BARTHALA MAARPIDI – 46 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
BARTHALA MAARPIDI - 46 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
BARTHALA MAARPIDI – 46 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES
కథ,కథనం: సంధ్య – కిరణ్
‘…విన్నావయ్యా మధుసూధనా!…కానీ!…’ అంటూ, స్టాప్ వాచ్ ఆన్ చేస్తూ దాన్ని ముందుకి తోశాడు కుమార్ బావ…
‘…విన్నాను సర్!…నేనూ అందుకే చేతులు జాపాను కానీ , సాయంత్రం నుంచీ మేడం …అ…వి…పిచ్చెక్కించేస్తూంటే ఆపుకోలేక పోయాను …’ అంటూ సుజాతక్కముందు మోకాళ్లమీద వాలిపోయి , ‘…సారీ భాభీ! మరీ మొరటుగా …పి…సి…కా…నా!…’ అంటూ దాని గుబ్బల్ని మెత్తగా నిమిరాడు…అందరూ బిగ్గరగా నవ్వారు…
‘……ఛీ…నోరుముయ్యి…నువ్వు చేసిన …పా…డు… పని , చూడని వాళ్ళకి కూడా తెలిసేట్టు ఆ సిగ్గుమాలిన క్షమార్పణొకటీ!…’ అంటూ దూరంగా జరగబోయింది…
‘…ఎందుకు భాభీ అంత కోపం!…’ అంటూ చటుక్కున దాని నడుమట్టుకుని ఆపి , దాని పిరుదుల మీదికి చేతులు జార్చి, ఓ చిన్న జెర్క్ ఇస్తూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని. పొత్తికడుపు మీదున్న కుచ్చెళ్ళ మడతల్లోకి కుడి చేతి వేళ్ళని జొనిపి , ఒకటి, రెండు… అని పెద్దగా అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు మధు…
…షా…ట్… అయిపోయిందాన్లా మైకంగా కళ్ళు మూసుకుని కింది పెదవిని కొరుక్కుంటూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క…
‘…ఐతే వికాస్…మీ వదినని …కార్పించ…డానికి ఓ చిన్న జెర్క్ చాలన్నమాట!…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ… ‘…రెచ్చగొడితే మీ భార్యా అంతే అని గుర్తుంచుకోండి…’ అంది మాధురీ దీదీ…
…ఆ మాటలు విని , అప్పటిదాకా అతగాడి కెలుకుళ్ళని ఓర్చుకుంటూన్న సుజాతక్క ‘…దేనికీ !…ఆ పాడు లెక్కా!…’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది …‘…ఎహె!…ఆగు భాభీ…లెక్క పోగొట్టావ్!…’ అంటూ మళ్ళీ దగ్గరకి లాక్కుని , పబ్లిక్ గా దాని పూ బిళ్లని తడుముతూ లెక్క మళ్ళీ మొదలెట్టాడు…
‘…ఐదు కుచ్చెళ్ళు సర్…నా షర్ట్ బటన్స్ ఏడు!…’ అన్నాడు మధు…,కాసేపు తర్వాత
‘…కుచ్చెళ్లకి ఐదు బటన్సూ , పైట లాగి ,చీరిప్పడానికి ఆ మిగిలిన రెండు బటన్సూ , లెక్క సరిపోతుందికదా సుజా!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ…
…ఒళ్ళు మండిందేమో! సుజాతక్క చటుక్కున ముందుకొంగి , మధు షర్ట్ పై బటన్ విప్పి పైకి లేస్తూంటే , అందుబాటులోకొచ్చిన దాని కుడి స్థనం మీద … చు…ప్పు…మని చప్పుడు చేస్తూ ముద్దెట్టి , పైట కొంగుని దిగలాగాడతగాడు…
