Naa Autograph Sweet Memories
Naa Autograph Sweet Memories – 187 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | jabbardasth.in
Naa Autograph Sweet Memories - 187 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | jabbardasth.in
Naa Autograph Sweet Memories – 187 | ఆటోగ్రాఫ్ స్వీట్ మొమరీస్ | jabbardasth.in
prasad_rao16
రాము : సరె….నువ్వు ఇక వెళ్ళు…..
దాంతో ఆమె అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
రాము అక్కడ టీపాయ్ మీద పేపర్ తీసుకుని చదువుతున్నాడు.
పది నిముషాల తరువాత సుభద్ర స్నానం చేసి బయటకు వచ్చింది.
సుభద్ర బయటకు రాగానే ఇంతకు ముందు నారాయణ చనిపోయినప్పుడు చూసినప్పుడు పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
కాని ఇప్పుడు సుభద్రని చూస్తుంటే చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నది.
హెడ్‍బాత్ చేసి రావడంతో సుభద్ర చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నది.
ఆమెను చూడగానే రాముకి ఇందాక పనిమనిషి చెప్పిన విషయాలు గుర్తుకొచ్చి రాము తన మనసులో, “ఇంత అందమైన ఆడది….మగాడికి దూరంగా ఎలా ఉంటుందో అర్ధం కాలేదు….” అని ఆలొచిస్తుండగా సుభద్ర దగ్గరకు వచ్చింది.సుభద్ర : ఏంటి సార్….ఎప్పుడొచ్చారు….
రాము : ఇప్పుడే పది నిముషాలు అయింది….(అంటూ సుభద్రని పైనుండి కింద దాకా కన్నర్పకుండా చూస్తున్నాడు.)
దాంతో ఆమె అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
రాము అక్కడ టీపాయ్ మీద పేపర్ తీసుకుని చదువుతున్నాడు.
పది నిముషాల తరువాత సుభద్ర స్నానం చేసి బయటకు వచ్చింది.
సుభద్ర బయటకు రాగానే ఇంతకు ముందు నారాయణ చనిపోయినప్పుడు చూసినప్పుడు పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
కాని ఇప్పుడు సుభద్రని చూస్తుంటే చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నది.
హెడ్‍బాత్ చేసి రావడంతో సుభద్ర చాలా అందంగా కనిపిస్తున్నది.
ఆమెను చూడగానే రాముకి ఇందాక పనిమనిషి చెప్పిన విషయాలు గుర్తుకొచ్చి రాము తన మనసులో, “ఇంత అందమైన ఆడది….మగాడికి దూరంగా ఎలా ఉంటుందో అర్ధం కాలేదు….” అని ఆలొచిస్తుండగా సుభద్ర దగ్గరకు వచ్చింది.సుభద్ర : ఏంటి సార్….ఎప్పుడొచ్చారు….
రాము : ఇప్పుడే పది నిముషాలు అయింది….(అంటూ సుభద్రని పైనుండి కింద దాకా కన్నర్పకుండా చూస్తున్నాడు.)
సుభద్ర : సరె….ఇంతకు ఇక్కడకు వచ్చిన విషయం ఏంటి….(అంటూ రాము తనను అలా కన్నార్పకుండా చూస్తుంటే ఇబ్బందిగా తన పైటని సర్దుకున్నది.)
రాము : ఏం లేదు….మీతో కొంచెం మాట్లాడాలి…..
సుభద్ర : చెప్పండి….(అంటూ రాము ఎదురుగా ఉన్న సింగిల్ సీట్ సోఫాలో కూర్చున్నది.)
రాము : మీ ఆయనకు వెంకట్ అని ఎవరైనా తెలుసా…..
సుభద్ర : హా…హా….వెంకటే కదా….ఆయన మా ఆయనతో కలిసి పని చేసేవారు.….అప్పుడప్పుడు మా ఇంటికి కూడా వస్తుంటారు…
రాము : చేసేవారు అంటే…ఇపుడు చేయడం లేదా….
సుభద్ర : అతను జాబ్ మానేసారు….
రాము : అవునా….ఎందుకు….
సుభద్ర : అది నాకు తెలియదు రాము గారు….మీరు రీసెర్చ్ సెంటర్‍లో అడిగితే తెలియొచ్చు….
రాము : ఓకె థాంక్స్ సుభద్ర గారూ…వెళ్ళొస్తాను…
సుభద్ర : అలాగే రాము గారూ….
రాము ఇంటి నుండి బయటకు వచ్చి తన స్టేషన్‍కి వచ్చాడు.
రాము : ప్రసాద్….ఇలా రా….
ప్రసాద్ : ఏంటి సార్….
రాము : నాతో రా…క్లూ దొరికేట్టున్నది….
ప్రసాద్ : అలాగే సార్….
ఇద్దరూ కలిసి న్యూరాలజీ రీసెర్చ్ సెంటర్‍కి వెళ్ళి అక్కడ ఆఫీసర్‍ని కలిసారు.
అక్కడ ఆఫీసర్‍తో మాట్లాడుతుండగా ఒకతను వచ్చి ఒక ఫోల్డర్ ఇచ్చి వెళ్ళాడు.
ఆఫీసర్ ఆ ఫోల్డర్‍ని రాము చేతికి ఇచ్చి, “ఇది పోయిన ఏడాది జరిగిన సెమినార్ బ్రోచర్….అందులో లెఫ్ట్ సైడ్ ఉన్నది నారాయణ, పక్కనే ఉన్న అతను వెంకట్…అతని గురించే మీరు అడిగింది,” అన్నాడు.
రాము ఆ ఫోల్డర్ తీసుకుని అందులో ఉన్న ఫోటోలు చూస్తున్నాడు.
రాము వెంటనే అందులో ఉన్న లెటర్ హెడ్ తీసుకుని దాని మీద ఉన్న వెంకట్ సంతకంతో తన దగ్గర ఫోరెన్సిక్ రిపోర్ట్‍లో సతీష్ పెట్టి కొట్టేసిన వెంకట్ సంతకాన్ని మ్యాచ్ చేసుకుని చూసుకున్నాడు.
రెండు ఒకేలా ఉండటంతో రాము చాలా ఆనందపడిపోయాడు.
కేసుకు సంబంధించిన ముఖ్యమైన క్లూ బయటకు రావడంతో మనసులో పెద్ద భారం దిగిపోయినట్టు ఫీల్ అయాడు.
ప్రసాద్ కూడా రాము మొహంలో ఆనందాన్ని చూసి వెంటనే ఆ లెటర్ హెడ్ మీద ఉన్న వెంకట్ అడ్రస్ నోట్ చేసుకున్నాడు.
ప్రసాద్ : సార్…ఈ వెంకట్ ఇంకా ఈ అడ్రస్‍లోనే ఉన్నాడా…లేక…మారిపోయాడా….(అంటూ ఆఫీసర్ వైపు చూసాడు.)
ఆఫీసర్ : మీకు ఈ విషయం తెలియదా…..వెంకట్ ఈ మధ్యనే చనిపోయారు….
ఆ మాట వినగానే రాము, ప్రసాద్ మళ్ళీ కేసు మొదటికి వచ్చిందని అప్పటిదాకా పడ్డ ఆనందం అంతా నీరు కారిపోయింది.
రాము : ఎలా జరిగింది….అంటే ఎలా చనిపోయారు….
ఆఫీసర్ : నేచురల్ డెత్…..
రాము : సరె….ఆయనకు సంబంధించిన వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారా…..
ఆఫీసర్ : ఆయనకు పిల్లలు లేరు….భార్య మాత్రమే ఉన్నది….ఆమె కూడా ఇంట్లో మెట్లు దిగుతుండగా స్లిప్ అయి తలకు దెబ్బ తగలడంతో కొమాలో ఉన్నారు….
ఆఫీసర్ చెప్పే ఇచ్చే ఒక్కో ఇన్ఫర్మేషన్ కేసు చేజారిపోతుందని ప్రసాద్ చాలా దిగులుపడిపోతున్నాడు.
కాని రాము మాత్రం ఎక్కడో ఒక చోట లింక్ దొరుకుద్దనే ఆశతో…..
రాము : డాక్టర్ వెంకట్‍తో క్లోజ్‍గా మూవ్ అయ్యే ఫ్రండ్స్ కాని, కొలిగ్స్ కాని ఉన్నారా…..
ఆఫీసర్ : మనోజ్ అని ఒకాయన ఉన్నారు….ఆయన్ని కలవాలంటే ఫిఫ్త్ ఫ్లోర్‍లో ఉంటారు….నేను ఫోన్ చేస్తాను వెళ్ళి కలవండి….
రాము : థాంక్స్ ఆఫీసర్….(అంటూ అక్కడ నుండి బయటకు వచ్చి ఫిఫ్త్ ఫ్లోర్‍కి లిఫ్ట్ లో లాబ్‍లో కొంతమంది వైట్ కోట్ వేసుకుని రీసెర్చ్ లో చాలా బిజీగా ఉన్నారు.
వీళ్ళిద్దరూ లోపలికి రావడం చూసి ఒకాయన చెయ్యి పైకి ఎత్తి విష్ చేస్తూ బయటకు వస్తున్నాను అని సైగ చేసి అక్కడ వాళ్లకు ఏం చేయాలో చెప్పి బయటకు వచ్చాడు.
అంతకు ముందే ఆఫీసర్ ఫోన్ చేసి వివరాలు చెప్పడంతో మనోజ్ రాముకి షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చి, “హాయ్….నేనే మనోజ్…..ఏంటి చచ్చాక కూడా టెన్షన్ పెడుతున్నాడా….” అన్నాడు.
రాము : వెంకట్ మీకు ఎన్నాళ్ళుగా తెలుసు…..
మనోజ్ : నాకు జస్ట్ రెండేళ్ళు సీనియర్…..కాని చాలా జాదూగాడు…అలాగే చాలా తెలివైన వాడు కూడా….
ప్రసాద్ : సార్….వెంకట్….నారాయణ గారి అండర్‍లో పని చేస్తున్నారా….
మనోజ్ : అవును….అతనే కాదు….మేము అందరం కూడా నారాయణగారి కింద పనిచేస్తున్నాము….ఆయన ఈ రీసెర్చ్ సెంటర్‍కి డైరెక్టర్…..వెంకట్‍కి నారాయణకు అసలు పడదు….ఎందుకంటే వెంకట్ డైరక్టర్ ఆయ్యుండాల్సింది ….కాని నారాయణ తన పొలిటికల్ పలుకుబడి ఉపయోగించి డైరెక్టర్ అయ్యే సరికి వెంకట్‍కి చాలా కోపం వచ్చింది….
అంటూ వాళ్ళిద్దరినీ తన కేబిన్‍లోకి తీసుకెళ్ళి కూర్చోబెట్టి ఫ్రిజ్‍లో నుండి ఇద్దరికీ కూల్‍డ్రింక్ తీసి ఇచ్చాడు.
మనోజ్ తన చైర్‍లో కూర్చుంటూ, “వెంకట్‍కి నారాయణకు రిపోర్ట్ చేయడం అసలు ఇష్టం ఉండేది కాదు…” అన్నాడు.
ప్రసాద్ : మీరంటున్న ఈ వెంకట్….నారాయణకన్నా బాగా తెలివైన వాడా….
మనోజ్ : అవును….అతని తెలివిని ఎవరు అందుకోలేరు…ఎందుకో తెలుసా….వరల్డ్ టాప్ యూనివర్సిటీలో గోల్డ్ మెడల్ సంపాదించాడు….తరువాత న్యూరో సర్జన్‍లో కూడా టాప్ వచ్చి గోల్డ్ మెడల్ తీసుకున్నాడు…తరువాత తమిళనాడు వెళ్ళి సిద్ద ఆయుర్వేదం నేర్చుకుని…చివరగా ఇక్కడకు వచ్చాడు…..చాలా చిన్న వయసులోనే పేరు ప్రఖ్యాతులు సంపాదించాడు….
రాము : మరి నారాయణ చనిపోయాక ఆ పోస్ట్ లో ఎవరు వచ్చారు…..
మనోజ్ : అది చాలా సీక్రెట్ రామూ గారు….నారాయణ పోయాక ఆ పోస్ట్ లో ఎవరు వస్తారో ఎవరికీ తెలీదు…ఆ సీక్రెట్ రివీల్ చేయకూడదు…..
రాము : ఏం సార్….పోలీసులకు కూడా చెప్పకూడదా….(అంటూ నవ్వాడు.)
మనోజ్ : ఇది సెంట్రల్ రీసెర్చ్ లాబ్ రామూ గారు….మీరడుగుతున్న విషయం చాలా సెన్సిటివ్ ఇష్యూ….. దాదాపుగా యుద్ద రహస్యంతో సమానం….
ఆయన ఆమాట అనగానే రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
వాళ్ళకు ఏం చేయాలో, ఏలా ప్రొసీడ్ అవ్వాలో అర్ధం కాలేదు.
ప్రసాద్ : సార్….ఈ కేసు సంబంధం లేని మనుషులతో….హత్యలతో చాలా అయోమయంగా ఉన్నది…ఈ పరిస్థితుల్లొ మాకు దొరికిన ఒకే ఒక్క క్లూ డాక్టర్ వెంకట్…ఇప్పుడు ఆయన కూడా లేడని తెలిసిన తరువాత మాకు ఏం చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు….మాకు ఇక ఏ information దొరక్కపోతే మేము ముందుకు వెళ్లలేము…
మనోజ్ : ఏం మాట్లాడుతున్నారు మీరు నాకు అర్ధం కావడం లేదు…హత్య జరిగిందా…. వెంకట్‍ని ఎవరైనా మర్డర్ చేసారా….
రాము : సార్….నేను ఈ కేసు వివరాలు మీకు చెబుతాను….మీకు ఏదైనా స్ట్రైక్ అయితే చెప్పండి….దాదాపు మూడు నెలల క్రితం మాల అనే ఆవిడ హత్య జరిగింది….ఆమెని హత్య చేసింది ఆమె భర్త అశోక్….జిమ్ ట్రైనర్….
మనోజ్ : అవును….అశోక్…జిమ్ ట్రైనర్…నాకు తెలుసు….నేను, వెంకట్ ఇద్దరం అతని దగ్గర జిమ్ చేసేవాళ్ళం….అప్పుడే అశోక్ పరిచయం అయ్యాడు….వెంకట్ వాడితో చాలా క్లోజ్‍గా ఉండేవాడు…
రాము : (ఆయన మాటలు నమ్మలేనట్టు చూస్తూ) ఏమంటున్నారు సార్….జిమ్ ట్రైనర్ అశోక్ వెంకట్‍కి బాగా తెలుసా….
మనోజ్ : అవును….చాలా బాగా క్లోజ్‍గా ఉండేవాడు….
