లెక్కలు బాగా చెయ్యగలడం వల్లేమో గగన్ సార్ తో కొంచెం చనువు ఏర్పడింది, అప్పుడప్పుడు మాట్లాడేవాడిని.

ఖాసీం చాచా కూడా బాగా చూసుకునే వాడు, హాస్టల్ లో సందీప్ వాళ్లందరూ చనువుగానే ఉండేవాళ్ళు. అప్పుడప్పుడు కొంచెం డబ్బుకి ఇబ్బంది పడ్డా నా కష్టం ఎవ్వరికీ తెలియనివ్వలేదు.

ఎన్నో సార్లు బైట అందరిలా తిరగాలని, సినిమాలకి వెళ్లాలని బైట తినాలని అనుకునేవాడిని కానీ డబ్బులు లేక నోరు కట్టేసుకునేవాడిని. రోడ్డు మీద వెళ్లే పెద్ద పెద్ద కార్లు చూసి అస్సలు ఏం చేస్తారు వీళ్ళు అంతంత డబ్బు ఎలా సంపాదిస్తారు అనుకునేవాడిని. అలా నా ఆలోచనల్లోనే నెల దాటింది ఖాసీం చాచా మొదటి నెల జీతంగా ముందు చెప్పినట్టే పదివేలు చేతిలో పెట్టాడు. ఒక రోజు సెలవ అడిగాను.

ఖాసీం : చూడు బేటా.. ఇలా చెపుతున్నాని తప్పుగా అనుకోకు అందరూ జీతం రాగానే పని ఎగ్గొట్టి ఎంజాయ్ చెయ్యాలని చూస్తారు అని చెప్తుండగానే మధ్యలో దూరాను 

శివ : లేదు చాచా, నేను సెలవ అడిగింది బ్యాంకులో అకౌంట్ తెరిచి అందులో వెయ్యడానికి అలానే ఇందులో ఐదువేల ఐదు వందలు ఆశ్రమంలో ఉన్న పెద్దమ్మకి ఇవ్వాలి. ఇంత డబ్బు నా చేతిలో పట్టుకోడం ఇదే మొదటి సారి అందుకే భయం వేసి బ్యాంకులో వేద్దామని.

ఖాసీం : అలాగా,  అయితే తీసుకో బేటా. ఎలాగో ఈ నెలలో నువ్వు ఒక్క సెలవ కూడా పెట్టలేదు.

తెల్లారే కాలేజీకి కూడా వెళ్ళలేదు బ్యాంకుకి వెళ్లి అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి మూడు వేలు అందులో డిపాజిట్ చేసాను మిగిలినవి తీసుకొని ఆశ్రమానికి వెళ్లి పెద్దమ్మకి ఇవ్వాల్సిన డబ్బులు వద్దని వారించినా తన చేతిలో పెట్టాను.

మిగిలిన పదిహేను వందల్లో ఐదు వందలు డొనేషన్ బాక్స్ లో వేసి వెయ్యి నా ఖర్చులకి ఉంచుకున్నాను ఒక ఐదు రోజులకి మిగిలిన ఆ మూడు వేలు కూడా విత్ డ్రా చేసి రెంట్ కట్టాను మళ్ళీ బ్యాంకు అకౌంట్ కాళీ. నిరాశగా అనిపించినా వచ్చే నెల నుంచి ఐదువేలు దాచి పెట్టొచ్చని గుర్తొచ్చాక కొంచెం ఊరట కలిగింది.

ఒకరోజు ఖాసీం చాచా పని మీద బైటికి వెళ్తూ నన్ను కౌంటర్ చూసుకోమని చెప్పి వెళ్ళాడు, నేను కౌంటర్ లో కూర్చున్నాను కొంత సేపటికి లతీఫ్ వచ్చాడు నన్ను చూసి కొంచెం కోపంగా “శివా కౌంటర్ నేను చూసుకుంటాను నువ్వెళ్ళి పని చేసుకో” అన్నాడు.

కొంచెం బాధేసినా నాకు నేనే సర్దిచెప్పుకుని పనిలో పడ్డాను, రాత్రి హోటల్ కట్టేసేటప్పుడు రోజూ లాగే ఖాసీం చాచా లెక్క చూసుకున్నాడు రెండు వేలు తేడా వచ్చింది.

