‘…మరోసారి కార్చేసుకున్నావా!?…’ అని వెక్కిరించింది వకుళ…‘…ఆహా!.. … ఆ… మైకం లోంచి నేను తేరుకునేలోపలే అతగాడు నా పెదాల్ని అందు కున్నాడమ్మా! …నా దురదృష్టం కొద్దీ ఇంతలో బెల్ మోగింది…’ అని నేనంటూంటే …‘…దురదృష్టం ఎందుకైందీ!…అదృష్టమే!…’ అంది వకుళ…‘…అలాగుటే!…నెక్స్ట్ రౌండ్ లో నీకూ అలాంటి వాడు తగిలితేగానీ తెలిసిరాదు…’ అన్నాను ఉక్రోషంగా!…‘…ఏమైందే!…’ అంటూ తన కుర్చీని నాదానికి దగ్గరగా జరుపుకుని…నా బుగ్గల్నీ, పెదాల్నీ తడిమి…‘…ఈ రెండూ బాగా వాచినట్లున్నాయే పిల్లా!… రెచ్చిపోయి అప్పగించేసుంటావ్!…ఎలాగోచెప్పు!…’ అంది వకుళ…నన్ను మరింత ఆటపట్టిస్తూ!
‘….చెప్పేందుకేముందీ!…వాడు తన నాలికతో నా పెదాల్ని విడదీసి…తన దాన్ని…నా దాంతో మెలివేసి…చప్పుడ్లు చేస్తూ జుర్రేసు కోడం మొదలెట్టాడే!…పక్కనుంచి మధో, వికాసో చూస్తున్నారేమో అని సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ…వాడిని బిగువుగా కౌగలించుకుని…ఛాతీమీద తల దాచుకుంటే పెదాలందవు కదా! అని…ఆ పిచ్చిపని చేశానే…దాంతో వాడు మరింత రెచ్చిపోయి…రెండు చేతుల్తో నా మొహాన్ని ఒడిసి పట్టుకుని…కొంచెం వెనక్కి విరిచి…వా…టి…నిఆక్రమించేసుకున్నాడే!…బెల్ అయిన తర్వాత కూడా వాడు వదుల్తేగా! చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని నన్నుకుర్చీలో కూలేసేదాకా వదల్లేదంటే నమ్ము…’ అన్నాను…‘…అందుకేనన్నమాట!…నువ్వంతగా జావకారిపోయావ్!…ఇంతకీ వాడ్ని గుర్తు పట్టావా!?…’ అంది వకుళ…‘…ఆహా!…వాడి పేరు రికార్డ్చేయించాలే!…’ అంటూంటే మళ్ళీ బెల్…
…ఈ రౌండూ పూర్తైంది… కొత్త జతగాడి …‘థాంక్స్…’ కి కుర్చీలో కూర్చుంటూ ‘…వెల్ కం…’ చెప్పి చెప్పలేని ఉత్సాహంతో ‘…వకూ!…’ అని పిలిచాను … సన్నగా…అదీ తిరిగొచ్చుంటుందన్న ఉద్దేశ్యంతో!…కానీ…ఓ అరక్షణం తర్వాత , నా పక్క కుర్చీ దగ్గర బరువైన అడుగుల చప్పుడూ, .‘…మి టూ…’ అంటూన్న వకుళ నీరసపు గొంతూ విని …‘…ఈ సారి జతగాడెవడో గానీ!…నీకు నడవడానికి కూడా ఓపిక లేనంతగా…నిన్ను జుర్రేసుకుని, ఆపైన మోసుకొచ్చి…కుర్చీలో కూలేసినట్లున్నాడు కదూ!… ముందు నేనే మొదలెడ్తాలే!…తర్వాత నీ భాగోతం చెప్దూగాని…ఈలోగా జ్యూస్ తాగి సేదతీరు…బలే తమాషాగా జరిగిందిలే! ’ అంటూ, నాకందించిన జ్యూస్ ని మధ్య మధ్యలో తాగుతూ, మొదలెట్టాను… 

