మంజుల మాటలు విన్న ఆదిత్యసింహుడు, రమణయ్య చాలా సంతోషపడిపోయారు.

రమణయ్య అయితే ఆనందం ఆపుకోలేక ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి, “ప్రభూ….ఈ మంజుల మన కార్యాన్ని చాలా తేలిక చేసింది ప్రభు…..ఇప్పటి దాకా మనం ఈ కార్యం గురించి తర్జనభర్జన పడుతుంటే….ఒక్క మాటలో మన మార్గం సుగమం చేసింది….మీరు తప్పకుండా మంజులకు భారి పారితోషకం ముట్టచెప్పాల్సిందే,” అన్నాడు.

రమణయ్య మాటలకు ఆదిత్యసింహుడు కూడా అవునన్నట్టు తల ఆడిస్తూ, “మంజులా నువ్వు ఈ సంకేతం చెప్పి మాకు చాలా మేలు చేసావు….ఇది చెప్పడం వలన మాకు చాలా మేలు చేసావు…..అందుకు ప్రతిఫలంగా నిన్ను మా రహస్య స్త్రీ గూఢచారి విభాగానికి ముఖ్య అధికారిగా నియమిస్తున్నాను….ఇక నుండి నువ్వు నా ఆదేశాలతో పాటు, రమణయ్య గారి ఆదేశాలు పాటిస్తూ, ఆయనుకు లోబడి పనిచెయ్యి…..” అన్నాడు.

ఆ మాట విన్న మంజుల మనసు చాలా ఆనందంతో నిండిపోయింది.

ఆ ఆనందం ఆమె మొఖంలో స్పష్టంగా తెలుస్తున్నది.

దాంతో మంజుల సంతోషంగా ఆదిత్యసింహుడికి అభివాదం చేసి అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయింది.

మంజుల వెళ్ళి పోయిన తరువాత బయట ఉన్న అందరు లోపలికి వచ్చారు.

ఆదిత్యసింహుడు రాజయ్య వైపు చూసి, “రాజయ్యా…ఇక నీవు ఈ రోజు నుండి రమణయ్య గారి అనుచరుడిగా నిన్ను మా గూఢచారిగా నియమిస్తున్నాను,” అన్నాడు.

అది విన్న రాజయ్య ఆనందంతో, “ధన్యవాదాలు ప్రభూ….నా ఊపిరి ఉన్నంత వరకు మీకు నమ్మినబంటుగా ఉంటాను ప్రభూ….” అన్నాడు.

“నువ్వు వెళ్ళి బయట ఉండు…నేను ప్రభువుల వారితో మాట్లాడి వస్తాను,” అని రాజయ్య వైపు చూసాడు రమణయ్య.

“అలాగే నండి,” అని రాజయ్య ఆదిత్యసింహుడికి, రమణయ్యకు అభివాదం చేసి అక్కడ నుండి బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.

తరువాత కొద్దిసేపు ఆదిత్యసింహుడు, రమణయ్య మంజుల తెచ్చిన లేఖను ఉపయోగించాలో చర్చించిన అనంతరం రమణయ్య తన ఆసనం మీద నుండి లేచి ఆదిత్యసింహుడికి అభివాదం చేసి, “ఇక నాకు సెలవు ఇప్పించండి ప్రభూ… తొందరలోనే మీకు శుభవార్తతో మిమ్మల్ని కలుసుకుంటాను,” అన్నాడు.

“అలాగే….కాని ఈ కార్యం మాత్రం చాలా జాగ్రత్తగా జరగాలి…..,” అన్నాడు ఆదిత్యసింహుడు.

“అది మీరు వేరే చెప్పాలా ప్రభూ……చాలా జాగ్రత్తగా కార్యం పూర్తి చేస్తాను,” అని రమణయ్య అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయాడు.

అలా రమణయ్య వెళ్ళిన కొద్దిసేపటికి కాపలాదారుడు వచ్చి, “ప్రభూ…..మహామంత్రి పూర్ణయ్య గారు మీ దర్శనం కోసం బయట ఉన్నారు,” అన్నాడు.

