్థితులు నాకన్నా నీకే బాగా తెలుసు. ఒక సెటిల్మెంట్ వచ్చేవరకు ఇవన్నీ నెత్తిన పెట్టుకుంటే అత్త సంగతి ఏమిటి? తాను ఎంత కష్టపడింది నీ కోసం?
కుమార్: కాదని నేను అన్నానా? తనకి ఇప్పుడు ఏమి తక్కువయ్యింది. మధ్యలో అసలు అమ్మ గురించి దేనికి?
రమేష్: హ్మ్మ్… రేపు ఏ HR గాడో నీ బిహేవియర్ బాగోలేదని నిన్ను తీసేస్తే ఏమి చేస్తావ్? అత్తకి ఏమి సమాధానం ఇస్తావ్? అత్తకి నేను ఏమి సమాధానం ఇవ్వాలి?
కుమార్: ఆలా ఏమి జరగదు. అయినా నేను ఏమి చేసానని? ప్రేమించుకుంటున్నాం రా… అది మా పర్సనల్ విషయం. ఆఫీస్ వాళ్లకి సంబంధం ఉండదు. నీకు కూడా సంబంధం లేదు.
రమేష్ గాడికి ఆ మాట చాలా గట్టిగా తగిలింది. ఊహ తెలిసిన తర్వాత కమలత్త కుమార్ తప్ప తనకి కుటుంబేతరా పరిచయాలు లేవు. కుమార్తో చదువుల్లో పోటీ స్థాయి తనకి ఏనాడూ లేదు. అందువల్ల ఆ కాకినాడ JNTUKలో సీట్ రాలేదుగానీ లేకుంటే ఆ ఇంజనీరింగ్ కూడా కలిసే చేసేవారు. తీరా చుస్తే ఆ చేసిన ఇంజనీరింగ్ కూడా ఏదో బాయ్స్ కాలేజీ అవ్వటంతో ఆడవాసన లేకుండానే గడిచిపోయింది. స్వతహాగా మితభాషి అవ్వటంతో మగముండాకొడుకులు కూడా స్నేహితులుగా లేరు. అందువల్ల మిగిలిన ఏకైక ఆప్తుడు కుమార్. అలాంటి కుమార్ తన విషయాలలో సంబంధం లేదని ఇలా చెప్పేసరికి రమేష్ కి కోపమూ బాధ కలగలిపి వచ్చేశాయి.

కుమార్: ఎప్పుడు పరిచయం ఐతే ఏంటట? నేను తనని ప్రేమిస్తున్నాను.
రమేష్: అత్తకి తెలుసా ఈ విషయం?
కుమార్: అమ్మకి అప్పుడే తెలియాల్సిన పని లేదు. అయినా నువ్వెంట్రా బాబూ పెద్ద వాళ్ళలా మాట్లాడుతున్నావు. ఈ వయసులో ఇవన్నీ మాములే. నువ్వు కాస్త శాంతంగా ఉండు.
రమేష్: సరే నా మాటగా అత్తకి నేను చెప్పను. కానీ ఒక కండిషన్. అత్తని హైదరాబాద్ తీసుకుని వచ్చేయి. తాను ఇక్కడ ఉంటె తానే చూసుకుంటుంది.
కుమార్: రేయ్… ఉద్యోగం వచ్చి ఇంకా పట్టుమని పది రోజులు అవ్వలేదు. అప్పుడే నాకు ఇవన్నీ అవసరమా?
రమేష్: నాకు అదంతా తెలియదు. అత్త ఇక్కడికి వస్తే నీ బాధ్యతలు తాను చూసుకుంటుంది. నేను జవాబుదారీగా ఉండను ఇక!
కుమార్: అసలు నిన్ను నా బాధ్యత తీసుకోమని ఎవడు చెప్పాడు? అయినా అమ్మ వస్తే ఏక్కడ ఉంటుంది. ఇప్పటికిప్పుడు వేరే ఇల్లు తీసుకోవాలా?
రమేష్: వేరే ఇల్లు దేనికి రా… అత్త కూడా మనతోనే ఉంటుంది. మనకి కూడా ధైర్యంగా ఉంటుంది తాను ఇక్కడ ఉంటే…
రమేష్ కి కమలని హైదరాబాద్ తీసుకుని వచ్చేయాలని ఉంది. కుమార్ గాడి మీద కోపం ఒక ఎత్తు ఐతే కమల మీద అనురాగం ఇంకొక ఎత్తు. రోజూ కమలత్త చేతి వంట తినాలని, అత్త కి దగ్గరగా ఉండాలని తెగ ఉత్సాహంగా ఉంది. కుమార్ కి మాత్రం పరిస్థితి కొరకరాని కొయ్యలా తయారయ్యింది. ఇప్పుడు ఏమైందని ఈ రమేష్ గాడు ఇంత నాటకానికి తెరలేపుతున్నాడు? అసలు వీడి జులుం ఏంటో? పెద్దగా పొడిగించక ఈ డిస్కషన్కి స్వస్తి పలకలనుకున్నాడు కుమార్.