‘…ఈ సారి నాకు ఓ పూర్తి మొహమాటస్తుడు తగిలాడే పిల్లా!…తన ముని వేళ్లతో,నా వేళ్ళట్టుకుని డాన్స్ ఫ్లోర్ మీదికి తీసికెళ్ళినవాడలాగే, మాటా, మంతీ లేకుండా అడుగులేస్తూ ఉండిపోయాడే !…నాటకాలు ఆడుతున్నాడేమో అనిపించి, నేనూ ఊరుకున్నాను…కానీ బెల్ మోగడానికి కొంచెం ముందను కుంటా!…వాడి ముని వేళ్ళు నా చనుమొనల్ని ఓ లిప్త ముట్టుకుని వెనక్కి వెళ్ళిపోయాయే…‘…ఏపాటి ధైర్యం కలవాడో చూద్దాం…’ అనుకుని ఊరుకున్నాను…ఈ సారి…ఆ… రెండింటినీ పట్టుకుని సుతారంగా మెలిపెడుతూంటే వాడి చేతుల్నీ, దండల్నీ నిమిరానమ్మా!…‘…ఒడ్డూ, పొడుగూ ఉన్నవాడే!..’ అనుకుంటూ, అడుగు ముందుకేసి…గెడ్డాలూ, మీసాలూ ఉన్నాయో లేదో చూద్దామని వాడి మొహం నిమరబోయిందాన్నే…క్రిందటి రౌండ్ అనుభవం గుర్తుకొచ్చి ఆగిపోయానమ్మా!…ఇంతలో బెల్ మోగింది…వాడు చటుక్కున మోకాళ్ళమీద కూర్చుండిపోయి…తన ముక్కుని నా గుబ్బలకి తగిలీ తగలనట్టుగా రుద్ది వెనక్కి జరిగిపోయాడు…వెయిట్ చేశాను…మళ్ళీ రాకపోతాడా!…అని…నా ఊహ కరెక్టైంది…ఈ సారి ముక్కుతో పాటు రెండర చేతుల్నీ, వాటి వేళ్ళనీ ఉపయోగించాడు…అప్పటికీ నేనేం మాట్లాడలేదు…దాంతో వాడు ఇంతవరకూ, ఏ మగాడూ చేయని పని చేశాడే వకూ!…’ అని ఆగాను…డ్రింక్ సిప్ చేయడానికి…
‘…ఏంటో అది!?…’ అంది…అప్పటికి కొద్దిగా తేరుకున్న వకుళ….‘…అడుగు బ్లౌజ్ హుక్స్ రెండింటినీ టపటపా…’ అని నేచెప్తూంటే…‘….తెంపేశాడా!?…’ అంది ఎక్కడలేని ఉత్సాహంతో!…‘…చెంపలు వాయగొట్టుండేదాన్ని…వాడాపని చేసుంటే!…’ అన్నాను రోషంగా!…‘…మరింకేటి చేశాడేంటీ!?…’ అని సాగదీసింది వకుళ… ‘…నాకు తెలీకుండానే విడదీసి…బ్లౌజ్ ని పైకి తోసి…నా ఎడం చనుమొనని…లపక్కున…పెదాల్తో అందుకున్నాడే!…’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ!… ‘…నీ మొహం!…ఇది…ఇంతవరకూ, ఏ మగాడూ చేయని పనా!…నా మొగుడితో సహా…ఇప్పటివరకూ ఓ నలుగురు చేశారు!…’ అని వెక్కిరించింది వకుళ …‘…ఈ సాయంత్రం …’ అని నా ఉద్దేశ్యమే!…’ అన్నాను…‘…సర్లే!…ఆ తర్వాత వాడి జుత్తట్టుకుని దూరం తోశేసుంటావ్!…’ అంది వకుళ…‘…ఉహూ!…’ అన్నాను సిగ్గుగా!…‘…

…ఇంతలో ఆఖరి రౌండ్ కి రెడీకమ్మని ఎనౌన్స్మెంట్…అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నాకు…‘…అవునే వకూ!…మన వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారంటావా ఈ నలుగుర్లో!…’ అని అడిగాను…‘…ఉహూ…ఈ రౌండ్ లో తగుల్తారేమో!…’ అంది వకుళ…
‘…అలా జర్గకపోతే!… వాళ్ళీపాటికే జారుకునుండుంటే!!…’…అని ఆపేశాను… ఆ తరవాత జరగబోయేది గుర్తుకొచ్చి గుండెలు దడదడా కొట్టుకుంటూంటే! …దానికీ అర్థమైనట్లుంది పరిస్థితి…‘…అపుడు…ఈ రౌండ్ జతగాళ్ళతో మనం…ఈ రాత్రి…ఛీ…మనం వచ్చిన పనేమిటీ!…జరుగుతున్నదేమిటీ!…కొంపలుఅంటుకుంటాయేమోనే సంధ్యా!!…’ అంది బలహీనమైన స్వరంతో వకుళ…నేనేం మాట్లాడలేదు…‘…ఇంతకీ ఎవరో వాళ్ళు…’ అందదే!…ఓ లిప్తతర్వాత…‘…నాకేం తెలుసూ!…’ అంటూండగానే ‘…గుడ్ ఈవినింగ్ మేమ్…’ అంటూన్న గొంతులు విన్పించాయి…‘…ఈ గొంతుల్ని ఎక్కడో విన్నట్లుంది కదేసంధ్యా!…’ అంది వకుళ…‘…ఊ…’ అన్నాను…నాకూ అదే అనిపించి…
