ఈ కథ ఒక తమిళ అనువాదము.నాకు నచ్చింది.మీకూ నచ్చవచ్చనే అభిప్రాయంతో సాహసిస్తున్నాను.

కథలోని పాత్రలు, సన్నివేశాలు, సంఘటనలు,వ్యూహాలు అన్నీ కల్పితమే.ఎవరినీ ఉద్దేశించిగాని, నొప్పించాలనిగాని వ్రాసినవి కాదు.
ఇందులో వచ్చే స్త్రీ పాత్రలు , మహిళలను అగౌరపరచాలనే ఉద్దేశ్యము అసలు లేదు.కోటి మంది స్త్రీలలో, కొంతమంది ఇలా ఉండొచ్చేమోననే ఒక ఊహ.
ఇది కథ కాబట్టి, అలాంటి స్త్రీలు ఒకేసారి,  ఒక చోట తారసిల్లారు, అంతే.ఇందులో దయచేసి వాదన ప్రతివాదనలు విడిచిపెడదాం.
ఇహపోతే ‘ ఇన్సెస్ట్ ‘.ఇది రక్తసంబంధాల మధ్య జరిగే క్రియ అని నా అభిప్రాయం.కాబట్టి,కుటుంబ వ్యక్తులతో వ్యహారం జరిగేదల్లా ఇన్సెట్అనే నమ్మే వారు దయచేసి ఈ కథను ముట్టుకోవద్దండి.మీ విలువైన సమయాన్ని వృధా చేసుకోకండి…

కీర్తన బాత్రూములోంచి గదిలోకి వచ్చి, చుట్టుకున్న టవల్ తీసి మంచం మీదకు గిరాటేసింది…గజనిమ్మ పండులాంటి చాయలో నిగ నిగ మెరిసిపోతోంది ఆమె నగ్న దేహం.తామరాకు మీద తుషారాల్లా, ముత్యాల్లా అక్కడక్కడ నిలచిన నీటి బింధువులు…కొద్దిగా తడిసిన ఆమె ఒత్తైన ఉంగరాల జుట్టు, కారుమేఘాల్లా ఆమె వీపుకు అంటుకున్నాయి….వయస్సు ముప్పైలో పడడంతో, నాభి ప్రదేశానికి కొద్దిగ్గా దిగువులో చిరు బొజ్జ.ఆ వయస్సులో అది కొందరికి ఎంతో అందాని ఇస్తుంది.ఆ చిన్ని కండ మీద నుంచి కొద్దిగా పైకి వెళితే, పలుచటి పొట్ట. ఆ పొట్ట మీద పౌర్ణిమ చంద్రుడిలా గుండ్రటి బొడ్డు.ఎంతటి వారినైనా తన వైపు రెండోసారి చూసేలా చేస్తుంది ఆ నాభి.అందుకునేమో,ఆమె తను బయటికి వెళ్ళినప్పుడల్లా,అది కూసింత కూడా బయటపడనివ్వకుండా చాలా జాగ్రత్త పడుతుంటుంది.

తను స్నానం చేసిన ప్రతీసారి, ఒక పదినిమిషాలయినా అద్దం ముందు నిలబడి నఖశిఖపర్యంతం చూసుకోవడం ఆమెకు అలావాటు.ఎప్పుడూ చూసేవైనా, ఎందుకో రోజు రోజుకు తన అందాల బిగువు పెరుగుతున్నట్టనిపిస్తుంది.
