సుజాత : ఎవరితో బాబు అంత హ్యాపీ గా మాట్లాడుతున్నావ్
విహన్ : అత్త అది ఫ్రెండ్, బాగా కామెడీ చేస్తున్నాడు
సుజాత : అవునా, ఏది ఫోన్ ఒక సారి ఇవ్వు, నేను చూసి నవ్వుతా
విహన్ : అది బాయ్స్ కదా అత్త కొంచం బూతులు ఉంటాయి వద్దులే
సుజాత : అవునా, పర్లేదు నాకు బుతులు వచ్చు, చూడని (నవ్వుతు )
విహన్ : సర్లే అత్త ఇదంతా ఎందుకు, నువ్వు ప్రామిస్ చేస్తే, ఇంట్లో ఎవరికీ చెప్పను అంటే చెప్తా

విహన్ చేయ చాపి ప్రీమిస్ చేయమన్నటు సైగ చేస్తాడు

సుజాత : సరే ప్రామిస్, ఎవరికీ చెప్పను, ఇప్పుడు చెప్పు
విహన్ : అత్త అది ( చెప్పాలా వద్ద అన్న టెన్షన్ తో )
సుజాత : చెప్పు పర్లేదు, నేను ఇంత ఫ్రెండ్లీ గా అడుగుతుంటే
విహన్ : కాలేజీ లొ cse బ్రాంచ్ లొ ఒక అమ్మాయితో చిన్న ఎఫైర్ నడుస్తోంది
సుజాత : ఎఫైర్ అంటే లవ్ ఆహ్ లేక ఇంకేదేనా
విహన్ : లవ్ అంటే లవ్ కాదు బట్ అమ్మాయి బావుంటుంది, నా వెంట తెగ పడుతోంది సో నేను ఓకే చెప్పా

సుజాత విహన్ చెవి పట్టుకుని చిన్నగా నొక్కి, తెలుసు రా, నిన్ను చుసిన వెంటనే పసి గట్టా నేను అంటుంది నవ్వుతు

సుజాత : అయినా ని వాలకం చుస్తే ఒక అమ్మాయి అని అనిపించటంలేదే
విహన్ : ఓయ్ ఓయ్, మరీ అత్తా నువ్వు,  నేనెంమ్ అంత వెధవను కాదు
సుజాత : మెల్లగా తెలుస్తారా నేను
విహన్ : అది ఓకే గాని అత్త మాధురి సంగతేంటి, ఇ పేరు ఎక్కడో విన్నట్టు ఉంది
సుజాత : దాని గురించి నీకెందుకురా, అయినా నువ్వు ఎక్కడ విన్నావో నాకెలా తెలుస్తుంది (కొంచుం అనుమానంగా )
విహన్ : అదేంటి అత్త ఇందాకేగా ఫ్రెండ్స్ అన్నావ్
సుజాత : సర్లే చెప్పు
విహన్ : కాదు అత్త, మా ఇంట్లో ఎప్పుడో అమ్మ వాళ్ళు మాట్లాడుకోవటం విన్నాను, అందుకే అడుగుతున్నా, హ గుర్తొచ్చింది, తన పెళ్లి ఏమైనా ప్రాబ్లెమ్ అయ్యిందా
సుజాత : అవును రా పాపం,