“ఆయన ఎప్పుడు వచ్చినా వెంటనే లోపలికి పంపించమని చెప్పాను కదా,” అని ఆదిత్యసింహుడు తన ఆసనంలో నుండి లేచి గబగబ బయటకు వచ్చి అక్కడ నిల్చున్న మహామంత్రి పూర్ణయ్యకి ఎదురెళ్ళి నమస్కారం చేసి, “మీరు నన్ను కలవడానికి అనుమతితో అవసరం లేదు పూర్ణయ్యగారు…..మీరు మాకు పితృ సమానులు…..నాకు సలహా కాని, నన్ను మందలించే అధికారం కాని మీకు ఎల్లప్పుడు ఉంటాయి,” అని ఆయన్ను లోపలికి తీసుకువచ్చి అక్కడ ఆసనంలో కూర్చోబెట్టాడు.

ఆదిత్యసింహుడు తన పట్ల చూపిస్తున్న మర్యాదకు పూర్ణయ్య ఉబ్బితబ్బిబ్బైపోయాడు….చాలా ఆనందపడిపోయాడు.

ఆయన మొహంలో ఆనందం చూసి ఆదిత్యసింహుడు చిన్నగా నవ్వుకుని, “చెప్పండి మంత్రిగారు…..మీరు నన్ను కలవడానికి ఇంత శ్రమ తీసుకుకుని రావల్సినంత పని ఏమొచ్చింది,” అన్నాడు.

పూర్ణయ్య ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి, “నా గూఢచారులు మీ వదిన స్వర్ణమంజరి సమావేశం గురించి ఒక ముఖ్య సమాచారం తీసుకొచ్చారు,” అన్నాడు.

ఆదిత్యసింహుడు ఏమీ తెలియనట్టు, “ఏం సమాచారం తీసుకొచ్చారు మంత్రి గారు,” అని అడిగాడు.
పూర్ణయ్య ఆదిత్యసింహుడి మాటల మీద నమ్మకం కుదరక అతని వైపు అనుమానంగా చూస్తూ, “ఈ విషయం నీకు తెలియదంటే నాకు నమ్మశక్యంగా లేదు ఆదిత్య…” అని మళ్ళీ ఆదిత్యసింహుడుతో, “సరె…నీకు తెలిసినా తెలియకపోయినా నువ్వు నాకు అత్యంత ఆప్తుడవు కాబట్టి చెబుతున్నాను…మీ వదిన స్వర్ణ మంజరి నీ పట్టాభిషేకం ఆపడానికి చాలా ప్రయత్నాలు చేస్తున్నది…అంతేకాక తనకు అత్యంత నమ్మకమైన మంజుల భర్తని ఒక రాచకార్యం మీద ఎక్కడికో పంపిస్తున్నది….నువ్వు చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి,” అన్నాడు.

