చందు : గుడ్ మార్నింగ్ అక్కా

మీనాక్షి : గుడ్ మార్నింగ్ రా

చందు : అక్కా ఇవ్వాల్టి నుంచి నేను కూడా నీతో పాటే ఆఫీస్ కి వస్తాను, నీకు హెల్ప్ చేస్తాను.

మీనాక్షి : మరి కాలేజీ

చందు : అది ఉంటుందిలే

మీనాక్షి : వద్దు రా, నువ్వు డిగ్రీ అయినా కంప్లీట్ చెయ్యి ఆ తరువాత మన కంపెనీ లోనే పని చేద్ధు, ముందు స్టడీ ఇంపార్టెంట్.

చందు : మరి నువ్వు కూడా చేస్తున్నావ్ కదా

మీనాక్షి : నాకు తప్పదు కదా, వేరే ఆప్షన్ లేదు అదీ కాక నేను కాలేజీ కూడా అటెండ్ అవుతున్నాను, ఎగ్జామ్స్ కూడా రాస్తున్నాను. నువ్వు కూడా డిగ్రీలో జాయిన్ అయ్యాక నాలాగే అటు స్టడీస్ ఇటు కాలేజీ మేనేజ్ చెయ్యి ఇప్పుడు మాత్రం రోజు కాలేజీకి వెళ్లి చదువుకో సరేనా

చందు : అలాగే

మీనాక్షి : నేను ఇవ్వాళ పని మీద దుబాయ్ వెళ్తున్నా, నీకేం కావాలి చెప్పు తీసుకొస్తా

చందు : నేనూ వస్తా

మీనాక్షి : వద్దు

చందు : అబ్బా ప్లీజ్, కావాలంటే మమ్మీని అడగనా

మీనాక్షి : నేనేమైనా టూర్ కి వెళుతున్నానా, ఆఫీస్ మీటింగ్స్ కి వెళుతున్నా అక్కడ ఎక్కడికి వెళ్లాలో, మీటింగ్ ఎంత సేపు పడుతుందో నాకే తెలీదు నిన్ను ఎక్కడని కూర్చోపెట్టనూ. టైం వచ్చినప్పుడు నేను వెళ్లకుండా ఒకరోజు నిన్నే పంపిస్తాను. అప్పుడేమంటావో తెలుసా అక్క పని చెయ్యకుండా నన్ను తిప్పుతుంది అని గొడవ చేస్తావ్.

చందు : (నవ్వుతూ) సరే, అయితే వచ్చేటప్పుడు ఏమైనా తీసుకురా

మీనాక్షి : ఏం కావాలి

చందు : నీకు నచ్చింది తీసుకురా.

మీనాక్షి : పో లేచి రెడీ అయ్యి కాలేజీకి వేళ్ళు.

ఇంతలో ఫోన్ వచ్చి చూసేసరికి శివ కాల్ చేస్తున్నాడు.

మీనాక్షి : హలో

శివ : ఏంటి చాలా ఆనందంగా ఉన్నట్టున్నావ్

మీనాక్షి : హా ఫ్లైట్ లో చెపుతా

శివ : పదింటికే ఫ్లైట్

మీనాక్షి : అయిపోయింది రెడీ అయ్యి బైలుదేరడమే

శివ : ఓకే అయితే, ఎయిర్పోర్ట్ లో కలుద్దాం

మీనాక్షి ఫోన్ పెట్టేసి చక చకా రెడీ అయ్యి కిందకి వెళ్లి టిఫిన్ చేస్తుంటే తన అమ్మమ్మ, మావయ్యలు, అత్తయ్యలు తన వైపే చూడటం చూసి చిన్నగా నవ్వొచ్చినా ఆపుకుని తన పని తను చేసుకుని లేచింది.

ఒకసారి డాకుమెంట్స్ మొత్తం సరిగ్గా ఉన్నాయా లేదా అని ఆఖరి సారి చెక్ చేసుకుని కార్ తీసి బైలుదేరింది కానీ మీనాక్షిని ఫాలో అవ్వడానికి తన అమ్మమ్మ మనిషిని పెట్టిన సంగతి మాత్రం గ్రహించలేకపోయింది. నేరుగా ఎయిర్పోర్ట్ కి వెళ్లి శివకి ఫోన్ చేసింది.