ఆరోగ్యంతో మిస మిసలాడిపోతున్న ఒళ్ళు…సడలని ఎత్తైన వక్షసంపద……చేత్తో కాస్త పైకెత్తినా, క్రిందకు దిగని బరువులు….ఇంతవరకు సరిగ్గా నలగని తనరొమ్ములు చూసుకుంది….వాటిపైన సరిగ్గా, చీకక, నలపక, కుడవక ముదురు నలుపు రంగులోకి మారక, ఇంకా కన్నెపిల్లలా బ్రౌను రంగులో ఉన్నఅందమైన ముచ్చికలను చూసుకుంటుంది….. కొద్దిగా గరుకుపాటి చంకలు,సన్నటి నడుము,నున్నటి పొట్ట,విశాలమైన పొత్తికడుపు,లావుపాటి తొడలు,ఇసుక తిన్నెల్లాంటి నితంభాలు తనివితీర చూసుకుంటుంది.ఇంతలో హఠాత్తుగా అమె ఆడతనం సిగ్గుపడడమో, లేక భర్త పిలవడమో లేక, ఆడపడుచు తలుపు తట్టడమో జరుగుతుంది.ఒక పెద్ద నిట్టూర్పుతో తన మూడ్ పాడవుతుంది….                                               ఆమె ఆడపడుచు రంజిత,ప్రస్తుతం కాలేజి టూర్ లో ఉంది.ఒక వారం దాకా రాదు. భర్త తల్లిదండ్రులది పల్లెటూరు అవడంతో ఆడపడుచు రంజిత వీళ్ళతోనే ఉంటూ ఇక్కడే చెన్నైలో చదువుకుంటోంది.తాజాగా పరువ ప్రాయంలో అడుగిడిన పిల్ల.పరువాలు సంతరించుకుంటున్న వయస్సు.వదిన కంటే 11 ఏళ్ళు చిన్నది.కీర్తనకు వివాహం అయ్యేసమయానికి రంజిత ఇంకా పుష్పవతి కూడా కాలేదు.ఇప్పుడో…..మిస మిసలాడుతూ, యవ్వనాంకుర దశలో ఉంది.పిల్లలు లేకపోవడంతో కీర్తన తన ఆడపడుచును సొంతకూతురు కంటే మిన్నగా చూసుకుంటోంది… పిల్లలు లేరనడంతో , ఆమెకు అవేవి లేవనుకోకండి.కీర్తనకు శయన సుఖము ఉన్నప్పటికీ, చెప్పుకో తగ్గట్టు ఉండదు.36 ఏళ్ళే అయినప్పటికి, తన భర్త మనోహర్ కు, కామ కేళీ, రతీ క్రీడల మీద సీత కన్నే అయ్యింది.ఒకొక్కసారి కీర్తనకు, అతను మంచం కోసం కాదు, కంచం కోసమే పుట్టినవాడేమోనని,అనిపిస్తుంది….
యవ్వనంలోనున్న చెల్లి బెడ్ రూం ,తమ ప్రక్కగదే కావడాంతో అదీ ఒక కారణం కావచ్చు.ముఖ్యంగా చెప్పుకోవాలనుకుంటే ఇంతవరకు కీర్తనను నూలుపోగులేకుండా ఆమె అందాలను చూడలేదంటే అతిశయోక్తి కాదేమో….కామంలో కూడా పరిశుద్ధతను వెతికే చాలా మంది అపూర్వ మగపుంగవులలో ఇతనూ ఒకడు.శయన గదిలో దీపము ఉంచితే, అది తన భాగస్వామిని అవమానించినట్టవుతుందని విలవిలాడిపోయే వింతజీవి మనోహర్.అందుకేనేమో ఆ భార్యా–భర్తల మధ్య పరిపూర్ణ మదనం నెలకొనక ఇంకొక ప్రాణి ఈ భూమి మీదకు రాలేకపోయింది..
తమను తాము మరచిపోయి, పరిసరాలను మరచిపోయి…ఉఛ్ఛాసనిశ్వాశలతో….. నిట్టూర్పులతో….రక్కులతో…..మూలుగులతో….ఒకరిలో ఒకరి చొచ్చుకుపోయి……ఒకరు ఓడి ,ఒకరిని గెలిపిస్తూ….పరవశంతో,నిండా మునిపోయేదే కామమని మనోహర్ కు తెలీదు. తన అందాలను చూసుకుంటున్న కీర్తనకు,
‘ ఏంటో ఈ జీవితము, కొద్దికాలం తర్వాత,తనూ ఆంటీల లిస్టులో జేరబడుతుంది ‘ అనే వైరాగ్యం ఏర్పడింది.
ఈ చిరాకు తగ్గాలంటే, దగ్గలో  విరుదంబాక్కం లో నున్న ఫ్రెండ్ రమ్య ఇంటికి వెళితే బాగుండుననిపించింది.ఎలాగూ తనూ , తనలానే ఒంటరిగా ఉంటుంది.మనూ ఆఫీసుకు వెళ్ళే దార్లోనే కాబట్టి, ఆయన్ను డ్రాప్ చెయ్యమనొచ్చు ‘ ఇంతలో
” కీర్తనా, స్నానం అయ్యిందా, అయితే తొందరగా తెములు,ఆఫీసుకు టైం అవుతోంది. అలాగే దార్లో మార్కెట్ లో దింపెస్తాను “
గబగబ మెరూన్ రంగు చీర, దానికి మాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకుని గదిలోంచి బయటికి వచ్చింది.34 సైజు నల్లటి బ్రా రవిక లోని ఆమె బిగుతలకు చక్కటి రూపమిస్తూ నొక్కిపెట్టుతోంది.ఇద్దరూ కారు ఎక్కగానే, కారు కాంపౌండ్ వాల్ దాటింది.
