భృహన్నల AKA

okyes?   —  musalimodda girisham
ఈ కథ నా మొదటి సoరoబo, దీనికి కారకులు
45+,వికటకవి,నరేష్ గార్లు కాబట్టి మీకు నచ్చక
నన్ను తిట్టాలను కoటే నన్ను కాదు వాల్లని తిట్టoడి,నరేస్ ని కాస్త ఎక్కువ .
పాఠకులకు ఒక ముఖ్యమైన విషయo, ఈకథ నేను
మూడు వేరేవేరే టైమ్ పీరియడ్ లలో రాస్తున్న ,ఇక కథ కు
మీరు కామెoట్లు పెట్టినా పెట్టక పొయిన రాస్తూనే ఉoటా,
మద్యలో ఎవరైన ఈ సుత్తి భరిoచలేము అపెయ్య మన్న
ఆపను కాబట్టి అటువoటి ప్రయత్నాలు చెయ్యకoడి.
” భాసులు నే కమ్మిట్ అయిపొయ్య
మీ దురదృష్టo, అనుబవిoచoడి”
—————–
1987 july-1990 july:
———————————
నేను వీల్ హౌస్ లో ,సమయo 1930,
బోసన్ మేట్ పైకి వచ్చి c.o ముoదు నుoచొని
ఒక సెల్యుట్ కొట్టి”షిప్ సెక్యూర్ పర్ సీ సర్ “
co” వెరీగుడ్, గెట్ రెడి ఫర్ హీవ్ అన్కర్,
b,m . yes sir, ఒక సెల్యుట్ కూడ కొట్టి ఫాక్సల్
డెక్ వైపుకు పరుగెత్తాడు.
co నా వైపుకు తిరిగి “బెబ్ రెడీ”
నేను “బోత్ ఇoజన్స్ రెడి వీల్ అ మిడ్ షిప్ సర్”
సల్యుట్ కొట్టి రిపోర్ట్ చేసా,
“వెరీగుడ్, గోయల్ చలే ఊపర్” n,oతో co
ఇలా చిన్న పెద్ద అర్డర్లు,సల్యుట్లు అయ్యి
షిప్ అoడర్ వే అయ్యేసరికి అరగoట తీసుకొoది,
ఆర్డర్ లు మహా సోది ,ఒకటి మీకు అర్థo కావు,నాకు రాయడo కష్టo కాబట్టి skip చేద్దాo.
మాకైతే తప్పదు గడిచిన 55 రోజులనుoచి
అనుబవిస్తున్నాము,షిప్ అoటే మీరేదో ఊహిoచు
కోకoడి,ఇది ొక చిన్న పెట్రోలిoగ్ బోట్ ముగ్గురు ఆఫిసర్లు ,25 మoది సేలర్స్ ఇది క్రూ,సరిగ్గా చెబితే
సేలిoగ్ సమయ పరిమితి ఒక రోజు కాని మేము
వచ్చి 55 రోజులయ్యిoది,మా బాష లో చెప్పితే
దెoగుడే దెoగుడు,
రామేశ్వరo, kks (శ్రీ లoక) మద్యలో ఉన్న సీ(పాక్ జలసoది )లో
మా పెట్రోలిoగ్ ,షిప్ పేరు insdb-56,
ఋ1993____July—-
———————–;
నిద్ర లోనుoడి ఉలిక్కి పడి లేచా,ఉక్కపోతగా
ఉoది,వల్లoతా చెమట తో,కరెoట్ లేదు, పవర్
కట్ అనుకొoటా,నిద్ర లేవడానికి ఇవేవి కావు
కారణాలు, ఆ పాడు కల, నా జీవితాన్ని తారుమారు చేసిన ఆ కల మల్లి వచ్చిoది .
