BARTHALA MAARPIDI – 14 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES

BARTHALA MAARPIDI – 14 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES కథ,కథనం: సంధ్య – కిరణ్ పిల్లలు ముగ్గురూ ఓపక్షం, మధు, వికాస్ మరో పక్షం…చెరోగేమ్ గెలిచారట…మూడోది నడుస్తూంది….దివ్య జోరు,జోరుగా అరుస్తూ,అన్నల్ని ఎంకరేజ్ చేస్తూంది…మధు, వికాస్ షర్ట్స్ విప్పేసి ఆడుతున్నారు…రోజూ ఆటలాడే అలవాటుతో పిల్లలు ,పెద్దాళ్లని ముప్పుతిప్పలు పెట్టేస్తున్నారు…అప్పుడప్పుడు మధుని కవర్ చెయ్యాల్సొస్తూంది వికాస్ కి…ఎలాగైతేనేం చెమటలు కారిపోతూ గెలిచారు పెద్దాళ్ళు…ఇంక లోపలికి రండి…అంటూ పిల్లల్ని తోలుకెళ్తూ, కాస్త వయ్యారాలొలకబోస్తూ…పెద్దాళ్లకీ సైగ చేశాం రమ్మని…నా వెనక వికాస్, వకుళ వెనక మధు వస్తున్నారు… …‘…పైకి కనిపించవుగానీ మాంఛి స్టామినా ఉంది వికాస్, నీకు…వకుళ చెప్తే…కొత్త మోజు లో అలా అంటుందిలే…అనుకున్నా!…’ అంటూ మధు, వికాస్ కి ఓ లెఫ్ట్ హాండెడ్ కాంఫ్లిమెంట్ ఇవ్వడం … ‘…నీ స్ట్రోక్స్ చాలా పవర్ ఫుల్ గా ఉంటాయ్!…, అని సంధ్య అంటూంటే నేనూ అదే అనుకున్నా!..ఇప్పుడు చూశాక కరెక్టే అనిపించింది…’ అని వికాస్ బదులు చెప్పడం, మా చెవుల్లో పడేసరికి…ఓరగా పక్కలకి చూశాం…ఒకళ్ల మొగుళ్లతో మరొకళ్లకి చూపులు కలిశాయి…వాళ్లు కన్ను గీటేసరికి… కందిపోయిన బుగ్గల్తో ఒకళ్లమొహాలనొకళ్ళు చూసుకున్నాం…నేనూ వకుళా!… చెప్పేశావేంటే పిల్లా!…అన్నాను వకుళతో…పార్టీ లోపుగా చెప్పమని నువ్వేగదమ్మా అన్నావ్!…’ అందది…నామీదికే నెపం తోస్తూ! …ఇంతలో పిల్లలు లోపలికి తుర్రు మన్నారు…‘…పిచ్చెక్కించే వెనకెత్తులు గురూ!…’ అంటూన్న మధు గొంతూ నా వెనకా ‘…పిసికేయాలనిపించటంలేదూ వాట్ని!…’ అంటూన్న వికాస్ గొంతు వకుళ వెనకా వినిపించేసరికి…ఓరకంట వెనక్కి చూశాం…ఎప్పుడు మారారో!…నా వెనక మధు…వకుళ వెనక వికాస్ చేరారు…‘…తొందరగా పదవే తల్లీ!…లేకపోతే పక్క గదుల్లోకి లాక్కుపోగల్రు…తోడు దొంగలై పోయిన మన మొగుళ్ళు…’ అంది వకుళ గబగబా అడుగులేస్తూ…నిజమేనమ్మా!