రాము : మేము అనుకున్నదాని కన్నా ఈ కేసు చాలా కాంప్లికేషన్స్ ఉన్నాయి…ఎలాగో అర్ధం కావడం లేదు…కాని ఏదో విధంగా వెంకట్ వీటన్నింటిలోను ఇన్‍వాల్వ్ అయి ఉన్నాడు…మొత్తం ఐదు హత్యలు జరిగాయి…ఐదింటిలోనూ కామన్‍గా ఉన్న విషయాలు వాళ్ల బిహేవియర్…ఒక వ్యక్తికి ఉన్న అలవాట్లు, ఫుడ్ హ్యాబిట్లు సడన్‍గా మారిపోతున్నాయి…సాధారణంగా ఉన్న వ్యక్తి మరీ పరిశుభ్రంగా ఉన్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నాడు…ఒక వాటర్ గ్లాసుని కూడా గుడ్డతో అంటే టిష్యూ పేపర్‍తో పట్టుకుని తాగుతున్నాడు…ఇంకా సడన్‍గా స్మోక్ చేయడం కూడా మొదలుపెడుతున్నారు…అది కూడా నలుపు రంగులో ఉండే సిగిరెట్ మాత్రమే తాగుతున్నారు…మొదట్లో ఆ సిగిరెట్ చూసి మోర్ సిగరెట్ అనుకున్నా….కాని అది కాదు…ఒక పర్టిక్యులర్ బ్రాండ్….బహుశా ఫారిన్ బ్రాండ్ అయి ఉండొచ్చు ….(ఆ మాట వినగానే మనోజ్ ఏదో గుర్తుకొచ్చినట్టు తన టేబుల్ మీద దేని కోసమో వెదుకుతున్నాడు.) కాని ఇంకో విషయం ఏంటంటే….అమ్మాయిలను చేసే చూపే చాలా badగా ఉన్నది….
మనోజ్ : ఒక్క నిముషం ఆగండి…..(అంటూ తన కళ్ళజోడు పెట్టుకుని టేబుల్ మీద వెదుకుతూ) ఎక్కడ పెట్టాను…..(అంటూ వెదుకుతు….పక్కనే ఒక సిగిరెట్ ప్యాకెట్ తీసి రాముకి చూపిస్తూ) ఇదేమో చూసి చెప్పండి….
ప్రసాద్ : అవును సార్….ఈ బ్రాండ్ సిగిరెట్ సార్…..
మనోజ్ : ఇది వెంకట్ బ్రాండ్ కదా…..(అంటూ ఆలోచిస్తున్నట్టుగా పైకి అన్నాడు.)
రాము : అవును సార్….ఇలా వాళ్ళ క్యారక్టర్లు ఫిజికల్‍గా అయినా….సైకలాజికల్‍గా అయినా ఎలా మారిపోతున్నదో ఎవరికీ అర్ధం కావడం లేదు….అలా వాళ్ళు మారిపోయిన కొన్ని రోజుల్లోనే వాళ్ళు హత్యలు చేయడం మొదలుపెట్టారు…
కాని ఆ హత్యలను వాళ్ళు పోలీసుల దగ్గర నుండి తప్పించుకోవాలనే ఉద్దేశ్యంతో చేయడం లేదు….ఫింగర్ ప్రింట్లు ఉంటున్నాయి….ఈజీగా కనిపెట్టేలాగే జరుగుతున్నాయి….మేము హంతకుడిని కనిపెట్టి పట్టుకునే సరికి వాళ్ళు ఎలాగైనా సరె ఏదో విధంగా సూసైడ్ చేసుకుంటున్నారు….
ప్రసాద్ : ముందే ప్లాన్ చేసినట్టు ఒకడు చనిపోయిన తరువాత ఇంకోడు వస్తున్నాడు….ఎలా అంటే….మనం సినిమాల్లో చూస్తున్నాం కదా….ఒకరి శరీరం లోకి ఇంకొకరు వచ్చినట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు…..
రాము : కాని ఇప్పుడు జరిగిన హత్యల్లోనే నారాయణని మాత్రం ఒక మోటివ్‍తో చంపబడ్డారు….మాకు ఆ డౌట్ ఎందుకొచ్చిందంటే…ఆయన్ను చంపినప్పుడు మాత్రం చేతులకు గ్లౌజ్ వేసుకుని హత్య చేసారు….
రాము చెప్పిందంతా శ్రధ్దగా విన్న మనోజ్ బాగా ఆలోచించినట్టు రాము వైపు చూస్తూ….
మనోజ్ : ఇందులో….అంటే ఈ హత్యల్లో వెంకట్‍ని ఎలా కనెక్ట్ చేస్తున్నారు….
రాము : చాలా సింపుల్ సార్….ఇప్పుడు మేము చివరగా పట్టుకున్న హంతకుడు ముందుగా వెంకట్ అని సంతకం పెట్టి….మళ్ళీ దాన్ని కొట్టేసి వాడి పేరుతో చేసాడు.
రాము చెప్పింది వినగానే మనోజ్ ఒక్కసారిగా బిత్తరపోయాడు.
రాము చెప్పింది నమ్మలేనట్టు మనోజ్ నోరు తెరుచుకుని రాము వైపు చూస్తూ వెనక్కు వాలుతూ నోటి మీద చెయ్యి పెట్టుకుని ఆశ్చర్యపోతున్నాడు.
ఆయన్ని అలా చూసిన రాముకి ఈ కేసులో మిస్టరీ పూర్తిగా ఓపెన్ అయ్యిందని అర్ధమయిపోయింది.
మనోజ్ : ఈ కేసు చాలా మిస్టరీగా ఉన్నది రామూ….మీకు ఒక్క ముక్కలో చెబితే అర్ధం అయ్యేది కాదు…ఒక పని చెయ్యండి…..మీరు మీ ఆఫీస్‍లో ఈ కేసుకు సంబంధించిన ఆఫీసర్లందరి అసెంబుల్ చేయండి….నేను అక్కడ వివరంగా చెబుతాను…..
అలాగే అని రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరూ బయటకు వచ్చి నేరుగా స్టేషన్‍కి వచ్చారు.
స్టేషన్‍కి రాగానే ప్రసాద్ నేరుగా రాముతో పాటు అతని కేబిన్‍లోకి వెళ్ళి, “ఇంతకూ మనోజ్ గారు ఏం చెప్దామనుకుంటున్నారు సార్,” అనడిగాడు.
రాము : నాకు తెలియదు ప్రసాద్….కాని ఆయన రేపు చెప్పేదానివల్ల ఈ కేసులో ఉన్న మిస్టరీ మొత్తం విడిపోతుంది…
అంటూ కేసు ఫైల్ తీసుకుని నారాయణ హత్య గురించిన మొత్తం డీటైల్స్ చదివి అందులో సుభద్ర ఫోన్ నెంబర్ తీసుకుని ఇంటర్‍కమ్‍లో కానిస్టేబుల్‍ని పిలిచి సుభద్ర నెంబర్ ఇచ్చి, “ఈమె ఫోన్ నెంబర్‍కి సంబంధించిన కాల్ డీటైల్స్, మెసేజ్‍లు, what’s up డీటైల్స్ మొత్తం నాకు గంటలో కావాలి,” అన్నాడు.
దాంతో కానిస్టేబుల్, “ఒకె సార్,” అని సెల్యూట్ చేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రసాద్ : ఇప్పుడు ఆమె కాల్ డీటైల్స్ ఎందుకు సార్…..
రాము : మనం ఎప్పుడూ ఎవరినీ తక్కువ అంచనా వేయకూడాదు ప్రసాద్….ఒక్కోసారి మనం లైట్ తీసుకున్న వాళ్ళే కేసుల్లో కీలక మలుపు తిప్పుతారు….చూద్దాం కాల్ డీటైల్స్ తెప్పిస్తే ఏమైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో…మన ప్రయత్నం మనం చేద్దాం…..
రాము ఎంతటి ప్లేబోయో తెలిసిన ప్రసాద్ అతని వైపు చూసి నవ్వుతూ….
ప్రసాద్ : మీరు పైకి కేసు గురించి అంటున్నా….కాల్ డీటైల్స్ ఎందుకు తెమ్మన్నారో నాకు తెలుసు సార్….
రాము : ఎందుకు చెప్పు….
ప్రసాద్ : సుభద్ర గారు చాలా అందంగా ఉంటారు….నారాయణ గారు చనిపోయినప్పుడు అంతలా పట్టించుకోలేదు…
రాము : నువ్వు మామూలోడివి కాదు ప్రసాద్….ఉదయం ఇన్ఫర్మేషన్ కోసం ఆమె ఇంటికి వెళ్ళాను….అప్పుడే స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయింది….చాల అందంగా ఉన్నది….దానికి తోడు ఆ ఇంట్లో పనిమనిషి చెప్పిన దాని ప్రకారం ఈ నారాయణ పెళ్ళాన్ని అసలు పట్టించుకోవడం లేదు….అంత అందమైన ఆడది ఖాళీగా ఉండే ప్రసక్తే లేదు….ఒక వేళ మన అనుమానం నిజమయి ఎవరైనా బోయ్‍ఫ్రండ్ ఉన్నాడనుకో…మనము కూడా ట్రై చేస్తాం….ఒకసారి చెడిపోయిన తరువాత ఎన్ని సార్లు చెడిపోయినా తప్పులేదు….
ప్రసాద్ : మరి బోయ్‍ఫ్రండ్ లేకపోతే….అప్పుడు ఏం చేస్తారు సార్…..
రాము : మగాడి స్పర్శ తగలకుండా దెంగుడికి అలవాటు పడిన వాళ్ళు ఎంత పవిత్రంగా ఉన్నా ఎక్కడో చోట బెండ్ అవుతారు ప్రసాద్…..శారీరికి సుఖాల ముందు ఈ కట్టుబాట్లు, పవిత్రత ఏవీ ఆగవు…..కాకపోతే ఇలాంటి వాళ్ళను పడేయడానికి కొంచెం ఓపిక కావాలి…..
ప్రసాద్ : అమ్మో….మీరు మామూలు వాళ్ళు కాదు సార్….మీరు పేరుకు మాత్రమే రాము….లోపల అన్నీ కృష్ణుడి వేషాలే……
రాము : సరేలే…..మనిద్దరి మధ్య విషయాలు ఇంకొకరికి తెలియనివ్వకు….నువ్వు పరిచయం అయిన దగ్గర నుండీ నీ మీద నాకు ఎందుకో బాగా నమ్మకం కుదిరింది….అందుకే నా సీక్రెట్లు అన్నీ నీతో షేర్ చేసుకుంటున్నా…..
ప్రసాద్ : భలేవారు సార్….మీరు పరిచయం అయిన వెంటనే నాకు ప్రమోషన్ వచ్చింది….మీరు మా ఇంట్లో మనిషిలా కలిసిపోయారు…కేడర్‍లొ మీకంటే చిన్నవాడిని అయినా….వయసులో పెద్దవాడిని కాబట్టి…మిమ్మల్ని నా తమ్ముడిలా అనుకుంటున్నాను…..
అలా వాళ్ళు దాదాపు గంట సేపు మాట్లాడుకుంటున్నారు.
ఇంతలో కానిస్టేబుల్ వచ్చి సుభద్ర కాల్ డీటైల్స్, sms, what’s up డీటైల్స్ మొత్తం తీసుకొచ్చాడు.
సుభద్ర కాల్ డీటైల్స్ కానిస్టేబుల్‍కి ఇచ్చి మొత్తం చెక్ చేసి ఏమైనా సస్పెక్ట్‍గా ఉంటే తెలియచేయమన్నాడు.
కానిస్టేబుల్ ఆ లిస్ట్ తీసుకుని వెళ్ళిన తరువాత రాము తన చేతిలో ఉన్న sms లిస్ట్ ప్రసాద్‍కి ఇచ్చి చెక్ చేయమని…. తాను మాత్రం What’s up లిస్ట్ చెక్ చేస్తున్నాడు.
అలా ఇద్దరూ ఇంకో గంటన్నర సేపు ఆ లిస్ట్ చెక్ చేస్తుండగా రాము కళ్ళకు రెండు నెంబర్ల నుండి what’s up లో చాటింగ్ బాగా ఆకర్షించింది.
రాము వెంటనే ఇద్దరు కానిస్టేబుల్స్‍ని పిలిచి చెరొక నెంబర్ నోట్ చేసుకోమని చెప్పి, “వీళ్ళిద్దరూ ఎక్కడ ఉన్నారో కనుక్కుని అరగంటలొ నా దగ్గరకు తీసుకుని రా,” అన్నాడు.
కానిస్టేబుల్స్ అలాగే అని వెళ్లబోతుండగా రాము వాళ్లను వెనక్కు పిలిచి, “వాళ్ళిద్దరూ దొరికిన వెంటనే వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న ఫోన్, లాప్‍టాప్ ఉంటే అది కూడా మీ ఇద్దరూ తీసుకుని ఇక్కడకు వచ్చేయండి…వాళ్ళ దగ్గర నుండి నువ్వు వెంటనే తీసేసుకో….అందులో డేటా మాత్రం బయటకు వెళ్ళకూడదు….జాగ్రత్త,” అన్నాడు.
కానిస్టేబుల్స్ తల ఊపి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
కానిస్టేబుల్స్ వెళ్ళిన వెంటనే ప్రసాద్, “ఏంటి సార్….ఏదైనా క్లూ దొరికిందా….” అనడిగాడు.
రాము : అవును ప్రసాద్…డౌట్ కొడుతున్నది…ఇప్పుడు ఈ నెంబర్ల తాలూకు వ్యక్తులు రాగానే మొత్తం బయటపడుతుంది…
ప్రసాద్ : ఆ నెంబర్స్ ఎవరివి అయి ఉంటాయి సార్….
రాము : సుభద్ర బోయ్‍ఫ్రండ్‍ది కావొచ్చు…..బాగా చాటింగ్ జరుగుతున్నది….
ప్రసాద్ : సుభద్ర గారి చెల్లెలు కాని….ఫ్రండ్స్ కాని అవొచ్చు కదా….సార్…..
రాము : (ప్రసాద్ అంత అమాయకంగా అడిగేసరికి తన చేతిలో ఉన్న పేపర్లు ప్రసాద్ ముందుకు తోసి) ఫ్రండ్‍తో, చెల్లెళ్ళతో ఎవరూ రాత్రి పన్నెండు ఒంటి గంట దాకా మాట్లాడరు ప్రసాద్….(అంటూ నవ్వాడు.)
రాము అలా అనగానే ప్రసాద్ అతని వైపు మెచ్చుకున్నట్టు చూసాడు.
దాదాపు గంట తరువాత కానిస్టేబుల్ తన వెంట పాతికేళ్ళ కుర్రాడిని తీసుకొచ్చి రాము ముందు నిలబెట్టి, “సార్…ఇతనే సార్….మీరు చెప్పిన పోన్ నెంబర్ తాలూకు కుర్రాడు….” అంటూ తన చేతికి ఉన్న భ్యాగ్ లోనుండి లాప్‍టాప్, రెండు ఆండ్రాయిడ్ ఫోన్లు తీసి రాము ముందు ఉన్న టేబుల్ మీద పెట్టాడు.
రాము వాటిని తీసుకుని కానిస్టేబుల్‍ని వెళ్ళమన్నాడు.
మనోజ్ : ఒక్క నిముషం ఆగండి…..(అంటూ తన కళ్ళజోడు పెట్టుకుని టేబుల్ మీద వెదుకుతూ) ఎక్కడ పెట్టాను…..(అంటూ వెదుకుతు….పక్కనే ఒక సిగిరెట్ ప్యాకెట్ తీసి రాముకి చూపిస్తూ) ఇదేమో చూసి చెప్పండి….
ప్రసాద్ : అవును సార్….ఈ బ్రాండ్ సిగిరెట్ సార్…..