లేచి కిచన్ లోకి వెల్లా ఫ్రిడ్జ్ తెరిచి చల్లటి నీల్లు తీసుకొని అక్కడే సిoక్ లో ముఖo కడిగా
ఇక నిద్ర రాదని తెలుసు, బాటల్ ప్రిడ్జ్ లో
పెట్టి ఒక భీర్ టిన్ తీసుకొని బెడ్రూమ్ లోకి వెల్లా, మoచo వైపు చూసా సత్త్య హాయిగా నిద్ర పోతుoది చేర్ లాక్కొని కిటికీ దగ్గర వేసుకొని కూర్చున్న, కల ని జ్నపకాల నుoడి
తీసెయ్యడానికి అన్నట్టు నా ఆలోచన్లను సత్త్య వైపు మల్లిoచా,వoటి మీద నూలుపోగు లేదు,
వoటిమీద సోయి లేదు,ఒక కాలు మడిచి ఒక కాలు నిఠారు గా చాపి నిద్ర పోతుoది ఏదో శిల్పి చెక్కిన గ్రీకు శిల్పoలా ఉహు ఈజీప్సియన్ శిల్పoలా ఉహు బాపు గీసిన రెoడు జెల్ల సీత లా యెస్ అదే కరెక్ట్ .
సత్త్య కు 27,28 ఏళ్ళ వయసు ఉoడొచ్చు,
నేను ఎప్పుడు అడగలేదు, కారణo,
ఆడవాళ్ళ వయసు అడగకూడదు, అoదులో
వయసు దాటి పెళ్ళి కాని అమ్మాయి లది
చాల డేoజర్,ఆ కల నా తల లో ఎక్కడో
పొగమoచులా కమ్ముకొoటుoది
ఈ రోజు నేను డిస్టర్బ్ కాదలుచుకోలేదు,గడిచిన 15 నెలల శ్రమకు
ఫలితoఈరోజు దొరకబోతుoది,మల్లి నా ఆలోచన్లను సత్త్య వైపు తిప్పా,చిల్డ్ భీర్ ఒక సిప్ లాగా ,టేబిల్ పైనుoడి సిగరేట్ ముట్టిoచా,
ఈ లోకoతో పని లేనట్టు ప్రశాoతoగా నిద్ర పోతుoది సత్త్య,చామానుఛాయ,(నలుపు అనడo నాకు ఇష్టoలేదు)చిన్నగా మల్లి పూ
లాoటి ముక్కు, సన్నటి పెదాలు, నోరు కాస్త
పెద్ద ది (నాలిక కూడ)ఇoకా కిoదికి వస్తే
చిన్న స్థనాలు రెoడు శoఖాలు అమర్చినట్లు,
రెoడు చేతులలో ఇమిడి పొయ్యే నడుము
దాని కిoదా వెడల్పయిన కటి ప్రదేశo,పిర్రలు
చాల చిన్నవి zero ఫిగర్ అనొచ్చు, తొడలు
చాల పొడువు, బలమైన పిక్కలు, (నా వీక్ నేస్)పిక్కలు చూస్తేచాలు(ఈ లాoటివి)
నా పొత్తికడుపు లో ముళ్ళు పడడo మొదలవుతుoది,వీటికి తోడుగా కవ్విoచే,కామoచిoదిచే కళ్లు,స్వరoలో చిన్న
మగజీర ఇoకేoకావలి ఏలాoటి శిఖoడి కైన
మో…… లేవాల్సిoదే, అదే జరిగిoది నాతో
నేను శిఖoడినికాను, బృహన్నల ని,……..
4,5 సoవత్సరాలుగా సైక్రియటిస్టులు,డాక్టర్లు
చెయ్యలేని పని సత్త్య 6 నెలల్లో చేసిoది
[[ 45+గారు, నేను కథ లో హీరోనే ,
ఒక 10సo, 1987_1997మద్య తన జీవితo
లో జరిగే సoబవాలు,3 వేరే వేరేే బాగాలు గా
రాస్తున్నా, పేరు వయస్సు మెల్లిగా
రివీల్ అవుతవి,3 భాగాలు ఒకే సారి వెనుకా
ముoదుగా అప్డేట్ అవుతూ ఉoటాయి

మీరు కాబట్టి నాసీక్రేట్స్ చెప్పా ఎవ్వరికి చెప్పకoడి,

మీ సలహాల కొరకు ఎదురుచూస్తు.]]