మీనాక్షి : శివా ఎక్కడా

శివ : ఇక్కడే ఉన్నా, ఎక్కడున్నానో చెప్పుకొ చూద్దాం.

మీనాక్షి : వావ్ తమరి దెగ్గర ఈ చిలిపి ఆటలు కూడా ఉన్నాయన్నమాట.

శివ : హ్మ్.. సరే వస్తున్నా

మీనాక్షి : ఏ వద్దొద్దు ఇంకా బొచ్చెడు టైం ఉంది, ప్లీస్ ఆడదాం.

శివ : సరే కనిపెట్టు.

మీనాక్షి : ఎక్కడున్నావ్, క్లూ ఇవ్వు.

శివ : నేను నిన్ను చూస్తూనే ఉన్నాను.

మీనాక్షి : అయితే త్వరగా దొరికిపోతావు.

శివ : మీనాక్షి ఒక్కసారి సడన్ గా ఆగు.

మీనాక్షి : ఏమైంది?

శివ : ఒక ఇరవై అడుగులు నేరుగా అటు ఇటు చూడకుండా వెళ్లి వాటర్ బాటిల్ కొను.

మీనాక్షి : దేనికి?

శివ : చెప్పింది చెయ్యి

మీనాక్షి : అలాగే

శివ : నిన్ను ఎవడో ఫాలో చేస్తున్నాడు.

మీనాక్షి : ఎక్కడా?

శివ : అ.. ఆ.. ఆ.. అ.. అలా సడన్ గా కాదు, డౌట్ రాకుండా చిన్నగా తిరిగి చూడు బ్లాక్ కాప్, గ్రీన్ షర్ట్ వేసుకుని ఒకడు ఫాలో అవుతున్నాడు. ఎవరో తెలుసా?

మీనాక్షి : ఎవరో తెలీదు కానీ, ఎవరి పనో తెలుసు. ఇప్పుడేం చేద్దాం

శివ : నేను చెప్పినట్టు చెయి.

మీనాక్షి : టైం అవుతుంది, ఇలా ఎంత సేపు 

శివ : అయిపోయింది లేచి లోపలికి వెళ్లి బోర్డింగ్ పాస్ తీసుకో, లగేజ్ చెక్ చేయించుకో, నీ పక్కనే ఉన్న సెక్యూరిటీ అధికారి ఆయన దెగ్గరికి వెళ్ళు, నేను వస్తున్నాను.

మీనాక్షి సెక్యూరిటీ దెగ్గరికి వెళ్లి ఆయనతో మాట్లాడుతుండగా నేను కూడా వెళ్లాను.

శివ : సర్ వన్ గయ్, దేర్ హి ఇస్ ఫాలోయింగ్ అస్ ఫ్రొం పాస్ట్ టు హౌర్స్, హి ఇస్ లూకింగ్ సస్పీషియస్. యు కెన్ చెక్ ద సిసి ఫుటేజ్ ఇఫ్ నీడెడ్.

ఆఫీసర్ : ఓహ్ ఇస్ ఇట్. లెట్ మీ చెక్ అని పక్కనే ఉన్న రూంలోకి వెళ్లి కోపంగా బైటికి వచ్చి, యు కెన్ గో, ఐ విల్ టీచ్ హిం ఎ లెసన్ అని మమ్మల్ని చూసి నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇద్దరం వెనక్కి చూసాం, వాడిని పక్కకి రమ్మన్నాడు వాడు వినకపోయేసరికి చొక్కా పట్టుకుని ఈడ్చుకెళ్లాడు. వాడు బతిమిలాడుకుంటున్నాడు మీనాక్షి నన్ను చూసింది. నవ్వాను, గట్టిగా నవ్వుతూ నన్ను వాటేసుకుంది. అందరూ మమ్మల్నే చూస్తుంటే తేరుకుని గేట్ క్లీయరెన్స్ పూర్తి చేసి ఫ్లైట్ ఎక్కి కూర్చున్నాం. విండో సైడ్ మీనాక్షి కూర్చుంటే తన పక్కనే కూర్చున్నాను, నా పక్కన ఇంకొక ఆయన సుమారు అరవై ఏళ్ళు ఉండొచ్చు వచ్చి కూర్చున్నాడు, మమ్మల్ని చూసి నవ్వి ఏదో బిజినెస్ మ్యాగజిన్ తీసి చదువుకుంటున్నాడు. మీనాక్షి నా చెయ్యి కరుచుకుని ఆనందంగా మాట్లాడుతుంటే తన నవ్వుతున్న పెదాలు ఆ పళ్ళ వరస చూస్తూ కూర్చున్నాను.