పిలిచి అడిగాడు. భయం వేసింది, నా మొహం చూసి నేను భయపడుతున్నానని అర్ధం చేసుకుని ఏం జరిగిందో తెలుసుకోడానికి cc కెమెరా ఫుటేజ్ చూసి నన్ను చూసాడు.

ఖాసీం : అనుకున్నాను ఇది వీడి పనే అని. చూడు బేటా నేను నీకు కౌంటర్ అప్పగించింది నిన్ను చూసుకోమని అంతే కానీ వేరే వాళ్ళకి ఇవ్వమని కాదు. లతీఫ్ రాగానే ఎందుకు పక్కకి వెళ్లిపోయావ్ ఆ మాత్రం ఆలోచన నాకు లేకా అంతెందుకు ఇంట్లో నా ఆడది లేదు అయినా నిన్నెందుకు కూర్చోపెట్టాను?

బాధ పడకు లతీఫ్ ఇంతక ముందు కూడా ఇలానే చేసాడు ఇక నుంచి జాగ్రత్తగా ఉండు. రేపటి నుంచి కౌంటర్ లో కూర్చుని లెక్కలు చూస్తూ అన్నీ పనులు చేపించు, నువ్వే చూసుకో నేను బిర్యానీ వండేసి వెళ్ళిపోతాను.

శివ : అదేంటి చాచా?

ఖాసీం : వేరొక చోట కొత్త హోటల్ మొదలెట్టబోతున్నాను ఇక్కడ నువ్వు చూసుకో అక్కడ కొత్త కాబట్టి నేను చూసుకుంటాను. (నేనేమి మాట్లాడకపోయేసరికి) ఓకే నా  బేటా?

శివ : ఇంకోసారి మీ నమ్మకాన్ని అస్సలు పోగొట్టుకొను చాచా.

ఖాసీం : ఖుషి కా బాత్.. సరే వెళ్ళు ఇప్పటికే ఆలస్యం అయ్యింది.

హాస్టల్ కి నడుచుకుంటూ వెళ్తున్న నాకు కొంచెం గర్వంగా కొంచెం బాధగా అనిపించింది, అస్సలు ఇవన్నీ పక్కకి పెడితే ఎందుకో నాకొక ఫ్యామిలీనో ఒక ఫ్రెండో ఏమో    ఏమి కావాలో తెలియడంలేదు కానీ మనసు ఒక తోడు కోరుకుంటుంది. పెద్దమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోదాం అనిపించింది.

చాచా కొత్త హోటల్ చూసుకుంటున్నాడు రోజు మధ్యాహ్నం పూట ఒకసారి వచ్చి బిర్యానీ చేపించి వెళ్ళిపోతున్నాడు. నా స్థానంలో ఇంకొక అబ్బాయిని పెట్టుకున్నాను. ఏమైనా సందేహాలున్నా ఏమైనా జరిగినా చాచా వచ్చినప్పుడు ఆయనకి చెప్పి ఒక్కొక్కటి నేర్చుకుంటున్నాను.

చాచాకి కేటరింగ్ పనులు, పెద్ద మొత్తంలో కాంట్రాక్టులు కూడా చేద్దాం అని చెప్పించి ఒప్పించాను, దానికి ఆయన నువ్వు కష్టపడతానంటే నేను మాత్రం ఎందుకు వద్దంటాను అని మాత్రమే అన్నాడు.

నేను కాలేజీకి వెళ్ళినప్పుడు మాత్రం లక్ష్మి గారు కౌంటర్ మీద కూర్చుంటుంది, తను కూడా నన్ను చాలా నమ్ముతుంది ఏదైనా పెద్ద కాంట్రాక్టు వచ్చినా పెళ్ళికి ఆర్డర్స్ కేటరింగ్ వచ్చినా తాను సొంతగా నిర్ణయం తీసుకోకుండా నన్నే మాట్లాడమని ప్రోత్సాహిస్తుంది.

ఈ ఒక్క నెలలోనే కస్టమర్స్ తొ ఎలా మాట్లాడాలి తోటి పనివారితో ఎలా మెలగాలి, వాళ్ళతో ఎలా పని చేయించుకోవాలి, సామాను ఎక్కడనుండి తెచ్చుకోవాలి వారితో ఎలా మాట్లాడితే మనకు లాభం చేకూరుతుంది అన్నీ ఒక్కొక్కటి నేర్చుకుంటున్నాను.

