బరువెక్కిన హృదయంతో,ఇంటికి జేరుకున్నాన్ను.భోజనం చేసి మంచమెక్కాను. మనస్సంతా మాలతి తలపులే.
అసాధరణమైన అందం ఒంపులుతో, సాధారణంగా కనబడే,మాలతి లాంటి సౌమ్యమైన,సంసారపక్షమైన,చక్కని చుక్క ,నాలాంటి వాడితో కొన్ని గంటలు ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా,నాకు తన భర్తకంటే ఎక్కువగా సుఖాన్ని ఇచ్చి,నాలోంచి సుఖాన్ని జుర్రుకుని,అపర రతీదేవిలా నాతో మైథునం గడిపిన ఆ పుత్తడిబొమ్మను పొందానంటే నేను ఎప్పుడో నక్క తోక త్రొక్కి ఉంటాను. రతీసమయంలో తను ముద్ద ముద్దగా అన్న మాటలు చెవుల్లో మ్రోగుతున్నాయి.
ఐ నీడ్ యూ…….
ఐ వాంట్ యూ………..
ఎందుకు ఇలా తయారు చేశావు నన్ను……….
మంచమీద నీవేమి అడిగినా నాకు ఇష్టమే………
నాకంటే ముందు ఎందుకు పుట్టావు………?
నన్ను పెళ్ళి చేసుకోవా……….?
ఐ యాం వెట్……….
ఫక్ మీ……….
ఇంకా ఇంకా…..చాలా మాటలు మారు మ్రోగుతునే ఉన్నాయి.
మాలతిని జయించిన నా ఛాతీ గర్వంతో ఉప్పొంగింది.
ఈ రోజు కోసం,
ఎన్ని నెలలు,
ఎన్ని రోజులు,
ఎన్ని గంటలు,
కష్టపడ్డాను.
ఎన్ని సార్లు సారీ చెప్పాను.
బెట్టు చేసి, ఛీదరించుకున్న ఆడది,
ప్రతీ సారి నా శుక్రకణాలు,తన పువ్వు నిండా నింపుకుంది.
తలపులతో,గాలి పోసుకుని ముదిరిన తొండలా నిగిడిన నా కైవారాన్ని, చేత్తో నిమురుతూ,నిమిరినా ఆ చేతి వ్రేళ్ళను మురిపెంగా, ముద్దాడుతూ, నా దడ్డును గర్వంగా చూస్తూ,
దానితో,
” ఎంత అదృష్టం రా, నీది….మాలతి లాంటి అందమైన ఆడదాని, కామ గుహలో దూరావు,లోతులు చుశావు,సళ్ల పాయ మధ్య దూరావు,నునుపును చూశావు,నోట్లో దూరావు,వెచ్చదనాన్ని చవిచుశావు…..ఆ గుహ అంచులను,లోతుల్లోకి కక్కి, పావనం చేశావు.
మొత్తానికి తనని నీ కీలుబొమ్మను చేసుకున్నావు”
చెత్తో జాడించుకుంటూ,కార్చుకుని ఎప్పుదు నిద్రలోకి జారానో……తెలియదు.
రోజులు వారాలయ్యాయి,…….,,,
మాలతి తలపులతో పిచ్చెక్కిపోతోంది.ఇక మీదట మాటలు గాని,కలవడం గానీ వద్దు అని నేను పలికిన ప్రగల్భాలకు నామీద నాకే కోపం వచ్చింది.రెండు నెలలు చాలా కటువుగా గడిచింది.ఉండలేక పోయాను.రుచి మరిగిన పిల్లికి ఇలానే ఉంటుందేమో….ఇక ఆగలేక ఒకరోజు సింధును స్కూలుకు తీసుకువెళ్ళాను.

“హలో….” అన్నాను.
లేత గులాబి రంగు చీరలో,తాజాగా విరిసిన గులాబి పువ్వులా చక్కగా ఉంది.అదే మందహాసంతో ,తనతో బాటు ఉన్న సహటీచర్ ను పరిచయం చేసింది.