మనోజ్ : ఇది వెంకట్ బ్రాండ్ కదా…..(అంటూ ఆలోచిస్తున్నట్టుగా పైకి అన్నాడు.)
రాము : అవును సార్….ఇలా వాళ్ళ క్యారక్టర్లు ఫిజికల్‍గా అయినా….సైకలాజికల్‍గా అయినా ఎలా మారిపోతున్నదో ఎవరికీ అర్ధం కావడం లేదు….అలా వాళ్ళు మారిపోయిన కొన్ని రోజుల్లోనే వాళ్ళు హత్యలు చేయడం మొదలుపెట్టారు…
కాని ఆ హత్యలను వాళ్ళు పోలీసుల దగ్గర నుండి తప్పించుకోవాలనే ఉద్దేశ్యంతో చేయడం లేదు….ఫింగర్ ప్రింట్లు ఉంటున్నాయి….ఈజీగా కనిపెట్టేలాగే జరుగుతున్నాయి….మేము హంతకుడిని కనిపెట్టి పట్టుకునే సరికి వాళ్ళు ఎలాగైనా సరె ఏదో విధంగా సూసైడ్ చేసుకుంటున్నారు….
ప్రసాద్ : ముందే ప్లాన్ చేసినట్టు ఒకడు చనిపోయిన తరువాత ఇంకోడు వస్తున్నాడు….ఎలా అంటే….మనం సినిమాల్లో చూస్తున్నాం కదా….ఒకరి శరీరం లోకి ఇంకొకరు వచ్చినట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు…..
రాము : కాని ఇప్పుడు జరిగిన హత్యల్లోనే నారాయణని మాత్రం ఒక మోటివ్‍తో చంపబడ్డారు….మాకు ఆ డౌట్ ఎందుకొచ్చిందంటే…ఆయన్ను చంపినప్పుడు మాత్రం చేతులకు గ్లౌజ్ వేసుకుని హత్య చేసారు….
రాము చెప్పిందంతా శ్రధ్దగా విన్న మనోజ్ బాగా ఆలోచించినట్టు రాము వైపు చూస్తూ….
మనోజ్ : ఇందులో….అంటే ఈ హత్యల్లో వెంకట్‍ని ఎలా కనెక్ట్ చేస్తున్నారు….
రాము : చాలా సింపుల్ సార్….ఇప్పుడు మేము చివరగా పట్టుకున్న హంతకుడు ముందుగా వెంకట్ అని సంతకం పెట్టి….మళ్ళీ దాన్ని కొట్టేసి వాడి పేరుతో చేసాడు.
రాము చెప్పింది వినగానే మనోజ్ ఒక్కసారిగా బిత్తరపోయాడు.
రాము చెప్పింది నమ్మలేనట్టు మనోజ్ నోరు తెరుచుకుని రాము వైపు చూస్తూ వెనక్కు వాలుతూ నోటి మీద చెయ్యి పెట్టుకుని ఆశ్చర్యపోతున్నాడు.
ఆయన్ని అలా చూసిన రాముకి ఈ కేసులో మిస్టరీ పూర్తిగా ఓపెన్ అయ్యిందని అర్ధమయిపోయింది.
మనోజ్ : ఈ కేసు చాలా మిస్టరీగా ఉన్నది రామూ….మీకు ఒక్క ముక్కలో చెబితే అర్ధం అయ్యేది కాదు…ఒక పని చెయ్యండి…..మీరు మీ ఆఫీస్‍లో ఈ కేసుకు సంబంధించిన ఆఫీసర్లందరి అసెంబుల్ చేయండి….నేను అక్కడ వివరంగా చెబుతాను…..
అలాగే అని రాము, ప్రసాద్ ఇద్దరూ బయటకు వచ్చి నేరుగా స్టేషన్‍కి వచ్చారు.
స్టేషన్‍కి రాగానే ప్రసాద్ నేరుగా రాముతో పాటు అతని కేబిన్‍లోకి వెళ్ళి, “ఇంతకూ మనోజ్ గారు ఏం చెప్దామనుకుంటున్నారు సార్,” అనడిగాడు.
రాము : నాకు తెలియదు ప్రసాద్….కాని ఆయన రేపు చెప్పేదానివల్ల ఈ కేసులో ఉన్న మిస్టరీ మొత్తం విడిపోతుంది…
అంటూ కేసు ఫైల్ తీసుకుని నారాయణ హత్య గురించిన మొత్తం డీటైల్స్ చదివి అందులో సుభద్ర ఫోన్ నెంబర్ తీసుకుని ఇంటర్‍కమ్‍లో కానిస్టేబుల్‍ని పిలిచి సుభద్ర నెంబర్ ఇచ్చి, “ఈమె ఫోన్ నెంబర్‍కి సంబంధించిన కాల్ డీటైల్స్, మెసేజ్‍లు, what’s up డీటైల్స్ మొత్తం నాకు గంటలో కావాలి,” అన్నాడు.
దాంతో కానిస్టేబుల్, “ఒకె సార్,” అని సెల్యూట్ చేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రసాద్ : ఇప్పుడు ఆమె కాల్ డీటైల్స్ ఎందుకు సార్…..
రాము : మనం ఎప్పుడూ ఎవరినీ తక్కువ అంచనా వేయకూడాదు ప్రసాద్….ఒక్కోసారి మనం లైట్ తీసుకున్న వాళ్ళే కేసుల్లో కీలక మలుపు తిప్పుతారు….చూద్దాం కాల్ డీటైల్స్ తెప్పిస్తే ఏమైనా క్లూ దొరుకుతుందేమో…మన ప్రయత్నం మనం చేద్దాం…..
రాము ఎంతటి ప్లేబోయో తెలిసిన ప్రసాద్ అతని వైపు చూసి నవ్వుతూ….
ప్రసాద్ : మీరు పైకి కేసు గురించి అంటున్నా….కాల్ డీటైల్స్ ఎందుకు తెమ్మన్నారో నాకు తెలుసు సార్….
రాము : ఎందుకు చెప్పు….
ప్రసాద్ : సుభద్ర గారు చాలా అందంగా ఉంటారు….నారాయణ గారు చనిపోయినప్పుడు అంతలా పట్టించుకోలేదు…
రాము : నువ్వు మామూలోడివి కాదు ప్రసాద్….ఉదయం ఇన్ఫర్మేషన్ కోసం ఆమె ఇంటికి వెళ్ళాను….అప్పుడే స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయింది….చాల అందంగా ఉన్నది….దానికి తోడు ఆ ఇంట్లో పనిమనిషి చెప్పిన దాని ప్రకారం ఈ నారాయణ పెళ్ళాన్ని అసలు పట్టించుకోవడం లేదు….అంత అందమైన ఆడది ఖాళీగా ఉండే ప్రసక్తే లేదు….ఒక వేళ మన అనుమానం నిజమయి ఎవరైనా బోయ్‍ఫ్రండ్ ఉన్నాడనుకో…మనము కూడా ట్రై చేస్తాం….ఒకసారి చెడిపోయిన తరువాత ఎన్ని సార్లు చెడిపోయినా తప్పులేదు….
ప్రసాద్ : మరి బోయ్‍ఫ్రండ్ లేకపోతే….అప్పుడు ఏం చేస్తారు సార్…..
రాము : మగాడి స్పర్శ తగలకుండా దెంగుడికి అలవాటు పడిన వాళ్ళు ఎంత పవిత్రంగా ఉన్నా ఎక్కడో చోట బెండ్ అవుతారు ప్రసాద్…..శారీరికి సుఖాల ముందు ఈ కట్టుబాట్లు, పవిత్రత ఏవీ ఆగవు…..కాకపోతే ఇలాంటి వాళ్ళను పడేయడానికి కొంచెం ఓపిక కావాలి…..
ప్రసాద్ : అమ్మో….మీరు మామూలు వాళ్ళు కాదు సార్….మీరు పేరుకు మాత్రమే రాము….లోపల అన్నీ కృష్ణుడి వేషాలే……
రాము : సరేలే…..మనిద్దరి మధ్య విషయాలు ఇంకొకరికి తెలియనివ్వకు….నువ్వు పరిచయం అయిన దగ్గర నుండీ నీ మీద నాకు ఎందుకో బాగా నమ్మకం కుదిరింది….అందుకే నా సీక్రెట్లు అన్నీ నీతో షేర్ చేసుకుంటున్నా…..
ప్రసాద్ : భలేవారు సార్….మీరు పరిచయం అయిన వెంటనే నాకు ప్రమోషన్ వచ్చింది….మీరు మా ఇంట్లో మనిషిలా కలిసిపోయారు…కేడర్‍లొ మీకంటే చిన్నవాడిని అయినా….వయసులో పెద్దవాడిని కాబట్టి…మిమ్మల్ని నా తమ్ముడిలా అనుకుంటున్నాను…..
అలా వాళ్ళు దాదాపు గంట సేపు మాట్లాడుకుంటున్నారు.
ఇంతలో కానిస్టేబుల్ వచ్చి సుభద్ర కాల్ డీటైల్స్, sms, what’s up డీటైల్స్ మొత్తం తీసుకొచ్చాడు.
సుభద్ర కాల్ డీటైల్స్ కానిస్టేబుల్‍కి ఇచ్చి మొత్తం చెక్ చేసి ఏమైనా సస్పెక్ట్‍గా ఉంటే తెలియచేయమన్నాడు.
కానిస్టేబుల్ ఆ లిస్ట్ తీసుకుని వెళ్ళిన తరువాత రాము తన చేతిలో ఉన్న sms లిస్ట్ ప్రసాద్‍కి ఇచ్చి చెక్ చేయమని…. తాను మాత్రం What’s up లిస్ట్ చెక్ చేస్తున్నాడు.
అలా ఇద్దరూ ఇంకో గంటన్నర సేపు ఆ లిస్ట్ చెక్ చేస్తుండగా రాము కళ్ళకు రెండు నెంబర్ల నుండి what’s up లో చాటింగ్ బాగా ఆకర్షించింది.
రాము వెంటనే ఇద్దరు కానిస్టేబుల్స్‍ని పిలిచి చెరొక నెంబర్ నోట్ చేసుకోమని చెప్పి, “వీళ్ళిద్దరూ ఎక్కడ ఉన్నారో కనుక్కుని అరగంటలొ నా దగ్గరకు తీసుకుని రా,” అన్నాడు.
కానిస్టేబుల్స్ అలాగే అని వెళ్లబోతుండగా రాము వాళ్లను వెనక్కు పిలిచి, “వాళ్ళిద్దరూ దొరికిన వెంటనే వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న ఫోన్, లాప్‍టాప్ ఉంటే అది కూడా మీ ఇద్దరూ తీసుకుని ఇక్కడకు వచ్చేయండి…వాళ్ళ దగ్గర నుండి నువ్వు వెంటనే తీసేసుకో….అందులో డేటా మాత్రం బయటకు వెళ్ళకూడదు….జాగ్రత్త,” అన్నాడు.
కానిస్టేబుల్స్ తల ఊపి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
కానిస్టేబుల్స్ వెళ్ళిన వెంటనే ప్రసాద్, “ఏంటి సార్….ఏదైనా క్లూ దొరికిందా….” అనడిగాడు.
రాము : అవును ప్రసాద్…డౌట్ కొడుతున్నది…ఇప్పుడు ఈ నెంబర్ల తాలూకు వ్యక్తులు రాగానే మొత్తం బయటపడుతుంది…
ప్రసాద్ : ఆ నెంబర్స్ ఎవరివి అయి ఉంటాయి సార్….
రాము : సుభద్ర బోయ్‍ఫ్రండ్‍ది కావొచ్చు…..బాగా చాటింగ్ జరుగుతున్నది….
ప్రసాద్ : సుభద్ర గారి చెల్లెలు కాని….ఫ్రండ్స్ కాని అవొచ్చు కదా….సార్…..
రాము : (ప్రసాద్ అంత అమాయకంగా అడిగేసరికి తన చేతిలో ఉన్న పేపర్లు ప్రసాద్ ముందుకు తోసి) ఫ్రండ్‍తో, చెల్లెళ్ళతో ఎవరూ రాత్రి పన్నెండు ఒంటి గంట దాకా మాట్లాడరు ప్రసాద్….(అంటూ నవ్వాడు.)
రాము అలా అనగానే ప్రసాద్ అతని వైపు మెచ్చుకున్నట్టు చూసాడు.
దాదాపు గంట తరువాత కానిస్టేబుల్ తన వెంట పాతికేళ్ళ కుర్రాడిని తీసుకొచ్చి రాము ముందు నిలబెట్టి, “సార్…ఇతనే సార్….మీరు చెప్పిన పోన్ నెంబర్ తాలూకు కుర్రాడు….” అంటూ తన చేతికి ఉన్న భ్యాగ్ లోనుండి లాప్‍టాప్, రెండు ఆండ్రాయిడ్ ఫోన్లు తీసి రాము ముందు ఉన్న టేబుల్ మీద పెట్టాడు.
రాము వాటిని తీసుకుని కానిస్టేబుల్‍ని వెళ్ళమన్నాడు.
కానిస్టేబుల్ వెంట వచ్చిన కుర్రాడు అక్కడే చేతులు కట్టుకుని భయంగా రాము, ప్రసాద్ వైపు చూస్తూ, “సార్…నన్నెందుకు తీసుకొచ్చారు సార్….నేను ఏ తప్పు చేయలేదు,” అన్నాడు.
రాము : ఇంతకు నీ పేరు ఏంటి……
కుర్రాడు : ఆదిత్య సార్…..
రాము : చూడు ఆదిత్యా….నువ్వు తప్పు చేసావని నేను చెప్పలేదే….లేక నువ్వు ఇంతలా కంగారుపడుతున్నావంటే ఇంతకు ముందు ఏమైనా తప్పు చేసి ఉండాలి….(అంటూ అతని మొహంలోకి చూసాడు.)
ఆదిత్య : (కంగారుగా….) నేను ఏ తప్పు చేయలేదు సార్…..
రాము : మరి అంత కంగారెందుకు పడుతున్నావు….
ఆదిత్య : పోలీసులంటే నాకు చిన్నప్పటి నుండీ భయం సార్….అందుకే కంగారుగా ఉన్నది…..
ప్రసాద్ : అవునా బాబూ….ఆ కంగారు వెనక ఉన్న రహస్యం మేము తెలుసుకుంటాం….ఒక్క విషయం అడుగుతాము నిజం చెబుతావా……
ఆదిత్య : ఏంటి సార్…..అడగండి సార్…..
రాము : (తన రివాల్వింగ్ చైర్‍లో వెనక్కు వాలుతూ) నీకు సుభద్ర అనే ఆవిడ తెలుసా…..
రాము నోటి వెంట సుభద్ర పేరు రాగానే ఆదిత్య మొహంలో రంగులు మారాయి.
అది గమనించిన ప్రసాద్ వెంటనే రాము వైపు సైగ చేసాడు.
రాము కూడా గమనిస్తున్నట్టు సైగ చేస్తూ ఆదిత్య వైపు కోపంగా చూసాడు.
ఆదిత్య : సుభద్ర….ఆవిడ ఎవరో నాకు తెలియదు సార్…..
ప్రసాద్ : చూడు ఆదిత్యా…ఒక్కసారి నువ్వు ఆలోచించుకుని నిజం చెప్పు…మేము ఎవరినీ ఊరకనే ఇక్కడకు తీసుకురాము….కాబట్టి ఇంకొక్కసారి ఆలోచించుకుని నిజం చెబితే నీకే మంచిది…..