సుజాత మాటల్లో

మాధురి చాలా అందగ్గతే , వాళ్ళ అమ్మ కాత్యాయనీ ని కి, అది చూసుకుని వీర్రావిగేది, నా కూతురుకేంటి అని, వాళ్ళ అయన  కూడా బాగా సంపాయిస్తుండటం తో అసలు కన్ను మిన్ను కానేది కాదు, మాధురి మంచి అమ్మాయి, దీనికి కొంచుం పొగరు ఉండేది అందం గా ఉంటుందని, ఏ అమ్మాయియికేనా అది సహజమే, ఐతే ఒక రోజు దానికి మంచి సంబంధం వచ్చింది, అబ్బాయి చాలా ఆస్తి పరుడు సొంతంగా ఎదో వ్యాపారం కూడా ఉందిట, రవి అంటే మాధురి నాన్న, రవి ఇంక కాత్యాయనీ అసలు ఇంక ఎవరిని పట్టించుకోలేదు, అబ్బాయి అమ్మ నాన్న కి మాధురి బాగా నచ్చిందని వాళ్ళ సంతోషానికి అవధులు లేవని, అప్పట్లో విన్నాం, ఇలా ఉండగా ఒక రోజు నిశ్చితర్థం అన్నారు ఎదో బాగోదని పిలిచారు, మేము అయితే వెళ్ళకూడదనే అనుకున్నాము కానీ మీ అమ్మమ్మ పోరు భరించలేక వెళ్ళాము, అబ్బో నిశ్చితర్ధంక్కి చేసిన హడావిడి అంత ఇంత కాదు పెళ్లిలా చేసారు, కానీ వెళ్లిన మా అందరికి ఒకటే అనిపించింది అ అబ్బాయి మొఖం లొ సంతోషం లేదని కానీ ఎవరికీ రవిని గాని కాత్యాయనీ ని గాని అడిగే దైర్యం లేదు, దైర్యం కంటే కుడా వాళ్ళు వినిపించుకునే స్థితిలో లేరు, మొత్తానికి నిశ్చితర్థం అయ్యింది పెళ్లి పనుల్లో ఉన్నారు, ఇలోగా మీ బాబాయి అదే మీ శ్యామల పిన్ని వాళ్ళ అయన ఒక కబురు తీసుకొచ్చాడు, ఏంటి అంటే అ అబ్బాయి ఎవరితోనో ప్రేమ లొ ఉన్నడుట, అ అమ్మయి ఎదో సినిమాలో లోనో సీరియల్స్ లోనో నటిస్తోందిట, ఇ విషయం అబ్బాయి తల్లితండ్రులు కి కూడా తెలుసు వాళ్ళకి ఇష్టం లేదుట ఇ అబ్బాయి అ అమ్మాయిని చేసుకోవటం, మొత్తానికి ఇ మాధురి సంబంధం కుదిరింది, మీ బాబాయి ఇ విషయం రవి కి చెప్తే, చాలా సింపుల్ గా నాకు తెలుసు అయినా పెళ్లి అయిపోతే అవే సర్దుకుంటాయి ఇ రోజుల్లో ఇవంతా కామన్, దీన్ని పెద్ద విషయం చేసి అందరి నోళ్ళల్లో నానే లా చేయకండి అన్నడుట, ఏదో మంచి చెయ్యడానికి చుస్తే చెడు ఎదురు అయిందన్నటు పాపం అయినా ఏమి చేయలేకపోయారు, మీ పిన్ని చేతిలో తిట్లు తప్ప, మీకెందుకు అండి అందరి విషయాల్లో తల దూరుస్తారు అని మీ పిన్ని తిట్టింది, మొత్తానికి పెళ్లి అయ్యింది, ఒక పది రోజుల్లో విన్న వార్త ఏంటంటే మాధురి తిరిగి ఇంటికి వచ్చేసింది, మళ్ళీ వెళ్ళలేదు, చాలా సార్లు ఇటు నుండి అటు, అటు నిండి ఇటు రాయబారలు అయ్యాయి, బట్ అ అబ్బయి తన మనసులో అ అమ్మాయి ఎ ఉందని, తల్లి తండ్రి వత్తిడి వల్ల పెళ్లి చేసుకోవాల్సి వచ్చిందని చెప్పాడు, ఇంక ఎక్కువ ఇబ్బంది పెడితే ఆత్మ హత్య చేస్కుంటా అని బెదిరించటం తో ఇంక చేసేది ఏమి లేక, మొత్తానికి ఏదో సెటిల్ చేసారు.

ఇలా అనకూడదు కానీ, వీళ్ళు ఇప్పుడు భూమి మీదకు వచ్చారు, అయిన వాళ్ళు కాకపోతే ఇంకెవరు చేరాదిస్తారని మేము చరధిసాం, పాపం అ పిచ్చి పిల్ల కూడా డిప్ప్రెషన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది, ఇలా కాదని ఇ మధ్య ఒక ఆరు నెలల క్రితం తనని ఏదో కోర్స్ చెయ్యమని మీ మావయ్య ఎంకరేజ్ చేస్తే చేరింది, ఇ మధ్య కొంచుము కొంచుము కోలుకుంటోంది

ఇ లోగ కాలింగ్ బెల్ వినిపించటం తో లేచి వెళ్లి తలుపు తీస్తుంది సుజాత, ప్రసాద్ ఇంటికి వచ్చాడు

ప్రసాద్ : ఏరా హీరో అల్లుడు ఎలా ఉన్నావు
విహన్ : బావున్నా మావయ్య, అయినా ని హీరోయిజం ముందు మాదేంత చెప్పు
ప్రసాద్ : అబ్బో మీ అమ్మ చెప్తే ఏదో అనుకున్న, నిజమేరా మాటలు బానే నేర్చావ్
విహన్ : ఊరికే సరదాగా అన్న మావయ్య
ప్రసాద్ : సర్లెరా నువ్వు ఏమైనా అంటావ్ నీకు మీ అత్త సపోర్ట్ ఉంది, అయినా మీ అత్త మనసులో నీకు స్పెషల్ ప్లేస్ ఉందిరోయ్
విహన్ : అత్త మనసంతా నువ్వే ఆక్రమించుకుని ఉంటావ్, మాకు చోటు ఎందుకు ఉంటుందిలే మావయ్య
ప్రసాద్ : మాటలు నేర్చిన చిలక ఉస్కో అంటే డిస్కో అందిట, బలే మాట్లాడుతున్నావ్ రా, అయినా చిన్నపుడు నా పెళ్ళిలో మీ అత్త ని మినా అన్నవుగా, అప్పటి నుండి ఇప్పటివరకు ఏదయినా అనడం పాపం,వెంటనే మీ అత్త మీ అక్క కొడుకే నయం నన్ను హీరోయిన్ లా ఉన్నావు అన్నాడు, నన్ను చూసినప్పుడు అల్లా వాడి మొఖం వెలిగిపోయేది అని నన్ను డెప్పుతుంది