” శివా….షీ ఈజ్ సుధ, నీతో చెప్పాను కదా!! తనే ఈమే,సుధా…..హి ఈజ్ శివా.సింధూస్ గార్డియన్.”
” ఓహ్..హలో మిస్స్…..హవ్ ఆర్ యూ…..?”
సుధా నన్ను చూసి నవ్వుతూ,
(మాలతి కంటే కొంచం చిన్న వయస్సు,నాజూకుగానే ఉంది.తెల్లగా,బొద్దుగా, నవ్వినప్పుడు బుగ్గ సొట్ట, ఒక ప్రత్యేకత.)
” ఐ యాం ఫైన్ శివా…థాంక్ యూ…”
మాలతి నన్ను చూస్తూ,
” చెప్పు శివా…ఎలా ఉన్నవు..?చాలారోజులు అయ్యింది కలసి……..ఆర్ యూ నాట్ ఒకే….?”
” నో మిస్…..కొంచం బిజీ అంతే….మీరెలా ఉన్నారు….?సార్,పిల్లలు ఎలా ఉన్నారు….?”
” ఐ యాం ఫైన్ శివా…అందరూ బాగానే ఉన్నారు……ఆయన మామూలుగానే ఆఫీస్ వెళుతున్నారు.”
కొద్ది క్షణాలు మేము మౌనంగా ఉండడం చూసి,సుధ ఇబ్బందిగా,కదలి
” ఓకే మాలతీ…..నేను వెళతాను…..కొంచం పని ఉంది…నువ్వు నిదానంగా రా..”
” ఆగు సుధా,నేను వచ్చేస్తాను….”
” పర్వాలేదు….నువ్వు మాట్లాడి రా…..నేను వెళతాను..”అంటూ తను వెల్లిపోయింది. వెళుతున్న సుధ పిరుదుల కదలికలు నా చూపు తప్పిపోలేదు.తననే చూస్తూ ఇద్దరమూ కొంతసేపు అలాగే ఉండిపోయాము.
తను వెళ్ళగానే ,మాలతి నన్ను తీక్షణంగా చూస్తూ,
” ఏమయ్యింది అయ్యగారికి…?ఈ మధ్య సడన్ గా చాలా బిజీ అయిపోయారు……?ఒక్క ఫోన్ కాల్ కూడా లేదు…?”
” అబ్బే…..అలాంటిదేమీ లేదు….”
” ఏమీ లేదంటావేమి….అసలు నువ్వు ఫోన్ చేసేటంతవరకూ,నీతో మాట్లాడకూడదనుకున్నాను.ఇప్పుడు కూడా చూసీచూడనట్టు వెళ్ళి ఉండేదాన్ని,కాని మనం క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ అని సుధాకు తెలుసు.సో ఇక బాగోదని మాట్లాడాను.యాక్టింగ్ చాలు శివా….!”
” లేదు మాడం..ఇక మీదట మిమ్మల్ని డిస్ట్రబ్ చేయకూడదని…”( నసిగాను)
” అవునా…???? చాలు ఓవర్ యాక్టింగ్…డిస్ట్రబ్ చేయకూడదునుకునే వాడివి,మరి స్కూల్ కు ఎందుకు వచ్చినట్టో….?”
” సింధూను డ్రాప్ చేయడానికి వచ్చాను…”
” ఆహా…!! ….నమ్మేశాం…..”
” నిజంగా…..నమ్మండి..”
” ఓకే…..లీవ్ ఇట్….వాట్ ఈజ్ యువర్ ప్రాబ్లం…? టెల్ మీ….?”
” నథింగ్ మేడం…అయాం ఓకే….”

” అలా అనికాదు మిస్…..నా వల్ల ఇక మీదట మీ లైఫ్ లో ప్రాబ్లం రాకూడదని…”
” స్నేహితులుగా ఉంటే ఏం ప్రాబ్లం ….?సరే…ఇక నీ ఇష్టం….నేను ఫోర్స్ చెయ్యను….సమయం లేదు….ఇక నేను వెళతాను”
తను వడి వడిగా నడుచుకుంటూ, వెళుతోంది.చక్కగా అల్లిన పొడవాటి జడ,ఎత్తైన నితంభాల పై అటూ ,ఇటూ ఊగుతున్న దృశ్యం చూడకుండా ఉండలేకపోయాను..మొబైల్ తీసి తనకు మెసేజ్ పెట్టాను.