ఆయన చాలా ఆసక్తిగా ఆదిత్యసింహుడు చెప్పేది వింటున్నాడు.
మళ్ళీ ఆదిత్యసింహుడే, “మంజుల భర్త వెళ్తున్నది…నా రాచకార్యం మీద మా వదిన గారి అన్న అయిన పరాశిక రాజ్యానికి రాజయిన విక్రమ వర్మ దగ్గరకు వెళ్ళారు,” అన్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడు చెప్పింది విన్న మహామంత్రి పూర్ణయ్య ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకోవడానికి కొద్దిసేపు పట్టింది.
ఆయన కళ్ళల్లో ఆదిత్యసింహుడిని మెచ్చుకోలు కనిపిస్తున్నది.
“భళా….ఆదిత్యా….భళా….నీకు రాజతంత్రంతో సరిపోయేవారు ఎవరు లేరు,” అని పూర్ణయ్య ఆదిత్యసింహుడిని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయాడు.
కాని అంతలోనే పూర్ణయ్య, “మంజుల భర్త నీ రాచకార్యం చేయడాని ఎలా అంగీకరించాడు….నువ్వు మంజలని ఏమైనా…..” అంటూ మధ్యలో ఆపి ఆదిత్యసింహుడి వైపు అనుమానంగా చూసాడు.
ఆదిత్యసింహుడు నవ్వుతూ మంజులను తన దగ్గరకు తన వదిన పంపించిన దగ్గర నుండి ఇంతకు ముందు రమణయ్యతో జరిగిన సంగతి అంతా వివరంగా చెప్పాడు.
కాని తను తన వదిన స్వర్ణమంజరిని కోరుకుంటున్నట్టు మాత్రం చెప్పలేదు.
అంతా విన్న పూర్ణయ్య మనసు సంతోషంతో నిండిపోయింది….కాని తన మనసులో, “ఆ లేఖలో ఏమున్నదో చెప్పలేదు,” అని అనుకుంటూ అదే విషయాన్ని ఆదిత్యసింహుడిని అడిగాడు.
“అందులో పెద్ద విశేషం ఏమీ లేదు మంత్రిగారు…మీకు తెలియని రాజత్రంత్రం ఏమున్నది…విక్రమ వర్మను తన సైన్యంతో మన రాజ్యం మీదకు దండెత్తి తనకు సహాయం చేయమని మా వదిన స్వర్ణమంజరి సహాయం కోరినట్టు లేఖ పంపించాను,” అన్నాడు ఆదిత్యసింహుడు.
“కాని వాళ్ళకు మనతో యుధ్ధం చేసేంత బలం కాని, బలగం కాని లేవు ఆదిత్యా…ఆ విషయం విక్రమ వర్మకు కూడా తెలుసు…మరి వాళ్ళు ఎలా యుధ్ధానికి వస్తారనుకున్నావు?” అన్నాడు పూర్ణయ్య.

“ఆ విషయం నాక్కుడా తెలుసు మంత్రిగారు…వాళ్ళు మన ముందు యుధ్దంలో ఒక్క పూట కూడా నిలవలేరు… అందుకనే రమణయ్యను విక్రమవర్మతో రహస్య సమావేశం జరిపి ఏం చేయ్యాలో…ఏ విధంగా తన మీద దాడి చేయించాలో ఒక పధకం రూపొందించి పంపించాను,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడు తన పధకాన్ని అంతా వివరంగా పూర్ణయ్యతో చెపి, “ఇందులో ఏమైనా మార్పులు సూచిస్తారేమో అని మిమ్మల్ని సహాయం కోసం పిలిపించాను,” అన్నాడు.
వాస్తవానికి ఈ పధకంలో పూర్ణయ్య సహాయం ఏమాత్రం అవసరం లేదు.
కాని ఆదిత్యసింహుడు తన చక్రవర్తి అయ్యే దాకా పూర్ణయ్యకు చెప్పకుండా తను ఏ కార్యం తలపెట్టడు అన్న భ్రమలో మహామంత్రిని ఉంచుదామని నిర్ణయించుకున్నాడు.
మొత్తం విన్న తరువాత పూర్ణయ్య ముఖం సంతోషంతో వెలిగిపోతున్నది.
తనకు ఆదిత్యసింహుడు ప్రతి విషయాన్ని చెప్పి చేయడం, తన సలహా అడగడం బాగా నచ్చింది.
దాంతో పూర్ణయ్య తన మనసులో ఆదిత్యసింహుడిని చక్రవర్తిని చేయడానికి తన శక్తి అంతా ఉపయోగించడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు.
“ఇందులో మార్పులు చేయడానికి ఏమీ లేదు ఆదిత్యా…అయినా నువ్వు రాజకీయాలలో చాలా ఆరితేరావు….అందుకు నాకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నది…నువ్వు చక్రవర్తి కావడానికి నేను చేయగలిగినది అంతా చేస్తాను,” అని తన ఆసనంలో నుండి లేచి నిల్చుని, “ఇక నేను వెళ్ళి వస్తాను,” అన్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడు కూడా తన ఆసనంలో నుండి లేచి పూర్ణయ్యకు నమస్కరించి అతనిని సగౌరవంగా తన భవనం వెలుపలి వరకు సాగనంపి లోపలికి వచ్చాడు.
***********
మంజుల ఆదిత్యసింహుడి దగ్గర నుండి ఆనందంతో బయలుదేరి స్వర్ణ మంజరి భవనానికి వచ్చింది.
ఆమె మొహంలో ఆనందాన్ని స్వర్ణ మంజరి వెంటనే పసికట్టింది.