విహన్, సుజాత ఇద్దరు ఒకరిని ఒకరు చూసుకుని చిన్నగా నవ్వుకుంటారు

సుజాత : చాలు లెండి ఎవరైనా వస్తే చాలు కంప్లైంట్ చేసేస్తారు, రండి  భోజనం చేద్దురుగాని

ముగ్గురు డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చి కూర్చుంటారు

ప్రసాద్ : అదేంటి నా మనల్లుడికి తిండి పెట్టలేదా
సుజాత : చెప్పనా విహన్ ఈయన వస్తే ఇలాగే మాట్లాడి నన్ను బాధ  పెడతారు
విహన్ : అదేమీ లేదు మావయ్య, నేనే నువ్వు వచ్చేవరకు ఉంటా అని చెప్పా, నీతో కలిసి తిందామని
ప్రసాద్ : ఊరికే అన్నలే నాకు తెలీదా ఏంటి

ముగ్గురు చిన్నగా నవ్వుకుని అన్నం తింటారు, తిని చేతులు కడుక్కుని
ప్రసాద్ : సరేరా ఇంక పాడుకుందాం, వాడికి రూమ్ అది రెడీ చేసావా

విహన్ కి నవ్వు ఆగలేదు

విహన్ : అదేంటి మావయ్య, ఇప్పుడేగా అన్నం తిన్నావు వెంటనే పడుకుంటా అంటావ్, ఆలా పడుకుంటే పొట్ట వస్తుంది (నవ్వుతు )

ప్రసాద్ : నేను చేసే పనేంటి, కూర్చుని చేసే ఉద్యోగం గుప్పెడు పొట్ట అ మాత్రం బట్ట ఉండవా

సుజాత నా కర్మ అని తల కొట్టుకుంటుంది, విహన్ ఇది చూసి నవ్వుకుంటాడు, ప్రసాద్ గుడ్ నైట్ చెప్పి పడుకోవటానికి తన బెడఁరూమ్ కి వెళ్లిపోతాడు

సుజాత : ఇది విహు పరిస్థితి, ఇలా ఉంది నా బ్రతుకు, వస్తాడు తింటాడు, వెళ్లి పడుకుంటాడు, కనీసం ఏలా ఉన్నావు అని కుడా అడగడు, బాధ పడుతూ చెప్తుంది

విహన్ : సారీ అత్త, అయినా ఏదో స్ట్రెస్ లొ ఉండి ఉంటాడు లే

ఆలా అన్నాడు గాని మనసు లొ బాధపడతాడు, జామపండు లాంటి పెళ్లెం ఉన్న ఇ మావయ్య ఏంటి ఇలా ఎర్రిపప్ప లా ఉన్నాడు అని అనుకుంటాడు, అయినా శరీరానికి కావలిసిన సుఖం గురించి తెలియని అమాయకుడు కాదు, ముందు ముందు తెలుస్తుంది మనవాడి సంగతి, గతం అంటే ఒక సంవత్సరం సంవత్సరమన్నార నుండి మనవాడి లీలలు

విహన్ ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చేసేరికి సుజాత డైనింగ్ టేబుల్ మీద ప్లేట్ లొ టిఫిన్ పెడుతూ ఉంటుంది వెనక నుండి చుసిన విహన్ కి మతి పోతుంది, చీర లొ ఉన్న సుజాత విహన్ కి తాంజవురు ఆలయం మీద ఉన్న శిల్పం లా కనపడుతుంది, తల స్నానం చేసి తలకి మెడ దగ్గర క్లిప్ పెట్టి మిగతా కురులను పోనీ టైల లా వదిలి, సిల్క్ సారి లొ జాకెట్ వెనక కొంచుము డీప్ కట్ తో, నెమలి రంగు చీర, నీలం బ్లౌజ్, తెల్లటి శరీర ఛాయా ఏమో, అబ్బా రంభ స్వర్గం నుండి దిగి వచ్చిందేమో అన్నట్టు ఉంది సుజాత, ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టిన గాని సన్నగా ఉండటం సుజాత అదృష్టం అనే చెప్పాలి. విహన్ చూపు నడుము కింద భాగం వైపు వెళ్ళింది, సన్నటి నడుము, మరీ లావు కాదు అలాని మరీ సన్నం కాదు అన్నట్టు తొడలు, కనిపించకపోయినా అంచనా వేయొచ్చు అనుకున్నాడు, అబ్బా ఈరోజుల్లో అసలు కాలేజీ అమ్మాయిలు కూడా మైంటైన్ చెయ్యట్లేదు కదరా ఇలా అనుకున్నాడు, అసలు అత్త జిమ్ కి వెళ్ళదు, ఎక్సరసైజ్ చేసినట్టు ఏమి కనపడదు అసలు ఎలా మైంటైన్ చేస్తుంది రా ఇలా అనుకున్నాడు

డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చి కుర్చీ లాగి కూర్చుంటాడు విహన్, సుజాత ముందుగానే దోశలు  పోసి ప్లేట్ లొ పెట్టిందేమో, ప్లేట్ విహన్ ఎదురుగుండా పెటుడుతుంది తిన మనట్టుగా

విహన్ : అత్త, ఇ రోజు ఏమైనా విశేషం ఉందా
సుజాత : లేదే, ఏం అలా అడిగావు
విహన్ : లేదత్త, నువ్వు ఇంత అందం గా తయారయ్యావ్ కదా అందుకే అడిగా
సుజాత : నేను మామూలుగానే రోజు లాగానే రెడీ అయ్యాను
విహన్ : ఏంటి రోజు ఇలానే రెడీ అవుతావా ( ఆశ్చర్య పోతు ), అత్త ఇ చీర , ని చీర  కట్టు, చాలా అందం గా ఉన్నావు అత్త, కవులు దేవతలని వర్ణించినప్పుడు, ఆ వర్ణన, ఇలానే ని లనే ఉంటుంది

విహన్ అలా అనేటప్పటికి, సుజాత బుగ్గలు ఎర్ర బడతాయి, తనకు తెలియకుండానే తనను ఏదో మైకం అలుముకుంటోందేమో అనిపించింది, సుజాత తెరుకుని

సుజాత : చాలు, చాలు నువ్వు కాలేజీ లొ అమ్మాయిలతో వేసే వేషాలు నా దగ్గర వేయకు ( నవ్వుతు )
విహన్ : అత్త నీకొక నిజం చెప్పనా, నా జీవితం లొ నేను చుసిన ఆడవాళ్లలో అత్యంత అందగ్గతే వి నువ్వే అంటాను

సుజాతకి గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం ప్రారంభం అయ్యింది, రక్తం పైనుండి కిందకి, కిందనుండి పైకి వేగంగా ప్రసారణ అవుతుందేమో అనిపించింది

సుజాత : బాబు ఇంక చాలు  పొద్దునే నేనే దొరికానా, నీకు అట పట్టించడానికి, నేను గుడికి బేలదేరుతున్న, ప్లేట్ షింక్ లొ పెట్టేసి, టీవీ చుస్తే చూడు లేకపోతే ని గర్ల్ఫ్రెండ్స్ తో చాట్ చేస్కో అని గుడికి బేల్దేరుతుంది

సుజాత అక్కడ ఉండలేకపోయింది, మళ్ళీ తాను పదహారు ఏళ్ల అమ్మాయిలా ఫీల్ అయ్యింది ఒక పది నిముషాలు, తనకే తెలియని ఒక మధురానుబూతి పొందింది, ప్రసాద్ తన పనిలో పడి తనని పట్టించుకోవడం మానేసి చాలా సంవత్సరాలు అయ్యింది, మళ్ళీ విహన్ మాటలకి తనలో ఉండే ఆడది లేచినట్లు అనిపించింది, ఎక్కడ గాడి తప్పుతానో అని తపించుకుని వెళ్ళిపోయింది

విహన్ టిఫిన్ తిని, తనలో తాను నవ్వుకుంటూ, ప్లేట్ షింక్ లొ పడేసి వచ్చి హాల్ లొ కూర్చుని సెల్ తీసి వాట్సాప్ ఓపెన్ చేసి శ్రావణి కి మెసేజ్ పెడదామా వద్ద అని ఆలోచిస్తున్నాడు, విహన్ మనసులో అనుకుంటున్నాడు వద్దు వద్దు నేను పెట్టకుడదు, నేను ఇప్పుడు మెసేజ్ పెడితే ఇది ఓవర్ చేసే అవకాశం ఉంది సో వెయిట్ చేదాం అనుకుంటూ ఉంటాడు, మరీ ఇప్పుడు టైం పాస్ ఎలా అని టీవీ చూస్తూ ఉంటాడు, అలా టీవీ చూస్తూ ఉండగా, కాలింగ్ బెల్ మొగుతుంది, తలుపు తెరిచి చుస్తే ఎదురుగ మాధురి

విహన్ : మాధురి గారు, పిన్ని అమ్మమ్మ ఎవరు లేరు, పిన్ని గుడికి వెళ్ళింది, అమ్మమ్మ ఏదో ఫంక్షన్ కి వెళ్ళింది
మాధురి : లోపలకి రావొచ్చా, నేను నిన్ను ఏమి చెయ్యనులే
విహన్ : చా, చా రండి రండి, నేను మీరు రోజు పిన్ని తో మాట్లాడటానికి వస్తాను అని చెప్పారుగా అందుకే, అలా చెప్పా