రెండో నెల జీతంగా పదిహేను వేలు ఇచ్చాడు, కానీ నేను ఒప్పుకోలేదు.

ఖాసీం : చూడు బేటా.. మెయింటనెన్స్ మారిన మొదటి నెల ఎవరికైనా లాస్ వస్తుంది అది సహజం అదొక ఆనవాయితీ లాంటిది కానీ నీ కష్టంతొ లాస్ రాకుండా చేసావ్, బిల్లులు కూడా గమనిస్తున్నాను. లతీఫ్ వెళ్ళినప్పటి కంటే నీ ఫోన్ ద్వారానే మనకి సరుకులు తక్కువ పడుతున్నాయి.

నాకు అర్ధమైంది నువ్వు బిసినెస్ బాగా చేయగలవు మంచి మంచి టెక్నిక్స్ ఉన్నాయి నీ దెగ్గర,  ఇలానే కష్టపడు నువ్వు చాలా పైకి వెళ్తావ్, అల్లా తేరేకు అచ్చా కరేగా. ఇక ఈ పదిహేను వేలు ఈ నెల జీతం మాత్రమే వచ్చే నెల నుంచి నీకు పార్టనర్ గా ఎంత రావాలో అంతా ఇస్తాను, ఇక నువ్వేం మాట్లాడకు సంతోషంగా ఉండు.

జీతం తీసుకుని హాస్టల్ కి వెళుతుంటే భలే ఆనందం వేసింది ఖాసీం చాచా మాటలకి, స్వార్థంగా ఇలానే నా కింద పనిచేసుకో అనలేదు మనస్ఫూర్తిగా నువ్వు కత్చితంగా పైకి వస్తావ్ అన్నాడు. ఆ మాటలకి నాకు నా మీద నమ్మకమొచ్చింది.

పని నేర్చుకుని మేనేజ్ చేసే పోస్టులో అలవాటు అయినా ఒక పది రోజులకి రోజులాగె హోటల్ కౌంటర్ మీద బిజీగా ఉన్నాను సరిగ్గా అదే టైంలో లతీఫ్ వచ్చాడు, నన్ను చూసి నా దెగ్గరికి వచ్చాడు.

లతీఫ్ : శివా కౌంటర్ నేను చూసుకుంటాను నువెళ్లి మిగతా పనులు చూసుకో.

శివ : అన్నా, మీది నూట పది అయ్యింది, gpayనా అక్కడుంది చూడండి.  షరీఫ్, సార్ బిల్లెంతా?

లోపల నుంచి షరీఫ్ : రెండు ఫుల్ బిర్యాని ఒక చికెన్ 65..మూడు పుల్కా

లతీఫ్ అసహనంగా చూడటం గమనించాను.

శివ : అన్నా పదిహేను వందల యాభై అని చెప్పి కాష్ లెక్కపెట్టి కౌంటర్ లో వేస్తూ   అన్నా మీకు ఫుల్ మీల్స్ కదా కూర్చోండి ఒక్క ఐదు నిమిషాలు పార్సెల్ చేస్తున్నారు, ఆ రఫీక్ భాయ్ సలాం వాలేకుం. శ్రీను, భాయ్ కొ ఏక్ స్పెషల్ చాయ్.

ఆ లతీఫ్ చెప్పు ఏంటి విశేషాలు?

లతీఫ్ : ఏంటి కొత్తగా పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నావ్?

శివ : ఏ నా వయసు వాడివేగా పిలిస్తే తప్పేంటి.. ఏంటి ఇటోచ్చావ్?

లతీఫ్ : నా మామ హోటల్ కి నేను రాకూడదా?

శివ : ఏమైనా తింటావా లతీఫ్?

లతీఫ్ : ఇంకా నయ్యం నన్ను బిల్లు కట్టమనలేదు.

శివ : నువ్వు కడతానంటే నేను వద్దంటానా, సరే ఆ గ్యాస్ కొంచెం లోపల పెట్టెయ్.

లతీఫ్ : నేనా, అది నువ్వు చెప్పిన పని నేను చెయ్యాలా?