మీనాక్షి : ఏమైంది ?

శివ : చాలా అందంగా ఉన్నావ్ 

మీనాక్షి : నీకు ఇలా రొమాంటిక్ గా మాట్లాడడం కూడా తెలుసన్న మాట.

శివ : ఏ, ఎందుకలా అడిగావ్

మీనాక్షి : అంటే ఎప్పుడు నీ ధ్యాస డబ్బులు సంపాదించడం మీద లేకపోతే పని మీదే ఎక్కువగా ఉంటుంది. నాతో ఎప్పుడైనా సరదాగా మాట్లాడతావేమో అని ఎదురు చూసే దాన్ని.

శివ : సారీ, అదేంటో చిన్నప్పటి నుంచి అంతే ఒక పని మీద కూర్చుంటే అది అయిపోయేదాకా నాకు నిద్ర పట్టదు, అలా అని నాకు వేరే వాళ్ళు గుర్తు ఉండరు అనుకోకు, నా బుర్రలో అందరి యోగ క్షేమాలు అవతలి వాళ్ళు నా నుంచి ఏం కోరుకుంటున్నారో అని కూడా ఆలోచిస్తాను కానీ బైటికి కనిపించేలా ప్రవర్తించను. ఇంకోటి నేను మనీ మైండెడ్ కాదు.

మీనాక్షి : నేను అలా అనలేదు సరే ఆ టాపిక్ వదిలేయి, నిన్ను ఒకటి అడుగుతాను, చేస్తావా 

శివ : చెప్పు 

మీనాక్షి : అది నీకు ఇష్టం లేనిదీ అయితే 

శివ : చెయ్యను, కానీ నీకు నచ్చే ఇంకో పని చేస్తాను. ముందు ఒక పని బాలన్స్ ఉంది అది పూర్తి చెయ్యాలి.

మీనాక్షి : ఏంటది ?

శివ : ఈ డీల్ కనుక ఓకే అయితే, నీ దెగ్గర కొంచెం అప్పు చేద్దాం అనుకుంటున్నాను. ఒక ఇల్లు కట్టాలి నా జీవితాంతం ఆ ఇంట్లోనే ఉండబోతున్నాను నువ్వు కోరుకున్నట్టు పెద్దమ్మతో, అదేనా నువ్వు అడగబోయేది.

మీనాక్షి : (ఆశ్చర్యంగా) నీకెలా తెలుసు, మీ పెద్దమ్మతో మాట్లాడావా 

శివ : లేదు 

మీనాక్షి : మరి అంత కచ్చితంగా అదే అడుగుతానని ఎలా తెలుసు?

శివ : చెప్పాను కదా, నాకు దెగ్గరైన వాళ్ళు నా నుంచి ఏం కోరుకుంటున్నారో కూడా ఆలోచిస్తానని.

మీనాక్షి : నువ్వు ఒంటరిగా ఉండటం నాకు నచ్చలేదు, మీ పెద్దమ్మ కూడా ఒక్కటే ఉంటుంది, అంత మంచి వ్యక్తి అందులోనూ నన్ను ఇన్స్పైర్ చేసిన ఆవిడ ఒంటరిగా ఉండటం కూడా నాకు నచ్చలేదు.

శివ : అన్ని అనుకున్నట్టు జరిగితే రాబోయే నాలుగు నెలల్లో పెద్దమ్మ బర్తడే ఉంది, సప్రయిజ్ చెయ్యాలని ఉంది.

మీనాక్షి : కచ్చితంగా నువ్వనుకున్నది జరుగుతుంది.

శివ : ఇంకా చాలా ఓకే అవ్వాలి

మీనాక్షి : అయిపోతాయి, ఇక్కడ ఉన్నది ఎవరు శివ.

శివ : ఇది మరీ కొంచెం.

మీనాక్షి : ఓవర్ ఏం కాలేదు, నువ్వు చాలా టాలెంటెడ్ అండ్ నీ కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్ గురించి వంక పెట్టేదే లేదు, ఒక్క అమ్మాయిల విషయంలో తప్ప

శివ : ఆహా

మీనాక్షి : మరి ఇన్ని రోజులు ఎందుకు తనకి దూరంగా ఉన్నావ్ ?