ఇద్దరు వచ్చి సోఫా లొ కూర్చుంటారు

విహన్ : టిఫిన్ చేసారా మాధురిగారు
మాధురి : చేశాను, నువ్వు గారు, మీరు అనడం మానేస్తావా ప్లీజ్
విహన్ : గారు అది అనకూడదు అంటే మరీ నా ఫ్రెండ్స్ అయితే, అనను లేదా నాకు బాగా క్లోజ్ అయితే అనను మరీ మీరు
మాధురి : నేను ని ఫ్రెండ్ అనుకో
విహన్ : ఓకే మధు ఇంకేంటి విశేషాలు

మాధురి ఫక్కున నవ్వుతుంది
మాధురి : మధు ఏంటి, అయినా నువ్వు మంచి  స్పీడు కదా
విహన్ : మరీ ఫ్రెండ్స్ అన్నావ్ కదా ( నవ్వుతు )
మాధురి : సరే  గాని ని కాలేజీ విశేషాలు ఏమైనా చూపొచ్చుగా
విహన్ : ఏముంటాయి కాలేజీ విషయాలు, వెళ్తాము వస్తాం, ఏదో చదువుతాం, తింటాం, పడుకుంటాం ( నవ్వుతు )
మాధురి : అది కాదు నువ్వు ఇప్పుడు ఏ ఇయర్, ఎ బ్రాంచ్ అది నేను అడుగుతున్నది
విహన్ : నేను ఇప్పుడు 3రెడ్ ఇయర్, మెకానికల్ బ్రాంచ్
మాధురి : బాబోయ్ మెకానికల్  ఆ
విహన్ : బాబోయ్ ఏముంది, ఏం మెకానికల్ మంచి బ్రాంచ్ కదా
మాధురి : అలా కాదు మెకానికల్ బాగా మాస్ గా ఉంటారు కదా, గొడవలు, కొట్లాటలు అవి అందుకే అన్న
విహన్ : మరీ అబ్బాయిలు అలాగే ఉండాలి, నేను ఇంట్లోనుండి రాను, సీరియల్స్ చూస్తాను అంటే బాగోదు కదా ( నవ్వుతు )
మాధురి కూడా నవ్వుతుంది
మాధురి : అయితే నువ్వు ఇప్పుడు మాస్ అనమాట, సినిమాలో చూపించినట్టు ఫైట్స్ అవి చేస్తావు అనమాట, అంతేనా ( నవ్వుతు )
విహన్ : సినిమాల్లో చిపించినట్టు ఒక్కలే వెళ్లి ఒక ఇరవై మందిని కొట్టె సీన్ ఏముండదు, బట్ గ్రూప్ గా వెళ్లి, గ్రూప్ గా కొట్టుకుంటాం అనమాట
మాధురి : చి అసహ్యం గా ఉండదు అలా కొట్టుకుంటే, ఎవరైనా చుస్తే
విహన్ : అందరిముందు ఎందుకు కొట్టుకుంటాం ఎ గ్రౌండ్ కో వెళ్లి అప్పుడు
మాధురి : మరీ దెబ్బలు అవి తగిలితే నొప్పి రాధా
విహన్ : ఎందుకు తగలవు, తాగుళ్తాయి, నొప్పి వస్తుంది అంతా మరీ కాలేజీ లైఫ్ లొ అది మెకానికల్ గాడి లైఫ్ లొ కామన్
మాధురి : బావుంది, కానీ నీకు ఒకటి చెప్పనా
విహన్ : చెప్పు నేను ఏమి అనుకోను
మాధురి : నువ్వు బావుంటావ్ కదా, మరీ ని మొహం మీద ఏమైనా గాట్లు అవి పడ్డాయానుకో ఇలా కొట్లాటలు లొ బాగోదు  కదా
విహన్ : ఏంటి లైన్ వేస్తున్నావా
మాధురి : అంత సీన్ ఉందనుకుంటున్నావా నీకు
విహన్ : అయినా ని అంత అందగాడిని అయితే కాదులే

ఇలా మాట్లాడుతూ ఉండగా మాధురి తన చేతిలో స్కూటీ కీస్ తిప్పుతూ మాట్లాడుతోంది, అవి కింద పడతాయి, మాధురి వొంగుని ఆ కీస్ తీసుకుంటుంది, అలా వొంగున్నపుడు విహన్ చూస్తాడు, తెల్లటి రెండు చాణులు వాటి మధ్య గీత, ఆ రెండు సొళ్ళని గట్టిగా రక్షక బాటుల్లా పట్టుకున్న నల్లటి బ్రా, విహన్ కి మతి పోతుంది, ఒక్కసారి తన ప్యాంటు లో ఏదో అలికిడి అయినట్టు అనిపిస్తుంది, మాధురి లేచేటప్పటికి విహన్ చూపు తిపెసుకుంటాడు.