” సారీ…మై ఫ్రెండ్..”
మెట్లు ఎక్కుతున్న మాలతి నావైపు వెనక్కు తిరిగి చూసి,చిరునవ్వు నవ్వింది.
ఆ రోజు సాయంత్రం మాలతి దగ్గ నుండి ఫోన్ వచ్చింది.చాలకాలం తర్వాత మాలతి కోసం సెట్ చేసిన రింగ్ టోన్ మ్రోత,నా చెవులకు అమృతరాగంలా వినబడింది.ప్రతీ రోజూ నేను ఎదురుచూసే నా ఆనందభైరవి రాగం అది.
” హలో…..”
” హాయ్ శివా…మ్మ్మ్మ్….ఎలాగోలా…ఆఖరికి నాతోనే ఫోన్ చేయించావు….ఎంతైనా నీకు చాలా బెట్టు…”
” ఛాఛా…..అలాంటిదేమి లేదు మేడం…..నేనే చేద్దామనుకున్నాను….. ఈలోగా…మీరు,మ్మ్మ్మ్….”
” సర్లే అది వదిలేయ్….ఇంటికి వెళ్ళేముందు,ఒకసారి రా…..నీతో కొంచం మాట్లాడాలి..”
” ఏం మాట్లాడాలి…..?”
” ఏమీలేదు..ఏదో మాట్లాడాలనిపించింది.వీలైతేరా…..పని ఉంటే పర్వాలేదు…అది చూసుకో”
అరగంట తర్వాత మాలతి ఇంటి కాలింగ్ బెల్ నొక్కాను.
హారతి తలుపు తీసింది.
” రండి అంకుల్….చాలా రోజులయ్యింది. ఏదైనా ఊరు వెళ్ళారా…..?”
” అవును హారతి..” బదులిస్తూ,లోపలికి వెళ్లాను.
” పొరుగూరు ఏమీ వెల్లలేదు హారతీ, మీ అంకుల్ తిరునాల్లో తప్పిపోయారట, ఇప్పుడే వెతికి పట్టుకొచ్చారట…..” వెటకారిస్తూ,గదిలోంచి మాలతి బయటికి వచ్చింది.బ్రౌన్ రంగు నైటీలో,టవల్ ను పైటలా కప్పుకుని ఉంది.
ఆ వెటకరానికి,హారతి నవ్వుతూ, నా ప్రక్కన కూర్చుంది.పిల్లలిద్దరికి తెచ్చిన చాక్లెట్లు హారతికి ఇస్తూ,
” కౌసీ ఎక్కడా….?”
” అబ్బా పర్లేదు హారతీ,అయ్యగారికి మీ పేర్లు ఇంకా గుర్తున్నాయి…థాంక్ గాడ్..”
” తను ట్యూషన్ కు వెళ్ళింది అంకుల్..”
మాలతి మా ఇద్దరికి కాఫీ ఇచ్చింది.
కాసేపు పిచ్చాపాటి మాటల తర్వాత,
” హారతీ, ఇక టీ వి ఆఫ్ చేసి చదువుకో…..ఇక్కడ అంకుల్ ఉంటే నువ్వు చదవవు….నేను, అంకుల్ డాబా మీదకు వెళతాము..పద శివా మనం డాబా మీదకు వెళదాం” అంటూ మాలతి కదిలింది.
ఇద్దరం డాబా మీదకు చేరుకున్నాను.డాబా గోడకు ఆనుకుని నిశబ్ధంగా ఉన్న నన్ను చూసి,

“అలాంటిదేమి లేదు,మిస్.నేను బాగానే ఉన్నాను.”
” హలో….ఇక మిస్,కిస్……(గబుక్కున నోరు జారినందుకు పెదవి కొరుక్కుంది.)లాంటి కొత్త పదాలు వద్దు.ఎప్పటిలానే మాలతీ అని పిలువు.