అంతలో ఒకాయన డోర్ తీసుకుని లోపలికి వచ్చాడు.
రాము అతని వైపు ఎవరు అన్నట్టు చూసాడు.
అతను : సార్….నేను ఆదిత్య ఫాదర్‍ని….
రాము : (అక్కడ చైర్ చూపించి) కూర్చోండి….మీ పేరు….
అతను : నా పేరు జనార్ధనరావు సార్…మా అబ్బాయిని ఎందుకు తీసుకొచ్చారు సార్…వాడు ఎలాంటి తప్పు చేయలేదు….
ప్రసాద్ : మీ అబ్బాయి తప్పు చేసాడని ఇక్కడకు తీసుకురాలేదు జానార్ధనరావు గారు…మాకు ఒక కేసు విషయంలో కాల్ లిస్ట్ వెదుకుతుంటే మీ అబ్బాయి నెంబర్ దొరికింది…అందుకుని ఒక్కసారి ఎంక్వైరీ కోసం ఇక్కడకు తీసుకొచ్చాము …అంతె…..
జనార్ధన రావు : ఏం కేసు సార్……
రాము : అన్నీ తెలుస్తాయి జనార్ధన్ గారు…మీ అబాయి నోరు తెరిస్తే…మాకు కావలసినంత ఇన్ఫర్మేషన్ వస్తుంది… (అంటూ ఆదిత్య వైపు తిరిగి) ఇప్పుడు చెప్పు ఆదిత్యా…సుభద్ర ఎవరో నీకు తెలుసా…..
జనార్ధనరావు : ఆవిడ ఎవరో మాకు తెలియదు సార్….మా బంధువుల్లో ఆ పేరు కలవాళ్ళు ఎవరూ లేరు…..
రాము : జనార్ధన్ గారూ…నేను మీకు తెలుసా అని అడగలేదు…మీ అబ్బాయికి తెలుసా అని అడిగాను…మీరెందుకు సమాధానం చెబుతున్నారు…..
రాము అలా అనగానే జనార్ధన రావు మెదలకుండా ఉన్నాడు.
కాని ఆదిత్య మాత్రం మాట్లాడకుండా తల వంచుకుని నిల్చున్నాడు.
ప్రసాద్ తన చైర్ లోనుండి లేచి ఆదిత్య దగ్గరకు వెళ్ళి భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు.
ఆదిత్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు.
ప్రసాద్ : ఆదిత్యా…మేము నిన్ను కొట్టలేదు కదా…నువ్వు ఎందుకు భయపడుతున్నావు…మేము అడిగిన వాటికి వెంటనే సమాధానాలు చెప్పావనుకో ఐదు నిముషాల్లో మీ నాన్నగారితో పాటు ఇక్కడ నుండి వెళ్ళిపోవచ్చు…..
జనార్ధనరావు : చెప్పమ్మా ఆదిత్యా….సుభద్ర ఎవరూ…నీకు తెలుసా…..
ప్రసాద్ : నువ్వు చెప్పకుండా మొండికేసావనుకో మా పధ్ధతిలో మేము చెప్పించాల్సి వస్తుంది….ఆలోచించుకో….
జనార్ధన రావు : సార్….మీరు మా అబ్బాయిని బెదిరిస్తున్నారు…..అయినా ఏ ఆధారంతో మా అబ్బాయిని ఇలా తీసుకొచ్చారు….
రాము : మేము ఏ ఆధారాలు లేకుండా ఎవరినీ తీసుకురాము జనార్ధన్ గారు…ఒక్క విషయం అడుగుతాను చెప్పండి…
జనార్ధనరావు : అడగండి సార్….
రాము : మీ అబ్బాయి దగ్గర సెల్‍ఫోన్ ఉన్నదా…..
జనార్ధనరావు : ఈ రోజుల్లో సెల్‍ఫోన్ లేకుండా ఎవరున్నారు సార్…..మా అబ్బాయి దగ్గర కూడా ఫోన్ ఉన్నది….దాని కాస్ట్ దాదాపు ముప్పై వేలు పైనే ఉంటుంది….(అంటూ గర్వంగా చెప్పాడు.)
రాము : అంతంత ఖరీదైనవి కొనిపెట్టి పిల్లల్ని చెడగొట్టడండి రావు గారు….
జనార్ధనరావు : ఏంటి మీరు మాట్లాడేది….సూటిగా చెప్పండి…..
రాము : మీ అబ్బాయి ఫోన్ నెంబర్ మీకు తెలుసా…..
జనార్ధనరావు : హా తెలుసు….89xxx xxx32…..
రాము : (ఆదిత్య వైపు తిరిగి) ఏం ఆదిత్యా….నెంబర్ కరెక్టేనా…..
ఆదిత్య : అవును సార్….కరెక్టే…..
రాము : మరి నీది ఇంకో నెంబర్ చెప్పు…..
జనార్ధనరావు : ఇంకో నెంబర్ ఏంటి సార్….మా అబ్బాయి దగ్గర ఒక్కటే నెంబర్ ఉన్నది…..
రాము : అంత కంగారెందుకు సార్….ఒక్క నిముషం ఆగండి మొత్తం బయటకు వచ్చేస్తాయి…..(అంటూ ఆదిత్యతో) చెప్పు ఆదిత్యా…..మీ నాన్నగారు చెప్పిన నెంబరు కాకుండా ఇంకో నెంబర్ ఉన్నది కదా…..
ఆదిత్య సమాధానం చెప్పకుండా మెదలకుండా ఉన్నాడు.
ప్రసాద్ : నువ్వు సమాధానం చెప్పకుండా ఉంటే….ఇప్పటి వరకు జరిగిన హత్యలకు నువ్వే చేసావని మేము అనుమానించాల్సి వస్తుంది….
దాంతో ఆదిత్య నిజంగానే చాలా భయపడిపోయాడు.
ఆదిత్య : హయ్యో సార్….నేను ఎవరినీ హత్య చేయలేదు…..నన్ను నమ్మండి…..
ప్రసాద్ : మరి సుభద్ర ఎవరో తెలుసా అంటే సమాధానం ఎందుకు చెప్పావు…..
రాము : చూడు ఆదిత్యా….మేము నిన్ను ఊరకనే ఇక్కడకు తీసుకురాలేదు….నీ కాల్ డేటా మొత్తం చెక్ చేసే ఇక్కడకు తీసుకువచ్చాము…..
జనార్ధనరావు : అసలు మీరు అంటున్న రెండో నెంబర్ మా అబ్బాయిదే అన్న నమ్మకం ఏంటి…..
రాము : మేము ఒకటికి రెండుసార్లు చెక్ చేసుకునే రియాక్ట్ అవుతాం జనార్ధన్ గారూ…..
ప్రసాద్ : ఇక చెప్పు ఆదిత్యా….సుభద్ర నీకు ఎలా తెలుసు…..
ఆదిత్య : అదీ…అదీ….ఆమె….(అంటూ నసుగుతున్నాడు.)
ఆదిత్య చెప్పడానికి ఎందుకు సందేహిస్తున్నాడో అర్ధం అయిన రాము వెంటనే జనార్ధన్ వైపు తిరిగి, “జనార్ధన్ గారూ…. మీరు కొద్దిసేపు బయట ఉంటారా…మేము మీ అబ్బాయితో మాట్లాడాలి,” అన్నాడు.
జనార్ధన రావు : లేదు సార్….మీరు మా అబ్బాయిని కొట్టి నిజం ఒప్పించేలా ఉన్నారు….ఏది జరిగినా నా ముందే జరగాలి….
రాము : లేదు జనార్ధన్ గారు…మేము మీ అబ్బాయిని కొట్టం…ఎందుకంటే అతను క్రిమినల్ కాదు…కేవలం ఎంక్వైరీ కోసం తీసుకొచ్చాము…..అంతే….(అంటూ కానిస్టేబుల్‍ని పిలిచాడు…కానిస్టేబుల్ రాగానే రాము అతని వైపు చూసి,) జనార్ధన్ గారిని హాల్లో ఉన్న టీవి ముందు కూర్చోబెట్టు….(అంటూ జనార్ధన్ వైపు తిరిగి) జనార్ధన్ గారూ…మీ ముందు ఉన్న టీవీలో ఇక్కడ జరిగేది అంతా కనిపిస్తుంది…మీరు కంగారు పడొద్దు,” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే జనార్ధనరావు చైర్ లోనుండి లేచి ఆదిత్య దగ్గరకు వచ్చి, “నాన్నా….వాళ్ళు అడిగిన దానికి నీకు తెలిసినంత వరకు దాయకుండా చెప్పేయరా….ఎందుకు ఇబ్బందుల్లొ పడతావు,” అని కానిస్టేబుల్‍తో అక్కడ నుండి బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రసాద్ : ఇప్పుడు చెప్పు ఆదిత్యా….మీ నాన్నగారు బయటకు వెళ్ళిపోయారు….ఆయనకు మనం మాట్లాడుకునేది ఏదీ వినిపించదు….కాబట్టి భయపడకుండా నిజం చెప్పు….ఇప్పుడు నువ్వు చెప్పే విషయాలు ఏవీ మీ ఇంట్లో ఎవరికీ తెలియనివ్వం…..
ఆదిత్య : సార్….అదీ సుభద్ర గారు….నాకు తెలుసు…..
రాము : అదే ఎలా తెలుసు….
రాము : ఇంతకు నీ పేరు ఏంటి……
కుర్రాడు : ఆదిత్య సార్…..
రాము : చూడు ఆదిత్యా….నువ్వు తప్పు చేసావని నేను చెప్పలేదే….లేక నువ్వు ఇంతలా కంగారుపడుతున్నావంటే ఇంతకు ముందు ఏమైనా తప్పు చేసి ఉండాలి….(అంటూ అతని మొహంలోకి చూసాడు.)
ఆదిత్య : (కంగారుగా….) నేను ఏ తప్పు చేయలేదు సార్…..
రాము : మరి అంత కంగారెందుకు పడుతున్నావు….
ఆదిత్య : పోలీసులంటే నాకు చిన్నప్పటి నుండీ భయం సార్….అందుకే కంగారుగా ఉన్నది…..
ప్రసాద్ : అవునా బాబూ….ఆ కంగారు వెనక ఉన్న రహస్యం మేము తెలుసుకుంటాం….ఒక్క విషయం అడుగుతాము నిజం చెబుతావా……
ఆదిత్య : ఏంటి సార్…..అడగండి సార్…..
రాము : (తన రివాల్వింగ్ చైర్‍లో వెనక్కు వాలుతూ) నీకు సుభద్ర అనే ఆవిడ తెలుసా…..
రాము నోటి వెంట సుభద్ర పేరు రాగానే ఆదిత్య మొహంలో రంగులు మారాయి.
అది గమనించిన ప్రసాద్ వెంటనే రాము వైపు సైగ చేసాడు.
రాము కూడా గమనిస్తున్నట్టు సైగ చేస్తూ ఆదిత్య వైపు కోపంగా చూసాడు.
ఆదిత్య : సుభద్ర….ఆవిడ ఎవరో నాకు తెలియదు సార్…..
ప్రసాద్ : చూడు ఆదిత్యా…ఒక్కసారి నువ్వు ఆలోచించుకుని నిజం చెప్పు…మేము ఎవరినీ ఊరకనే ఇక్కడకు తీసుకురాము….కాబట్టి ఇంకొక్కసారి ఆలోచించుకుని నిజం చెబితే నీకే మంచిది…..
అంతలో ఒకాయన డోర్ తీసుకుని లోపలికి వచ్చాడు.
రాము అతని వైపు ఎవరు అన్నట్టు చూసాడు.
అతను : సార్….నేను ఆదిత్య ఫాదర్‍ని….
రాము : (అక్కడ చైర్ చూపించి) కూర్చోండి….మీ పేరు….
అతను : నా పేరు జనార్ధనరావు సార్…మా అబ్బాయిని ఎందుకు తీసుకొచ్చారు సార్…వాడు ఎలాంటి తప్పు చేయలేదు….
ప్రసాద్ : మీ అబ్బాయి తప్పు చేసాడని ఇక్కడకు తీసుకురాలేదు జానార్ధనరావు గారు…మాకు ఒక కేసు విషయంలో కాల్ లిస్ట్ వెదుకుతుంటే మీ అబ్బాయి నెంబర్ దొరికింది…అందుకుని ఒక్కసారి ఎంక్వైరీ కోసం ఇక్కడకు తీసుకొచ్చాము …అంతె…..
జనార్ధన రావు : ఏం కేసు సార్……
రాము : అన్నీ తెలుస్తాయి జనార్ధన్ గారు…మీ అబాయి నోరు తెరిస్తే…మాకు కావలసినంత ఇన్ఫర్మేషన్ వస్తుంది… (అంటూ ఆదిత్య వైపు తిరిగి) ఇప్పుడు చెప్పు ఆదిత్యా…సుభద్ర ఎవరో నీకు తెలుసా…..
జనార్ధనరావు : ఆవిడ ఎవరో మాకు తెలియదు సార్….మా బంధువుల్లో ఆ పేరు కలవాళ్ళు ఎవరూ లేరు…..
రాము : జనార్ధన్ గారూ…నేను మీకు తెలుసా అని అడగలేదు…మీ అబ్బాయికి తెలుసా అని అడిగాను…మీరెందుకు సమాధానం చెబుతున్నారు…..
రాము అలా అనగానే జనార్ధన రావు మెదలకుండా ఉన్నాడు.
కాని ఆదిత్య మాత్రం మాట్లాడకుండా తల వంచుకుని నిల్చున్నాడు.
ప్రసాద్ తన చైర్ లోనుండి లేచి ఆదిత్య దగ్గరకు వెళ్ళి భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు.
ఆదిత్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు.
ప్రసాద్ : ఆదిత్యా…మేము నిన్ను కొట్టలేదు కదా…నువ్వు ఎందుకు భయపడుతున్నావు…మేము అడిగిన వాటికి వెంటనే సమాధానాలు చెప్పావనుకో ఐదు నిముషాల్లో మీ నాన్నగారితో పాటు ఇక్కడ నుండి వెళ్ళిపోవచ్చు…..
జనార్ధనరావు : చెప్పమ్మా ఆదిత్యా….సుభద్ర ఎవరూ…నీకు తెలుసా…..
ప్రసాద్ : నువ్వు చెప్పకుండా మొండికేసావనుకో మా పధ్ధతిలో మేము చెప్పించాల్సి వస్తుంది….ఆలోచించుకో….
జనార్ధన రావు : సార్….మీరు మా అబ్బాయిని బెదిరిస్తున్నారు…..అయినా ఏ ఆధారంతో మా అబ్బాయిని ఇలా తీసుకొచ్చారు….
రాము : మేము ఏ ఆధారాలు లేకుండా ఎవరినీ తీసుకురాము జనార్ధన్ గారు…ఒక్క విషయం అడుగుతాను చెప్పండి…
జనార్ధనరావు : అడగండి సార్….
రాము : మీ అబ్బాయి దగ్గర సెల్‍ఫోన్ ఉన్నదా…..