ఇది ఇలా ఉండగా, కాలింగ్ బెల్ వినిపిస్తుంది, విహన్ వెళ్లి తలుపు తీస్తాడు, సుజాత గుడి నుండి తిరిగి వచ్చేస్తుంది, సుజాతకి అక్కడ వాతావరణం ఏదో తేడాగా అనిపిస్తుంది, గాల్లో ఏదో టెన్షన్ ఉన్నటు అనిపిస్తుంది, ఏమే నువ్వెప్పుడూ వచ్చావ్ అంటుంది మాధురిని చూసి

మాధురి : పిన్ని వచ్చి ఒక గంట అవుతుంది, నువ్వు ఎక్కడ అని అడిగాను గుడికి వెళ్ళావ్ అని చెప్పాడు సో నీకోసం చూస్తూ ఉన్న
సుజాత మనసులో అనుకుంటుంది, అమ్మ దొంగ ముండా ఎప్పుడు వచ్చిన ఏదో పని ఉన్నటు వెళ్ళిపోతుంది నేను లేను అని తెలిసినా ఇక్కడే ఉందంటే ఏదో ఉంది అనుకుంటుంది

సుజాత : సర్లే ఏమి చేసుకున్నారు వంట మీ ఇంట్లో అంటూ అడుగుతు
ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటూ వంటింట్లోకి వెళ్ళిపోతారు, విహన్ కూడా చేసేది ఏమి లేక వాట్సాప్ ఓపెన్ చేసి మెసేజ్ ఏమైనా వచ్చిందా అని చూసుకుంటాడు, మెసెజ్ ఏమి రాకపోయేసరికి చిన్నగా నవ్వుకుని,  వాళ్ల అమ్మ జానకి కి కాల్ చేస్తాడు

ఏరా ఇప్పుడు గుర్తొచ్చానా నేను, లేదు డార్లింగ్ నిన్నంత అలా గడిచిపోయింది, ఏమి చేస్తున్నావ్, వంట చేస్తున్నా నువ్వేమి చేస్తున్నావ్, నా డార్లింగ్ మేరా దిల్ కా తుకడా తో మాట్లాడుతున్న, నువ్వు వంట  చేస్తూ ఉంటే వెనకనుంచి వచ్చి మెల్లగా ని పొట్ట నిమురుతూ , ని మెడ వంపులో ముద్దు పెట్టుకుని ఎన్ని రోజులు అయ్యిందో, జానకి అందుకుంటూ అయినా ని మినా ఉంది గా అందుకే మేము గుర్తు వచ్చి ఉండం, ఏరా కొంపతీసి ఏమైనా కెలికవా, లేదు డార్లింగ్ నాకు ఒక్కరే డార్లింగ్, పిచ్చి పిచ్చి వేషాలు వేస్తె తంతాను వెదవ, హ్మ్మ్ ఐ లవ్ యు డార్లింగ్, ఏంటి దొర గారు మంచి మూడ్ లొ ఉన్నటు ఉన్నారు, ఇంట్లో ఎవరు లేరా, ఉన్నారు గా అత్త, ఇంక ఆ అమ్మయి మాధురి, ఏరా వెదవ ఎవరైనా ఉన్నపుడు చెయ్యదని చెప్పనా, ఎవరికైనా తెలిసిందంటే నా పరువు ఏమి కావాలి, వాళ్ళు కిచెన్ లొ ఉన్నారమ్మా వినిపించదు, వద్దు వద్దు గోడలకి చెవులు ఉంటాయి నేను పెట్టేస్తున్న, నువ్వు కాలేజీ కి వెళ్ళాక చెయ్యు, మావయ్య వాళ్ల ఇంట్లో ఉండగా చేయకు, చేసిన ఇలా మాట్లాడకు సరేనా, సరే నా రవ్వలడ్డు , ఉంటా అని జానకి ఫోన్ పెట్టేస్తుంది

ఇలోగా కిచెన్ లోనుంచి వస్తారు సుజాత, మాధురి, మాధురి ఇక తాను బయలుదేరుతాను అని చెప్పి వెళ్తుంది, సుజాత తలుపు వేసి వచ్చి విహన్ కేసి చూసి ఏంటి విషయం అని అడుగుతుంది

సుజాత : ఏరా ఏమి జరుగుతోంది
విహన్ : ఏమైన్ది అత్త
సుజాత : అంత నటించకురా, నేను వచ్చినప్పుడు గమనించా, ఏదో టెన్షన్ పడుతున్నటు కనిపించారు ఇద్దరూ, ఏంటి కథ
విహన్ : అది ఏమి లేదు అత్త, నీకు అలా అనిపించింది ఏమో, మేము బాగానే ఉన్నమే

సుజాత, వీడు ఇంక అడిగిన చెప్పడు తరవాత చూద్దాం ఆ సంగతేంటో అనుకుంటూ, పోన్లే రా నేను వంట చేస్తూ ఉంటా నాకు ఏమైనా హెల్ప్ చెయ్యు ఇక్కడే ఉంటే నీకు మాత్రం ఏమి  తోచుతుంది అని అంటుంది, ఇద్దరు కలిసి కిచెన్ లోకి వెళ్తారు