…సిగ్గుపడిపోతూ , గుబ్బలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది సుజాతక్క… వాటిని చూపుల్తోనే నలిపేస్తూ , నడుం దగ్గర దోపుకున్న చీర ని బయటకి లాగే మిషతో పెట్టీకోటులోకి వేళ్ళు దూర్చి కెలికాడేమో!… వెనక్కి జరగబోయింది…
‘…ఒంకో బటన్ విప్పు భాభీ!…’ అంటూ దాన్ని మీదికి లాక్కుని పిరుదులు పిసికాడు మధు…
‘…స్స్..’ అని సన్నగా మూలిగి , ఎక్కువ వంగకుండానే మరో షర్ట్ బటన్ విప్పేసింది…‘…చాలూ దానివైపోయావు భాభీ!…’ అంటూ కుచ్చెళ్ళ దగ్గర తడుముతూనే దాని బొడ్లో వేలెట్టి నట్లున్నాడు.. ‘…అబ్బ, అక్కడ కితకితలు బాబూ!…’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క…
…దాన్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ లాగేసినట్లున్నాడు … ‘…చూసుకోలేదు భాభీ!…ఎన్నొచ్చేశాయో!…’ అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు…
‘…గొప్ప పని చేశావ్ లే!…లెక్కేం పెట్టక్కర్లే!…’ అంటూ , ఎక్కువ వంగకుండా మధు షర్ట్ బటన్స్ విప్పబోయింది…అడుగు బటన్స్ కావడంతో అవి అందలేదు…ఇక తప్పక ముందుకొంగి చేతుల్ని చకచకా కదుపుతూ వాటిని విప్పే పనిలో పడింది…
…పైట కూడా లేదేమో!…కొబ్బరి బోండాలసైజులో ఉన్న దాని లేత కాఫీరంగు గుబ్బలు ఒకదానికొకటి ఒరుసుకుంటున్నాయి… వాటి మధ్య ఓ కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ దోబూచులాడుతూ రెచ్చగొడుతూంది …దానిమీదినుంచి చూపు తిప్పటం లేదు మధు…అడుగు బటన్ అందకపోవడంతో ఇంకాస్త గట్టిగా ప్రయత్నించింది సుజాతక్క…అది రాకపోగా , నీలగిరి కాఫీగింజల్లాంటి దాని చనుమొనలు బ్లౌజ్ ని చీల్చేస్తాయా! …అన్నట్లుగా పొటకరించాయి…
…లటుక్కున వాటినట్టుకుని లాగాడు మధు .‘..ఏ…య్య్…’ అని సన్నగా మూల్గుతూ ముందుకొంగిందది… ‘…అబ్బ!…ఎంత మంచి ప్లేసులో ఉంది భాబీ ఆ పుట్టుమచ్చ!… పిచ్చెక్కించేస్తూందది…’ అంటూ ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని రెండు బొటకన వేళ్ళతో పక్కలకి తప్పించి , …దా…ని…మీద …చుపు…క్కున …ముద్దెట్టుకున్నాడు మధు…
‘…ఇష్ష్!…’ అంటూ నిష్టూర్చి , ఆ షర్ట్ బటన్ ఫఠ్ మని తెంపేసి, చనుమొనల్ని అతగాడి వేళ్లమధ్యల్లోంచి లాక్కుంటూ పైకి లేచి, బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క…దాని స్థనాల పొంగుని బ్లౌజ్ ఆపగలదా! అని సందేహం కలిగింది, చూసే వాళ్లందరికీ …
‘… ‘దీన్ని విప్పేయవా భాభీ!…’ అంటూ దాని నడుం పట్టుకుని పైకి లేచాడు మధు…అతగాడి ఛాతీ దాని పొంగులకి రుద్దుకోవడంతో ఒంట్లో కరెంట్ పాకిన దానిలా ఓఅడుగు వెనక్కి వేసింది సుజాతక్క…
‘…పని పూర్తి చెయ్యకుండా వెళ్ళిపోతావేంటి భాభీ!…’ అంటూ ఓ అడుగు ముందుకేశాడు మధు…దాని స్థనాల్ని నమిలేశేలా చూస్తూ…