శివ : తనకి ఎవ్వరు లేకపోతే అనుకోవచ్చు కానీ అటు అత్తింటి వాళ్ళు ఉన్నారు, ఇటు పుట్టింటి వాళ్ళు ఉన్నారు. వాళ్ళు దూరంగా ఉంటే కొన్ని రోజులకి ఒంటరితనం భరించలేక ఎవరో ఒకరి దెగ్గరికి వెళ్ళిపోతుందిలే అనుకున్నాను.

మీనాక్షి : కానీ నువ్వన్నట్టు ఏమి జరగలేదు, అంతేనా?

శివ : మొండిది నా అమ్మ 

మీనాక్షి : నీ ఇంట్లో నాకొక రూం ఉంటుందా 

శివ : ఇద్దరికీ ఒకటే రూం అనుకున్నాను, నీకు కావాలంటే ఇంకో రూం కట్టిస్తాను.

మీనాక్షి : ఆ ఆ ఇద్దరికీ ఒకటే రూం, నేను అదే అనుకున్నాను కానీ అడగాలంటే సిగ్గేసింది. అని నా చెయ్యి వెనక దాక్కుంది. నుదిటి మీద  ముద్దు పెట్టుకున్నాను.    

శివ : నా నుంచి గత కొన్ని రోజులుగా నువ్వు కోరుకుంటుంది ఇలాంటి ప్రేమే కదా, అలాగే నువ్వు కోరుకునే ఆ ముద్దులు కూడా ఇస్తాను సరేనా

మీనాక్షి : నీకు మైండ్ రీడింగ్ తెలుసా, ఎలా తెలుస్తున్నాయి నీకు నా మనసులో అనుకునేవి.

శివ : అందులో ఏముంది, సాధారణంగా వయసులో ఉండే అమ్మాయి అందులోనూ కొత్తగా ప్రేమలో పడిన వారు కోరుకునేది ఇవే కదా.

మీనాక్షి : ఆమ్మో నువ్వు మాములోడివి కాదు

శివ : అవును మాములు వాడిని కాదు, నీ వాడిని.

శివ : మీకు ఇప్పుడు అవసరమే తాగండి అని చనువుగా ఆయన చేతిలో ఉన్న లాప్టాప్ తీసుకున్నాడు. ఆయన వాటర్ తాగుతుంటే శివ అందులోని మ్యాటర్ చదవడం చూసి శివ వంక చూసాడు.

ఏమైనా అర్ధం అయ్యిందా అని చులకనగా అడిగాడు.

శివ : సర్ మీరు ఎందుకని IPOకి వెళ్ళలేదు అనగానే ఆయనకి శివ దెగ్గర కంపెనీలకి సంబంధించి కొంత అవగాహన ఉందని అర్ధం చేసుకుని శివతో మాట్లాడడం మొదలు పెట్టాడు.

నా పేరు మాధవ్ 

శివ : సారీ అండి నా పేరు శివ, అని షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చాడు.
(మీనాక్షి వీళ్లిద్దరు మాట్లాడుకునే మాటలు వింటూ అటువైపు తిరిగి కూర్చుంది)

మాధవ్ : IPOకి వెళ్ళచ్చు కానీ సమస్య అది కాదు నా స్నేహితుడు నాకు తెలియకుండా వేరే పెద్ద కంపెనీతో డీల్ కుదుర్చుకున్నాడు అది ఒక వేస్ట్ కంపెనీ గత పన్నెండు సంవత్సరాలుగా అప్పుల్లో కూరుకుపోయి ఉంది. వీడు వాళ్ళ చేతిలో ఎలా ట్రాప్ అయ్యాడో తెలీదు కానీ డీల్ కుదుర్చుకుని వాళ్ళకి హాఫ్ పేమెంట్ కింద ఇరవై కోట్లు కుమ్మరించేసాడు. నాకు తెలిసి వద్దని డీల్ క్యాన్సల్ చేద్దామని వాళ్ళకి మెయిల్ పెడితే రెస్పాన్స్ లేదు ఫోన్ చేశాను కుదరదని చాలా గట్టిగా మాట్లాడుతున్నారు. ఇప్పుడు వాళ్ళతో డైరెక్టుగా మాట్లాడదామనే వెళుతున్నాను.