“ఏం లేదమ్మా….మీ దగ్గర నేను చిన్నతనం నుండి పని చేస్తున్నాను….మీరు కనుక దయతలిచి నాకు గాని, నా భర్తకి మీ అంతఃపురంలో ఏదైనా కొలువు ఇప్పిస్తే మీ పాదాల దగ్గర పడి ఉంటాము,” అన్నది మంజుల.
అప్పటి దాకా తన మాటకు ఎదురు చెప్పని మంజుల తనను అలా అడిగేసరికి స్వర్ణ మంజరి మనసు అప్పటికే రకరకాల ఆలోచనలతో నిండిపోయి చిరాగ్గా ఉండే సరికి….తన మనసు మీద పట్టు కోల్పోయి మంజుల మీద కోప్పడింది.
“ఏంటె…మాట్లాడుతున్నావు…..ఎప్పుడూ లేనిది ఇప్పుడు నీకు నా ముందు ఇలా మాట్లాడే ధైర్యం ఎలా వచ్చింది…. దాసివి దాసిలా ఉండు…అంతకు మించి ప్రవర్తించావో నీ ప్రాణం ఉండదు జాగ్రత్త,” అని స్వర్ణమంజరి తనకు ఎంతో నమ్మకస్తురాలయిన మంజుల మీద నోరు జారింది.

అది విన్న మంజుల మనసు విరిగిపోయింది.
అప్పటి దాకా తన మనసులో స్వర్ణమంజరి మీద కట్టుకున్న నమ్మకం అనే మేడ ఒక్కసారిగా కూలిపోయింది.
దాని స్థానంలో స్వర్ణమంజరి మీద ఎలాగైనా పగ సాధించాలన్న కసి బయలుదేరింది.
కాని మంజుల పైకి మాత్రం, “అమ్మా….నన్ను క్షమించండి….ఏదో మనసు ఉండబట్టలేక నా మొగుడు పని లేకుండా తిరుగుతుండే సరికి ఆపుకోలేక అడిగాను….నా మీద దయతలచండి,” అంటూ స్వర్ణమంజరి కాళ్ళ మీద పడింది.
అప్పటికే విజయసింహుడు అంతఃపురంలోకి అడుగు పెడుతూ తన భార్య స్వర్ణమంజరిని మంజుల తన మొగుడి పనికోసం అడగడం విన్నాడు.
అక్కడే ఉండి వాళ్ళిద్దరి సంభాషణ మొత్తం విన్నాడు.
విజయసింహుడికి మంజుల అడిగిన దానిలో తప్పు కనిపించలేదు.
కాని తన భార్య మంజుల మీద అలా కోప్పడటం అతనికి నచ్చలేదు.
దాంతో విజయసింహుడు లోపలికి వస్తూ స్వర్ణమంజరి వైపు చూసి, “మంజుల అడిగిన దానిలో తప్పేమున్నది దేవి… చాలా ఏళ్ళుగా నీ దగ్గర చాలా నమ్మకంగా పని చేస్తున్నది…మన దగ్గర పనిచేసే వాళ్ళ గురించి మనం పట్టించుకోకపోతే ఇంకెవరు పట్టించుకుంటారు,” అంటూ తల్పం మీద ఆమె పక్కనే కూర్చున్నాడు.
విజయసింహుడి మాట విని స్వర్ణమంజరి తల్పం దగ్గర కింద కూర్చున్నదల్లా పైకి లేచి నిలబడి విజయసింహుడికి నమస్కారం చేసి చేతులు కట్టుకుని నిల్చున్నది మంజుల.
 స్వర్ణమంజరి తన భర్త వైపు కోపంగా చూస్తూ, “మీరు చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు….ఎవరితో ఎలా నడుచుకోవాలో నాకు బాగా తెలుసు,” అన్నది.
ఆ మాటకు విజయసింహుడు ఇక మెదలకుండా కూర్చుండిపోయాడు.
మంజుల కూడా ఆమె మాటలకు చాలా బాధ పడింది.
“ఇక ఈమె దగ్గర పని చేస్తూ ఆదిత్య సింహుడికి నమ్మకస్తురాలిగా ఉండటమే సరి అయిన పని…అదీకాక స్వర్ణమంజరిని ఆదిత్యసింహుడి పక్కలో పడుకోబెడితే నాకు ఇంకా పెద్ద పదవి వస్తుంది,” అని అలోచిస్తున్నది మంజుల.