” నన్ను రమ్య ఇంటి దగ్గర వదిలేయండి.దాన్ని చూసి చాలా రోజులయ్యింది “
” మళ్ళీ ఇంటికి ఎప్పుడు వెళతావు?”
” ఏం పని ఉంది.అక్కడే మార్కెటింగ్ చేసుకుని సాయంత్రం ఇంటికి వెళతాను“
గాలికి రెపరెపలాడుతున్న పైటను బుజంచుట్టూ కప్పుకుంటూ..
” చెప్పడం మరచాను….తొందరగా ఇంటికి వెళ్ళి మేడ మీద ఉన్న గదిని శుభ్రం చేసి ఉంచు…బెంగుళూరులో ఉన్న మా బాస్ తమ్ముడు కొద్ది రోజులు ఇక్కడే ఉంటాడు “
” ఏమంటున్నారు….?” అధిరిపడింది కీర్తన.
” మన ఇంట్లోనా, మీకసలు బుధ్ధి ఉందా…?”
” ఏమవుతుంది….కొద్ది రోజులే…జస్ట్ 6 నెలలు.కంప్యూటర్ కోర్సు చేసుకుని వెళ్ళీపోతాడు.”
సీరియస్ గా డ్రైవ్ చేస్తూ మనోహర్.
” ఏంటండీ. మీరు వెళ్ళిపోతే ఒంటరిగా ఉండే ఆడవాళ్ళ ఇంట్లో ఒక కుర్రాడా….?”
బేలగా అంది కీర్తన.
” అహ్హాహ్హాహ్హా “
భళ్ళుమంటూ నవ్వాడు మనోహర్.
” నా పిచ్చిపెళ్ళామా….వాడు చాలా చిన్న కుర్రాడు. 21-22 వయస్సు ఉంటుంది.కొద్ది పాటి పరిచయంతోనే అంకుల్ అంకుల్ అంటూ అంటుకున్నాడు.అయినా నీ వయస్సేంతా, వాడి వయస్సెంత….”
” అయ్యో మీకెలా చెప్పేది….భయం నా గురించి కాదు.మన ఇంట్లో ఒక వయస్సు పిల్ల ఉంది.గుర్తుపెట్టుకోండి “
” నల్ల కళ్ళజోడు వేస్దుకుని, అందరూ నలుపే అనుకుంటే ఎలా…? వాల్లిద్దరు మంచి స్నేహితులుగా ఉండొచ్చేమో…ప్రేమ వ్యవహారాలు నడుపుతారేమోనని, మనలాంటి పెద్దోళ్ళే ఆలోచిస్తారు.నేను పి.జి చదువుకుంటున్నప్పుడు, ఒకరి ఇంట్లో బస చేశాను….చుట్టుప్రక్క ఇంట్లో ముగ్గురు అమ్మాయులు.చక్కగా కలిసేవాళ్ళము.ఎవరూ తప్పుగా అనుకోలేదే…” గర్వంగా అన్నాడు.
అందరూ తనలాంటి నీతిమంతులనుకునే అమాయక జీవిగా ఉన్న తన భర్తను చూసి,నవ్వాలో,ఏడవలో తెలీక, తల ప్రక్కకు త్రిప్పుకుని కిటికీలోంచి జనాలను చూస్తోంది.
ఆమెకు మనస్సంతా పాడైపోయింది…
తను పొత్తిల్లో దాచుకుంటూ, ప్రేమగా చూసుకుంటున్న ఆడపడుచును, ఎలాగైనా సరే కాపాడుకోవాలనే నిర్ణయానికి వచ్చింది.
రమ్య వీధి దగ్గర కారు దిగి, ప్రక్కనే ఉన్న దుకాణాల్లో కాయగూరలు కొనుక్కుని, రమ్య ఇంటి వైపు వెళ్ళబోతూ,
. వద్దులే, ఇప్పుడే బుర్ర చిక్కాకుగా ఉంది…అది పిచ్చి పిచ్చి మాటలతో ఇంకా సతాయిస్తుంది…’
అనుకుంటూ, తన ఇంటికి ఆటో ఎక్కింది.
ఇంతలో తనకో ఆలోచన తట్టింది.