…చటుక్కున మధు వీపు వెనక్కెళ్ళింది సుజాతక్క…‘…అక్కడ జేరావేంటి సుజా?…ముందుకి రా!…’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ…
‘…మీ ఎక్స్ రే చూపుల్ని తట్టుకోలేను బాబూ! వెనకనీంచి కానిస్తానూ!…’ అని సాగదీసిందది…అక్కడ్నించే!…
‘…ఎహె!…రా!…’ అంటూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ… ‘ …ఒద్దు సర్…భాభీకి మొహమాటంగా ఉందేమో!…’ అంటూ ఆపి, వెనక్కి చూశాడు మధు…
…థాంక్స్… అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూ కుడి భుజం మీదున్న షర్ట్ ని లాగబోయింది…మధు బాగా పొడుగు కావడంతో అందలేదు దానికి…మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి అందుకుందది ఈసారి…తన మోచేతిని వంచి సహకరిస్తూ దాని వైపు చిరునవ్వుతో చూశాడు మధు …విచ్చుకున్న పెదాలతో చప్పుడు లేకుండా థాంక్స్ చెప్తూ సగం షర్ట్ లాగేసి, ఎడం వైపు జరిగి … ముందటి అనుభవంతో మునివేళ్లమీద పైకి లేచింది సుజాతక్క…
…‘…మొహమాటం తగ్గింది అక్కకి!…’ అని వకుళతో చిన్నగా అన్నాను , మధు వీపుకి రుద్దుకుంటూన్న పైట లేని దాని స్థనాల్ని చూస్తూ…
‘… మా అన్నయ్య కంట పడటం లేదుగా!…అందుకేమో!!…’ అన్నాడు వికాస్…‘…అంటే!…మొగుడి కంట బడకపోతే ఆడాళ్ళం విచ్చలవిడిగా ఉంటామనా!?…’ అంటూ దెబ్బలాటకి లంకించుకుంది వకుళ…
‘…సందేహమేముంది అమ్మాయిలూ!…’ అంటూ మా ఇద్దరి వైపూ కొంటెగా చూసి , …‘…కదా!…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , మాధురీ దీదీకి కన్ను గీటుతూ… ఆవిడ మగాళ్లని చుర చురా చూసి ఊరుకుంది… ‘…డౌట్ ఉంటే అటువైపు చూడండి!…’ అని వంత పాడాడు వికాస్… …వకుళ కోపంగా ఏదో అనబోతూంటే…‘…ఊరుకోవే!…నలుగురూ వింటే సిగ్గుచేటూ!…’ అంటూ దాని నోరు నొక్కి, సుజాతక్క వైపు చూశాను…
…ఎడం చేత్తో మధు భుజం లోకి వేళ్ళు దింపి అతగాడి వీపుకి తన గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ, ఛాతీ మీద దట్టంగా ఉన్న జుత్తులో కుడి చేతి వేళ్ళు జొనిపి దేనికోసమో వెతికేస్తూంది సుజాతక్క… ‘…అబ్బ్…బ…అక్కడ కాదు భాభీ…జీన్ బెల్ట్ కి కాస్త కింద…అహ్హ్!…పైన!!…లోపల కాదు…’ అంటూ కితకితలెడ్తూన్నట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతున్నాడు మధు…
‘…నాటకాలాడుతున్నాడు…తనకక్కడ కితకితలేం లేవు…’ అని గొణుక్కున్నాను…కాస్త బిగ్గరగానే అన్నానేమో!…అ…దో…లా…నా వైపు చూసి వికాస్ తో ఏదో అన్నాడు మదన్ జీజూ…అవును… అన్నట్లుగా వికాస్ తలూపుతూంటే , కొంటెగా కన్ను గీటింది మాధురీ దీదీ…
…నేను సిగ్గుగా తలదించుకుంటూంటే , ధైర్యం చెప్తూన్నట్లుగా చెరో తొడా దువ్వారు వికాస్ , వకుళ…