స్వర్ణ మంజరి మంజుల వైపు చూసి, “ఆలోచించినది చాలు…వెళ్ళి నా స్నానానికి ఏర్పాట్లు చెయ్యి,” అన్నది.
మంజుల అలాగే అని అక్కడ నుండి వెళ్లి దగ్గరలో ఉన్న పరిచారికలకు స్నానాల గదిలో నీళ్ళు పెట్టమని చెప్పింది.
వాళ్ళు స్వర్ణ మంజరి స్నానం చేయడానికి అంతా సిధ్ధం చేసి మంజులకు చెప్పారు.
మంజుల సరె అని తల ఊపి స్వర్ణ మంజరిని స్నానానికి పిలవడానికి ఆమె శయనగారంలోకి వెళ్ళింది.
అక్కడకు వెళ్ళే సరికి వారి తల్పం మీద దృశ్యం చూసేసరికి అక్కడ నుండి పక్కకు వచ్చి నిల్చున్నది.
తల్పం మీద విజయసింహుడు పడుకుని ఉన్నాడు.

అప్పటిదాకా స్వర్ణమంజరి కష్టపడి తన భర్త మడ్డని చీకి లేపితే విజయసింహుడు ఆమె బొక్కలోకి దూర్చే సరికి కొంచెం మెత్తబడిపోయింది.
విజయసింహుడు సగం గట్టిపడిన తన మడ్డని స్వర్ణ మంజరి పూకులోకి గట్టిగా తోసాడు.
కాని ఆ దెబ్బ స్వర్ణ మంజరికి సరిపోలేదు.
కాని ఆమె విజయసింహుడి వీపు మీద చేతులు వేసి గట్టిగా తన కేసి హత్తుకుని, “అబ్బా…మహారాజా…ఏమయింది ….ఇప్పటి దాకా చీకినా మీ మడ్డ మళ్ళీ మెత్తబడిందేమిటి?” అన్నది.
స్వర్ణమంజరి గొంతులో విసుకు స్పష్టంగా తెలుస్తున్నది.
పక్కనే దాక్కుని ఉన్న మంజులకి కనిపించకపోయినా స్వర్ణ మంజరి పక్క మీద సరిగ్గా సుఖ పడటం లేదని ఆమెకు అర్ధం అయింది.
“ముందు మీద నుండి లెగవండి…అసహనంగా ఉన్నది….” అన్నది స్వర్ణమంజరి చిరాగ్గా.
దాంతో విజయసింహుడు మారుమాట్లాడకుండా మెదలకుండా ఆమె మీద మీద నుండి లేచి పక్కనే కూర్చున్నాడు.
స్వర్ణమంజరి వెంటనే తల్పం మీద నుండి లేస్తూ, “మీకు ఎందులోనూ విషయం లేదు…పెళ్ళి అయిన దగ్గర నుండి సుఖం లేక చస్తున్నా,” అని విసుక్కుంటూ కింద పడి ఉన్న తన చీరను తీసుకుని స్నానాల గది దగ్గరకు వస్తున్నది.
మంజుల కూడా స్వర్ణమంజరి వస్తున్నదని గమనించి తాను నిల్చున్న దగ్గర నుండి కదిలి స్నానాల గది దగ్గరకు వెళ్ళి నిల్చున్నది.
స్నానాల గది దగ్గరకు మంజుల వచ్చిన వెంటనే స్వర్ణమంజరి కూడా అక్కడకు వచ్చింది.
మంజుల ఒక చెంబుతో నీళ్ళు తీసి స్వర్ణమంజరికి ఇచ్చింది.
స్వర్ణమంజరి ఏమీ మాట్లాడకుండా మంజుల చేతిలో నుండి చెంబు తీసుకుని తొడల మధ్య కడుక్కున్నది.
అలా తన చేతులతో కడుక్కుంటుండగా స్వర్ణ మంజరికి తన చేయి తన పూకు మీద పడగానే ఒక్కసారిగా నరాలు జిల్లుమన్నాయి.