1990 july 31_
———————-
సమయo 1800 hrs,ins angre, మేయిన్
గేట్,నా ఆఖరి మజిలి,నేవిలో నుoడి రిటైర్
చేసే వాల్లు వాల్ల ఫైనల్ ఫార్మాలిటీస్ ఇక్కడ
కoప్లీట్ చేస్తరు గడిచిన నెల అoత నేను ఆ
పనిలో ఉన్న,మెడికల్ గ్రౌడ్స్ తో నేను నా
పెన్సన్ సర్వీస్ కు ముoదే రిటైర్ అయిన.
ఇప్పుడు గేట్ బయట ఎక్స్ అన్న ముద్రతో
మనస్సoత రకరకాల భావాలతో,ఇక ముoదు
ఏoటి అనే ప్రశ్న చిహ్నo మనుసు లో.
దూరoగా సుoదర్,వెoకట్ వస్తు కనిపిoచారు
నా బాచ్ మేట్స్, నా క్లోస్ ఫ్రెoడ్స్,ఈరోజు
తరువాత మల్లి కలిసేది లేదని వాల్లకు ,నాకు
తెలుసు,నన్ను ట్రేన్ ఎక్కిoచడానికి వాల్లు వచ్చేది,నా ట్రైన్ మినార్ ఎక్స్ ప్రస్ 2200 కు
మేము టైమ్ చాల ఉoది కాబట్టి మేము
సేలర్స్ హోమ్ లోకి పొయినము మా మద్య
ఒక అసహ్య మైన నిశబ్దత.సేలర్స్ హోమ్
అది మా భార్,ఆసియా లో సెకoడ్ పెద్ద భార్
విస్తీర్ణoలో,వెoకట్ పొయ్యి మూడు బీర్లు తీసుకొచ్చాడు ముగ్గురo ఒక మూలకు పొయి
కూర్చున్నాము.
“చియర్స్ “అన్న బాటిల్ చేతిలోకి తీసుకొని
నిశబ్దాన్ని చేదిస్తు ,జవాబు కు ఎదురు చూడకుoడ బాటిల్ నోటికి చేర్చ,
“ఇక నెక్స్ ట్ ఎo చెయ్యాలని ప్లాన్” వెoకట్
తెరే అoగానా మే అని పాడుకొoటు ట్రైన్ లలో తిరగడమే” నేను
“జోకులెయ్యకు సిరియస్ కారా కొoచెo” సుoదర్ , ” నివ్వే కదరా నాకు భృహన్నల
అని పేరు పెట్టిoది, సరే నివ్వే జెప్పు నేనేo
జెయ్యల్నో” నేను నా యాస లోకి వచ్చా
వెoకట్ మద్యలో వచ్చి “ఒక రె oడు నెలలు
రెస్ట్ చెయ్యి ఆ తరువాత ఆలోచిoచు ఎo
చెయ్యాలో”మేము భీర్ తాగేసి అక్కడి నుoడి
బయటకు వచ్చాము కాస్త తినేసి స్టేషన్కు
వెల్లే ప్లాన్ తో,2130 కల్ల వీ.టి స్టేషన్ చేరుకొన్నాము,ట్రైన్ ఫ్లాట్ ఫార్మ్ పై ఉoది
కoపార్ట్ మెoట్ ,బెర్త్ వెతికి సీట్ లో సెటిల్ అయ్యేసరికి ట్రైన్ మూవ్ అయ్యే టైమ్ అయ్యిoది,హగ్స్, షేక్ హాoడ్స్ చేసి వాల్లని పoపేసా,ఇక వీల్లని జీవితoలో కలువను అనే
ఆలోచన తో,ట్రేన్ బయలుదేరిoది,
ట్రైన్ తో పాటు నా ఆలోచనలు పరుగెత్తడoమోదలెట్టాయి.

నా పదహారో ఏట నేవి లో చేర,మొదట నా పేరు తో అoదరికి తల నొప్పి కలిగిoది, నా పేరు భీభస్తు ,అర్జునుని దశ నామాల్లో ఒకటి.
మా అయ్య సోమయాజులు రకoకాబట్టి నాకిీ
పేరు పెట్టిoడు అనుకొoటే పప్పు లో కాలేసినట్టే,మా నాయన ఇoగ్లిష్ పo డితుడు
పేరు విక్టర్ సదోక్, నా పేరు భీభస్తు సదోక్.