…ఇంతలో ‘… నా వీపుని నాలుగు ములుకులతోచీరేసినా, సాధించావ్ భాభీ!…’ అంటూన్న మధు మాట వినిపించింది…‘…ఛీ!… చూపించు …ఐనా నాలుగేంటీ!?…’ అంది సుజాతక్క…
‘…ఎన్ని సార్లు చెప్పినా దీనికి బుధ్ధి రాదు…తప్పుడు మాటలు మాట్లాడి, పీకలమీదికి తెస్తూంది… అన్నాను కోపంగా…‘…అక్కన్నది నిజమే కదే!…’ అంది వకుళ …నువ్వూ తోడయ్యావా తల్లీ!…గాలి నీమీదకి మళ్ళుతుంది…అనుభవించు…’ అంటూ పళ్ళు నూరుకున్నాను
‘…అవును, మహా ఐతే రెండు!…నాలుగేంటీ!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ , దాని గుబ్బల వైపు చూస్తూ… ‘…ఛీ!…ఊరుకోండి …’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో తన చనుమొనల్ని లోపలికొత్తుకుని , మధు వీపుని మెత్తగా నిమిరింది…
‘…నీ…వా…టి…కి అంత సీన్ లేదులే! వకుళవంటే ఒప్పుకోవచ్చు…కనీసం అంగుళంపావు ఉంటాయి…కదా వికాస్!?…’ అన్నాడు కుమార్ బావ …, తన జోక్ కి తనే పగలబడి నవ్వుతూ… ‘…అంగుళంన్నర పైనే!…’ అని సర్టిఫై చేశాడు మదన్ జీజూ…
‘…నలుగురి చేతుల్లో సాగితే ఏమౌతాయ్!?…’ అని మధు అంటూంటే , మగాళ్ళందరూ దాని స్థనాలవైపు కొరుక్కుతినేశేలా చూశారు.
‘…సిగ్గులేని మొగుడు …సిగ్గుమాలిన మేళం!…’ అంటూ పళ్ళు పటపటలాడించింది వకుళ…
‘…ఐనా భాభీ వాటినలా కొట్టిపాడేయకండి సర్!…చీరేయడానికి పొడవుతో పనేంటీ!?…చూడండి, ఎంత మొనదేలి ఉన్నాయో!…’ అన్నాడు మధు…జాకెట్ మీదినుంచే సుజాతక్క చనుమొనల్నట్టుకుని కొద్దిగా పైకి లాగి , కొన వేళ్లతో వాటి పదును చూస్తూ..
…ఛీ.. కొట్టినా , మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ , మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందేగానీ విడిపించుకోలేదు సుజాతక్క… బ్లౌజూ , పెట్టీకోట్లు దాచలేని నిండైన దాని ఒంపుల్ని, బావతో సహా, హాల్లో ఉన్న మగాళ్లందరూ ఎఱ్ఱబడ్డ కళ్ళతో జుర్రుకుంటున్నారు
‘…వెళ్ళి నీ మొగుడ్ని తెచ్చుకో పిల్లా!…వాళ్ళిక్కడే దుకాణం తెరిచేసేలా ఉన్నారు…’ అంటూ దాన్ని తరిమాను… అది చటుక్కున లేచి, వాళ్ల మధ్య దూరి, మధుని సోఫాల వైపు లాక్కొస్తూంటే , సుజాతక్కకి ఒంటిమీద తెలివొచ్చి, కిందపడున్న చీరతో దాని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక దాక్కుంది…
‘…ఇదిగో మధూ!… తీసుకో!…’ అంటూ పేర్ల డబ్బా అందించి , సుజాతక్క చేయట్టుకుని సోఫా వైపు తీసుకొస్తూ ‘…ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!…’ అని చిన్నగా అన్నాడు…ఓచేత్తో తన …మ…డ్డ…ని కిందికి ఒత్తుకుంటూ…‘…మీరు ఆ దీపతో ఎంజాయ్ చెయ్యలేదేంటీ!…’ అంటూ రెండడుగుల్లో సోఫాని చేరి, కూలబడింది.