” మ్మ్మ్మ్…..”
” చూడు శివా….నీతో మాట్లాడి చాలా రోజులు అయ్యింది.అందుకే కాసేపు సరదాగా ఊసులాడుకోవచ్చని రమ్మన్నాను.ప్లీజ్.”
” ఓకే,ఓకే..,,ఐ యాం సారీ.ఇకమీదట అలానే ఉంటాను సరేనా….?” నవ్వుతూ అన్నాను.
తను మామూలుగా నవ్వుతూ ,తృళ్ళుతూ ఊసులాడుతోంది.మాటల మధ్యలో తన పయ్యెదను కప్పుకున్న టవల్ జారింది,తను సర్ధుకునే లోపలే,ఒక ప్రక్క చను ఉబ్బు ,తన బిగువును నిండుగా దృశ్యమిచ్చింది.చూడకుడదని మనసు కట్టుబాటు చేసుకున్నాను.కానీ కళ్ళు కట్టుబాటు తప్పాయి.అది చూసిన మాలతి వేగంగా సర్ధుకుని,తన చూపులు నా వైపు నుంచి,వీధివైపుకు మళ్ళించింది. కాసేపటి తర్వాత ఇద్దరమూ మెట్లు దిగనారంభిచాము.నా ముందు దిగుతున్న మాలతి కొప్పు,కొప్పు క్రింద పిసరు వెంట్రుకలతో ఉన్న మెడ,మెడ మీది పుట్టుమచ్చ చాలా రోజుల తర్వతా పునః దర్శనమిచ్చింది.నైటిలో దాగిన వెనుకందాలు మెట్లకు తగ్గట్టు ఊగిసలాడ్డం నాలో వేడిని రగులుస్తోంది.నేను తన పిరుదులను నగ్నంగా ఊహించుకోకుండా ఉండలేకపోయాను.
రాత్రి మళ్ళీ నిద్ర కరువయ్యింది.నిద్రరాక పక్క మీద ద్రొళ్ళుతున్నాను.మనసంతా మాలతీనే.ఆగలేక ఒక మెసేజ్ పెడదామనిపించింది.మళ్ళీ తను ఏమన్నా అనుకుంటుందేమో నని భయమేసింది.ఇప్పుడిప్పుడే మళ్ళీ పాత మాలతిలాగ మాట్లాడుతోంది,అన్నీ సర్ధుకున్నాయి.ఇలా అర్థరాత్రి మెసేజ్ పెడితే మొదటికే మోసం వస్తుందేమోననిపించింది. కానీ మనసు ఉండబట్టలేక,
” గుడ్ నైట్” మెసేజ్ పెట్టాను.
కొన్ని క్షణాల తర్వాత,తన దగ్గర నుండి,
” గుడ్ నైట్” .
తన జవాబు చూసి అనందంతో,ఇంకొక మెసేజ్ పెట్టాను.
” వాట్ ఆర్ యూ డూయింగ్” .
కొద్దిక్షణాల తర్వాత మెసేజ్ టోన్ వినబడింది.నేను ఆత్రంగా చూశాను,
” శివా..!! డోంట్ మెసేజ్ మీ ఇన్ నైట్ టైం…..హోప్ యూ అండర్స్టాండ్ మీ”
నాకు చిరాకేసింది.నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ,ఎప్పుడు నిద్రపోయానో తెలీదు.
ఉదయం తన దగ్గర నుంచి మెసేజ్ వచ్చింది.
” గుడ్ మార్నింగ్ శివా….”
” గుడ్ మార్నింగ్” మెసేజ్ మాత్రం పెట్టి నేను ఆఫీస్ కు వెళ్ళాను.
లంచ్ టైం లో తనకు ఫోన్ చేశాను.
” హలో శివా…..”
” చెప్పండి మాలతి…”
” ఏమి చెప్పను…..? భోజనం అయ్యిందా……?”
” జస్ట్….ఇప్పుడే చెయ్యబోతున్నాను..మీరు….?”