జనార్ధనరావు : ఈ రోజుల్లో సెల్‍ఫోన్ లేకుండా ఎవరున్నారు సార్…..మా అబ్బాయి దగ్గర కూడా ఫోన్ ఉన్నది….దాని కాస్ట్ దాదాపు ముప్పై వేలు పైనే ఉంటుంది….(అంటూ గర్వంగా చెప్పాడు.)
రాము : అంతంత ఖరీదైనవి కొనిపెట్టి పిల్లల్ని చెడగొట్టడండి రావు గారు….
జనార్ధనరావు : ఏంటి మీరు మాట్లాడేది….సూటిగా చెప్పండి…..
రాము : మీ అబ్బాయి ఫోన్ నెంబర్ మీకు తెలుసా…..
జనార్ధనరావు : హా తెలుసు….89xxx xxx32…..
రాము : (ఆదిత్య వైపు తిరిగి) ఏం ఆదిత్యా….నెంబర్ కరెక్టేనా…..
ఆదిత్య : అవును సార్….కరెక్టే…..
రాము : మరి నీది ఇంకో నెంబర్ చెప్పు…..
జనార్ధనరావు : ఇంకో నెంబర్ ఏంటి సార్….మా అబ్బాయి దగ్గర ఒక్కటే నెంబర్ ఉన్నది…..
రాము : అంత కంగారెందుకు సార్….ఒక్క నిముషం ఆగండి మొత్తం బయటకు వచ్చేస్తాయి…..(అంటూ ఆదిత్యతో) చెప్పు ఆదిత్యా…..మీ నాన్నగారు చెప్పిన నెంబరు కాకుండా ఇంకో నెంబర్ ఉన్నది కదా…..
ఆదిత్య సమాధానం చెప్పకుండా మెదలకుండా ఉన్నాడు.
ప్రసాద్ : నువ్వు సమాధానం చెప్పకుండా ఉంటే….ఇప్పటి వరకు జరిగిన హత్యలకు నువ్వే చేసావని మేము అనుమానించాల్సి వస్తుంది….
దాంతో ఆదిత్య నిజంగానే చాలా భయపడిపోయాడు.
ఆదిత్య : హయ్యో సార్….నేను ఎవరినీ హత్య చేయలేదు…..నన్ను నమ్మండి…..
ప్రసాద్ : మరి సుభద్ర ఎవరో తెలుసా అంటే సమాధానం ఎందుకు చెప్పావు…..
రాము : చూడు ఆదిత్యా….మేము నిన్ను ఊరకనే ఇక్కడకు తీసుకురాలేదు….నీ కాల్ డేటా మొత్తం చెక్ చేసే ఇక్కడకు తీసుకువచ్చాము…..
జనార్ధనరావు : అసలు మీరు అంటున్న రెండో నెంబర్ మా అబ్బాయిదే అన్న నమ్మకం ఏంటి…..
రాము : మేము ఒకటికి రెండుసార్లు చెక్ చేసుకునే రియాక్ట్ అవుతాం జనార్ధన్ గారూ…..
ప్రసాద్ : ఇక చెప్పు ఆదిత్యా….సుభద్ర నీకు ఎలా తెలుసు…..
ఆదిత్య : అదీ…అదీ….ఆమె….(అంటూ నసుగుతున్నాడు.)
ఆదిత్య చెప్పడానికి ఎందుకు సందేహిస్తున్నాడో అర్ధం అయిన రాము వెంటనే జనార్ధన్ వైపు తిరిగి, “జనార్ధన్ గారూ…. మీరు కొద్దిసేపు బయట ఉంటారా…మేము మీ అబ్బాయితో మాట్లాడాలి,” అన్నాడు.
జనార్ధన రావు : లేదు సార్….మీరు మా అబ్బాయిని కొట్టి నిజం ఒప్పించేలా ఉన్నారు….ఏది జరిగినా నా ముందే జరగాలి….
రాము : లేదు జనార్ధన్ గారు…మేము మీ అబ్బాయిని కొట్టం…ఎందుకంటే అతను క్రిమినల్ కాదు…కేవలం ఎంక్వైరీ కోసం తీసుకొచ్చాము…..అంతే….(అంటూ కానిస్టేబుల్‍ని పిలిచాడు…కానిస్టేబుల్ రాగానే రాము అతని వైపు చూసి,) జనార్ధన్ గారిని హాల్లో ఉన్న టీవి ముందు కూర్చోబెట్టు….(అంటూ జనార్ధన్ వైపు తిరిగి) జనార్ధన్ గారూ…మీ ముందు ఉన్న టీవీలో ఇక్కడ జరిగేది అంతా కనిపిస్తుంది…మీరు కంగారు పడొద్దు,” అన్నాడు.
రాము అలా అనగానే జనార్ధనరావు చైర్ లోనుండి లేచి ఆదిత్య దగ్గరకు వచ్చి, “నాన్నా….వాళ్ళు అడిగిన దానికి నీకు తెలిసినంత వరకు దాయకుండా చెప్పేయరా….ఎందుకు ఇబ్బందుల్లొ పడతావు,” అని కానిస్టేబుల్‍తో అక్కడ నుండి బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రసాద్ : ఇప్పుడు చెప్పు ఆదిత్యా….మీ నాన్నగారు బయటకు వెళ్ళిపోయారు….ఆయనకు మనం మాట్లాడుకునేది ఏదీ వినిపించదు….కాబట్టి భయపడకుండా నిజం చెప్పు….ఇప్పుడు నువ్వు చెప్పే విషయాలు ఏవీ మీ ఇంట్లో ఎవరికీ తెలియనివ్వం…..
ఆదిత్య : సార్….అదీ సుభద్ర గారు….నాకు తెలుసు…..
రాము : అదే ఎలా తెలుసు….
ఆదిత్య : ఆమె మా తమ్ముడి ఫ్రండ్ సూర్య వాళ్ల అమ్మ సార్…..
రాము : నీకు ఆమెకు పరిచయం ఎలా జరిగింది….మొత్తం వివరంగా చెప్పు…..
ఆదిత్య : చెబుతాను సార్…..నేను డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను సార్……అదే టైంలో మా తమ్ముడిని అతని ఫ్రండ్ సూర్య ఇంట్లో దింపడానికి వెళ్ళాను.
(ఫ్లాష్ బ్యాక్ మొదలు……)
సుభద్ర వాళ్ల నాన్నగారు ఒక మోస్తరుగా డబ్బున్న వాళ్ళే…..వాళ్ళ ఊరి వాడయిన నారాయణ బుధ్ధిమంతుడు, బాగా చదువుకుని జాబ్ చేస్తుండే సరికి అతనికి తన కూతురు సుభద్రని ఇచ్చి పెళ్ళి చేసారు.
పెళ్ళి సమయానికి సుభద్ర ఇంటర్ చదువుతున్నది.
చిన్న పిల్లకు అప్పుడే పెళ్ళి ఏంటి అని అందరూ అడిగినా కూడా సుభద్ర వాళ్ళ నాన్న వినిపించుకోకుండా, “అబ్బాయి బుధ్ధిమంతుడు, జాబ్ చేస్తున్నాడు….ఇంకా ఏం కావాలి….ఈ రోజుల్లో ఇంత మంచి అబ్బాయి తక్కువ కట్నంతో దొరకడం చాలా కష్టం….కాబట్టి అందరూ మెదలకుండా పెళ్ళి ఏర్పాట్లు చూడండి,” అంటూ గద్దించడంతో ఆ ఇంట్లో ఆయనదే పెత్తనం అయ్యే సరికి అందరూ మెదలకుండా ఎవరికి వారు పెళ్ళిపనుల్లో పడిపోయారు.
పెళ్ళి అయిన ఏడాదికే సుభద్ర తల్లి అయింది.
అదే సమయానికి నారాయణకు బాంబేలోని న్యూరాలజీ సెంటర్‍లో మంచి జాబ్ రావడంతో ఫ్యామిలీని షిప్ట్ చేసాడు.
ఎప్పుడైతే నారాయణకు న్యూరాలజీ రీసెర్చ్ సెంటర్‍లో జాబ్ వచ్చిందో అప్పటి నుండి అతను బాగా బిజీ అయిపోయి ఎప్పుడు ఇంటికి వస్తాడో….ఎప్పుడు వెళ్తాడో అతనికే తెలిసేది కాదు.
ఈ విషయమై సుభద్రకు, నారాయణకు మధ్య చాలా సార్లు ఒక మోస్తరు గొడవలు జరిగాయి.
కాని నారాయణ వినకపోవడంతో సుభద్ర ఇక అతనితో వాదించడం అనవసరమని పిల్లల్ని చూసుకోవడంలో తన టైం స్పెండ్ చేయడం మొదలుపెట్టింది.
వాళ్ళిద్దరికీ పుట్టిన సూర్య తరువాత ఒక అమ్మాయి పుట్టడంతో….ఇక సుభద్ర తన పిల్లలిద్దరి బాగోగులు చూసుకొవడంతో సరిపోయేది.
పనుల్లో ఎంత బిజీగా ఉన్నా సుభద్రకు బెడ్ మీదకు వచ్చేసరికి ఆమె ఒళ్ళు కోరికలతో వేడెక్కిపోయేది.
అప్పుడప్పుడు నారాయణని రెచ్చగొట్టడానికి ట్రై చేసినా అప్పటికే వర్క్‍లో అలిసిపోయిన అతను సుభద్ర చేస్తున్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకుండా నిద్రపోయేవాడు.
ఒక్కోసారి నారాయణకి మూడ్ వచ్చి సుభద్ర మీదకు ఎక్కినా పది నిముషాలలో పని అయిపోయిందనిపించి తన వేడి దించుకుని పక్కన పడుకుని నిద్ర పోయేవాడు.
ఆ దెబ్బతో సుభద్ర ఇక తరువాత నారాయణని కదిలించకుండా తన చేత్తోనో…లేకపోతే కీరాదోసకాయలను పూకులో దింపుకుని తృప్తి పడేది.
అలా నిరాశతో కాలం గడుపుతున్న సుభద్ర జీవితం లోకి ఆదిత్య తన కొడుకు ఫ్రండ్ అన్న రూపంలో వచ్చాడు.
తన తమ్ముడిని సూర్య వాళ్ళీంట్లో డ్రాప్ చేయడానికి వచ్చి ఆదిత్య జీవితం ఊహించని మలుపు తిరుగుతుందని అప్పుడు అసలు ఊహించలేదు.
అప్పటికే నారాయణ సంగతి తెలిసిన అతని ఫ్రండ్స్, చుట్టుపక్కల వాళ్ళు తమ శక్తిమేరా సుభద్రని లొంగదీసుకోవడానికి చాలా ప్రయత్నాలు చేసారు.
కాని సుభద్ర వాళ్ళెవరిని పట్టించుకోకుండా తన పిల్లల గురించి మాత్రమే ఆలోచించేది.
ఇలా ఉండగా ఒక రోజు ఆదిత్య తన తమ్ముడిని సూర్య వాళ్ళింటి ముందు బైక్ మీద డ్రాప్ చేసాడు.
ఆదిత్య తమ్ముడు నరేష్ బైక్ దిగుతూ, “అన్నయ్యా…ఒక్క నిముషం ఆగు….సూర్య ఉన్నాడో లేదో చూస్తాను…వాడు లేకపోతే నీతో ఇంటికి వచ్చేస్తాను,” అంటూ వాళ్ళ ఇంటి ముందుకు వెళ్ళి కాలింగ్‍బెల్ కొట్టాడు.
ఆదిత్య బైక్ ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి అక్కడే బండి మీద కూర్చుని నరేష్ వైపు చూస్తున్నాడు.
కాలింగ్‍బెల్ కొట్టిన రెండు నిముషాలకు సుభద్ర వచ్చి తలుపు తీసి ఎదురుగా నిల్చుని ఉన్న నరేష్ వైపు చూసి, “నరేష్ …నువ్వా…..లోపలికి రా…” అన్నది.
నరేష్ నవ్వుతూ సుభద్ర వైపు చూస్తూ, “సూర్య ఉన్నాడా ఆంటీ,” అనడిగాడు.
సుభద్ర : ఏం….సూర్య ఉంటే కానీ లోపలికి రావా….
నరేష్ : అదేం లేదు ఆంటి….అన్నయ్య బయట నిల్చుని ఉన్నాడు….సూర్య లేకపోతే అన్నయ్యతో కలిసి ఇంటికి వెళ్దామని ఆగమన్నాను అందుకని….
సుభద్ర : అవునా….సూర్య ఇంట్లోనే ఉన్నాడు….(అంటూ బయటకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్న ఆదిత్య వైపు చూస్తూ) రా బాబూ….అక్కడే నిల్చుని ఉన్నావేంటి…లోపలికి రా…..
ఆదిత్య : పర్లేదు ఆంటీ….ఇంటికి వెళ్లాలి పని ఉన్నది….(అంటూ మర్యాద కోసం బండి దిగి సమాధానం చెప్పాడు.)
సుభద్ర : వెళ్దువుగానిలే….కనీసం వాటర్ అన్నా తాగి వెళ్ళు….మొదటి సారి ఇంటికి వచ్చావు…..
ఆమె అలా అనగానే ఆదిత్య ఇక తప్పదన్నట్టు తన బైక్‍ని ఒక పక్కగా పార్క్ చేసి ఇంట్లోకి వచ్చాడు.
సుభద్ర వెనకాలే అన్నదమ్ములిద్దరూ ఇంట్లోకి వెళ్లారు.
ఆదిత్య అక్కడ హాల్లో ఉన్న సోఫాలో కూర్చుంటే నరేష్ మాత్రం ఇంట్లో ఫ్రీగా సూర్య ఉన్న రూమ్‍కి వెళ్ళిపోయాడు.
సుభద్ర ఫ్రిజ్ లోనుండి కూల్‍డ్రింక్ తీసుకుని గ్లాసులో పోసుకుని వచ్చి హాల్లో కూర్చుని ఉన్న ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.
ఆదిత్య ఆమె చేతిలో గ్లాసు తీసుకుంటూ, “థాంక్స్ ఆంటీ,” అన్నాడు.
సుభద్ర నవ్వుతూ, “పర్లేదులే….ఫార్మాలిటీస్ అవసరం లేదు,” అంటూ అతని ఎదురుగా ఉన్న సింగిల్ సీటర్ సోఫాలో కూర్చుంటూ, “ఇంతకు ఏం చేస్తున్నావు….చదువుకుంటున్నావా….లేక ఏదైనా జాబ్ చేస్తున్నావా,” అనడిగింది.
ఆదిత్య : డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను ఆంటీ…..
సుభద్ర : స్పెషలైజేషన్ ఏంటి….
ఆదిత్య : కంప్యూటర్ సైన్స్ ఆంటీ…..
సుభద్ర : ఈ మధ్య అందరూ కంప్యూటర్ మీద పడినట్టున్నారు….(అంటూ నవ్వింది.)
ఆదిత్య : అవునాంటీ….జాబ్ ఆపర్చునిటీస్ కూడా అందులోనే ఎక్కువగా ఉన్నాయి…..
సుభద్ర : అయితే నీకు కంప్యూటర్ గురించి చాలా తెలుసు….
ఆదిత్య : హా….అంటీ….నాకు కంప్యూటర్ హార్డ్‍వేర్ గురించి కూడా తెలుసు…
సుభద్ర : నీకు ఈ ఫేస్ బుక్, what’s up, instagram అలాంటి అకౌంట్లు ఉన్నాయా….