‘…ఇదో!…’ అని సన్నగా అంటూ మధుకి తను తీసిన చీటీని అందించబోయింది వకుళ… తను ఈ లోకంలో ఉంటేనా!…ఓర చూపుల్తో, సిగ్గులొలక బోస్తూ చీరని మడత పెట్టుకుంటూన్న సుజాతక్కని ,ఎప్పుడెక్కుదామా! అన్నట్లు కసిగా చూసేస్తున్నాడు… చర్రుమందేమో దానికి … ‘…ఇది చూడు!…’ అంటూ మొగుడి జబ్బగిల్లిందది…
…దాంతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘…సారీ వకూ!…నీ అవసరాలు కూడా చూడాలిగా!…’ అంటూ చిట్టీ అందుకుని , …బిమల్…అంటూ గట్టిగా చదివి, …‘…ఏం విప్పించుకుంటావ్!?…’ అంటూ వకుళని లేవదీశాడు … అది ఎఱ్ఱబడ్డ బుగ్గల్తో అతడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది…
‘…ఒహ్!…బ్లౌజా!…అని బిగ్గరగా అంటూ, వకుళ ని మధ్యకి తీసుకెళ్ళాడు మధు…
‘…అరుస్తావేంటీ!…పక్కింటి వాళ్లకి కూడా వినిపించాలనా!?…’ అని చిర చిరలాడుతూనే వయ్యారంగా మొగుడి వెనక నడిచింది వకుళ…
‘…వెళ్లండీ!…’ అంటూ , తటపటాయిస్తూ సోఫా దగ్గరే నిలబడిపోయిన మొగుడ్ని ముందుకు తోసింది దీపా మేడం…
‘…రండి ప్రొఫెసర్! బ్లౌజ్ విప్పాల్ట… మీకు మా ఆవిడ ఒళ్ళు కొత్తేం కాదుగా!…’ అతగాడ్ని ఆహ్వానించాడు మధు , వకుళ ఛీత్కారాలని పట్టించుకోకుండా… ‘…ఆ రోజు …చీకట్లో…ఏదో…జరిగింది కానీ…ఇలా…పబ్లిక్ గా అంటే!…’ అని మాట నానుస్తూ మెల్లగా ముందుకి కదిలాడు బిమల్ బాబు…అది గమనించిన వకుళ పల్చటి పెదాలమీద ఓ చిరునవ్వు తళుక్కుమంది… (EOP 230 & in 45)
‘…భయపడే మగాళ్లంటే మీ ఆడాళ్ళకిష్టం!…’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగాడు వికాస్…‘…వకుళకికి చెప్పు…నీ పుచ్చు సైకాలజీ సిధ్ధాంతం!…’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ…
…ఇంతలో, ‘…బెదరగొట్టకు!…ఏం విప్పమంటాడో అడుగు!…’ అన్నాడు మధు , కొంటె నవ్వుతో…‘… బజారు దాన్లా కనిపిస్తున్నానా ?… నువ్వే కనుక్కో! ’ అంటూ బుస కొట్టింది వకుళ…
‘…ఫర్ ఎ చేంజ్…ఈ సారి లేడీస్ ఫస్ట్!…చెప్పండి బిమల్ బాబూ! ఏం విప్పించుకుంటారూ!?…’ అన్నాడు మధు … ‘..అఁ…టీ షర్ట్!…’ అని సణిగాడు ప్రొఫెసర్…కళ్ళతోనే అతడ్ని ఆహ్వానించింది వకుళ…బెరుకుగానే దగ్గరకి చేరాడు అతగాడు…
…అది ఓ అడుగు ముందుకేసి , అతడి బెల్ట్ మీద చెయ్యేస్తూంటే …‘…నువ్విప్పవలసింది టీ షర్ట్…జీన్ కాదు!…’ అంటూ వకుళని రెచ్చ గొట్టాడు మధు… ‘…నాకు తెలుసు…’ అంటూ ,ఓ అడుగు ముందరకేసి , గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి కి తగిలీ తగలనట్లుగా వంకర్లు తిరుగుతూ , సుతారంగా టీ షర్ట్ బటన్స్ విప్పి, అడుగునుంచి అరచేతులు జొనిపింది… కాసేపు అతగాడి పొత్తికడుపుని నిమిరిందేమో! దాని మొహంలో రంగులు మారాయి…