‘ రంజిత రాడానికి ఎలాగూ ఒక వారం పడుతుంది.ఇంతలో వచ్చే కుర్రాడి మీద ఏవో సాకులు చెప్పి గెంటేస్తే సరి ‘
ఇప్పుడు కుదుట పడింది కీర్తన మనస్సు.
మధ్యాహ్నం పన్నెండు గంటలు ఇంటికి చేరుకున్న కీర్తన వంటా–వార్పు చేసుకుని, మేడ మీద గది శుభ్రం చేసేటప్పటికి సాయంత్రమయ్యింది.
మరుసటి రోజు శనివారం.ఉదయం 11 గం. సరిగ్గా ఒక ఓలా కారు కాంపౌండ్ గేటు దగ్గర ఆగింది. మనోహర్ చెప్పినట్టు ఆ చిన్నపిల్లాడు వచ్చాడేమో నని గేటు వైపు చూసింది.చిన్నపిల్లాడా….? వీడా…? యువతరం యాక్టర్ లా ఉన్నాడు…అనుకుంది.
చెదరిన జుట్టు, నిర్లక్ష్యంగా షేవు చెయ్యకుండా కొద్దిగా పెరిగిన గడ్డం. 

మనోహర్ ను చూడగానే సార్ అంటూ చెయ్యి ఉపాడు….
మనోహర్ దగ్గరకు వెళ్ళి.
“రా, సురేష్…..ఎలా ఉన్నావ్?”
” బాగున్నాను సార్ “
” ఈవిడి నా సతీమణి, కీర్తన.”
నిమ్మపండు రంగు చీర అదే రంగు జాకెట్టులో ఉన్న కీర్తనను జన్మసిద్దమైన అందాల బొమ్మను ,పై నుండి క్రింద దాకా పూర్తిగా తినేశాయి సురేష్ కళ్ళు.
కీర్తనాకు మొదటి చూపులోనే అర్థమయ్యిపోయింది. వాడొక,ఒక పెద్ద జులాయి వెధవ అని.
సురేష్ ఎటు వంటి జంకు లేకుండా అమె ఎత్తులను కళ్ళతో కొలుస్తున్నాడు.
‘ అబ్బో ఎంత లేదనుకున్నా 34 ఉంటుంది.నిమ్మ రంగు జాకెట్టు కాబట్టి ఖచ్చితంగా లోపల ఎల్లో బ్రా వేసుకుని ఉంటుంది.ముచ్చికల ఆచూకి ఏమైనా తెలుస్తుందా….?? కళ్ళు ఆశతో వెతికాయి….ఎడమ వైపు వెళితే ఏమైనా ఫలితం ఉంటుందేమో….ఇంద్ర ధనుస్సులా ఒంగిన నడుము…..ఏదో కనబడీ కనబడనట్టుగా పొట్టమీద….నెలవంకా…? ….. కాదు, కాదు అది నాభి.….’
సురేష్ , మనోహర్ వైపు తిరిగి ఏదో చెప్పి మళ్ళీ ఆమె వైపు తిరిగేలోగా, మెరుపు వేగంతో చీర సర్ధుకుంది.
‘ అబ్బో చాలా జాగ్రత్త మనిషే.చూద్దాం ఇక్కడేగా మనం తిష్ట వేసేది…ఎక్కడికి పోతుంది…..???..ఇలా ముప్పై ఏళ్ళలో ఉన్నవాళ్ళు ఇంకా ప్యాంటి వేస్తుంటారు….ఈమే వేసుకుని ఉంటుంది. మంచి వర్త్ ఫిగర్. మన రాక వేస్ట్ చేసుకోకూడదు……తొందరలో కౌంట్–డౌన్ స్టార్ట్ చెయ్యాలి..’
” నమస్కారం మేడం “
” పర్వాలేదు అక్కా అని పిలవచ్చు ” మనోహర్.
‘ నీ తల మీద పిడుగు పడ ‘ సురేష్.
” ఛ్ఛీ, అది ఆమెను ఇంకా పెద్దదానిలా చేస్తుంది.నేను మేడం అనే పిలుస్తాను, సరేనా..? “ నవ్వుతూ సురేష్.