ఆదిత్య : ఈ రోజుల్లో అవి లేకుండా ఎవరున్నారు ఆంటీ…..
సుభద్ర : అవునా….మరి నాకు లేవుగా…..
ఆదిత్య : అదేంటి ఆంటీ….మీకు ఫేస్ బుక్ అకౌంట్ లేదా….సరె….అది తీసేయండి….what’s up కూడా లేదా…..
సుభద్ర : అదేగా చెప్పేది….
ఆదిత్య : మీ ఫోన్ ఆండ్రాయిడ్ ఫోనేనా…..
సుభద్ర : అవును….(అంటూ తన ఫోన్ ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.)
ఆమె చేతిలో నుండి ఫోన్ తీసుకున్న ఆదిత్య అది లేటెస్ట్ ఫోన్ చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు.
ఆదిత్య మొహంలో ఆశ్చర్యం గమనించిన సుభద్ర కుతూహలంతో, “ఏంటి ఆదిత్యా….ఏమయింది…” అనడిగింది.
ఆదిత్య ఇంత లేటెస్ట్ ఫోన్ పెట్టుకుని మీరు కేవలం ఫోన్ మాట్లాడటానికే వాడుతున్నారంటే చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉన్నది.
సుభద్ర : అవును ఆదిత్యా….నిజంగా నాకు అందులో ఉన్న ఫూచర్స్ వాడటం నాకు అసలు తెలియదు….నాకు నేర్పించవా…..
ఆదిత్య : తప్పకుండా ఆంటీ….ఇక్కడకు వచ్చి పక్కన కూర్చొండి…నేర్పిస్తాను….(అంటూ సోఫాలో ఆమె కూర్చోవడానికి వీలుగా సర్దుకుని కూర్చున్నాడు.)
సుభద్ర వచ్చి ఆదిత్య పక్కన కూర్చుని ఫోన్ వైపు అతను ఏం చేస్తున్నాడో అని చూస్తున్నది.
సుభద్ర తన పక్కన కూర్చోగానే ఆమె ఒంటి నుండి వస్తున్న పెర్‍ఫ్యూమ్ వాసన ఆదిత్యకు ఒక రకమైన మత్తుగా అనిపించింది.
అప్పటి దాకా ఆమెను పట్టించుకోలేదు….కాని తన పక్కన కూర్చున్న తరువాత ఆదిత్య ఆమెను కొంచెం పరిశీలనగ చూసాడు.
సుభద్ర అందాన్ని చూసి తను ఇక్కడకు రావడానికి కారణం అయిన తన తమ్ముడికి మనసులో థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ ఆమెను ఇంప్రెస్ చేయడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు
ఆదిత్య : ఇంత అడ్వాన్స్‍డ్ ఫోన్ చేతిలో పెట్టుకుని మీరు సోషల్ మీడియా అసలు తెలియదంటే నమ్మబుధ్ధి కావడం లేదు…..
ఆదిత్య అలా అనగానే సుభద్రకి ఏం సమాధానం చెప్పాలో తెలియక మొహం మీదకు బలవంతంగా నవ్వుని తెచ్చుకుని, “అదేం లేదు ఆదిత్యా….నాకు వీటిలో పెద్ద్దగా ఇంట్రెస్ట్ లేదు….అందుకే పెద్దగా పట్టించుకోలేదు…” అన్నది.
ఆదిత్య : నిజంగానా ఆంటీ….మీరు ఫేస్ బుక్‍లో అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి మీ ఫోటో పెట్టండి….మీకు ఎన్ని ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్‍లు, లైక్‍లు వస్తాయో మీకు అర్ధం కావడం లేదు….అంత అందంగా ఉన్నారు….
రాము : నీకు ఆమెకు పరిచయం ఎలా జరిగింది….మొత్తం వివరంగా చెప్పు…..
ఆదిత్య : చెబుతాను సార్…..నేను డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను సార్……అదే టైంలో మా తమ్ముడిని అతని ఫ్రండ్ సూర్య ఇంట్లో దింపడానికి వెళ్ళాను.
(ఫ్లాష్ బ్యాక్ మొదలు……)
సుభద్ర వాళ్ల నాన్నగారు ఒక మోస్తరుగా డబ్బున్న వాళ్ళే…..వాళ్ళ ఊరి వాడయిన నారాయణ బుధ్ధిమంతుడు, బాగా చదువుకుని జాబ్ చేస్తుండే సరికి అతనికి తన కూతురు సుభద్రని ఇచ్చి పెళ్ళి చేసారు.
పెళ్ళి సమయానికి సుభద్ర ఇంటర్ చదువుతున్నది.
చిన్న పిల్లకు అప్పుడే పెళ్ళి ఏంటి అని అందరూ అడిగినా కూడా సుభద్ర వాళ్ళ నాన్న వినిపించుకోకుండా, “అబ్బాయి బుధ్ధిమంతుడు, జాబ్ చేస్తున్నాడు….ఇంకా ఏం కావాలి….ఈ రోజుల్లో ఇంత మంచి అబ్బాయి తక్కువ కట్నంతో దొరకడం చాలా కష్టం….కాబట్టి అందరూ మెదలకుండా పెళ్ళి ఏర్పాట్లు చూడండి,” అంటూ గద్దించడంతో ఆ ఇంట్లో ఆయనదే పెత్తనం అయ్యే సరికి అందరూ మెదలకుండా ఎవరికి వారు పెళ్ళిపనుల్లో పడిపోయారు.
పెళ్ళి అయిన ఏడాదికే సుభద్ర తల్లి అయింది.
అదే సమయానికి నారాయణకు బాంబేలోని న్యూరాలజీ సెంటర్‍లో మంచి జాబ్ రావడంతో ఫ్యామిలీని షిప్ట్ చేసాడు.
ఎప్పుడైతే నారాయణకు న్యూరాలజీ రీసెర్చ్ సెంటర్‍లో జాబ్ వచ్చిందో అప్పటి నుండి అతను బాగా బిజీ అయిపోయి ఎప్పుడు ఇంటికి వస్తాడో….ఎప్పుడు వెళ్తాడో అతనికే తెలిసేది కాదు.
ఈ విషయమై సుభద్రకు, నారాయణకు మధ్య చాలా సార్లు ఒక మోస్తరు గొడవలు జరిగాయి.
కాని నారాయణ వినకపోవడంతో సుభద్ర ఇక అతనితో వాదించడం అనవసరమని పిల్లల్ని చూసుకోవడంలో తన టైం స్పెండ్ చేయడం మొదలుపెట్టింది.
వాళ్ళిద్దరికీ పుట్టిన సూర్య తరువాత ఒక అమ్మాయి పుట్టడంతో….ఇక సుభద్ర తన పిల్లలిద్దరి బాగోగులు చూసుకొవడంతో సరిపోయేది.
పనుల్లో ఎంత బిజీగా ఉన్నా సుభద్రకు బెడ్ మీదకు వచ్చేసరికి ఆమె ఒళ్ళు కోరికలతో వేడెక్కిపోయేది.
అప్పుడప్పుడు నారాయణని రెచ్చగొట్టడానికి ట్రై చేసినా అప్పటికే వర్క్‍లో అలిసిపోయిన అతను సుభద్ర చేస్తున్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకుండా నిద్రపోయేవాడు.
ఒక్కోసారి నారాయణకి మూడ్ వచ్చి సుభద్ర మీదకు ఎక్కినా పది నిముషాలలో పని అయిపోయిందనిపించి తన వేడి దించుకుని పక్కన పడుకుని నిద్ర పోయేవాడు.
ఆ దెబ్బతో సుభద్ర ఇక తరువాత నారాయణని కదిలించకుండా తన చేత్తోనో…లేకపోతే కీరాదోసకాయలను పూకులో దింపుకుని తృప్తి పడేది.
అలా నిరాశతో కాలం గడుపుతున్న సుభద్ర జీవితం లోకి ఆదిత్య తన కొడుకు ఫ్రండ్ అన్న రూపంలో వచ్చాడు.
తన తమ్ముడిని సూర్య వాళ్ళీంట్లో డ్రాప్ చేయడానికి వచ్చి ఆదిత్య జీవితం ఊహించని మలుపు తిరుగుతుందని అప్పుడు అసలు ఊహించలేదు.
అప్పటికే నారాయణ సంగతి తెలిసిన అతని ఫ్రండ్స్, చుట్టుపక్కల వాళ్ళు తమ శక్తిమేరా సుభద్రని లొంగదీసుకోవడానికి చాలా ప్రయత్నాలు చేసారు.
కాని సుభద్ర వాళ్ళెవరిని పట్టించుకోకుండా తన పిల్లల గురించి మాత్రమే ఆలోచించేది.
ఇలా ఉండగా ఒక రోజు ఆదిత్య తన తమ్ముడిని సూర్య వాళ్ళింటి ముందు బైక్ మీద డ్రాప్ చేసాడు.
ఆదిత్య తమ్ముడు నరేష్ బైక్ దిగుతూ, “అన్నయ్యా…ఒక్క నిముషం ఆగు….సూర్య ఉన్నాడో లేదో చూస్తాను…వాడు లేకపోతే నీతో ఇంటికి వచ్చేస్తాను,” అంటూ వాళ్ళ ఇంటి ముందుకు వెళ్ళి కాలింగ్‍బెల్ కొట్టాడు.
ఆదిత్య బైక్ ఇంజన్ ఆఫ్ చేసి అక్కడే బండి మీద కూర్చుని నరేష్ వైపు చూస్తున్నాడు.
కాలింగ్‍బెల్ కొట్టిన రెండు నిముషాలకు సుభద్ర వచ్చి తలుపు తీసి ఎదురుగా నిల్చుని ఉన్న నరేష్ వైపు చూసి, “నరేష్ …నువ్వా…..లోపలికి రా…” అన్నది.
నరేష్ నవ్వుతూ సుభద్ర వైపు చూస్తూ, “సూర్య ఉన్నాడా ఆంటీ,” అనడిగాడు.
సుభద్ర : ఏం….సూర్య ఉంటే కానీ లోపలికి రావా….
నరేష్ : అదేం లేదు ఆంటి….అన్నయ్య బయట నిల్చుని ఉన్నాడు….సూర్య లేకపోతే అన్నయ్యతో కలిసి ఇంటికి వెళ్దామని ఆగమన్నాను అందుకని….
సుభద్ర : అవునా….సూర్య ఇంట్లోనే ఉన్నాడు….(అంటూ బయటకు వచ్చి ఎదురుగా నిల్చున్న ఆదిత్య వైపు చూస్తూ) రా బాబూ….అక్కడే నిల్చుని ఉన్నావేంటి…లోపలికి రా…..
ఆదిత్య : పర్లేదు ఆంటీ….ఇంటికి వెళ్లాలి పని ఉన్నది….(అంటూ మర్యాద కోసం బండి దిగి సమాధానం చెప్పాడు.)
సుభద్ర : వెళ్దువుగానిలే….కనీసం వాటర్ అన్నా తాగి వెళ్ళు….మొదటి సారి ఇంటికి వచ్చావు…..
ఆమె అలా అనగానే ఆదిత్య ఇక తప్పదన్నట్టు తన బైక్‍ని ఒక పక్కగా పార్క్ చేసి ఇంట్లోకి వచ్చాడు.
సుభద్ర వెనకాలే అన్నదమ్ములిద్దరూ ఇంట్లోకి వెళ్లారు.
ఆదిత్య అక్కడ హాల్లో ఉన్న సోఫాలో కూర్చుంటే నరేష్ మాత్రం ఇంట్లో ఫ్రీగా సూర్య ఉన్న రూమ్‍కి వెళ్ళిపోయాడు.
సుభద్ర ఫ్రిజ్ లోనుండి కూల్‍డ్రింక్ తీసుకుని గ్లాసులో పోసుకుని వచ్చి హాల్లో కూర్చుని ఉన్న ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.
ఆదిత్య ఆమె చేతిలో గ్లాసు తీసుకుంటూ, “థాంక్స్ ఆంటీ,” అన్నాడు.
సుభద్ర నవ్వుతూ, “పర్లేదులే….ఫార్మాలిటీస్ అవసరం లేదు,” అంటూ అతని ఎదురుగా ఉన్న సింగిల్ సీటర్ సోఫాలో కూర్చుంటూ, “ఇంతకు ఏం చేస్తున్నావు….చదువుకుంటున్నావా….లేక ఏదైనా జాబ్ చేస్తున్నావా,” అనడిగింది.
ఆదిత్య : డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతున్నాను ఆంటీ…..
సుభద్ర : స్పెషలైజేషన్ ఏంటి….
ఆదిత్య : కంప్యూటర్ సైన్స్ ఆంటీ…..
సుభద్ర : ఈ మధ్య అందరూ కంప్యూటర్ మీద పడినట్టున్నారు….(అంటూ నవ్వింది.)
ఆదిత్య : అవునాంటీ….జాబ్ ఆపర్చునిటీస్ కూడా అందులోనే ఎక్కువగా ఉన్నాయి…..
సుభద్ర : అయితే నీకు కంప్యూటర్ గురించి చాలా తెలుసు….
ఆదిత్య : హా….అంటీ….నాకు కంప్యూటర్ హార్డ్‍వేర్ గురించి కూడా తెలుసు…
సుభద్ర : నీకు ఈ ఫేస్ బుక్, what’s up, instagram అలాంటి అకౌంట్లు ఉన్నాయా….
ఆదిత్య : ఈ రోజుల్లో అవి లేకుండా ఎవరున్నారు ఆంటీ…..
సుభద్ర : అవునా….మరి నాకు లేవుగా…..
ఆదిత్య : అదేంటి ఆంటీ….మీకు ఫేస్ బుక్ అకౌంట్ లేదా….సరె….అది తీసేయండి….what’s up కూడా లేదా…..
సుభద్ర : అదేగా చెప్పేది….
ఆదిత్య : మీ ఫోన్ ఆండ్రాయిడ్ ఫోనేనా…..
సుభద్ర : అవును….(అంటూ తన ఫోన్ ఆదిత్యకు ఇచ్చింది.)
ఆమె చేతిలో నుండి ఫోన్ తీసుకున్న ఆదిత్య అది లేటెస్ట్ ఫోన్ చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు.
ఆదిత్య మొహంలో ఆశ్చర్యం గమనించిన సుభద్ర కుతూహలంతో, “ఏంటి ఆదిత్యా….ఏమయింది…” అనడిగింది.
ఆదిత్య ఇంత లేటెస్ట్ ఫోన్ పెట్టుకుని మీరు కేవలం ఫోన్ మాట్లాడటానికే వాడుతున్నారంటే చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉన్నది.
సుభద్ర : అవును ఆదిత్యా….నిజంగా నాకు అందులో ఉన్న ఫూచర్స్ వాడటం నాకు అసలు తెలియదు….నాకు నేర్పించవా…..
ఆదిత్య : తప్పకుండా ఆంటీ….ఇక్కడకు వచ్చి పక్కన కూర్చొండి…నేర్పిస్తాను….(అంటూ సోఫాలో ఆమె కూర్చోవడానికి వీలుగా సర్దుకుని కూర్చున్నాడు.)
సుభద్ర వచ్చి ఆదిత్య పక్కన కూర్చుని ఫోన్ వైపు అతను ఏం చేస్తున్నాడో అని చూస్తున్నది.