‘…నువ్వనుకున్నంత మెత్తగా లేదా అతడి ఒళ్ళు!?…’ అన్నాడు మధు , దాని కళ్ళల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ! ‘…ఛీ!…ఊరుకో!… ’ అని విసుక్కుంటూ , ప్రొఫెసర్ టీషర్ట్ ని అమాంతం పైకెత్తేయబోయింది… అతగాడు రెడీగా లేకపోవడంతో చేతులు ఆలస్యంగా పైకెత్తాడు…దాంతో అది అతగాడి మోచేతుల దగ్గర చిక్కుకుపోయింది…ఒడుపుగా బిమల్ బాబు ఛాతీ దగ్గరా , దండల దగ్గరా వదులు చేస్తూ , మెల్లిగా షర్టుని తలమీంచి లాగేసి, చూసీ చూడనట్లుగా అతగాడి ఒంటిని పరిశీలిస్తూంటే …‘…అలా చూస్తావేం!?…ప్రొఫెసర్ నీకు కొత్త కాదుగా!…’ అన్నాడు మధు
‘…ఆ రోజు గదిలో చీకటి…’ అని సణుగుతూ , వకుళ చెదిరిన అతగాడి జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుతూంటే దాని మొహంలో ఇంతకుముందున్న చులకన భావం స్థానంలో మెచ్చికోలు చోటుచేసుకుంది. ‘…సర్లే!…ఇంక మీ పని కానివ్వండి !…’అంటూ మొహమాట పడుతూ వకుళ స్థనాల్ని చూస్తూన్న బిమల్ బాబుని ఎగదోశాడు మధు…
… సరే నన్నట్లు తలూపి , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాని పైటని పక్కకి తప్పించబోయాడు ప్రొఫెసర్…అది కాస్తా అతడి చేతుల్లో కొచ్చింది… వకుళ అతగాడ్ని ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో ఓరగా చూసి , కనురెప్పలు వాల్చుకుందే తప్ప , తన పైటని పైకి లాక్కోలేదు…దాంతో కాస్త ధైర్యం పుంజుకుని… పైటని పూర్తిగా కిందికి లాగేసి, ఓ అడుగు ముందుకేసి దాని రెండు గుబ్బల్నీ తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని మెత్తగా నిమిరాడు బిమల్ బాబు…
…దాంతో వకుళ పిల్ల ఊపిరివేగం పెరిగింది…లో కట్ బ్లౌజ్ లోంచి దాని పచ్చటి స్థనాలు ఎప్పుడు బైట పడదామా!…అన్నట్లుగా పొంగాయి..
…ఇక ఆగలేక తలముందుకొంచి చెరోదానిమీదా చెరో ముద్దూ పెట్టుకుని , అరచేతుల ఒత్తిడిని పెంచాడు ప్రొఫెసర్…
‘…ఇష్ష్…తర…వాత…’ అని గొణుగుతూ అతగాడి చేతుల్నట్టుకుని , గుబ్బల మధ్యున్న హుక్స్ వైపు జరిపింది…అతగాడు బిగుతుగా ఉండే అడుగు దాంతో కుస్తీ మొదలెట్టాడు…ఓ అరక్షణం అయినా అది రాకపోవడంతో , కొద్దిగా లూజ్ చేద్దామని వకుళ ఊపిరి బిగబట్టిందేమో! …దాని బంగారపు గుబ్బలు మరింత పొంగాయి…
…మెరిసే కళ్ళతో వాటిమీద పడి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు…‘…ఒద్దు…’ అంటూనే మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందది …హాల్లో అందరూ రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే …‘…అదృష్టవంతుడు బిమల్ బాబు…’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాడు కుమార్ బావ…
…దాంతో ఒంటిమీద తెలివొచ్చిన వకుళ ‘…ప…ని… మానేసి ఏం…టి…దీ!…’ అని సణుగుతూ బిమల్ బాబు మొహాన్ని పైకి లేవదీసింది…‘…అడుగు హుక్ రావటంలేదు…’ అమాయకంగా అన్నాడు బిమల్ బాబు…‘…పోనీ!…పైనించి ట్రై చెయ్యండి!…’ అంది వకుళ సన్నగా!