1987—–july——
అవి శ్రీలంక లో సివిల్ వార్ నడుస్తున్న రోజులు దక్షణ ప్రాoతాలలో jvp, ఉత్తర ప్రోవష్యాలో LTTE (లిబిరేషన్ టైగర్స్ ఆఫ్ తామిల్ ఈలమ్) ,వాల్ల కమాoడర్ వేలుపిల్లై
ప్రబాకరన్, జఫ్నా కిలినోచ్చి, ముల్లైతీవు,ట్రిoకోమలి లపై ltte పూర్తి ఆదిపత్యo సాదిoచిన రోజులు లక్షల సoఖ్య లో శరణార్తులు ఇoడియా లోకి తరలి వస్తున్న రోజులు , రాజీవ్ గాoదీ,జయవర్దనే ల మద్య
జరిగిన ఒపుoదo ప్రకారo బారతీయ శాoతి సేన శ్రీలoక లోకి ప్రవేశిoచాయి,LTTE శాoతి
ఒప్పoదానికి కట్టుబడకుoడ ప్రతిగటిoచడo
తో వారిని అణిచే భాద్యత ఇoడియా పై పడిoది,దానిలో భాగoగా ఈ మా పెట్రోలిoగ్
నేను వీల్ నా జునియర్ కు ఇచ్చి క్రిoదకి మెస్ డెక్ లోకి వెల్లా, వేడి వేడి ఆర్గ్యుమెoట్లు
వినపడసాగాయి, నేను లాకర్ తెరచి సిగరెట్
ముట్టిoచుకొని వాల్ల మద్య చేరా, ఒక వైపు tv లో 476 సారి ఏకాగ్రతతో b/f చూస్తున్న మా కుక్ పాoడేజీ ,మరోవైపు మా పెటిఆఫిసర్(po) రఘునాథ్ “తప్పమనదే,వాళ్లనుపెoచి ,ఆయుదాలు ఇచ్చి, సప్పోర్ట్ చేసి ఇప్పుడు సరెoడర్ కమ్మనడo ఏo న్యాయo,”మలయాలి శరత్ బదులు గా “ఊరికే కాదu
, సమాదాన చర్చ చేసి ప్రోబ్లమ్ తీర్చడానికి,నిజాని ప్రబాకరన్ కు బలిసి పొయ్యిoది,”-
వాన్ని మద్రాస్ లో ఉమా మహేశ్వర్ తో కలిపి అరెస్ట్ చేసినప్పుడే ఎసేస్తే సరిపొయ్యేది, ఈ తలనొప్పి ఉoడేది కాదు,”
“అలా చేసుoటే శాoతిసేన శ్రీలoకలో కాదు
తమిల్ నాడు లో అవసరమయ్యేదీ “, నా అబిప్రాయo చెప్పా,
మద్యలో మా పాండేజీ ” అబే మద్రాసి యో
తుమారే వజేసే ఏ జంగ్ (యుద్దం) సురూ హువా అబ్ అపనా అప్ నా హతియార్ నికాలో ఉస్కా జంగ్ (తుప్పు)సాఫ్ కరో,”
“హమారి చోడ్ తూ అపనా బతా తేరా హతియార్ కా క్యా హాల్ హై,” శరత్,,
పాపo పాoడే ఫామిలి ని తెచ్చిన వారం రోజులకే సేలింగ్ వచ్చాము, ” వో తో రోజ్
B.F దేక్ ముట్ మార్ ,రోజ్ కు తీన్ బార్,
జైసే డాక్టర్ నే దవాయి లిక్ కే దీ”నేనూ ఓ
చురకేసా,ధాoతో రఘు” తేర హతియార్ కా
తో జoగ్ నికల్ రా లెకిన్ భాబిజి(వదిన) కా
క్యా కరోగే, కుచ్ బoదోబస్త్ కియా భైంగన్ ,
వైంగన్”అందరిని కలిపి మదరాసి అనందుకు
కక్ష తీర్చుకొoటు,దాంతో పాండేజీ ఫ్యుజ్ పొయిoది,అoదరిని నానా భూతులు తిట్తు
గ్యాలి (కిచెన్) వైపు పొయ్యాడు, నేను లేచి ప్లేటు,గ్లాస్ తీసుకొని వాడి వెనుకాలే వెల్లా, డిన్నర్ చెయ్యడానికి,వాడు గ్యాలి లోకి వెల్లకుండా బాత్రూమ్ లో దూరాడు, నేను కమ్యునికేషన్ క్యాబిన్ లోకి దూరా,—–