శివ : అదేంటి లతీఫ్ అలా అంటావ్ మీ మామా హోటలే కదా ఆ మాత్రం సహాయం చెయ్యలేవా అని మాట్లాడుకుంటూ లేచి గ్యాస్ భుజాన ఎత్తుకుని కిచెన్ లో పెట్టాను.

నేను బైటికి వచ్చేలోగా లతీఫ్ కౌంటర్ మీద కూర్చుని ఉన్నాడు డ్రా కీస్ కోసం చూసాడు, కీస్ నా దెగ్గరే ఉన్నాయి నా చేతి వేలుకి రింగ్ తోడిగి తన ముందే వేలు  తిప్పుతూ కౌంటర్ దెగ్గరికి వెళ్ళాను. సరిగ్గా అప్పుడే నెలసరి కిరాణా సామాను పంపించే సేట్ వచ్చి కౌంటర్ దెగ్గర నిలబడ్డాడు.

శివ : నమస్కారం రాఘవ గారు, ఎలా ఉన్నారు?

రాఘవ : ఏంటి శివ, చాలా బిజీగా ఉన్నట్టున్నావ్. ఈ మధ్య సామానుకి కూడా రావట్లేదు.

శివ : బిల్ ఎంత అయ్యింది అన్నా.

రాఘవ : పద్దెనిమిది వేలు.

లతీఫ్ : పద్దెనిమిది వేలా? (ఆశ్చర్యంగా)

రాఘవ : అవును ఈ ఏరియా మొత్తంలో ఖాసీం చాచా హోటల్ ని కొట్టే హోటలే లేదు. నేను కూడా వింటున్నాను ఈ మధ్య మీల్స్ లో కూరలు అదిరిపోతున్నాయట మొన్న ఖాసీం భాయ్ కూడా కలిసి చెప్పాడు శివ గురించి తన కంటే చాలా బాగా మైంటైన్ చేస్తున్నావట, నిన్ను చాలా మెచ్చుకున్నాడు శివా.

శివ : అదంతా ఖాసీం చాచా మంచితనం. లతీఫ్ ఇలా రా.

లతీఫ్ : కీస్ ఇవ్వు నేనిస్తాను డబ్బులు.

శివ : ఇప్పుడు మీ మామా డబ్బులు మాత్రమే కాదు నావి కూడా కలిసి ఉన్నాయి, కీస్ ఇవ్వడం కుదరదు మర్యాదగా బైటికి రా. అని ఒక విధంగా అరుస్తున్నట్టే వార్నింగ్ ఇచ్చాను, షాక్ అయ్యి దెబ్బకి చైర్ లోనుంచి లేచి బైటికొచ్చాడు. రాఘవ గారిని చూసి నవ్వుతూ కౌంటర్ డ్రా తెరిచి డబ్బులు లెక్కపెట్టి తనకి ఇచ్చేసి బిల్లు తీసుకున్నాను.

తెల్లారి కాలేజీలో గగన్ సర్ ని డౌట్ అడుగుదామని మాథ్స్ డిపార్ట్మెంట్ కి వెళ్లి ఆయన రూమ్ లోకి వెళ్తుండగా  ఒకమ్మాయి నవ్వుతూ బైటికి వచ్చింది, నేను బస్సు కిటికీలో నుంచి చూసిన అదే అమ్మాయి, ఇప్పుడు స్పష్టంగా నా ఎదురుగా అదే నవ్వు మొహం కనిపించేసరికి ఏమైందో తెలీలేదు కానీ నా అడుగులు తడబడడం నాకు తెలుస్తుంది. నన్ను ఒకసారి చూసి దాటుకుని వెళ్ళిపోయింది.

రూమ్ లోపలికి వెళుతూనే నాకు తెలియకుండా నా అడుగులు తన వెనక పడ్డాయి తను ఆ చివరి వరకు వెళ్లి మెట్లు దిగే వరకు అలా చూస్తూ ఉండిపోయాను, సార్ పిలుస్తున్నా పట్టించుకోలేదు తను వెళ్లిపోయిన రెండు నిమిషాలకి కానీ తెరుకోలేదు నేను ఎక్కడున్నానో అని వెనక్కి తిరిగి చూసాను గగన్ సార్ నన్నే కోపంగా చూస్తున్నాడు, తల దించుకుని ఆయన ముందుకు వెళ్లి నిలబడ్డాను