సుభద్ర తన పక్కన కూర్చోగానే ఆమె ఒంటి నుండి వస్తున్న పెర్‍ఫ్యూమ్ వాసన ఆదిత్యకు ఒక రకమైన మత్తుగా అనిపించింది.
అప్పటి దాకా ఆమెను పట్టించుకోలేదు….కాని తన పక్కన కూర్చున్న తరువాత ఆదిత్య ఆమెను కొంచెం పరిశీలనగ చూసాడు.
సుభద్ర అందాన్ని చూసి తను ఇక్కడకు రావడానికి కారణం అయిన తన తమ్ముడికి మనసులో థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ ఆమెను ఇంప్రెస్ చేయడానికి నిర్ణయించుకున్నాడు
ఆదిత్య : ఇంత అడ్వాన్స్‍డ్ ఫోన్ చేతిలో పెట్టుకుని మీరు సోషల్ మీడియా అసలు తెలియదంటే నమ్మబుధ్ధి కావడం లేదు…..
ఆదిత్య అలా అనగానే సుభద్రకి ఏం సమాధానం చెప్పాలో తెలియక మొహం మీదకు బలవంతంగా నవ్వుని తెచ్చుకుని, “అదేం లేదు ఆదిత్యా….నాకు వీటిలో పెద్ద్దగా ఇంట్రెస్ట్ లేదు….అందుకే పెద్దగా పట్టించుకోలేదు…” అన్నది.
ఆదిత్య : నిజంగానా ఆంటీ….మీరు ఫేస్ బుక్‍లో అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి మీ ఫోటో పెట్టండి….మీకు ఎన్ని ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్‍లు, లైక్‍లు వస్తాయో మీకు అర్ధం కావడం లేదు….అంత అందంగా ఉన్నారు….
సుభద్ర : నువ్వు నన్ను మరీ పొగుడుతున్నావు ఆదిత్యా….నేను మరీ అంత అందంగా ఉండను…అదీ కాక నాకు కాలేజీకి వెళ్ళే కొడుకు ఉన్నాడు….ఈ ముసలిదాన్ని ఎవరు చూస్తారు….
ఆదిత్య : మీకు చిన్నప్పుడే పెళ్ళి అయి ఉంటుంది ఆంటీ….కాని ఇప్పుడు కనక మీరు బయటకు వెళ్తే మీకు కాలేజీకి వెళ్ళే కొడుకున్నాడని అసలు అనుకోరు…ఎంత మంది మీ వెంట పడతారో చూడండి….
ఆదిత్య మాటలకు సుభద్ర మనసులో చాలా సంతోషపడిపోతున్నది.
చాలా రోజుల తరువాత తన అందాన్ని పొగుడుతుంటే విని ఆనందంగా ఉన్నది….ఇంకో వైపు తన కొడుకు వయసున్న కుర్రాడు నోటి వెంట ఆ పొగడ్తలు వస్తుండే సరికి మనసులో అదోరకంగా ఇబ్బంది కూడా ఉన్నది.
కాని సుభద్రకి మాత్రం ఇంకొద్ది సేపు తన అందం గురించిన పొగడ్తలు వినాలని చాలా ఆత్రంగా ఉన్నది.
సుభద్ర : ఆదిత్యా….నువ్వు మరీ ఎక్కువగా పొగుడుతున్నావు…..
ఆదిత్య : సరె…నేను నిజం చెబుతున్నానో….అబధ్ధం చెబుతున్నానో ఫేస్‍బుక్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసిన తరువాత చూదాం…ఇప్పుడు మీ ఫోన్‍లో what’s up ఓపెన్ చేయమంటారా…..
సుభద్ర అలాగే అన్నట్టు తల ఊపింది.
దాంతో ఆదిత్య ప్లేస్టోర్‍లోకి వెళ్ళి what’s up డౌన్‍లోడ్ చేసి సుభద్ర నెంబర్ యాడ్ చేసి యాక్టివేట్ చేసాడు.
తరువాత తన నెంబర్ సుభద్ర ఫోన్‍లో సేవ్ చేసి ఒక సారి what’s up లో నెంబర్లు మొత్తం రిఫ్రెష్ చేసేసరికి ఆమె ఫోన్‍లో ఉన్న నెంబర్లు మొత్తం అందులోకి వచ్చేసాయి.
ఆదిత్య వెంటనే సుభద్ర నెంబర్ నుండి తన నెంబర్‍కి హాయ్ అని మెసేజ్ పెట్టుకుని తన ఫోన్‍లో సుభద్ర నెంబర్ సేవ్ చేసుకున్నాడు.
అదంతా చూస్తున్న సుభద్రకి ఆదిత్య మనసులో ఉన్న భావం అర్దమయినా పైకి మాత్రం ఏమీ తెలియనట్టు మెదలకుండా ఆదిత్య చేసేది చూస్తూ ఉన్నది.
తరువాత వాళ్ళిద్దరూ సుభద్ర బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళి అక్కడ ఉన్న సిస్టమ్‍ని ఆదిత్య ఏవో సాఫ్ట్‍వేర్స్ లోడ్ చేసి లైన్లో పెట్టాడు.
కంప్యూటర్ రెడీ అయిందని తెలిసినా ఆదిత్య దాన్ని ఆన్ చేయకుండా, “ఆంటీ….దీనిలో చిన్న చిప్ ఒకటి పోయింది… రేపు దాన్ని తీసుకొచ్చి లైన్లో పెడతాను,” అంటూ సుభద్ర వైపు చూసాడు.
ఆదిత్య మాత్రం సుభద్ర వైపు చూసి మనసులో, “నిన్నూ, కంప్యూటర్…..రెంటినీ లైన్లో పెడతాను…ఇంత అందంగా ఉన్నావేంటే….” అంటూ ఆమె వైపు చూసి నవ్వుతున్నాడు.
మగాడి చూపులో భావాన్ని ఆడవాళ్ళు చాలా తేలిగ్గా అర్ధం చేసుకుంటారు.
అలాగే ఆదిత్య చూపులో, మాటల్లో భావాన్ని గ్రహించినా అతన్ని కంట్లోల్‍లో పెట్టగలనులే అని నమ్ముతున్నది.
అప్పటికే మొగుడితో దెబ్బ పడి చాలా నెలలు అవడంతో మగాడి చూపుల వేడికి, చేష్టలకు లొంగడం ఏమంత కష్టం కాదన్న విషయం సుభద్రకి అనుభవంలోకి వస్తేకాని తెలియదు.
ఆదిత్య మాటల్లోని డబుల్ మీనింగ్ అర్ధమయినా సుభద్రకు చాలా రోజుల తరువాత తనకు నచ్చినట్టు మాట్లాడే మనిషి దొరకడంతో డబుల్ మీనింగ్ డైలాగ్‍ని పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
తరువాత ఇద్దరూ కొద్దిసేపు మాట్లాడుకున్న తరువాత ఆదిత్య అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ఆరోజు సాయంత్రం సుభద్ర ఫోన్ తీసుకుని ఆదిత్య లోడ్ చేసిన సాఫ్ట్‍వేర్స్, తన ఫోన్ గురించిన ఫ్యూచర్స్ చూస్తూ what’s up ఓపెన్ చేసింది.
అందులో నెంబర్లు చూస్తూ స్క్రోల్ చేస్తున్న సుభద్ర వేళ్ళు ఆదిత్య నెంబర్ దగ్గర ఆగిపోయాయి.
ఆ నెంబర్‍ని ప్రెస్ చేస్తే ఆదిత్య లైన్లో ఉన్నట్టు చూపిస్తున్నది.
మెసేజ్ పంపిద్దామా వద్దా అంటూ రెండు నిముషాలు సుభద్ర తటపటాయించింది.
కాని చివరకు సుభద్ర ఫోన్ పక్కన పెడదామని పెట్టబోతుండగా what’s up మెసేజ్ వచ్చినట్టు మెసేజ్ టోన్ మోగడంతో
ఓపెన్ చేసి చూసింది.
అందులో ఆదిత్య నుండి మెసేజ్ వచ్చింది.
ఆదిత్య : హాయ్….అంటీ…..
అది చూసిన సుభద్ర మెసేజ్‍కి రిప్లై ఇవ్వకపోతే బాగుండదు కాబట్టి మెసేజ్ టైప్ చేస్తున్నది.
ఇంతకు ముందు ఎవరికీ మెసేజ్‍లు ఇలా టైప్ చేసి ఉండకపోవడం, చాటింగ్ చేసి ఉండకపోవడంతో సుభద్ర చేతులు సన్నగ వణుకుతున్నాయి.
సుభద్ర : హాయ్…ఆదిత్యా…..
ఆదిత్య : ఏంటి ఆంటీ….మెసేజ్ చేద్దామా వద్దా అన్నట్టు ఆలోచిస్తున్నారు….ఏమయింది….
ఆదిత్య అంతా చూసినట్టు చెప్పడంతో సుభద్ర ఆశ్చర్యంగా…..
సుభద్ర : నీకెలా తెలుసు…..
ఆదిత్య : కొన్ని కొన్ని అలా తెలిసిపోతుంటాయి….అవన్నీ సీక్రెట్లు…చెప్పకూడదు….
ఆదిత్య అలా అనే కొద్దీ సుభద్రలో తెలుసుకోవాలన్న క్యూరియాసిటీ పెరిగిపోతున్నది.
సుభద్ర : అబ్బా….విసిగించక చెప్పు…..
ఆదిత్య : తప్పదా…..
సుభద్ర : తప్పదు చెప్పాల్సిందే….చెప్పకపోతే నిన్ను రేపు మా ఇంటికి రానివ్వను…నీతో మాట్లాడను….
ఆదిత్య : అమ్మో….అంత పని చేయకండి ఆంటి….మీతో మాట్లాడకపోయినా…మిమ్మల్ని చూడకపోయినా ఏదో వెలితిగా ఉన్నట్టు ఉంటుంది….చెప్తాను….
ఆదిత్య పంపిన మెసేజ్ చూసేసరికి సుభద్ర చాలా హ్యాపీగా ఫీలయింది.
ఆదిత్య తనను అలా పొగుడుతుంటే సుభద్ర మనసు సంతోషంతో నిండిపోతున్నది.
అతని చేత ఇంకా పొగిడించుకోవాలని సుభద్ర మనసు తహతహలాడిపోతున్నది.
సుభద్ర : నన్ను చూడకపోతే ఏమవ్వుద్దేంటి…..ఇన్ని రోజులు నన్ను చూడలేదుగా….
ఆదిత్య : ఇప్పటి దాకా మీరు కనిపించలేదు….కాని అంత అందంగా మీరు కనిపించేసరికి…రోజు మిమ్మల్ని చూడాలి అనిపిస్తున్నది…..
సుభద్ర : అంత లేదు…ముసలిదాన్ని ఎవరు పట్టించుకుంటారు…..
ఆదిత్య : ఉదయం కూడా ఇదే మాట అన్నారు….ఒక్కసారి మీరు మేకప్ అక్కర్లేదు…మీరు బయటకు వెళ్ళేప్పుడు నీట్‍గా ఎలా రెడీ అవుతారో అలా అయ్యి బయటకు వెళ్ళండి…మీ వైపు ఎంత మంది ఎంత కోరికగా చూస్తారో గమనించండి….అప్పుడు మీరు ఎంత అందంగా ఉన్నారో తెలుస్తుంది….
సుభద్ర : నువ్వు మరీ నన్ను మునగచెట్టు ఎక్కిస్తున్నావు ఆదిత్యా…నువ్వు చెబుతున్నంత అందంగా ఏమీ ఉండను… మా ఆయన నన్ను అసలు పట్టించుకోడు….
ఆదిత్య : మీ ఆయనకు టేస్ట్ లేదాంటీ….మీరే కనుక నా తరువాత పుట్టి ఉంటే ఎగిరిగంతేసి నేనే మిమ్మల్ని పెళ్ళి చేసుకునేవాడిని….
సుభద్ర : అబ్బో….అబ్బాయి గారికి చాల ఆశలు ఉన్నాయే…..
ఆదిత్య : మరి మీరు అంత అందంగా ఉన్నారు తెలుసా…..
సుభద్ర : సరె….పొగిడింది చాల్లే కానీ….ఇంతకు నేను మెసేజ్ చేయాలనుకుంటున్నట్టు నీకు ఎలా తెలిసింది….
ఆదిత్య : ఇంకా మరిచిపోలేదా….
సుభద్ర : నేను అంత తొందరగా ఏదీ మర్చిపోను….నాకు జ్ఞాపక శక్తి చాలా ఎక్కువ…..
ఆదిత్య : ఇందులో పెద్ద లాజిక్ ఏం లేదు ఆంటీ….మీకు చాటింగ్ కొత్త….ఫోన్‍లో మీరు మాట్లాడటమే కానీ…ఇంక దాన్ని దేనికీ ఉపయోగించలేదు….ఇక చాటింగ్‍లో మొదటగా మీకు ఎలా చేయాలో చూపించింది నేనే….మీరు లైన్లో ఉన్నారని నాకు చూపిస్తున్నది….అందుకని అలా అడిగాను…..
ఆదిత్య చెప్పింది విన్న సుభద్రకు అతని ఆలోచనా శక్తిని మనసులో మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయింది.
సుభద్ర : నువ్వు చాలా తెలివైన వాడి ఆదిత్యా…..
ఆదిత్య : ఏంటి ఆంటీ….ఈ మాత్రానికే పొగిడేస్తున్నారు….
సుభద్ర : మరి మెచ్చుకోవాల్సిన విషయం వచ్చినప్పుడు మెచ్చుకోకుండా ఎలా ఉంటాము….
ఆదిత్య : సరె….ఇంతకు ఏం చేస్తున్నారు….
సుభద్ర : సూర్య….టిఫిన్ చేసి బయట ఫ్రండ్స్ దగ్గరకు వెళ్ళాడు….నేను ఒక్కదాన్నే ఉన్నాను…ఏం తోచక ఫోన్ తీసుకున్నా….
ఆదిత్య : మరి నన్ను రమ్మంటారా….(అంటూ డబుల్ మీనింగ్ డైలాగ్ వేసాడు.)
ఆదిత్య మెసేజ్ చూడగానే అతని మనసులో భావం అర్ధమయిన దానిలా సుభద్ర పెదవుల మీద చిన్న చిరునవ్వు మెరిసి మాయమైపోయింది.
అతను అలా మెసేజ్ పెట్టగానే సుభద్రకు కోపం రావల్సింది పోయి చిలిపి ఆలోచనలు వచ్చి అతన్ మొగుడితో తీర్చుకొవాలనుకున్న చిలిపి మాటలు, ఆలోచనలు ఆదిత్యతో తీర్చుకోవాలని అనుకున్నది.
దాంతో సుభద్ర తనకు తెలియకుండానే ఆదిత్యకు మెల్లగా లొంగిపోతున్నది.
సుభద్ర : ఏయ్….ఏంటా మాటలు….
ఆదిత్య : నేను ఏమన్నాను ఆంటీ….
సుభద్ర : నువ్వు ఏమన్నావ్వో నీకు తెలియదా….
ఆదిత్య : ఓహ్…అదా….మీరు ఒక్కరే ఉంటారు కదా…బోర్ కొడుతుందేమో కంపెనీ ఇద్దామని అనుకున్నా….