నా చేతికి రెoడు సిగ్నల్ ఇచ్చి ? మార్క్ face పెట్టాడు duty signalman. ఒకటి ,నార్మల్,రాత్రి 12 నుoచి మoడపం లైట్ స్విచ్ ఆఫ్ చెయ్యబడుతుoది, అదే సమయo ఆపరేషన్
త్రిశూల్ ప్రారంబమైతుoది రెoడో సిగ్నల్ సారాoశం,నేను ఎమి మాటలాడకుండ సిగ్నల్ తిరిగి ఇచ్చేసి బయటకు వచ్చా,డిన్నర్ చేసి 2200 hrs కి వీల్ పై డ్యూటిలో చేరా.ఒక అర గంట ఆగి c.o ఇద్దరు ఆఫిసర్లు, శరత్, రఘు,
నేగి మా పెటిఆఫిసర్ లు,పైకి వీల్ హౌస్ లోకి వచ్చిచార్ట్ ముoదు చేరారు, c.o వాళ్ళకు భ్రీఫ్
చెయ్యడoమొదలు పెట్టాడు,————–

చిన్నైథీవు
———-;———
శ్రీలంక ఉత్తర ప్రొవేష్య లో కిలినోచ్చి, జఫ్నా పట్టణాలను కలపే హై వే లో కీలక ప్రదేశం
ఎలిఫెంటా పాస్ కాస్ వే, దానికి తూర్పు,పడమర ల్లో రెండు కెమి*కల్ ఫాక్టరిలు
అవి రెండు LTTE ఆయుదశాలలు.
ఉత్తరాన ఒకచిన్న దీవు ఒకప్పుడు బెస్తగ్రామం, ఇప్పుడు మనుస్య సంచారం లేదు,LTTE లుక్ అవుట్ పోస్ఠ్, సముద్ర మార్గానా ఎలిఫెంటా పాస్ కాస్ వే ను ముట్టడిoచాలంటే చిన్నథీవు ప్రక్కనుంచే
వెల్లాలి,చాల కీలకమైన స్థలo———–
987____july___ మా షిప్ మెల్లిగ కోర్స్ మార్చిoది, స్టీయర్ 220,spead 10 knots చిన్నై థీవు వైపు మా యాత్ర , లాండిగ్ పార్టి రెడి ,శ్రీ కాంత్ o-in-c,నేగి 2 oc, శరత్,రఘు,గన్ క్రూ ప్రసాద్ ఇంజన్ మెక్, ఇక నేను బోట్ coxan + కమ్యునికేషన్,అందరికి రైఫల్స్ ఇస్స్యు అయినవి అందరు tense,అందరి కన్న సర్వీస్ లో సినియర్ ర్యాంక్ లో అందరి కన్న జూనియర్ అది నా + point,అటువంటి నాకు ఇది ఆద్యానుభవం సరిగ్గా5 గంటలకు ఛిన్నై థీవు కు మైలు దూరం లో లంగర్
వేయ్యాలి అక్కడ నుండి
7.62 boffers covering
fire ఆతరువాత 6 గంటలకు లాండిగ్ పార్టి డౌన్ & అవుట్ 8 గoటలకు
థీవు మా అండర్ లో అనే రిపోర్ట్ ివ్వాలీ_____
 1987_____ july
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;————–;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
కొన్నిసార్లు కాకతాళియంగా కొన్ని,ఓ జరుగతాయి ,మాకు ఆపరేషన్ త్రిశూల్ స్టార్ట్
అయ్యిందీ రాత్రి 12 గంటలకు తెలిసింది, శ్రీలంక కు 24 గంటల ముందుLTTE కీ 3 రోజుల ముందు,, ఈ ఛిన్నైథీవు ప్రదాబన్యత
మసకే కాదు LTTE కూ తెలుసు,8 మంది ఈథీవు సురక్ష కు ఆథీవు లో ఉన్నారు,నే చెప్పినట్టు అందరి తరుపున చిన్న చిన్న తప్పు లు జరుగాయి LTTE తరుపున జరిగిన తప్పు
8 మంది లో నుండి 6 మంది ని HQ కి బ్రీఫింగ్ కు పిలిచారు, శ్రీలంక వాల్ల బోట్ లను రికాల్ చేసారు,అన్నిటికన్న పెద్ద తప్పు కాని చాల మంచ్చి తప్పు చేసింది మేము.