శివ : వాళ్ళు ఒప్పుకోకపోతే 

మాధవ్ : అదే అర్ధం కావటంలేదు, నాకు వేరే సోర్స్ లేదు ఇప్పటికే రా మెటీరియల్ వచ్చేసి రెడీగా ఉంది. ప్రొడక్షన్ లేట్ అయితే మిగతా కంపెనీలు దున్నుకుంటాయి. నా కంపెనీ నుంచి సప్లై లేకపోతే ఆటోమేటిక్ గా డిమాండ్ పడిపోద్ది. ఇప్పటికే పోయిన ఏడాది వచ్చిన నష్టాలు నెత్తి మీద తాండవం చేస్తున్నాయి. ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు ఒక్కన్నే అయిపోయాను.

శివ : మీ ఫామిలీ సపోర్ట్ తీసుకోండి, ఇప్పుడున్న మీ ఫ్రెండ్ పోసిషన్ లో మీ ఆవిడనో మీ అబ్బాయినో కూర్చోపెట్టండి. IPOకి వెళ్ళండి ఫండ్స్ కలెక్ట్ చేసి ముందు ప్రొడక్షన్ స్టార్ట్ చెయ్యండి. బండి ముందుకు కదిలితే సమస్యలన్నిటికీ పరిష్కారాలు అవే దొరుకుతాయి.

మాధవ్ : నేను అలానే అనుకున్నాను కానీ ఇందులో ఒక చిన్న మెలిక ఉంది, ఏదైనా రివర్స్ అయ్యిందంటే నేను దివాళా తీయాల్సి వస్తుంది. నా గుడ్ విల్ పోతుంది మళ్ళి బిజినెస్ లోకి ఎంటర్ అయ్యే ఛాన్స్ ఉండదు.

శివ : ఆ మెలిక నేను కనిపెట్టాను లెండి, నా దెగ్గర సొల్యూషన్ ఉంది. నా కంపెనీ కోసం ఫ్యూచర్ లో అవసరం పడుతుందని నేనే ఒక ప్లాన్ రూపోంచించాను. మీకోసం చెపుతాను కానీ అది మీ వల్ల అవుతుందో కాదో

మాధవ్ : నా వల్ల ఎందుకు కాదు 

శివ : ఎందుకంటే దీనికి కొంచెం తెలివితో పాటు నటన కూడా వచ్చి ఉండాలి, ఇటు రండి ఏం చెయ్యాలో చెపుతాను కానీ ఎవ్వరికి చెప్పకూడదు మరి. బైటికి వస్తే అందరం కష్టాల్లో పడతాం, మీ మాట చూస్తుంటే నిజాయితీగల వారిలా ఉన్నారు అందుకే సహాయం చేస్తున్నాను. దెగ్గరికి రండి అని రెండు నిమిషాలు ఆయన చెవిలో ఎలుక కోరినట్టు గడగడా వాగాడు.

మాధవ్ : ఎక్సలెంట్ ఐడియా కానీ, ఫెయిల్ అయ్యే ఛాన్స్ లేదు. సారీ ఇందాక నీ వయసు చూసి నిన్ను తక్కువ అంచనా వేసాను కానీ ఇలాంటి ఒక గమ్మత్తు ఐన ఐడియా నీకు ఎలా వచ్చింది.

శివ : మీనాక్షి కంపెనీ గురించి వచ్చిన సమస్య గురించి నావన్నట్టుగా చెప్పాను. కొంత అనుభవంతో పాటు చదివానని చెప్పాను.

మాధవ్ : నువ్వు నాకు హెల్ప్ చేసావ్, ఇప్పుడు నా వంతు మీకు రా మెటీరియల్ సప్లై చేసే అబ్దుల్లాతో నేను ఇంతక ముందు బిజినెస్ చేసాను, మీకు ఏ ఆటంకం కలగకుండా నేను రికమెండ్ చేస్తాను.

శివ : పరవాలేదండి, నేను చెప్పిన ఐడియా వర్క్అవుట్ అవుతుందో లేదో కూడా నాకు తెలీదు 

మాధవ్ : నాకు తెలుసు, లెట్ మీ హెల్ప్ యు 

శివ : అలాగే, థాంక్యూ వెరీ మచ్ సర్ 

మాధవ్ : నాకు నీ నెంబర్ ఇవ్వు, ఇప్పుడు నేను నీకు మాట సహాయం చేసే స్థాయిలో మాత్రమే ఉన్నాను. నా వల్ల అయినంత చేస్తాను అని నిజాయితీగా చెప్పేసరికి శివ కాదనలేకపోయాడు.
 