అప్రయత్నంగా స్వర్ణమంజరి నోటి నుండి ఆమెకు తెలియకుండానే ఒక మూలుగు బయటకు వచ్చింది.
ఆ మూలుగు విన్న మంజులకి ఆమె తన భర్త వల్ల సుఖం అందడం లేదని అర్ధమయ్యి ఆమె వేడి మీద ఉన్నప్పుడే కార్యం చక్కదిద్దాలని అనిపించి ముందుకు జరిగి చిన్నగా స్వర్ణమంజరి భుజం మీద చెయ్యి వేసింది.
అప్పటిదాకా స్వర్ణమంజరి తన చేతిని తన పూకు మీద రుద్దుకుంటూ, వేలిని లోపలికి తోసి కెలుక్కుంటున్న ఆమె మంజుల చేయి తన మీద పడగానే ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగి మంజలు కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, “ఇక్కడ జరిగింది ఎవరికీ తెలియనివ్వకు….అంతఃపుర రహస్యాలు బయటకు పొక్కకూడదు….తెలిసిందా,” అంటూ తన మొహం మీద గంభీరాన్ని తెచ్చుకుని లేచి నిల్చున్నది.
కాని మంజుల అవేమీ పట్టించుకోకుండా స్వర్ణమంజరి ముందుకు వచ్చి నిల్చుని తన మనసులో, “రాణిగారికి బాగా దగ్గరయ్యేందుకు ఇదే మంచి అవకాశం…దీన్ని వదులుకోకూడదు….చిన్నగా ఈమెను ఆదిత్యసింహుడి పక్కలో పడుకోబెడితే నా కార్యం పూర్తవతుంది….” అనుకుంటూ ఇక ఏమాత్రం సందేహించకుండా మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని తన చేతులను స్వర్ణమంజరి పిర్రల మీద వేసి దగ్గరకు లాక్కుని తన మొహాన్ని ఆమె పూకు మీద పెట్టి గట్టిగా రుద్దుతూ నాలుకతో నాకుతున్నది.

మంజుల అలా చేసేసరికి స్వర్ణమంజరికి ఒక్క నిముషం ఏమీ అర్ధం కాలేదు.
ఒక్కసారిగా ఆమెని తోసేయాలని మంజుల తల మీద చెయ్యి వేసింది.
కాని అంతలోనే మంజుల నాలుక తన పూకు మీద తగిలేసరికి ఆమె ఒంట్లో నరాలు ఒక్కసారిగ జివ్వు మనేసరికి మంజులని తోసేద్దామని ఆమె తల మీద వేసిన చేత్తోనే ఆమె తలని తన పూకు మీదకు హత్తుకున్నది.
“మంజులా….ఏం చేస్తున్నావే….నువ్వు ఏం చేస్తున్నావో అర్ధమవుతుందా….” అంటూ చిన్నగా మూలుగుతుంది స్వర్ణమంజరి.