మనోహర్ అతని సామాను అందుకున్నాడు.అంతకు మునుపే కీర్తన ఇంట్లోకి వెళ్ళడం చూస్తున్న సురేష్ చూపులు ఆమె బిగుతైన నితంభాలు అలవోకగా కదలడం ఆబగా చూశాయి. గుమ్మం మెట్లు ఎక్కుతున్నప్పుడు బిగుతైన పిరుదులను నొక్కిపెట్టిన ప్యాంటీ అంచుల గుర్తులు మంద్రంగా చీరలోంచి కనబడ్డాయి…
అతని దడ్డు కొద్దిగా కదిలింది….
మేడ మీద గది చూపించాడు మనోహర్.సురేష్ ఆ గదిలో సెటిల్ అవ్వడానికి రెండు గంటలు పట్టింది.భోజనం అయ్యేలోపల ఇల్లంతా కలయతిరిగాడు……అలా తమ గదుల్లో అంతా దౌర్జన్యంగా, స్వతంత్రగా తిరగడం అడ్డుకోలేని ప్రబుధ్ధుడు మనోహర్.అవతలి వాళ్ళ ఆలోచనలు పసికట్టేటంతటి తెలివితేటలు లేకపోవడం కీర్తన ధౌర్భాగ్యం.
అతని చూపుల చిత్ర హింసలు, కావాలని మాటకలపడము ఇవన్ని కీర్తనకు జుగుప్సగా ఉన్నాయి….చిరాకు తెప్పిస్తోంది…
‘రాత్రి పడుకునేటప్పుడు, తనూ,రంజిత ఒక నెలపాటు తన పుట్టింట్లో ఉంటామని చెప్పి, ఎలాగో ఒప్పించాలి ‘
సాయంత్రం ఇంటి ముందు  ఉన్న చిన్నపాటి గార్డెన్ లో,మనోహర్ సురేష్ పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటున్నారు….
జీడిపప్పు పకోడి చెయ్యమనడంతో కీర్తన ఆ పనిమీద ఉంది.సురేష్ గొంతు బిగ్గరగా కిచన్ లోకి వినబడుతోంది.తన మీద పురుగులు జెఱ్ఱులు ప్రాకుతున్నట్టు అనిపించింది.
రెండు ప్లేటుల్లోను పకోడీలు సర్ది, చీరను ఒంటినిండా జాగ్రత్తగా చుట్టుకుని,గాలి గట్టిగా వీచినా పవిట ఎగరకుండా సర్వజాగ్రత్తలు తీసుకుంది కీర్తన.
” రండి కీర్తనాజీ, మీ కోసమే వెయిటింగ్…అదే, మీ జీడిపప్పు కోసం వెయిటింగ్“
‘ ఇందులో ఏదైన ద్వందార్థం ఉందా….?’ ఆలోచించింది.
” సురేష్, కీర్తన మిరపకాయ బజ్జీలు కూడా చాలా బాగా వేస్తుంది “
కీర్తన నీళ్ళజగ్గు మూత సరిచేయడానికి చెయ్యి కొద్దిగా ఎత్తడంతో,కుడి వైపు ఉబ్బు దర్శనం దగ్గరగా కంటిగిపుంగా కనబడింది సురేష్ కు.
” అవును వాటిల్లో ముచ్చికలుంటాయి “
మత్తుగా అన్నాడు సురేష్.
ఆమె బ్రాలో ఒదిగి ఉన్న ముచ్చికలు కనబడుతున్నట్టు ఫీల్ అవుతూ అన్నాడు.
సర్రున తల పైకెత్తిన కీర్తన తన తప్పు తెలుసుకుని చెయ్యి గబాలున క్రిందకు దించింది.ఒక్కసారి సురేష్ చూపులు తన చూపులను కలిశాయి…..కలత పడింది కీర్తన..
‘ ఈ ముచ్చికలు చూశాడా….?’
‘ఇందులో ఎటువంటి సందేహం లేదు.వీడు మాహా జులాయి. వెధవ.భర్త ముందే ఇలా ఇన్ని వేషాలు వేస్తున్నాడంటే…..ఇహ లాభం లేదు, ఎలాగోలాగ మనోను ఒప్పించి, వీడిని తరిమెయ్యాలి.’
” ముచ్చికలా….నాకర్థం కాలేదు…..” మనోహర్ ఆశ్చర్యంగా ముఖం పెట్టాడు.
” మిరపకాయలకు ఉంటాయి కద సార్…..అవే, తొడిమలు….”
తను ఇంట్లోకి వచ్చింది…..
వస్తున్నప్పుడు అతని చూపులు తన వెనుక దేహానికి ఎక్కడెక్కడ వాతలు పెడుతున్నాయో తనకు తెలుస్తూనే ఉంది.