విహన్ : అత్తా, నిన్ను ఒకటి అడుగుతా, మరి నన్ను ఏమి అనకూడదు, మరి మనము ఇద్దరమూ ఫ్రెండ్స్ కదా
సుజాత : అడుగు
విహన్ : అత్తా, నువ్వు ఇంత అందం గా ఎలా మైంటైన్ చేస్తున్నావ్, ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టిన గాని, యోగ, జిమ్ ఏది చేస్తున్నట్టు కూడా చూడలేదు
సుజాత : ఏంట్రా సోప్ వేస్తున్నావు ఏమి కావాలి ఏంటి
విహన్ : నిజంగానే అడిగాను అత్తా, జోక్ కాదు
సుజాత : ఒరేయ్ ఇంటి పని అంతా, నేనే చేస్తున్న, పొద్దున్న నుంచి రాత్రి పడుకునే వరకు, దానికంటే పెద్ద ఎక్సర్సిసైజు ఏముంటుంది రా
విహన్ : అవునుననుకో అత్తా, కానీ మిగతా వాళ్ళు కూడా పని చేస్తారు కదా బట్ నీలా ఉండరు ఎందుకు

సుజాత  నవ్వుతూ
అది శరీర తత్వం రా, కొందరికి ఎంత తిన్న పొట్ట రాదు, కొందరికి ఏమి తినకపోయినా పొట్ట వస్తుంది

విహన్ : నిజమే అత్తా, కానీ నువ్వు మాత్రం ఇప్పటికి ఇలా హీరోయిన్ లనే ఉన్నావు
సుజాత మనసు చిన్న పిల్లలా అయిపొయింది, ఏదో తెలిహాని హాయి తనని కమ్మేస్తోంది
సుజాత : చాలు  రా ఇక ఆ పొగడ్తలు ఆపు ( నవ్వుతు )
ఆ పైన డబ్బా తీసి పెట్టు, ఆ స్టూల్ వేస్కుని అని కిచెన్ లొ షెల్ఫ్ చూపిస్తుంది
విహన్ పైకి ఎక్కి అత్తా ఇదేనా అని అడుగుతాడు
సుజాత : కాదు
విహన్ : ఇదా
సుజాత : అబ్బా కాదు ఇంకోటి ఉంటుంది చూడు
విహన్ : అవే ఉన్నాయ్ అత్తా
సుజాత : సరే నువ్వు దిగు నేను చూస్కుంటా, స్టూల్ జాగ్రత్తగా పట్టుకో, పడిపోకుండా అని విహన్ దిగిన తరవాత తాను స్టూల్ ఎక్కి డబ్బాలు వెతుకుతూ ఉంటుంది
, చెయ్యి పైకి ఎత్తి వెతకటం మూలాన, తాను  వేకున్న జాకెట్ కొంచుము పైకి లేస్తుంది, కిందనుండి చూస్తున్న విహన్ కి తెల్లని వంపులు తిరిగిన  నడుము, కుడి సొల్లు కింద భాగం కనిపిస్తాయి బ్లౌజ్ కొంచుము పైకి వెళ్లడం మూలానా, విహన్ మతి పోతుంది ఆ సుందర దృశ్యం చూసి, తెల్లగా పాలకోవాలా ఉన్న సొల్లు, ఒక్క చిన్న పుట్టు మచ్చ కూడా లేని నడుము చూసి విహన్ ప్యాంటు లొ ఉన్న బుజ్జిగాడు అమాంతం లేచి నుంచుంటాడు, విహన్ కి తెలియకుండానే చిన్నగా చెమట పట్టడం మొదలవుతుంది,ఈలోగా

సుజాత : ఆ ఇదిగో దొరికింది, నీకు వెతకటం చేత కాలేదు
అని డబ్బా అందజేస్తుంది విహన్ కి
విహన్ అందుకుని స్టావ్వు పక్కన పెడతాడు, కానీ సుజాత విహన్ మొఖం లొ టెన్షన్ గమనిస్తుంది,
సుజాత : ఏమైంది బానే ఉన్నావా
విహన్ : ఆ బానే ఉన్న అత్తా, ఒక్క సారి వాష్రూమ్ కి వెళ్లి వస్తా అని వెళ్తాడు
సుజాత ఏమైన్ది అబ్బా వీడికి ఇప్పటివరకు బాగానే ఉన్నాడు, అని అనుకోని, ఇలోగా ఏదో కావాలి అని ఇంకో ఆల్మరే ఓపెన్ చేస్తూ అక్కడ అలమెరా డోర్ దగ్గర ఉన్న అర్ధం లొ చూస్తుంది, తాను ఇంకొంచం చెయ్యి ఎత్తి చూసుకుంటుంది, అప్పుడు అర్ధం అవుతుంది సుజాతకి తన బ్లౌజ్ కొంచుము టైట్ అయ్యింది అని పొద్దున్న అనుకుంది, అది ఇప్పుడు డబ్బా తీస్తుంటే పైకి వెళ్లి తన చను కనపడుతోంది అని, తన లొ తాను చిన్నగా నవ్వుకుని ఓహో ఇదా సంగతి అని మూసి మూసి నవ్వులు నవ్వుకుంటుంది
ఇటు విహన్ బాత్రూం లోకి వెళ్లి వాళ్ల అత్త ని ఊహుంచుకుని, చేతి పని కానిచ్చుకుని వస్తాడు, అప్పటికే 15-20 నిముషాలు అవుతుంది