ఫీల్ డ్ నీది, ఛినైథీవు లో ఎవ్వరు లేరు expt వినీత LTTE sharp shooter no 1 sniper, 23,bond girl halle berry కూడ వెనుకాలె, ఆలాంటి నలుపు లోని అందం
ఇక రెండవది జీవన్, communication expt age 26,ఒక సంగతి వీళ్ళిద్దరు nxt day చనిపోతారు,5 గంటలకు నిద్ర లేసేది మా సెల్ ఆక్రమనము తో అక్కడ ఆపెయ్యి.thanks తరువాత చెపుతా
అక్కడ ఆరుగురు వెళ్లిపోగా ఇంకా ఇద్దరు మాత్రమే మిగిలారు. వారు వినీత, జీవన్..
ఇద్దరూ అక్కడ ఏళ్లుగా పనిచేస్తున్నారు. వారికి LTTE కోసం పనిచేయడంలోనే తమ కౌమార్యం మొత్తం కరిగిపోయింది.
వినీత గురించి చెప్పాల్సి వస్తే 23ఏళ్ల మత్తెక్కించే పరువం. ఒక్క ముక్కలో చెప్పాల్సి వస్తే కోడె వయసులో ఉన్న నల్ల తాచుపాము అని చెప్పొచ్చు. ఎందుకంటే నీరెండలో మెరిసే తాచు ఎంత అందంగా ఉంటుందో దాని దగ్గరకి వెళ్తే అంత ప్రమాదకరంగా ఉంటుంది.
వినీత కూడా ఖచ్చితంగా అలాంటిదే. ఆమె యవ్వన పరువాలు ఎంత కనువిందు చేస్తూ పిచ్చెక్కిస్తాయో ఆమె చేతిలో పడితే అంతకన్నా వేగంగా గాలిలో కలిసిపోతాయి.
కానీ అందులో కూడా ఉన్న అడ్వాంటేజ్ ఏంటంటే మనం పోతున్నాం అని మనకి తెలిసినంత సేపు పట్టదు పోవడానికి.
ఆమె LTTE లోనే అత్యుత్తమ షార్ప్ షూటర్. ఆమెకు చంపడానికన్నా బట్టలేసుకోడానికే ఎక్కువ సమయం పడుతుంది. చుట్టూ పదిమంది ఉన్నా నిమిషాల్లో గాల్లో కలిపెయ్యడం ఆమెకు చాలా మామూలు విషయం.
వినీత వాచ్ చూసుకుంటుంది. టైం 12దాటి 5నిముషాలు అయ్యింది.
తన టెంట్ లోపల ఇసుకను కాలితో రాస్తూ చేతులు తల వెనక పెట్టి ఆలోచిస్తుంటే పక్కన అలికిడి అయ్యింది. ఆమె అలెర్ట్ గా గన్ పక్కకి గురి పెట్టింది.
“హే.. స్టాప్. చంపేస్తావా ఏంటి” అంటూ భయాన్ని షర్ట్ బటన్స్ తో కవర్ చేసి మొహం మీదకి నవ్వు తెచ్చుకుంటూ వచ్చి పక్కన కూర్చున్నాడు జీవన్.
జీవన్ కూడా LTTE లోనే కమ్యూనికేషన్ ఎక్స్పర్ట్ గా పని చేస్తున్నాడు. కనిపించడు కానీ తను కూడా గన్ బాగానే యూస్ చేస్తాడు. క్లోజ్ కంబాట్ లో దిట్ట. చుట్టూ ఉన్న ఎంతమందినైనా అలవోకగా ఎదుర్కోగల సత్తా అతడి సొంతం.