ఫ్లైట్ ల్యాండ్ అయ్యింది ఇద్దరు ఫ్లైట్ దిగి ఎయిర్పోర్ట్ నుంచి బైటికి వచ్చాము. మాధవ్ గారు మాకు బై చెప్పి మరొక్కసారి ధన్యవాదాలు చెప్పి వెళ్లిపోయారు.

మీనాక్షి : ఏం కావాలట ఆయనకి, ఇద్దరు తెగ ముచ్చట్లు పెట్టుకున్నారు గంటన్నర వరకు 

శివ : ఆయనకి చిన్న సమస్య, ఇద్దరం మాట్లాడుకోగా పరిష్కారం దొరికింది, దానికి బదులుగా మనకి మాట సాయం చేస్తా అన్నాడు అంతే.

మీనాక్షి : ఇంతకీ ఏం కంపెనీ ఆయనది 

శివ : శ్రీ కృష్ణ షుగర్స్

మీనాక్షి : ఓహ్ అలాగ, చూద్దాం. మనం ముందు రిసార్ట్ కి వెళదాం, అక్కడ ఫ్రెష్ అయ్యి మీటింగ్ కి వెళదాం. ఏమంటావ్

శివ : వద్దంటాను మన సిట్యుయేషన్ కి, అదీ నువ్వు ఉన్న సిట్యుయేషన్ కి అవసరమా ఇవన్నీ. వచ్చిన పని చూసుకుందాం. ముందు ఏదైనా ఒక హోటల్ చూడు అది తక్కువ ఖర్చులో అయిపోయేలా 

మీనాక్షి : నువ్వున్నావే…  అబ్బాయిలు బైట అమ్మాయిలని పడెయ్యడానికి అప్పులు చేసి మరి అటు ఇటు తిప్పి, గిఫ్టులు, సినిమాలు షికార్లు, చాక్లేట్లు ఇన్ని చేస్తే మళ్ళి ప్రేమిస్తారో హ్యాండ్ ఇస్తారో అని భయపడుతుంటారు. ఇక్కడ నువ్వేమో డబ్బులు నావైనా వద్దంటున్నావ్ గిఫ్ట్స్ నేను ఇచ్చినా తీసుకోవు పైగా నన్నే డామినేట్ చేస్తావ్ ఏంటో ఇలా అయిపోయింది. 

శివ : సారీ మేడం మీరు అలా ఫీల్ అవుతున్నారని నేను అనుకోలేదు, ఇక నుంచి మీ డబ్బులని మంచి నీళ్లలా ఖర్చుపెడదాం. ముందు బుర్జ్ అల్ హోటల్ కి వెళదాం పదండి.

మీనాక్షి : మళ్ళి నా మీద కోపం. సరే పదా నువ్వు అన్ని ఫిక్స్ అయ్యి వచ్చావ్ కదా అని ముందుకు నడిచింది. 

ఇద్దరం హోటల్ కి వెళ్లి ఒక పదినిమిషాలు కూర్చుని ఫ్రెష్ అయ్యి మీటింగ్ అడ్రస్ హోటల్ వాళ్ళకి చెపితే వాళ్ళు సహాయం చేసారు అక్కడనుంచి క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని నేరుగా వాళ్ళ కంపెనీ ముందు ఆగి లేట్ చెయ్యకుండా రిసిప్షనిస్ట్ దెగ్గరికి వెళ్లి మా గురించి చెప్పి మాధవ్ గారు ఇచ్చిన తన విసిటింగ్ కార్డు చూపించాను. పావుగంటకి లోపలికి పిలిచారు.

కంపెనీలో జరిగిన అవకతవకల గురించి అటు ఇటుగా చెప్పి ఇప్పుడు కంపెనీ మా చేతుల్లో ఉందని రెండు ప్రూఫ్స్ తో పాటు మాధవ్ గారి అస్సురిటీ కూడా బాగా పని చేసింది. హాఫ్ పేమెంట్ తోనే కావాల్సిన మెటీరియల్ సప్లై చెయ్యడానికి ఒప్పుకున్నారు. గంటన్నర మీటింగ్ తరవాత అగ్రిమెంట్ చేసుకున్నాం ఆమ్మో అది మీటింగ్ అనడం కంటే సిబిఐ రైడ్ అనొచ్చు ఎన్ని ప్రశ్నలు అడిగారో.

అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చి రెస్టారెంట్ కి వెళ్లి మంది ఆర్డర్ చేసాము. తింటుంటే మీనాక్షి వెళ్లి ముందు మొహం కడుక్కుని నా ముందు కూర్చుని తల విదిలించింది.

మీనాక్షి : ఆమ్మో తల తిరిగిపోయింది 

శివ : ఈ డ్రింక్ తాగు 

మీనాక్షి : అన్నిటికి సమాధానాలు చెపుతున్నావ్ నీకు ఇంత ఎలా తెలుసు?

శివ : కొంత తెలుసుకున్నాను కొంత చదివాను. అయినా నేనేమి అన్ని ప్రశ్నలకి సమాధానం చెప్పలేదు. తెలిసిన వాటికి మాత్రమే చెప్పాను, తెలియని వాటికి నాకు తెలిసిన సోల్లంతా చెప్పాను. మన దెగ్గర మ్యాటర్ ఉందని వాళ్ళకి అర్ధమయ్యేలా కొంచెం కాన్ఫిడెంట్ గా చెప్పాను అంతే.

మీనాక్షి : నాకైతే భయం వేసింది, ఎప్పుడు ఇలాంటి ఒక మీటింగ్ కి వెళ్లిందే లేదు.

శివ : మొత్తానికి అయిపోయింది.

మీనాక్షి : అవును అంతా నీవల్లే కానీ నీకు క్రెడిట్ ఇవ్వదలుచుకోలేదు

శివ : ఎందుకో

మీనాక్షి : అలా ఇస్తే నేనే నా నుంచి నిన్ను వేరు చేసినట్టు అనిపిస్తుంది, నాకు అది ఇష్టం లేదు.

శివ : (కొంచెం ప్రేమగా చూసాను) ఇంకా

మీనాక్షి : ఫ్లైట్ రాత్రికి ఉంది, అప్పటివరకు ఏం చేద్దాం 

శివ : ఏదో చూడాలన్నావ్ కదా 

మీనాక్షి : ఏమొద్దు రూంకి వెళ్ళిపోదాం 

శివ : వెళ్లి 

మీనాక్షి : నీతో కొంచెం సేపు, మళ్ళి మళ్ళి మనకి ఇలాంటి ఏకాంతం దొరకదు.

శివ : సరే…

మీనాక్షి : సరే అని తల ఊపుతావేంటి, ముద్దులు పెడతా అన్నావు కదా 

శివ : అలాగా 

మీనాక్షికి సిగ్గుతో బుగ్గలు ఎరుపెక్కితే శివ నవ్వాడు, మీనాక్షి లేచి శివ పక్కకి వచ్చి కూర్చుని ఇద్దరు తినేసి రూంకి బైలుదేరారు. రూంకి వెళ్లి కుర్చున్నారనే కానీ ఇద్దరికీ బుర్రలు హీట్ ఎక్కిపోతున్నాయి. మీనాక్షి శివకి ఎదురుగా వచ్చి కూర్చుంది. 

శివ : చాలా తొందరగా ఉన్నట్టు ఉందే 

మీనాక్షి : మరి నీకోసం ఎదురు చూస్తే వచ్చే సంవత్సరానికి కూడా ఇలానే కూర్చుని ఉంటాం. పైకే నువ్వు గట్టిగా ఉంటావు కానీ అమ్మాయిల విషయంలో నువ్వు ఎంత మొహమాట పడతావో నాకు తెలీదా అని ముందుకు జరిగింది.

మీనాక్షి సన్నటి కోర పెదాలు చూస్తూనే ముందుకు జరిగాను కానీ టెన్షన్ గా ఉంది. ఇదే నా తొలి ముద్దు ఎలా ఉంటుందో నేను తొందరపడితే తను ఇబ్బంది పడుతుందేమో, తనే ముద్దు పెట్టేవరకు ఆగుదామా కానీ కళ్ళు మూసుకుని ఆగిపోయిందే. ఏం చెయ్యను సరే అని నేను కూడా నా పెదాలని తన పెదాలకి దెగ్గరగా తీసుకెళ్లి కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఒక పది సెకండ్లు ఏమి కాలేదు. కళ్ళు తెరిచి చూసాను మీనాక్షి నా కళ్ళల్లోకే చూస్తుంది. చిన్నతనంగా నవ్వాను. నాకు తెలుసు అంటూనే మీనాక్షి నా కాలర్ పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుంది. ఇద్దరి పెదాలు కలుసుకున్నాయి.