సుజాత : ఏంటి వంట్లో బాగానే ఉందా, కడుపులో ఏమైనా తేడా కిట్టిందా ఇంత సేపు ఉన్నావు బాత్రూం లొ ( మనసులో నవ్వుకుంటూ, వీడిని ఏడిపిద్దాం అనుకుని )

విహన్ కి ఏమి చెప్పాలో తెలియలేదు, మనసులో చి దీనమ్మ ఇదే కాలేజీ దగ్గర ఉంటే ఎవర్తినో ఒక దాన్ని పట్టుకుని ఒక షాట్ వేసేవాడిని, ఇక్కడ చేత్తో చి, నా కర్మ అనుకుంటూ
లేదు అత్త ఏంటో చిన్నగా నొప్పి అనిపించింది  అంతే
సుజాత : నొప్పా ఎక్కడ
విహన్ : కడుపులో అత్త ( ఏంటి ఇలా తగులుకుంది, కొంప తీసి తెలిసిపోయిందా, కొట్టుకుంటున్న అని మనసులో అనుకుంటాడు )
సుజాత : మరి మధ్యాన్నం తక్కువ తింటావా
విహన్ : ఏమైనా పర్లేదు నేను బాగానే తింటా, నన్ను వదిలేయ్ అత్తా

అలా ఇద్దరు కాసేపు మాట్లాడుకుంటూ వంట అది పూర్తవుతుంది, విహన్ అమ్మమ్మ కూడా ఆ విధుల్లో ఉండే ముసలాళ్ళతో ముచ్చట్లు అన్ని ముగించుకుని ఇంటికి వస్తుంది, ముగ్గురు అన్నం తిని కాసేపు మాట్లాడుకుని, కాసేపు పడుకోవటానికి ఎవరి రూమ్ లోకి వారు వెళ్తారు
సాయం కాలం మళ్ళీ సుజాత వచ్చి నిద్ర లేపుతుంది విహన్ ని, కాఫీ పెడతాను ఫేస్ వాష్ చేస్కుని రా, సరే అత్తా, ఫేస్ వాష్ చేస్కుని వచ్చి కూర్చుని ఫోన్ చూస్తాడు 20 మెసేజెస్ పైనే ఉన్నాయ్, చిన్నగా నవ్వుకుని ఓపెన్ చేస్తాడు

శ్రావణి : ఏంటి మెసేజ్ చెయ్యలేదు, రెండు రోజులయ్యింది నువ్వు ఊరు వెళ్లి ఒక్క మెసేజ్ కూడా చెయ్యలేదు, నువ్వు చేస్తావేమో అని చూసా, నీకు నేను ని వెంట పడుతున్నాను అని చులకన కదా?, ఏంటి ఏమి మాట్లాడవు, నువ్వు ని పాటికి నా శరీరానికి బాగా రుచి చూపించి వెళ్ళిపోయావు, నా శరీరామంతా కాలిపోతుంది, ఎప్పుడు వస్తావు, ఒక  పోటు వేయించుకోకపోతే నా వొళ్ళు మొత్తం కాలిపోయేలా ఉంది ఎప్పుడొస్తావో ఒక మెసేజ్ పెట్టు ని రూమ్ లొ వెయిట్ చేస్తా, సరేనా, లవ్  యు, అని ఒక ❤️ పెడుతుంది

చిన్నగా నవ్వుకుని పక్కకి తిరిగి చూసేసరికి సుజాత ఉంటుంది, సుజాత మొహం లోకి మొత్తం రక్తం వచ్చి ఎర్రగా తయారైoది, వెంటనే కాఫీ ఇచ్చి విహన్ చేతికి వంటింట్లో కి వెళ్ళిపోతుంది

విహన్ అనుకుంటాడు, అమ్మ దీనమ్మ చూసేసిందా, ఏమనుకుంటుందో నా గురించి, మావయ్యవాళ్ళకి చెప్తే బాగోదు, ఏమి చెయ్యాలి, అమ్మ కి తెలిస్తే తనతో తప్ప ఇంకెవరితో చెయ్యనని చెప్పను, ఇలా బోలెడన్ని ఆలోచనలో ములిగిపోతాడు

అటు పక్క సుజాత, ఆమ్మో వీడు చిన్న పిల్లడు అనుకోవడం నా ముర్కత్వం, వీడు నేను అనుకున్నట్టే నిజంగానే ప్లే బాయ్, వీడు నిన్నటి నుండి నన్ను తెగ ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తున్నాడు మాటలతో, నన్ను పాడగొట్టాలని చూస్తున్నాడా అని అనుకుంటుంది, ఏదేమైనా జాగ్రత్తగా ఉండాలి అనుకుంటుంది