…అంటూ నేనూ స్పీడు పెంచాను… హాల్లోకి చేరింతర్వాత మామొగుళ్లవైపు చెరో కొంటె చూపూ విసిరి లోపలికెళ్ళిపోయాం… …పార్టీలో గెస్ట్ లతో మాట్లాడుతూనే…మధు నా వైపూ, వకుళ పేరెంట్స్ తో కబుర్లు చెప్తూనే వికాస్ దాని వైపూ, కొంటె చూపులు విసురుతూనే ఉన్నారు… గెస్టులందరూ వెళ్లపోయారు… వకుళ తల్లి దండ్రులు, మా పిల్లలతో సహా ఓ టేబుల్ చుట్టూ కూర్చుని మరో రౌండ్ డిసర్ట్ తింటూటే…‘…రాబోయే వారం లాంగ్ వీకెండ్…’ అంటూ ఏదో చెప్పబోయాడు రోహిత్… …మనందరం కలిసి ఓ పిక్నిక్ కి వెళ్తే!…అని ప్రపోజ్ చేశాను…వాడి మాట పూర్తి కాకుండానే!… ‘…మేం రావటం లేదు అమ్మా !…’ అన్నారు నా పిల్లలు ముక్త కంఠంతో…‘…అమ్మమ్మ, తాత తో కలిసి, అందరం లక్ష్మణ్ ఝూలా చూడ్డానికెళ్తాం…’ అంది దివ్య …పెద్ద ఆరిందాలా, పిల్లలందర్నీ చూపిస్తూ… ‘నీ పిల్లల్ని కూడా పంపించు సంధ్యా!…’ అంది వకుళా వాళ్ళ అమ్మ… అవునంటూ తలూపారు దాని నాన్న …మధు, వికాస్ ల మొహాల్లో చిరుమందహాసాలు మెరిశాయి… …ఈ కోతి మూకనంతా భరించగలరాఆంటీ!…మీరెళ్ళిరండి…వీళ్ళు మాతో పిక్నిక్ కి వస్తారు…పిల్లలూ! అక్కడ ఓ పెద్ద చిల్డ్రన్ పార్క్, వాటర్ స్పోర్ట్స్ ఉన్నాయట! … అంటూ వాళ్లని టెంప్ట్ చేయడానికి ట్రై చేశాను…మధు, వికాస్ లు గుర్రుగా చూశారు నా వైపు…‘…మంచి అవకాశాన్ని ఎందుకు చెడగొడుతున్నావ్…’ అన్నాడు నా పక్కనే కూర్చున్న వికాస్…పెదాలు ఎక్కువగా కదపకుండా…పగలైనా మీ మగాళ్ల వేధింపులు ఉండవని…అన్నాను అదే స్వరంలో… ‘…పోనీ, చిన్నవాళ్ళు మనతో ఉంటారు…ఏం దివ్యా!…’ అంటూ పక్కనున్న మొగుడి వైపు కొరకొరా చూసింది…నా నుంచి ఉప్పందుకున్న వకుళ… …నా చిన్న కొడుకు తండ్రి వైపు చూశాడు బేలగా!…‘…వెళ్దుగానిలే!…’ అన్నట్లు తలూపాడు వికాస్…దివ్యైతే ఏకంగా రాగం మొదలెట్టింది…మధు దగ్గరకి చేరి…‘…ఓకే!…’ అంటూ దాన్ని ఓదార్చాడు మధు…ఓ పని చేద్దాం మధూ!…మీ యస్. యూ.వీ , ఎయిట్ సీటర్ కదా! డ్రైవర్ ని ఇచ్చి వీళ్ళందరినీ పంపిద్దాం…మనం నలుగురం మాకార్లో వెళ్ళచ్చు…’ అన్నాడు వికాస్ …ఓ పెద్ద సొల్యూషన్ కనుక్కున్నట్లు…‘…ఎక్సె లెంట్ … అలా చేద్దామా అంకుల్!…’ అన్నాడు మధు…తన మామగారి వైపు చూస్తూ…ఆయన ‘…సరే…’ అనడంతో ప్రోగ్రాం ఫైనలైజ్ ఐపోయింది… ….శలవు కావడంతో శుక్రవారం పొద్దున్న తొమ్మిదయేసరికల్లా వకుళ, మధు పిల్లల్నీ, పెద్దల్నీ తీసుకుని దిగారు… వాళ్లతో బాటు ఓ బరువైన బ్రేక్ ఫాస్ట్ లాగించి, అందర్నీ వకుళా వాళ్ల కార్ లో పాక్ చేసి, బై చెప్తూ చేతులూపుతూంటే…వికాస్ డ్రైవర్ని ఆగమని సైగ చేసి…దివ్య చేత ఓ చిట్టీ తీయించి దాన్ని మధు చేతిలో పెట్టాడు… అది విప్పి చూసుకుని…‘…దట్స్ మై డాటర్…’ అంటూ దాని చేతిలో ఓ ఫైవ్ స్టార్ పెట్టాడు…‘…మాకో!…’ అంటూ మిగిలిన పిల్లలందరూ గొల్లుమంటే…ఓ చిన్న సైజు కార్టన్ మా పెద్దాడి చేతిలో పెట్టాడు మధు…అందరూ తీసికోండంటూ… వాళ్లని సాగనంపిన తర్వాత మేమూ బయల్దేరబోతూంటే…‘…సంధ్యా!…అవి… తీసుకున్నావా!…’ అంది వకుళ …అదేదో చెబ్దామని ప్రయత్నం చేస్తూందని అర్థమై…‘…మర్చిపోయా వకూ!…’ అంటూ వెనక్కి తిరిగి లోపలికి పరిగెత్తాను…నా వెనకే వకుళ…‘…గత వారంరోజులుగా ఏమేమి ప్యాక్ చేసుకోవాలో చర్చిస్తూనే ఉన్నారుగా!…ఇంకా ఏం మర్చిపోయారో!?…’అంటూన్న వికాస్ స్వరంలో ఎత్తిపొడుపుల్నీ… ‘…ఈ ఆడాళ్ళింతేలే గురువా!…’ అంటూన్న మధు గొంతు లో వైరాగ్యాన్నీ పట్టించుకోకుండా. Responsive Image Grid ఏమే!…నిజంగా… ఈ ట్రిప్ లోనే…చేద్దామంటావా!…’ అంది టెన్షన్ ఉట్టిపడుతూన్న గొంతుతో కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని…దాని మొహం చూసేసరికి నా మనస్సు లోనూ సందేహం మొదలైంది…అప్పటికీ…నన్ను పురికొల్పి…ఇప్పుడు నువ్వు జావకారిపోతావేంటి పిల్లా!…అంటూ దాన్ని ఎద్దేవా చేశాను…‘… ఛా…అదేం కాదు…మన సైకిల్స్ సరిగా నడుస్తున్నాయా?…ఇది కరెక్ట్ పీరియడేనా !…అని నా సందేహం…’ అంది వకుళ… నేనూ ఆలోచనలో ములిగి పోయాను…ఇంతలో బయటినుంచి హారన్ మోత…సర్లే…కార్లో కూర్చుని లెక్క చూసుకుందాం…డ్రైవింగ్ మగాళ్ళు చూసుకుంటారుగా!… అంటూ చేతికందిన ఓ పాకెట్ ని బాగ్ లో కుక్కి…వకుళ చేయట్టుకుని బయటికి నడిచాను… …నేనూ, వకుళా వెనక సీట్లో ఎక్క బోతూంటే…‘…అటెక్కడికి ?…ముందుసీట్లోకి రా!…’ అంటూ డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చున్న మధు గొంతు వినిపించింది…నే తటపటాయిస్తూంటే…‘…వెళ్ళు…’ అంటూ ఓచేత్తో నా నడుంని సున్నితంగా చుట్టేసి…మరో చేత్తో ముందు డోర్ తెరిచి నన్ను లోపల కూర్చోబెట్టి…నోట మాట లేకుండా నిలబడిపోయిన వకుళ పిరుదుల…మత్తుగా మండేలా ఒకటిచ్చుకుని…అది కెవ్వుమంటూంటే, పెదాలతో దాని నోరు మూసేసి…వెనక సీట్లో కూలేసి, తనూ లోపలికి దూరి డోరేసి, ‘…నడు మధూ…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఛీ!…’ అంటూ ఒకపక్కనుంచి నేనూ, మరో పక్కనుంచి వకుళ , దిగబోయాం …మెరుపు వేగంతో, దాని మొగుడు నన్నూ, నా మొగుడు దాన్నీ…మీదికి లాక్కుని, మళ్ళీ మా నోళ్ళు మూశేశారు…ఓ అరనిముషం తర్వాత ఎలాగో పెదాల్ని విడదీసుకుని…‘…ఇలా ఐతే మేం ఛస్తే రాము…’ అన్నాం ఒక్క గొంతుకతో…‘…ఎందుకంత బాధ పడతారూ!… మీకు మేం కొత్తైతేగా!?…’ అన్నాడు మధు…ఐతే మాత్రం!?…మాంసం తింటున్నామని ఎముకలు మెళ్ళో వేసుకుని తిరుగుతామా!?…’ అన్నాను… చుర చురా మగాళ్లవైపు మార్చి,మార్చి చూస్తూ… ‘…అవును…పబ్లిక్ ప్లేస్లలో మమ్మల్ని ముట్టుకోనని ప్రామిస్ చేస్తేనే వస్తాం!…’ అంది వకుళ నాకు ఒత్తాసుగా!…అంతే కాదు…మమ్మల్ని కూడా డ్రైవ్ చెయ్యనివ్వాలి…అన్నాను…ఎందుకన్నట్లు చూసింది వకుళ…అప్పుడైతేనే మనని ముట్టుకోరు…అన్నాను…   ‘…సరే అమ్మాయిలూ!…అలాగే కానీండి….’ అని మాతో అని…‘…ఇంక ఆలస్యం చేయకు…పదా!!…’ అంటూ మధుని తొందర చేశాడు వికాస్…గుడ్డి కన్నా మెల్ల నయం!…అనుకుని మా ప్లేసుల్లో సెటిలయ్యాం… నేనూ వకుళ…మొదలైంది మా ప్రయాణం…ఓ పది నిముషాలైందోలేదో…‘…ఛీ…అక్కడ్నుంచి చెయ్యి తీసీ!…’ అంది వకుళ తెలుగులో…ఓర కంట చూశాను…ఏం జరుగుతున్నాదా వెనక సీట్లో!…అనుకుని…వికాస్ చెయ్యి దాని తొడల మధ్య ఉంది…అర్థం కాకపోయినా, తన భార్య గొంతులో మైకాన్ని గుర్తుపట్టినట్లున్నాడు మధు…రియర్ వ్యూ మిర్రర్ వైపు ఓ చూపు విసిరి… అప్పటినుంచీ కొంటె నవ్వులు విసురుతూ…గేర్లు మార్చే నెపంతో నా తొడల్ని వేళ్ళతో రుద్దడంమొదలెట్టాడు మధు…‘…మధూ!…నే చెప్పినవి తెచ్చావా!?…’ అన్నాడు వికాస్…ఇంచు మించు సిటీ లిమిట్స్ దాటుతూంటే!… …‘…ఒహ్!…మర్చిపోయా!…’ అన్నాడు మధు…‘…అదిగో అక్కడ కారాపు…ఇప్పుడే తెస్తా …’ అంటూ ఓ మెడికల్ షాప్ లోకి పరిగెత్తుకెళ్ళి …ఓ ఐదు నిముషాల తర్వాత స్నాక్స్, సాఫ్ట్ డ్రింక్స్ తీసుకొచ్చి, మళ్ళీ బాక్ సీట్ లోకి దూరి నలుగురికీ తలోటీ అందించాడు…ఈ లోపల నేను డ్రైవర్ సీట్ లోకి మారాను…ఓ ఐదు నిముషాలతర్వాత బయల్దేరుతూంటే, వికాస్ వకుళకేదో పాకెట్ ఇవ్వడం కనిపించింది…ఏంటదీ…అని అడుగుదామని అను కుంటూండగానే…వకు అడిగేసింది…‘…ఓపెన్ చేసి చూడు…మీ ఆయన సైజేనా!…’ అంటూన్న వికాస్ మాటపూర్తయేలోగానే అది...