సుభద్ర : అవునా….నేను ఇంకా ఏదొ అనుకున్నాను….
ఆదిత్య : ఏమనుకున్నారు…..
సుభద్ర : ఏం లేదులే….
ఆదిత్య : అంతే ఆంటీ….బాల్ ఎప్పుడూ ఆడవాళ్ల కోర్ట్ లోనే ఉంటుంది….మీ ఇష్టం వచ్చినట్టు వాడుకోవచ్చు….
సుభద్ర : అబ్బా….అదేం లేదు….సరె….మా ఆయన వచ్చాడు….తరువాత మాట్లాడతాను….బై….
ఫోన్ పక్కన పెట్టి సుభద్ర బెడ్ మీద వెల్లకిలా పడుకుని ఒక చేతిని తల కింద పెట్టుకుని….ఇంకో చేతిని తన సళ్ళ మీదకు పోనిచ్చి సున్నితంగా పిసుక్కుంటూ అప్పటిదాకా ఆదిత్యతో చేసిన చాటింగ్ గురించి ఆలోచిస్తున్నది.(To B Continued……)
ఆదిత్య : మీకు చిన్నప్పుడే పెళ్ళి అయి ఉంటుంది ఆంటీ….కాని ఇప్పుడు కనక మీరు బయటకు వెళ్తే మీకు కాలేజీకి వెళ్ళే కొడుకున్నాడని అసలు అనుకోరు…ఎంత మంది మీ వెంట పడతారో చూడండి….
ఆదిత్య మాటలకు సుభద్ర మనసులో చాలా సంతోషపడిపోతున్నది.
చాలా రోజుల తరువాత తన అందాన్ని పొగుడుతుంటే విని ఆనందంగా ఉన్నది….ఇంకో వైపు తన కొడుకు వయసున్న కుర్రాడు నోటి వెంట ఆ పొగడ్తలు వస్తుండే సరికి మనసులో అదోరకంగా ఇబ్బంది కూడా ఉన్నది.
కాని సుభద్రకి మాత్రం ఇంకొద్ది సేపు తన అందం గురించిన పొగడ్తలు వినాలని చాలా ఆత్రంగా ఉన్నది.
సుభద్ర : ఆదిత్యా….నువ్వు మరీ ఎక్కువగా పొగుడుతున్నావు…..
ఆదిత్య : సరె…నేను నిజం చెబుతున్నానో….అబధ్ధం చెబుతున్నానో ఫేస్‍బుక్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసిన తరువాత చూదాం…ఇప్పుడు మీ ఫోన్‍లో what’s up ఓపెన్ చేయమంటారా…..
సుభద్ర అలాగే అన్నట్టు తల ఊపింది.
దాంతో ఆదిత్య ప్లేస్టోర్‍లోకి వెళ్ళి what’s up డౌన్‍లోడ్ చేసి సుభద్ర నెంబర్ యాడ్ చేసి యాక్టివేట్ చేసాడు.
తరువాత తన నెంబర్ సుభద్ర ఫోన్‍లో సేవ్ చేసి ఒక సారి what’s up లో నెంబర్లు మొత్తం రిఫ్రెష్ చేసేసరికి ఆమె ఫోన్‍లో ఉన్న నెంబర్లు మొత్తం అందులోకి వచ్చేసాయి.
ఆదిత్య వెంటనే సుభద్ర నెంబర్ నుండి తన నెంబర్‍కి హాయ్ అని మెసేజ్ పెట్టుకుని తన ఫోన్‍లో సుభద్ర నెంబర్ సేవ్ చేసుకున్నాడు.
అదంతా చూస్తున్న సుభద్రకి ఆదిత్య మనసులో ఉన్న భావం అర్దమయినా పైకి మాత్రం ఏమీ తెలియనట్టు మెదలకుండా ఆదిత్య చేసేది చూస్తూ ఉన్నది.
తరువాత వాళ్ళిద్దరూ సుభద్ర బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళి అక్కడ ఉన్న సిస్టమ్‍ని ఆదిత్య ఏవో సాఫ్ట్‍వేర్స్ లోడ్ చేసి లైన్లో పెట్టాడు.
కంప్యూటర్ రెడీ అయిందని తెలిసినా ఆదిత్య దాన్ని ఆన్ చేయకుండా, “ఆంటీ….దీనిలో చిన్న చిప్ ఒకటి పోయింది… రేపు దాన్ని తీసుకొచ్చి లైన్లో పెడతాను,” అంటూ సుభద్ర వైపు చూసాడు.
ఆదిత్య మాత్రం సుభద్ర వైపు చూసి మనసులో, “నిన్నూ, కంప్యూటర్…..రెంటినీ లైన్లో పెడతాను…ఇంత అందంగా ఉన్నావేంటే….” అంటూ ఆమె వైపు చూసి నవ్వుతున్నాడు.
మగాడి చూపులో భావాన్ని ఆడవాళ్ళు చాలా తేలిగ్గా అర్ధం చేసుకుంటారు.
అలాగే ఆదిత్య చూపులో, మాటల్లో భావాన్ని గ్రహించినా అతన్ని కంట్లోల్‍లో పెట్టగలనులే అని నమ్ముతున్నది.
అప్పటికే మొగుడితో దెబ్బ పడి చాలా నెలలు అవడంతో మగాడి చూపుల వేడికి, చేష్టలకు లొంగడం ఏమంత కష్టం కాదన్న విషయం సుభద్రకి అనుభవంలోకి వస్తేకాని తెలియదు.
ఆదిత్య మాటల్లోని డబుల్ మీనింగ్ అర్ధమయినా సుభద్రకు చాలా రోజుల తరువాత తనకు నచ్చినట్టు మాట్లాడే మనిషి దొరకడంతో డబుల్ మీనింగ్ డైలాగ్‍ని పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
తరువాత ఇద్దరూ కొద్దిసేపు మాట్లాడుకున్న తరువాత ఆదిత్య అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ఆరోజు సాయంత్రం సుభద్ర ఫోన్ తీసుకుని ఆదిత్య లోడ్ చేసిన సాఫ్ట్‍వేర్స్, తన ఫోన్ గురించిన ఫ్యూచర్స్ చూస్తూ what’s up ఓపెన్ చేసింది.
అందులో నెంబర్లు చూస్తూ స్క్రోల్ చేస్తున్న సుభద్ర వేళ్ళు ఆదిత్య నెంబర్ దగ్గర ఆగిపోయాయి.
ఆ నెంబర్‍ని ప్రెస్ చేస్తే ఆదిత్య లైన్లో ఉన్నట్టు చూపిస్తున్నది.
మెసేజ్ పంపిద్దామా వద్దా అంటూ రెండు నిముషాలు సుభద్ర తటపటాయించింది.
కాని చివరకు సుభద్ర ఫోన్ పక్కన పెడదామని పెట్టబోతుండగా what’s up మెసేజ్ వచ్చినట్టు మెసేజ్ టోన్ మోగడంతో
ఓపెన్ చేసి చూసింది.
అందులో ఆదిత్య నుండి మెసేజ్ వచ్చింది.
ఆదిత్య : హాయ్….అంటీ…..
అది చూసిన సుభద్ర మెసేజ్‍కి రిప్లై ఇవ్వకపోతే బాగుండదు కాబట్టి మెసేజ్ టైప్ చేస్తున్నది.
ఇంతకు ముందు ఎవరికీ మెసేజ్‍లు ఇలా టైప్ చేసి ఉండకపోవడం, చాటింగ్ చేసి ఉండకపోవడంతో సుభద్ర చేతులు సన్నగ వణుకుతున్నాయి.
సుభద్ర : హాయ్…ఆదిత్యా…..
ఆదిత్య : ఏంటి ఆంటీ….మెసేజ్ చేద్దామా వద్దా అన్నట్టు ఆలోచిస్తున్నారు….ఏమయింది….
ఆదిత్య అంతా చూసినట్టు చెప్పడంతో సుభద్ర ఆశ్చర్యంగా…..
సుభద్ర : నీకెలా తెలుసు…..
ఆదిత్య : కొన్ని కొన్ని అలా తెలిసిపోతుంటాయి….అవన్నీ సీక్రెట్లు…చెప్పకూడదు….
ఆదిత్య అలా అనే కొద్దీ సుభద్రలో తెలుసుకోవాలన్న క్యూరియాసిటీ పెరిగిపోతున్నది.
సుభద్ర : అబ్బా….విసిగించక చెప్పు…..
ఆదిత్య : తప్పదా…..
సుభద్ర : తప్పదు చెప్పాల్సిందే….చెప్పకపోతే నిన్ను రేపు మా ఇంటికి రానివ్వను…నీతో మాట్లాడను….
ఆదిత్య : అమ్మో….అంత పని చేయకండి ఆంటి….మీతో మాట్లాడకపోయినా…మిమ్మల్ని చూడకపోయినా ఏదో వెలితిగా ఉన్నట్టు ఉంటుంది….చెప్తాను….
ఆదిత్య పంపిన మెసేజ్ చూసేసరికి సుభద్ర చాలా హ్యాపీగా ఫీలయింది.
ఆదిత్య తనను అలా పొగుడుతుంటే సుభద్ర మనసు సంతోషంతో నిండిపోతున్నది.
అతని చేత ఇంకా పొగిడించుకోవాలని సుభద్ర మనసు తహతహలాడిపోతున్నది.
సుభద్ర : నన్ను చూడకపోతే ఏమవ్వుద్దేంటి…..ఇన్ని రోజులు నన్ను చూడలేదుగా….
ఆదిత్య : ఇప్పటి దాకా మీరు కనిపించలేదు….కాని అంత అందంగా మీరు కనిపించేసరికి…రోజు మిమ్మల్ని చూడాలి అనిపిస్తున్నది…..
సుభద్ర : అంత లేదు…ముసలిదాన్ని ఎవరు పట్టించుకుంటారు…..
ఆదిత్య : ఉదయం కూడా ఇదే మాట అన్నారు….ఒక్కసారి మీరు మేకప్ అక్కర్లేదు…మీరు బయటకు వెళ్ళేప్పుడు నీట్‍గా ఎలా రెడీ అవుతారో అలా అయ్యి బయటకు వెళ్ళండి…మీ వైపు ఎంత మంది ఎంత కోరికగా చూస్తారో గమనించండి….అప్పుడు మీరు ఎంత అందంగా ఉన్నారో తెలుస్తుంది….
సుభద్ర : నువ్వు మరీ నన్ను మునగచెట్టు ఎక్కిస్తున్నావు ఆదిత్యా…నువ్వు చెబుతున్నంత అందంగా ఏమీ ఉండను… మా ఆయన నన్ను అసలు పట్టించుకోడు….
ఆదిత్య : మీ ఆయనకు టేస్ట్ లేదాంటీ….మీరే కనుక నా తరువాత పుట్టి ఉంటే ఎగిరిగంతేసి నేనే మిమ్మల్ని పెళ్ళి చేసుకునేవాడిని….
సుభద్ర : అబ్బో….అబ్బాయి గారికి చాల ఆశలు ఉన్నాయే…..
ఆదిత్య : మరి మీరు అంత అందంగా ఉన్నారు తెలుసా…..
సుభద్ర : సరె….పొగిడింది చాల్లే కానీ….ఇంతకు నేను మెసేజ్ చేయాలనుకుంటున్నట్టు నీకు ఎలా తెలిసింది….
ఆదిత్య : ఇంకా మరిచిపోలేదా….
సుభద్ర : నేను అంత తొందరగా ఏదీ మర్చిపోను….నాకు జ్ఞాపక శక్తి చాలా ఎక్కువ…..
ఆదిత్య : ఇందులో పెద్ద లాజిక్ ఏం లేదు ఆంటీ….మీకు చాటింగ్ కొత్త….ఫోన్‍లో మీరు మాట్లాడటమే కానీ…ఇంక దాన్ని దేనికీ ఉపయోగించలేదు….ఇక చాటింగ్‍లో మొదటగా మీకు ఎలా చేయాలో చూపించింది నేనే….మీరు లైన్లో ఉన్నారని నాకు చూపిస్తున్నది….అందుకని అలా అడిగాను…..
ఆదిత్య చెప్పింది విన్న సుభద్రకు అతని ఆలోచనా శక్తిని మనసులో మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయింది.
సుభద్ర : నువ్వు చాలా తెలివైన వాడి ఆదిత్యా…..
ఆదిత్య : ఏంటి ఆంటీ….ఈ మాత్రానికే పొగిడేస్తున్నారు….
సుభద్ర : మరి మెచ్చుకోవాల్సిన విషయం వచ్చినప్పుడు మెచ్చుకోకుండా ఎలా ఉంటాము….
ఆదిత్య : సరె….ఇంతకు ఏం చేస్తున్నారు….
సుభద్ర : సూర్య….టిఫిన్ చేసి బయట ఫ్రండ్స్ దగ్గరకు వెళ్ళాడు….నేను ఒక్కదాన్నే ఉన్నాను…ఏం తోచక ఫోన్ తీసుకున్నా….
ఆదిత్య : మరి నన్ను రమ్మంటారా….(అంటూ డబుల్ మీనింగ్ డైలాగ్ వేసాడు.)
ఆదిత్య మెసేజ్ చూడగానే అతని మనసులో భావం అర్ధమయిన దానిలా సుభద్ర పెదవుల మీద చిన్న చిరునవ్వు మెరిసి మాయమైపోయింది.
అతను అలా మెసేజ్ పెట్టగానే సుభద్రకు కోపం రావల్సింది పోయి చిలిపి ఆలోచనలు వచ్చి అతన్ మొగుడితో తీర్చుకొవాలనుకున్న చిలిపి మాటలు, ఆలోచనలు ఆదిత్యతో తీర్చుకోవాలని అనుకున్నది.
దాంతో సుభద్ర తనకు తెలియకుండానే ఆదిత్యకు మెల్లగా లొంగిపోతున్నది.
సుభద్ర : ఏయ్….ఏంటా మాటలు….
ఆదిత్య : నేను ఏమన్నాను ఆంటీ….
సుభద్ర : నువ్వు ఏమన్నావ్వో నీకు తెలియదా….
ఆదిత్య : ఓహ్…అదా….మీరు ఒక్కరే ఉంటారు కదా…బోర్ కొడుతుందేమో కంపెనీ ఇద్దామని అనుకున్నా….
సుభద్ర : అవునా….నేను ఇంకా ఏదొ అనుకున్నాను….
ఆదిత్య : ఏమనుకున్నారు…..
సుభద్ర : ఏం లేదులే….
ఆదిత్య : అంతే ఆంటీ….బాల్ ఎప్పుడూ ఆడవాళ్ల కోర్ట్ లోనే ఉంటుంది….మీ ఇష్టం వచ్చినట్టు వాడుకోవచ్చు….
సుభద్ర : అబ్బా….అదేం లేదు….సరె….మా ఆయన వచ్చాడు….తరువాత మాట్లాడతాను….బై….
ఫోన్ పక్కన పెట్టి సుభద్ర బెడ్ మీద వెల్లకిలా పడుకుని ఒక చేతిని తల కింద పెట్టుకుని….ఇంకో చేతిని తన సళ్ళ మీదకు పోనిచ్చి సున్నితంగా పిసుక్కుంటూ అప్పటిదాకా ఆదిత్యతో చేసిన చాటింగ్ గురించి ఆలోచిస్తున్నది.(To B Continued……)
410c