చిరాకు, నిస్పృహలతో అలా మంచం మీద పడుకుని కాసేపట్లో నిద్రలోకి జారుకుంది.
ఎంత సేపయ్యిందో తెలీదు…లేచి చూస్తే పావుతక్కువ తొమ్మిది అయ్యింది…
‘ అయ్యో భోజనాల సమయం అయ్యింది…మనో ఇంకా భోజనం చెయ్యలేదు ‘
అనుకుంటూ బాత్రూంలో దూరి,మొహం కడుక్కుని,బ్రా ప్యాంటి విప్పేసి పింక్ కలర్ నైటీ వేసుకుని,తలుపు తెరచి, హాలు దాటుకుని కిచన్ లోకి వెళుతున్న కీర్తన నిశ్చేష్టురాలై చూసింది.
సురేష్ హాలులో టి.వి చూస్తున్నాడు.
‘ వీడు , ఈ పాటికి మేడ గదికి వెల్లిపోయుంటాడనుకున్నానే…సిగ్గూ–లజ్జా లేకుండా ఇంకా ఇక్కడే దాపురించాడే….ఛీ, కంగారులో పరిసరాలు మర్చిపోయి, మామూలు రోజుల్లా,లోపల ఏమీ లేకుండా,ఉత్తి నైటీతో… ‘
వేగంగా కిచన్ లోకి దూరింది…
‘ అరే, బ్రా విప్పేసిందా….? అయినా కూడ అలా నిట్రాళ్ళలా ఉన్నాయే ……..’
సురేష్ కళ్ళు చల్లబడ్డాయి…
” కంగారులేదు కీర్తన ,నిదానంగా చెయ్యి….”
” అవును మేడం,మెల్లిగానే చెయ్యండి “
సురేష్ కోరస్…
‘ రావే, బాగా దొరికావు. ఏదో ఆశపడి కొద్దిగా నీ ఎత్తులు, నడుము చూస్తేనే అలా గుర్రుగా చూశావుకదా!!!!నీవెలాగూ నైటీలో వస్తావని నా మనస్సు పదే పదే చెప్పింది. అందుకే కాటికి కాచిన కుక్కలా నీ బెడ్ రూం కు ఎదురుగా కూర్చున్నాను….కాని లోపల ఏమీ వేసుకోకుండా వస్తావని కల్లో కూడా అనుకోలేదు…అందుకని లోలంగా కూడా వేసుకోకుండా ఇలా తిరుగుతావా….దొరికావే…..సూపర్ సీన్..నువ్వు, తలుపు తెరుచుకుని వస్తున్నప్పుడు, కిచ్చన్ లోకి గబ గబ వెళుతున్నప్పుడు ఎగిరెగిరి పడిన జంట కుందేళ్ళను బాగా చూశాను……చాలా బాగు న్నాయి.ఇప్పుడు ప్యాంటి లేని నీ ఇసుక తిన్నెలు చూస్తుంటే, రాత్రంతా నా దానికి పని తప్పదు.’
సురేష్ తోలు గొట్టంలోకి వేగంగా రక్తం నిండుతోంది..
చలనం ఏర్పడుతోంది.…..
‘ బయటికి రా, ఇలా నైటీలో ఉన్న నిన్ను నా ఫోనులో బంధిస్తాను…..’
ఫోను వీడియో మోడ్ లో పెట్టి రెడిగా ఉన్నాడు సురేష్.
” చెప్పడం మరచాను కీర్తన.ఇకమీదట ఇతనికి మనతో బాటు వండేయ్..ఈ 6 నెలలు మనతోనే తింటాడు.”
కీర్తనకు – అఘాతం మీద ఘాతం……
‘ నన్ను చంపేయండి ‘ గట్టిగా అరవాలనిపించింది.

ఎందుకు సార్, ఆమెకు శ్రమ….”
…………
” ఊరుకో సురేష్, నీకు విడిగా వండాలా , ఏమన్నానా….?”
” అవునులేండి,నాకు ప్రత్యేకంగా ఏమీ వడ్డించరుగా, మీకు వడ్డించేదే, నాకూ వడ్డిస్తే,ఆనందంగా ఆరగించనా…?”
నర్మగర్భంగా అంటూ నవ్వాడు.
కీర్తనకు కోపం నషాలానికి అంటుకుంది.’
‘వచ్చి ఒక్కరోజు కూడా అవ్వలేదు.ఇన్ని డబుల్ మీనింగ్ మాటలా..!!!!దేవుదా, ఎందుకీ భర్తలు,తమ అందమైన భార్యల మనస్థితి అర్థం చేసుకోలేరు….??????’