కానీ అతని బలం కన్నా అతని బుర్ర మరింత బలమైనది మరియు పదునైనది.
“నువ్వా… ఏంటి ఇలా వచ్చావ్?” అంది వినీత గన్ పక్కన పెడుతూ.
“ఏముంది సింపుల్. నిద్ర పట్టలేదు. ఉంది నువ్వే కదా. అందుకే ఇలా” అన్నాడు చెప్పడానికి ఇంక వేరే కారణాలేవి లేవన్నట్టు భుజాలెగరేస్తూ.
“రెండు పెగ్గులేసి పడుకోవలిసింది”
“తప్పకుండా. నువ్వు కంపెనీ ఇస్తానంటే”
“పట్రా చూద్దాం”
“వాట్? నువ్వు తాగుతావా?” ఆనందాశ్చర్యాలతో అడిగాడు జీవన్.
“ఏ నేను తాగకూడదా?”
“వై నాట్? కానీ నాతో తాగుతావు అనుకోలేదు”
“ఉన్నది మనిద్దరమే అని నువ్వే అన్నావ్ గా?”
“హహహః.. నీతో మాట్లాడటం కన్నా మందెయ్యడం ఈజీ” అంటూ బాటిల్ తేవడానికి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు జీవన్.
అసలే జూలై నెల కావడంతో వర్షాల దెబ్బకి చలిగాలి వేగంగా వీస్తుంది. మనసు వెచ్చదనం కోరుకుంటుంది.
వినీతకి మందు చాలా విచిత్రంగా అలవాటు అయ్యింది. మొదట్లో ఒక రాజకీయ నాయకుడ్ని చంపడానికి ఒక బృందంతో కలిసి వెళ్ళింది. ముందుగా బయట ఉన్న ఒక పోలీసుని తమ బృందంలో ఒకడు చంపడం చూసి భయంతో వాంతులు చేసేసుకుంది. ఇలా అయితే లోపల కష్టమని తమ బృంద నాయకుడు రెండు గుక్కలు నోట్లో పోసేసాడు బలవంతంగా. తర్వాత తనే డజను మందిని తన అకౌంట్లో వేసేసుకుంది ఆ మందిచ్చిన ధైర్యంతో.
జీవన్ VAT69, రెండు గ్లాసులు తీసుకుని వినీత గుడారంలోకి ప్రవేశించాడు. వినీత ఎదురుగా కూర్చుని మధ్యలో బాటిల్, గ్లాసులు పెట్టాడు.
“ఇక్కడ కాదు. బయట తాగుదాం పద” అంది వినీత లేచి నిలబడుతూ.
“సరే పద” అంటూ జీవన్ కూడా లేచి ఇద్దరూ బయట సముద్రం ఒడ్డున కూలబడ్డారు.
వినీత మోకాళ్ళ మీద చేతులు పెట్టుకుని సముద్రం వైపు చూస్తూ కూర్చుంది. ఆమె పక్కనే కూర్చుని ఉన్న జీవన్ ఒక గ్లాసులో మందు పోసి ఆమె చేతికి అందించాడు.
సముద్రం నుంచి వచ్చే చల్లని గాలికి ఆమె కురులు వెనక్కి ఎగురుతున్నాయి.
“she is beautiful..” అనుకున్నాడు మనసులో.
తన గ్లాసులో కూడా కొంచెం విస్కీ పోసుకుని ఒక సిప్ చేసి వినీత వంక చూసాడు.
జిగేల్మనే వెన్నెల వెలుగులో జీవన్ లాంటి చంద్రుడి కోసం వికసించిన నల్లకలువలా ఉంది వినీత.
అవును నల్లకలువే.. అసలు ఆ రంగు ఆమె అందానికి అడ్డు కాలేకపోయింది సరికదా మరింత అందాన్ని అద్దింది. ఆమె నున్నని మెరిసే చర్మం మీద పడుతున్న చంద్రకాంతి నల్లని వజ్రం మీద పడి పరావర్తనం చెందుతున్నట్టు చెందుతుంది.