…ఇంతలో మ్యూజిక్ మొదలైంది…కుఱ్ఱగాళ్ళు మమ్మల్ని డాన్స్ ఫ్లోర్ మీదికి తీసికెళ్ళి డాన్స్ మొదలెట్టారు… ..పక్క,పక్కనే ఉన్నట్లున్నాం…వకుళ గొంతు వినిపిస్తూనే ఉంది… ‘…అవును వకుళా మేమ్…మనం ఇంతకు ముందే కలిశాం!…గుర్తు పట్టారా?…’ అన్నాడు దాని పార్ట్నర్… ‘…ఇంత మందిలో మనమేం గుర్తుంటాం!?…’ అన్నాడు నా పార్ట్నర్ నవ్వుతూ….నా పిరుదుల మీద వాడి వేళ్ళు తారట్లాడడం మొదలెట్టాయ్…దాంతో గుర్తొచ్చింది…
‘….వకూ!…అవకాశం కోసం ఎదురుచూస్తూన్న కుఱ్ఱగాళ్ళు కారుటే వీళ్ళూ!…’ అన్నాను…‘…నాకూ అదే అనిపిస్తూందమ్మా…నీ కొదమ సింహాలే వీళ్ళు!…’ అంది వకుళ…‘… అమ్మో!!…వీళ్లతో మనం…ఈ రాత్రి. గడిపితే…వీళ్ల విత్తనాలు …మనలో నాటుకుంటే!…ఇంకేమైనా ఉందా!?…’ అన్నాను …మనస్సు పరిపరి విధాలు పోతూంటే… ‘…ఛీ!…మనం వచ్చిన పనేమిటీ…జరుగుతున్నదేమిటీ!!…కొంపలు అంటుకుంటాయేమోనే సంధ్యా!!…’ అంది వకుళ… బలహీనమైన స్వరంతో…కాసేపు నేనేం మాట్లాడలేదు….‘…వకూ! ఓ ఐడియా తట్టిందే!…’ అని నేనంటూంటే…‘ అహ్ఁ…నెమ్మదీ!…’ అంటున్న వకుళ మత్తైన గొంతు వినిపించింది…‘..ఎవరినమ్మా!…అంత మత్తుగా వారిస్తున్నావ్!? ’ అన్నాను….‘…ఇందాకా…నీ బొడ్లో వేలెట్టి తిప్పినవాడు….ఇపుడు నా ప్రాణాలు తోడేస్తున్నాడే…చీర కుచ్చెళ్ళు ఊడలాగేస్తాడేమో, .అని భయంగా ఉందే!…. ఇంతకీ ఐడియా తట్టిందంటున్నావేంటీ?…’ అంది వకుళ…
…‘…తర్వాత చెప్తాలేగానీ!…నా పిరుదులు కసిగా నలిగిపోతున్నాయే తల్లీ! …హాల్లోకి రాగానే…నీ …వెనకెత్తులకి…మసాజ్ …చేశాడే!…నేనిప్పుడు వాడి పాల పడ్డట్టున్నానే!…ఏంటమ్మా వాడి పేరు!? …’ అన్నాను…‘…తర్వాత చెప్తాలే!…’ అంది వకుళ…‘…సర్లే!…ఇంతకీ వీళ్లకి చీరల వాళ్ళతో అనుభవం లేనట్లుంది!…’ అన్నాను…‘…నా లెక్క ప్రకారం వీళ్లకి…ఎవరితోనూ ఆ…అనుభవం లేదు…’ అని వకుళ అంటూంటే… మొదటి అర నిముషం ఐపోయినట్లు బెల్ మోగింది…‘…దాని గురించి…కనుక్కో!…నేనూ అదే పని చేస్తా!…’ అన్నాను…వాడి చేతుల్ని నా పిర్రలమీదినుంచి నడుం మీదికి లాక్కుంటూ!…మళ్ళీ బెల్ మోగేదాకా మిగిలిన ఆ కొద్ది క్షణాలూ, కుఱ్ఱగాళ్ల తడమడాలతో, నలుపుడ్లతో, ముద్దుల్తో మత్తుగా గడిచిపోయాయి…ఫైనల్ బెల్ మోగడంతో…విధిలేక మమ్మల్ని చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని కుర్చీల్లో కూర్చోబెట్టారు…వాళ్ళు…