‘ ఇంకెవడైనా అయితేనా….????
ఎవరింటికి వచ్చి ఎవరితో వాగుతున్నవురా అంటు గరిటితో నాలుగు తగిలించొచ్చు. వీడు మనో బాస్ తమ్ముడు.మనో ముఖ్యమైన మనిషి.తప్పదు సాధ్యమయినంత వరకు భరించాలి…ఇప్పుడెలాగైనా బెడ్–రూం లోకి దూరి బట్టలు మార్చుకోవాలి….ఇదే డ్రస్ తో వడ్డించడం కష్టం.అందులోను ఉన్న దాంట్లోనే ఇదే చాలా సెక్సీగా ఉంటుంది.ఇది వేసుకుంటె మనోకు తిక్క కోరిక పుడుతుంది….పరధ్యానంగా వేసేసుకున్నాను…వీడేమో ఆడపిచ్చితో మగ్గిపోయున్నాడు….’
అన్నం కూరలు వేడి చేసి కంచాలలో సర్ధింది.
” మంచి నీళ్ళు తీసుకురా కీర్తన..”
నీళ్ళమగ్ మీద చిన్న ప్లాస్తిక్ మూత పెట్టి హాల్ లోకి వచ్చింది కీర్తన.
సురేష్, తలత్రిప్పి ఆమె వాడైన చనుకట్టు వైపు కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడు….అలాగే ఆ చూపులు క్రిందకు దిగి ఆమె బలమైన తొడల మధ్య ముక్కోణ పీఠాన్ని కొరికి తినేసేలా చూస్తున్నడు.బిక్కచచ్చిపోయిన కీర్తన కంగారుగా ఆ మగ్ ను టీపాయ్ మీద పెట్టింది.అంతలో దరిధ్రపు ప్లాస్తిక్ మూత ఊడి క్రింద పడింది.గబుక్కున ఒంగి మూత తీయడానికి సంకోచించింది….
కానీ తప్పదు.వేరే మార్గం లేదు.ఒంగింది.
ఆ క్షణం తనను తానే మరచిపోయాడు……
బ్రా అనే కవచమ లేని ఆ మెపొంగులు పసిడి చాయలో బరువుగా కనబడ్దాయి…..నలగని కొండలు…..కొంచం ఒంగి చూస్తే, ఆ యవ్వనగిరుల , కలశాలను చూడొచ్చు…….ఇలాంటి చాయలో నున్న, చనుకట్టు చేతికి దొరికితే …రోజంతా పండుగ కాదా….!!!!ఇంతవరకూ సరి అయిన మగాడి చేతిలో నలిగి రాటుదేలలేదు………..
‘ బ్రహ్మా, వాటికి నావల్ల ఆ అదృష్టాన్ని కల్పిస్తావో, లేక, నా చేతికి ఆ ప్రాప్తాన్ని ఇస్తావో, నీ ఇష్టం. ‘
‘ ఏమి అందం….ఏమీ సుకుమారం…..’
పడగ విప్పిన నాగులా లేచింది……
మూతను తీసి టేబుల్ మీద పెట్టింది.అంతే వేగంతో గదిలోకి వెళ్ళడానికి వెనక్కు తిరిగింది…అలా తిరగడంతో వెనుకటి ఎత్తులు ఒక్కసారిగా అటూ–ఇటూ ఊగాయి.పెద్ద సైజు పుచ్చకాయల్లా ఉన్నాయి….వాటిని చూడగానే సురేష్ కు మత్తెక్కింది….ఆ అందమైన పిఱ్ఱల మధ్య పల్లం, చీలిక అతని మతిపోగొట్టింది…ఉన్నపళంగా వెనక్క నుంచే దోపెద్దామన్నంత కసి పెరిగింది…
ఇవన్ని చక్కగా అతని కెమరాలో చిక్కుకున్నాయి.
కీర్తన తలుపు బిడాయించుకుంది…
” వడ్డన మధ్యలో ఆపేసి వెళ్ళిపోయావు “మనోహర్.
” ఇన్నెర్ మర్చిపోయారేమో…” ఆకతాయిగా అన్నాడు.
గదిలో నున్న కీర్తన అధిరిపడింది.
” ఇన్నరా…..?” మనోహర్ అయోమయంగా అడిగాడు.
” ఇన్నర్ కాదు సార్, డిన్నర్…” తెలివిగా మాటమార్చాడు.