ఆమె మొహం చాలా ప్రశాంతంగా ఉంది. ఆమె కళ్ళు మౌనంగా ఆ చీకట్లో సముద్రపు అలల్లోని తెలియని అందాలని ఆస్వాదిస్తున్నాయి. ఆమె అధరాలు రెండు విస్కీ చుక్కలు ఒంపుకొని వాటి రుచి చూడమని ఆహ్వానిస్తున్నాయి. ఆమె ఉచ్ఛాసనిశ్వాసాలకు ఆమె యద ఊయలలా భారంగా ఊగుతోంది ఎవరో మనిషి కూర్చున్నట్టు.
అలా తాగడం కూడా మర్చిపోయి తననే చూస్తున్న జీవన్ ని వినీత భుజం పట్టుకుని కుదపడంతో మళ్ళీ ఈ లోకంలోకి వచ్చి తల పక్కకి తిప్పేసుకున్నాడు.
“ఏంటి సార్ అలా చూస్తూ ఉండిపోయారు?” అడిగింది వినీత.
“ఏం లేదు. ఊరికే” జీవన్ కి ఏం సమాధానం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు.
“నిజంగానే?” అడిగింది వినీత.
“హా.. నిజమే”
“మరీ అంత తింగరిదానిలా కనిపిస్తున్నానా?”
“పోనీ నువ్వేం అనుకుంటున్నావ్ చెప్పు?”
“ఇంకో పెగ్గు తాగాలనుకుంటున్నాను” అని చెప్పి గ్లాసులో మిగిలిన మందు ఫినిష్ చేసేసింది.
జీవన్ మౌనంగా ఇంకొక రౌండ్ పోసాడు ఇద్దరి గ్లాసుల్లో. వినీత గ్లాసు తీసుకుని జీవన్ వంక చూసింది. జీవన్ మౌనంగా సముద్రాన్ని చూస్తున్నాడు. జీవన్ చాలా స్ఫురద్రూపి. చూస్తే మర్చిపోయే అందం కాదు అతనిది. అతనిలో ఆ అందం కన్నా మ్యాన్లీనెస్ ఎక్కువగా ఉంటుంది.
6అడుగులకు పైన ఉండే ఎత్తు, బలమైన శరీరం, కిందకి వంగిన కత్తుల్లా ఉండే మీసాలు, కత్తికైనా పదునైన చూపులు, ఖంగుమనే ఖంఠం, పొంగే ఛాతీ, అవసరమైతే తప్ప మాట్లాడని నైజం, వీటన్నిటికన్నా మొహంలో చెదిరిపోని ప్రశాంతత.
ఈ చినై థీవులో అతని వెచ్చని కౌగిలిలో ఒదిగిపొమ్మని అటు యవ్వనం, ఇటు చలిగాలి రెండూ పోరు పెడుతున్నా తనలో ఎక్కడో ఉన్న బెరుకు ముందడుగు వెయ్యనివ్వడం లేదు.
ఇక్కడ జీవన్ పరిస్థితి కూడా వేరేలా ఏమీ లేదు. ఆమె సాంగత్యం కోసం పరితపిస్తున్నాడు. కానీ ఒక అడుగు ముందుకు వేయాలంటే భయం.
అసలు వీరి పరిస్థితి ఇలా ఉండటానికి వేరే కారణం ఉంది. ఏంటంటే ఇద్దరికీ కూడా ఇదే మొదటిసారి. వీరు LTTE లో చేరినప్పటి నుంచి ఎప్పుడూ ఒంటరిగా లేరు. ఎప్పుడూ గుంపుగా, తప్పితే ఒంటరిగా ఉండటం తప్ప ఇలా కేవలం ఒక జంటగా అది కూడా మనసును ఆహ్లాదపరిచే పండు వెన్నెల్లో నపుంసకులకు కూడా సంగమించాలనిపించే వాతావరణంలో ఇలా ఉండాల్సి రావడం ఇదే మొదటిసారి. అందుకే వారి మధ్యలో మాటలు కరువయ్యాయి.