” మ్మ్…చేశాను”
” సారి..మాలతి “
” దేనికీ…?”

” హలో….హాపీ వెడ్డింగ్ డే “
షేక్ హాండ్ ఇచ్చి,నేను తెచ్చిన గ్రీటింగ్ కార్డ్ తనకిచ్చాను.తను తీసుకుని సంతోషంగా,
” బాగుంది శివా….థాంక్స్….కూర్చో..ఇప్పుడే వస్తాను “(కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది)
కాసేపటికి స్వీట్ పళ్ళెంతో వచ్చి నాకిచ్చి,ప్రక్కన కూర్చుంది
నేను స్వీట్ తింటూ,తనను చూసి,
” ఇంకా ఎవరూ రాలేదా……..?”
” దేనికీ…..?”
” సెలెబ్రేషన్ కు…..”
” అహా…వెడ్డింగ్ డే , ఊరందరిని పిలచి చేసుకోడానికి మేమేమన్న పెద్ద వి ఐ పి లా”
” మ్మ్….”
” నిన్ను పిలవాలనిపించింది.అందుకే పిలిచాను.ఆయన మార్నింగ్ పర్మీషన్ వేయడం వల్ల ఈవెనింగ్ రాలేనని చెప్పారు”
“ఓహో,సెలబ్రేషన్ లేకపోతే,పోయింది గ్రాండ్ గా చీర కట్టుకోవల్సింది.ఈ చీరేంటీ….?”
“ఉదయం పట్టుచీరే కట్టుకున్నాను.ఇప్పుడు ఇంట్లోనే కదా ఉన్నామని ఈ చీర కట్టుకున్నాను…ఏం…? బాగోలేదా….?”
” ఈ చీర బాగోలేదని నేను అనగలనా……? “( నాకే వినబడేలా మెల్లిగా గొణిగాను)
” ఏమన్నావ్…..?”
” అబ్బే….ఏమీ లేదు..బాగుంది అన్నాను”
” ఊ….”( తన పెదవి కొస చిరునవ్వు నా కంటపడక పోలేదు)
” సరే మాలతి,ఇక బయలుదేరుతాను”
” ఏయ్….ఏంటి….? వేషాలా…..? రాత్రికి భోజనం చేసి వెళ్ళు”
” అయ్యో అదేమి వద్దు…”
” ఏంటి వద్దు….మా ఇంట్లో భోజనం చెయ్యకూడదా….?
” అవేం మాటలు..?ఇంతకు మునుపు నేను భోజనం చెయ్యలేదా…? ఏంటీ…?”
” మరి ఇకనేం….? ఉండి,భోజన్ చేసి వెళుదువుగాని.”
పిల్లలు టి వి లో మునిగిపోయారు.డైనింగ్ టేబులు మీద కాయగూరలు తరుగుతున్న మాలతి,
” శివా….”
” చెప్పు మాలతి”
“పిల్లలు కార్టూన్ చూస్తుంటారు,నీకు బోర్ కొడుతుంది.ఇక్కడకు వచ్చి కూర్చో”
” మ్మ్….”
నేను తనకు ఎదురుగా కూర్చున్నాను.తను ఏదేదొ మాట్లాడుతోంది.నేను తననే చూస్తున్నాను.తన ఎడం భుజం పైన రవిక అంచునుంచి తను వేసుకున్న నల్లరంగు బ్రా పట్టి నన్ను కన్ను మీటుతూ,కవ్విస్తోంది.నా చూపులు గమనించిన మాలతి,అది సరిచేసుకుని నిఠారుగా కూర్చుంది.తనను సూటిగా చూడలేక సిగ్గుపడుతూ,తల ద్రించుకున్నాను.కొద్దిక్షణాల తర్వాత నేను మాట్లాడుతూ,కొంచం వెనకకు వాలాను.వాలడంలో నా కాలు తన కాలుకు తగలగానే,కాలు వెనక్కు లాక్కుని
“సారి” అన్నాను.
” ఇట్స్ ఓకే….శివా..” అంటూ తను లేచి కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.