మంచం మీద నుంచి లేచి,లోలంగా వేసుకుంది.తర్వాత నైటీ విప్పి బ్రా వేసుకుని, మళ్ళీ నైటీ వేసుకుంది.ఎందుకైనా మంచిదని క్రొత్త ప్యాంటి వేసుకుంది.ఇప్పుడు ఎక్కడలేనంత నిబ్బరం కలిగింది.
తలుపు తీసుకుని బయటికి వచ్చింది….
మళ్ళీ సురేష్ చూపులు పరిశీలనలోకి దిగాయి.
‘ వావ్ బ్రా వేసుకున్నావా…? అయ్యో లో–లంగా కూడా‘
అతని కళ్ళలో నిరాశను చూసి,తబ్బిబ్బు అయ్యింది.
” ఇక ఏమీ మాటాడకూడదు ‘ అనుకుంటూ సురేష్ భోజనం చేసి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు.అతను వెళ్ళిపోగానే, వీధి తలుపు వేసి,లైట్లు ఆఫ్ చేసింది.
మంచం మీద కూర్చుంటూ,
” ఏమండీ, ఈ కుర్రాడు….”
” మంచోడు కాదంటావా???? “
” అది కాదండీ, వాడి చూపులు ,మాటలు సంస్కారవంతంగా లేవు…”
” ఛ్ఛీ, నోర్ముయ్యి. నేను ముందే చెప్పాను, వాడు ఉట్టి వసపిట్ట.వాగుడుకాయ. నువ్వేమో మితభాషివి.నాకు నీ ఫ్రెండ్ రమ్యాను చూసినా నచ్చదు, తనూ ఇలా వాగుతూ ఉంటుంది.ఒకలా చూస్తుంది…..అందుకని….”
” నేను ఎందుకని చెబుతున్నానో కాస్త వినండి “
” చూడు కీర్తన,వాళ్ళు బాగా ధనవంతులు.నేను నచ్చచెప్పడం వల్ల, నామీద నమ్మకంతో అతని తమ్ముడ్ని పంపారు.ఒక మూడు నెలలు చూద్దాం, తర్వాత ఏదో ఒక సాకు చెప్పి పంపెద్దాం…ఓకే..?”
‘కోడిపిల్లలను పెంచుకుంటున్న ఇంట్లో, గ్రద్దను ఉంచుకుంటున్న అతని పిచ్చితనానికి ఏమనాలో అర్థం కాలేదు కీర్తనకు..
మేడ మీద………
గదిలో దూరిన సురేష్ తన ట్రాక్–సూట్ విప్పేశాడు…..కట్–డ్రాయర్ క్రిందకు లాగేశాడు….అప్పటి దాకా డ్రాయర్ బిగుతులో తడబడుతున్న తన దడ్డును చేత్తో నిమిరాడు……బాగా నిగిడి, తల ఆడిస్తూ,
” ఎక్కడరా కీర్తన బొదురు..?”
అడుగుతున్నట్టు అనిపిస్తోంది.
టక్కున వీడియో ఆన్ చేశాడు….30 నిమిషాలా వీడియో….ఆమె సళ్ళ ఎత్తులు, వాటి మధ్య కనీకనబడని నిలువురేఖ…..పలచటి నైటీలో నుంచి కనబడుతున్న ఆమె ఎత్తైన వెనుక శిఖారాలు…మళ్ళీ, మళ్ళీ చూస్తూ, చేత్తో తన నిగిడిన కైవారాన్నీ  మెల్లిగా జాడిస్తున్నాడు….పదో జాడింపుకే,వింతగా అతని వరద బుస బుస మని పొంగి, అతని పొత్తికడుపంతా జిగురు చేసింది….
మరుసటి రోజు ఆదివారము…సురేష్ కు ఆనందం,కీర్తనకు నరకం…
చాలా జాగ్రత్తగా, ఉన్న చీరల్లో బాగా దళసరి చీర చూట్టుకుని ప్రక్కవాటుగా వక్షాల ఉబ్బు కబనడాకుండా పిన్నులు పెట్టుకుంది.తన అందం కనబడనివ్వకుండా చూసుకుంటే చాలు, అదే సురేష్ కు సగం అపజయం అని భావించింది.
కానీ సురేష్ ఎలాంటి వాడని తెలియడానికి కీర్తనకు ఆస్కారం లేదు….
ఆమెకు తెలీకపోయినా, పాఠకులకు తెలియాలిగా…..