శంకర్ బయటనుండి ఇంట్లోకి వొస్తు సోఫాలో కూర్చున్న మాహి ని శరత్ ని చూసి అక్కడికి వొచ్చాడు. “చిన్నా ఏంటి రా .చాల బిజీ అయి పోయావు.ఇక్కడికి వొచ్చినప్పటి నుండి చూస్తున్న.నా దెగ్గరకు వొచ్చి మాట్లాడడంలేదు.” ఏంటి కద అన్నట్టుగా చూసాడు తమ్ముడి వైపు, భార్య పక్కన కూర్చుంటూ. “చిన్నా బిజీ కాదు..నువ్వే బిజీ…చిన్నా ఎం .కాళిగా లేడు..ఇంట్లో కావలసిన హెల్ప్ చేస్తున్నాడు.నీలా కాదు..నా మరిది.”అంటూ వాడిని వెనకేసుకొచ్చింది మాహి. హమ్మయ్య వొదిన బ్రతికించింది అని ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు చిన్నా.
అందరు పడుకోవడానికి కావలసిన ఏర్పాట్లు చేస్తున్నారు మాహి వాళ్ళ అమ్మ, సరయు వాళ్ళ అమ్మ. సరయు వాళ్ళ అమ్మ వొచ్చి వాటర్ జగ్ మాహి కి అందిస్తూ నవ్వింది ఇంక వెళ్ళండి అన్నట్టుగా చూస్తూ. మాహి సిగ్గు పడుతూ శంకర్ వైపు చూసేసరికి ఇబ్బంది గా కదిలాడు శంకర్. ఫస్ట్ లేచి శంకర్ రూం లోకి వెళ్ళాడు. “సరే చిన్నా నిద్ర వొస్తుంది .పొద్దున్న బోలెడు మాట్లాడుకుందాము..” అంటూ లేచింది మాహి. సరే అన్నట్టుగా వొదిన వైపు చూసి నవ్వాడు. మాహి రూం లోకి వెళ్తూ ఒకసారి చిన్నా వైపు చూసింది. తను వెళ్తుంటే వెనక నుండి చూసాడు అని అర్ధం అయింది మాహి కి, ఒక చిరునవ్వు నవ్వి డోర్ వేస్కుంది.