కుమార్: సరేరా రమేష్… నీ ఇష్టం వచ్చినట్టే చేద్దాం. కానీ నాకు కొంచెం టైం కావాలి. నేను బాగా అలిసిపోయా. రేపు మాట్లాడదాము.
రమేష్ గాడి జవాబుకోసం ఎదురు చూడకుండా తన గదిలోకి వచేసాడు కుమార్. కుమార్ లోని అసహనం గమనించకపోలేదు రమేష్. కానీ అత్తని హైదరాబాద్ తీసుకురావటం అనే ఆలోచన తప్ప ఇంక ఏమి ఆలోచించే మూడ్లో లేడు వాడు. కుమార్ కూడా వచ్చిన చిరాకుకి ఇకదేనిమీదా ఆసక్తి లేక మంచం మీద బోర్లా పడ్డాడు. ఎప్పుడు నిద్ర పట్టేసింది కూడా తెలియలేదు.
ఏదో ఫోన్ మోగుతుంటే మెలకువ వచ్చింది కుమార్ కి. టైం చుస్తే పదకొండు దాటింది రాత్రిలో. తనని తెగ ఊరిస్తున్న జాంపండు రూప దగ్గర నుంచి ఫోన్. చాటింగ్ మాత్రమే అన్న తాను కాల్ దేనికి చేస్తుందో! బాగా గులెక్కి ఉంటుంది.
కుమార్: ఆ రూప…ఏంటి ఈ టైములో. అంతా బాగానే ఉందా…
రూప: అంతా బాగుంటే నీతో మాటలు దేనికి కుమార్. అయినా పింగ్ చేస్తావు కదా అని వెయిట్ చేస్తున్నా. ఎప్పటికి నీ మెసేజ్ రాకపోయేసరికి నేనే కాల్ చేస్తున్నా.
కుమార్: మరి మీ ఆయన!!
రూప: ఆయనకే! మహారాజయోగం! మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు.
కుమార్: చెప్పాలి ఐతే విశేషాలు.
రూప: నువ్వు చెప్పు. నీ మొహినితో సరసాలు ఎక్కడిదాకా వచ్చాయి.
కుమార్: మోహిని సంగతి ఏముంది రూపా… నిన్న మనం అనుకున్నట్టే పూర్తిగా పడింది పిట్ట. ఈరోజు లవ్ యు అని పదిసార్లు చెప్పింది కనీసం. ఏకాంతంగా కలిస్తే గృహప్రవేశమే ఇంక.
రూపా: అందుకేనా నాకు మెసేజ్ గానీ కాల్ గానీ లేదు? కన్నె పూకు దొరికింది కదా ఎంతైనా…
కుమార్: అదేమీ కాదులే రూపా… కొత్త ప్రాబ్లెమ్ ఒకటి వచ్చి పడింది. అయినా కన్నెపిల్లకి నీకున్న అనుభవం ఉంటుందా? నీ పట్టు, పొంకం ఉంటాయా?
రూపా: ఏంటో చెప్తావ్.
కుమార్: నిజమే రూపా… నువ్వు పాత బెల్లం ఐతే తాను కొత్త బెల్లం. దేని రుచి దానిది. నాకు రెండూ కావాలి.
రూపా: హ్మ్మ్…సరేగానీ ఏదో ప్రాబ్లెమ్ అన్నావ్. ఏంటది?
కుమార్: ఏమి లేదులే…
రూపా: చెప్పు పర్లేదు. నా దగ్గర దాచేదా… కొంపదీసి మొడ్డ లేవటం లేదా ఏంటి?
కుమార్: నీతో మాట్లాడుతుంటేనే లేచిపోయింది నా మొడ్డ. అది కాదు ఈ ప్రాబ్లెమ్. రమేష్ అని నా రూమ్ మేట్. వాడికి మోహిని విషయం తెలిసింది.
రూపా: ఐతే ఏంటంటా? వాడు కూడా ఆ మోహిని దెంగుతాడా? మీ కుర్రాళ్ళకి దొరికింది ఆ పిల్ల పాపం. బెదరిపోతుంది రా…
కుమార్: ఏడ్చినట్టే ఉంది. ఆ ఎదవకి అలంటి ఆశలు ఉన్నా బాగుండు.
రూపా: అంటే?
కుమార్: వాడికి సాడుకి (పూకామృతం) పాయసానికి తేడా తెలీదు రూపా. ఇంక మోహిని గురించి ఏమి ఆలోచిస్తాడు. ఒట్టి వెర్రి వెంగళప్ప.
రూపా: ఐతే మరి భయపడటం దేనికి రా…