మీనాక్షి పెదాల మీద నా పెదాలు ఉంచి అటు ఇటు రుద్దాను, అంతకు మించి ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలీలేదు. నాకు ముద్దు పెట్టడం రావట్లేదు నాకు తెలుస్తుంది భయపడిపోయాను ఎంత ప్రయత్నించినా అస్సలు కుదరడం లేదు, ఇంతలో మీనాక్షి నా గుండె మీద గట్టిగా ఒక్కటి చరిచింది ఆగిపోయాను. నన్ను వెనక్కి తోసి నా మీద ఎక్కి ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చుంది. నా కళ్ళలోకి చూస్తూ తన వేలుని నా పెదాల మధ్యలో పెట్టి తెరిచింది. మీనాక్షి అలా నా మీద కూర్చునేసరికి నా ఆలోచనలన్నీ ఆగిపోయాయి ఇలాంటి ఒక అనుభవం గురించి నేను కల కూడా కనలేదు, అనుకున్నాను అలా ముద్దు పెట్టాలి ఇలా ముద్దు పెట్టాలి అని కానీ ఇక్కడి దాకా వచ్చాక శిల్పంలా స్తంభించిపోయాను.

మీనాక్షి తన పెదాలతో ముందు నా కింద పెదం అందుకుని ఆ వెంటనే పై పెదం అందుకుని మళ్ళి కింద పెదం, తరువాత అలానే చెయ్యమన్నట్టు తన పెదాన్ని నా పెదాల మధ్య దూర్చింది. నేను కూడా మీనాక్షి చేసినట్టే చేసాను సడన్ గా తన నాలికతో నా నాలిక మీద నాకింది ఏమైందో ఏమో ఆత్రం ఆగలేదు తన వీపు మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగా హత్తుకుని నేనూ నా నాలికని తన పెదాల మధ్యలోకి తోసాను. అలా ఎన్నో మాటలు  ముద్దు ముచ్చట్ల తరువాత మీనాక్షి నా మీద పడుకుని నిద్ర పోయింది. కొన్ని కొంటె ఆలోచనలు వచ్చినా నన్ను నేను ఆపుకున్నాను.

మీనాక్షి : అన్నిటిలో ముందు ఉండే నువ్వు ఈ విషయంలో కొంచెం వెనకాల పడ్డావోయి అని నవ్వుతూ వాటేసుకుని, పదా షాపింగ్ కి వెళదాం అని లేచింది.

ఇద్దరం బైటికి వెళ్లి మీనా బజార్, అలానే గార్డెన్ మార్కెట్ వెళ్లి వచ్చాం. మీనాక్షి తన తమ్ముడి కోసం ఏదో కొనింది. అక్కడనుంచి కొంచెం సేపు హోటల్ కి వచ్చేసి ఇద్దరం ముద్దుల లోకంలోకి వెళ్లిపోయాం. ఈ సారి ప్రిపేర్ అయ్యాను నేనే కావాలని ఎక్కువగా ముద్దులు పెట్టేసాను నా అవస్థ చూసి నవ్వుకుంది.

మీనాక్షి : నువ్వు ఇంకా చాలా ఓపెన్ అవ్వాలి, నేనున్నాగా నాకు వదిలేయి నేను చూసుకుంటాను అని నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి మళ్ళి పెదాల మీద పెట్టింది.

ఇద్దరం ఇండియాకి తిరిగి వచ్చేసాం, ఎయిర్పోర్ట్ నుంచి ఇద్దరం విడిపోడానికి మా ఇద్దరికీ ఎంత భారంగా అనిపించిందో మాటల్లో చెప్పలేను. పెద్దమ్మ కూడా నేను వెళ్లిపోయేటప్పుడు ఇంతకంటే ఎక్కువ బాధ పడిందేమో అనిపించింది. హాస్టల్ కి వెళ్లకుండా నేరుగా పెద్దమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాను.