BARTHALA MAARPIDI – 10 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES

BARTHALA MAARPIDI – 10 | భర్తల మార్పిడి | Husband Swap STORIES కథ,కథనం: సంధ్య – కిరణ్ Responsive Image Grid .కల్పించావులే కొంప ముంచే ఏకాంతం!… నేను వెనక సీట్లో కూర్చుంటానంటే వినకుండా ముందుసీట్లో మీఆయన పక్క కూలేశావా!…ఆటో గేర్ వెహికిల్ కావడంతో,మీ ఇంటి పోర్టికో నుంచి బయల్దేరినప్పడినుంచీ మీఆయన కుడి చెయ్యి స్టీరింగ్ మీద డాన్స్ చేస్తూంటే ఎడం చెయ్యి నా ఒంటిమీదే!… ఏక్సిడెంట్ చేస్తాడేమో …అని భయం వేసి…బుధ్ధి తక్కువై…బాటిల్ హోల్డర్ ట్రే కి అటో వైపొక కాలూ, ఇటువైపొక కాలూ వేసి… తనకి అందుబాట్లో ఉండేట్టుగా కూర్చున్నానేమో!.. నా నడుం ని చుట్టేసిన తన ఎడం చేతివేళ్ళు నా గుబ్బల మీద, నడుం వంపుల్లో, తొడల మధ్యా అన్ని రకాల డాన్సులూ చేశాయి….నాకూ కోటా చాల్లేదేమో!.. ‘…వద్దు , వద్దంటూనే…’ ఇంచు మించు తన ఒళ్ళోకి చేరిపోయాను…ఓ చౌరాస్తా దగ్గర…‘ ..కీ…చు…’ మంటూ సడన్ బ్రేక్ కొట్టాడంతో నీ మొగుడి చూపుడు, నడిమిన వేళ్ల జంట నా పైజామా, పాంటీల్లోంచి చొచ్చుకుపోయి…నా జి -స్పాట్ ని నొక్కేసిందామో…బొళక్కున కార్చేసుకున్నానంటే నమ్ము… …విండో గ్లాస్ మీద టకటకా చప్పుడైతే పక్కకి చూశా!…ఓ నడి వయస్సు లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ ‘…ట్రాఫిక్ మే సయ్యాఁ సే దూర్ బైఠాకరో బహురాణీ!…( ….ట్రాఫిక్ లో ప్రియుడి నుంచి దూరంగా కూర్చోవమ్మా ఓ కోడలుపిల్లా!…) ’ అని మందలిస్తే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దూరం జరిగాననుకో!…’ అని ఆగాను… ఆరోజు జరిగింది గుర్తుకు రావడంతో తొడల మధ్య అరచేతుల్ని నొక్కుకుంటూ!… ‘…ఆరోజు వెళ్ళేప్పుడు నువ్వు పాంటీ ఎక్కడేసుకున్నావ్!?…అది మా మంచం కింద బంక బంకగా పడుంటే ఉతకడానికి వేశా! వేసుకున్న పైజామా చిరిగిపోయిందేమో చూసుకో!…’ అంది వకుళ నవ్వుతూ…‘…అంతపనీ జరిగిందేమో వకూ!…అందుకోసమేనేమో…మీఆయన మధ్య వేల్నితను చీకి…చూపుడు వేల్ని నా నోట్లో పెట్టేసరికి ఉప్పుప్పగా…వగరుగా అనిపించింది…’ …అన్నాను తలొంచుకుని… …‘….ఉన్న టైమంతా నా మొగుడి వేళ్ళో…మరోటో… చీకడంలో గడిపేసినట్లున్నావ్….మన విషయం గురించి మాట్లాడావా? …లేదా!?…’ అంది వకుళ …మొహం గంటు పెట్టుకుని…‘…ఎలా మర్చిపోతాననుకున్నావ్ పిల్లా!…దూరంగా జరిగి కూర్చున్నానని చెప్పానా!… లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ పక్కకి తిరగ్గానే నా తొడని పిసికి…‘…అబ్ ఆ జా…(…ఇంక రా…) అంటూ పిలిచాడు…మీ ఆయన… ‘…నాఁ…’ అన్నాను…మరింత దూరం జరుగుతూ…‘…ఆతీహో….యా ఖీంచ్ లూఁ తుఝే..(.వస్తావా!…లేకపోతే నిన్ను లాగేసుకోనా!)…’ అని బెదిరించాడు…‘…నే చెప్పిన ఓ పని చేస్తానంటే వస్తా …’ అన్నాను ఓ కొంటె నవ్వు విసిరి… ‘…ఏంటది!?…’ అన్నాడు అయోమయంగా…‘…మరోసారి చెప్తాలే!…తప్పకుండా చేస్తా…అని ప్రామిస్ చెయ్యి…’ అన్నాను …నా చెయ్యి తనవైపు జాపుతూ… ‘…సరే…ప్రామిస్…’ అంటూ నా అర చేతిలో కొట్టి….నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే…అక్కడే ఉన్నఆ లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ తో కళ్ళు కలిశాయి…ఇంతలో సిగ్నల్ గ్రీన్ కి మారింది…సిగ్గుగా చూపులు విదదీసుకుంటూంటే ఆవిడ చిరునవ్వుతో…చేయూపింది… ఎలుగుబంటిలా నా నడుంని చుట్టేస్తూన్న నీ మొగుడి కౌగిల్లోకి గువ్వపిట్టలా ఒదిగిపోతూ బదులుగా చెయ్యూపాను…మరో ఐదునిముషాల్లో పిల్లల స్కూల్ జేరాం!…‘…దిగు…’ అన్నాడు నేనింకా లోపలే ఉండడంతో…‘…నేరాను…నువ్వెళ్ళి పిల్లల్ని తీసుకొచ్చీ…’ అన్నాను…‘…ఏం!?…’ అని మళ్ళీ ప్రశ్న…‘…ఆ మాత్రం తెలీదా!?…నా డ్రెస్సంతా నలిపి నలిపి పెట్టేశావ్…ఈ స్థితిలో నీ పక్కన నడుస్తూంటే తెలిసినవాళ్ళేమనుకుంటారూ!?…’ అని గదిమితే…‘…సారీ సందూ!…ఇవన్నీ నేఆలోచించలే!…’ అంటూ బయల్దేరాడు…ఎలా కాపురం చేస్తున్నావే తల్లీ !…ఈ అయోమయం శాల్తీతో!?…’ అనేసి నాలిక్కరుచుకుంటూంటే… ‘…నా అదృష్టం అంతే అనుకో!…’ అని సీరియస్ గా అంటూన్న వకుళ మొహం కనిపించేసరికి‘…ఒక్కొక్క మనిషి ఒకలాగుంటాడేమో…దగ్గరగ చూస్తే గానీ తెలీదులే…’ అని సర్దేసి.. .‘…ఇంతలో ఏమైందో తెలుసా!…గాడీ కబ్ బదల్దీ సంధ్యా!?…’ అంటూ పక్కనే ఆగిన మరో కార్లోంచి మిసెస్ తివారీ కూపీ!…‘…రేపు ఆఫీస్ లో వికాస్ ని అడుగుతుందేమో ఈ జాణ…తనకి ముందుగానే సర్ది చెప్పుకోవాలి…’ అనుకుంటూ ఓ వెర్రి నవ్వు నవ్వాను…ఏ కళ నుందో …ఇంక సాగదీయ\కుండా వెళ్లిపోయిందావిడ… మరో రెండు నిముషాల్లో…‘…అమ్మా!…’ అంటూ నా పిల్లలు…హలో ఆంటీ…’ అంటూ నీపిల్లలూ చుట్టేశారు… ‘…బ్రతుకు జీవుడా!…’ అనుకుంటూ వెనక సీట్లోకి మారబోయాను…‘…యూ స్టే దేర్ ఆంటీ…’ అంటూ నాకన్నా ముందే దూరిపోయారు పిల్లలు…ఎలాగో …కష్టపడి…నీకూతురు దివ్య ని ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాను…వాళ్ళు డ్రామా కబుర్లు లంకించుకున్నారు…ప్రతీ క్షణం వెనక్కి తిరిగిపోయి దివ్య కూడా కబుర్లే….‘…సందట్లో సడే మియాఁ…’ లాగ నీమొగుడి చేతి వేళ్ళు నా ఒంటిమీద నాట్యాలు…చాలా సేపు సిగ్గుతో తోసేస్తూ వచ్చినా, ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గరకూడా అదేపని…‘…ఇష్ష్…పిల్లలున్నారు…’ అని విసుక్కున్నానే…దిల్ నహీఁ భరా రే సందూ!…’ అంటూ అప్పటికి ఆగినా , మళ్ళీ చీకట్లో అదేపని…నాకూ థ్రిల్లింగ్ గానే అనిపించడంతో విసుగు నటిస్తూనే ఎంజాయ్ చేశాను… …ఎలాగో మా ఇల్లు చేరాం…‘…ఇంక ఒడ్డున పడ్డాం…’ అనుకుంటూ దిగిపోయి పిల్లలచేత …బై …చెప్పిస్తూంటే…‘…వికాస్ అంకుల్ కో అప్నే బర్త్ డే పార్టీ మే నహీఁ బులావోగే దివ్యా!…’ అంటూన్న మధు మాట విని వెనక్కి చూశాను…పోర్టికోలో వికాస్ కారు కనిపించింది…‘…దేరీజ్ లాట్స్ ఆఫ్ టైం …’ అంటూండగానే …‘…హాఁ…డాడీ!…’ అంటూ దివ్య ఇంట్లోపలికి పరిగెత్తింది…దాని వెనకే మిగిలిన ముగ్గురూ…‘…చలో సంధ్యా!…’ అంటూ నా నడుం చుట్టేసిన మధు చెతిని విసురుగా తోసేసి…వణుకుతూన్న కాళ్లతో…దడదడ లాడే గుండెల్తో …ఇంట్లో అడుగెట్టానే!… అన్నాను ఎగూపిరితో!  ‘…ఎందుకో!?…’ అంది వకుళ…నవ్వునణచుకుంటూ…‘…ఎందుకేంటీ!…నీ జయ్ తో గడిపొచ్చింతర్వాత మధుకెదురడాలంటే సిగ్గుతో ప్రాణాలు చచ్చిపోయాని అనలే నువ్వూ!…’ అన్నాను దాన్ని తినేసేలా చూస్తూ… ‘…అలాగా!…ఎంత జాణవే… జయంత్ తో నీక్కావలసిన గ్రంధం నడిపేసి… మొగుడింటి కొచ్చేసరికి పతివ్రతలా ఎదురొద్దామనా నీ ఎత్తు!… అంటూ నన్ను వెక్కిరించినప్పుడు లేదేమో!…’ అంటూ...