‘…అలాగే!…’ అంటూ దాని బ్లౌజ్ లోకి కుడి చేతి చూపుడు వేలిని దూర్చాడు…
… దాని గుబ్బల్లోయలో దిగబడిందేమో అది!…‘… ఏయ్…ఛీ!…తీసీ అదీ!…’ అంటూ విలవిల్లాడింది వకుళ …
‘…అదేంటీ!…నువ్వేగా పైనీంచి దూర్చమంట!…’ అంటూ దాన్ని బైటికి లాగబోయాడు…ఓ పట్టాన రాలేదు…కాసేపు తంటాలు పడి ఎలాగో బైటికి లాక్కున్నాడు… ఈ సందడిలో పై రెండు హుక్సూ …ఫఠ్…ఫఠ్…మంటూ తెగిపోయాయి…ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో స్థనాలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది వకుళ…
‘… మా ఆవిడ …లో…య…లోంచి కనుక లాక్కోగల్గారు…ఇదే సంధ్య ది ఐతేనా!…వేలు పచ్చడైపోయుండేది!!…’ అని మధు అంటూంటే …అవును , అవును…అని మదన్ జీజూ, కుమార్ బావ వంత పాడుతూంటే , వికాస్ తన కుడి చేతి చూపుడు వేలిమీద కాయ ని చూపిస్తూంటే …మిగిలిన ఆడాళ్ళు మొహం గంటు పెట్టుకుంటూంటే… ‘…ఛీ!…సిగ్గు లేక పోతే సరి!…’ అంటూ మగాళ్లమీద విరుచుకు పడ్డాను…
‘…విషయం అర్థంకాని బిమల్ బాబు ‘…నా గోరు గీరుకుందా!…సారీ బకూ!… సారీ మధూ!…’ అంటూ క్షమార్పణ చెప్పుకున్నాడు , దంపతులిద్దరికీ!…
‘…పర్లేదులేండి ప్రొఫెసర్! …రంకుమొగుడి గోటి గీర్లూ , పంటి గాట్లూ , మొగుడి కంటపడకుండా జాగ్రత్తగా దాచుకుంటారు ఆడాళ్ళు…’ అన్నాడు వికాస్…
అదో జోక్ అయినట్లు బిగ్గరగా నవ్వారు మిగిలిన మగాళ్ళు…ఛీ …కొట్టాం ఆడాళ్ళందరం…
…‘…ఊఁ…కానీండి…’ అని కసిరింది వకుళ , బిత్తరపోయి ఓ అడుగు వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డ బిమల్ బాబుని కొరకొరా చూస్తూ …
‘…అదేంటి వకుళా!…వద్దనీ నువ్వే అంటావ్, చెయ్యమనీ నువ్వే అంటావ్!!…ఇంతకీ ఏంచెయ్యనూ!?…’ అంటూ సందేహంగా నిలబడిపోయా డతగాడు…
‘…ఈ ఆడాళ్ళంతే గురూ!…మనం చెయ్యదల్చుకున్నది చేసేయ్యడమే!…మిగిలిన హుక్స్ కూడా తెంపీసీ!…’ అని ప్రోత్సహించాడు కుమార్ బావ…
‘…మీ లాంటి దుష్టులైతే అదే చేస్తారు…కానీ ప్రొఫెసర్ మెత్తటి మనిషి…’ అంటూ అతడి వైపు ప్రేమగా చూసింది మాధురీ దీదీ…
…ఆవిడ ఒత్తాసుతో వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాడు బిమల్ బాబు…అది అందంగా కనురెప్పలార్పి అతగాడ్ని ఆహ్వానించింది…
…వెంటనే దాని దగ్గరకి చేరి …ఏం చెయ్యమంటావ్!?…అన్నట్లుగా కనుబొమలు ఎగరేశాడు…
…అతగాడిని దగ్గరకి లాక్కుని , చేతి వేళ్లని మూడో హుక్ మీదకి చేర్చుకుని నెమ్మదిగా దాన్ని విప్పిస్తూ…‘…ఇలా…విడదీయమన్నాను గానీ…అలా …లోపలికి వేళ్ళు దూర్చీమన్నానా!?…’ అంటూ తన గుబ్బల లోయ వైపు కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చి , ప్రొఫెసర్ తరవాతి హుక్ జాగ్రత్తగా విడదీస్తున్నాడని నమ్మకం కలిగింతరవాత… దీపా మేడం వైపు ఓ కోర చూపు విసిరింది వకుళ…బ్లౌజ్ హుక్స్ విప్పడం కూడా నేరించలేదా!?…అన్నట్లుగా!..
11ic